అనుబంధాల టెక్నాలజీ

chinnakatha
‘ప్చ్’ అన్నాడు అప్రయత్నంగా శేషాచలం.
‘ఏమిటి శేషు అంత నిరాశ గా వున్నావు” పార్కులో పక్కనే కూర్చున్న రామనాధం అన్నాడు శేషాచలం తో.
“ఏమిటో చాలా విషయాలు అర్థం కావటం లేదు”
“రిటైర్ అయినవాళ్ళం జీవితంలో ఎన్నో ఎత్తుపల్లాలను చూసినవాళ్ళం, ఇప్పుడు అర్థం కాని విషయాలు ఏముంటాయి?” నవ్వుతూ అన్నాడు రామనాధం.
“అది మనజీవితం రామూ, సమస్యలు వచ్చాయి…ప్రయత్నం చేసాము, కష్ట పడ్డాము…ఎన్నో ఎదుర్కున్నాము. కానీ ఇప్పుడు ఎదుర్కొంటున్నది చిత్రమైన సమస్య….”
“నాకు తెలియకుండా నీకు వచ్చిన చిత్రమైన సమస్య ఏమిటో”
“చిన్నప్పుడు మనమెలా పెరిగామో ఒక సారి గుర్తు చేసుకో.”
“ఎలా పెరిగాము …గవర్నమెంటు స్కూలులో పాఠాలు, రాత్రి పూట నాన్నమ్మ చెప్పే రామాయణ కథలూ, తాతగారితో షికారు వెళ్ళినప్పుడు చెప్పే పులి వేట కథలూ…చెరువులో చేపలు పట్టడం ….. మామిడి చెట్టెక్కి కాయలు కోయడం…ఇంకా గోళీల ఆట, జిల్లకోడి అంటూ కట్టేని ఎగర కొట్టడం….ఓహ్ …ఎంత బాగుండేది కదా”
“అవును కదా ….ఇన్ని విశేషాలతో పెరిగిన మనం ….మన సాంప్రదాయాలు ఎన్నో తెలుసు కున్నాం. మరి ఈతరం వాళ్లకు ఏమి చెప్పబోయినా, ఏది నేర్పబోయినా ఎందుకు నచ్చడం లేదు? పైగా ఈ వయసులో మనవాళ్ళకు దగ్గర కావాలని, వాళ్ళతో ఆడుకోవాలని అనిపిస్తుంది కదా….’
“ఓహ్ ..అదా నీసమస్య…..కాలం మారిందిరా..’
“మారింది కానీ పెద్దమనవడికీ..చిన్న మనవడికీ..మద్య కాలం కూడా చాలా మారింది..”
“ఎలా ?”
“ఇలా ……”

