నేను..!

 shajahana cover
– షాజహానా
~
”నీతో మాట్లాడ్డానికేం లేదు. ఒక్క దేహభాషతో మాత్రమే నీతో మాట్లాడగలను. నీ దేహం అంతిష్టం నాకు. దేహమే మొదలు దేహమే అంతిమం. ఒబామా గురించి మాట్లాడ్డానికి నాకు చాలా మంది మిత్రులున్నారు. నాకు త్వరగా సమాధానం కావాలి. నేను నువ్వనుకున్నట్లు నిన్ను ప్రేమించడం లేదు. నాకు ప్రేమంటే శరీరంలో ఒక భాగం మాత్రమే. శరీరమే ముఖ్యం. నీ మాట కోసం చూస్తుంటాను.”
***
”ఎందుకు వేరే మాట్లాడకూడదు? నేను శరీరం తప్ప ఏమి లేనిదాన్నా? అవయవ సౌష్ఠవం ఉన్నంత మాత్రాన, ముఖవర్చస్సు ఉన్నంత మాత్రాన నేనేమి మాట్లాడ కూడదా? నాకు నీతో ఈ ప్రపంచంలోని విషయాలన్ని మాట్లాడాలని కదా ఉంటుంది? నిన్ను నేను మనసా వాచా కర్మణా ఒక మనిషిని ఎంత ప్రేమించాలో అంతా ప్రేమించాను కదా; నాలో రేగే భావాలన్నింటిని శరీరం మాటున దాచి నీతో నేను… ఎలా?”
***
”అవును.. నువ్వు నాతో పడుకోవడాన్ని మాత్రమే నేను కోరుకుంటున్నాను. మన మధ్య ఏ బంధాలు అనుబంధాలు ఉండవు. నాకు నువ్వు నచ్చావు. అలా అని దాన్ని ప్రేమనుకోకు. ప్రపంచం అందమైంది. నువ్వు దాన్ని కోల్పోతున్నావు. నేను దగ్గరుండి చూపించాలనుకుంటున్నాను. ఎప్పుడు నన్ను రమ్మంటావు?”
***
”ఇలాంటి స్నేహితుడు నాకు దొరుకుతాడని కలలో కూడా ఊహించ లేదు. శరీరమే ముఖ్యమైతే ప్రపంచంలో ఏదో ఒక శరీరంతో సంతృప్తి చెందొచ్చు కదా! అయినా ఒక్కసారికే దేహదాహం తీరుతుందా? ఇలాంటి విషయాల్లో నేను ఎలా రియాక్ట్‌ అవుతానో కూడా అవసరం లేదా? నువ్వు బంధాలు కోరుకోవు, ప్రపంచం అందమైందని నాకు ఎలా చూపిస్తావు?”
***
”నీలాంటమ్మాయిలకు జీవితం గురించి తెలీదు. ఎలా లైఫ్‌ని ఎంజాయ్‌ చెయ్యాలో తెలీదు. ప్రంపంచంలో నేనొక్కడినే మగాడిని కాదు, నాకు నువ్వొక్కదానివే ఆడదానివి కాదు. అందుకే అన్నాను ప్రపంచం అందమైందని. ఇంకా విడమరచి చెప్పాలంటే నీకు చాలా మంది మగ స్నేహితులు ఉండాలి అని నా ఉద్దేశం. కొన్ని రోజుల తర్వాత ఏం చెయ్యాలన్నా ఈ దేహం సహకరించదు. నాకు నువ్వు నీకు నేను నచ్చాక చర్చ లనవసరం, నన్నెపుడు రమ్మంటావ్‌? లేదా ఈ విశాల ప్రపంచంలోకి నువ్వు రా!”
