తూర్పు వాకిటి పశ్చిమం!

 

addtext_com_mte1njizode3mzg

కాలిఫోర్నియాలోని ఓ నగరంలో,ఉద్యోగస్తులు అనిత, మోహన్ లు.

ఉన్న ఒక్కగానొక్క కూతురు సింధుకి జ్వరం వొస్తే,ఎవరు శలవు పెట్టి చూసుకోవాలి ? అనే మీమాంశలు తప్ప,

పెద్ద చీకూ, చింతా లేని సంసారం!

అమెరికన్ లలో అమెరికన్లు గా,ఇండియన్స్ తో ఇండియన్లుగాకలిసిపోయే నైజం వారిది.

ఈ అంతర్జాతీయ సమాజంలో ఉండే అనేక సాంస్కృతిక భేధాలని, విభిన్న ఆచారాలని ఆకళింపు చేసుకోవడమే కాకుండా, నలుగురిలో  ఆ మర్యాదలను పాటించే వారి తీరు ముచ్చటేస్తుంది కూడా!

నిజానికి, ఈ  స్నేహశీల ధోరణే లేదా సరదానే వాళ్ళ కెరీర్ కి మంచి బాటలు వేస్తోందని, స్నేహితులు అంటుంటారు.

అలా అన్న వాళ్లతో,

అదంతా, బతుకుతెరువు నేర్పించిందని,

ప్రవాస జీవితంతో సమతుల్యత కోసమనీ….

ఇంటికొచ్చేసరికి మాత్రం,

సాధారణ తెలుగు దంపతులమే అంటుంటారు.

అలాంటి వీరికి,ఈ మధ్య,

పాశ్చాత్య నీడలు తమ కూతురి ఆలోచనలని పెడ త్రోవ పట్టిస్తాయేమో అనే ఆందోళన మొదలైంది!

అమెరికాలో ఉండే తల్లిదండ్రులకి ఇదేం కొత్త భయం కానప్పటికీ,
ఉన్నట్టుండి,

అదీ ఎనిమిదేళ్ళ కూతురి విషయంలో రావటానికి కారణం,

ఓ వారం క్రితం,

“నువ్వు చెప్పేవన్నీ కధలు, కల్పితాలు,!” ,

తల్లి తో నిష్టూరంగా అంది సింధు.

స్కూలు అయిపోగానే, తన స్నేహితురాలు సేజ్  ఇంటికి వెళ్లి, ఓ గంట ఆడుకుని వస్తానందవాళ.   వాళ్ల అమ్మ  డెబ్బీ కూడా ప్లే డేట్ కావాలని సేజ్ అడుగుతోందని ఇ మెయిల్ చేసింది.

తన మాటలకి రియాక్షన్ ఏమిటా అని సింధు కళ్ళు విప్పార్చుకుని చూస్తుంటే,

ఆ కధలు, కల్పితాలు ఏమిటని అడిగింది అనిత.

“నేను నీకు దేవుడిస్తే పుట్టలేదు,  నాకు నిజం తెలిసి పోయింది”,  అన్న కూతురిని,

“హాయిగా ఆడుకోకుండా, ఎవరు ఎలా పుట్టారనే సోదితోనే పొద్దుపుచ్చారా? అసలు, ఇలాంటివి తప్పితే వేరే ధ్యాసే ఉండదా? సేజ్ వాళ్ల అమ్మ అయినా ఈ పనికిమాలిన మాటలేంటని ఆపలేదా?”

మందలించకుండా ఉండలేకపోయింది అనిత.

చిన్నబుచ్చుకుని,

“ఆడుకునేప్పుడు కూడా మాట్లాడుకోవచ్చు,  ఫ్రెండ్స్ చాలా విషయాలు మాట్లాడుకుంటారు,  స్ప్రింగ్ సీజన్ లో ఇంకా ఎక్కువ మాట్లాడుకుంటారని  మా టీచర్ కూడా చెప్పింది. నీకో విషయం చెప్పనా?, సేజ్ వాళ్ల అమ్మ నీలా విసుక్కోదు , డెలివరీలు ఎలా జరుగుతాయో చూపించే టివి చానల్ చూసినా సేజ్ ని ఏమీ అనదు, మేం స్నాక్ తినేప్పుడు డెబ్బీ కూడా మాట్లాడింది, తనకి చాలా విషయాలు తెలుస”ని నొక్కి చెప్పింది సింధు.

“నేను నీకు నిజం చెప్పలేదని ఎలా  అనుకుంటున్నావు ? నిజానికి,  మీ అమ్మమ్మ అంటే మా అమ్మ కూడా నాకిదే చెప్పింది. తను ఎన్నో దేవుళ్ళకి  మొక్కితే నేను పుట్టానని, ఓ బిడ్డని ప్రసాదించమని నా ఇష్ట దైవాన్ని వేడుకుంటే,  నువ్వు పుట్టావు . ఇప్పుడు నేను కూడా అమ్మమ్మతో నువ్వు నాకు నిజం చెప్పలేదని అనాలా? ఇక్కడి నీ స్నేహితులు చెపుతుంటారుగా ఆకాశం నుంచి కిందకి రాలుతున్న నక్షత్రాన్ని కోరిక కోరితే జరుగుతుందని, ఇదీ అలాంటిదే అనుకోరాదా?” అనే  అనిత పాయింటుకు

ఏ మాత్రం తగ్గకుండా,

సేజ్ వాళ్ల అమ్మ అలాంటివేమీ తను నమ్మనంది. కొంతమంది నమ్మే వాళ్లు అలా చెప్పినా,   రుజువు చెయలేరని నమ్మకంగా చెప్పిందనే  సమాధానం సింధు నుంచి వొచ్చింది.

సేజ్ వాళ్ల అమ్మని ఇలాంటివి అడగాలనే అలోచన ఎందుకు వొచ్చిందో తెలుసుకునే ప్రయత్నం చెయ్యగా,

“స్కూల్ లో ఫ్రెండ్సందరం మాట్లాడుకుంటుండగా, నేను నీకు దేవుడిస్తే పుట్టానని చెప్పగానే, చాలా మంది నమ్మలేదు! అలాంటివన్నీ కిండర్ గార్టెన్ పిల్లలు  చెప్పే కధలు,  మెక్ బిలీవ్ స్టోరీస్ (Make believe)  అని నీకు ఇంకా తెలీదా? అన్నారు. నాకు ఏడుపొచ్చింది. అప్పుడు సేజ్ నన్ను చాలా సేపు ఓదార్చడమే కాకుండా, మా మామ్  హాస్పటల్లో  నర్సుగా పనిచేస్తుంది, డెలివరీలకి సహాయం చెయ్యడమే తన పని. తనకు ఇలాంటివన్నీ బాగా తెలుసనటం వల్ల, వాళ్ళింటికెళ్ళినపుడు,  డెబ్బీ ఏం చెపుతుందో తెలుసుకోవాలనిపించి” అడిగానన్నది .

