కలల్లో …కలవరింతల్లో… మెక్సికో!

highres_443910893

ప్రయాణానికి ఏర్పాట్లు – 2016

పెళ్ళికి ముందు పెళ్ళికూతురు ముస్తాబవుతున్నట్టు మన బైకుని కూడా దూరప్రయాణానికి సిద్ధం చెయ్యాలి. కార్లకి లాగా బైకు టైర్లు ఎక్కువ రోజులు రావు. మహా అంటే అయిదువేల మైళ్ళు. సాంబారులో తగినంత ఉప్పు వేసినట్లు బైకు టైరులో గాలిని తగినంత ఉండేలా చూసుకోవాలి.లేకపోతే టైరు మరికొంచెం తొందరగా అరిగిపోవడానికి అవకాశాలు ఎక్కువగా ఉన్నాయి. ఈమధ్యనే ఓజార్క్సు వెళ్ళినపుడు టాళ్ళమేనాలో బైకు వెనక టైరు పంచర్ అయింది.

“టైరులో సరిగ్గా గాలి లేకపోవడమే ఇందుకు కారణం!” అని ఫరూఖ్ చెప్పాడు.

అపుడు మార్చిన వెనక టైరుతో ఇంకో మూడు,నాలుగువేలు తిరగవచ్చు. ముందు టైరు మాత్రం మార్చుకోవాలి, అలాగే ప్రతి సంవత్సరం ఆయిల్ కూడా మారుస్తూ ఉండాలి. చలికాలం పోగానే పని చేసుకోవాలి. బైకు ఆయిల్ మనమే మార్చేసుకోవచ్చు. కారులాగా పెద్ద ఇబ్బందిఉండదు. నేను ఎలాగూ టైరు మార్చుకోవాలి కాబట్టి మెకానిక్ దగ్గర చేపిస్తే మంచిది అనుకున్నాను.

మాకు మీటప్ గ్రూపు కాకుండా వాట్సప్ గ్రూపు కూడా ఉంది. బైకు రిపేర్ల గురించి చర్చలు, సలహాలు, ముచ్చట్లు ఇక్కడ జరుగుతుంటాయి. సాయీ తనకు తెలిసిన ఒక మెకానిక్ ఉన్నాడని, డీలరు కంటే చాలా తక్కువగా చేస్తాడని చెప్పాడు. ఈసారి అతని దగ్గర ఆయిల్

మారుద్దా మని అనుకున్నా. కాకపోతే అతను మా ఇంటికి చాలా దూరం. పోను గంట, రాను గంట పడుతుంది. పైగా అతను సాయంత్రం ఆరువరకు మాత్రమే ఉంటాడు. నేను అతని షాపుకి చేరాలాంటే అయిదుకి మా ఇంటిలో బయలుదేరాలి. రష్ అవరులో ట్రాఫిక్ నరకం!అవసరమయితే శనివారం అతను మనకోసం షాపు తీస్తాడు. వారాంతం అంటే మన ఊళ్ళో చాలా హడావిడి. మనకి కుదరదు.

ఇతను మనకు కుదరడు అనుకునే సమయంలో అవతార్ సింగుమన ఇంటికి దగ్గరలోనే ఒక కొత్త మెకానిక్ షాపు తెరిచారు. ఇక్కడ చాలా సరసమైన ధరకే మరమ్మత్తులు చేస్తున్నారుఅని సెలవిచ్చాడు.

కావలసింది మన ఇంటిలోనే పెట్టుకుని ఊరంతా వెతికినట్లుంది అనుకుని కొత్త షాపులో కొత్త టైరుకొని ఆయిల్ కూడా మార్చేసాను.

మెకానిక్ బ్రేకులు, క్లచ్చు గట్రాలు చెక్ చేసిబండి కండిషన్ బాగుంది, ఇక కుమ్మేసుకోఅని నాకు గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చేసాడు.

