వెలిగే నీడ 

 

 
 -ఎం.ఎస్. నాయుడు
~
మచ్చలు
కన్నీటిలో 
ఏ కంటికీ అంటుకోవు 
 
జీవించే జైలులో నమ్మదగ్గ మౌనం దొరికేనా
నిస్సార మనసులో విచారించు విచారం విచారమేనా
 
కదలని కడలిని
కలవని కలలని 
కనికరించే కనులని 
క్షమిస్తే రమిస్తే ప్రాధేయపడితే 
నిశ్శబ్దమే నిరు(రూ)పయోగమై ఆక్రమిస్తుందా 
 
వెలిసిన వెలితితోనే వెలిగే నీడ 
పదాలే అరిపాదాలై 
అతితొందరలో చేరే స్థలంకై ఊగిసలాడుతున్నాయ్ 
 
మర్చిపోవాలనే 
గాలిచిగురులు ఎగిరే పెదవుల కన్నీళ్ళ కలలో 
 
ఖాళీ జ్వాల 
కీలుబొమ్మల దుఖం 
 
నిర్యాణ నిర్మాణం చేపట్టేనా విడిచిపెట్టేనా మర్చిపోయేనా 
అభావ అనుభవమా అనుభవ అభావమా 
 
చంచల ద్వారం 
నాలో ముడుచుకొని 

ముసుగు తెలుపు

-ఎం.ఎస్. నాయుడు 

ఎదురు చూస్తాను
చూడాలనుకునే ఎదురు చూపు ఎక్కడ

*
తీరం తలుపుల మధ్య నలిగిపోయాను
శ్వాసించని నక్షత్రంతో

మలుపు తెలియని అక్షరమే
ఓ దేహం

నీ నేత్రం నాది
నాది కాని నేత్రం నాలో

తెలుపు ముసుగు
ఆత్మాక్షర దహనం

అందిన అక్షరాల ఆకారం
అంధ మౌన మోసం

నగ్న శాంతి
నమ్మకం లేకే విశ్రాంతి

తప్పుకు తిరుగు

*

naidu

లేమి

<
 02 copy

 
అద్దాలు
అక్షరాలు
అనుభవించే శరీరం లేదు

నీడని
నీటిని
తాకే నేత్రం లేదు

శబ్దాలు
మౌనాలు
దాటే మనసు లేదు

శోకాలు
నవ్వులు
దాచే వాక్యం రాయలేను

ఎన్నటికి ప్రేమిస్తాను
విరిగిన కలల్ని
తెలియని పదాల్తో

వొదిలెళ్ళే జ్ఞాపకాల్ని
ఎప్పటికీ మన్నించను

తీరిగ్గా నిద్రపోవాలిక

-ఎం.ఎస్. నాయుడు

naidu

మౌనద్వారం

ఆకస్మిక cosmic చిరునవ్వు
నిన్నే ఎందుకు ముద్దుపెట్టుకుంది
 
దుఃఖకౌగిలి వ్యాకరణంలో వాత్సల్యవాయువు
నిన్నే ఎందుకు చుట్టుముట్టింది
వ్యసననయనాలతో అశ్రువులు
నిన్నే ఎందుకు చూశాయి
నిర్జీవమైన పదాల్లోకి

నిన్నే మనసుశ్వాస ఎందుకు ఊపిరితీసుకుంది
రంగుల్లేని గాలి
నిన్నే ఎందుకు పిలిచింది నిర్బింబ అశూన్యంలోకి
ఇక కలవరపడకులే…
రేయింబవళ్ళు లేవు
భగవంతుడు లేడు
శబ్దాలు లేవు
కన్నీళ్లు లేవు
నీ స్నేహపు దారి
ఎందుకు మూసేసావు యకాయకి

                                                                                (రామిశెట్టి విజయకృష్ణకి)

