ఇంజనీరింగ్లో చేరిన ఆదిత్య మొదటిరోజు కాలేజ్కెళ్లి ఇంటికొచ్చిండు.
ఆదిత్య కంటే అతని తండ్రి నారాయణరెడ్డికే ఆనందం ఎక్కువుంది. మంచికాలేజీలో సీటు దొరుకడమే అందుకుకారణం. నారాయణరెడ్డి కొడుకును చూసి మురిసిపోతున్నడు.
‘‘ఏం సార్ ఎలా ఉంది కాలేజ్?’’అని ప్రేమతోనే అడిగిండు కొడుకును.
‘‘కాలేజ్ మస్తున్నది డ్యాడీ . కానీ….’’అని ఆగిపోయిండు.
ఆ మాటకు నారాయణరెడ్డికి ఒకింత షాక్ అయింది. ‘‘ఏమైందిరా చెప్పు…, ర్యాగింగ్ ప్రాబ్లెమ్గిట్ల ఉన్నదా??’’ అని అడిగిండు.
‘‘అదికాదు డ్యాడీ…నా సెల్ బాగా ఓల్డ్ అయ్యింది. మార్కెట్ల చాలా మాడల్స్ వచ్చినై. పైగా మా కాలేజ్ల ఎవ్వల చేతిలో చూసిన థర్టీథౌజండ్ ఎబో మాడల్సే ఉన్నయి…’’అంటూ ఒకింత నారాజైతూనే చెప్పిండు.
ఆ మాటకు నారాయణరెడ్డి ఇగ వీని ఖర్చులమోత మొదటిరోజే మొదలైంది అనుకున్నడు.
‘‘సరెతియ్ కొందాం ఓ వారం రోజులు ఆగరాదు’’ అన్నడు
ఇంకేముంది ఆదిత్యముఖంలో ఆనందం వెల్లివిరిసింది.
దేనికీ ఒప్పుకోని తండ్రీ ఇట్లా తన కోరికను మన్నించినందుకు ఆదిత్య ఫుల్ హ్యాప్పీగ ఉన్నడు…కొత్తమురిపం కదా నారాయణరెడ్డి కూడా బైక్, సెల్లు, కంప్యూటర్లే కాదు పాకెట్ మనీకి కూడా కాదనకుండా ఇస్తున్నడు.
వారమైంది. కొత్తఫోన్ ఆదిత్య పాకెట్లోకి వచ్చింది. వారం రోజుల్లోనే కొత్తకాలేజీలో ఆదిత్యకు తన క్లాస్మెట్స్లో వినయ్తో పరిచయం కాస్త పెరిగింది. మిగితా వాళ్లకంటే ఇద్దరి మధ్య స్నేహకుసుమాలు విరబూశాయి. ఆదిత్యకంటే వినయ్కి టెక్నాలజీతో పరిచయమెక్కువ. ఇంజనీరింగ్లో చేరడం కంటే ముందునుండే పుస్తకాల ఖర్చుల కోసం హార్డ్వేర్ నేర్చుకున్నడు. దాంతో ఎలాంటి కంప్యూటర్ రిపేర్లైనా, సెల్ఫోన్ అప్లికేషన్స్ అయినా క్షణాల మీద చేస్తడు వినయ్.
దాంతో కొత్తఫోన్ కొన్న ఆదిత్యకు కూడా అప్లికేషన్స్ డౌన్లోడ్లు, అప్డేట్లు అన్నీ నేర్పించాడు.
అట్లా వినయ్ ఆదిత్యవాళ్లింటికి తరుచూ వచ్చిపోతుండటంతో వినయ్కి ఆదిత్య వాళ్ల ఫ్యామిలీతో మరింత పరిచయాలు పెరిగిపోయాయి. మాడ్రన్ టెక్నాలజీతో వినయ్ ఆటాడుకునే తీరు నచ్చి, నారాయణరెడ్డి చాలాసార్లు సర్ప్రైజ్ అయ్యేటోడు. ఈ జనరేషన్కు అసలైన హీరో వినయే అనిపించేది. తనకొడుకు కూడా అలా ఉంటే బాగుండనుకున్నడు.