“ఎందుకు విరాజ్ ఇలా ?” అన్నాడు శేషాచలం
“నేనేమీ చెయ్యలేను నాన్నా” చేతులు పైకి ఎత్తేసి అంటూన్న కూతురు భావన ను చూసి నిర్ఘాంతపోయాడు శేషాచలం.
తను చేసింది కంప్లైంటు కాదు…వివరణ మాత్రమె…
ఎంత మార్పు వచ్చింది కాలం లో….
పెద్ద మనవడు తేజ ఆరేళ్ళ ప్పుడు చేపలు పట్టడం నేర్పితే ఎంత సంబర పడ్డాడు!
ఎగిరి గంతేసి తాతయ్యను పట్టుకుని గిరగిరా తిరిగాడు. తిరిగి చేపను వదిలెస్తూ చంపడం మంచిది కాదు అంటే ఎంత ఆసక్తిగా విన్నాడు!
రాత్రిపూట తను చెప్పే హనుమాన్ కథలూ, కృష్ణుడి వెన్న దొంగతనాలు ఎన్నిసార్లు చెప్పినా ఎన్ని ప్రశ్నలు వేసేవాడు…
ఇవన్నీ ఇప్పుడు రెండో మనవడు విరాజ్ కు ఎందుకు నచ్చడం లేదు??
వీడికీ ఇదే వయసు కదా…ఎక్కడ తేడా?…
భావనా వాళ్ళు మూడేళ్ళు అమెరికా వెళ్లి వచ్చాక ఇప్పుడే తన ఇంటికి రావవటం….
తేజా తాతను చూసి సంబరపడ్డా చిన్నవాడు ఆరేళ్ళ విరాజ్ దగ్గర చేరలేదు. కొత్త అనుకున్నా..నెమ్మదిగా చేరువ చేసుకోవాలని చూసాడు శేషాచలం.
దగ్గర కూర్చో బెట్టుకుని “ హనుమాన్ కథలు చెబుతా రారా” అంటే
“వద్దు. నాకు తెలుసు “ అని పారిపోయాడు.
“ తెలుసా అన్నీ?”
“తెలియక పోయినా ఐపాడ్ లో చూసుకో వచ్చు”
“పోనీ ఫిషింగ్ పోదామా “
“వద్దు. ఐ డోంట్ లైక్”
“ఎందుకురా బాగుంటుంది”
“టూ ఈజీ తాతయ్యా”
“టూ ఈజీ నా?”
“ ఎస్ తాతయ్యా, I play in the internet games”
“ఇది real గా నాన్నా”
“నో తాతయ్యా “
అదే చెప్పబోయాడు కూతురితో శేషాచలం “అన్నీ తెలుసనుకుంటే ఎలాగమ్మా, నేర్చుకోవాలి కదా. పెద్దలు చెప్పింది వినాలి కదా….” అని
భావన మాత్రం “ నేనేం చెయ్యలేను నాన్నా” అని చేతులు పైకి ఎత్తేసింది.
ఎందుకిలా అని ప్రశ్నించుకుంటే ఎన్నో ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. మన ఆచారాలూ, సాంప్రదాయాలు…పురాణాలు కథలు కథలుగా నేర్పాలనుకోవడం తప్పేలా అవుతుంది?
మనం చెప్పినది వినే పరిస్థితిలో ఎందుకు లేరు?
ఆలోచిస్తే హనుమాన్ కంటే spiderman …..సూపెర్ గా కనపడతాడే మో.
అలాగే చందమామ కథల కంటే dianosaurus, చెక్క బొమ్మలకంటే బార్బీ బొమ్మలు, బ్యాటరీ తో రయ్ మని పరుగెత్తే ట్రక్కులు, కార్లూ….interesting గా కనబడుతున్నాయి…..
ఇలా అయితే మనవడికి దగ్గర కావడం ఎలా?….
శేషాచలం సమస్య ఏమిటో బాగా అర్థం అయ్యింది.
“ఇలాటివి ఈ రోజుల్లో అందరు బామ్మలూ, తాతలూ ఎదుర్కునేదే. పెరుగుతున్న టెక్నాలజీ తో మనం కూడా ఎదుగుదాం అనుకున్నామంటే సరి…..” రామనాధం సమాధానం నచ్చలేదు శేషాచలం కు.
“ఈ వయసులో మనం ఎదగాలంటావా?”
“ఒక సారి ఆలోచించు…మనం పెరిగిన వాతావరణం వేరు, ఇప్పుడు వీళ్ళు పెరుగుతున్న కాలం వేరు..రామాయణ కథలు లాటివి ఆనిమేటెడ్ క్యారెక్టర్స్ తో చక్కగా వివరించే C D లు వున్నాయి లేదా తీరిక వున్నప్పుడు కంప్యూటర్ లో చూసుకునే అవకాసం వుంది. ఏది తెలియక పోయినా google search చేసుకునే కాలం వీరిది.
అంతెందుకు నేను సైకల్ నేర్చుకోవడానికి పదిరోజులు పట్టింది ఆ రోజుల్లో. నా మనమడు పదినిముషాల్లో నేర్చుకున్నాడు ఎలా అంటే వాడి ఆటల్లో శరీరాన్ని బేలెన్స్ చేసుకునేవి చాలా వున్నాయి. అందుకే సైకల్ ఎక్కగానే బాలెన్స్ చేసుకుని తొక్క గలిగాడు.
అంతేకాదు ఇప్పటి పిల్లలకు, టెన్నిస్, పియానో, చదరంగం అని ఎన్నో క్లాసులకు తీసుకెడతారు..స్కూల్ లో కూడా సైన్స్ క్లబ్బులూ, వారానికి ఒక టాపిక్ మీద మాట్లాడ్డం నేర్పిస్త్తారు. అందుకే వాళ్ళు అంత అడ్వాన్సెడ్ గా వున్నారు…వీళ్ళు చూసే హ్యారీపాటర్ సినిమాలు, డిస్కవరీ చానెళ్ళు మనం చూసామా ?
కాబట్టి వాళ్లకు దగ్గరవ్వాలంటే మనమూ కాస్త అడ్వాన్స్ అవ్వాలి….ఇదీ నేను తెలుసుకున్న థియరీ…..
ఎక్కవగా ఆలోచించి బి.పీ. పెంచుకోకు..”అంటూ భుజం తట్టాడు రామనాథం.
తనను పాత చింతకాయ పచ్చడి అనుకోకుండా మనమడికి దగ్గర అవ్వడం ఎలా అని ఆలోచించాడు ఆరాత్రి.
మరురోజు పొద్దున్న టిఫిన్లు అయ్యాక
“విరాజ్ …ఈ రోజు నీవు నాకు నీ ఐపాడ్ మీద గేమ్స్ ఆడటం నేర్పుతావా?” అని అడిగాడు మనవడిని.
“ఓ” అంటూ తాతయ్య చేతులు పట్టుకున్నాడు విరాజ్.
ఆ రోజు రాత్రి పక్కన పడుకున్న విరాజ్ ని అడిగాడు స్పైడర్ మ్యాన్ కథ చెబుతావా అని.
“నో తాతయ్యా నీవు చెప్పు నాన్నమ్మని ఫస్ట్ టైం ఎలా కలిసావో….”
దానికి విసుక్కోకుండా తను నాన్నమ్మని పెళ్ళిచూపుల్లో మొదటిసారి చూసిన ఘట్టం చెప్పసాగాడు శేషాచలం.
అనుబందాల టేక్నాలజీ కూడా మారాలి మరి!!!

