శాంతం

 

నవరసాల

ఒడిదుడుకుల రంగుల రాట్నం

చివ్వరికొచ్చేసాం ఇక-

ఒక ప్రశాంతమైన చివరకి- శాంతంగా!

ఏ ఉద్వేగాలూ లేని ఒక శూన్య స్థితిలోకి-

నిజానికి,

శాంతం అంటే

మిగిలిన అన్ని భావాల నించీ విముక్తి కాదు,

అన్ని రసాల భావోద్వేగాలనీ పునః ప్రతిష్ట చేసేది శాంతం.

ఇక్కడి తెలతెల్లని వలయం శూన్యం-

స్థిత ప్రజ్ఞత సాధించిన సమభావం.

నలుపులోంచి తెలుపులోకి అంతర్యానం

శాంతి రాహిత్యం నించి శాంతిలోకి కూడా ప్రయాణమే.

ఇక్కడి తెలుపు కేవలం ఒక చిన్ని బిందువే కావచ్చు

ఆ చిన్ని బిందువే కొత్త ఆరంభాలన్నిటినీ మేల్కొలిపే శక్తి.

అప్పుడు మళ్ళీ జీవన వలయంలోకి మనం-

Mamata Vegunta

అద్భుతం!

Adbhutam

ఈ విశ్వమంతా ఒక అంతిమ అద్భుతం.
అసలు మనమంటూ ఎలా వచ్చాం ఇక్కడికి?
మనం మాత్రమే వున్నామా ఇక్కడ?

ఈ ఆకాశం అంతిమ ఆర్ట్ గ్యాలరీ.
నక్షత్ర సమూహాలన్నిటినీ చూస్తున్నామా లేదా?!
ఒక్కో నక్షత్ర సమూహం ఒక కళా ఖండం!

ఈ ఆకాశమే అంతిమ పెయింటింగ్.
ఇది కాన్వాస్ లో వొదగని అనంతం.
నలుపు కన్నా గాఢం.
ఏ రంగులోనూ ఇమడని రహస్యం.

అవును, ఈ అనంతమైన విశ్వంతో నా సంతోషాల యాత్రని చిత్రిస్తాను నేను:
అనేక సార్లు, ఆ నక్షత్రాల నగల పెట్టిలోంచి
కొన్ని వజ్రపు తునకల్ని ఏరుకొస్తాను,
నావైన నక్షత్ర సమూహాల్నీ రచిస్తూ వుంటాను.

నాకేమాత్రం తెలియని
అపరిచిత లోకాల అన్వేషణలో
నక్షత్ర కెరటాల మీద దూసుకు వెళ్తాను.

ఆహా! నా అద్భుతాల ఆకాశం!

Mamata Vegunta

Mamata Vegunta

బీభత్సం

Bhibahatsam

పైన అంతా గందరగోళం, పధ్ధతిలేనితనం.

కిందన ద్వేషమూ, అసహ్యమూ వాటి గరుకుదనం.

పైనేమో శకలాలైన వొక లోకం.
కిందన మానవత అంతా నిశ్శేషమైన నిస్పృహ.
 
పైన కనిపించే దృశ్యమే మనిషితనానికి కిందన వుంటే,
ఇక ఆ కిందన వున్నదేమనుకోవాలి?!
 
అట్టడుగు చిమ్మ చీకట్లోంచి వొక తీవ్రమైన విధ్వంస నీలిమ,
పాలిపోయిన  ఎర్రెర్రని నిస్సహాయత.
 
అది మన సౌందర్య కాంతిని మసక  చేస్తోందని,
మనం కళ్ళు మూసుకుంటామా?
అది మన సఖ్య శాంతికి గాయం చేస్తోందని,
 అక్కడి నించి మనం నిష్క్రమిస్తామా?
Mamata Vegunta

Mamata Vegunta

భయానకం!

Bhayanakam

ఈ నలుపు ఒక తెలియని లోతు, అనిశ్చితమైన రేపు.కాంతి రాహిత్యమే చీకటి

ప్రేమరాహిత్యమే భయం

ఇంద్రియాల చుట్టూరా చీకటి

ఆ నీడల్లోంచి తొంగి చూస్తున్నదేమిటి? దుష్టత్వమా? ప్రమాదమా?

గుండెల్లో గుబులు, నుదుటి మీంచి జాల్వారుతూ భయం.

నెత్తుటెరుపు చారల్లోంచి మాత్రమే కాంతిని చూస్తున్నప్పుడు ఆశ ఏదీ? ఎక్కడా?!

మన  అశాశ్వతత్వానికి  మనమే ఎదురేగుతున్న క్షణాలివి.

నిశ్శబ్దాన్ని విను.

ఆదిమ భయాన్ని తట్టి చూడు.

భయం అనే భయాన్ని తెలుసుకో.

Mamata Vegunta

Mamata Vegunta

వీరం

Viram

తపన

ధైర్యం

ఏకాగ్రత

ఒక భావన పట్ల నమ్మకాన్ని కూడదీసుకొనే మనోవైఖరి

ఒక ఆచరణకు నడుం బిగించే భావన

ఒక సైనికుడే కావచ్చు

ఇంకో సంస్కర్తే కావచ్చు

లక్ష్యం ఈ తపనకి ఇంధనం, లక్ష్యం ఈ అగ్నికి సమిధ.

కణకణ మండే అగ్ని గోళం ఇది. వీరోచిత శక్తిని ప్రసరిస్తుంది అది.

