త్రాసు సరే, కత్తి మాటేమిటి?!

మోహన్ రావిపాటి 

~

mohan“మనందరం న్యాయదేవత చేతిలో ఉన్న త్రాసు నే చూస్తున్నాం, కానీ రెండవ చేతిలో ఉన్న కత్తిని ఎవరూ చూడటం లేదు, ఆ కత్తి మీద దుమ్ము పట్టుంది, ఆ దుమ్ము దులిపి ఆ కత్తికి పదును పెట్టాలి ” తల్వార్ సినిమాలో ఒక డైలాగ్. నిజమే బాగా దుమ్ము పట్టింది, ఆ కత్తిని పదును పెట్టాల్సిందే.

కానీ , న్యాయదేవత చేతిలో త్రాసుకు ఎలా ఎటూ మొగ్గు చూపకుండా ఉండగలదో, రెండో చేతిలోని కత్తి అలా ఉండలేదు, ఆ కత్తి కి రెండు వైపులు ఉంటాయి, ఆ రెండువైపులా పదును ఉంటుంది. ఆ పదునుకు కుత్తుకలు రాలిపడతాయి. తెగే కుత్తుకలన్నీ నేరస్తులవే కాకపోవచ్చు, కావచ్చు. కళ్ళు మూసుకొని కత్తి ఝలిపించే న్యాయదేవతచేతిలో తెగిపడిన తలదే నేరం అని మన న్యాయస్థానాలు నిర్ణయిస్తాయి. అతదే నేరస్తుడు అని సమాజం  భావిస్తుంది  . కానీ కత్తి కొయ్యాల్సిన కుత్తుకనే కోసిందా !!!??!!! ….ఏమో న్యాయదేవతతో సహా ఎవ్వరికీ తెలియదు.. తెలిసే అవకాశమూ లేదు.

2008 లో ఆరుషి హత్య కేసు సృష్టించిన సంచలనం అంతా, ఇంతా కాదు. అప్పట్లో దేశం మొత్తం ఆ కేసు గురించే చర్చించుకుంది. మీడియా అదే వార్తను పదే పదేచుపించింది. ఒక్కోసారి అత్యుత్సాహం చూపించి తనే దర్యాప్తు చేసింది, తీర్పు ఇచ్చింది. ప్రారంభంలో పొలిసులు చేసిన దర్యాప్తు ప్రకారం నేరస్తులు ఆరుషి తల్లిదండ్రులు అయితే, సి.బి.ఐ వారి దర్యాప్తు ప్రకారం నేరస్తులు ఆరుషి తల్లిదండ్రుల క్లినిక్ లో పని చేసే కృష్ణ అతని స్నేహితులు. తిరిగి సి.బి.ఐ దర్యాప్తు మరొసారి చేస్తే ఈ సారి నేరస్తులుమొదట పోలీసులు దర్యాప్తులో ఆరుషి తల్లి దండ్రులు . అన్నిటికీ ఋజువులు ఉన్నాయి. కానీ శిక్ష ఆరుషి తల్లిదండ్రులు రాజేష్ తల్వార్, నూపుర్ తల్వార్ లకు అమలుఅయ్యింది. ప్రస్తుతం వారు జైలు శిక్ష అనుభవిస్తున్నారు . దీన్ని ఆధారంగా చేసుకొని రూపొందిన చిత్రం “తల్వార్”

ఒకరోజు ఉదయం గుర్గావ్ లోని ఒక అపార్ట్మెంట్ లో శ్రుతి( ఆయేషా పర్వీన్) హర్యకు గురి అవుతుంది. శృతి తన తల్లి నూపూర్ తల్వార్ ( కొంకణాసేన్ ) తండ్రి రమేష్ టాండన్( నీరజ్ కబి) తో కలిసి నివసిస్తూ ఉంటుంది. ఇనస్పెక్టర్ ధనిరాం ( గజరాజ్ రావ్) ఆధ్వర్యంలొ కేసు దర్యాప్తు సాగుతూ ఉంటుంది. మొదటగా వారి ఇంటిలో పనిచెసే కెంఫాల్ నిఅందరూ అనుమానిస్తారు, కానీ విచిత్రంగా మరుసటి రోజు కెంఫాల్ కూడా పైన లిఫ్ట్ రూం లో శవం గా కనిపిస్తాడు, పొస్ట్ మార్టం రిపోర్ట్ ప్రకారం రెండు హత్యలు కొంచెం అటుఇటుగా ఒకే సమయంలో జరిగిఉంటాయి, దానితో కేసు మలుపు తిరుగుతుంది. పోలీసులు శృతి తల్లిదండ్రులు నూపుర్, రమేష్ ని అనుమానిస్తారు. శృతి,కెంఫాల్ మధ్యలైంగిక సంబంధం  ఉంది అని దాన్ని చూసిన తండ్రి వాళ్ళిద్దరినీ చంపేశాడు అని, దానికి తల్లి సహకరించింది అన్న అభియోగం నమోదు అవుతుంది, దానికి రమేష్ క్లినిక్ లోపని చేసే  కన్నయ్య (సుమిత్ గులాటి)  చెప్పిన విషయాలు సాక్ష్యాలుగా సమర్పిస్తారు. కానీ కోర్ట్ ఆ ఆధారాలతో తృప్తి చెందదు. కేసు తీవ్రత దృష్ట్యా దాన్ని సెంట్రల్ డిపార్ట్మెంట్ఆఫ్ ఇన్వెస్టిగేషన్ (సి.డి.ఐ) కి అప్పగిస్తుంది. సి.డి.ఐ హెడ్ ( ప్రకాష్ బేలవాడి) ఆ కేసు బాధ్యత అశ్విన్ కుమార్ ( ఇర్ఫాన్ ఖాన్) కు అప్పగిస్తాడు. అశ్విన్ ఆ కేసును తిరిగిదర్యాప్తు చేస్తాడు. పోలీసులు ఇచ్చిన ఆధారాలు, తీసుకువచ్చిన సాక్ష్యాలు అన్ని తప్పుడువని, అసలు శృతిని , కెంఫాల్ ని చంపింది, రమేష్ క్లినిక్ లో పనిచేసి, తప్పుడుసాక్ష్యం ద్వారా రమేష్ ని, నూపూర్ ని నేరస్తులగా చిత్రీకరించిన కన్నయ్య  అతని స్నేహితుడు  అని, అతను కెంఫాల్ కి కూడా స్నేహితుడు అని , కెంఫాల్ కొసం వచ్చి మధ్యమత్తులో శృతిని చంపి, ఆ విషయం బయటకు వస్తే  ప్రమాదం అని కెంఫాల్ ని కూడా చంపాడు అని తేలుతుంది.

ఇదే సమయంలో సి.డి.ఐ లో పాత డైరెక్టర్ రిటైర్ అయ్యి కొత్త డిరెక్టర్ ( శిశిర్ శర్మ) పదవీ బాధ్యతలు స్వీకరిస్తాడు. ఇన్వెస్టిగేట్ పూర్తి చేసిన శశి సాక్ష్యులను బెదిరించి సాక్ష్యంచెప్పించాడు అనే అభియోగం రావటంతో శశి ని ఆ బాధ్యతలనుండి తప్పించి మరో అధికారికి (అతుల్ కుమార్) కి అప్పగిస్తాడు, అతుల్ కుమార్ తిరిగి కెసు దర్యాప్తు చేస్తాడు.అతను సేకరించిన సాక్ష్యాధారాల ప్రకారం రమేష్, నూపుర్ లే ఆ హత్య చేశారు అనే నిర్ధారణకు వస్తాడు. దీనితో అధికారులంతా కలిసి, ఈ కేసుని ఏదో ఒక విధంగా ముగింపుపలకాలి అనే ఉద్దేశ్యంతో రమేష్, నూపుర్ కలిసి హత్య చేశారు అని ఉన్న ఆధారాలనే కోర్ట్ కు సమర్పిస్తారు, దాని ఆధారంగా కోర్ట్ వ్యతిరేక ఆధారాలు ఏమి లేవు కాబట్టివాళ్ళిద్దరికి శిక్ష విధిస్తుంది

ఇది స్థూలంగా కథ, ఇది అందరికి తెలిసిన కథే కాబట్టి కథలో దాపరికాలు ఏమి లేవు, కానీ దాన్ని తెరకెక్కించిన విధానం గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పుకోవాలి. మేఘనా గుల్జార్ని ఈ విషయంలో అభినందించే తీరాలి.అందరికి తెలిసిన కథలో ఎలాంటి థ్రిల్లింగ్ పాయింట్స్ ఉండవు, తెలియని మలుపులు ఉండవు. అలాంటి కథతో ఒక క్రైం సినిమాతియ్యాలంటే చాలా కష్టం. కానీ దాన్ని మేఘనా గుల్జార్ దాదాపుగా  అధిగమించింది అనే చెప్పాలి. విశాల్ భరద్వాజ్ రచన దానికి చాలా వరకు కారణం అయ్యింది. ఇర్ఫాన్ ఖాన్ అధ్బుతమైన నటన మిగతా కారణం. తనదైన డార్క్ హ్యూమర్ తో సినిమా నడిపించాడు. విశాల్ భరద్వాజ్ సంగీతం కూడా సమకూర్చటంతో తన రచనకు ఎక్కడ ఎంత ఎమోషన్ లో ఎలా ఇవ్వాలో అలా పర్ఫెక్ట్ గా పలికించాడు. పంకజ్ కుమార్ కెమేరా పనితనం సూపర్బ్. ఎమోషన్స్ పలికించటంలో నటన, మ్యూజిక్, కెమేరా మూడు సరిగ్గాసరిపోతే ఎలా ఉంటుందో సినిమా సరిగ్గా అలా ఉంది.

సినిమా కథనంలో అకిరా కురుసోవా రూపొందించిన రోషోమొన్ ఛాయలు కనిపించినా, ఒక సంఘటనను ఒక్కొక్కరు ఒక్కోలా చెప్పటం , అది ఈ సినిమాకు ప్లస్ పాయింటేఅయ్యింది కాని మైనస్ పాయింట్ కాలేదు. “టాబూ” పాత్ర మాత్రం నిరాశపర్చింది, టాబూలాంటి పొటేన్షియల్ ఆర్టిస్ట్ తో సినిమా కథకు సంబంధం లేని ఒక కారెక్టర్చేయించటం ద్వారా దర్శక నిర్మాతలు ఏమి చెప్పాలి అనుకున్నారో అర్ధం కాలేదు

చివరిగా “మనకు కనిపించేది న్యాయం కావచ్చు, కాకపొవచ్చు, కానీ న్యాయం గా మనకు న్యాయం అనిపించేది న్యాయమే అని అనుకోవటమే న్యాయం ”

*

ఆ ఊహే నిజమైతే…బాహుబలి!

మోహన్ రావిపాటి 

 

పెరట్లో నులక మంచం పడుకొని  మీద నాన్న చెప్పే రాజకుమారుడి కథ వింటూ , చుక్కలు చూస్తూ , ఆ చుక్కలు దాటుకుంటూ మనం నిర్మించుకున్న ఊహాలోకం లో పాత్రలన్నీ ఒక్కసారి  కళ్ళముదు మెదిలితే తట్టుకోగలమా !!