మారుతోన్న తరం

“ ఒకసారి వచ్చి వెడతారా నాన్నగారూ “ శేఖర్ నుండి ఫోను ….

“ ఏమైందిరా  ?  “ప్రకాశరావుకు  ఆదుర్దా కలిగింది. కొడుకు శేఖర్ కోడలు ప్రభ ల  పట్నపు పరుగుల జీవితంలో ఇమడలేక  పల్లెలో ప్రశాంతంగా వుంటున్నారు ప్రకాశరావు, భారతమ్మలు .

పండగా వారం వచ్చినప్పుడు పెద్దవాళ్ళు శేఖరం ఇంటికి, సెలవులు, సరదాలు  వచ్చినప్పుడు   కొడుకు , కోడలు మనమడు రాహుల్ తో సహా తల్లిదండ్రుల దగ్గరికి  చేరడం అలవాటు . ఎప్పుడో గాని ఇలా అర్ధాంతరంగా పిలుపులు జరగవు . అలా జరిగినప్పుడు కొంచం గాబరా …అంతే

“ ఏమీలేదు నాన్నా రాహుల్ పుట్టిన రోజుకు కొంచం ముందుగా వస్తారేమోనని “

“ వాడి పుట్టిన రోజు కు ఇంకా నెలరోజుల పైనే వుంది కదా . ఇప్పటినుండి వచ్చినా మీరందరూ మీ పనులపై  ఇంట్లోంచి వెళ్ళిపోతే మేమిద్దరమే బిక్కుమంటూ వుండాలికదా ..అందుకు ఆలోచిస్తున్నా  “

“రండి నాన్నా…సాయంకాలాలైనా  కలసి వుండచ్చు “ అతడి గొంతులో అభ్యర్థన ..

“ సరే ఎప్పుడు బయలుదేరేది చెబుతానులే “ అని ఫోను పెట్టేసింది.

2

“ భారతీ..శేఖర్ ఫోను చేసాడు “ అన్నాడు భార్యతో.

“బాగున్నారా అందరూ ?” అడిగింది భారతమ్మ .

“ ఆ.. బాగున్నారట …మనల్ని ఒకసారి  రమ్మని చెప్పాడు “

“రాహుల్  పుట్టిన రోజుకు వెడతాము కదా “

“కొంచం ముందుగా రమ్మన్నాడు ”

ఎప్పుడు ఒకరిని ఇబ్బంది పెట్టకూడదనే తత్త్వం ప్రకాశరావుది ..భార్యకూడా ఎప్పుడో తప్ప అతడిని ఎదురించే రకం కాదు . శేఖర్  మంచి ఉద్యోగం లో వున్నా అతడి పంచన చేరి పోవాలని అనుకోలేదు వాళ్ళు . శేఖర్ కూడా వాళ్ళు ఎక్కడ సుఖంగా వుంటారో ఆలోచించాడు అంతే ..ఆరోగ్యవంతులుగా వుండటం వల్ల  ప్రకాశరావు దంపతులు పల్లెలోనే వుంటామన్నారు .’నీ దగ్గరికి వచ్చే పరిస్థితి వస్తే తప్పక వస్తాం ‘ అనేవాడు. ఆదరించే కొడుకు వున్నప్పుడు ఏ తండ్రి కైనా నిశ్చింతే !