అట్లా ఆదిత్యకు వినయ్ అన్ని విషయాల్లో మాంచి సపోర్ట్ అయ్యిండు.
ఇక ఆదిత్యకు తెల్లారిలేస్తే చాలు, సెల్ఫోనే ప్రపంచమైంది. 3జీ ఇంటర్నెట్, డౌన్లోడిరగ్స్, మూవీస్, ఫేస్బుక్, ట్విట్టర్, యూట్యూబ్లే ఆదిత్య ప్రపంచంగా మారినయి.
సబ్జక్ట్ కు సంబంధించిన ప్రాక్టికల్స్ కోసం పాత కంప్యూటర్ అటుకెక్కించి, కొత్త దానికి ఆర్డర్ చేసిండు ఆదిత్య. కొత్త కంప్యూటర్ కు అవసరమైన సాఫ్ట్వేర్లు కూడా వినయే నీళ్లు తాగినంత ఈజీగా ఇన్స్టాల్ చేశాడు.
ఇక నారాయణ రెడ్డికి తన కొడుకు బిజీ చూస్తే ముచ్చటేస్తున్నది. ఏ అమెరికాలోనో సెటిల్ అయ్యే లక్షణాలన్ని ఇట్లనే ఉంటయని, కొడుకు బదులు తను ఫారిన్ కలలు కనడం మొదలుపెట్టిండు…
***
‘‘ఏం రెడ్డిసాబ్… నీ కొడుక్కు జబర్దస్త్ కాలేజీల ఇంజనీరింగ్ సీటు దొరికిందట కదా మరి పార్టీలేదా…?!’’ అని తను పనిచేసే బ్యాంకులో కొలిగ్స్ నారాయణరెడ్డిని రోజూ అడుగుతున్నరు.
దాంతో నారాయణరెడ్డి ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ దిల్ఖుష్ అయితున్నడు. కానీ, తనకు రెవెన్యూ డిపార్ట్మెంట్లో పనిచేసే రాజేశంతో తాగుడంటేనే ఇష్టం.
రాజేశ్వర్రావు తనకు గత పదిపదిహేను ఏళ్ల నుండి ‘గ్లాస్మేట్’!
ఇద్దరు ఉండేది ఒక్క ఏరియల్నే. జాబ్ చేసిది కూడా 60కిలోమీటర్ల దూరమే అయినా, ఇద్దరు కలిసే వెళ్తరు. కలిసే వస్తరు.
అట్లా ఇద్దరి మాటలల్ల ఎన్ని ఫుల్బాటిల్లు ఒడిసినయో లెక్కేలేదు. అందుకే ఈ ఆనందాన్ని కూడా తనతోనే షేర్ చేసుకోవాలనుకున్నడు.
అట్లా ఓసాయంకాలం కనకదుర్గ బార్లో రెండు రౌండ్లయిన తర్వాత రాజేశ్వర్రావు నోరిప్పిండు.
‘‘మీ బ్యాంకోల్లందరు దొంగలు…’’మొఖం మీదే అనేసిండు రాజేశం.
ఆ మాటకు నారాయణరెడ్డికి దావత్ ఇస్తున్న ఆనందం ఆవిరైంది.
అప్పటిదాక ఉన్న మూడ్ మొత్తం మారింది.
నారాయణరెడ్డికి కోపం కట్టలు తెగింది. కానీ, రాజేశ్వర్రావుతో ఉన్న సాన్నిహిత్యం, దోస్తానా ఇప్పటిది కాదు. ఇట్లా తిట్టుకునుడు ఇద్దరికీ అలవాటే!
కౌంటర్ ఇయ్యకుంటే మనసొప్పదు. వెంటనే నోరిప్పిండు నారాయణరెడ్డి.