“అనగనగా రాజుగారు, ఆ రాజు గారి మీద ఆయన తమ్ముడి కుట్ర, రాజుగారికి కి పుట్టిన బిడ్డ ను అడవిలో వదిలేస్తే. ఒక పేదరాసి పెద్దమ్మ, ఆ బిడ్డడ్ని పెంచి పెద్ద చేస్తే, ఆ బిడ్డ పెరిగి ప్రజా కంటక పరిపాలన చేస్తున్న బాబాయి తో యుద్దం చేసి   చంపి ప్రజలందరికి సమ్మకమైన పరిపాలన ఇవ్వటం “ ఎంత చిన్న కథ ?? కానీ నాన్న ఇలా చెప్పాడా !! లేదే !!

ఆ రాజ్య సౌందర్యం, అక్కడి ఉద్యానవనాలు, రాజభవనాలు, హంసతూలికా తల్పాలు, , వింజామర వీచికలు,ఒక్కటా….. రెండా !! నాన్న చెప్తుంటే ఆ రాజ్యం నా కళ్ళముందు నేను నిర్మించుకున్న ఊహాలోకంలో మొత్తం కనిపించేది, కానీ దాన్ని ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా నిజ జీవితంలో  చూడగలనా ! నా ఊహలన్నిటికీ ప్రాణం పోసి నా కళ్ళ ముందు కనిపిస్తుంటే అందులో నేను ఇప్పుడు ఏ భవనం ముందు నుంచోవాలి ?? ఏ ఉద్యానవన విహారం చెయ్యాలి??

దట్టమైన అడవిలో అటు ఇటు పరుగెడుతున్న లేళ్ళు, జింకలు, పురివిప్పు ఆడుతున్న నెమళ్ళు. సెలయేళ్ళు  అంతెత్తు  నుండి కిందకు దూకుతున్న జలపాతాలు,  ఆకాశాన్ని అంటుతున్న కొండలు,  వీటిలో నేను నిజంగా ప్రవేశించినప్పుడు నేను ఏ చెట్టు కింద ఆగుతాను, ఏ సెలయేట్లో స్నానం చేస్తాను ?? ఏ జలపాతం కింద నిలువెల్లా తడుస్తాను ??

రాకుమారుడు కత్తి దూసి పోరాడుతుంటే ఆ అగ్గిరవ్వలకు   గడ్డ కట్టిన హిమనగవులు కరిగి  నేలకు జారుతుంటే నేనక్కడ ఉండగలనా ?? ,పొగరు బట్టిన  అడవి దున్న ను  ఒక్క చేత్తో నిలవరించగల చేవ , తెగువ ఉన్న యువరాజు దాని కొమ్ములు వంచి నేల మీద పడేస్తే రేగిన దుమ్ము నా కంట్లో పడినప్పుడు , నేను నిజంగా కళ్ళు ముయ్యగలనా !!  మదించిన ఏనుగు కుంభస్థలం మీద ఒక్క మోదు మోది దాన్ని నేలకూల్చిన్నప్పుడు నా కళ్ళముందు అంత పెద్ద ఏనుగు ప్రాణాలోదిలేసినప్పుడు, నేనక్కడ నిజంగా ఉండగలనా ??

యుద్ద తంత్రాలను అన్నీ ఔపాసొన పట్టి , యుద్ద యంత్రాల సహాయంతో శత్రువుల మధ్య అగ్నిగోళాలు తో మంటలు మండిస్తుంటే శత్రువుల హాహాకారాలు నా చెవుల్లో వినిపిస్తుంటే , నా నోటి నుండి జయ జయ ధ్వానాలు నిలవిరించుకోవటం నాకు సాధ్యమా !! ఎప్పుడూ ఎవ్వరూ కనీ వినీ ఎరుగని యుద్దవ్యూహాలను అమలు పరచి శత్రువు ను తుదముట్టించే అవకాశం వచ్చి కూడా, తన ప్రజల రక్షించటం కోసం ఒక్క క్షణం ఆగి , మరు క్షణంలో వ్యూహాన్ని మార్చి శత్రువును చంపేసిన రాజకుమారుడు నా కళ్ళముందు నడుస్తుంటే నా రోమాలు నిక్కబొడుచుకోకుండా ఆపటం నాకు సాధ్యమా ??

ఇవన్నీ ఊహాలోకంలో నాన్న చెప్పిన కథ కాదు, నా కళ్ళముందు రాజమౌళి సృష్టించిన ఒక లోకం, ఆయన సృష్టించిన మాహిష్మతి రాజ్యం, దాని చుట్టూ అల్లుకున్న కథ, చందమామ కథ చదవటం చాలా తేలిక, ఆ కథ ను మన ఊహాలోకంలో సృష్టించుకోవటం కూడా తేలికే . కానీ ఆ సృష్టి ని నిజం చెయ్యాలంటే అది రాజమౌళి కే చెల్లింది . భారతీయ సినిమా చరిత్రలో ఇదో ప్రత్యేకమైన సినిమా . ఈ సినిమా విడుదల కు ముందు మూడు రోజులనుండి ఇండియా లో ఏ ఇద్దరు కలిసినా ఈ సినిమా గురించే మాట్లాడుకున్నారు . అంత క్రేజ్ తెచ్చుకున్న ఈ సినిమా నిజంగా ఒక అధ్బుతమే .

మాహిష్మతి రాజమాత అయిన శివగామి (రమ్యకృష్ణ) ఒక చిన్న బిడ్డని రక్షించి ఒక గిరిజన తెగకు చెందిన వారికి ఇస్తుంది , అక్కడ పెరిగి పెద్ద అయిన శివుడు (ప్రభాస్ ) ఆ అడవిలో గూడెం పక్కన ఉన్న ఎక్కడో ఆకాశం నుండి పడుతున్నట్లు ఉరికే జలపాతం కేసి చూస్తూ ఆ కొండను ఎక్కాలి అని ప్రయత్నిస్తూ ఉంటాడు . ఒకరోజు ఆ జలపాతం పై నుండి ఒక మాస్క్ ఒకటి కింద పడుతుంది దానితో పైన ఎవరో ఉన్నారు అని నిర్దారించుకొని కష్టపడి ఆ కొండ ఎక్కి అక్కడ అవంతిక (తమన్నా) ని కలుస్తాడు,  తమన్నా కొంత మంది అనుచరులతో కలిసి మాహిష్మతి రాజ్యంలో బందీ గా ఉన్న దేవసేన (అనుష్కా) ను రక్షించాలి అని ప్రయత్నిస్తూ ఉంటుంది, ఆమె ఆశయ సాధన కోసం శివుడు బయల్దేరి మాహిష్మతి రాజ్యానికి వెళ్తాడు

మాహిష్మతి రాజ్యానికి అధిపతి అయిన భల్లలదేవ (దగ్గుబాటి రానా)  చేతిలో బందీగా ఉన్న దేవసేన ను విడిపించుకొనే ప్రయత్నంలో యువరాజు ( అడవి శేష్ ) ను చంపేస్తాడు శివుడు . అదే క్రమంలో శివుడు కట్టప్ప ( సత్యరాజ్ ) కూడా తలపడబోతాడు, కానీ శివుడిని చూసిన కట్టప్ప “బాహుబలి “ అని సంభోధించటంతో ఆగిపోతాడు, .మాహిష్మతి రాజ్య ప్రజలందరూ బాహుబలి ని దేవుడిలా ఎందుకు కొలుస్తారు ?? అసలు ఆ బాహుబలి ఎవరు ?? అన్నది శివుడికి వివరిస్తాడు కట్టప్ప

ఇది సాధారణ కథే , కానీ దాన్ని తెరపై ఆవిష్కరించిన తీరు అమోఘం, ప్రతి ఫ్రేమ్ అధ్బుతంగా ఉంటుంది, తెరపై సినిమా లా కాకుండా మన కళ్ళముందు జరుగుతున్నట్లు ఉంటుంది . ముఖ్యంగా ఆ జలపాత దృశ్యాలు, రాజ సౌధాలు, యుద్ద దృశాలు ఇంతకు ముందు ఎప్పుడు ఏ ఇండియన్ సినిమాలోనూ చూసి ఉండము, హాలీవుడ్ స్థాయిలో ఉంటాయి, . ఇలా విజువల్స్ తో  మనల్ని రెండున్నరగంటల పాటు కట్టిపడేస్తుంది

నటీనటుల గురించి చెప్పాలంటే, ముందుగా చెప్పుకోవాల్సింది రమ్యకృష్ణ గురించి, రాజమాత గా ఆమె కళ్ళతో నటించిన తీరు అధ్బుతం, ముఖ్యంగా రాజద్రోహి ని ఒక్కవేటుతో చంపిన వెంటనే కనీసం షాట్ కట్ కాకుండా బిడ్డను లాలించిన సమయంలో ఆ రెండు విరుద్దమైన భావాలను ఒకేసారి పండించిన తీరు చూస్తే నిజంగా ఆమె ఎంత గొప్ప నటో మనకు అర్దం అవుతుంది, ఆ తర్వాత చెప్పుకోవాల్సింది సత్యరాజ్ గురించి, రాజు మీద ద్వేషం, రాజ సింహాసనం మీద గౌరవం, అటు ద్వేషాన్ని , ఇటు గౌరవాన్ని రెండిటినీ ఒకరి మీదే చూపించే పాత్ర. అందులో సత్య రాజ్ నటన అధ్బుతం, ఆ తర్వాత రానా, కళ్ళతోనే క్రూరత్వాన్ని చూపించాడు, ఇక ప్రభాస్ అటు శివుడిగా, ఇటు బాహుబలి గా రెండిటి మధ్య వేరియేషన్ స్పష్టంగా చూపగలిగాడు, కాకపోతే వాచకం ఇంకొంచెం గంభీరంగా ఉంటే బాగుండేది,ముఖ్యంగా బాహుబలి పాత్ర కు సరిపడా వాచకం ప్రబాస్ గొంతు కు లేకపోవటం కొంచెం నిరుత్సాహ పరిచేదే . నాజర్ కు ఇలాంటి పాత్రలు కొత్త కాదు, తనకు అలవాటు అయిన పాత్రను తేలిగ్గా నడిపించేశాడు, ఇక అనూష్కా, మొదటి భాగంలో అనుష్కా కి నటించటానికి పెద్ద స్కోప్ లేదు, ఆమె కనిపించేదే ఒక 10 నిమిషాలు, ఉన్నది మూడు డైలాగ్స్,ఇక తమన్నా విషయానికి వస్తే , తమన్నా బాగా నటించలేదు అని చెప్పలేము కానీ, మిగతా వారి నటన ముందు కొంచెం తేలిపోయింది, ముఖ్యంగా కత్తి యుద్దం చేస్తున్నపుడు, ఆ ఆగ్రహం, కోపం కళ్ళలో కనిపించలేదు, దానికి తోడు పర్సనాలిటి కూడా గ్లామర్ హీరోయిన్ కి సరిపోయేదే కానీ ఇలా ఒక వారియర్ కి పనికి వచ్చే పర్సనాలిటీ కాకపోవటం కూడా ఒక కారణం.