మూడు రొజుల్లో బయలుదేరి వెళ్లారు కొడుకు దగ్గరికి ప్రకాశరావు దంపతులు.

అక్కడ చేరిన రోజు రాత్రే భోజనాల తరువాత  విశ్రాంతిగా లివింగ్ రూం లో కూర్చున్నారు . రాహుల్  ని  నిద్రపుచ్చి  ప్రభ కూడా వచ్చి కూర్చుంది .

 

“ ఒక విషయం మాట్లాడాలి నాన్నా “ ఉపోద్గాతంగా అన్నాడు శేఖర్ .

“ చెప్పు శేఖర్  ఏమి విషయం ?”

ఆర్థిక బాధలు గాని , కుటుంబ కలహాలు కాని లేని  కుటుంబం . చక్కగా భార్య భర్తా ఏడేళ్ళ కొడుకు , సొంత ఇల్లు , కారూ  అన్ని విధాలా సమస్యలు లేవు .మరి ..ఏమై వుంటుంది ? ఇన్ని ఆలోచనలు వచ్చాయి క్షణంలో ప్రకాశరా వుకు .  కుతూహలంగా చూసింది భారతమ్మ .

“ ఇంకో బిడ్డను కావాలనుకుంటున్నాం నాన్నా ..అదీ ఆడపిల్ల ….” ఆగాడు శేఖర్ .

“ప్రొసీడ్ అవ్వండి . ఏమైనా ప్రాబ్లమ్స్ వున్నాయా ? డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లి వచ్చారా ? ప్రభకు ఇంకా ముపై నాలుగేళ్ళే కదా “అదికాదు నాన్నా , ఇంకో బిడ్డ కావాలనుకుంటే  రాహుల్ తరువాతే అనుకొని వుండవచ్చు ..”

“ఇప్పుడేమి కొంచం ఆలస్యం అయ్యింది..చాలామందికి ముప్పై దాటిన తరువాతే పెళ్ళిళ్ళు అవుతున్నాయి ఈ రోజుల్లో

వాళ్ళంతా పిల్లలను కనడం లేదా?..” ప్రకాశరావు సూటి ప్రశ్న.

“ వయసు నిండినదని గాని , గైనిక్ ప్రాబ్లమ్స్ గాని లేవు నాన్నా  ..కాని మేము బిడ్డను కనాలనుకోవడం లేదు . పెంచుకోవాలనుకుంటున్నాం.”

“కనగలిగే పరిస్థితి వున్నప్పుడు పెంచుకోవడం ఏమిటిరా?”

“ మీరు ఎప్పుడూ నా పుట్టిన రోజున బీదపిల్లలకి అన్నం పెట్టేవాళ్ళు .గుర్తుందా?”

“అవును ఏదో లేని వాళ్లకు  సాయం చేద్దామని ఎప్పుడూ అనిపించేది .”

“ అదే నామనసులో నాటుకు పోయింది నాన్నా . ప్రభకు పెళ్లి ఐన వెంటనే చెప్పాను. ఒక బిడ్డ చాలని, మరో బిడ్డను పెంచుకుందామని . దేవుడి దయవల్ల మీరు నొచ్చుకోకుండా మొదటి కానుపు లోనే రాహుల్ పుట్టాడు. వాడు పుట్టగానే వంశం నిలబడింది అని మీరు అమ్మ మురిసిపోయారు . ఇప్పుడు మరో బిడ్డని , అనాధ ని పెంచుకొంటే  బాగుంటుందని అనిపించింది ‘

ప్రకాశరావు మాట్లాడలేదు ఒక క్షణం.