‘‘అబ్బో మీ రెవెన్యూ డిపార్ట్మెంటోల్లు సొక్కంపూసలా…?? మొత్తం భూములన్నీ గుత్తజేసి అమ్ముకుంటున్నది మీరు కాదా,మా బ్యాంకోల్లన్నా లెక్కలు చూపియ్యాలె, మీదేమున్నది. బారా కూనీ మాఫ్ అన్నట్టేనాయె మీ తంతంగమంత! ఎవలకు తెలువది’’అని గట్టిగనే అన్నడు.
పెగ్గు మీద పెగ్గు పోస్తున్న కొద్ది ఇద్దరి మధ్యల మాటలయుద్ధం మరింత పదునెక్కుతున్నది.
ఇద్దరూ ఇట్లా గీసులాడుకుంటూ సర్కారు కొలువులు చేయబట్టి దగ్గరదగ్గర ఇరవయేండ్లయితంది. రాజేశం నారాయణరెడ్డికంటే ఐదారేండ్లు పెద్దోడు. అందుకే ఎన్ని మాటలన్నా తెల్లారిందంటే అన్నీ మరిచి కాకతీయప్యాసింజర్ల కలిసిపోయేటోల్లు.
నారాయణరెడ్డి మాటలకు రాజేశం మరింత రెచ్చిపోయిండు. తన రెవెన్యూ డిపార్ట్మెంట్ తెలివి చూపించాలనుకున్నడు. తన ఆఫీసులో భూమి లేకుండా పట్టాకాగితాలు పుట్టిచ్చె తనకు ఇదేం పెద్ద లెక్కకాదనుకున్నడు.
‘‘మీ దొంగలెక్కల గురించి నాకు చెప్తానావా? లెక్కలదేమున్నది గాయిదు లెక్కలు! పైసలు పారేస్తే బచ్చెడు కాయితాలస్తయి. ఇగ మీ లెక్కల దోఖా అంతా యింతనా…’’ అని గాలిదీసినట్టే అన్నడు రాజేశం.
‘‘ఇగో రాజన్న, మర్యాదగ చెప్తున్నా నువ్ నా డిపార్ట్మెంట్ను అను, నన్ను అంటే మాత్రం మర్యాద దక్కది’’ జెర కోపంగనే చెప్పిండు నారాయణ రెడ్డి.
రాజేశం మాత్రం నారాయణరెడ్డి మాటలను, వార్నింగ్లను లెక్కే చేస్తలేడు.
గ్లాసుల పోసిన మందు ఒక్కటే ట్రిప్పుల కతం చేసి గుడాలు నోట్లేసుకొని, కాళ్లు ఊపుకుంటూ నములుకుంట నారాయణ రెడ్డిని మరింత ఇరుకుల పెట్టిండు.
‘‘ఇగో నారాయణరెడ్డి మీ రెడ్లంత ఇంతే, బడబడ మాట్లాడి అవుతలోల్లను బెదరగొడదామనుకుంటరు గానీ, రుజువులున్నయా, సాచ్చాలున్నయా అని అడుగుడు మాత్రం తెల్వది’’ రాజేషం సింపుల్గనే అనేసిండు.
కులం జోలి తియ్యంగనె నారాయణరెడ్డికి కోపం బుస్సున పొంగుకొచ్చింది. ఇగ ఊకునేదే లేదన్నట్టు లేసిండు.
‘‘మీ వెలుమోల్లకుండే ఎత్తులు జిత్తులు మాకేడ ఉంటయే, ఏదున్న మొఖం మీద అంటం. మా రెడ్డోల్లను ఎందుకంటవుగని, నీదగ్గర బ్యాంకులు దొంగలనెటందుకు రుజువులు ఏమున్నయో తీసుకరారాదు, నేను కూడా రెవెన్యూ డిపార్ట్మెంటోల్లు ఈ దేశాన్ని ఎట్లా ముంచుతున్నరో ఆధారాలతో ప్రూవ్ చేస్త!’’ అనుకొచ్చిండు.