ఇక సాంకేతిక విషయాలకు వస్తే ఇది ఖచ్చితంగా హాలివుడ్ లో వార్ సినిమాలతో పోల్చాలి, సినిమాటోగ్రాఫర్ గా సెంథిల్ ఒక వండర్ క్రియేట్ చేశాడు, కళా దర్శకుడిగా శిబూసిరిల్  ఒక అందమైన లోకాన్ని సృష్టించాడు, కీరవాణి హాలీవుడ్ స్థాయిలో నేపధ్య సంగీతాన్ని ఇవ్వలేకపోయినా, అద్భుతంగానే ఇచ్చాడు. పీటర్ హెయిన్స్ పోరాటాలు,సినిమాకు నిజంగా ప్రాణం పోశాయి. యుద్ద దృశ్యాలు, ఆ యుద్ద యంత్రాలు, మహాద్భుతం అని చెప్పాలి,

కాకపోతే ఈ సినిమా రెండు భాగాలు గా ఉండటం, ఇది మొదటి భాగం కావటంతో కథ మధ్యలో ఆగిన ఫీలింగ్ ఉంటుంది. ఇంకా చెప్పాలంటే ఒక సినిమా ఇంటర్వెల్ వరకు చూస్తే ఎలా ఉంటుందో అలా ఉంటుంది, క్యారక్టర్స్,క్యారక్టరైజేషన్స్ , వాటి సెటప్ , ఇవన్నీ అయిపోయి అసలు కథలోకి వెళ్లకుండానే సినిమా అయిపోతుంది , ఇది ప్రేక్షకుడిని కొద్దిగా అసంతృప్తి కి గురి చేసినా, చూస్తున్నంత సేపు మరో లోకంలో ఉంటాడు . పూర్తి కథ తెలియయాలంటే రెండవ భాగం కోసం ఎదురు చూడాల్సిందే,

చిన్నప్పుడు మా నాన్న కూడా అంతే ఒకే రోజు కథ మొత్తం చెప్పే వాడు కాదు, సగం చెప్పి, మిగతా సగం నువ్వు ఊహించు అని చెప్పి, మరిసటి రోజు నా ఊహాలు విని, అప్పుడు మిగతా కథ పూర్తి చేసేవాడు, ఈ సినిమా అయిపోగానే నాకు అదే గుర్తు వచ్చింది ,

అక్కడక్కడా చిన్న చిన్న లోపాలున్నా, ఇది భారతీయ తెరపై ఒక అద్భుతమైన సినిమా అనే చెప్పాలి, అందరూ ఒకసారైనా చూడాల్సిన సినిమా.

*

ఎవరు “ఉత్తమ్”? ఎవరు విలన్?

మోహన్ రావిపాటి
mohan
త్రేతా యుగం లో  ఉత్తముడు  ఒక లోకంలో , అధముడు (విలన్) మరో లోకం లో ఉండే వారట. ద్వాపరయుగంలో  ఉత్తముడు ,అధముడు (విలన్) పక్క పక్కనే అన్నదమ్ముల రూపంలో ఉండే వారట. ఇప్పుడు కలియుగంలో ఉత్తముడు,(విలన్) ఒకరిలోనే ఉన్నారు . అలాంటి కథ చెప్పే  ప్రయత్నమే ” ఉత్తమ విలన్” .  పరిస్థితులను బట్టి మనిషి లోఉన్న ఈ మంచి చెడు బయటకు  వస్తూ ఉంటాయి . ఇలాంటి ఒక కథ అది కమల్ హాసన్ లాంటి ఇమేజ్ ఉన్న ఒక నటుడు సినిమా ద్వారా చెప్పాలి అనుకోవటం సాహసమే .
కమల్ హాసన్ విభిన్నమైన పాత్రలు పోషించటానికి ఎప్పుడూ సిద్దం గానే ఉంటాడు . ఒక ఇమేజ్ చట్రం లో బందీ కాకుండా తనను తాను ఎప్పటి కప్పుడు కొత్తగా మలచుకోవటం ఆయనకు ఎప్పుడు అలవాటే. అందుకే కమల్ సినిమా అంటే ప్రేక్షకుల్లో ఎప్పుడూ ఒక స్పెషల్ క్రేజ్ ఉంటుంది .ఈ సినిమాకూడా  అలాంటి క్రేజ్ తోనే  విడుదల అయ్యింది .  కమల్ హాసన్ నుండి ప్రతి ప్రేక్షకుడు ఒక వైవిధ్యాన్నే కోరుకుంటాడు , కాకపొతే ఒక్కోసారి ఆ వైవిధ్యాన్ని సామాన్య ప్రేక్షకుడు కు అర్ధం అయ్యేలా చెప్పటంలో  విఫలమవుతూ ఉంటాడు . ఈ “ఉత్తమ విలన్ ” కూడా  సామాన్య ప్రేక్షకుడి కి కొంచెం దూరంగానే ఉండి పోతాడు.
భారతీయ ప్రేక్షకులకు సర్రియలిజం సినిమా చూపించటం , ఆ సినిమాను సామాన్యప్రేక్షకుదు అర్ధం చేసుకోవాలి అనుకోవటం కొంచెం సాహసమే.
“మనోరంజన్” (కమల్ హాసన్) ఒక సూపర్ స్టార్ , అయన కొత్త సినిమా రిలీజు సందర్భంగా మనోరంజన్ కొడుకు, మనోరంజన్ ఇంకా ఇప్పటికీ కుర్ర హీరోల పాత్రలు వెయ్యటం నచ్చదు. ఇలా ఉండగా మనోరంజన్ కి బ్రెయిన్ ట్యూ మర్ ఉందని తెలుస్తుంది . ఇక చివరి సినిమా గా మంచి సినిమా చెయ్యాలి అన్న ఉద్దేశ్యంతో  తన కు కెరీర్ మొదట్లో మంచి చిత్రాలు ఇచ్చిన తన గురువు మార్గదర్శి ( కె.బాల చందర్) ని తన చివరి సినిమా  దర్సకత్వం వహించమని అడుగుతాడు . ఈ నిర్ణయం నచ్చని మనోరంజన్ భార్య ( ఊర్వశి) మామ పూర్ణ చంద్ర రావు( కె.విశ్వనాధ్) తో గొడవ పడి ఇంటి నుండి బయటకు వస్తాడు . ఈలోపు జాకబ్ ( జయరాం) మనోరంజన్ ని కలుస్తాడు . మనోరంజన్ వరలక్ష్మి ని పెళ్లి చేసుకోకముందు అతనికి యామిని కి మధ్య ఉన్న సంబంధాన్ని గుర్తు చేస్తాడు . యామిని మనోరంజన్ ద్వారా గర్భవతి అయినట్లు మనోర్మణి అనే కూతురు  చెప్తాడు . యామిని ని నుండి ఎటువంటి పరిస్థితుల్లో విడిపోవాల్సి వచ్చింది , అందుకు కారణం ఎవరు ?అనేది ఓ వైపు సాగుతుండగా , మనోరంజన్ చివరి చిత్రం ద్వారా 12 వ శతాబ్దం లో జరిగిన ఒక కథ  ను పాయింట్ గా తీసుకోని  మనిషి ప్రవర్తనను మనకు తెలియ చెప్పే ప్రయత్నం చేస్తాడు .
నిజానికి ఇది సర్రియలిస్టిక్ కథ, 12 వ శతాబ్దంలో జరిగిన కథకు ఇప్పటి కథకు నేరుగా ఎలాంటి లింక్ ఉండదు . కాని దాని ద్వారా మానసిక సంఘర్షణ ,మనషి ప్రవర్తన చెప్పే ప్రయత్నం చేసాడు,కానీ ఇది సా మాన్య ప్రజలను చేరుకోలేకపోయింది. మధ్య మధ్యలో వఛ్చే  ఆ కథకు ఇప్పటి కథకు మధ్య సంబంధం అర్ధం కాక కన్ఫ్యూజ్ అవుతాడు
ఇక సాంకేతిక అంశాల కొస్తే కమల్ హాసన్ అధ్బుతంగా నటించాడు అని ఎప్పటిలాగే చెప్పాలి.  దీనికి కథ, స్క్ర్నీన్ ప్లే కూడా కమల్ హాసనే సమకూర్చాదు. స్క్రీన్ ప్లే విషయంలో మరింత జాగ్రత్త తీసుకొని ఉండాల్సింది . రమేష్ అరవింద్ దర్సకత్వం లో పేరు పెట్టాల్సింది ఏమీలేదు శామ్ దత్ సినిమాటోగ్రఫీ అద్భుతంగా ఎలివేట్ అయ్యింది జిబ్రాన్ సంగీతం సినిమా మూడ్ కు అనుగుణంగా పర్ఫెక్ట్ గా సరిపోయింది.
 
మొత్తం మీద ఇది ప్రేక్షకుడు కు అర్ధం కాని ఒక మంచి  సినిమా . టైటిల్ కి తగ్గట్టే ఇది ఉత్తమ చిత్రం కానీ ప్రేక్షకుడి కి అర్ధం కాక చెత్త చిత్రంగా ఉండి పోతుంది.

“ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం”: ఒక అంతర్ యాత్ర!

mohan

మోహన్ రావిపాటి 

మనమెవరమో మనకు నిజంగా తెలుసా ! మన పేరు, సమాజంలో మన హోదా, మనం విద్యార్హత, మన ఉద్యోగం, ఇవేనా మనం ? అసలు నిజంగా మనం అంటే ఎవరో మనకు తెలుసా !! అసలు తెలుసుకొనే ప్రయత్నం ఎప్పుడైనా చేశామా !! మీరెవరు అని మనల్ని ఎవరైనా ప్రశ్నించినప్పుడు మనం ఏమని సమాధానం ఇస్తున్నాం ? అసలు మనం అనుకొనే మనం కాక ఇంకేదైనా మన గురించి మనం తెలుసుకోవాల్సి ఉందా !! మనకున్న డబ్బుతోనో, లేదా మన హోదాతోనో, మనల్ని మనం మరొకరికి పరిచయం చేసుకోకుండా అసలు మరోలా ఎప్పుడైనా పరిచయం చేసుకొనే ప్రయత్నం చేశామా !! పోనీ మనల్ని ఎవరైనా అలా పరిచయం చేసుకున్నారా !! లేదు కదా !! అసలు మనం ఎప్పుడూ ఆ దిశ గా ఆలోచన కూడా చేయలేదు కదా !!

కరెన్సీ వెంటో, హోదా వెంటో, పేరు ప్రఖ్యాతుల వెంటో, మరో దాని వెంటో మనం పడుతున్నాం తప్ప మనల్ని మనం ఎప్పుడైనా చూసుకున్నమా !! అసలు మనల్ని మనం ప్రశ్నించుకున్నామా !! సమాజంలో మన స్థానం ఏమిటా అని ఆలోచిస్తూ జీవిస్తున్నాం కానీ , సమాజానికి మనలో ఏ స్థానం ఉందో ఆలోచించామా !! అసలు మనకోసం సమాజం ఉందా !! సమాజం కోసం మనం ఉన్నామా !!  ఇవన్నీ సమాధానాలు లేని ప్రశ్నలు .