***
”నువ్వు ఎలా పెరిగావో నాకు తెలీదు కాని నేను కనపడని కత్తులు మెరిసే చూపుల మధ్య పెరిగాను. ఏం చేయాలన్నా, ఏం చదవాలన్నా ఆఖరికి ఏం కట్టుకోవాలన్నా ఏం తినాలన్నా అమ్మా నాన్న, నానమ్మ, తాతయ్య, అన్నయ్య, ఇంటి పక్కవాళ్ళు, ఇంటెదురువాళ్ళు, వీధివాళ్ళు… ఇన్నిన్ని ఆంక్షల మధ్య నేను పొందే ఉపశమనం ఒక్క ఈ లైబ్రరీ మాత్రమే. ఇక్కడా నువ్వెదురై మనశ్శాంతి లేకుండా చేస్తున్నావ్‌? నువ్వలా అడిగిన దగ్గర్నించి నాకు నిద్ర దూరమైంది.. అన్నం సహించడం లేదు.. ఎప్పుడూ ఎదురుగా నువ్వొచ్చి పదేపదే అడుగుతుంటావ్‌. నేన్నీతో కలిసి నడుస్తాను, మాట్లాడతాను, నవ్వుతాను, బోలెడంత ప్రేమిస్తాను… అంతే, తప్ప నువ్వడిగింది నేనివ్వలేను. ఈ విశాల ప్రపంచం నాది కాదు… నేను ధైర్యంగా బయటికి రావడానికి. ఇక్కడ నేల మీద నా పేరున్నా నా అధికారం ఉండదు. నేను కన్న ప్రపంచం మీద నాకే హక్కు ఉండదు. స్కూళ్ళల్లో బస్సుల్లో ఇంట్లో ఆఫీసుల్లో కాలేజిల్లో  ఎక్కడన్నా నేను ధైర్యంగా ఉండగలిగానా? పుస్తకాల్లో తప్ప. నేను నీకోసం ప్రపంచంలో కొచ్చిన మరుక్షణం నాకిచ్చే ఇరుకుపదం ఏంటో కూడా నాకు తెలుసు? ఏది విశాల ప్రపంచం? ఏది అందమైన ప్రపంచం? నువ్వు మాత్రం తక్కువ తిన్నావా? నీలో నామీద కోరికుంది, దానికి సంబంధించి దాపరికం లేదు ఒప్పుకుంటాను, కాని ప్రేమిస్తే అది బాధ్యతవుతుందనే కదా ప్రేమించడం లేదని అంటున్నావు. ప్రేమ లేని దేన్నీ నేనంగీకరించను.”
***
”నేన్నీకు ముందునుంచి చెప్తూనే వస్తున్నాను. ప్రేమించట్లేదని, అలా అని మోసం చేస్తున్నానని అనుకోకు. అబద్ధాలు చెప్పాల్సిన అవసరం నాకు లేదు. నీమీద కలిగిన ఫీలింగ్స్‌ని ఉన్నదున్నట్లు నీకు చెప్పాను. నేన్నీ మేధస్సునో, ఓదార్పునో కోరుకోవడంలేదు. ఈ శరీరాన్ని నీ శరీరంలోకి ఒంపుకోవాలనుకుంటున్నాను. దానికి నువ్వింత మధనపడాల్సిన అవసరం లేదు. నీకు బాధ కలిగించే ఉద్దేశ్యం నాకు లేదు. ఇంకెప్పుడు నీకు ఎదురుపడను. మాట్లాడను, డిస్ట్రబ్‌ చేయను. ఎప్పుడయినా ఎవరిపైనైనా ఇలాంటి ఫీలింగ్స్‌ కలిగితే దాచుకోకు. నా గురించి ఆలోచించకు. నన్ను అనవసరంగా ప్రేమించకు.”