స్నేహితుల ముందు కూతురు చిన్నబోవటం అనితకి చివుక్కుమనిపించినా,  సంభాళించుకుని,

అమెరికాలోని  చాలా మంది పేరెంట్స్ ప్రపంచం నాలుగు మూలల నుంచి వొచ్చిన వాళ్లవడం వల్ల అందరూ ఒకేలా చెప్పరని, పెరిగిన వాతావరణం,  ఏర్పరుచుకున్న భావాల ప్రభావంతో పిల్లలకు సమాచారాన్నిస్తారనే వివరణ ఇస్తే,

సింధు తన  ధోరణిలో,

ఈ పాయింట్ లో అది సరి కాదంది.

ఏ జాతి కుక్క పిల్ల అయినా, అమెరికాలో ఎలా పుడుతుందో, ఇండియాలోనూ అలాగే పుడుతుంది, మనుషులూ అంతే కాబట్టి, అనిత చెప్పింది తప్పు దారి పట్టించడమే అంది.
“నేను పెద్దవుతున్నానని నువ్వు పదే పదే అంటావు కానీ, you really don’t mean it?!”

అనే వాదనకి దిగింది,

“అసలిలాగే నేను ఎందుకు పుట్టాను? ఈ ఇంట్లోనే ఎందుకు పుట్టాను అని ఎన్ని సార్లు అడిగినా నువ్వు అర్ధం అయ్యేట్టు చెప్పనే లేదు, అదే డెబ్బీ అయితే,

ప్రపంచంలోని ఏ ప్రదేశంలో ఉన్న పేరెంట్స్ అయినా పిల్లలు కావాలా వద్దా అనేది వాళ్ళు డిసైడ్ చేసుకుని కంటారని, అందుకే నేను మన ఇంట్లో పుట్టానని, నా రూపురేఖలు మీ ఇద్దరి నుంచి, మీ ఇద్దరి కుటుంబాల నుంచీ వొచ్చాయనీ చెప్పింది…and it makes sense!”  అంది.

అమ్మ కడుపులోకి బేబీస్ ఎలా వెళతారని అడిగినపుడు,

“Sperm and eggలు అమ్మ శరీరంలో కలుసుకుని బేబీని తయారుచేస్తాయని డెబ్బీ చెప్పిందంటూ, అమ్మమ్మకు తెలియక పోవడం వల్లే నీకిది తెలియలేదా?! అందుకే నువ్వు నాకు చెప్పలేక పోయావా ? “అని ఆరా తీసింది.

ఇంకా ఏం చెప్పాలో అనితకి తట్టక మునుపే ….

“By the way, ఇదంతా జరగటానికి కొన్ని స్పెషల్ ఫీలింగ్స్ అవసరం! “
గొంతు తక్కువ చేసి, రహస్యంగా…
“ఆడుకొనేటప్పుడు సేజ్ చెవిలో చెప్పింది. వాటి గురించి అందరిలోనూ మాట్లాడటం పెద్దవాళ్ళకి ఇష్టం ఉండదు కనుక, మనం వాళ్ళ భావాలను గౌరవించాలంద”ని కూడా అంటూ

తల్లి వంక చూస్తూ, అవునన్నట్టు తల ఊపింది.

సింధు చెపుతున్న ఒక్కో మాటకి,

డెబ్బీ మీద పట్టరాని కోపం వొచ్చింది అనితకి.

హాస్పటళ్ళలో  పని చేసే వాళ్లకి ఏవి గుట్టుగా ఉంచాల్సినవనే జ్ఞానం ఉండదు, ఇన్ని చెప్పాల్సిన అవసరం ఉందా?!
ఇదే ధోరణిలో సాగితే,
ముందు ముందు ఇంకా ఎన్ని వినాలో…
అనుకుంటూ,

ఒక్క సెకను కూడా ఇక ఈ మాటలు భరించలేనట్టు,

“ సరే సరే ! టైమున్నప్పుడు మళ్ళీ మాట్లాడుకుందాం. ముఖం కడుక్కుని రా! ఏదైనా తిని, సైన్స్ ఫెయిర్ ప్రాజెక్టు మెదలుపెట్టు. వారంలో ఇచ్చెయ్యాల”ని పురమాయిస్తే,

“ I know ! “

అసంతృప్తినంతా  గొంతులో పలికిస్తూ తన గదిలోకి వెళ్లింది సింధు.

అ నిరసన,

తమ మధ్య దూరానికి కొలమానంలా వినిపించింది అనితకి.

ఇదంతా,

మోహన్ తో చెపితే,

మొదట,  “సీరియస్లీ….” అన్నాడు,

అంతా విని,

మరీ మూడో క్లాసుకే ఇన్ని ఆరాలు, ఇంత పోగెయ్యటమా ? అని గుండెలు బాదుకున్నాడు,

ఎంత తండ్రినయినా,  చిన్నపిల్లతో ఇవన్నీ నేను మాట్లాడటం బాగుండదు, నువ్వే దగ్గర కూచోపెట్టుకుని, ఇలాంటి మాటలు మాట్లాడటం, వివరాలు తెలుసుకోవడం మంచి పిల్లల లక్షణం కాదని తెలియచెప్పాలన్నాడు.

“ఇది మంచి పిల్లల లక్షణం కాదు అంటే, వినే కాలమా?! మనం ఒకటి చెపితే, తను పది ప్రశ్నలు వెయ్యగలదు,  స్కూళ్లలో,  పిల్లలు నలుగురూ నాలుగు రకాలుగా ఉంటారు! పది రకాలుగా చెప్పుకుంటారు, అసలు పిల్లలకి తెలీకుండా ఉంచాల్సినవేవీ మిగలట్లేదేమో ?!, ఈ ధోరణి ఎటు పోనుందో… “

అనిత దిగాలు పడిపోతే,

ఆ బెంగ తనకీ కలుగుతోందంటూ, ఈ వయసులోనే సరైన మార్గంలో పెట్టాలన్నాడు మోహన్,

ఇలా మొదలైన తమ ఆందోళనని, ముందుగా,

ఇండియాలో ఉన్న పెద్దవాళ్లతో టూకీగా అంటే,

చిన్నపిల్లల్ని ఏమార్చి, దృష్టి మరల్చాలి కానీ, ఇలా బెంబేలు పడకూడదన్నారు.