భారతమ్మ మాత్రం “ మా చెల్లెలు కూతురు రత్నకు ముగ్గురూ ఆడపిల్లలే ..ఆరు నెలల క్రితం మళ్ళీ  ఆడపిల్ల పుట్టగానే వాళ్ళ అత్తగారు చాలా సాధించిందట  వంశాంకురం  పుట్టడం లేదని ,అది చాలా బాధపడి౦దిట .  మీరు పెంచుకోవాలను కుంటే దాని బిడ్డను పెంచుకోవచ్చు కదా …” అంది

“ అమ్మా అలా అయితే నేను  ఒక అనాధకు  ఆశ్రయం ఇచ్చినట్టు ..ఎలావుతుంది ?

“దగ్గరి వాళ్ళనుండీ   దత్తత తీసుకుంటే సమస్యలు రావచ్చు “ శేఖర్ అమ్మను ఉద్దేసించి అన్నాడు .

“అంటే మీరు ఎక్కడనుండైనా తెచ్చుకోవాలనే నిర్ణయించు కున్నారా ? “ అంటున్న భారతమ్మకు అడ్డు వస్తూ ప్రకాశరావు “  శేఖర్ ని మాట్లాడనీ “ అన్నాడు .

“ అదే నాన్నా .. నా ఆలోచనకు మీ ఆమోదం  లభిస్తుందనే …”

“ ఆలోచన మంచిదే “ ప్రకాశరావు అంటూంటే భారతమ్మ కోపంగా చూసింది

“ కాని ఎక్కడనుండి తెచ్చుకుంటారు ? దత్తత కూడా పద్దతి ప్రకారమే జరగాలి మళ్ళి లీగల్ ప్రాబ్లమ్స్ రాకుండా ..”

“ అంటే మీరు కూడా సపోర్టు చేస్తున్నారా ? “ భారతమ్మ గొంతు తీవ్రంగా వుంది

“ భారతీ కొంచం ఆలోచించు. దేశం లో ఎంతోమంది  అనాధలు వున్నారు.ఒకరికి ఆశ్రయం కల్పించడం  మంచిది కాదంటావా ? “

“ దేశం లో వున్నా అనాధలందరిని వుద్దరిస్తారా? ?”

“ వుద్దరించడం కాదు  మన తాహతును బట్టి ఆశ్రయం ఇవ్వటం “

“ వాడి సంసారం లో బాగంగా  ఎవరో వచ్చి అనుభవిస్తారంటే  బాగుంటుందా ?

“ అలా ఆలోచించకు .ఏదైనా ఆక్సిడెంట్ లో ఒక పిల్ల అనాధగా మారితే  ఆశ్రయం ఇస్త్తామని  ఎంతమంది ముందుకు రావటం లేదు ? “ ప్రకాశరావు నచ్చచేప్పబోయాడు .

అప్పటి వరకు వాలా సంభాషణ లో పాలు పంచుకోని ప్రభ నోరు విప్పింది .

“ అత్తయ్యా  ఆ బిడ్డ నాకే పుడితే మన వంశం లోనిదే అని మీరు ఆదరించరా ?

“ నీ కడుపున పుడితే అది వేరే సంగతి  “

“ అత్తయ్యా …నాకే ఒక అమ్మాయి పుట్టిందని  మనసులో అను కొండి . ఎందు కంటే  మేము తెచ్చు కున్నాక పాపను మీరు అనాధగా చూస్తే సహించలేము .”
“ అంటే మీ నిర్ణయాన్ని మేము ఆమోదించాలనే  పిలిపించారు …సరే మీ ఇష్టం ..” అనేసి కాస్త విసురుగానే వెళ్ళింది భారతమ్మ .

శేఖర్ వైపు నిస్సహాయంగా చూసింది ప్రభ .

శేఖర్  నాన్న వైపు చూసాడు . అతను ఆలోచనలో వున్నట్టు అనిపించింది .

‘ రాహుల్ కి తోడు కావాలని కూడా అనుకుంటున్నాము నాన్నా “ మీరు  ఆలోచించి అమ్మతో మాట్లాడండి . ఒక వేళ మాకు పిల్లలు పుట్టే అవకాశమే లేకుంటే మీరు ఒప్పుకునే వారు కాదా ?  “ అని  అభ్యర్తన వినిపించి శేఖర్ లేచాడు .

“ ఒక్క సారి ఆలోచించండి మామయ్యా ..మీ పెంపకం లో శేఖర్ ఎంతో  నేర్చుకున్నాడు .ఒక విధంగా మీ ఆచరణా విధానమే అతని లోనూ వుందనిపిస్తుంది . మేము కూడా చాలా ఆలోచించాము..కాని మీ  నిర్ణయం తరువాతే మా ఆలోచన ఆచరణ… “ ప్రభ అర్తిం పు గా అంది..

