క్షణమైననేమి..

pulipati

డా.పులిపాటి గురుస్వామి

నా దుఃఖానికి
పరిచయమున్న తోడువి
 
ఇట్లా ఎప్పుడొచ్చావో
ఊగుతున్న కిటికీతెర
మెల్లగా తీసుకొని
చువ్వలమీదుగా
 
పిచ్చుకపిల్లలా
ఆత్మ మీద ఎప్పుడువాలి పోయావో
ఒక లిప్తపాటు
 
పూర్వ జన్మ ని
గుర్తు  చేస్తున్నావా…!
పునర్జన్మని
కల్పిస్తున్నావా…!
 
ఏమంటారో…!
ఆటంకాలకు తెలియకుండా
ఆలోచన శుభ్రపడుతుంది
 
నీ శబ్దానికి
అనునాదమౌతున్న
నాడులలయది పరవశం
 
దశాబ్దాల దూరం
భ్రమలోకి ఇంకిపోయింది
 
సమాంతర దుఃఖం
ఎప్పటికీ
కళకళలాడుతుంది

*

మనసు పొరల జల

pulipati
కథా ఆరంభానికి ,
ముందు జరిగిన కథ
ఎప్పుడో బయటకు రాక తప్పదు
*       *       *
ఎందుకో పసిగట్టే పరికరాలు నా కాడ లేవు
నిన్ను చూడంగానే
ఎక్కడో పేరుకుపోయిన దుఃఖం
ఊపిరాడనివ్వదు
ఇంత వేసవి తీవ్రతని తడుపుతూ
నీ తలపొకటి
లోపల ప్రవహిస్తే తప్ప
దుఃఖం కోలుకుంటుంది
నిరాసక్త క్షణాలకి మనమే కదా ప్రాణం పోసి
జ్ఞాపకాల వరుసకి చేర్చేది
ఆ దుఃఖ భాండాగారం
ఎప్పటికీ తొణికిసలాడాలి
అది జీవిస్తున్న ఉనికిని నిలుపుతుంది
నువ్వు ఆనందాన్ని
వెంట తెచ్చుకున్నట్టే
నేను దుఃఖాన్ని కలిగివున్నట్టు
నిన్ను కలిసిన పిదప తెలిసిపోయింది
రెండూ కలిసిన సందర్భాలు
పూల మీదికి ఎట్లా చేరుకున్నాయో
ఇప్పటికీ సందేహమే నాకు.
పక్వ అపక్వత శరీరానికి అంటుతుంది కానీ
మనసెప్పుడూ దుఃఖపునురగతో
ఎప్పటికప్పుడు తేటమౌతుంది
555792_533520886738947_1575508102_n
నువ్వు నన్నుగా
 నా మనసుకి కోరుకుంటావు కదా!
దాన్ని అలా స్వచ్చంగా నీకందించటం కోసం
దుఃఖంలో మునిగితె తప్ప కుదరదు
*     *     *
కథ ప్రారంభానికి ,
ముందు ఒంటరిగా,కారణం లేని వెలితి
ఎడారి వ్యసనంలా
పగుళ్ళు బారిన దాహం ఎదురుచూసేది
దుఃఖమే ఒక పాయలా
కథనంతా ప్రవహించి
పచ్చని ప్రపంచాన్ని నవ్వులతో పువ్వులతో
కళకళా ప్రకటిస్తుంది.

డా.పులిపాటి గురుస్వామి
చిత్రరచన: రామశాస్త్రి