బండి అయితే సిద్ధంగా ఉంది, ఇక మిగిలింది ఒక్కటే! వానలకు సామాను తడవకుండా ఉండేలాంటి బాగు కొనుక్కోవాలి. కొలరాడో వెళ్ళినపుడు నా లగేజ్ అంతా గందరగోళం అయింది. నా బైకు షాపింగ్ అంతా మా ఊరిలోని సైకిల్ గేరులోనే!  ఖాళీ సమయంలో అక్కడే పచార్లు కొడుతూపనికిరానివీ, పనికివచ్చేవీ కొంటూ ఉంటాను. ఆన్ లైనులో వాటర్ ప్రూఫ్ బాగులకి యాభై శాతం పైగా తగ్గింపు ఉంది. ఎప్పటినుండో వీటిపైన ఒక కన్ను వేసి ఉంచాను. షాపులో వీటిని చూసి కొనుక్కుందామంటే వాటిని పెట్టిచావడు. చూసి కొందాములే అని నేను చాలా రోజులుకొనలేదు. తీరా మెమొరియల్ వారాంతానికి రెండు వారాల ముందు వాటిని షాపులో పెట్టి తగ్గింపు ధరని అటకెక్కించేసాడు.

“ఓరి వీడి దుంపతెగా! ఆశకు పోతే దోశ వచ్చిందిఅని వాడిని, నన్ను తిట్టుకున్నాను.

చూస్తూ, చూస్తూ బాగుని అంత ధరలో కొనలేను. ఇక ప్రత్యామ్నాయ మార్గాలని వెతకసాగాను. యూట్యూబులో మోటారుసైకిలు లగేజీల గురించి వెతుకుతూ, చూస్తూ గడిపాను. చివరికి REI లో నాకు కావలసింది దొరికింది. కొలరాడో వెళ్ళేటపుడు ఇక్కడే మడతకుర్చీకొనుక్కున్నాను. కుర్చీని మడతవేసి చిన్నగొడుగు పరిమాణంలోకి మార్చెయ్యచ్చు. కాంపింగ్, ట్రెక్కింగ్, ఆటలకి కావలసిన సామానంతా ఇక్కడ దొరుకుతుంది.  మనకి కొనే వస్తువు మీద అవగాహన లేకపోతే మనకి కొన్ని గంటలు క్లాసు పీకి చావగొట్టి చెవులు మూసేస్తారు. జన్మకి ఇంకొక అనుమానం వస్తే ఒట్టు! నాకు కావలసినది ఎక్కడ ఉంటుందో నాకు తెలుసు కాబట్టి ఎవరినీ కదిలించకుండా తెచ్చేసుకుందామని వెళ్ళాను. అయినా పసిగట్టి, పాఠం చెప్పేసి వెళ్ళిపోయాడు. నలభై లీటర్ల బాగు కొనుక్కున్నాను. ఇందులో బట్టలు కుక్కేసుకునిబంజీతాడులతో వెనకసీటుకి కట్టేసుకోవచ్చు. బంజీతాడులు మొలతాడుకంటే ఎంతో మేలు చేస్తాయి. ఇలా సామాను కట్టేసుకోవడమే కాకుండా జాకెట్టు, హెల్మెట్టు లాంటివి కూడా వీటితో బైకుకి కట్టేయచ్చు. ప్రతి బైకరు దగ్గర ఇలాంటి తాళ్ళు కొన్ని మనకి కనపడుతాయి.

మాకు మెక్సికో వెళ్ళడానికి వీసా అఖ్ఖరలేదు కానీ మేము తీసుకుని వెళ్ళే బైకుకి పర్మిట్ కావాలి. డాలసులోనే ఉన్న మెక్సికన్ ఎంబసీలో ఈ పని పూర్తి చెయ్యచ్చు. ఫరూఖ్ ముందుగా పర్మిట్ తీసుకుని మాకు ఎలా చెయ్యాలో తెలిపాడు. మొదటిసారి అపాయింటుమెంటుతీసుకోకుండా వెళ్ళి తిరిగి వచ్చాను. మెక్సికోకి ఫోన్ చేసి తీసుకోవాలి. ఫోన్ చేస్తే స్పానిష్ లో మాట్లాడుతారు. ఇంగ్లీషులో మాట్లాడితే ఫోన్ పక్కకు పెట్టేస్తారు. మన అవసరం కదా! పట్టుబట్టిన విక్రమార్కుడిలాగా ఫోను కింద పెట్టకుండా ఉంటే ఎవరో ఒక మహాతల్లి వెహికల్ పర్మిట్ కోసంఅపాయింటుమెంటు ఇచ్చింది. ఈసారి పని తొందరగానే అయిపోయింది. రెండువందలు మెక్సికన్ డాలర్లు డిపాజిట్ ఉంచుకుని పర్మిటుకి డబ్బులు కట్టించుకున్నారు. తిరిగి వచ్చేటపుడు సరిహద్దులో డిపాజిట్ వెనక్కి ఇస్తారట! నేను చాలావరకు ఇంటి నుండి పనిచేస్తాను కాబట్టి,ఆరోజు గడ్డం గీసుకోలేదు. నన్ను మెక్సికన్ అనుకున్నారు. పాసుపోర్టు చూసి కానీ నమ్మలేదు.