“ సరేనమ్మా “ అంటూ లేచాడు ప్రకాశరావు .

ఎవరి గదుల్లోకి వారు వెళ్ళినా ..ఆ రోజు రాత్రి మాత్రం అందరి నిద్రను  పారద్రోలి  ఆలోచనలే రాజ్యం ఏలాయి .

మరు  రోజు శేఖర్, ప్రభలు ఆఫీసులకి , రాహుల్ స్కూలుకి వెళ్లారు.  తాతయ్య నాన్నమ్మలు  వున్నారని ఆ రోజు రాహుల్ కాస్త తొందరగా ఇంటికి వచ్చాడు

“ రాహుల్ నీ కో చెల్లి వుంటే ఎలా వుంటుంది ? “ అనడిగాడు తాతయ్య.

“ నాకు చెల్లి కావాలని అడుగుతూనే వున్నా తాతయ్య. ఆడు కోవడానికి, అన్ని షేర్ చేసుకోవడానికి ఎంతబాగుంటుందో“

కళ్ళల్లో మెరుపుతో చెప్పాడు రాహుల్ .

భారతమ్మ ఏమీ మాట్లాడలేదు.శేఖర్ చేసే పని ఎంత మంచిదో అన్ని విధాలా చెప్పాడు భార్యకు ప్రకాశరావు .ఆవిడ ఎందుకో పూర్తిగా సమాధానం గా లేదు .

4

సాయంకాలం అందరూ కలిసి బయట హోటల్ కెళ్ళి డిన్నర్ చేద్దామని డిసైడ్ అయ్యారు . ఎనిమిది  గంటలకు పెద్ద హోటల్ కు వెడితే కొంచం సేపు లౌంజ్ లో వెయిట్ చెయ్యమన్నారు రష్ ఎక్కువగావుండటంతో . బయట పిల్లలు ఆడుకోవడానికి చాల రకాల గేమ్స్ వున్నాయి . చాలా మంది పిల్లలు అల్లరిగా తిరుగుతూ ఆడుకుంటున్నారు .పిల్లలు చాలా మంది జంటలుగా ఆడు కుంటున్నారు. రాహుల్ ఒక్కడే వాళ్ళతో కలిసి పోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు . భారతమ్మకు ఎందుకో వాడికి ఒక తోడుంటే…. అనిపించక మానలేదు .

హోటల్ ల్లో తింటున్నప్పుడు కూడా ఇద్దరు పిల్లలున్న కుటుంబాలు  బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నట్టు, ఒంటరి పిల్ల వున్నవాళ్ళు తల్ల్లి దండ్రులతో ఏదో వాడు లాడు తున్నట్టు  గమనించింది భారతమ్మ .

ఇంటికి వచ్చాక భర్తతో అనింది భారతమ్మ “ పోనీ పెంచుకోమనండి ..రాహుల్ కి ఒక తోడూ వుంటుంది”

హాయిగా గాలి పీల్చుకున్నాడు ప్రకాశరావు .

మరురోజు సాయంకాలానికి భారతమ్మ ఇంకాస్త ప్రసన్నంగా కనిపించడంతో

“ శేఖర్ , మాకేమి అభ్యంతరం లేదురా .అమ్మకూడా ఒప్పుకున్నట్టే … దత్తత కొరకు ఎవరినైనా చూసారా?

ఇదివిన్న ప్రభకు ఏంటో ఆనందం కలిగింది చటుక్కున సోఫాలో కూర్చున్న అత్తా మామల కాళ్ళకు నమస్కరించింది .

“అమ్మా మీ కోరిక ఫలించనీ ..” అని మనస్పూర్తిగా ఆశీర్వదించాడు  ప్రకాశరావు. ఆప్యాయంగా ప్రభ తలమీద చెయ్యి వేసింది భారతమ్మ .

శేఖర్ కు కళ్ళు చెమర్చాయి.

“ నా ఫ్రెండ్ ఒకరి భార్యకు కొన్ని కారణాల వల్ల గర్భసంచి తీసేసారు అతడు దత్తత కోసం వివరాలు సేకరిస్తున్నాడు . అతని తో మాట్లాడు తాను. మీకు చెబుతాను . “

తల్లిదండ్రులకి ఇవ్వ వలసిన గౌరవం ఇస్తూ వాళ్ళ అనుమతి కోసం శేఖర్ దంపతులు పడ్డ వేదన ఆ తండ్రికి ఏంతో  సంతోషాన్ని ఇచ్చింది .