ఇక్కడి పోకడలపై అవగాహన లేక వాళ్ళు అంత తేలిగ్గా సమాధానమిచ్చారని అనిత, మోహన్ లు  భావించారు.

తరువాత,

అనిత స్నేహితురాలు సుగుణ కుటుంబాన్ని గుర్తుచేసుకున్నారు.

అమ్మాయిలని ఇండియాలో పెంచడమే “ఉత్తమం” అనుకుంటూ, వాళ్లు హైదరాబాద్ కి వెళ్ళిపోయి నాలుగేళ్ళవుతోంది.

మనం ఇవన్నీ తెలుసుకుని పెరిగామా?

పరమ రోత అంతా మన సినిమాల్లోనూ, టీవీ ప్రోగ్రాముల్లోనూ అగుపించడం గుర్తుకుతెచ్చుకుని, సుగుణ తరచూ వేసే ఈ ప్రశ్నతోనూ ఏకీభవించలేకపోయారు.

‘ఫ్యామిలీ లైఫ్’ గురించి స్కూల్లో తెలుసుకొచ్చిన మా అబ్బాయి, ఇలాంటిదేదో ఇంట్లో జరుగుతుందని నాకు తెలియకుండా ఎలా మేనేజ్ చేసారని అడిగాడంటూ వాపోయిన పూర్ణిమ, అనందరావులు కూడా వాళ్ళ కళ్ల ముందు కదలాడారు.

ఏషియన్స్, ఇండియన్స్ ఎక్కువగా ఉన్న స్కూళ్లలో అయితే ఈ ధ్యాస తగ్గి చదువులో పోటీ పెరుగుతుందంటూ, ఉన్న పళాన, వాళ్ళు బే ఏరియాకి (కాలిఫోర్నియాలోని సిలికాన్ వ్యాలీ,  దాని చుట్టుపక్కల ప్రాంతాలు) వెళ్ళిపోయిన తీరు తల్చుకుని,

మనం కూడా ఆ పని చేద్దామని అనిత అంటే,

అన్నీ సెట్ అయి ఉన్న చోటి నుంచి, ఉన్నపళాన కొత్త ప్రదేశానికి వెళ్లడం సాధ్యం కాదంటూ,  అక్కడికి వెళ్ళినా గ్యారంటీ ఉంటుందనిపించడం లేదన్నాడు మోహన్.

‘మన’ వాళ్ల కెవరికయినా ఫోన్ చేసి సలహా అడుగుదామనుకుని,

తెలిసిన నలుగురిలో, కూతురిని ఎందుకు బయట పడెయ్యాలని మనసు మార్చుకుంది అనిత.

మరేం చెయ్యాలి??

తమ కమ్యూనిటీలోనే ఉంటూ, సింధు చదివే స్కూల్లో సైన్స్ టీచర్ గా పనిచేసే మిషెల్ ఆపద్భాందవిలా అనిపించింది. పైగా తను ప్రొఫెషనల్ కూడా!

హాస్పటల్లో పనిచెయ్యడమే కాకుండా, స్కూల్లో పిల్లలకి “ఫ్యామిలీ లైఫ్ “ (లేదా లైంగిక విజ్నానం) పాఠాలు చెపుతుంది.

ఇరువురూ, తరచూ ఈవినింగ్ వాక్ లో కలుస్తూనే ఉంటారు. రెండేళ్ళుగా స్నేహం !

ఈ మాటే మోహన్ తో అంటే, మాట్లాడి చూడమన్నాడు.

ఓ రోజు,

పార్కులో కనిపించిన మిషెల్ తో,

పలకరింపులయిన తరువాత,

మీ సహాయం కావాలి అంటూ తన గోడు వెళ్లబోసుకుంది.

మా కల్చర్ లో ఇలాంటి వివరాలని పిల్లల నుంచి చాలా గోప్యంగా ఉంచుతాం.  తెలిసీ తెలియక నలుగురిలో మాట్లాడితే బాగుండదని, తగిన వయస్సు వొచ్చినపుడు వాళ్ళే తెలుసుకుంటారని, ఏకాగ్రత లోపిస్తుందని, ఇలా రకరకాల కారణాలని చెప్పుకుపోతున్న అనితతో,

ఇలాంటివి పెద్దవాళ్లు చెపితేనే పిల్లలకి తెలుస్తాయని అనుకోలేమంది మిషెల్.

మొన్నా మధ్య కిండర్ గార్టెన్ చదువుతున్న పిల్లాడు ఒకడు, తను చూసిన “ పెప్పా పిగ్ “ కార్టూన్ ఎపిసోడ్ లొ మామీ (Mommy) పిగ్ ఎలా డెలివరీ అయిందో, తన క్లాస్మేట్ తో చెపుతుంటే విన్నానంటూ, అవగాహన పెరుగుతున్న కొద్దీ,  పిల్లలు తమ శరీరాల నుంచి వొచ్చే సిగ్నల్స్ తో పాటు, గమనించిన లేదా తెలుసుకున్న ఒక క్లూ నించి, ఇంకో క్లూ కి కనెక్ట్ చేసుకుంటూ పోతారని వివరించింది.

వాస్తవానికి, తను  పాఠాలు మొదలుపెట్టేనాటికే, పిల్లలలో చాలా మందికి లైంగిక విషయాల పట్ల అంతోఇంతో అవగాహన ఉంటోందని, కాకపోతే వాళ్లకున్న అపోహలు పోగొట్టి, ఆరోగ్య పరంగా జాగ్రత్తలు చెప్పడం, ముఖ్యంగా శరీరం మీద పూర్తి అవగాహన కలిగించడమే తన లాంటి వాళ్ల పని అన్న మిషెల్ మాటల్ని అందుకుంటూ,

“మా లాంటి పేరెంట్స్ గురించి చెప్పాలంటే, వేరే సబ్జక్టులలో వాళ్ళు ఎంత లోతు ప్రశ్నలు వేస్తే అంత సంబర పడతాం! ఇంకా చెప్పాలంటే,  సెకండ్ గ్రేడ్ కూడా కాకుండానే వాళ్లని రొబోటిక్స్ క్లాస్ లో పెట్టాలని ఉబలాటపడుతుంటాం, వాళ్ళు ప్రపంచంలోని విఙానాన్ని అంతా  అవపోసన పట్టేయ్యాలని కలలు కంటాం కానీ, వాళ్ళ శరీరం మీద, పుట్టుక మీద వొచ్చే ప్రశ్నలు ప్రాధమికమైనా ఎందుకో తడబడతాం. బహుశా, వయసొచ్చినా కూడా  మేం పేరెంట్స్ తో మాట్లాడనివి, ఇప్పుడే ఈ పిల్లలతో ఎలా మాట్లాడాలో తెలీకేమో అనిపిస్తోంది” అంది.