ఇదే విషయం మా దోస్తులకి చెపితేఅదే గడ్డం కంటిన్యూ చేసెయ్” అని ఒక ఉచిత సలహా పడేసారు. నేను నిజంగానే అన్నారేమో అనుకుని అలాగే గడ్డం ఉంచుకున్నాను.

పర్మిటుతో పాటూ మెక్సికోలో మన వెహికలుకి ఇన్స్యూరన్సు కావాలి. అమెరికా ఇన్స్యూరన్సు అక్కడ పని చెయ్యదు. మెక్సికన్ కన్సొలేట్ చెప్పిన కంపెనీ నుండి బాగా దమ్మున్న ప్లాటినం పాలసీ ఒకటి తీసుకున్నాము. ఇది నాకైతే చాలా బాగా పనికి వచ్చింది.

నెలకో, రెండు నెలలకో ఒకసారి కలుసుకుంటూ అందరి విషయాలు తెలుసుకుంటూ ఉన్నాము. అమిత్ కూడా మాతో రావడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాడు. వినయ్ ఇంకొన్ని రోజుల్లో వెహికల్ పర్మిట్ కోసం వెళ్తానన్నాడు. న్యూయార్కు నుండి రాము తన బైకుని ఒక నెల ముందే డాలసుకీ షిప్ చేపించాడు. రాముకి న్యూయార్కులో వ్యాపారం ఉంది. ఏ పని చేసినా మంచి డీల్ కోసం చూస్తూ ఊంటాడు. ఏదో చీప్ డీల్ అని బైకుని షిప్ చేసాడు. బైకుని తీసుకెళ్ళిన వాళ్ళు పక్క రోజు నుండి ఫోన్ ఎత్తడంలేదు. మనవాడికి ఫుల్లు చమటలు! అదృష్టవశాత్తూ రెండు రోజుల్లోనే లైనులోకి వచ్చి, క్షేమంగా డాలసులో బైకుని చేర్చారు.

మాలో ఎవరికీ స్పానిష్ పెద్దగా రాదు. స్పానిష్, రష్యన్ వచ్చిన బాబీ ట్రిప్పుకి రావడం లేదు. కనీసం కొంత ప్రాధమిక మాటలు నేర్చుకోవాలని యూట్యూబు, అండ్రాయిడ్ ఆపులు చూసుకుంటూ కూర్చున్నాము. గూగుల్ ట్రాన్స్లేట్ ఆప్ బాగా పనిచేస్తుందని దాన్ని డౌన్లోడ్చేసుకున్నాము.             

నాకు మెక్సికో వెళ్ళాలని ఎప్పటి నుండో కోరిక. నేను శాన్ ఆంటోనియోలో ఉండే రోజుల్లో వెళ్దామనుకున్నాను. ఒక్కడే అక్కడకి వెళ్ళడమంటే కొరివితో తల గోక్కున్నట్లే! ఒకసారి మా డ్రయ్యర్ పాడయితే రిపేరు చెయ్యడానికి ఒక పనివాడు వచ్చాడు. అతడు చిన్న వయసులోఉన్నపుడు మెక్సికో నుండి ఇటు వైపు వచ్చేసాడు.

అతన్ని కదిపితేనేను ఇంతవరకూ మళ్ళీ మెక్సికో వైపు వెళ్ళలేదు. మా ఆవిడ వెళ్ళనివ్వదుఅన్నాడు.