***
”నీకు ప్రేమంటే తెలీదు. మనుషుల విలువ మనసుల విలువ అంతకంటే తెలీదు. నువ్వు సమాజంలోనే పెరిగావా? అర్ధం కావట్లేదు. నీ నిజాయితీ చూస్తే అపురూపం అనిపిస్తుంది, కాని ప్రేమ లేకుండా కామం ఉంటుందంటే నేనంగీకరించను.. నేను ప్రేమించకుండా ఉండలేను, కాని మరచి పోకుండా కూడా ఉండలేను. మరపు నాకు నన్ను పెంచిన సమాజం నేర్పించింది. నేను పెంచి పెద్ద చేసిన పూలతీగలు, మేకపిల్లలు.. పిల్లి పిల్లలు, నన్ను పెంచి పెద్ద చేసిన అమ్మా నాన్న, మా ఇల్లు ఇదే అని పరిచయం చేసిన ఇల్లు… ఎందుకూ పనికి రాని చదివిన చదువు అన్నింటిని మరచి పోయేలా చేసిన సౌకర్యవంతమైన సమాజం మనది.. ఇన్నింటిని మరచిపోయిన నేను నిన్ను మరచిపోలేనా? ఇంకెప్పుడూ ఏ అమ్మాయిని ఇలా మాత్రం అడక్కు. ఇంకెప్పుడు నాకు కనిపించకపోవడం నాకు మేలే? నీ లాంటి స్నేహితుడున్నాడని కొంత ఉపశమనాన్ని ఆనందాన్ని పొందేదాన్ని.. ఎప్పుడు తప్పిపోతాడో,  దూరమవుతాడో, ఎవరివల్ల దూరమవుతాడో అన్న బాధ నుంచి విముక్తం అవుతాను.”
***
-ఏం మనిషి? మగవాడిగా ఆలోచిస్తాడే తప్ప నా గురించి ఎందుకాలోచించడు? నాన్న అన్నాడు డిగ్రీ దాకా చాలమ్మ, పిజి చదివితే మళ్ళీ ఎక్కువ చదివిన వాడిని తేవాలి కదా; ఆలోచించు; కాబట్టి ఇక్కడికి చదువునాపెయ్యి. ఇంక నేను ఫీజులు కట్టలేను. కట్నం ఇవ్వాలి కదా? నాన్న మాటలకి తలొంచాలి ఎన్ని ఆలోచనలున్నా బుర్రలో. నేను కాసేపు నాన్నలా మారి నిజమే నిజమేననుకుని ఒప్పేసుకున్నాను కదా పెళ్ళికి, ఇక నాలో నేనెక్కడున్నాను? అమ్మకి ఎప్పుడయినా స్వేచ్ఛ ఉంటే కదా నా గురించి పట్టించుకోవడానికి; నాన్న చెప్పిందే వేదం. కొన్నాళ్ళు కలిసున్నందుకు అమ్మ కూడా మరో నాన్నే !
జీవితమంటే ఏం లేదు ఎదుటివాళ్ళని ఆక్రమించడమేనని అర్ధమై, మౌనమే భాషగా బతుకుతున్న మూగజీవితానికి పరిచయమైన లైబ్రరీ దోస్తు అతడు. ప్రపంచం మొత్తం అతడి మెదడులో నిక్షిపమై ఉందా అని అనుమానం వచ్చేది ఒకోసారి. అతడితో మాట్లాడితే కోల్పోయిందేదో దొరికినట్టనిపించేది, తడారిన మనసుకు జీవం వచ్చేది. అతడే నా కోల్పోయిన జీవన మాధుర్యాల చిరునామా అనుకున్నాను. మంచి స్నేహితుడనుకున్నాను. నాలో ఉన్న నాన్న మీంచి,  భర్త మీంచి, కొడుకు మీంచి తొంగి చూస్తుంటాడు, ఎంత ధైర్యం? క్రమంగా అతడి రూపం కూడా నాలో ఎవరూ తుడిపేయలేనంతగా తీర్చిదిద్దుకుంది. ఎంతమందిని మోయాలి నేను? వీళ్ళల్లో ఒక్కరిలో నైనా నేనున్నానా? ఎంత పరిమితితో ఉండి ఉంటాను?
అతడికి అంతే నేను అఖ్ఖర్లేదు. కావలసింది మనసు కాదు దేహం. కాకపోతే కక్కుర్తి లేదు, మోసం లేదు. అదొక్కటే కాదు కదా నన్ను నేను అర్పించుకోవటానికి, నన్ను నన్నుగా చూడలేకపోవటానికి అతడికి సవాలక్ష కారణాలు ఉండనీ. నా మనసుకు, కన్నీళ్ళకు, చిరునవ్వులకు నా ఆలోచనలకు దేనికీ ప్రాధాన్యం ఇవ్వని అహంకారి. నేను ఎలా అంగీకరించగలను? నేను అతడిని పూర్తిగా కొద్దిగా కొద్దిగా మర్చిపోతున్నాను… ఇప్పుడు నాకు లైబ్రరీ కూడా లేదు.. అతడు కూడా లేడు… ఇప్పుడు నేను ఖాళీగా కనపడుతున్నాను.