వీళ్ల లల్లి మెల్లమెల్లగ ముదురుతున్నది. బార్ల కూసున్నోళ్లకు ఇంక జెరసేపాగితే, ఏదో పెద్దయుద్ధమే జరుగటట్టున్నదని అర్థమైనట్టున్నది. అయినా తాగుడు ముచ్చట, ఎవల బాటిల్ల మీద వాళ్ల సోయి ఉన్నది తప్ప, ఎవడెక్కడ పోతే మాకెందుకన్నట్టు తాగుడు మీద పడ్డరు.
చివరకి వెలమ, రెడ్ల కొట్లాటగా మారింది.
వీళ్ల మధ్యల మూడో మనిషి లేడు. లేకుంటే చిలికి చిలికి గాలివాన ఎటు దారితీసేదో!
ఈ సారి రాజేశం సుడిగాలిలా లేసిండు.
‘‘నా దగ్గర ఆధారాలున్నయి. లేకుంట ఎట్ల మాట్లాడుతగని, నిన్ననే మా ఆఫీసుకు ఓ ముసల్ది పట్టా కాగితం పనిమీదొచ్చింది. పట్టాకాగితానికి పదివేలు కావాలంటే మాట మీద మాట మాట్లాడుకుంట మీ బ్యాంకుల డిపాజిట్ చేసిన పైసలు ఆగం చేసిన్రని నెత్తినోరు మొత్తుకున్నది. నాకు ఎంటనే నువ్ గుర్తొచ్చినవ్. ఎప్పుడు చూసినా మా రెవెన్యూ డిపార్ట్మెంటోల్లను గురించి చెడమడ తిడ్తవ్ కదా, ఇప్పుడు చెప్పు ఆ ముసల్దాని పైసలు ఎవలు ఆగం చేసిన్రో’’రాజేశం ఇక నారాయణ రెడ్డి ఆటకట్టినంటే అన్నంత ధీమగ సవాల్ ఇసిరిండు.
నారాయణరెడ్డికి ఏం చెప్పాల్నో సమజ్గాలె. ‘‘ఇగో రాజన్న నీ మీదున్న రెస్పెక్ట్ పోగొట్టుకోకు. ఏదో ఒక్క ముసల్దానికి అట్లా జరిగిందని, మొత్తం డిపార్ట్మెంట్ను అంటే మంచిది కాదు, అయినా బ్యాంకుల అట్లెందుకైతున్నదో నీకు తెల్సా…??’’ ఇజ్జత్ పోవద్దని కవర్చేసిండు నారాయణరెడ్డి.
‘‘ఏ నువ్ ఎన్నైన చెప్పు బ్యాంకోల్లందరు బట్టేబాజ్లు’’ రాజేశం ఫైనల్ స్టేట్మెంట్లాగ చెప్పేసిండు.
ఇగ తప్పదన్నట్టు నారాయణ రెడ్డి ఆ మాటకు గట్టి సమాధానం చెప్పాలనుకున్నడు.
‘‘ఇగో రాజేషన్నా ఇయ్యాల బిల్లు కట్టేది నేను, నా దావత్కొచ్చి నన్నే మాటలనుడు నీకు భావ్యం కాదు. మూడంత ఖరాబ్ చేసినవ్…’’అన్నడు.
రాజేశం నేనేమన్న తక్కువ తిన్ననా…‘‘నీ పైసలు ఎవనికి కావాలె? నా దగ్గరకూడా మస్తు పైసలున్నయి. అని ప్యాంటు జేబులకెల్లి ఐదువందల నోట్లకట్ట తీసిండు. మీ రెడ్డోల్లు మా వెలుమల కిందనే ఉండాలె’’ అన్నడు రాజేశం.
నారాయణరెడ్డికి తలకాయ తీసేసినట్టైంది.
‘‘అరే నువ్ కులం జోలెందుకు తీస్తవ్ రాజన్న, నీకు తెల్వది మా బ్యాంకుల ఎందుకట్ల అవకతవకలు జరుగుతున్నయో నీకెరికేనా…??’’అన్నడు నారాయణరెడ్డి.