అంతే కాకుండాపోలీసులు బాగా అవినీతిపరులు. మనం సరిహద్దు దాటగానే మన వివరాలు చెడ్డవాళ్ళకి చేరవేస్తారుఅన్నాడు.

sree mexico

నేను చూసిన చాలా సినిమాలు ఈ విషయాన్ని మరింత నొక్కి చెప్పాయి. మా ధైర్యం ఏమిటంటే మాకు తెలిసిన బైకర్లు గత సంవత్సరం వెళ్ళారు. వాళ్ళు వెళ్ళిన రూటులోనే మేము వెళ్తున్నాము. వాళ్ళు ఉన్న హోటలులో బస చేస్తున్నాము. హోటలు బుకింగులు అన్నీఅయిపోయాయి. మేము వెళ్తున్న ఊర్ల గురించి వీకీలో చదువుతూ, యూట్యూబులో చూస్తూ వాటి గురించి తెలుసుకుంటూ ఉన్నాము.

వారం రోజుల్లో మెక్సికో వెళ్దామనంగా మా టీము ఒక కొలిక్కి వచ్చింది. ఫరూఖ్, నేను, అమిత్, రాము ప్రయాణం ఖాయం చేసుకున్నాము. వినయ్ కి సెలవలు దొరక్క మాతో రాలేకపోయాడు. బాబీకి మెక్సికో రావాలని ఎంతో కోరికగా ఉంది, అతనికి కూడా సెలవలు లేక ఆగిపోయాడు.అవతార్  సింగ్ కూడా చివరి నిముషంలో రాలేకపోయాడు. మెక్సికో నుండి రాము ప్రయాణానికి మూడు రోజుల ముందు డాలసు వచ్చాడు.

మేము బయలుదేరేముందు రాత్రి అవతార్ సింగ్ ఇంటిలో చిన విందు జరిగింది. డాలసులో ఉన్న బైకు మిత్రులు కొందరు రాముని కలవాలని, దానితోపాటూ మాకు వీడ్కోలు పలకాలని వచ్చారు. అందరం విందులో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ సరదాగా గడుపుతూ ఉన్నాము. కొంచెంలేటుగా వచ్చిన అమిత్ మమ్మలందరినీ కలవరపెట్టే మాట చెప్పాడు. అమిత్ సోమవారం నుండీ గురువారం వరకూ క్లైంట్ దగ్గర పని చేస్తాడు. గురువారం సాయంత్రం డాలస్ చేరుకుంటాడు. సాఫ్టువేరులో చాలా మంది ఇలాగే వారమంతా తిరుగుతూ ఉంటారు. అమిత్ వాళ్ళకి బాగాదగ్గర అయిన స్నేహితుడి తండ్రి హఠాత్తుగా చనిపోయారు. ఆరోజే డాలాసు చేరుకున్న అమిత్ రేపు ప్రయాణించడం కుదరదు అని చెప్పాడు. స్నేహితుని కుటుంబంతో మరి కొన్ని రోజులు తోడుగా ఉండాలని అన్నాడు.

మనం వేసుకున్న ప్రతి ప్లానూ పారుతుందని ఎపుడూ అనుకోలేము. అందుకే ప్లాను నుండి మొదలయి జెడ్ వరకు అందుబాటులో ఉంటుంది. ఇది కాకపోతే మరొకటి! దారులన్నీ మూసుకుపోయినా రెక్కలు కట్టుకుని ఎగరవచ్చు, లేకపోతే ఈతకొట్టి అవతలి గట్టు చేరవచ్చు. అందరం అలోచించడం మొదలుపెట్టాము. అందరూ సలహాలు విసిరిపారేస్తున్నారు. వాటిలో అందరికీ నచ్చిన సలహాని పట్టేసుకుని  దాన్ని ఖాయం చేసేసుకున్నాము. అదేమిటంటే నేను, ఫరూక్, రాము కలిసి అనుకున్న ప్రకారం రేపు ఉదయం డాలసు నుండి బయలుదేరుతాము.కాకపోతే లొరేడో వెళ్ళకుండా హిల్ కంట్రీ వెళ్తాము. పక్కరోజు లొరేడో వెళ్తాము. అమిత్ కూడా అదే రోజు మమ్మల్ని దారిలో కలుసుకుంటాడు. కొత్త ప్లాను విని వినయ్, నిలేష్ మాతో పాటూ హిల్ కంట్రీ వరకు వచ్చి పక్కరోజు తిరిగి డాలస్ వచ్చేస్తామని చెప్పారు. వస్తానన్నాడుకానీ మళ్ళీ ఎందుకో ఆగిపోయాడు. ట్రంప్, హిల్లరీ గురించి కాసేపు వాదులాడుకుని అలసిపోయి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాము.