అంతే  కాదు  పిల్లలని కనగలిగే స్థితి లో వుండీ ఒక అనాధపిల్లకు ఆశ్రయం కల్పించాలన్నది ఎంత గొప్ప ఆశయం! సమాజం మారి పోతూ వున్నదని ఆక్రోశిస్తున్నామే కానీ ఇలాటి ఆలోచనలు యువతరం లో ఉత్పన్నం అవుతూ వున్నాయని వారి ఆలోచనలకు మద్దతు తెలిపి  తమ ఆలోచనలను మార్చుకుని సహకరిస్తే తమ పెద్దరికం నిలబడుతుంది కదా …ఇలా సాగాయి  ప్రకాశరావు ఆలోచనలు .

****

రాహుల్ బర్త్ డే కోసం వచ్చిననప్పుడు  ప్రకాశరావుకు కొడుకు చేసిన ప్రయత్నాలు వినగానే చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది .ఎందఱో అనాధలు  వున్న దేశం మనది అనుకున్నమే గాని అనాధ శరణాలయాలు  ఒక క్రమమైన పద్దతిలోనే దత్తత నిస్తాయని , దాని కొరకు ఆరు నెలలనుండి సంవత్చరం వరకు వేచి వుండాలని వింటే ఆశ్చర్యం అయింది .

ఎలాగో ఒక శర ణా లయం వాళ్ళు ఆరు నెలల తరువాత దత్తత ఇవ్వగలమని తెలిపారు. కానీవారికి కొన్ని నిభందనలు వున్నాయి ముందుగా మనం అప్లికేషన్ పెట్టు కోవాలి .దత్తత తీసుకునేవారి ఆర్థిక స్తోమత  { financial status}  గురించిన ప్రూఫ్  కావాలి. కుటుంబ నేపధ్యం  పరిశీలించి . వారు సక్రమంగా బిడ్డను పెంచగలరు అన్న నమ్మకం కలగాలి . దత్త త  తీసుకునే వారికి ముందే ఒక బిడ్డ వుంటే ఈ బిడ్డను సక్రమంగా పెంచగలరని వారికి ఇచ్చిన ఇంటర్వూ లో సంతృప్తి కలగాలి .ఇవన్ని పూర్తీ అయ్యాక  వారినుండి పిలుపు వస్తుంది .. అప్పుడు available  వున్నపిల్లలో వీరికి నచ్చిన వారిని లీగల్ గా దత్తత ఇస్తారు.

ఇవన్నీ విన్న భారతమ్మకు మరీ కోపం వచ్చింది .

“ మీరేమో అనాధ కి జీవనం ఇస్తాము అని ముందుకు వస్తే  దానికి ఇంత  తతంగమా . మీ కు పిల్ల నచ్చాలి కాని వాళ్ళకు మీరు నచ్చడం ఏమిటి ? మీరు దత్తత తీసుకుంటా మంటే మనవాళ్ళల్లో లేరా?  తెలిసిన కుటుంబాలు గా  వుంటాయి పిల్ల బుద్దులు ఎలావుంటుందో తెలుస్తుంది “ భారతమ్మ మళ్ళీ  మొదటికి వచ్చింది .

ఆవిడలా అనుకోవడం లో నిజం లేకపోలేదు . భారత దేశమంతా ఎంతోమంది అనాధలే అన్నమాట ఎంత నిజం ?  ఒక మంచి ఉద్దేశం తో ఒక్క అనాధ బిడ్డ కావాలంటే ఇంత తతంగం కావాలా ?

శేఖర్ , ప్రభలు ఏమీ మాట్లాడలేదు . ప్రకాశరావు భార్యను వురుకోమన్నట్టు సైగ చేసాడు .

దత్తత వ్యవహారం కొన్ని నెలలు పడుతుందనగానే వూరికి ప్రయాణం అయ్యారు ఇద్దరూ. వెళ్ళే రోజున భారతమ్మ ప్రభతో అంది

“ చూడు ప్రభా.. ఇంత ప్రయాసలేందుకు ? మా రత్న కూతురిని దత్తత తీసుకో . వాళ్ళను నేను ఒప్పిస్తాను . మనపిల్ల మనవా ళ్ళ ల్ల్లో బతుకుతుంది “

ప్రభ మాట్లాడలేదు.

