నేను- మృత్యువు

damu


మృత్యువు కాసేపు నాతో జీవిస్తుంది
దాన్ని కౌగలించుకొని పడుకుంటాను
అది నన్ను ముద్దు పెట్టుకున్నపుడు
నా కళ్ళల్లో నీళ్ళు, పెదాలపై చిరునవ్వు
అది నన్ను రుచి చూస్తుంది


వ్యామోహంతో దానిలోకి దూకేస్తాను


కానీ, అది ప్రియురాలి వలె దుఃఖిస్తుoది


‘నీ గమ్యం నేనేరా’- అని మళ్ళీ
వెక్కిరించి నవ్వుతుంది
‘నేనే నువ్వు కదా ‘- అంటాను


అది హటాత్తుగా తల్లి వొలె నుదుటిని ముద్దాడుతుంది
దాని స్పర్శలో గతపు గాయాలన్నీ మాయమవుతాయి.


దుఃఖంతో తడిచాక కొత్త ప్రేమతో
నిగనిగలాడతాను.


మృత్యువు నాకు నేనే

గుసగుసలాడుకొనే వొక రహస్యం