దానికి తెలియకపోవచ్చు, అది ఏ గొప్ప మేలుని తలపెడుతుందో!

కాని, దానికి తెలిసీ తెలియకుండానే

ఒక మనుగడగా అది మారుతుంది. ఒక ఆశగా నల్దిక్కులా వెలుగుతుంది.

Mamata Vegunta

Mamata Vegunta

కారుణ్యం

 

K_Black

దుఃఖమూ కరుణా మనలోపలి ఉద్వేగభరితమైన  కవలల్లా కనిపిస్తాయి  నాకు.

దుఃఖం ఎలా అయినా రావచ్చు కదా, నిరాశలోనో  వేదనలోనో ఏదో వొక రూపంలో.

అలాగే, కరుణ కూడా సహానుభూతి రూపంలోనో, అపారమైన దయ రూపంలోనో రావచ్చు.

మనల్ని మనం పూర్తిగా నిండుగా దుఃఖంలోకి తీసుకువెళ్ళడానికి ఎంత ధైర్యం కావాలో, ఆనక, మనల్ని మనం పూర్తిగా క్షమించుకోగలిగే అంత  స్థైర్యమూ  వుండాలి.

నిజమైన కరుణ వొక సంపూర్ణమైన లోచూపు వల్ల వస్తుంది.

ఇక్కడ నీటి బిందువులున్నాయి కదా, అవి దుఃఖపు మనఃస్థితిని చెప్తాయి.

ఆ వెనక వున్న తెలుపు అంతా క్రమంగా ఆ దుఃఖాన్ని పీల్చుకునే కారుణ్య సీమ, ఓదార్పు లాంటి భూమిక.

ఇక ఆ తరవాత మన ముందున్న ఖాళీ పుటని రంగులతో నింపడమే!

                                                                                         -మమత వేగుంట 

Mamata Vegunta

హాసం!

Hasyam

పసుపు వన్నె-

వర్ణ వలయంలో మరింత వెలుగు.

ఇక్కడ కొన్ని దరహాసాల అలలు ఎగసిపడుతున్నాయి

కొన్ని పొరలు పొరలుగా:

మృదువైన చిర్నవ్వు, విస్మయం, చిలిపిదనం,

ఇంకొన్ని పకపకలు.

నవ్వులో మునిగి తేలుతునప్పుడు

ఎంత తేలికపడి పోతాం, మనమే నమ్మలేనంతగా. కాదా?

అన్ని ప్రాపంచిక దిగుళ్ళనీ దాటుకుంటూ

కొన్ని బుడగలుగా, కొన్ని పూల రెక్కలుగా

ప్రవహిస్తూ వెళ్ళిపోతాం కదా,

ఈ సంతోషాల అలల మీంచి-

Mamata Vegunta

Mamata Vegunta

శృంగారం

Sringaram

 

~

ఒక మెరుపు వన్నె ఆకుపచ్చ నేపధ్యం. ఆశా వాగ్దానాల నిండు సారాంశం.

ఇద్దరు కలిసినప్పుడు

మొదట వుండే ఒక అపరిపూర్ణ మనఃస్తితిని  ఎదో చెప్తోంది అది.

ఈ ఆకుపచ్చ నేల మీద తెలుపుని వొంపాను, ఒక వలయంగా.

అప్పుడు ఆ ఇద్దరు వొక్కరై విశ్వ నర్తనం చేస్తున్నారు,

వలయాలు తిరిగే దర్వీషులై-

నిండుదనాన్నీ, కలయికనీ, సత్యాన్నీ వెతుక్కుంటూ.

ఆకుపచ్చ నేపధ్యంలో నృత్య ప్రవాహం;

దాని అంచుల మీద లోతులు కనిపిస్తూనే వుంటాయి మన కళ్ళకి-

అప్పుడిక ఎగసి పడుతుంది ప్రేమ!

Mamata Vegunta

Mamata Vegunta

రౌద్రం

ఈ “మోహనం”- నవరసాలకు ఆధునిక చిత్ర రూపం. నా దృష్టి నించి నాకు తెలిసిన రంగుల భాషలో చేస్తున్న వ్యాఖ్యానం.

మన కళల్లో కలల్లో నిజాల్లో అందంగా వొదిగిపోయిన సౌందర్యం నవరసాలు. మన చిత్రాలు, శిల్పాలు, సాహిత్యాలు అన్నీ నవరసభరితం. ముఖాల కదలికల్లో, శరీర భాషలో, శబ్ద రాగ కాంతిలో లీనమైపోయిన ఈ తొమ్మిది రసాలకు – ఉద్వేగాలకు- దృశ్యానువాదం ఈ ‘మోహనం’. ఒక్కో రసమూ ఒక భావనగా ప్రతిబింబించే ప్రయత్నం ఇది. ప్రతి రసం తనదైన ప్రతీకాత్మక వర్ణంలో, అల్లికతో, శక్తితో మీ ముందు వుంచే ప్రయోగం ఇది. ఇవి డిజిటల్ కాన్వాస్ మీద రూపు వెతుక్కున్న చిత్రాలు, కాబట్టి ఆ రకంగా కూడా ఇదొక ప్రయోగమే! ఇలా ప్రతి గురువారం ఒక రసదృశ్యం మీ ముందు…..

ఈ చిత్రాలు నాన్న – వేగుంట మోహన ప్రసాద్- స్మృతిలో, అందుకే ఇవి “మోహనం” !

Raudram

Mamata

Mamata Vegunta