ఉదయాన్నే బట్టలు ఉతికేసుకుని వాటిని REI లో కొన్న బాగులో సర్దేసాను. బాగుని వెంకసీటు మీద అడ్డంగా ఉంచి, బంజీ తాడులతో కట్టాను. బండి తలకిందులు అయినా కూడా, అంటే మన తాడు తెగినా కూడా బంజీ తాడు తెగదు! క్రితంసారి బట్టలన్నీ బైకుకి తగిలించి ఉన్నసాడల్ బాగ్సులో ఉంచాను. ఈసారి బాగులో ఉంచేసరికి సాడల్ బాగులు ఖాళీ అయ్యాయి. అందులో టూల్ కిట్టు, కెమెరాలు కేబిల్సు సర్దాను. వీటిని ఎలా సర్దుకోవాలో రాముని చూసాక తెలిసింది. ఆవిషయం సమయం వచ్చినపుడు మీకు తెలియజేస్తాను. వర్షం వస్తే తడవకుండా రైన్గేరు సాడల్ బాగులో సర్దాను. రెండు టైర్లలో గాలి కూడా నిండుగా ఉంది. ఉదయం బయలుదేరేముందు పెట్రోలు కూడా కొట్టిచ్చేస్తే ఇక దిగులు ఉండదు.

మా ఆవిడ ఫోనులో గ్లింప్సు ఆప్ లోడ్ చేపించా. ఆపు వలన చాలా లాభాలున్నాయి. మా గ్రూపులో ఎవరన్నా వెనకబడితే, లేకపోతే ఒంటరిగా ప్రయాణిస్తూ ఉంటే వారి లొకేషన్ మిగతావారితో పంచుకోవచ్చు. మాపులో బైకరు ప్రయాణం మనం గమనిస్తూ ఉండచ్చు. మనం ఏ సమయంలో ఎక్కడ ఉన్నాము అన్న విషయం ఇందులో తెలిసిపోతుంది. పటంలో ఎవరెవరు ఎక్కడ ఉన్నారు చూసుకుని అందరం భోజనానికి ఎక్కడ ఆగాలో తెలుసుకోవచ్చు.

పక్కరోజు ఉదయం ఏడుకంతా కొపెలులో కలవాలనుకున్నాము. రాత్రి తొందరగానే నిద్ర పోవాలనుకున్నాము. 

మరికొన్ని గంటల్లో ప్రయాణం చెయ్యాలన్న ఆలోచన నిద్ర పోనివ్వలేదు. ఎపుడూ వెళ్ళని చోటుకి వెళ్తున్నాము. ప్రయాణం అంతా బాగా జరుగుతుందో, లేదో? మెక్సికోలోఎటువంటి ఇబ్బందులు ఎదురవుతాయో? లాంటి ఆలోచనలు బాగా కలవరపెట్టాయి. అంతకుమందే అవతార్ సింగుగారి ఇంట్లో తీసుకున్న సురాపానం ఎక్కువసేపు ఆలస్యం చెయ్యకుండా నిద్రాదేవిని ముగ్గులోకి దింపింది.

*

 

బైకు మీద మెక్సికో…

 sree1
డాలస్,  నవంబరు, 2015

ప్రతి సంవత్సరం మా ఇండియన్ మోటార్ సైకిలు గ్రూపులో రెండు దూర ప్రయాణాలు ఉంటాయి. ప్రతి వారం, రెండు వారాలకి డాలసు చుట్టుపక్కలాచక్కర్లు సరేసరి! మొన్న జూలై నెలలో తొమ్మిదిమంది కలిసి కొలరాడో వెళ్ళాము. వచ్చే జూలైలో లే లడాక్ వెళ్దామని మాకు అప్పటికే ఒక ప్రణాళికఉంది. ప్రపంచంలో మోటారుసైకిలు నడిపే ప్రతివారికీ లే లడాక్ యాత్ర అంటే ఒక కల! కఠినమైన దారులు, అంతే కఠినమైన వాతావరణం! ఇవికాకుండా 18000 అడుగులపైగా ఉన్న ఖాడుంగులా అన్న ప్రదేశంలో సవారీ చాలా అద్భుతంగా ఉంటుంది. ప్రపంచంలో ఎక్కడా ఇంత ఎత్తులోసవారి చేసే రహదారి లేదు. అందుకే ఇక్కడకి ప్రపంచం నలుమూలల నుండీ బైకర్లు వస్తూ ఉంటారు. 