–  ఎం. ఎస్. నాయుడు

~~~

 రామిశెట్టి విజయకృష్ణ గురించి:

1939847_528475647263744_1268761583591337053_nA 1992 Philosophy gold medalist, a unique personality, took Philosophy and Telugu literature as his options for Upsc – to hit only IPS- lived in the dream to become one!A brave police officer of the State won many awards and medals – always felt he being very strong, exercised physically fit body , no illness would touch him – caught in this vicious cycle – my baby could not understand about his inside illness though knew his Big ‘B”s struggle – struggled to get back to uniform – don’t know how all his near and dear come out of this trauma! No words to express the miss!

1620415_529424560502186_5769099433351538644_n

1482959_650829424991118_5019209609135778675_n

 

బతుకు క్రితం ఓ కల క్రితం

1. బర్వుగా జారిపోతాం. జరాస జర్దా జల్దీ జిందగీలో. బాబా రత్న రంగుని పులుముకుంటూ నములుకుంటూ. తేలు కొండెం చీకటిలోకి ఆలోచనలు లేని ఆలోచనలలోకి. మనసుని గోక్కుంటూ.

2. బర్వుగా తేలిపోతాం. ఏ ఊరెళ్ళావో ఎవరికీ చెప్పకే. tabula rasa. తబలా తలల జ్ఞాపకాలు, హార్మోనియం నేర్చుకోవటాలు, బొమ్మలు గీయటాలు, spells of tranquilityని పట్టుకోవటాలు తేలిపోయిందెక్కడకో. యిపుడెవరికి కాపలా యీ వుత్తరాలూన్నూ. ఎవరికైనా చెప్పి తిరిగొచ్చేయ్ మొగల్ సరాయ్ లో కలుసుకుందాం. ఓ గోధుమ రంగు స్నేహంలో. గో. గో. ఇళ్ల కప్పుల్నీ, కప్పల్నీ, కాళ్లనీ, కన్నీళ్ళనీ, కాకి ఇంద్రధనుస్సుల్నీ విడిచి. ఇడిచి.

3. బర్వుగా నానిపోతాం. నాన్న కొట్టారా. భార్య చనిపోదెప్పటికీ. అమ్మే మిగిలి. మిగిలి. నాన్నే రగిలి. పగిలి. గిలి గిలి సిల్లీ చలి. గిల్టీ గాలిబ్ ల లబ్ డబ్ లు యిక వినిపించవులే. రబ్బరు రెక్కల రక్తం తొంగిచూడదులే. రేపటి గురకలు గుర్రమెక్కాయా. వలస కలవరింతలే కనికరించాయా. అసలు పక్షులు యెగురుతాయా.

4. బర్వుగా కాలిపోతాం. నలుపు మంచు ఉరుముల ఊపిరిలో. ఎప్పటి రాత్రైనా వొహప్పటి జ్ఞాపకమేనా. దీపానికి తెలుసా సమయమెంతైందని. దేహానికి తెలుసా మరణమెంతైందని. ఆర్పు. ఆర్పు. నిద్రనదిలో మరుగుతున్న మంటల్ని.

5. బర్వుగా చూస్తుంటాం. గది లోపలి లోపలి గదిలో గది గది గది లోపల లోపల లోపల గదిలో. కాళ్ళీడుస్తూ చూపులు. వొళ్లు విరగ్గొట్టుకుంటూ చూపులు. cosmic consciousnessలోకి ‘నన్ను’ని వెతుక్కోవాలని చూస్తూ స్తూచూ చూస్తూ స్తూచూ వెళ్ళావా. నీ లోపలి గాలిలోకి. వీధిలోకి.

6. బర్వుగా గడ్డకడతాం. ‘ ఊదా నీలి జాలి – / “నిబద్ధతే” ఇదంతా ‘ అంటూ నన్ను నడుస్తున్న నీడల్తో, తాటిచెట్టంత రంగులతో నడుస్తున్నప్పుడు, ఎవరో నన్ను పీక బిగించిన నాలుకతో, నాలుకంత పీకని బిగించిన చీకటిలో గడ్డకట్టలేదూ. ‘కోరతనపు అమాయకత్వం తెరలతో కప్పబడిన వికటాట్టహాసంలాగా, తలనరకబడిన కొబ్బరి బొండాంలాగా, మాసిపోయిన మొన్నలాగా,’ ఓ వెర్రినవ్వు గడ్డకట్టలేదూ.

7. బర్వుగా ఖలరవుదాం. ‘ గోళీసోడా కొట్టినపుడు ఖయ్యిమంటూ మొదలుపెట్టి కీచుమంటూ దిగిన శబ్దపు ఖలరుందే, ఆ ఖలరండీ… ఒక నయంకాని ఏకాంతంలోకి… అంతటి అర్థరాత్రిలోనూ దూరంగా ఒక మిత్రుణ్ణి కలుసుకోవాలని ఉంటుంది అతనెలా ఉన్నాడో కనుక్కుందామని… ఆ ఖలరండీ… ఇంతకీ, ఆ ఖలర్లోని వేడి, వెలుతురు సరిపడ్డాయా?

img625(1)

సిద్ధార్థ, త్రిపుర, ఎం. ఎస్. నాయుడు, నున్నా నరేష్, గుంటుకు శ్రీనివాస్