ఇగ రాజేశంకు మస్తు దిల్ఖుష్ అయింది.
‘‘అది గట్ల తొవ్వకు రా, నేను చెప్పిన కదా మీ బ్యాంకోల్లు ఎట్లా బతుకనేర్చిన్రో..’’అని మళ్లక్కసారి అన్నడు. నారాయణరెడ్డికి బీపీ పెరిగిపోయింది.
ఎంతతాగినా రాజేశం మాటలకు కిక్కు దొరుకుత లేదు.
ఇగ లాభం లేదనుకున్నడు. అసలు ముచ్చట బయటపెట్టాలనుకున్నడు.
‘‘అసలు మా బ్యాంకుల అట్ల అకౌంట్లల్ల మనీ ఎందుకు గల్లంతైతున్నదో నీకు తెల్వదు. నువ్ చెప్తాంటే ఇంటలేవ్. మా బ్రాంచి ఈ మధ్యనే కంప్యూటరైజ్డ్ అయ్యింది. మా స్టాఫ్లనేమో రిజర్వేషన్లతోటి జాబ్లు కొట్టిన ఎస్సీఎస్టీ కొడుకులే ఎక్కువుండే. వాళ్లకేమో సదువు రాదాయే, ఇగ కంప్యూటర్ ఏడికెళ్లివస్తదే. అందుకే మా బ్యాంకుకు చెడ్డపేరొస్తున్నదే. మనలాగ అక్కడ తెలివున్న అప్పర్ కాస్టోల్లు, ఓపెన్ల జాబులు కొట్టినోళ్లు ఉంటే ఇట్లా మచ్చలచ్చేదే కాదే’’అన్నడు నారాయణరెడ్డి.
‘‘అదేంది కులం జోలి వద్దన్నవ్ మల్లనువ్ గా ముచ్చటెట్ల తీస్తున్నవ్ నారాయణరెడ్డి…??’’ అన్నడు రాజేశం.
‘‘అరే నువ్ మల్ల వఖీలు ప్రశ్నలేస్తవేందే రాజన్న, మన మధ్యల కులమొద్దే! నువ్వా వెలుమ పుటుక పుట్టినవ్, నేను రెడ్డి పుటుక పుట్టిన. మనం దొరలం. పటేండ్లం. ఇగ కులం జోలి మన మధ్యలెందుకే. ఇంకో విషయం కూడా ఇను, మా ఆఫీసుల ఎవ్వడెవ్వడో నన్ను పార్టీ అడిగినా నేను నీతోనే ఎందుకు కూసున్న చెప్పే, కులం లేని కొడుకులు మనతో కూసోని తాగుడేందనే కదా…’’అని శాంతింప చెయ్యాలనుకున్నడు.
రాజేశంకు నారాయణరెడ్డి దిల్దార్తనం నచ్చి మల్లో కోటరుకు ఆర్డరిచ్చిండు.
రెండు గ్లాసులల్ల పోసిండు.
అయితే ‘‘మాలమాదిగ కొడుకులే అవినీతికి కారణమంటవ్’’ అన్నడు రాజేశం.
హమ్మయ్య రాజేశం జర దారికొచ్చిండనుకొని నారాయణరెడ్డి లోలోపల్నే సంతోషిండు. ‘‘ఔ రాజన్న నువ్వే చెప్పరాదే, అటెండర్లుగా ఉండాల్సిన కొడుకులు ఆఫీసర్లయి మన మీద పెత్తనం చేసుడేందే’’ అని టాపిక్ మొత్తం కులం మీదికి డైవర్ట్చేసిండు. రాజేశం కూడా ఒకింత వాస్తవమే అనుకున్నడు.
అసలే రాజేశ్వర్రావు తండ్రి ఎనుకట ఊళ్లె దొరగ ఉండే. కిందికులాలోల్లకు తెలివొచ్చి తిరుగబడ్డంక ఆయన హవా మొత్తం పోయింది. ఇగ రాజేశం ఈ సంగతి తెలుసుకొని రెవెన్యూ డిపార్ట్మెంట్లో కొలువుకు ఆ రోజుల్లోనే లంచాలు పోసి దక్కించుకున్నడు.