ఈ ప్రశ్నలన్నిటికీ సమాధానం  తెలుసుకోవటానికి చేసిన స్వయం శోధనా ప్రయాణమే “ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం”

సుబ్రహ్మణ్యం అలియాస్ సుబ్బు(నాని) ఒక సీడ్స్ కంపెనీ లో జి.యం. కంపెనీ మరో కంపెనీ ని టేకోవర్ చేసుకోవటం ద్వారా లాభాలు తీసుకువచ్చి దాని ఓనర్ కూతురు ని పెళ్ళిచేసుకోవాలన్నది అతని ప్లాన్. ఆ రెండో కంపెనీ పెద్ద లాభాపేక్ష లేకుండా రైతులకు సహాయంగా ఉంటూ ఉంటుంది. ఆ కంపెనీ షేర్ హోల్డర్స్ ని మభ్యపెట్టి షేర్స్ కొనుగోలు చేస్తూ ఉంటాడు సుబ్బు, అదే సమయంలో ఓనర్ కూతురు తో అతని పెళ్ళి నిశ్చయమవుతుంది, ఆ నిశ్చిత్తార్ధం జరుగుతున్నప్పుడే సుబ్బు చిన్ననాటి స్నేహితుడు ఋషి ( విజయ్ దేవరకొండ) సుబ్బును కలుస్తాడు.

జీవితాన్ని జీవితంలా చూడటమే నా పాలసీ అనుకొనే మనస్తత్వం ఋషిది. డబ్బు కన్నా జీవితం ముఖ్యం అనుకుంటూ ఉంటాడు, తన చిన్నప్పటి కల హిమాలయాల్లో  ఉన్న  ‘దూధ్ కాశీ” ని సుబ్బు తో కలిసి దర్శించి రావాలి అని,  సుబ్బును దానికోసం కన్వీన్స్ చేసే ప్రయత్నం చేస్తూ ఉంటాడు, సుబ్బు షేర్స్ కొనే ప్రయత్నం లో ఆనందిని ( మాళవికా నాయర్) దగ్గర ఉన్న షేర్స్ కొనటానికి వెళ్లినప్పుడు ఆ అమ్మాయి సుబ్బుకు, ఋషి కి స్నేహితురాలు అవుతుంది . అనుకోకుండా రోడ్ యాక్సిడెంట్ లో ఋషి చనిపోతాడు, ఆ ఆస్తికలను దూధ్ కాశీ లో కలిపితేనే తన దగ్గర ఉన్న షేర్స్ ని సుబ్బుకు అమ్ముతాను అనే కండిషన్ పెడుతుంది ఆనందిని.

yevad2 జీవితాన్ని ఎప్పుడూ డబ్బులు, లెక్కల్లో కొలిచే సుబ్బుకు , జీవితాన్ని కేవలం జీవితం లా చూడాలి, జీవితంలో డబ్బు కన్నా ఆనందం , మరో మనిషి పట్ల ప్రేమ, ఇంకా ముఖ్యం అనుకొనే ఋషి మనస్తత్వాల మధ్య సంఘర్షణే కథాంశం , ఋషి మరణించినా ఆస్తికల రూపంలో వారి వెంటే ఉంటూ ఆ సంగతి ఎప్పుడూ వారికి మానసికంగా గుర్తు చేస్తూ ఉంటాడు . ఆ ప్రయాణం లో సుబ్బు తనను తాను ఎలా సంస్కరించుకున్నాడు . తన మెటీరియలిస్టిక్ జీవితాన్ని ఎందుకు వదులుకున్నాడు,అసలు జీవితం లో ఆనందం అంటే ఏమిటి ? ఎప్పుడు ఆనందంగా ఉంటాం ?? వీటన్నిటిని సుబ్బు తెలుసుకోవటమే ఈ సినిమా .

కొన్ని సన్నివేశాలు గమ్యం సినిమాని గుర్తు తెచ్చినా, సినిమా ఒక విభిన్నమైన కథాంశం తో కూడిన సినిమా అనే చెప్పాలి . గమ్యం లో హీరోయిన్ వెతుక్కుంటూ వెళ్ళే ప్రయత్నంలో గాలిశీను అనే పాత్ర ద్వారా. ఆ మార్పు కు నాంది పలుకుతాడు, ఈ సినిమాలో స్నేహితుడి ఆఖరి కోరిక కోసం బయల్దేరిన హీరో కి హీరోయిన్ పాత్ర ద్వారా ఆ మార్పు కు నాంది పలుకుతాడు, ఏదో ఒక బలమైన పాత్ర్ర లేకుండా ఒకరి జీవిత గమనాన్ని మార్చటం సులభం కాదు. అందుకే అలాంటి పాత్ర .

ఇక నటీనటుల విషయానికి వస్తే మరోసారి నాని తాను ఎంత గొప్ప నటుడినో నిరూపించుకున్నాడు, విజయ్ దేవర కొండ రూపంలో మరో మంచి నటుడు తెలుగు తెర కు పరిచయం అయ్యాడు, ఇక మాళివికా నాయర్ అత్యధ్బుతంగా నటించింది, దర్శకుడు నాగ్ అశ్విన్ ని ఇలాంటి విభిన్న కథాంశాన్ని ఎంచుకున్నందుకు అభినందించాలి,అక్కడక్కడా కొన్ని సన్నివేశాలు బోర్ కొట్టించినా , తప్పక చూడాల్సిన సినిమా.

*

నా ప్రయాణం కథ వైపు, పాత్రల వైపు: క్రాంతి మాధవ్

 

తెలుగు సినిమాలన్నీ నేల విడిచి సాము చేస్తున్నాయి తెలుగు సంస్కృతి ని సాంప్రదాయాన్ని మర్చిపోయి పూర్తి పట్టణీకరణ చెందిన కథలలో మునిగిపోతున్నప్పుడు ,ఒక అచ్చు పల్లెటూరి కథతో మన సంస్కృతిని , సాంప్రదాయాన్ని మనం మర్చిపోయిన మన మూలాలను మనకు కొత్తగా పరిచయం చేసిన చిత్రం “ఓనమాలు “ తో దర్శకుడిగా తన ప్రతిభను చాటుకున్న, క్రాంతి మాధవ్ తెలుగులో ఫీల్ గుడ్ ప్రేమ కథలు రావటం లేదు అనుకుంటున్న సమయంలో “మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు “ అంటూ మరో సారి తియ్యగా పలకరించాడు. సాధారణంగా ముందుగా దర్శకుడు గా పరిచయం అయ్యి సక్సెస్ సాధించాక, దర్శక నిర్మాత గా మారతారు, కానీ సినిమా మీద ప్రేమతో ముందుగా దర్శక నిర్మాత గా మారి ఆ తర్వాత దర్శకుడి గా మారాడు. మొదటి సినిమాలో నిర్మాత గా హిట్ కొట్టకపోయినా, దర్శకుడిగా మాత్రం సూపర్ హిట్ అయ్యాడు . రెండో సినిమాతో అటు దర్శకుడి గా హిట్ కొడుతూనే, నిర్మాత కి పెద్ద కమర్షియల్ హిట్ కూడా ఇచ్చిన  క్రాంతి మాధవ్ గారి సినిమా ప్రయాణం గురించి కొన్ని మాటలు

1)    మీ  విద్యాభ్యాసం , సినీరంగ ప్రవేశం ఎలా జరిగింది ?

నా విద్యాభ్యాసం అంతా ఖమ్మం, వరంగల్ లలో జరిగింది, పి.జి( మాస్ కమ్యూనికేసఃన్స్ )  మాత్రం మణిపాల్ లో చేశాను, పి.జి చేస్తుండగానే అక్కడి ప్రొఫెసర్ AF మాధ్యూస్ ద్వారా నాకు సినిమాలంటే ఇంట్రస్ట్ కలిగింది. అప్పటివరకు సినిమాలంటే నాకున్న ధృక్పధం  మారిపోయింది . సినిమాని ఎలా ప్రేమించాలో తెలిసింది . జర్నలిస్ట్ అవుదామని అక్కడ జాయిన్ అయిన నాకు సినిమా కంటే పెద్ద మీడియా ఏది లేదు. అనిపింఛేంతంగా మాధ్యూస్ గారు నన్ను inspire చేశారు, అలా సినిమాలద్వారా నేను అనుకున్న భావాలను బలంగా చెప్పే అవకాశం ఉంటుంది అనే ఈ రంగంలోకి ప్రవేశించాను

2)   మీ అభిమాన దర్శకులు ఎవరు ?

నేను బాగా అభిమానించే దర్శకుడు గురుదత్ . ప్యాసా సినిమా దాదాపు వంద సార్లు చూసుంటాను. ఆలాగే  కె.బాలచందర్ గారు, కె.విశ్వనాధ్ గారు,జంధ్యాల గారు , వంశీ గారు, టి,కృష్ణ దర్శకత్వం అంటే నాకు బాగా ఇష్టం

10389654_10153185585521834_1496572497810951411_n

3)   మీ రెండు సినిమాలు, భారతీయ సంస్కృతి, సాంప్రదాయాలకు పెద్ద పీట వేశాయి, మీరు కావాలని ఇది ఎంచుకున్నారా ?

కావాలని ఏమి లేదండి ! కథ లోని పాత్రలు ఎటువైపు ప్రయాణం చేస్తే , నేను అటువైపు ప్రయాణం చేస్తాను. నేను మా తాతయ్య గారి దగ్గర ఎక్కువ పెరిగాను, పల్లెటూరు అన్నా అక్కడి ఆప్యాయతలు అన్నా నాకు ఇష్టం . మొదటి సినిమా “ఓనమాలు” లో ఒక మాష్టారు, సమాజం పట్ల,మనుషుల పట్ల ప్రేమను పెంచుకున్నాడు . రెండవ సినిమా “మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు “ ఇద్దరు వ్యక్తుల ప్రేమ కథ . ఆ నేపధ్యంలో జరిగే సంఘటనలనే నేను చెప్పాను.

4)   మీ సినిమాలలో పాత్రలు, సంబాషణలు చాలా సహజంగా కనిపిస్తాయి . దీనికేమైనా ప్రత్యేక కారణం ఉందా ?

నేను ఎక్కువగా సమాజాన్ని,  వ్యక్తులను పరిశీలిస్తాను, వారి మనస్తత్వాలను , వారు మాట్లాడే విధానాన్ని పరిశీలిస్తూ ఉంటాను, అది ఒక కారణం అయ్యుండవచ్చు. నాకు సమాజం అంటే చాలా ఇష్టం . వ్యక్తులు అంటే ఇష్టం . అందుకే వాటినే నా సినిమాలలో ప్రతిఫలించేలా చూసుకుంటాను.

IMG_20150220_192953

క్రాంతి మాధవ్ తో మోహన్ రావిపాటి

 

5)   మీమీద సాహిత్య ప్రభావం ఎంతవరకు ఉంది ?

నేను సాహిత్యాన్ని పెద్దగా ఏమి చదవలేదు.కానీ సాహిత్యం అంటే చాలా ఇష్టం, గౌరవం. కాకపోతే మా ఇంట్లో సాహిత్య చర్చలు ఎక్కువగా జరిగుతుండేవి , మా తాత గారు ఎప్పుడూ పుస్తకాలు చదువుతూ ఉండేవారు . ఆయనకు ఎక్కువగా కమ్యూనిష్ట్ భావనలు ఉండేవి . ఉదాహరణకు “దాస్ కాపిటల్ “ గురించి చర్చ వస్తే అది కార్ల్ మార్క్స్ గురించి, అప్పటి రష్యా సామాజిక పరిస్థితుల గురించి, కమ్యూనిజం గురించి ఇలా పలు రకాలుగా చర్చలు జరిగేవి, ఇవి వింటూ పెరిగాను, నేను చదివిన పుస్తకాలలో మాక్సిమ్ గోర్కీ రాసిన “అమ్మ” నాకు బాగా ఇష్టం అందులో కథ తో పాటు ఒక సమాజం ఉంది. సమాజం లో అంతర్లీనంగా ఉన్న ఒక పెయిన్ ఉంది.