నన్ను పూరించుకోడానికి ఎంత సమయం పడుతుందో చెప్పలేను. పూరించుకోగలనో లేదో కూడా చెప్పలేను. కాని నన్ను నేను గుర్తించుకున్నందుకు ఆనందంగా ఉంది, నన్ను నేను పూర్తిగా ఖాళి చేసుకున్న ఆనందం అది!
shajahana invitation

మనిషి పగిలిన రాత్రి

షాజహానా 
shajahanaఆఫీసు నుంచి వచ్చేసరికి మంచం మీద నాకోసం ‘రాత్రి రావడానికి లేటవుతుంది’ అనే నోట్‌ రాసి పెట్టి ఉంచాడు తను. ఎప్పుడు ఇంటికి రాకపోయినా అలా రాసి వెళ్ళి పోవడం అలవాటు. ఇవాళ నా దోస్తులతో తాగి తందనా లాడతానని దానర్ధం. ఇక నేను మౌనినై లేదా టివీ చూస్తూ సజీవ సమాధినై పోతాను. నాకు లేని దోస్తులతో మాట్లాడుతూ నేను పిచ్చిదానినవుతాను. కాసేపు రాక్షసిని కాసేపు దేవతని అవుతాను. తొలి యవ్వనంలోనే వెంటపడ్డ ఏ వెధవతోనో లేచిపోనందుకు, ఉండి ఉండి వీడిని కట్టుకున్నందుకు బాధపడతాను. ఇప్పుడు కూడా లేచి ఎవరింటికైనా ఎందుకు వెళ్ళలేక పోతున్నానో.. ఆలోచిస్తాను.
చాలా సార్లు ఇలా చేసి చేసి విసుగేసింది. జీవితంలో ఒంటరితనం నాచు ఎంతలా పేరుకు పోయిందంటే.. నేను అసలు కనపడడం లేనంత. ఇవాళ నేనేం చేయను? ఈ ప్రశ్న నన్ను కొన్ని ఒంటరి సంవత్సరాలుగా వేధిస్తున్నా నన్ను కాదనుకొని నాలో నేనే దాక్కొంటూ.. ఒంటరిగా దాగుడుమూతల ఆట. ఒక్కోసారి ఇల్లంతా సర్దేస్తాను. అప్పుడు, ఎపుడో దాచిన బొమ్మలో, డబ్బులో దొరికి కొంతసేపు ఆనందపడతాను. ఒక్కోపుడు ప్రేమగా తొడుక్కున్న పాత డ్రస్సు దొరికి అది వేసుకుని కొత్త డ్రస్సు వేసుకున్నంత ఆనందాన్ని పొందుతూ…!! ఈరోజు అలాక్కాదు. కొత్తగా గడపాలి. వీలైతే తను ఎలా గడుపుతాడో అలా! మొత్తం ఇల్లంతా వెదకగా తను ఎపుడో తాగి మిగిల్చిన క్వార్టర్‌ బాటిల్‌ కనిపించింది. ఎందుకు తాగుతారో, సాయంత్రాలను తాగడానికి ఎందుకు తాకట్టు పెడతారో తెలుసుకోవాలనే ఒక ఉత్సాహం.. ఫ్రిజ్‌లో ఉన్న బిస్‌లరి సోడా ఆమ్లెట్‌ అన్నీ తనలాగే… టీపాయ్‌ మీద పెట్టుకుని… ఏయ్‌ నువ్వొక్కడివే తాగగలవా? నేనునూ తాగగలను? చీర్స్‌!
