కొన్నిసార్లు నీడలు

mandira2

కొన్నిసార్లు నీడలు

మాట్లాడుతూ వుండడం

నేను చూశాను

కొన్ని యేటవాలుగానూ

మరికొన్నిసార్లు సగం వంగిపోయి

భావాలనల్లడం తెలుసు

 

నేను కూర్చున్నప్పుడో

పడుకున్నప్పుడో నా మీదగా

వెళ్ళిపోవడం గుర్తు

రెండు పెదాల చివర్లు

పగిలిపోయినప్పుడు అవి కలిసుండడం

చాలాసార్లే గమనించాను

 

యింటి నుండి బయటకెళ్ళేప్పుడు

అవి రోజూ నాతో రావడమూ

నాకు తెలుసు

సముద్రబింబాల్లా ప్రవహించడమూ

వుల్కాపాతాల్లా రాలిపోవడమూ

అరుదే

 

మాటల్లేనప్పుడు బీకర శబ్దాల్లో

అవే మాటాడడం

కొన్నివేల సంభాషణలు చేయడం

వాటికి అలవాటే

 

యిప్పుడెందుకో సరిగ్గా

స్పందించడం మానేశాయి

వాటిక్కూడా ఆత్మస్పర్శ

బానే తగిలినట్టుంది

వాటి రూపాలు యేర్పడ్డమే లేదు

నేను వుండడం తప్ప.

*

నీ నిశ్శబ్దంలో నుండి…

 

 

-తిలక్

~

 

నీ నిశ్శబ్దంలో నుండి నేను  రావాలి
వొక రాత్రిలా వొక పగటిలా
నిన్ను నింపుకుంటూ
నన్ను చేర్చుకుంటూ
ప్రపంచమంతా వెలేసినా నువ్వు నన్ను
పొదువుకుంటావన్న ఆశే నన్ను బతికిస్తూ వుంది యింకా-
నేను నీకోసం యే మాటలూ రాయనవసరంలేదు
నువ్వు నాకోసం యే ప్రేమనూ చెప్పనవసరంలేదు
అలా మిగిలిపోతాం అంతే
నిలువెల్లా వొకరిలో మరొకరం తడుస్తూ
యెందుకంటే నాకు ప్రేమను వ్యక్తపరచడం అస్సలే రాదు
నీకు ప్రేమను అడగడం సంపూర్తిగా తెలియదు
కళ్ళు లెక్కలేసుకుంటాయి నీవీ నావీనూ
అవి యే కలల్నో యిలా పారబోసి వెళ్లుండకపోతే
నువ్వూ నేనూ యెలా కలిసే వాళ్ళం
సంద్రం చిమ్మిన ప్రతి కెరటంలో
అడవి కన్న ప్రతీ వర్షంలో మనం వున్నాం
అవును !
నువ్వో అడవి
నేనో శూన్యం
నన్ను నింపేసిన నిండుతనం కదూ నువ్వు
నన్ను నువ్వెప్పుడూ అడుగుతూనే వుంటావు
మట్టిలా మాట్లాడమని…
అవును అది నాకో ప్రశ్నార్థకమే  నాకు మాట్లాడ్డం రాక
కాని చాలానే రాస్తాను నీకోసం
నిద్రరాని  యే రాత్రో నిన్ను తలచుకుంటూ యెన్ని పద్యాలు రాస్తానో
నా కళ్ళపైకి నువ్వు వో మంచుతూనీగలా చేరతావు
నా రెప్పలు విరగొట్టి కొన్ని చిత్రాలనూ పోస్తావు
నీకెలా చెప్పడం ఆ వాన కళ్ళనూ
అవి నీతో చెప్పాలనుకున్న మాటలనూ
నాలో నేను నాతో నేను నిన్ను పోగేసుకుపోవడమే చేసేది.
*