అనిత మాటలని ఓపికగా విన్న మిషెల్,

కాలంతో పాటు పోక తప్పదంటూ, సింధు చిన్న పిల్ల కాబట్టి,  తను విన్నది మార్చకుండా చెప్పిందని తన అంచనా అని,  సాధ్యమయినంత వరకు తన సందేహాలు తీర్చి, నమ్మకాన్ని పెంచుకోవడమే ఉత్తమమనీ, సింధు వైపు నుంచి చూస్తే ఇదో భధ్రమైన మార్గమని సలహా ఇచ్చింది.

“ఈ అమెరికాలో,  ప్రతిదీ భూతద్దంలో చూడటం ఆలవాటు, అన్ని వివరాలు పిల్లలు తెలుసుకోవాల్సిన అవసరం ఏముంది?  చేసే అల్లరి పనులన్నీ హార్మోన్ల పేరు మీద నెట్టేసే టీనేజ్ పిల్లల ధోరణి వింటున్నప్పుడు, ఎక్కువగా తెలిసిపోయి ఈ పైత్యం అంతా ప్రదర్సిస్తున్నారు అనిపిస్తుంది. మీరు మరోలా అనుకోవద్దు, మరో రెండు సంవత్సరాలలో  సింధుని మీ క్లాసుకి పంపాలంటే,  ఈ సందేహానికి సమాధానం తెలుసుకోవాల్సిన అవసరం నాకు చాలా ఉందన్న” అనితతో,

స్కూల్ లో “ఫ్యామిలీ లైఫ్” తప్పని సరిగా తీసుకోవాల్సిన సబ్జక్టు కాదని, పైగా సిలబస్ ప్రకారం నాలుగైదు ఏళ్ళు చెపుతామని,  ఇండియన్సే కాదు, ఈ క్లాస్  వొద్దనుకునే తల్లిదంఢ్రులు,  చాలా మందే ఉంటారని చెప్తూ,  శరీరాల్లో మార్పులు వొచ్చేటప్పుడు పిల్లల్లో ఆందోళన అధికంగా ఉంటుందని,  అందుకే దాదాపు ఐదో తరగతికే ఈ పాఠాలు మొదలుపెడతారంది.  ఒక టీచరుగా, పిల్లలు ఏదైనా ప్రశ్న వేసినపుడు లేదా వేయగలిగినపుడు, దానికి సమాధానాన్ని తెలుసుకోవడానికి వారు సిద్దంగా ఉన్నట్టు భావిస్తానంది మిషెల్.

ముఖ్యంగా కాలిఫోర్నియాలో, టీనేజ్ పిల్లల అనుమతి లేకుండా తల్లిదండ్రులు మెడికల్ రికార్డులు కూడా చూడలేనటువంటి చట్టాలు వున్న ఈ రోజుల్లో,  శరీరం మీద అవగాహన ఉండటం వాళ్లకి  ఎంతో అవసరమని వివరిస్తూ, తోటి పిల్లల వొత్తిడి ఎక్కువగా ఉండే ఈ రోజుల్లో, సరైన నిర్ణయాలు తీసుకునే అవగాహన పిల్లలకి ఉంది అనే భరోసా తల్లిదండ్రులకి చాలా మనశ్శాంతి నిస్తుందనే  కోణంతో పాటు, టీనేజ్ లో  ప్రగ్నన్సీకి  అవగాహన లేకపోవడమే సగం కారణమనేది తన అభిప్రాయంగా చెప్పింది.

ఆమె అభిప్రాయాల్ని శ్రద్దగా విని,
అఖరి మాటగా,
మళ్ళీ ఇలాంటి  ప్రశ్నలడిగితే, ఐదో తరగతిలో మీ టీచర్లే నీ ప్రశ్నలకి సమాధానాలిస్తారని సింధుతో చెపుతానంది   అనిత.

దానికి సమాధానంగా,

పిల్లల సంఘర్షణలకి తొలి వేదిక చాలా వరకు ఇల్లే అవుతుందంటూ,  గమనించి, అర్ధం చేసుకుంటే చాలా సమస్యలు అక్కడే తీరిపోతాయని, తోటి మనిషికి, వారి భావాలకి ఇవ్వాల్సిన విలువ, అలాగే ఇతరుల నుంచి తాము ఎటువంటి ప్రమాణాలు ఆశించాలి అనేది  పిల్లలు చాలా భాగం ఇంటి నుంచే నేర్చుకుంటారంది మిషెల్.

సమయం మించిపోవడంతో, కృతజ్నతలు చెప్పి, శలవు తీసుకుంది అనిత .

‌రెండు వారాల తరువాత,

ఓ రోజు, స్కూలు నుంచి వొస్తూనే, డైనింగ్ టేబుల్ మీద ఉన్న అమెజాన్ మెయిల్ కవర్ చూసి, ఏం ఆర్డర్ చేసావని అడిగింది సింధు.

మనిద్దరి కోసం పుస్తకాలు, నువ్వొచ్చిన తరువాత ఓపెన్ చేద్దామని ఆగానంది అనిత.

“మనిద్దరికీ పుస్తకాలా?! “

తల్లి వంక విచిత్రంగా చూసింది సింధు.

కూతురిని దగ్గరికి తీసుకుని,

“ఇంత కాలం నీతో అనలేదు కానీ,

నీ వయసులో ఉన్నప్పుడు నాక్కూడా బోలెడన్ని సందేహాలు వొచ్చేవి. కానీ వాటిలో సగం ప్రశ్నలు ఎవర్ని అడగాలో, అసలు అడగచ్చో లేదో కూడా తెలిసేది కాదు.  అమ్మానాన్నల్ని అడిగి, వాళ్ళు చెప్పిన వాటిని మాతో పంచుకున్న స్నేహితులూ తారసపడలేదు.  దాంతో తోటి పిల్లల మధ్య అదో పెద్ద సమస్య కాలేదు,

ఒకటి మాత్రం ఒప్పుకుంటాను, తెలియని విషయాలు చాలా ఉండేవి! మీ నాన్న కూడా ఇదే మాట అన్నాడు!