భూగోళం తిరగడం మానేసింది. ఇప్పుడు నేనే భూగోళాన్ని! ఎవరో నన్ను బొంగరంలా తిప్పేస్తున్నారు. అందరూ నోరెళ్ళపెట్టుకుని చూస్తున్నారు… అబ్బా వాంతొచ్చేలా వుంది.. ఎందుకిలా.. పట్టుకో వాణ్ణి.. గోడెక్కుతున్నాడు.. లాగెయ్‌ కిందికి.. వాడు ఇప్పుడే రాడు… ఎపుడో తెల్లారు ఝామున వస్తే వస్తాడు… లేదంటే… అంతే…
అర్ధరాత్రి.. గోడమీద వాడి మొహం కాక సుధీర్‌గాడి మొహం కనిపిస్తోంది… చేతిలో గ్లాసుని సూటిగా చూసి కొడ్తే సుధీర్‌గాడి మొహానికి బదులు గ్లాసు బద్దలైనది.. మరో గ్లాసుని విసరగా అది కూడా పగలబడి నవ్వింది.. అసలు వీడి మీద తనకెందుకు కోపం? ఎందుకంటే వీడు తన మగనికి (లోపల ఎవరో పగలబడి నవ్విన శబ్దం) వచ్చే ఉద్యోగాన్ని రాకుండా చేశాడు.. చేయడంలో సఫలీకృతు డయ్యాడు.. వాడిని బొందపెట్ట.. అవును, హాయిగా ఊరి బూతులన్నీ తిట్టుకోవచ్చుగా.. ఈ గదిలో పక్క గదిలో గూడా ఎవర్లేర్‌.. ఎవరూ ఉండరు గూడా.. మరి ఎవరూ ఉండని ఈ సముద్ర గర్భమున ఎందుకు ఆక్సిజన్‌ కోసం ఎదుర్చూపులు?
ఎందుకంటే నాకంటూ ఒకళ్ళుండాలి.. గ్యారంటీ కార్డు ఇచ్చే షాపు ఓనర్లలా నీతోనే ఉంటాను చెలీ.. నిను వీడి వెళ్ళను మరి అంటూ మన చుట్టూనే తిర్గుతూ ఉండాలి.. దాని కోసం ఎన్ని జన్మలైనా.. ఈ జన్మలోనే- ఎన్ని జన్మలైనా ఎదుర్చూస్తూనే ఉంటాన్‌.. ఎవరన్నా వస్తారన్న గ్యారంటీ ఉంటే కదా చూసినా లాభం.. అదేంటి ప్రతీది లాభం.. దీన్ని చేసుకుంటే పది లక్షల రూకలు.. అమెరికా పోవుటకు సరిపోవును.. ఆ తర్వాత మరల మరల అదే ఫేస్‌ను.. ఏం చూస్తాం.. చంపేయ్‌..  బతికి చేసేదేం ఉంది.. అసలందుకే టీవీలు పేపర్లు చూడకూడదు.. అధవా చూసినా.. అధవా ఏంటి వెధవ లాగా.. ఎందుకనగా ఏ ఎన్నారై వెధవ ఎలా భార్యలను చంపింది, చంపబోతుంది, మానసికంగా రోజుకు గ్రాముల చొప్పున ఎలా మెర్సీలెస్‌ కిల్లింగ్‌ చేస్తున్నది.. తెలిసిపోతుంది.. అపుడు మనకనవసరంగా బాధేస్తుంది.. మనలని మనం కాసేపు తిట్టుకోవటమో లేదా మనం ఎంత మంచోల్లమో తలచుకోవటం.. వాక్‌.. తాగాక కక్కొచ్చి నట్టుంటది.. ఎందుకంటే ఇక్కడి ప్రబుత్వాలే కాదు తెల్లోడి గవర్నమెంటూ అంతే.. నేరస్తులను ఎవరేం చేయలేరు.. అసలు రింగిచ్చావా.. రింగు రింగు బిళ్లా రూపాయి దండా దండ కాదురా దామర మొగ్గ మొగ్గ కాదుర.. ఏదో ఉంది.. గుర్తుకు రావట్లే.. గుర్తుకు.. ఆఁ.. గూట్లో రూపాయ్‌.. నీ మొగుడు సిపాయ్‌.. అసలెవరి మొగుడైనా సిపాయేనే ఎర్రి మొహమా.. రింగిస్తే బయట బండి ఆగిన శబ్దం కావాలె కదా..