ఈమధ్యలో మెమొరీల్ డే వారాంతం మెక్సికో వెళ్దామని తీర్మానించుకుని ఎప్పటిలాగే ఇర్వింగులోని మెకార్థర్ రోడ్ మీద ఉన్న స్టార్ బక్సులో ఒక సాయంకాలం కలిసాము. మా ప్రతి దూరప్రయాణం మొదలయ్యేది ఇక్కడ నుండే! ప్రయాణం గురించి మీటపులో ప్రకటించగానే ఇష్టమున్నవారుకలిసి కాఫీ తాగుతూ చర్చించుకోవడం, కలిసి నిర్ణయాలు తీసుకోవడం ఇక్కడే జరుగుతుంది. మొదటి మీటింగులో ఏదీ తేలదు,పోను పోనూవిషయాలు ఒక కొలిక్కి వస్తాయి.

మెక్సికో అనగానే చాలా మంది భయపడ్డారు, ఇష్టమున్న వాళ్ళు చేతులు కలిపారు. అప్పుడే ఒక నిర్ణయం తీసుకోలేని వారు, వీలయితే చూద్దాముఅనుకున్నవారు కూడా వచ్చారు. మోటారుసైకిలు మీద దూరప్రయాణం చెయ్యాలంటే   కొన్ని ప్రామాణికాలు ఉన్నాయి. బైకుకికనీసం అయిదు గాలన్ల పెట్రోల్ టాంకు ఉండాలి. లేకపోతే ఒకేసారి ఎక్కువ దూరం ప్రయాణించలేము. టూరింగ్ బైకులు ఇటువంటి ప్రయాణాలకుఅనువుగా ఉంటాయి. కనీసం అయిదు గాలన్లు పెట్రోలు పట్టే వీలు,  ఎక్కువసేపు బైకు మీద కూర్చునే సౌకర్యం, తగినంత సామాను తగిలించుకునేవీలు ఉంటే మన ప్రయాణం సుఖంగా సాగుతుంది.

ఫరూఖ్, నేను మెక్సికో ప్రయాణానికి తయారుగా ఉన్నాము. న్యూయార్కు నుండి రాం కూడా మాతో రావడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాడు. అవతర్ సింగ్కూడా అలోచించుకుని చెప్తాను అన్నాడు. వినయ్ కి ఆఫీసులో సెలవు ఉంటుందో, లేదో తెలియదు. నిదానంగ చెప్తాను అన్నాడు. నేను ఫిట్టింగ్సెక్షనులో సూపర్వైజరు కాదు, డైలీ లేబరు! నేను పని చేస్తే జీతం, లేకపోతే లేదు, అందుకే నాకు సెలవలు బాగా వీజీగా దొరికేస్తాయి!

అందరి మెదడులో ఒకే ప్రశ్న! “మెక్సికోలో ఎక్కడకి వెళ్ళాలి? ఎలా వెళ్ళాలి? వెళ్తే తిరిగి వస్తామా?”

“ఈ విషయాన్ని నాకు వదిలేయండి, నేను తొందరలోనే చెప్తాను” అని ఫరూఖ్ చెప్పాడు.

ఫరూఖ్ మనసులో ముందే ఒక ప్లాన్ వేసుకొని ఉంటాడు. దాన్ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించిగానీ బయటకు వదలని చాణక్యుడు. మా ప్రతి ప్రయాణంఇతని చేతులమీదుగా నామకరణం చేసుకుంటుంది. ప్రయాణానికి కావలసిన ఏర్పాట్లు, జాగ్రత్తలు తీసుకుని మాకు కూడా వాటి గురించి చెప్తాడు.మధ్యలో బైకు కష్టాలు ఆర్చి, తీర్చే శ్రీకృష్ణుడు. ఫరూఖ్ దగ్గర మూడు, నాలుగు బైకులు ఉన్నాయి. బైకు మొత్తం విప్పేసి మళ్ళీ బిగించగలఘటికుడు. నాకు చిన్నప్పటి నుండీ విప్పడం మాత్రమే వచ్చు! 