6)   అంటే మీ మీద రష్యన్ సాహిత్యం, కమ్యూనిజం ప్రభావం ఉన్నాయనుకోవచ్చా ??

అలా ఏమి లేదు, అన్నీ రకాల సాహిత్యాలతో పాటే రష్యన్ సాహిత్యం కూడా . కమ్యూనిజం ప్రభావం కూడా అంతే నేనెప్పుడూ అభివృద్ది కి వ్యతిరేకం కాదు . అభివృద్ది ఎప్పుడూ మనిషికి కావాల్సిందే , కాకపోతే ఆ అభివృద్ది మనుషులను దూరం చేయకూడదు, మనిషి మనిషికి దూరం అయ్యాక, వచ్చే అభివృద్ది ఎవరికోసం, మనుషులను దగ్గరచేసే అభివృద్ది కావాలి అనేదే నేను కోరుకొనేది

7)   ప్రస్తుత రచయితలలో మీరు ఎవరి రచనలు ఎక్కువగా ఇష్టపడతారు ?

సాహిత్యం గురించి నాకు పెద్దగా తెలియదు , నేను చదివిన వారిలో ఛామ్ స్కీ రచనలు ఇష్ట పడతాను , అలాగే ఫిక్షన్ లో పోలో కోయిలో రచనలు ఇష్టపడతాను

8)   ఒకప్పుడు మన తెలుగు సాహిత్యం నుండి విరివిగా సినిమాలు వచ్చేవి , ఇప్పుడు దాదాపుగా లేవు, మీరు అలాంటి సినిమాలు రూపొందించే ఆలోచన ఏమైనా ఉందా ?

ప్రస్తుతానికైతే అలాంటి ఆలోచనలుఏమీ లేవండి , కాకపోతే ఆ సాహిత్యం ద్వారా నాకు తెలిసిన సామాజిక నేపధ్యాన్ని నాకు బాగా నచ్చితే వాడుకుంటానేమో

9)   మీ మొదటి సినిమా, సామాజికాభ్యుదయం ప్రధానాంశం గా వచ్చింది, రెండవ సినిమా పూర్తి స్థాయి ప్రేమ కథ. మరి మీ మూడవ సినిమా ఎలాంటిది ఊహించవచ్చు ?

నాకు అన్ని రకాల జోనర్ సినిమాలు చేయాలని ఉంది. నా మూడవ చిత్రం పూర్తి స్థాయి హాస్య చిత్రం గా చేస్తాను

10) అంటే ఆరోగ్యకరమైన హాస్యాన్ని ఆశించవచ్చు అంటారా ?

తప్పకుండా, మనకు హాస్యం అనగానే జంధ్యాల గారు గుర్తు వస్తారు .ఆయన సినిమాలలో లాగే నా సినిమాలో కూడా నా మేకింగ్ ఆఫ్ స్టయిల్ లో కుటుంబ విలువలతో కూడిన హాస్యం తోటే ఉంటుంది

దేవుడే కీలుబొమ్మ?!

gopala

గోపాల…గోపాల ….. హిందీ సినిమా “ఓ మై గాడ్ “ కి రీమేక్ గా తెలుగు లో రూపొందిన చిత్రం, హిందీ సినిమాలో మామూలు సినిమా గా విడుదలై, అనూహ్య విజయాన్ని సాధించిన చిత్రం అయితే తెలుగు కు వచ్చే సరికి ఒక మల్టీ స్టారర్ చిత్రం గా మారింది . మల్టీ స్టారర్ అందులోనూ పవన్ కళ్యాణ్, అందులోనూ దేవుడు గా నటించటంతో  ఈ సినిమా ఓపెనింగ్స్ కి ప్రేక్షకులు బారులు తీరారు . దాదాపు సంవత్సర కాలంగా తెలుగు ప్రేక్షకులను ఊరిస్తూ వచ్చిన ఈ చిత్రం  ప్రేక్షకుల ముందుకు వస్తుంది అంటే ఆ మాత్రం హడావుడి, ఉత్సాహం సహజం .

ఇక కథాంశం కి వస్తే , రెగ్యులర్ సినిమాలకు భిన్నంగా ఒక వినూత్నమైన పాయింట్ ని బేస్ చేసుకున్న కథ. దేవుడు అస్తిత్వాన్ని ప్రశ్నించే కథ. సంస్కృతి , సాంప్రదాయాలు, భక్తి విపరీతంగా ఉన్న మన దేశంలో ఇలాంటి ఒక కథ ను సినిమాగా మలచాలి అనుకోవటం ఒక పెద్ద సాహసమే.  ఒక వైపు” పీకే” సినిమా పై వివాదం కొనసాగుతుండగా , ఇలాంటి సినిమా ఇక్కడ విడుదల కావటం ఒక విశేషం.  ఈ సినిమా మీద కూడా అప్పుడే వివాదాల నీడ పడింది . దేవుడున్నాడా ! లేదా !! అనే  వాదన తో ప్రారంభం అయి, దేవుడి అస్తిత్వం ద్వారా, అసలు దైవత్వం అంటే ఏంటో తెలియచేసే ప్రయత్నం ఈ సినిమా .

నిజానికి ఇప్పుడు భక్తి అనేది ఒక వ్యాపారం . ఇంకా ఖచ్చితంగా చెప్పాలంటే భక్తి అనేది భయం గా మారి, దెయ్యానికి దేవుడికి ఇద్దరికీ భయపడే పరిస్థితి. ఇద్దరికీ భయపడితే దెయ్యానికి, దేవుడికి తేడా ఏముంటుంది ??. దేవుడిని గౌరవించాలి, అతను చూపించిన  మార్గాన్ని అనుసరిస్తూ జీవనం సాగించాలి , కానీ మనం చేస్తున్నదేమిటి ?? దేవుడిని ఒక వ్యాపార వస్తువు చేసి, మన లోని బలహీనతలను, మన తప్పులను మన్నించమని , మనం చేసిన తప్పులకు బదులుగా దేవుడికి కానుకలు సమర్పిస్తూ , ఆ కానుకల వల్ల మన ఖాతాలో  పాపాలు తగ్గాయి, పుణ్యాలు పెరిగాయి , కాబట్టి మనం పుణ్యాత్ములం అనే ఒక భ్రమ లో బ్రతుకుతున్నాం.

అందుకే దేవాలయాలకు,చర్చిలకు, మసీదులకు  అంత గిరాకీ పెరిగింది,  వీధికొక్క దేవుడు పుట్టకొస్తున్నాడు, ఇంతకు ముందు పురాణాలలోనో, బైబిల్ లోనో, ఖురాన్ లో ఉదహరించిన  దేవుళ్లే కాకుండా , ఆ దేవుళ్ళకు రిప్రజంటేటివ్ గా బాబాలు, ముల్లాలు, ఫకీర్లు , బిషప్ లు …పేరు ఏదైతేనేం ఆ దేవుడి పేరు మీద వ్యాపారం చేసే వాళ్ళతో నిండిపోయింది, దేవుడుని గదిలో బందీని చేసి ఆ దేవుడిని ఒక బొమ్మను చేసి, ఆ బొమ్మ కి ఒక క్రేజ్ వచ్చేలా చేసి , ఆ బొమ్మను ఊరూరా తిప్పి ఆ క్రేజ్ ని క్యాష్ చేసుకొనే వ్యాపారం, నిజంగా దేవుడున్నాడో లేదో తెలియదు కానీ, ఆ దేవుడి పేరు మీద వ్యాపారం మాత్రం నూటికి నూరు శాతం నిజం . ఇలాంటి వ్యాపారం మీద వ్యంగ్యాస్త్రం ఈ సినిమా . దేవుడు గుళ్ళో లేడు, చర్చిలోనో, మసీదులోనో లేడు , మనిషిలో ఉన్నాడు , మనిషి చేసే మంచిపనే దైవత్వం అని చెప్పే ప్రయత్నం ఈ సినిమా. కథాంశం పరంగా ఈ సినిమా ఒక మంచి సినిమా అనటంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు .

దేవుడి బొమ్మలతో వ్యాపారం చేసే గోపాల రావు దుకాణం భూకంపం లో కూలిపోతుంది. దాని కోసం ఇన్సూరెన్స్ క్లైమ్ కోసం ప్రయత్నం చేస్తాడు, కాకపోతే ఇది ‘యాక్ట్ ఆఫ్ గాడ్ ‘మామూలు భాషలో చెప్పాలంటే ప్రకృతి వైపరీత్యం కాబట్టి ఇన్సూరెన్స్ కంపెనీ క్లైమ్ ని తిరస్కరిస్తుంది . ఏమి చెయ్యాలో పాలుపోని పరిస్థితుల్లో గోపాలరావు ఆ దేవుడి వల్ల దుకాణం కూలిపోయింది కాబట్టి దేవుడే నష్ట పరిహారం చెల్లించాలి అనే వాదనతో కోర్ట్ ని ఆశ్రయిస్తాడు . ఇక్కడే అసలు దేవుడు అంటే ఎవరు అనే ప్రశ్న ఎదురు అవుతుంది . ప్రత్యేకంగా దేవుడు అంటే ఎవరు అని చెప్పలేనప్పుడు దేవుడి ప్రతినిధులుగా చెప్పుకుంటూ ఆశ్రమాలు నిర్వహిస్తున్న, వాటికోసం దేవుడి పేరుతో డబ్బులు వసూలు చేస్తున్న ఆశ్రమ నిర్వాహకులు నష్ట పరిహారం చెల్లించాలి అని వాదిస్తాడు, ఇది దేవుడినే ప్రశ్నించటం అని ఆశ్రమ నిర్వాహకులు వాదిస్తారు, కొంతమంది గోపాల రావు పై భౌతిక దాడులకు కూడా ప్రయత్నిస్తారు.

సరిగ్గా అప్పుడే దేవుడే స్వయంగా గోపాలరావును రక్షిస్తాడు. తనని రక్షించింది దేవుడు అని తెలియని గోపాల్రావు అతడిని తనలాగే మామూలు మనిషి అనుకుంటాడు . అప్పటినుండి దేవుడు గోపాలరావుకు తోడుగా ఉంటూ తన అస్తిత్వాన్నే ప్రశ్నిస్తున్న గోపాలరావు ద్వారా తన అస్తిత్వాన్నే తానే స్వయంగా ప్రశ్నించుకోవటం విచిత్రం .  తన అస్తిత్వం ఎక్కడో లేదు . ప్రతి మనిషి లో ఉంది. ఎదుటి మనిషిలోని మానవత్వాన్ని గుర్తించటమే దైవత్వం అని మనకు తెలియ చెప్పటమే స్టూలంగా కథాంశం . కానీ ఆ తెలియచెప్పే పద్దతే ఒక మెసేజ్ లానో, ఉపదేశం లానో కాకుండా ఇప్పటి జనరేషన్ కు తగ్గట్లు ఎక్కడా డైరెక్ట్ గా చెప్పకుండా చెప్పటమే ఈ సినిమాలో ఆకట్టుకొనే అంశం . అసలు దేవుడు బొమ్మలు అమ్ముకొనే గోపాలరావుతో దేవుడినే బొమ్మను చేసి ఆడుకొనే వ్యవస్థను ప్రశ్నించటం అనే ఎత్తుగడలోనే కథకుడి గొప్పతనం కనిపిస్తుంది .