ఈ మధ్య,  ఇద్దరం ఈ విషయాలు మాట్లాడుకున్నాం. అప్పుడు మాకు అర్ధం అయిందేమిటంటే,  నీకు ఎదురయ్యే ప్రశ్నలకి, నువ్వు పెరుగుతున్న పరిసరాలకి,

మా చిన్నతనానికి,

మధ్య చాలా అంతరం ఉందని, దానిపై మాకు ఇంకా పూర్తి అవగాహన లేదని.

మీరందరూ ఎవరికి ఏం తెలుసు అని చాలా విషయాలు మాట్లాడుకుంటున్నారు చూశావా అది మాకు చాలా కొత్త, అందుకే మా సమాధానాలు నీకు సరిపోవడం లేదు!

ఇక మేం చెయ్యాల్సిందల్లా,  నీ వేగాన్నిఅందుకోవడమే!

బాగా అలోచించి, అమ్మాయిల కోసం రాసిన అమెరికన్  గర్ల్ సిరీస్ బుక్స్ కొన్ని, అలాగే  నీ లాంటి పిల్లలు ఇక ముందు అడిగే ప్రశ్నల కోసం ప్రత్యేకంగా రాసిన పుస్తకాలు కొన్నాను. కొన్ని ఇద్దరం కలిసి చదువుదాం, మిగతావి నేను చదువుతాను, ముందు ముందు నీకేమయినా సందేహాలొస్తే వివరంగా మాట్లాడుకుందామని, అవసరమైతే నాన్న కూడా సాయం చేస్తాన్నాడ”ని చెప్పింది.

నమ్మలేనట్టుగా చూసి,

ఇంతలోనే తేరుకుని,

అమ్మకి ఆనందంగా హగ్ ఇచ్చిన సింధు,

కొన్నిటి గురించి, బయటి వాళ్లని అడగటం చాలా కష్టం అంటూ మనసులో మాట చెప్పింది.

సింధు చేయి తన చేతిలోకి తీసుకుంటూ అనిత ఇచ్చిన భరోసా,

“ I know ! “

ఎస్. హిమబిందు

 

 

ప్రవాహం !

 pravaaham

కొత్త ప్రాజెక్టు, కొత్త ఊరు, కొత్త అపార్టుమెంట్!

“కొత్త “ ల బారిన పడక తప్పని  పరిస్థితి !  నాలుగేళ్ల  కూతురు మహతి తో శాన్ ఫ్రాన్సిస్కో కి  దగ్గర లో ఉన్న ఓ ఊరికి  ఒచ్చారు వసుంధర దంపతులు.

దేశాలు పట్టుకు రాగా లేనిది, ఊర్లు మారటం గురించి  అంతలా ఆందోళన  పడకని  భార్గవ్   పదే పదే  చెప్పినప్పటికీ,

“రోజంతా ఆఫీసులో ఉండొచ్చే నీకు ఏం తెలుస్తుంది ?! పైగా మన వాళ్ళు తక్కువగా ఉండే ఊరిది …..“  అనే ధోరణిలో  వసుంధర….

కొంచెం కుదుట పడ్దాక, కూతురికో నేస్తాన్ని వెతికే పనిని అన్నిటి కన్నా ముందు పెట్టుకుంది. అపార్టుమెంటు మేనేజరు పక్క వాటాలోనే ఉండటంతో, ఈ విషయమై మాట కలిపింది.

వాళ్ళ కాంప్లెక్సు లోనే ఓ చిన్నపిల్ల ఉన్నదనీ, వర్కింగ్ పేరెంట్స్…  వెరీ స్వీట్ కపుల్  అని చెప్పిందామె.

ఓ రోజు ,  తలుపు తీసుకుని అల్లరి గా  బయటకు పరుగెత్తింది మహతి . ఆ పరుగుని పసిగట్టి  బయటకి వెళ్ళేటప్పటికి ,  పాటియో కి  దగ్గరగా మహతితో పాటు ఓ యువతి నిల్చొని ఉంది.

“ హియర్ ఈజ్ యువర్ ప్రిన్సెస్ మామ్ !”  అంటూ నవ్వింది.

కూతురి చెయ్యి అందుకుని, ఆమెకు ధ్యాంక్స్  చెపుతూ, తనని “వసు” గా పరిచయం చేసుకుంది.

“నా పేరు లిండా ! నాకూ మీ అమ్మాయి వయసు కూతురుంది, ఇప్పుడే  తనని  ప్రీ స్కూల్ లో దింపి  వొస్తున్నాను ,  మీ అమ్మాయి పూల్ వైపు పరుగు పెడుతుండటం  చూసి  ఆపాను, ఈ వయసే అంత, తప్పేది , తగిలేది వాళ్ళకి అర్ధం కాదు “ అంది.

ఆమె మాటలతో ఏకీభవిస్తూ, మీరు ఫలానా అపార్టుమెంటులో ఉంటారా ?! బహుశా  మీ అమ్మాయి గురించే మేనేజరు చెప్పిందని  ఉత్సాహపడిన వసుంధర , తాను కూడా మహతిని ప్రీ స్కూల్ లో  చేర్చాలనుకుంటున్నానని  చెప్పి  వివరాలు తెలుసుకుంది .

లిండాని ఇంట్లోకి  రమ్మనమని అహ్వానించినప్పటికీ , తాను ఫార్మసిస్టుగా పని  చేస్తానని , తన వర్కింగ్  అవర్సు  మరి కొద్ది సేపట్లో మొదలవుతాయి కనుక మరెప్పుడయినా   వస్తానని  చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.

లిండా చెప్పిన  ప్రీ స్కూలుకి  కమ్యూనిటీలో మంచి పేరే ఉందని తెలుసుకున్న వసుంధర, మహతిని కూడా అక్కడే  చేర్పించింది. లిండా కూతురి పేరు ఏప్రిల్ ! భలే ముద్దుగా ఉండటంతో పాటు, స్నేహంగా కూడా ఉంటుంది.  త్వరలోనే ఏప్రిల్ , మహతిలు స్నేహితులయ్యారు!

ప్లే డేట్లు కావాలంటూ మహతి డిమాండ్ లు చేస్తూంటే, వీలు చూసుకుని, లిండాతో మాట్లాడితే బావుండుననని  వసుంధర ఎన్నో సార్లు అనుకుంది.