ప్రకాశరావు   ముందుకు వచ్చి

“ అమ్మా ప్రభా  మీరు బిడ్డను ఎప్పుడు తెచ్చుకుంటారో తెలపండి మళ్ళీ  వస్తాము .” అన్నాడు

అలా అన్న మామ గారిని  సంతృప్తిగా చూసింది ప్రభ . అన్ని విధాలా అర్థం చేసుకునే మామగారు ఎందరికి దొరుకుతారు. ?

అనాధ శరణాలయం లో అన్ని ఫార్మాలిటీస్ పూర్తీ చేసుకుని ఇంటికి పాపను తెచ్చుకునే వరకు అన్ని వివరాలూ తండ్రికి తెలియ చేస్తూనే వున్నాడు శేఖర్ .

భారతమ్మ మనసు బాధపడ కుండా నెమ్మ నెమ్మదిగా వివరాలు చెబుతూ సమాధాన పరుస్తూన్నాడు ప్రకాశరావు .పాప ఇంట్లో అలవాటైనాకే వస్తామని చెప్పాడు కొడుకుకు .

పాపను ఇంటికి తెచ్చిన రెండు నెలలు గడిచాయి . ప్రభ లీవు పెట్టి ఇంట్లోనే వుంది. ఎందుకంటే అనాధ శరణాలయం లో మరీ నెలల పాప కాకుండా రెండేళ్ళ పాప వీరి సొంతమైంది . కొద్దిగా మాటలు కూడా వస్తున్నాయి. కాబట్టి అందరిని అలవాటు చేసుకునేలా చెయ్యడం ముఖ్యం . ప్రభ అనుక్షణం  పాప ను అంటిపెట్టుకుని వుంటూ  ‘అమ్మా ‘ అనిపించుకుంది. రాహుల్ని  గుర్తుపట్టి ‘అన్నా’ అని, శేఖర్ని’ డాడి  ‘ అని అనేంత వరకు వచ్చాక ప్రకాశరావు కు తెలియ చేసారు.

మరో పది రోజుల్లో ప్రకాశరావు దంపతులు వస్తారని తెలియడంతో  వారి ఫోటో చూపుతూ మాటలు నేర్పే  ప్రయత్నం చేసింది ప్రభ .

అనుకున్న రోజు రానే వచ్చింది . ఇంట్లోకి వస్తున్న భారతమ్మను చూసి పాపా ముందుకు చేతులు చాపి ‘ నాన్నమ్మా ‘ అంది .

“ అమ్మా  నాన్నమ్మను గుర్తుపట్టేసావే ‘ అని సంబరంగా ఎత్తుకుంది భారతమ్మ . తాతయ్య దగ్గరికి కూడా కొత్త లేకుండా వెళ్ళింది పాప.

ప్రభ , శేఖర్ ఏంతో  సంతోషించారు .

“ నల్లగా వున్నా పాప ను తీసుకున్నరేమి? తెల్లగా వున్నా వాళ్ళు లేరా ?” అడగనే అడిగింది  భారతమ్మ .

“తెల్లగా వుంటే ఎవరైనా దత్తత తీసు కుంటారు .నాకు పాప నచ్చింది అత్తయ్యా  .ఒక సారి చూడండి ఎంత కళగావుందో..పేరు కుడా మీరే  పెట్టాలి  అత్తయ్యా ‘ అన్న ప్రభ మాటలకు  కోడలు ఎంత ఇదిగా ఆలోచిస్తూ వుందో అని ముచ్చటేసింది అంతే  కాదు  ఆడ పిల్లను పెంచుకోవడం కోసం కొడుకు , కోడలు ఎంత తాపత్రయ పడ్డారో తెలిసిన భారతమ్మ కూడా భారత దేశంలో పోషించగల శక్తి వున్నా ప్రతి ఒక్కరు ఒక ఆడ పిల్లను పెంచుకోవడానికి ఉచ్చాహం  చూపితే ఎంత బాగుంటుందో అనిపించింది .

ఇంతలో బుడి బుడి నడకలతో నాన్నమ్మ చీర పట్టుకుంది పాప ముద్దుగా ..

ఆనందం ఆ ఇంటిలో నాట్యం చేసింది …

—లక్ష్మీ రాఘవ