ప్రవక్త చెప్పుకున్న కథ!

 

-శ్రీరాం కన్నన్

~

ఓ టీనేజీ కుర్రాడు పారీస్ జైల్లోకి పంపబడి అక్కడ ఒక మాఫియా డాన్ లా ఎలా ఎదిగాడో చూపిన సినిమా. గాడ్ ఫాథర్ సినిమా చాయలు కనబడకపోయినా డ్రగ్ రాకెటింగ్, గాంగ్ వార్స్, యూరప్ లో తగాదా పడే అనేక ముఠాలు మళ్ళీ వాటికి సంబంధించిన తెగలూ వాటి ఆనుపానులు, చరిత్ర, వ్యవస్థాగతంగా పేరుకుపోయిన నేరాలు వాటిని పెంచి పోషించే రాజకీయాలు ఇవన్నీ చాలా తక్కువ నిడివిలో చూపిన సినిమా. రాటెన్ టొమేటోస్ 97% ఫ్రెష్నెస్ రేటింగూ, లెక్కలేనన్ని అవార్డులూ సొంతం చేసుకున్న సినిమా. చాలా సాధారణంగా కనిపించే తాహర్ రహీం ఈ సినిమా ఆద్యంతం మెస్మరైజ్ చేయడం విశేషం. ఇలాటి జానర్ లు ఇష్టపడే వారు తప్పనిసరిగా చూడాల్సిన సినిమా. ఆద్యంతం ఫ్రెంచ్ లో నడిచిన ఈ సినిమా సబ్ టైటిల్స్ లేకుంటే చూడడం కష్టం.  

“ ‘Don’t judge the book by its cover  ‘ అని ఇంగ్లీషులో సామెత. నా ఫోటో చూసి నేనేదో హుమానిటీస్ పరీక్షలకు సీరియస్ గా ప్రిపేర్ అయిపోయి గోల్డ్ మెడల్ కొట్టేస్తున్నానని అనుకునేరు. మీరు నా గురించి ఏవేవో ఊహించుకునేలోగా నేనే నా కథ చెప్పేస్తా. కాస్త ఆగండి, అడిషనల్ షీట్లు అడిగా, ఆ ఇన్విజిలేటరేమో మల్టిపుల్ ఆబ్జెక్టివ్ క్వశ్చన్లుండగా అడిషనల్ షీట్లడిగే వాణ్ణి మొదటిసారి నిన్నొక్కణ్ణే చూస్తున్నాఅనుకుంటూ నోరు తెరిచి అని ఏదో చెప్పబోయేంతలో ఆయనకు క్లారిఫై చేశా, అది ఎగ్జాం కోసం కాదు, నా కథ సారంగలో వేయడానికి అని. ఆడికర్థం కాలా. ఫ్రెంచోడు కదా మరి, తెలుగులో చెప్తే అర్థం కాదు.  Je veux écrire ma biographie , je veux des livres blancs అని చెప్పా. తలూపుతూ కొన్ని నా మొహాన పారేసి పోయాడు. అవును మరి, జైలు ఖైదీలకు ఆత్మ కథ ఒకటి కూడా ఏడ్చిందా. ఆ ఇన్విజిలేటర్ గాడికి తెలీదు ఇండియాలో గొప్ప గొప్పోళ్ళంతా ఆత్మకథలూ, ఎకనామిక్సు పుస్తకాలూ,తత్వ దర్శనాలూ రాసింది జైల్లోనే అని. పోనీలే, ఆయన్ని వదిలేసి కథలోకొచ్చేస్తా.

నా వయసిప్పుడు ఇరవై ఆరేళ్ళు. పంతొమ్మిది ఉండగా జైల్లోకొచ్చా. చిన్న తప్పే, పోలీసోళ్ళమీద దాడి. లాయర్లూ, మందీ మార్బలమూ లేక ఏవో చిన్న చిన్న పనులు చేస్తూ ఉండేవాణ్ణి. ఆ పని వాళ్ళు చట్టసమ్మతం కాదన్నారు. నాకర్థం కాలే. నా పన్లో తలదూర్చి నన్ను పట్టుకోవాలనుకున్నారు. లొంగలేదు. కొట్టారు. తిరగబడ్డా. లోపలేశారు. కోర్టులో ఆరేళ్ళు పడింది. జైల్లోకి వచ్చిన మొదటిరోజు అన్ని సినిమాల్లో చూపించేటట్లే, నన్నూ బట్టలూడదీసి నిలువెల్లా సోదా చేసి జైలు బట్టలిచ్చి సెల్లోకి తోశారు. దాచుకున్న వంద యూరోల్ని కూడా లాక్కుని, బయటికెళ్ళేటప్పుడిస్తామన్నారు. ఒక్క సెంటూ లేదు చేతిలో.