నారాయణరెడ్డికి, రాజేశానికి పొంతన కుదిరే పాయింట్ ఏదన్నా ఉందంటే అది కిందికులాల మీద దుమ్మెత్తిపోసే ముచ్చట మాత్రమే! అందుకే, ఇక చాలాసేపు తమ అనుభవాలను ఒక్కోటి తవ్వుకొని కుప్పపోసి, ఎస్సీఎస్టీబీసీలందరూ చవటదద్దమ్మలని, పొట్టచీల్చితే అక్షరం ముక్కరాని గాయిదకొడుకులని కసిదీరా తిట్టుకొని…చివరికి అగ్రవర్ణాలు జిందాబాద్ అనుకొని, బిల్లుకట్టేసి తూగుతూ…తూలుతూ ఇంటిదారి పట్టారు.
***
నారాయణరెడ్డి ఇంట్ల బోర్ మోటరు ఖరాబ్ అయ్యింది. తన ఇంటికి ఎలక్ట్రిషియన్ పనులన్ని చూసిన నరేందర్కు ఫోన్ చేస్తే ‘‘ కొత్త అపార్ట్మెంట్ ల ఎలక్ట్రిషియన్ వర్క్ మొత్తం కాంట్రాక్ట్ పట్టిన. ఓ రెండురోజులాగి వస్త రెడ్డి సాబ్, జెర ఏమనుకోకు వశపడని పని ఉన్నదిక్కడ, ఓపెనింగ్ డేట్ దగ్గరికొచ్చింది’’ అన్నడు.
రెండు రోజులైనా నరేందర్ రాలే, నారాయణరెడ్డి ఇంట్ల నీటికి కరువొచ్చి ఇల్లంతా కరువుదేశం లెక్క తయారైంది. శనివారం అయ్యేసరికి మధ్యాహ్నమే బ్యాంకు క్లోజయ్యింది. సాయంత్రమే ఆఫీసు నుండి ఇంటికి చేరిండు నారాయణరెడ్డి. పైగా ఇవాళ కలిసి తాగడానికి రాజేశం కూడా కనిపించలేదు. తెల్లారితే ఆదివారం కదా, రేపు ఫోన్చేసి కలిసి తాగొచ్చనుకొని ‘డ్రిరక్ హాలిడే’ ప్రకటించుకున్నడు.
ఆఫీసు నుండి నారాయణరెడ్డి ఇంటికి చేరుకునేసరికి, ఆనంద్, వినయ్లు హాల్లో కూర్చొని క్రికెట్ చూస్తున్నరు.
వినయ్…నారాయణ్రెడ్డిని చూసి, సోఫాలో నుండి లేచి…‘‘నమస్తే అంకుల్’’ అంటూ విష్ చేశాడు. నారాయణరెడ్డికి వినయ్ వినయం చూస్తే లోలోపలే సంతోషమేసింది. టెక్నాలజీ పరంగా ఎంత నాలెడ్జ్ ఉన్నా ఒదిగిఉండే వినయ్ తీరు చూస్తే నారాయణరెడ్డికి ఏదో సంతృప్తి.
నారాయణరెడ్డి భుజానికున్న బ్యాగు టేబుల్ మీద పెట్టి లోపలిగదిలోకి పోయిండు.
‘‘మోటరు బాగుచెయ్యడానికి ఆ ఎలక్ట్రిషియన్ నరేందర్గాన్ని రమ్మన్న , ఇయ్యాల వస్త అన్నడు. వచ్చిండా… మోటరు బాగుచేసిండా…’’అని అడిగిండు.
నారాయణరెడ్డి రావడంతో తగ్గిన టీవీ వ్యాల్యూమ్, మోటరు బాగుకాని కోపానికి మ్యూట్లోకి మారింది.