ఇలాంటి గొప్ప ఆలోచన చేసిన ఉమేష్ శుక్లా ,భావేష్ మండాలియా నిజంగా అభినందనీయులు . ఈ సినిమాలో మరో గొప్ప విషయం అసలు  దేవుడిని వ్యాపారం చేసే ఏ వ్యవస్థకు  వ్యతిరేకంగా, గోపాలరావు తన పోరాటం చేశాడో ఆ గోపాల రావునే ఆ వ్యవస్థ దేవుడిని చెయ్యటానికి ప్రయత్నించటం ( నిజానికి సహజంగా ఇదే జరుగుతుంది),  కాకపోతే ఇది సినిమా కాబట్టి ఒక సినిమాటిక్ ఎండ్ తో ఆ ప్రయత్నాన్ని హీరో వమ్ము చేస్తాడు. దైవత్వాన్ని కాక, దేవుడిని నమ్మే సమాజం మీద సంధించిన వ్యంగాస్త్రం ఈ సినిమా ,

ఇక సాంకేతికాంశాల  విషయానికి వస్తే  ఇది కథా బలమున్న సినిమా గా కన్నా, మల్టీ స్టారర్ సినిమాగానే ప్రాచుర్యం పొందింది, ప్రేక్షకులు కూడా దీన్ని అలాగే రిసీవ్ చేసుకున్నారు .  పవన్ కళ్యాణ్ తన స్టైల్ ఆఫ్ పెర్ఫార్మేన్స్ తో దేవుడిగా ప్రేక్షకుల మనసు దోచుకున్నాడు అనటం లో సందేహం లేదు  వెంకటేష్ తన పరిధి మేరకు బాగానే నటించాడు కానీ, పరేష్ రావల్ తో పోల్చి చూస్తే కొంచెం నిరాశ తప్పదు . పోల్చక పోతే ఏ బాధా లేదు . శ్రియ కు నటించటానికి పెద్ద ఆస్కారం లేదు. ఇక దర్శకత్వం విషయానికొస్తే హిందీ సినిమాని ఫ్రేమ్ టు ఫ్రేమ్ తెలుగులో సెట్ చేయటంలో సక్సెస్ సాధించాడు అనే చెప్పాలి . చివరకు ఉత్తరాది వారు వాడే డ్రస్సులే తెలుగులో కూడా వాడారు అంటే ఆ సినిమాని తెలుగులోకి అనువదించటానికి  ఎంత ప్రయత్నించారో  తెలుసుకోవచ్చు . అనూప్ రూబెన్స్ సంగీతం , జయన్ విన్సెంట్ ఫోటోగ్రపీ సినిమా స్థాయి కి తగ్గట్లే ఉన్నాయి. మొత్తం మీద ఈ సినిమా అటు పవన్ కళ్యాణ్ ఫ్యాన్స్ ని, వెంకటేష్ ఫ్యాన్స్ ని తృప్తి పరుస్తుంది అనటంలో సందేహం లేదు, రెగ్యులర్ కమర్షియల్ అంశాలు లేకపోవటంతో ఈ సినిమా మిగతా ప్రేక్షకులను ఎంతవరకు అలరిస్తుందో వేచి చూడాలి.

-మోహన్ రావిపాటి

mohan 

హామ్లెట్ నుంచి హైదర్ దాకా…!

images1

ప్రపంచ సాహిత్యంతో ఏ మాత్రం పరిచయం ఉన్న వారికైనా తెలిసిన షేక్స్ పియర్ ప్రఖ్యాత నాటకం “హామ్లెట్”. అత్యంత విజయవంతమైన విషాదాంత కథ అయిన దీన్ని సినిమా గా మలచటం అంత తేలికైన పని కాదు, దీనికి బహుశా షేక్స్ పియర్ ఆత్మను ఒడిసి పట్టిన విశాల్ భరద్వాజ్ మాత్రమే సరైన వ్యక్తి . ఇంతకు మునుపే “మాక్బెత్” ఆధారంగా “మక్బూల్”, “ఒథెల్లో” ఆధారంగా” ఓంకార” లాంటి చిత్రాలు తీసి అదే దారిలో “హామ్లెట్” ఆధారంగా రూపొందించిన చలన చిత్రం “హైదర్”

విశాల్ భరద్వాజ్, షేక్స్ పియర్ కథల ఆధారంగా నిర్మించే చిత్రాల విషయంలో ఎంచుకొనే నేపధ్యం ఆ చిత్రానికి ఆయువు పట్టు , అలాగే ఈ సినిమాకి 1995 లో కాశ్మీర్ సమస్య ను నేపధ్యంగా తీసుకోవటంతో ఈ సినిమా ను ఒక క్లాసిక్ గా నిలబెట్టింది . మానవ నైజాలు, అధికారం / ఆధిపత్యం కోసం జరిగే కుట్రలు, మోసాలు ఇదే నేపధ్యం, ఈ నేపధ్యం కొత్త కాకపోవచ్చు, కానీ దాన్ని కాశ్మీర్ సమస్యకు ముడిపెట్టటం, దాన్ని హామ్లెట్ ఆధారంగా నడిపించటం ఇది సినిమాని మరింత రక్తి కట్టించేలా చేశాయి,. అదే సమయంలో టెర్రరిజానికి, సైన్యానికి మధ్య జరుగుతున్న యుద్దంలో సామాన్యులు ఎలా బలవుతున్నారో కూడా మనకు కళ్ళముందు చూపుతుంది ఈ సినిమా . నిజానికి హామ్లెట్ లో ముఖ్యమైన మలుపు ఒక కల రూపంలో ఉంటుంది . ఇలాంటి ఒక ఇల్యూజన్ ని ఇలాంటి మోడరన్ కథలో విశాల్ భరద్వాజ్ చెప్పిన విధానం చాలు, అతను ఎంత ప్రతిభావంతమైన దర్శకుడో చెప్పటానికి, మరో గొప్ప విషయం హామ్లెట్ లో లా ఇందులో హామ్లెట్ తండ్రి చనిపోయాడు అని మనకు ముందుగా తెలియదు, అలా నేరుగా చెప్పాల్సిన పాయింట్ ని ఇల్యూజన్ గా, ఇల్యూజన్ గా చెప్పాల్సిన పాయింట్ ని నేరుగా చెప్పటం ద్వారా హామ్లెట్ కు సరికొత్త రూపు అందించాడు విశాల్ భరద్వాజ్.

images

కాశ్మీర్ తీవ్రవాదులకు కి ఆశ్రయం ఇస్తున్నాడు అనే కారణంతో భారతసైన్యం డా.హిలాల్ మీర్(నరేంద్ర జా) ని మాయం చేస్తుంది, అతని భార్య గజాలా (టాబూ) , తన తండ్రిని వెతుక్కుంటూ వస్తాడు హైదర్ (షాహీద్ కపూర్) , ఆ వెతుకులాటలో అతని తండ్రి మాయానికి తన బాబాయి ( కె కె మీనన్) కారణం అని తెలుస్తుంది, అదే సమయంలో తన తల్లి ని బాబాయి పెళ్ళి చేసుకుంటాడు , అసలు హిలాల్ మీర్ ఏమయ్యాడు, అతని మాయానికి కెకె కి సంబంధం ఉందా ?? తల్లి కి కూడా సంబంధం ఉందా ?? అసలు తండ్రి మాయానికి బాబాయికి సంబంధం ఉంది అని హైదర్ కి ఎవరు చెప్పారు ?? ఆ సమాచారం నిజమేనా ?? ఇన్ని ప్రశ్నలకు సమాధానం కావాలి అంటే హైదర్ ని చూడాల్సిందే

నటీనటుల పెర్ఫార్మెన్స్ గురించి చెప్పాలి ఆంటే, తాబూ ఇంతకు ముందే తన ప్రతిభ నిరూపించుకుంది కాబట్టి కొత్తగా చెప్పేదేమీ లేదు ,ముఖ్యంగా చెప్పుకోవాల్సింది షాహీద్ కపూర్ గురించి, ఇన్ని రోజులు కేవలం లవర్ బాయ్ గా కనిపించిన షాహీద్ కపూర్ లో ఇంతటి నటుడు ఉన్నాడంటే నమ్మశక్యం కాదు, అంత అధ్బుతంగా నటించాడు, ఎక్కడా మనకు హైదర్ తప్ప షాహీద్ ఎక్కడ మనకు కనిపించడు. నేపధ్య సంగీతం కూడా విశాల్ భరద్వాజే సమకూర్చుకోవటంతో ఎక్కడ ఎంత మోతాదులో ఎలాంటి ఫీల్ ఇవ్వాలో అలాగే ఉంది, పంకజ్ కుమార్ సినిమాటోగ్రఫీ కాశ్మీర్ అందాలనే కాదు, దాని వెనుక ఉన్న ప్రమాదాలను, మోసాలను, మాయలను కూడా కళ్ళముందుంచింది.

ఈ సినిమా గురించి చెప్పుకోదగ్గ మరో గొప్ప విషయం, అసలు ఈ సినిమాని విడుదల చేయటానికి భారత ప్రభుత్వం కానీ, సైన్యం కానీ ఏ మాత్రం అభ్యంతరం వ్యక్తం చెయ్యకపోవటం. ఒకటి, రెండు సన్నివేశాలు భారత సైన్యానికి వ్యతిరేకంగా ఉన్నా దాన్ని కథలో భాగంగానే చూడాలి తప్ప, అది ఏ ఒక్క వర్గానికో వ్యతిరేకంగా చూడకూడదు, మనకు ఇన్నాళ్ళు కాశ్మీర్ కు సంబంధించి, ఏదో ఒక వర్గానికి సంబధించిన కోణంలో మాత్రమే చూడటానికి అలవాటు పడ్డ మనకు, ఇది కాశ్మీర్ గురించి ఇరు వర్గాల కోణంలో చూపించటం ఒక విశేషం.

-మోహన్ రావిపాటి

mohan

నో రిగ్రెట్స్

mohan“సాధనా ! ఇది నాలుగో పెగ్గు ! రోజు రెండు పెగ్గులే తాగుతానన్నావు “ సిగిరేట్ పడేస్తూ అడిగాను

“ Dont stop me for the day ! ఈ రోజు నిన్ను కలిసిన సంతోషంలో ఎన్ని పెగ్గులు అయినా తాగొచ్చు ! అస్సలు మత్తు రాదు “ నవ్వుతూ చెప్పింది సాధన

“ love you ! సాధి “ ఎందుకో తెలియదు సాధన చాలా ముద్దు వచ్చింది , ఒకసారి వంగి ఆమె నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టాను

“ఏంట్రా ! ముద్దు వచ్చానా “ చిలిపిగా అడిగింది సాధన .