నాకంతవరకూ తెలీదు, అక్కడ అధికారులతో సహా ఒక సమాంతర ప్రభుత్వాన్ని ఒక పెద్ద ఖైదీ నడిపిస్తున్నాడని. ఆయన పేరు Cesar Luciani. ఫ్రాన్సులో ఉన్న అతిపెద్ద ముఠాకు సంబంధించిన వ్యక్తి. వాళ్ళది అదేదో Corsican తెగ అంటారు. ఎక్కడో సార్డీనియానుంచి వలసొచ్చి, ఫ్రాన్స్లోలో పారిస్ తరువాత అతిపెద్ద పట్టణమైన Marseille లో రెండు లక్షల దాకా ఉన్న పెద్ద తెగ. వాళ్ళంతా చేసేది నాలాటివారి పనే. కాకపోతే, పెద్ద స్థాయిలో చేస్తూ పెద్ద మనుషులని కొనేస్తూ దొరక్కుండా తిరుగుతూ నేర ప్రపంచాన్ని ఏలుతూంటారు. ఈ Cesar Lucianiఎలా దొరికాడో ఏమో, జైల్లోకొచ్చి పడ్డాడు. ఊరికే ఏం కూర్చోకుండా work from prison చాలా సిన్సియర్ గా చేస్తున్న పెద్ద మనిషి. ఆయన చుట్టూ అనుక్షణం కాపలాగా ఉంటూ, జైల్లో ఆధిపత్యాన్ని చెలాయిస్తున్న  ఓ పది మంది Corsican Gang కూడా. వీళ్ళతో ఎవరూ పెట్టుకోరు, జైల్లో సెంట్రీలనుంచి పెద్ద డైరెక్టరు వరకూ కూడా. వీరికి వ్యతిరేకంగా ఓ పెద్ద అరబ్బు ముఠా కూడా నడుస్తోంది. కాకపోతే వారికి ఈ Corsican తెగకున్నంత బలం ఉండదు. అధికారులంతా వీరి మనుషులే కాబట్టి అరబ్బులు సమయం కోసం వేచి చూస్తూ ఉండడం తప్ప చేయగలిగేదేం ఉండదు.

poster art

ఇలా ఉండగా, ఓ రోజు నా ప్రాణానికో పెద్ద సంకటం వచ్చి పడింది. ఈ Corsican తెగకు బయట ఉన్న ఒక కేసులో సాక్ష్యంగా ఉన్న ఓ అరబ్బు జైల్లోకి వచ్చాడు. వాడి పేరు Reyeb. వీణ్ణి లేపేయడానికి Corsicans నన్ను వాడుకుందామనుకున్నారు . నాకు దిక్కూ మొక్కూ లేదా, ఎంత గింజుకున్నా నన్ను వదల్లేదు వాళ్ళు. జైలు అధికారికి చెప్పా, వీళ్ళొచ్చి నా సెల్లోనే నన్ను కుక్కని కొట్టినట్లు కొట్టి చివరి వార్నింగిచ్చి వెళ్ళిపోయారు. చంపు లేదా చావు. ఇవే నా ముందున్న పరిష్కారాలు. ఓ రోజు అనుకోకుండా Reyeb గాడికి ఏం బుద్ది పుట్టిందో ఏమో, నన్ను రూములోకి రమ్మంటూ ప్రలోభపెట్టాడు. ప్రతిఫలంగా గంజాయి కొద్దిగా ఇస్తానని కూడా ఆశ పెట్టాడు. ఆశ్చర్యపోతున్నారా? ‘Prison life is not a fairy tale’ అని Morgan Freeman అనలేదా? ఇవన్నీ మామూలే. నేను వప్పుకోలేదు. అది పసిగట్టే ఆ Corsican gang నన్ను ఉచ్చులోకి దింపాలని ఆలోచించింది. ఆడి దరిద్రం కొద్దీ Reyab గాడు  నేనూ ఒకే బారక్ లో ఉండడం కూడా అందుకు సహకరించింది వాళ్ళకి.