sree2

కొలరాడో నాకు మొదటి దూర ప్రయాణం. వారం రోజుల పైగా ప్రయాణం, ఇంచుమించు రెండువేలకు పైగా మైళ్ళు. అక్కడక్కడా కాంపింగ్ చేస్తూ,కొన్ని చోట్ల హోటళ్ళలో ఉన్నాము. ఈసారి మాత్రం పూర్తిగా హోటలులోనే ఉందామని అనుకున్నాము. కాంపింగ్ అంటే టెంటు, దాంట్లో పరుచుకునేపరుపు లేక దుప్పటి,  దిండు, స్లీపింగ్ బాగ్, కూర్చోవడానికి ఒక ఫోల్డింగ్ కుర్చీలాంటివన్నీ బైకు మీద వేసుకోవాలి. కేంపింగ్ లేకపోతే  బండి చాలాతేలిక అయిపోతుంది.

ఎంత మండే వేసవి అయినా కొలరాడోలో ఉదయం పూట చలిగా ఉంటుంది. మధ్యాహ్నం కొద్దిగా వేడి పెరిగి పెద్ద వాన పడుతుంది. ప్రతిరోజూ ఇదేవాతావరణం అక్కడ. వాతావరణానికి తగ్గట్టు రైన్ గేర్ కొనుక్కున్నాము. మెక్సికోకి కూడా రైన్ గేర్ పెట్టుకుండామని నిశ్చయించుకున్నాము.వాన పడుతుందో,లేదో తెలియదు కానీ పడినప్పుడు మనం సిద్ధంగా ఉండాలి కదా! మెక్సికోలో కూడా కొండ ప్రాంతాలలో ఉన్నపుడు చలి పుట్టచ్చు,అందుకని మెష్ జాకెట్ కింద వేసుకోగలిగిన బేస్ లేయర్లు కొన్ని పెట్టుకోవాలి. ఎక్కువగా ఎండ ప్రాంతం, ఎండాకాలం కాబట్టి మెష్ జాకెట్వేసుకోవాలి. జాకెట్లో గాలి దూరే సందులు చాలా ఉంటాయి. బైకులో వెళ్ళేటపుడు గాలి ఇందులొకి దూరి చక్కిలిగిలి పెడుతుంది, అదో కమ్మనిహాయి! 

కొలరాడో ప్రయాణంలో కొంతమంది నీళ్ళు తీసుకుపోయే బాగ్ వాడారు. ప్రతిసారీ నీళ్ళు కొనుక్కోకుండా ఉదయం పూట ఇంచుమించు రెండు, మూడు గాలన్లు ఇందులో నింపుకోవచ్చు. నీళ్ళు చల్లగా ఉండడానికి ఐసు ముక్కలు కూడా ఇందులో వేసుకోవచ్చు. కొలరాడో నుండి రాగానే వినయ్ కాస్టుకోలో కొంటూ నాకు కూడా ఒకటి తీసుకున్నాడు. అది ఈసారి మెక్సికోకి బాగా పనికి వస్తుందనుకున్నాను.

ప్రతి ప్రయాణంలో ఎవరో ఒకరు కొత్త పరికరం వాడడం, తరువాత ప్రయాణంలో మిగతావారు దాన్ని కొనుక్కోవడం మాకు ఆనవాయితీగా వస్తూ ఉంది. గత సంవత్సరం బిగ్ బెండు పార్కుకి వెళ్ళినపుదు కొందరు సేనా బ్లూటూత్ వాడడం, కొలరాడో ప్రయాణానికి అందరూ అది వాడడం జరిగింది. ఈ బ్లూటూతులో ఒకరు, ముగ్గురుతో కలవచ్చు. అలా గుంపులోని బైకర్లందరూ కలిసి కబుర్లాడుతూ సవారీ చేస్తుంటే ఆ ఆనందం వేరు. కొంత మంది మాట్లాడకపోయినా వింటూ ఉంటారు. లేకపోతే సంగీతం కూడా వినచ్చు ఇందులో.

