పరిచయం:

నా పేరు యశ్వంత్ పొనుగోటి. నేను పుట్టి పెరిగింది నల్గొండ జిల్లా సుర్యాపేట. ప్రస్తుతం కెనడాలొ జాబ్ చేస్తున్న  . అలొచనలకి అక్షర రూపం ఇవ్వాలనే కోరిక 13 ఏండ్ల వయసులోనే వచ్చింది. కవిత్వం రాయడం, మంచి కవిత్వానికి స్పందించే  మనసు ఉండటం  ఒక పెద్ద అదృష్టం   అని నేను బలంగా నమ్ముత.

~

పరిగెత్తుకు వెలుతున్న.. పడిపోతానేమొ అని భయమేసినా, పట్టుకొని లేపేవారు లేరని తెల్సినా, పరిగెత్తుకు వెలుతున్న.

చలం సార్ చెప్పిన మాటలు ఇంకా చెవిలోనే గింగురుమంటున్నయ్

మల్లన్న వాగుల మూడు సార్లు మునిగి లేస్తె మస్తు మార్కులు వస్తయంట!

నేను నమ్మలె…  నమ్మేలా అనిపించలె.

ఎన్ని సార్లు చదివినా గుర్తు పెట్టుకోని నా బుర్రనే నేను నమ్మను, ఇంక వాగుని, ఈ సార్ ని ఎం నమ్ముత ?

కాని ఇవాల కళ్ల ముందు కనిపిస్తుంటే నమ్మాల్సొచ్చింది

నాతొపాటు ప్రతిరోజు గొడ కుర్చి వెసే చింటు గాడు ఈరోజు వేయలె,

మోకాలి నొప్పితొ మూలుగుతూ వెల్లి మొదటి బెంచిలొ కూర్చున్న చింటు గాడిని అడిగా ఎరా ఇవాళ నీ హ్యాప్పి బర్త్ డే నా అని ?

కాదు రా నేను అన్ని సబ్జెక్ట్ లు  పాస్ ఐన అన్నడు

ఆ ఏంది ???

అవును రా చూడు అని ప్రొగ్రెస్  కార్డ్ చూపించిండు, నాకు ఒక్క నిమిషం ఎం అర్ధం కాలె

గొంతులొ ఎదొ నొప్పి

స్కూల్ మొత్తం లో నేను ఒక్కడినె మొద్దునేమో అనిపించింది

నా కళ్ళలొ నీల్లు, బెల్లు సౌండ్ ఒకేసరి వచ్చినయి

ఎంత చదివినా గుర్తుండట్లే అంటవ్ కదరా నాలెక్కనే

ఇప్పుడేం మాయరోగం వచ్చింది  అని అడిగితె మెల్లగ మల్లన్న వాగు ముచ్చట చెప్పిండు

ఆరోజు చలం సార్ మనిద్దరికి కలిపి ఒకేసారి చెప్పిండు కదరా  నువు పొలెదా వాగుకాడికి అన్నడు

నేను నమ్మలేదురా అన్న… నేను నమ్మాను రా అని వాడన్నడు…

అందరు సార్ లు ఎవేవొ చెప్పి చూసిండ్రు, కొంతమంది కొట్టి మరీ ట్రై చేసిండ్రు

కాని నా బుర్రకి ఎం గుర్తు ఉండదు సార్ నన్ను ఎం చెయమంటరు అని అడిగేటోన్ని

మల్లన్న వాగుల కాదు మానస సరొవరం ల మునిగినా నీ మట్టి బుర్రకి చదువు ఎక్కదు నువ్వు పాస్ అవ్వవు అంటున్న నా లోపలి గొంతు నాకు క్లియర్ గా నాకు వినిపిస్తుంటే క్లాస్ రూం బయట ఉన్న ఉసిరి చెట్టు దగ్గర నిలబడ్డ

ఎడుపు ఆపుదాం అని ట్రై చేస్తున్న నన్ను చూసి చలం సారు దగ్గరికి వచ్చిండు

సార్ రాగానె చింటు గాడు ఒక్క నిమిషం కూడ ఆగలె

సార్ వీడు వాగుకాడికి పోలేదంట సార్

అందుకే ఇంకా వీడికి చదివింది గుర్తుండట్లె

మళ్ళీ ఫెయిల్ అయ్యిండు

వాడు నా మీద ప్రేమతొ చెఫ్తుండొ, చాడీలు చెఫ్తుండొ అర్ధం కావట్లె

చలం సార్ నా కళ్ళు తుడిచి

నిన్ను నువ్వు నమ్మాలంటె ముందు నన్ను నమ్మరా అని మొక్కలకి నీల్లు పొయడానికి వెల్లిపోయిండు

పరిగెత్తుకు వెలుతున్న, పడిపోతానని భయం లేదు పట్టుకొని లేపాల్సిన అవసరం లేదు

మల్లన్న వాగులొ మునిగిన మళ్ళీ ఓడిపోనని నమ్మిన.

అక్కడ వంగిపోతున్న మొక్కలకి కర్రలు ఊతం కడుతున్న సార్ ని చప్రాసి రామయ్య అడిగిండు

సార్ మీరిచ్చిన సపోర్ట్ మీద ఈ మొక్కలు ఎన్ని రోజులు ఆధారపడుతయి?

వాటి సొంత బలం వాటికి తెలిసేవరకు

ఓహో!

మరి వాటికి ఎవరు చెప్తారు సార్

ఏమని ?

మీకు ఏ సపోర్ట్ అవసరం లేదు, మీలో ఉన్న శక్తి మీకు చాలు అని

చలం సార్ పెద్దగా నవ్విండు…….