సాధన నాకు పరిచయం అయ్యి దాదాపు 9 నెలలు కావస్తుంది . ఫేస్ బుక్ లో పరిచయం అయిన ఒక యువతి కి నేను ఇంత దగ్గరవుతానని కలలో కూడా ఊహించలేదు, ఈ 9 నెలల కాలంలో ఎన్ని గంటలు ఫోన్ లో మాట్లాడుకున్నామో , very bold girl . ఏ విషయం అయినా చాలా లోతుగా ఆలోచిస్తుంది. ఎవ్వరి ఆసరా లేకుండా ఒక MNC bank కి వైస్ ప్రెసిడెంట్ గా ఎదిగింది . 35 సంవత్సరాలు కూడా లేకుండా ఈ స్థాయి కి ఎదగటం అంత ఈజీ కాదు, నాకు నలభై దగ్గర పడుతున్నా, నేను పని చేస్తున్న బ్యాంక్ లో నేను ఇప్పటికీ మేనేజర్ గానే ఉన్నా, మహా అయితే నలభై వచ్చే సరికి సీనియర్, మేనేజర్ స్థాయి లోకి వస్తానేమో, అదే వైస్ ప్రెసిడెంట్ కావాలంటేమరో ఐదేళ్ళు ఆగాల్సిందే.

సెక్టార్ -34 లో విలాసవంతమైన ఆపార్ట్మెంట్స్ , టెర్రాస్ ఫ్లోర్ , అక్కడనుండి చూస్తే చండీగడ్ రంగు రంగుల్లో మెరిసి పోతుంది .

గ్లాస్ లో మరో పెగ్ ఫిక్స్ చేసుకొని అలా పిట్ట గోడ వైపు కి నడిచాను, దూరంగా కనిపిస్తున్న హోర్డింగ్ లో ప్రియాంక నడుము వైపు చూస్తూ నుంచున్నాను .

“నడుము బాగుందా ! “ వెనకనుండి ఎప్పుడు వచ్చిందో సాధన, కట్టుకున్న బ్లాక్ శారీ కొంచెం పక్కకు తొలిగి నడుము వంపు అందంగా కనిపిస్తుంది,.ఒక్క నిమిషం పాటు నా చూపు నిలిచి పోయింది.

Kadha-Saranga-2-300x268

“ఓయ్ ! చూసింది చాల్లే ! చూపు మార్చు “ పెద్దగా నవ్వుతూ నా చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకొని ముద్దు పెట్టుకుని భుజం మీద తల పెట్టి నా పక్కనే నుంచుంది, నిజమే, సాధన ముఖంలో ఎప్పుడూ లేని ఒక వెలుగు కనిపిస్తుంది, సాధన ను నేను కలవటం ఇదే మొదటి సారి అయినా గత 9 నెలలుగా కొన్ని వందల ఫోటోస్ లో , కామ్ లో ఎన్ని సార్లు చూశానో , కాబట్టి ఆమె లో చిన్న తేడా కూడా గుర్తించగలను , ఎప్పుడూ లేని ఒక సంతోషం లో ఎందుకు ఉంది అది నా భ్రమా ! సాధన ను కలవటం నాకు సంతోషం కాబట్టి సాధన నాకు సంతోషంగా ఉన్నట్లు కనిపిస్తుందా ! లేక నిజంగానే సంతోషంగా ఉందా !! ఏమో అసలు నేను ఆమె సంతోషం కోరుకుంటున్నానా ! ఆమె ద్వారా నా సంతోషం కోరుకుంటున్నానా ! ఏమో నాకే తెలియటం లేదు .

ఎప్పుడో 9 నెలల క్రితం ఒక చిన్న ప్రవాహం లా మొదలైనా మా స్నేహం ఇలా సముద్రం లా మారటానికి చాలా కారణాలున్నాయి . చక్కని రూపం, సమ్మోహనమైన స్వరం ఎందుకో మొదటి చూపులోనే ఆమె తో నన్ను ఆకర్షణ లో పడేశాయి. అదే ఆమె తో రోజు మాట్లాడటానికి నన్ను తొందర పెట్టాయి.క్రమ క్రమంగా ఆమె వ్యక్తిత్వం, ఆమె గురించి తెలిశాక, ఆకర్షణ కన్నా బలమైన మరో కారణం ఆమెను నాకు సన్నిహితురాలిని చేసింది .మరి నన్ను ఆమెకు సన్నిహితుడిగా చేసిన కారణం ఏమిటో మాత్రం నాకు అర్ధం కాలేదు, ఎవరి దగ్గరైనా గంభీరంగా ఉండే సాధన నా దగ్గర మాత్రం చిన్నపిల్లలా ఉంటుంది . అప్పటికి ఒకసారి అడిగాను “ప్రపంచంలో ఎవరిదగ్గరైనా గుంభనంగా ఉండే వారు కూడా ఒకే ఒకరి దగ్గర మాత్రం అన్నీ మర్చిపోయి , అసలు ఒక మనిషననే విషయం కూడా మర్చిపోతారు, నాకు ఆ మనిషి వి నువ్వే “ , ఇది తాత్వికత్వమో, ప్రేమ తత్వమో నాకు అర్ధం కాదు .ఏమైనా సాధన మాత్రం నాకు అపురూపమే .

ఎక్కడో నెల్లూరు జిల్లాలోని ఒక పల్లెటూరు నుండి డిల్లీ మీదుగా చండీగడ్ చేరిన సాధన ప్రయాణం నాకు ఎప్పుడూ ఆశ్చర్యమే. మొదట్లో ఒక్కోసారి అనుమానం వచ్చేది నేను వింటున్నది సినిమా కథ కాదు కదా అని ! అన్ని మలుపులు ఎలా ఉంటాయా ఒక జీవితంలో అనే అనుమానం కలిగేది

నెల్లూరు లో ఒక మామూలు డిగ్రీ చదివిన అమ్మాయి సాధన , దిగువ మధ్య తరగతి కుటుంబం , తిండి కి లోటు లేక పోయినా, పెళ్ళికి మాత్రం లోటు ఉన్నంత కుటుంబం, డిగ్రీ చివరి సంవత్సరం అయిపోగానే కిషోర్ తో రెండో పెళ్ళికి సిద్దపడవలసి వచ్చిన నేపధ్యం. కిషోర్ ది కూడా ఒక బాదాకర జ్ఞాపకమే , పెళ్ళి అయి ఒక ఏడాది కాగానే, యాక్సిడెంట్ లో భార్య ను పోగొట్టుకోవాల్సి రావటం . ఆ యాక్సిడెంట్ లో తన భార్యతో పాటు, వదిన కూడా చనిపోవటం , తను కూడా నడుము కు దెబ్బ తగిలి ఆరు నెలల పాటు బెడ్ మీదే ఉండటం ఇవన్నీ దిగమింగలేని చేదు జ్ఞాపకాలే. పిల్లలు లేకపోవటం డిల్లీ లో మంచి హోదాలో ఉండటం , సాధన అందం చూసి వారంతట వాళ్ళే పెళ్ళి ప్రస్తావన తేవటం , అభ్యంతరం చెప్పటానికి పెద్ద కారణాలు కనపడలేదు , సాధన కి కూడా పెద్దగా కారణాలు కనిపించలేదు . కెనడా లో ఉంటున్న కిషోర్ తల్లిదండ్రులు చకచకా పెళ్ళి ఏర్పాట్లు చెయ్యటం , పెళ్ళి కావటం అన్నీ పదిహేను రోజుల్లో అయిపోయాయి . ఇప్పటికీ తనకి గుర్తే ఆ రోజు చెన్నై ఎయిర్ పోర్ట్ లో అత్తగారు సాధన కి కిషోర్ గురించి చెప్తూ “now ! its your responsibility to lead this house “ అని చెప్తున్నప్పుడు తోటమాలి పూల మొక్క చేతికిచ్చినట్లు కాక, నర్సరీ లో పూల మొక్కకొన్నాక చేతికిచ్చినట్లనిపించింది.

డిల్లీ లో పెద్ద ఇల్లు , కోరుకున్న సౌకర్యాలు, కిషోర్ అప్పటికే యూనివర్సిటీలో ఇంగ్లీష్ ప్రొఫెసర్ గా పని చేస్తూ ఉండేవాడు, బావ శేఖర్ మిలిటరీ లో కల్నల్ హోదా లో ఉండే వాడు . బావ గారికి ఒకతే పాప, స్నేహ, ఐదేళ్ల వయసులోనే తల్లి ని పోగొట్టుకుంది . డిల్లీ వచ్చిన మొదటి రోజు రాత్రే తెలిసింది ,యాక్సిడెంట్ లో కిషోర్ కి నడుము కి దెబ్బ తగలటం వల్ల అతను సంసారానికి పనికి రాడని, ఒక వారం పాటు మనిషి కాలేక పోయింది, కానీ ఆ విషయంలో తప్ప మిగతా ఏ విషయంలోనూ కిషోర్ లో తప్పు పట్టాల్సింది ఏమి లేదు . మిగతావాటిలో తనకు సంపూర్ణ స్వేచ్చ ఇచ్చాడు . తన మోటివేషన్ తోనే PG చేసింది ,బ్యాంక్ లో మేనేజర్ గా జాయిన్ అయ్యింది, చూస్తుండగానే ఐదేళ్లు గడిచిపోయాయి . కిషోర్ కి Kingston university లో ప్రొఫెసర్ గా పోస్టింగ్ రావటం , ఉద్యోగం కోసం ఇంగ్లాండ వెళ్ళటం వెంట వెంటనే జరిగిపోయాయి, తిరిగి ఒంటరి తనం, స్నేహ ఇప్పుడిప్పుడే తల్లి జ్ఞాపకాలనుండి కోలుకుంటుంది , రోజు బ్యాంక్ నుండి రాగానే స్నేహ తోనే కాలక్షేపం. బావ శేఖర్ గారు పోస్టింగ్ ఆగ్రా కి మారటం అప్పుడప్పుడు మాత్రమే ఇక్కడకు వచ్చి వెళ్తుండే వాడు.