ఏప్రిల్ ని  స్కూల్ దగ్గర  లిండా  దింపినా ,  మధ్య్హా న్నం వేరే ఆమె ఇంటికి  తీసుకురావడం గమనించింది. అపార్టుమెంటు  పార్కింగ్ ఏరియా దగ్గర ఆ యువతిని చాలా సార్లు చూడటం కూడా జరిగింది, ఆమె వస్త్ర ధారణ వసుంధరకి ఆసక్తిగా ఉండేది…

స్ప్రింగ్  సీజన్ మొదలయ్యింది….

మూడున్నర గంటల ప్రాంతంలో  ఏప్రిల్ స్వ్హిమ్మింగ్ కి  వొస్తుంది,  అదే టైంలో మనం  కూడా వెళ్ళాలని మహిత పట్టుపట్టిందో రోజు . అప్పటికే మహతి కొంత వరకు బాగానే స్విమ్మింగ్ చేస్తుండటం, అలాగే ఆ పిల్ల  పోరు భరించలేక, జాగ్రత్తలన్నీ తీసుకుని బయలుదేరింది వసుంధర.

వాళ్ళు వెళ్ళేటప్పటికి స్విమ్మింగ్ ఫూల్ లో ఏప్రిల్ , తనని స్కూల్ నుంచి ఇంటికి తీసుకొచ్చే యువతి కూడా కనిపించారు. వాళ్లని  చూస్తూనే  మహతి  ఉత్సాహంగా  ఫూల్ లో దిగింది. మూడు అడుగుల లోతు వరకే ఉండమని కూతుర్ని  హెచ్చరించింది.

“ఇట్స్  ఓకే !  డొంట్ వర్రీ  …”  అంటూ  వసుంధరకి భరోసా  ఇచ్చింది   ఏప్రిల్ తో  ఉన్న యువతి.  పిల్లలతో సమానమైన ఉత్సాహంతో  ఆమె వాళ్ళని  ప్రోత్శ హించడంతో ,  కేరింతల్లో  మునిగిన వారి ముఖాలు వెలిగిపోయాయి.

పూల్ నుంచి  బయటికి వొచ్చిన తరువాత,

ఏప్రిల్ తో ఉన్న యువతి,

నా పేరు లిన్ , మీ అమ్మాయి గురించి ఏప్రిల్  కబుర్లు చెపుతుంది.  లిండా కూడా మిమ్మల్ని కలిసానంది.  నేను సాయంత్రం ఆరింటికి ఆఫీసుకి  వెళ్ళాలి , అందుకే ఈ టైంకి  ఏప్రిల్ ని  స్విమ్మింగ్ కి  తీసుకొస్తాను.  మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే , వీలయితే , ఈ సమయానికి రండి, స్నేహితురాళ్లిద్దరూ ఎంజాయ్ చేస్తారు. మీరేం భయపడాల్సిన పనిలేదు, నేను పూల్ లోనే ఉంటాను. ఏప్రిల్ ని చూసుకోవడం కోసం లిండా  డే  షిఫ్టు , నేను నైట్ షిఫ్ట్  ఎడ్జస్టు  చేసుకున్నాం.  కలిసి  గడపడానికి ఇద్దరికీ  సమయం కరవవుతోంది , కానీ వర్కింగ్  పేరెంట్స్ కి  ఇలాంటివి   తప్పదు కదా !  అంటూ, ఆఫీసుకి  టైమవుతోందని చెప్పి,  ఏప్రిల్ ని తీసుకు వెళ్ళిపోయింది.

పిల్లల కేరింతలు, వెలిగిపోయిన  వాళ్ళ పసి ముఖాలు ఇంకా కదలాడుతున్నాయి!

ఇంట్లో పనులు చేసుకుంటుందే కానీ, వసుంధర తన ఆలోచనలకి ఎంత అడ్డుకట్ట వెయ్యాలని ప్రయత్నించినా అగటం లేదు…” స్వీట్  కపుల్  , ఇద్దరికీ  సమయం కరవవుతోంది …. , వర్కింగ్  పేరెంట్స్,  ‘’ …అన్నీ  కలిపితే  ఏదో   సూచిస్తున్నట్టుగా  ఉంది.  శాన్ ప్ర్హాన్ సిస్కో  చుట్టు పక్కల  కొంత లిబరల్ కమ్యూనిటీ అని , గే, లెస్బియన్ , మరితర తరహా జంటలు తారసపడటంలో  అశ్చర్యం  లేదని తెలుసు కానీ , అదేదో  తన  అనుభవంలోకే వొచ్చిందా ….ఏదో సంకోచం….. !?  మట్టి బుర్ర…. అని తనని తాను విసుక్కుంది.

ఏప్రిల్  తో స్నేహం మానెయ్యమని  మహతికి  చెప్పాలా ? ఏ ముఖం పెట్టుకు చెపుతాను  ?!  చెప్పినా అర్ధం చేసుకునే వయసా ? పేరెంట్ గా నా కర్తవ్యం ఏమిటి ? తెలిసీ తెలియని  వయసులో  ఇలాంటి  వ్యక్తుల తో  పరిచయం వల్ల పిల్లలపై పడే ప్రభావం ఏమిటి ? భవిష్యత్తులో ఏం చేసినా, ఎలా ఉన్నా  తప్పు లేదన్నట్టు తయారవుతారా?   ఇంతకీ వాళ్లతో  నాకున్న ఇబ్బంది ఏమిటి ? ఆ  పసిపిల్ల పట్ల అన్యాయంగా వ్యవహరించడం  అవదా ?! తెలిసిన వాళ్ళు , చుట్టాలు  ఇలాంటి స్నేహాలేంటి …  అంటారనా ? కూతురిని సంప్రదాయ వాతావరణంలో , పధ్ద్దతిగా పెంచడంలేదంటారనా ?!  ఇటువంటి సంబంధాలకు సమాజంలో సమ్మతి ఉండదనా ? ఏంటి నా  సమస్య ? అని వెతుకులాడింది.

pravaham-1-

కొంతసేపటికి తనే తెప్పరిల్లి … ఒక వేళ ఈ నా అంచనాయే తప్పయితే ?! లిన్ ని ఏప్రిల్ పేరు పెట్టి  పిలవడం గుర్తు చేసుకుంది…  ఒక వేళ అలా కాదేమో ! నేనే తప్పుగా అర్ధం చేసుకుంటున్నానేమో ! విషయం ఏమిటో నిర్ధారించుకుని కానీ నిర్ణయం తీసుకోకూడదనుకుంది.

