art: satya sufi
నీడలతో క్రీడిస్తూ
నిజంతో సహజీవిస్తున్నాననుకొని
భ్రమల సాలెగూటిలో
బంధాల ఆశలల్లుతూ ఎడతెగక.
తలుపుకవతల ఏవో పిలుపులు..
నన్నేనని నమ్మి
ఆత్రంగా పరిగెడతా గదికడ్డంగా.
వీధి గుమ్మం ముందర తచ్చాడుతున్న
నిరూపమైన దేహపు అలికిడి,
స్పృశించే విఫలయత్నంలో తడబడి,
శూన్యపు సౌధాలలో
నీ పిలుపుల ప్రకంపనలలు
అలసిన నా శరీర కంపనలతో కలిసి,
అభావపు చిరునవ్వై..
పొడి పెదవులపై నిర్జీవంగా.
దేహపు సడి వెచ్చగా చేతికంటదు.
మాటల తడి చెమ్మగా గుండెకు చిక్కదు
ఆలోచనా స్వేఛ్ఛాలోకపు ఆకారాలతో
నిజ జీవిత చెరసాలల్లో సంభాషిస్తూ,
వసారాలో,కిటికీ మూలల్లో
పడక గదిలో, నీళ్ళగదిలో..
వెతుకులాటలు.
చిరుచినుకుల సవ్వళ్ళకు
విప్పారి విరబూసే మరిన్ని మనసుల ఉనికికై
రెపరెపల బ్రతుకులాటలు.
ఇల్లంతా ఒంటరితనపు వాసన
దండాలపై వేలాడుతున్న ఏకాకితనపు వస్తాలు
ఎండిన పూలన్నీ ఒక్కొక్కటిగా రాలిపోతూ
వేదాంతం విరజిమ్ముతుంటే
చివుక్కుమన్న మనసుతో
చిన్నబుచ్చుకున్న మోము.
పూబాలల సౌరభాల్ని ఒడిసిపట్టి
గుదిగుచ్చిన దారపుపోగు.
నల్లని కనుపాపల్లో విఛ్ఛిల్లిన ఆపేక్షకెరటం.
చెమ్మగిలిన కనుల గడపదాటి
చెప్పరాని గుబుళ్ళ దోవన
అడియాసలైన నిన్నటి ఆశల పరావర్తనం.
దారిపోడవునా తోడొస్తున్న
తెలియని సాన్నిహిత్యపు స్పర్శ.
నామకరణం చెయ్యను
ఎవరివి నీవనీ అడగను.
ఎందాకా వచ్చినా నవ్వుతూ నేస్తం కడతాను.
గమనమే గమ్యం.
ఆసాంతం కలిసొస్తావనే చిగురాశే..
సుదూరపయనానికి మనసైన ఇంధనం.
*
వాకిండ్లే వారగియ్యని పల్లెల్నిర్సి మూసిన వాకిండ్లను తెర్సని టవున్లకు వలసొచ్చిన మట్టిమనుసులకు నాలుగ్గోడల మధ్యన బతుకు శానా ఇరుగ్గా అనిపిచ్చాది. అణువణువూ తెల్సిన ఊర్లో నుంచి అంగుళం గూడా తెలీని నగరంలోకి అడుగుపెట్టగానే మనసంతా అదోరకం ఎడారితనం ఆవహిచ్చాది. బెరీన ఆన్నుంచి తప్పిచ్చుకోని యాడికైనా పారిపోవాలనిపిచ్చాది. అట్లా ఆ ఇరుకుతనంలో నుంచి, ఆ ఉక్కిరిబిక్కిరి తనంలో నుంచి రోంతట్లా తలుపు తెర్సి సాగే సల్లని పల్లె ప్రయాణం ‘సగిలేటి కథల’ సంపుటి.