ఆ కోపం వీళ్ల మీదికి ఎక్కడ మళ్లుతదోనని కామెంట్రీ పీకనొక్కి, సైలెంట్గా ఆదిత్య వినయ్లు మ్యాచ్ చూస్తున్నరు.
‘‘ఏడొచ్చిండు వాడు రానేలేదాయే…నీళ్లు లేక హౌజులున్న నీళ్లే ముంచుకునుడాయె’’అన్నది భార్య లలిత.
ఇగ నారాయణరెడ్డికి కోపం ముంచుకొచ్చింది.
‘‘వానియమ్మ లేకి కులంల్నా చెప్పు….మాల,మాదిగ నా కొడుకులే ఇంత! నా మాటే వానికి లెక్కయితలేదు. నడుమంత్రపు సిరికి ఆగుతండా వాడు…వాడు ఇటుదిక్కు రానియ్ వాని సంగతి చెప్తా’’ అని చెడామడ తిట్టుడు షురూ చేసిండు.
నారాయణరెడ్డి ఇల్లుకంటుకున్నప్పటి నుండి అన్ని ఎలక్ట్రికల్ పనులు చేసింది ఎలక్ట్రిషియన్ నరేందరే! దాంతో నరేందర్ కులమే కాదు, పుట్టుపూర్ణమంతా తెలుసుకున్నడు. ఇప్పుడు చిన్న పని ఉన్నదంటే రానంటాడా, వాడు అపార్ట్మెంట్ పనులు చేయించేస్థాయికి ఎట్లా ఎదుగుతడు అనే ఓర్వలేనితనం కూడా ఆ కోపంలో అంతర్లీనంగా ప్రతిధ్వనిస్తోంది. అందుకే నోటికొచ్చిన బూతులన్నీ తిట్టుకుంటూ నారాయణరెడ్డి బెడ్రూమ్లో నుండి బాత్రూమ్లోకి వెళ్లి హౌజ్లనీళ్లతో కాళ్లు,చేతులు మొఖం కడుక్కొని టవల్తోతూడ్చుకుంటూ నరేందర్ని ఒక్కడ్నే కాదు, రాజేశంతో తాగిన ముచ్చట్లల్ల కిందికులాల గురించి మాట్లాడుకున్నదంతా యాదికొచ్చి మరింత రెచ్చిపోయి తిట్టుకుంటూ హాల్లోకి వచ్చిండు.
అప్పటికే వినయ్ వెళ్లిపోయిండు.
టీవీ బందై ఉన్నది. ఆదిత్య డల్గ కూర్చున్నడు. ఏమైందన్నట్టు చూసిండు నారాయణరెడ్డి.
అట్లా కులం పేరుతో ఇష్టమొచ్చినట్టుగా తిడితే ఎట్లా, వినయ్ విని హర్ట్ అయి వెళ్లిపోయాడు తెల్సా అన్నడు.
వినయ్ ఎందుకు వెళ్లిపోయిండు? వినయ్దేకులం?? అడిగిండు.
కానీ, ఆదిత్య కొంతసేపటి వరకు నోరుమెదుపలేదు.
అసలు తప్పంతా తనదే అనుకున్నాడు. ఆదిత్యతో వినయ్ ఇంటికొచ్చిన కొత్తలోనే వినయ్దే కులం అని తెలుసుకోవాలనుకున్నాడు. కానీ, వినయ్కి ఉన్న టెక్నాలజీ నాలెడ్జ్ చూసి ఖచ్చితంగా తమలాగే పైకులమే అయ్యింటదని ఇన్ని రోజులు నమ్మాడు నారాయణరెడ్డి.
ఆదిత్యమాత్రం రేపటి నుండి వినయ్కి ఎలా మొహం చూపించాలో తెలియడం లేదు.
నారాయణరెడ్డికి మాత్రం మనసంతా ఏదోలా ఉంది.
తెలివి ఒకరి జాగీరు(సొత్తు) కాదని తెలిసిసొచ్చింది !
తాజా కామెంట్లు