తమ కాంప్లెక్సులోనే ఉండే మరో కుటుంబం ద్వారా , లిన్- లిండాలు లెస్బియన్ కపుల్  అని, సరిగ్గా వసుంధర వాళ్ల  పై ఫ్లోర్ లో ఉండే అపార్టుమెంటులో కూడా మరో  గే కపుల్ ఉంటున్నట్టు తెలుసుకుంది.  ఈ రెండు జంటలూ కూడా తోటి వారితో స్నేహంగా ఉంటారని, ఎవరి జోలికి రారు, ఇబ్బంది పడ్డ పరిస్థితులు తమకు రాలేదని ఆ కుటుంబం చెప్పడం కొంత ఉపశమనాన్నిచ్చింది.

ప్రవాసం అంటేనే ప్రవాహం! ఎన్నో కలుపుకు పోవాలి… ఎన్నిటితోనో కలిసిపోవాలి …  భిన్నంగా ఉన్నంత మాత్రాన ….వాళ్ళని సహించలేకపోవడం లోపమే కదా! మహతి స్నేహ బంధాన్ని విడగొడితే, ఆ పసితనాన్ని గాయపరుస్తానేమో అనే బాధ, అపరాధ భావనే   నన్ను సమాధాన పరుస్తోందా?  అనే ప్రశ్నలూ  వేసుకుంది.  నా పిల్లలను కూడా మా “గంప ” లోనే  పెంచేస్తాను, నా  ఇల్లే  “సరైన “ప్రపంచం…  అనే మానసిక స్థితి  నుంచి  బయటపడి, అన్ని దిక్కులూ చూడటం… ముందు తరానికి మెరుగైన  ఆలోచనలు పంచడానికి ఉపయోగపడుతుంది అనే సానుకూలతను తన ఆలోచనలకు జోడించేందుకు ప్రయత్నించింది.

మరో వైపు …

పరిపరి విధాలుగా పోతున్న తన అలోచనల గురించి భార్గవ్ కి ఏకరవు పెట్టింది.

అఫీసుల్లో కూడా రకరకాల వ్యక్తులు  తారసపడతారు,  వారితో మన సాన్నిహిత్యం ఎంత వరకు పోవాలి అనేది మనం వారిని అర్ధం  చేసుకోగలిగినంత, వారిని ఇబ్బంది పెట్టకుండా, మనం ఇబ్బంది పడనంత మేరకు అని నా ఉద్దేశం!  పిల్లల కళ్లకి  అన్ని వేళలా గంతలు కట్టి ఉంచాలంటే సాధ్యం కాదు… వాళ్ళో మిశ్రమ సంస్కృ తి లో పెరుగుతున్నారు,  సహజమైన వాతావరణం వాళ్ళ చుట్టుపక్కల ఉంచకపోతే, పెద్దవుతున్న కొద్దీ  గందరగోళ పడతారన్నాడు.

ఏది ఏమయినా,  సున్నితమయిన  విషయం…ఎవరు ఎలాంటి వాళ్ళో తెలియదు, మన  జాగ్రత్తలో మనం ఉండాలి అనుకుంది.

మధ్యాన్నం మూడున్నరకి , మళ్ళీ పూల్ దగ్గర వసుంధర, మహతి రెడీ!

స్నేహితురాళ్లిద్దరూ షరా మామూలే , ప్రపంచాన్నే మరచిపోయినట్టు !

రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ , పిల్లలిద్దరూ పూల్ లో సురక్షి తంగా  ఈత కొట్టగలరనే నమ్మకం కుదిరిన తరువాత,  కొంతసేపు వసుంధరతో మాటలు కలపడానికి  వొచ్చి కూర్చునేది లిన్ .

సరైన అవగాహన లేక,  వాళ్ళు నొచ్చుకునేట్టు ఎమైనా అడుగుతానేమోనని వసుంధర వ్యక్తిగతమైన ప్రశ్నలు పెద్దగా వెయ్యకపోయినా ,  మాటల మధ్యల్లో లిన్ కొన్నిటిని  గుర్తుచేసుకునేది.

కొలీగ్ గా  లిండా తో పరిచయం, అప్పటికే డైవోర్సు కి అప్లయి చేసి ఉన్న లిండా  ! ఇరువురి మధ్య చిగురించిన  ప్రేమ,  కుటుంబాల వ్యతిరేకత,  వీళ్ళ విషయం  తెలిసి , లిండా  కూతురి  భవిష్యత్తు పట్ల  ఆందోళన చెందుతూ , ఆ పిల్ల తండ్రి వేసిన  ప్రశ్నలు,  చైల్డ్  కస్టడీ కోసం చేసిన యుద్దం…  అయినా ఒకరి పట్ల , మరొకరికి చెదరని ఇష్టం ! ఎటువంటి పరిస్థితినైనా కలిసి ఎదుర్కోగలమనే  గట్టి విశ్వాసం, తమ అనుబంధానికో రూపం ఇవ్వాలని డొమెస్టిక్ పార్టనర్ గా రిజిస్టర్ అవటం,  ఓ కొత్త ఆరంభం కోసం,  రెండేళ్ల క్రితం ఈ ఊరికి రావడం లాంటి వివరాలు  నెమ్మది నెమ్మదిగా తెలిసాయి .

ఈ జంట గురించి భార్గవ్ తో  మాట్లాడినప్పుడల్లా … ఇద్దరికీ ఒకరి పట్ల మరొకరికి ఎంత ప్రేమ లేకపోతే ఇన్ని సమస్యలకు  సిద్దపడతారు? అనేది వసుంధర.

పార్కులో ప్లే డేట్  పెట్టుకున్నప్పుడు, సాధారణంగా లిండా వొస్తుండేది.   మీ అమ్మయి చాలా మర్యాదస్తురాలు, తన అలవాట్లు, మాట్లాడే తీరు ముచ్చటేస్తుంది , మహతిని కూడా  అలవాటు చేసుకోమని చెబుతుంటానని  అన్నప్పుడు, ఏ మాత్రం తేడాగా ఉన్నా, వీళ్ళ పేరెంట్స్ ఎంత అరాచకంగా ఉంటారో అంటూ తమ లాంటి వారి పిల్లలపై  అతి సులభంగా ఓ ముద్ర వేస్తారనే  స్ప్ఱహ  అనుక్షణం వెంటాడుతుంటుందని లిండా చెప్పడం వసుంధర మనసుని తాకింది.

