నువ్వేమో నిరంతరం
ప్రయాణిస్తున్న దారివి
గమ్యం తెలిసిన రహదారివి
దట్టమయిన అడివిలో
ఆకుల సందుల్లోంచి రాలి పడుతున్న
విలుతురు ముక్కల దిక్సూచితో
సుధీర్ఘప్రయాణంలో సాగుతున్న వాడివి
రాళ్లూ రప్పలూ
లోయలూ పర్వతాలూ
నీకు చుట్టూరా పహారా
చీకటీ వెళ్తురూ
నీ చూపును చెదర్చలేవు
నీ నీడను మరల్చలేవు
రాత్రి చెంద్రున్ని ఇష్టపడ్డంతగా
పువ్వు పరిమళాన్ని శ్వాసించినంతగా
నువ్వు నీ విశ్వాసాన్ని ప్రేమించావు
దారీ నువ్వే నడకా నీదే
దేహాల్ని చిదిమేస్తే
మరణాలు సంభవిస్తాయా
చెట్టు కొమ్మల మీద
పూల రెమ్మల మీద
నీ పాటింకా వినిపిస్తూనేవుంది
తడి వున్న గుండెల్లో ప్రతిధ్వనిస్తూనే వుంది
అంతర్లయగా వ్యాపిస్తూనే వుంది.
–
తాజా కామెంట్లు