మేము వెళ్ళే ప్రదేశం మాకంతా కొత్తది, అంతే కాకుండా కొంత ప్రమాదకరం కూడా. మరి దీనికి తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి కదా? కొలరాడో వెళ్ళేటపుడు మా గ్రూపులో ఒకరైన అంజాన్ మాకు స్పాట్ అనే పరికరం ఇచ్చాడు. ఇది ఉపగ్రహం ఆధారంగా పని చేసే పరికరం. ఇందులో మన ప్రయాణంలోని గమ్యాలని నింపుకోవచ్చు. మనం ఆ గమ్యం చేరగానే మన ఇంట్లోవారికి టెక్స్టు లేక ఈ-మెయిలు పంపుతుంది. మనం ఏ సమయంలో ఎక్కడ ఉన్నామో కూడా తెలిపే మాప్ కూడా మన ఇంట్లో వాళ్ళకి, స్నేహితులకి అందుబాటులో ఉంటుంది. ఒకవేళ మనకి ఆక్సిడెంట్ అయితే ఈ పరికరం ద్వారా అంబులెన్సుకి మన లొకేషన్ చెప్పచ్చు. పరిస్థితి మరీ ప్రమాదకరం అయితే మనల్ని దగ్గరలో ఉన్న హాస్పిటల్ కి విమానంలో తీసుకువెళ్ళే సౌకర్యం కూడా ఉంది. ఒంటరిగా సాహసయాత్రలు చేసేవారికి ఇది ఎంతో పనికివస్తుంది. నెల్లూరికి చెందిన పర్వతారోహకుడు మస్తాన్ బాబు మంచుకొండల్లో చనిపోయాక అతని మృతదేహం దొరకడానికి చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది. ఈసారి అందరూ స్పాట్ కొనుక్కుందామని నిర్ణయించుకున్నాము. మెక్సికో ప్రయాణానికి ఒక వాట్సాప్ చేసి అందులో మాట్లాడుకునే వాళ్ళం.

sree3

****************

  

బైకులో మెక్సికో వెళ్ళడమంటే పెద్ద సాహసం! వెళ్ళడానికి ముందడుగు వేసినా మా ఆవిడకి అపుడే చెప్పలేదు. దానికి తగిన సమయం, సందర్భంరావాలి, కావాలి కూడా!

మా స్నేహితులందరూ మా ఆవిడని పొగుడుతూమీరు భలే వాళ్ళండీ! మీ ఆయనను ఎక్కడెక్కడికో పంపిస్తూ ఉంటారుఅని అంటూ ఉంటారు.మా ఆవిడ ఉబ్బితబ్బిబ్బవుతుంది కానీ అసలు విషయం చెప్పదు. కుడి భుజం మీద పుట్టుమచ్చ ఉంటే సాహసోపేతమైన కార్యాలు చేస్తారని నేనుచిన్నపుడు ఎక్కడో చదివినట్టు గుర్తు. అందుకే కాలేజీలో ఉన్నపుడు బ్రేకులు లేని సైకిలు మీద నెల్లూరులో ఉన్నమూలాపేట,చిన్నబజారు,పెద్దబజారు, ట్రంకురోడ్డులో విపరీతంగా తిరిగేవాడిని. దేవుడు నాకు కుడిభుజం మీద పుట్టుమచ్చ అయితే పెట్టాడుకానీ మా ఆవిడని ఒప్పించడానికి ఒక మంచి మచ్చ ఇవ్వలేకపోయాడు. భారతదేశం మీద దండెత్తడానికి తగిన సమయం కోసం అలెగ్జాండర్ ఎలాఎదురుచూసాడో నేను కూడా మా ఆవిడని ఒప్పించడానికి మంచి సమయం కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాను. ఒక మంచి సినిమా, సూపరుగా ఉండేబిరియానీ, తృప్తి పడే విధంగా షాపింగ్ చేపించిన తర్వాత మా ఆవిడ నా ప్రయాణానికి గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చేసింది.

దేవుడు వరమిచ్చినా పూజారి ప్రసాదం పెట్టడు అన్నట్టు మా ఆవిడ ఒప్పుకున్నా ఇంటి చుట్టుపక్కల వాళ్ళుఅలా ఎలాగ ఒప్పుకున్నావు?” అనిమా ఆవిడ మీద బాగా వత్తిడి తీసుకువచ్చేవారు.

ఒక్కసారి కమిటయ్యాక మా ఆవిడ మాటే కాదు, పక్కింటావిడ మాట కూడా వినను కాబట్టి నాకు పెద్ద ఇబ్బంది ఎదురవలేదు.

*