Kadha-Saranga-2-300x268
గోడ మీద కూకోనున్నాడు ఎందులకు? ఎయ్యి ఒక్క గ్లాసు సూటిగా సూసి ఏస్తే గోళీకాయ పగిల్నట్టు పగలాల వాడి ముక్కుదూలం.. భళ్ళున బద్దలయినది.. చార్మినారులో ఇష్టపడి మోజుపడి కొనుక్కున్న గ్లాసుల్లోంచి ఒక్కొక్కటే గోడకేసి తలకొట్టుకుంటున్నాయి.. మనం ఏదికొన్నా అంతే మన టేస్టుకు దగ్గట్టుగా అందంగా చాలా కాలం మన్నేలా.. కొనుక్కుని పెట్టుకుంటాం కదా.. మొగుళ్ళని పెళ్ళాలు పెళ్ళాలని మొగుళ్ళు కొనుక్కున్నట్టు! అందులో ప్రేమతో కొనుక్కునే వాళ్ళు కూడా ఉంటారు సుమండీ! వీరికి పొగరెక్కువ.. పేమ పెపంచకాన్ని జయిస్తదని ఎర్రినమ్మకం.. ఉత్తదే ! అసలెప్పటికీ ఎవర్నీ.. దేనితోని జయించ లేము.. ఇది నిజం.. నిఝంగా అర్ధగంట్లో  ఇంట్లో ఉంటానన్న నా మగధీరుడు ఎటుపోయెను.. ఏ రాజ్యము లేలుచుండెను?
అదిగో మళ్ళీ మధ్యలో అతనెందుకు.. అయినా అతను అనాలా? వాడు గదా! అవును మనం గూడా.. ఎక్కించుకుని ఉన్నాం కదా..! గాలిలో తేలిపోతున్నాం గదా! వాడికి మనకి తేడా ఏం లేదు.. తేడా ఏం లేదూ? ఏమోలే తరువాత కొలుచుకుందుము! ఇప్పుడు పన్చూసుకో.. ఓహో చార్మినారుతో గొడవపడి బేరమాడి కొనుక్కున్న కప్పులు సాసర్లు.. సాసర్లంటే గుర్తొచ్చింది.. ఫారినర్లంతా వేరే గ్రహాలను, అక్కడ జీవజాలాన్నీ జలాన్నీ ఊహిస్తుంటారెందుకు.. మరల వారితో యుద్ధ ములు.. వారితోనూ ప్రేమ వ్యవహారములు.. (అహో మనకి  ఊహలలోనూ పాతివ్రత్యమే!) ఎందుకంటే ఇక్కడివారితో గడిపి బోరుకొట్టి బీరుపట్టి.. వారు సినిమాలు తీయుదురు.. అట్లా ఒక సాసరు వస్తే ఎంత బావుండు.. ఆ సాసర్లో ఒక.. ఆఁ, ఒక? ఒక.. అసలెవరుక్కావాలి నీకు..!
ఏమో? మరి సాసరెందుకు? అవును సాసరెందుకు? కాబట్టి.. అందుచేత.. పనికిరాని సాసర్లు ఉంటే ఏం లేకపోతేం.. సాసర్లని ఒకసారి ఫ్లైయింగ్‌ చేయి.. ఎంత బాగా ఎగుర్తున్నయి..? ఎగిరి దుంకి చిన్న చిన్న సాసర్లైతున్నయి.. భలే ఉంది కదూ.. ఈ సాసర్లలో చాయినే ఎందుకు తాగాలి? ఇంకేమైనా ఎందుకు తాక్కూడదు? ఇంకేమైనా అంటే ఏంటి? మరే, ఇంకా రాలేదేం? ఎవరైనా అమ్మాయి అందంగా కనిపిం చిందా.. ఇంకంతే.. అసలు అందంగా కనిపించకపోయినా పర్లేదు.. అమ్మాయైతే చాలు.. ఎంత బ్రాడు మెదడ్లు.. సొంగకార్తా ఉంటది.. సొమ్మల రోగం ఉన్నోళ్ళకు మల్లే.. ఇంట్లో ఒకత్తే ఒంట్లో వేడితో కంట్లో దు:ఖంతో కాలిపోతా నలిగిపోతా ఉంటే.. వాడక్కడ కార్చుకుంటా ఎదురింట్లో కుక్క మాదిరి.. కుక్కే కాదు అక్క కూడా ఉందాయింట్లో.. నాకు అక్క, వాడికి.. వీడే కుక్క.. ఇక అక్కెలా అవుద్ది? సొ.. ఓయ్‌ అసలు నీకేం కావాలి.. ఏమైనా కావాలా? అవును ఏదో కావాలి.. ఎవరో రావాలి సాసర్లో! పిల్లి ఎవరూ ముఖ్యంగా నేను చూడట్లేదనుకుని, పాలన్నీ.. హాయిగా తాగేసింది.. తాగుబోతు పిల్లి.. నేనేం చెయ్యలేదు.. ఎందుకంటే నేను పిల్లిని  కాను, కనీసం పాలన్‌ కూడా కాను.. మరి  నేనెందుకు భాధ పడటం.. పిల్లి కూడా పాలు తాగింతర్వాత ఇలా వొత్తుల్‌ దీర్గాల్‌ మార్చి మాట్లాడ్‌తుందా?