లిన్ చెల్లెలు మెలిస్సా కి ఇక్కడే స్కూల్లో అడ్మిషన్ వచ్చింది. లిన్ తల్లిదండ్రులు మొదట ఒప్పుకోలేదు కానీ, ఆర్ధిక అవసరాల రీత్యా ఇది తప్పదని మెలిస్సా  చెప్పడంతో వాళ్ళు ఏం చెప్ప లేకపోయారు.  మెలిస్సా  రాకతో ఏప్రిల్ ని చూసుకోవడంలో కొంత  సహాయం లభించినట్టయింది లిన్ –  లిండాలకి.

రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ,  లిన్ – లిండాల కాపురాన్ని సాధారణంగానే తీసుకోవడం మొదలుపెట్టింది వసుంధర. ఏ పార్కు లోనో , పూల్ దగ్గరో కలవడం,  పిల్లలు ఆడుకుంటుంటే కబుర్లు చెప్పుకోవడం మామూలయిపోయింది.  ఓ సంవత్సరం గడిచిపోయింది. పిల్లలు ఎలిమెంటరీ స్కూల్ లో జాయిన్ అయిపోయారు.
ఏప్రిల్ కి ఓ బుజ్జి తమ్ముడు పుట్టబోతున్నాడు, నేను కూడా వాడితో ఆడుకోవచ్చని ఏప్రిల్ చెప్పింది, ఓ రోజు సంబరంగా ప్రకటించింది మహిత.

పిల్లలు తెలిసీ తెలియక ఏదో మాట్లాడుకుని ఉంటారని వసుంధర అనుకుంది కానీ, లిండా – లిన్ లు కూడా ఈ శుభవార్తని వసుంధర తో పంచుకున్నారు. అన్ని కుటుంబాల లాగా …పిల్లలు, చదువులు, పెళ్ళిళ్ళు లు , మనవలు, మనవరాళ్లు…ఇలా కోలాహలంగా తమ అనుబంధం సాగాలనే కల గురించి చెప్పారు.

ఇది సాకారం చేసుకోవాలనే ఉద్దేశంతో, ఆధునిక పరిఙానం సహాయం తీసుకున్నామని, ఎటువంటి డోనర్ నుంచి స్పర్మ్  కావాలో చర్చించుకుని, ఇద్దరూ ప్రయత్నించినా, లిండా గర్భవతి కావడంతో తమ ప్రయత్నం ఫలించిందనే అనందంలో మునిగితేలుతూ కనిపించారు.

వాళ్ళ ఆనందంలో పాలు పంచుకోకుండా ఉండలేకపోయింది వసుంధర! పరిచయం పెరుగుతున్న కొద్దీ,  సున్నితంగా ఆలోచించే వాళ్ళ వ్యక్తిత్వాలు కట్టిపడేస్తున్నాయని భార్గవ్ తో చెప్పింది. కుటుంబం పట్ల వాళ్ళకున్న అభిప్రాయం భారవ్గ్ ని  కూడా ఆకట్టుకుంది.

లిండా కి “బేబీ షవర్ “ చెయ్యాలని లిన్ ముచ్చట పడుతుంటే, వసుంధర ఉత్సాహంగా సహాయం చేసింది. అలాగే డెలివరీ అపుడు   లిన్ కి సహాయంగా ఉండాలని ఏప్రిల్  బాధ్యతలు కొన్ని తీసుకుంది.

చిన్నారి  “లియం” ఇంటికి రాగానే , కుటుంబ సమేతంగా వాళ్ల ఇంటికి వెళ్ళి చూసొచ్చారు.  లిండా‌ – లిన్ ల తల్లిదండ్రులు కూడా మనవడిని చూడటానికి వొచ్చారని తెలిసి,  అసలు కంటే వడ్డీ ముద్దు అనే లాజిక్ ఇక్కడ కూడా అప్లయి  అవుతోందని అనందపడ్డారు.

“లియం కి ఇద్దరు మామ్స్ …సో కూల్ “ మహతి అన్నదో రోజు.

“డాడీ ని మిస్సవుతాడంటావా ? “ ఏం చెపుతుందో తెలుసుకోవాలని అడిగాడు భార్గవ్.

“ ఇట్ ఈజ్ ఓకె డాడీ ! సమ్ కిడ్స్ డజంట్ హావ్ మామ్స్ , సమ్ కిడ్స్ డజంట్ హావ్ డాడ్స్  … నథింగ్ టు ఫీల్ అబౌట్ ! “ తేలికగా సమాధానం చెప్పి ఆటలో పడిపోయింది మహతి.

ఓ సారి  స్కూల్ కి వెళ్ళి వాలంటీర్ గా పనిచేసి చూడు… స్నాక్ టైం లో , లంచ్ టైం లో టేబుల్ దగ్గర కూర్చొని ఈ పిల్లలు తెగ మాట్లాడుకుంటారు…. అవి విన్న తరువాత, ఇలాంటి ప్రశ్నలు మళ్ళీ అడగవు అంటూ నవ్వింది వసుంధర.

మామీ లిండా – మామీ లిన్ లు  ఇంకా బిజీ  అయిపోయారు. “లియం” తో ఆడుకోవాలనే మహతి రిక్వెస్టు లూ  పెరిగిపోతున్నాయి….

కాలం పరుగెడుతోంది !

“ఈ డ్రస్ లియం కి కొందాం, ఇది వేసుకుంటే క్యూట్ గా ఉంటాడు” వసుంధర కూతురు మహతి చాలా ఉత్సాహంగా అడిగింది.

“వాడి పుట్టిన రోజుకి ఇంకా నాలుగైదు నెలల టైముందిగా? ఇప్పుడే ఎందుకు ? తన పుట్టిన రోజు దగ్గర పడినప్పుడు మళ్ళీ షాపింగ్ కి వొద్దాం  “ కూతురికి  సర్ధిచెప్పబోయాడు భార్గవ్.
“నో.. హి ఈజ్ మై బేబీ బ్రదర్ , ఐ నీడ్ టు బై దిస్ ఫర్ హిమ్ !  ప్లీజ్ …ఈ డ్రస్ కి ‘టీతర్ ( Teethar) ” కూడా ఉంది. వాడు భలే ఎంజాయ్ చేస్తాడు” తల్లిదండ్రులకి మరింత నొక్కి చెప్పింది మహతి.

లియం అంటే మహతికి చాలా ఇష్టమని తెలిసినా, వాడు నా తమ్ముడని పట్టుపట్టేంత  ప్రేమని, ఎలా అనునయించాలో తెలియక, అడిగింది కొని ఇచ్చేసారు వసుంధర, భార్గవ్ లు…. !

– హిమబిందు . ఎస్ .

చిత్రరచన: మహీ బెజవాడ

జావేద్