ధర్మారావు ఊహాప్రపంచంలో అప్రత్యక్షానికి, అతీతజ్ఞానానికి, అవ్యక్తానికే ప్రముఖస్థానం. నేత్రాల కన్నా మనసుకు, మనసుకన్నా ఆత్మకే ప్రాధాన్యం. అతని సిద్ధాంతాలు, సూత్రీకరణలు అన్నీ వీటి చుట్టూనే పరిభ్రమిస్తూ ఉంటాయి. అంటే, ఎంతసేపూ ప్రత్యక్షం నుంచీ, వాస్తవికత నుంచీ దూర దూరంగా పయనించడమే.
నిజానికి ‘వేయిపడగలు’ లోని ధర్మారావు ఒక మనస్తత్వ సంబంధమైన కేసు. నవలలో చిత్రితమైన మేరకు అతను జీవితం పొడవునా చేసినది ఒకటే… వాస్తవిక జగత్తు అనే చతురస్రంలో కాల్పనిక జగత్తు అనే వలయాన్ని ఇరికించే ప్రయత్నం. అది ఎప్పటికీ సాధ్యమయ్యేది కాదు. అయినా విసుగూ, విరామం లేకుండా ధర్మారావు చేసింది అదే. ఆ వైఫల్యమే అతనిలో నిస్పృహ, నిర్వేదం, నిస్సహాయత, నిష్క్రియతా పెంచి; స్వరాజ్యోద్యమంలో పాల్గొన్న అతని మిత్రుడు రాఘవరావుతో పోల్చినా అతనినొక నిరుపయోగిగా మార్చింది. అలాంటి ధర్మారావును యోగిగా, విరాగిగా, నిర్లిప్తుడిగా చూపించబోవడం రచయిత విశ్వసించే తాత్వికతలోని ఒక వైచిత్రి.
గత ముప్పై ఏండ్ల నుంచి సింగరేణి కార్మికుల కష్టాలను, ఆశలను, ఆకాంక్షలను అక్షరీకరిస్తున్న, తెలుగులో మొట్ట మొదటి ఏకైక కార్మిక వర్గ రచయిత పి.చంద్ గారు… శేషగిరి, అంతర్జాతీయ శ్రామిక యోధుడు కే.ఎల్ మహేంద్ర, శ్రామిక యోధుడు, ఒక కన్నీరు, నెత్తుటి ధార, విప్లవాగ్ని, హక్కుల యోధుడు బాల గోపాల్, తెలంగాణ సాయుధ రైతాంగ యోధుడు బండ్రు నర్సింహులు, తెలంగాణ, నల్లమల, మేరా సఫర్(జి.వెంకట స్వామి జీవిత చరిత్ర) వంటి నవలలు మరియు భూనిర్వాసితులు, సమ్మె, జులుం, గుమ్మన్ ఎగ్లాస్ పూర్ గ్రామస్థుడు వంటి కథా సంపుటాలు ప్రచురించి ప్రచారార్భాటాలకు దూరంగా ఉండి పోయారు. సింగరేణి ఉద్యోగానికి గోల్డెన్ షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి, గోదావరిఖని యైట్ ఇంక్లైన్ కాలనీలో తన క్వాటర్ లో ఉండి, సైకిల్ తొక్కుతూ సింగరేణి జీవితాల్ని నిశ్శబ్దంగా గమనించి రచనా ప్రస్థానం కొనసాగిస్తున్న పి.చంద్ ఉరఫ్ యాదగిరి ఈ మధ్య తన జన్మస్థలం వరంగల్ కు మారినారు. వారితో బూర్ల వేంకటేశ్వర్లు జరిపిన ఇంటర్వ్యూ….
ఎక్కడి భారతం, ఎక్కడి ‘గాన్ విత్ ద విండ్’ నవల. దూరాలు కాలాల తాలూకు ఎంత వ్యవధి . కానీ గాన్ విత్ ద విండ్ లో స్కార్లెట్ అనే అందగత్తె అయిన అమ్మాయి కూడా ఇలా తను అమితంగా ప్రేమించిన వ్యక్తి తనకు దక్కకపొతే జీవితంతో పెనుగులాడుతూ, రాజీపడలేక, జీవితాన్ని అనుభావించాలనే తపనతో ఎక్కడికక్కడ చేజార్చుకుంటూ నవల పొడుగునా ప్రయాణిస్తుంది.
తాజా కామెంట్లు