చాలా మామూలుగా ఎలా చంపాలో నేర్పారు. నాకు అనుభవం లేదుగా మరి. ఏమీ లేదు. బ్లేడ్ ను నోట్లో దాచుకుని, వాడికి సహకరిస్తున్నట్లు కనిపిస్తూ ఉన్నఫళాన వాడి మెడ కుడి నరాన్ని తెగ్గోయాలి. కష్టమే. నోట్లోంచి రక్తం ఓడుతూంటే, కష్టపడి నేర్చుకునేసా. Reyab గాడికీ బాత్రూములో చెప్పా. నేను రెడీ అని. ఆడు ఎగిరి గంతేసి రూం లోకి ఎప్పుడు రావాలో చెప్పాడు. వెళ్ళా. కాఫీ ఇచ్చాడు. వాడు తీరిగ్గా ఎక్కడ్నుంచి మొదలు పెట్టాలో చెప్తూంటే అటు తిరిగి ఉన్న నేను ఇక ఓపిక పట్టలేక వాడి రెక్కలు వెనక్కి కట్టి బలంగా మెడను అదిమేసి బ్లేడుతో రెండూ గాట్లేశా. రూమంతా రక్తం రక్తం. బ్లేడును కడిగేసి బాగా తుడిచేసి వాడిచేతిలోనే పెట్టేశా. బయటికొచ్చి బనీను కడిగి కిటికీలోంచి చూస్తే అరబ్బుల బారక్ లోంచి  ఒకటే అరుపులు. అర్థమయ్యింది Reyeb గాడు అల్లాను చేరుకున్నాడని.

ఆ తర్వాత శరవేగంగా నా పరిస్థితి మారిపోయింది. Cesar Luciani నాకు బట్టలూ, సిగరెట్ పాకెట్లూ పంపాడు. ఆయనున్న బారక్ లోకి నన్ను మార్పించుకుని నా చేత ఆయన వ్యక్తిగత పనులు చేసి పెట్టే మనిషిని చేసుకున్నాడు. నాకు తెలిసిందేమో అరబ్బు ఒక్కటే. వాళ్ళు మాట్లాడే కోర్సికన్ నాకు తెలీదు. కొద్ది కొద్దిగా వాళ్ళకు తెలీకుండా నేర్చుకోవడం మొదలెట్టా. చంపేస్తారు మరి, తెలిస్తే. ఇలా ఉండగా Ryad అని ఒక అరబ్బు జైల్లో కలిశాడు. నాకు చదవడమూ రాయడమూ కొద్ది కొద్దిగా జైల్లో ఉన్న స్కూల్లో నేర్పుతూ నాకు బాగా దగ్గరయ్యాడు. నాకు మూడేళ్ళ సర్వీసు అయిపోయిందని తెలిసి నేను అప్పుడప్పుడు  పెరోల్ మీద ఒక్కరోజు మాత్రం బయటకు వెళ్ళిరావడానికి ఉన్న అవకాశాన్ని వాడుకోవాలని చూశాడు Cesar.  కానీ నేను ఇంకా తెలివిగా బయట ఆయన పనులు చేస్తూనే జైల్లో గంజాయి అమ్మడానికి నా స్వంత వ్యాపారమూ మొదలెట్టా.  కాన్సర్ ఉన్న కారణం మీద జైల్లోంచి బయటికి వెళ్ళిపోయిన Ryad సహాయంతో నా వ్యాపారం పెంచడం చేస్తూ వస్తున్న ఒక రోజు, ఓ ఈజిప్షియన్ అరబ్ గాంగ్ మా మనుషుల మీద దాడి చేసింది.  జైల్లో ఉన్న నేను ఆ గాంగ్ మనిషొకడు జైల్లోనే ఉన్నాడని తెలుసుకుని, వాడి అడ్రసు పట్టుకుని వాళ్ళ ఫేమిలో మొత్తాన్ని Ryad తో కిడ్నాప్ చేయించా. ఈజిప్టు గాంగుకీ మెసేజీ పెట్టా. దోచుకున్న సరుకంతా విడిచి పెట్టమని. వాళ్ళూ బెదిరిపోయి చెప్పినట్లు చచ్చినట్లు చేశారు.

 

” నేనంటే బొత్తిగా భయం లేకపోయింది నాయాళ్ళకి. లేకపోతే నా వ్యాపారం మీదే పడతారా? ఆ? ”

Luciani మనుషులందర్నీ ఫ్రాన్సులో ఇంకో మూలకు బదిలీ చేయడంతో వంటరి వాడైపోయి, జైల్లో అధికారం తగ్గి అతను నామమాత్రం గా మిగిలిపోతున్న సమయంలో నా వ్యాపారం మూడు కేజీల గంజాయిగా, ఆరు లక్షల యూరోలుగా వర్థిల్లుతోంది.ఓ రోజు  మామూలుగానే బయటకు వెళ్ళి Brahim Lattrache ను కలవాలన్నాడు. వాడెక్కడో  Marseille లో ఉంటాడని చెప్తే, ఒక్క రోజులో వెళ్ళి రావడం కుదరన్నాను. ఆయన తలూపి వెళ్తావులే, దానిగురించి ఆలోచించకు అని వదిలాడు. విషయమేమంటే, ఆ Brahim గాడు, Luciani తో గొడవలున్న ఇంకో ఇటాలియన్ గాంగ్ కి  మధ్య డీల్  మేకర్ అన్నమాట. పరమ కిరాతకుడు. ఈజిప్షియన్ అరబ్బు.