శేఖర్ ఈ మధ్య ఇంటికి రావటం ఎక్కువయ్యింది, దాదాపుగా ప్రతి వారం వస్తున్నాడు, ఆ రోజు సాధన కి బాగా గుర్తుంది , ఆ రోజు స్నేహ ఎందుకో 8 కే నిద్ర పోయింది, శేఖర్ బాల్కనీ లో కూర్చొని త్రాగుతూ ఉన్నాడు, శేఖర్ ఇక్కడకు వచ్చినప్పుడల్లా త్రాగటం అలవాటే, కిషోర్ ఉన్నప్పుడు కూడా ఇద్దరూ కలిసే తాగే వారు , కానీ ఈ రోజు మరీ ఎక్కువగా డ్రింక్ చేసినట్లున్నాడు , అడుగు తడబడుతుంది , సాధన లేచి చెయ్యందించింది, ఏదో లోకంలో ఉన్నట్లుంది శేఖర్ ప్రవర్తన, ఆసరా కోసం భుజం మీద వేసిన చెయ్యి క్రిందకు జారింది , ఒక్కసారిగా ఏదో ప్రకంపనలు, ఒంటరి తనాన్ని, నిర్లిప్తతని, జడత్వాన్ని బద్దలు కొట్టే అంత ప్రకంపన, బహుశా సాధన కి కూడా ఎక్కడో అంతరాలలోఆ కోరిక ఉందేమో, అభ్యంతరం చెప్పలేదు , ఇద్దరూ కలిసే బెడ్ రూమ్ వైపు నడిచారు

అప్పటి నుండి శేఖర్ రాకపోకలు ఎక్కువయ్యాయి, సాధన కి కూడా అభ్యంతరం చెప్పాల్సిన అవసరం కనిపించలేదు. కెరీర్ లో కూడా పైకి ఎదుగుతూనే ఉంది, కిషోర్ ఎప్పుడైనా వచ్చి ఒక పది రోజులు ఉండి వెళ్తున్నాడు, కిషోర్ ఉన్న రోజుల్లో శేఖర్ రాకపోకలు కొంచెం తగ్గేవి .అంత కన్నా పెద్ద తేడా ఏమి లేదు, ఈ విషయం కిషోర్ కి తెలుసు అని సాధన్ కి ఎక్కడో చిన్న అనుమానం ఉన్నా ఎప్పుడూ బయట పడలేదు . స్నేహ పెద్దదవుతున్న కొద్ది ఇద్దరూ మరింత జాగ్రత్త పడే వాళ్ళు . తర్వాతర్వాత సాధనకు ఛండీగడ్ కు ట్రాన్స్ ఫర్ అయ్యాక , స్నేహ డిల్లీ లోనే హాస్టల్లో ఉంటున్నా, శేఖర్ స్నేహ కన్నా సాధన కోసమే ఎక్కువ వచ్చే వాడు . ఇప్పటికీ వస్తూనే ఉన్నాడు .

అసలు ఒక అమ్మాయి ఇలాంటి విషయాలు కూడా bold గా చెప్పటం నాకు ఆశ్చరంగానే ఉంది. ఈ 9 నెలలలో ఎప్పుడైనా నాకు సాధన దగ్గర నుండి పోన్ రాకపోతే ఆ రోజు శేఖర్ వచ్చినట్లు లెక్క, బహుశా అలాంటి సంధార్భాలు ఒక 10-12 సార్లు వచ్చాయేమో . మరుసటి రోజు శేఖర్ వచ్చి వెళ్ళిన సంగతి సాధనే చెప్తుంది . సాధారణంగా నాకు తెలిసి ఇలాంటి విషయాలు ఎవ్వరూ బయటకు చెప్పరు,. ఒక వేళ చెప్పినా అది బావ ట్రాప్ చేశాడు అనో మరో రకంగానో తన వ్యక్తిత్వానికి దెబ్బ తగలకుండా చెప్తారు , కానీ సాధన ఎప్పుడూ శేఖర్ గురించి చెడుగా చెప్పలేదు, కానీ ఈ మధ్య అతని ప్రవర్తన లో మార్పు వస్తుందని, నేను పరిచయం అయ్యకా, ఆరాలు తీయటం, అనుమానం పెంచుకోవటం చేస్తున్నాడని చెప్పేది, అప్పటికి ఒకసారి అడిగాను

“ అలా అనుమానం ఎందుకు వస్తుంది దాదాపు 5 సంవత్సరాలుగా మీ మధ్య అనుబంధం ఉంది కదా”

“ఆరేయ్ ! బుద్దూ ! మా మధ్య ఉంది అనుబంధం కాదు, అక్రమ సంబంధం , నేను ఎప్పుడైతే అతనికి లొంగిపోయానో, అప్పుడే తర్వాత ఎప్పుడైనా ఎవరికైనా లొంగిపోతాను అని అతను ఫిక్స్ అయిపోయాడు ! అందుకే అనుమానం “

“మరి ! నీకు అతని మీద కోపం రావటం లేదా ! ఏ అధికారం తో అతను నిన్ను అనుమానిస్తున్నాడు”

“ అనుమానించటానికి అధికారం తో పనేముంది అనుమానం ఉంటే చాలు”

saranga

“ నువ్వు నాకు అర్ధం కావు సాధనా”

ఈ సంభాషణ మా మధ్య కనీసం ఒక పది సార్లు వచ్చి ఉంటుంది

ఇక్కడ, నాకు సాధన ఒక పజిల్ లా కనిపించేది . అనుమానిస్తున్నా అతన్ని ఎందుకు అభిమానిస్తుంది, అది అభిమానమేనా ! మరేదైనా ఉందా ! నాకు అర్ధం అయ్యేది కాదు .

గత నెల రోజులుగా ఎందుకో సాధన ని చూడాలని బలంగా అనిపిస్తుంది . అదే అడిగాను సాధన ని, “అవునా ! అయితే వచ్చేయ్యి చండీగడ్” అని సరదాగా అన్న మాటలను నేను సీరియస్ గా తీసుకొని, చండీగడ్ వచ్చాను, ముందు ఆశ్చర్య పోయినా తర్వాత చాలా హ్యాపీగా రిసీవ్ చేసుకుంది . ఇప్పుడు ఇలా నా భుజం మీద తన తల, ఆమె చేతిలో నా చెయ్యి, చల్లగా తగులుతున్న గాలి, జీవితం చాలా రోమాంటిక్ కదూ ! నా ఆలోచనను నాకే నవ్వొచ్చింది ! ఇప్పటిదాకా సాధన కథ గుర్తొచ్చి ఉద్వేగానికి గురైన నేను వెంటనే రొమాన్స్ గురించి ఆలోచించటం విచిత్రంగా లేదూ !

సాధన నడుము చుట్టూ చెయ్యి వేసి అడిగాను

“ ఒకటి అడుగుతాను చెప్తావా సాధనా ! “

“ నువ్వు ఒకటి అడిగితే నేను రెండు ఇస్తా , అడుగురా “

“ నీ భర్త కిషోర్ మీద నీకు కోపం లేదా “

“ఎందుకు కోపం ! అతను ఏమి చెయ్యగలడో అది చేశాడు, చేయలేని దాని గురించి ఎందుకు కోప్పడాలి “

“ మరి ! శేఖర్ మీద…..”

“ శేఖర్ మీద కూడా ఎందుకుండాలి “

“ అదే ! అతను నిన్ను లోబర్చుకోవటం, ఇప్పుడు అనుమానించటం . అతను నీ నుండి సెక్స్ కోరుకుంటున్నాడు ….. వీటన్నిటివల్ల “

“ శేఖర్ మీద కోపం ఉంటే నీ మీద కూడా కోపం ఉండాలి “”

“ నా మీదా !! ఎందుకు !!!!! “

“శేఖర్ కి నాకు ఉంది అక్రమ సంబంధం అని నీకు తెలియబట్టే నువ్వు హైదరబాద్ నుండి నన్ను వెతుక్కుంటూ చందీగడ్ వరకు రాగలిగావు, అదే శేఖర్ నా భర్త అయితే నువ్వు ఇక్కడికి రాగలిగే వాడివా ! ఇప్పుడు నీకు శేఖర్ మీద కోపం ఎందుకుంది ? ఆ అనుమానం వల్లే కదా ! నీకు శేఖర్ కి తేడా ఏముంది ! ఒకటి చెప్పు ! నీకు నామీద కోరిక లేదా ! కోరిక లేకుండా కేవలం ప్రేమతోనే ఇంతవరకు వచ్చావా ! .. అందుకే నాకు శేఖర్ మీదా కోపం లేదు, నీ మీదా కోపం లేదు “

నా చేతిలో గ్లాస్ కొంచెం వణికింది , అవును నిజమే నాకు శేఖర్ మీద కోపం ఎందుకుంది ?? సాధన కి నాకు మధ్య అతను ఉన్నాడు అనే కదా ! మరి శేఖర్ కి ఉండటం లో తప్పేముంది . నాకు సాధన మీద కేవలం కోరిక మాత్రమే ఉందా ! ప్రేమ లేదా ! రెండు కలిసి ఉన్నాయా ! ఉంటే ప్రేమ ఎక్కువుందా ! కోరిక ఎక్కువుందా !! ఏమో నాకే కన్ఫ్యూజ్ గా ఉంది, బహుశా నాకు సాధన అర్ధం కావాలంటే ముందు వీటన్నిటికి సమాధానాలు నాకు తెలియాలి . అయినా సాధన అంత తేలికగా అర్ధం కాదు. అసలు సాధన చేస్తుంది కరెక్టేనా, ఆమె కోసం నేను ఇక్కడివరకు రావటం కరెక్టేనా !

“ ok ! ok ! forget it ! ఇంకా ఏంటీ “ ఇంకొంచెం దగ్గరకు జరిగింది సాధన

“ సాధనా ! మరొకటి అడుగుతాను ఏమి అనుకోవుగా “

“ అడగటానికి డిసైడ్ అయ్యాక, ఆగకూడదు, అడుగు “

“ పోనీ ! శేఖర్ తప్పు చేస్తుంది తప్పు అని అయినా అనిపించిందా “

ఒక అడుగు దూరం జరిగి, గ్లాస్ లో విస్కీ ని సిప్ చేసింది సాధన

“ నన్ను ఆడగాలి అనుకున్న ప్రశ్న శేఖర్ పేరుతో అడుగుతున్నావా ! తప్పు అనిపిస్తే ఆ ఒక్క రోజు అనిపించిందేమో ! ఆ తర్వాత అది తప్పా ! కాదా ! అని ఆలోచింఛం, . నువ్వు అడగబోయే తర్వాత ప్రశ్న కూడా నేనే చెప్తాను, నన్ను ఇష్టపడటం కరెక్టా కాదా అనే డౌట్ నీకుంది . let me clear that my sweet ! నా జీవితంలో నేను ప్రేమించిన ఏకైక వ్యక్తివి నువ్వు. మరి శేఖర్ తో సంబంధం అంటావా ! దానికి ప్రేమతో పని లేదు. అలా అని అది యాంత్రికంగా జరుగుతుందనో అనలేను , లేదా నేనేదో ట్రాప్ లో పడ్డాను అనే self pity నో నాకు లేదు . అది అలా జరగాలి, జరిగిపోయింది. No regrets. ఇప్పుడు నీతో కూడా నేనేమీ కలిసి జీవించాలి అనుకోవటం లేదు . నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం కాదు అనను, నేను నీతో కోరుకుంటుంది మానసికమైన బంధం . అలా అని నాతో ఎలాంటి శారీరక సంబంధం పెట్టుకోవద్దు, పవిత్రంగా ఉందాం అనే కబుర్లు చెప్పను, అసలు ప్రేమ లేకుండా సెక్స్ ఉంటుందేమో కానీ, సెక్స్ లేకుండా ప్రేమ ఉండదు, నేను ఈరోజు మొదటిసారిగా సెక్స్ కోసం మానసికంగా కూడా prepare అయ్యాను. నువ్వు నన్ను ఎలా అనుకున్నా , ఈ రాత్రి తర్వాత మనం మళ్ళీ ఎప్పటికీ కలవం. మన మధ్య ఎలాంటి రిలేషన్ ఉన్నా, అది ఈ రాత్రి తో ఎండ్ అవుతుంది . “ స్థిరంగా చెప్పింది

Now decision is in my hands. నా చేతిలో గ్లాస్ ఖాళీ అయ్యింది, let me fix another peg.

*

చిత్రరచన: రాజు