Luciani  చెప్పినట్లే, వెళ్ళా. కాకపోతే, ఈసారి ఫ్లైట్లో. ఎయిర్ పోర్టు దగ్గర నన్ను పికప్ చేసుకుని తీసుకెళ్తుంటే, వెనుక మోటారు బైకు మీద ఒక ఎస్కార్టు. కొంత దూరం పోయాక బండి ఆగింది. లోపలికొచ్చి కూర్చున్నాడు Brahim. నా మీద అనుమానం వచ్చి మొదలు పెట్టాడు నన్ను ఇంటరాగేషన్ చెయ్యడం. గన్ మొహం మీద పెట్టి, నా సంగతంతా రాబట్టాడు. భయం లేదు కానీ, ఇలా కుక్కలా చావకూడదన్నదే నా ఫిలాసఫీ. ధైర్యంగా చెప్పా, మొదట్లో  తన  మనిషైన Reyeb ను చంపిందీ నేనేనని నిబ్బరంగా చెప్పా. వాడు వెనక్కి తగ్గాడు. ఇంతలో నడుస్తున్న కారు ఓ దుప్పుల మందని ఢీ కొడుతూందంటూ ‘ ట్రాన్స్’ లో అరిచా. అలాగే అయ్యింది. కారు కుదుపులో నా మీద పెట్టిన గన్ను గుచ్చుకుని నా మొహమంతా రక్తం. నేనేమైనా భవిష్యత్తు చెప్పే Prophet నా? నాకు తెలీదు. కానీ Brahim గాడు నన్ను అదోలా చూస్తూ వాడి స్థావరానికి తీసుకెళ్ళాడు.

అక్కడ చెప్పా, నా వ్యాపారం సంగతి. ఈజిప్టు గాంగ్ నుంచి సమస్య ఉండదని హామీ ఇచ్చాడు. వాడెందుకు నాతో డీల్ కు వప్పుకున్నాడో మీకు ఇప్పుడు తెలీదు. చివర్లో చెప్తా. Luciani డీల్ గాలికొదిలేశాం ఇద్దరం. జైల్లో వెనక్కొచ్చేసరికి బాగా ఆలస్యం కావడంతో, శిక్ష కింద నన్ను పదిహేను రోజుల్ డార్క్ రూం లో పడేశారు. బయటికొచ్చా. తెలిసింది Ryad, నా ప్రాణ మిత్రుడు చనిపోయాడని.వాడికో భార్య, కూతురు. ఏం చేయాలో అర్థమయ్యింది.జైలు బయట ఎండలో నడుస్తూంటే Luciani  పిలిచాడు. నేను చూడనట్లుండిపోయా. వెనక ఒకరొకరుగా వస్తున్న అరబ్బులు నాతో షేక్ హాండివ్వడమూ, నాతో పరాచికాలు ఆడడమూ చూశాడు. ఆయనకి వళ్ళు మండి నా దగ్గరకు వచ్చి ఏదో అనబోతూంటే, పిడికిలి బిగించి పొత్తి కడుపుమీద ఒక్కటిచ్చా. కుప్పకూలిపోయాడు. నా మనుషులు అతన్ని తీసుకెళ్ళి ఓ మూల పడేశారు.

కొన్ని నెలలకు జైలు నుంచి విడుదలయ్యాను. నా వంద యూరోలూ చేతికొచ్చింది. బయటికొచ్చి ఘట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకున్నా. జైలు కాంపౌండు బయట నేను పెళ్ళి చేసుకోబోతున్న అమ్మాయి తన కూతురితో నిలబడి చేయి ఊపింది. ఇంకో మూలన నా మనుషులు వాహనాలతో నిలబడి నా కోసం ఎదురు చూస్తూ నిలబడ్డారు. వారికి సైగ చేసి నా కాబోయే భార్య దగ్గరికెళ్ళి కౌగిలించుకుని ఏడ్చా. తనూ ఏడుస్తూండగా మా మధ్యలో పాప బెంగపడిపోతూంటే,  అధైర్యపడొద్దని అనునయిస్తూ నడిపించుకుని బయటకొస్తూండగా నా వెనుకే నా బలగం మొత్తం నెమ్మదిగా, శబ్ధం చేయకుండా కాన్వాయ్ గా వస్తూ……

ఆగండాగండి. నా పేరు చెప్పనేలేదు కదూ. ….”

“El Djebena. నేనొక అరబ్బుని ! ”

*