mandira1
అతనిలాగే.. అతనేంటి? వాడు! అదిగో.. మళ్ళీ మధ్యలో వారి ప్రస్తావ నెందుకు? పరాయివాళ్ళ నెందుకు తల్చుకోవడం, రింగులివ్వడం? మాట్లాడ్డానికి ఎవరైనా దొరికితే బాగుండు! ఎందుకు? మాటలు తర్వాత చూపులు తరువాత రాసుకోటం గేదెలు గోడలకేసి రాసుకున్నట్లు! అంతే.. అదే ప్రేమ! దానికోసమే.. తన్నుకులాట! పునుకులాట! ఏం వెదుకుతున్నావు, విడిచిపెట్టిన వెన్నెలకుప్పలాటలో పుల్లను  ఈ జీవితకాలంలో నువ్‌ తేలేవ్‌! ఆ పుల్ల ఈ ధూళిలో దుమ్ములో కలిసి ఎక్కడ మాయమైందో.. మనం మాత్రమే మిగిలామ్‌. మనం ఏంటి రాణిలాగ! నేను అనుకోలేవా? లేను, ఇప్పుడంతే నేనే రాణి సేవకి పడక మంచం కంచం మెతుకులు సాసరు కుక్క అక్క దూదుంపుల్ల పిల్లిపిల్ల అన్నీ నేనే అన్నీ మనమే!
 డాక్టరు నవ్వమని చెప్పాడు! ప్రిస్కిప్షన్‌లో నవ్వమని  చెప్పిన మొదటి డాక్టరతను పేషంట్‌ నేను అయ్యుంటామ్‌. అప్పటివరకు తనకు తెలీనే లేదు… తాను నవ్వక ఎన్ని సంవత్సరాలైందో.. నవ్వి ఎన్నేళ్లయిందో.. రెండూ ఒకటేనే ఎంకట్లచ్మీ.. అయినా కోల్పోయిన నవ్వుల్‌ పప్పటికలో దొరుక్తయా నా శాంతనం కాపోతే? డాక్టరేంటి మొగుడికంటే కరెక్ట్‌గా చెప్పేస్తున్నడూ.. మొగుళ్ళ కంటే డాక్టర్లే నయం లాగుందే.. అలాక్కాదే ఎర్రిపప్పా.. ఈ డాక్టరుకి పెళ్ళాం ఉంటుంది కదా.. ఆమెక్కూడా వేరే డాక్టరు దగ్గరే.. ట్రీట్‌మెంట్‌.. సొంత పెళ్లానికి ఏ సైంటిస్ట్‌ మందు కనుక్కోలేడు.. ఒక డాక్టరు మొగుడు కాలేడు.. మొగుడయిన డాక్టరు వేరేవాళ్లకు డాక్టరు.. పెళ్లానిక్కాదు.. అసలే లెక్కల్లో పూరు.. ఏప్పియస్సి చూయింగమ్ము బిట్లు మనక్కెందుకు చెప్పు? అవునూ ఇప్పుడు ఉద్యోగం మనిషి లక్షణమయిన తర్వాత ఉద్యోగాలు తరాజులో పెట్టేసి పెచ్చాపలో.. అనమ్ము కుంటున్రు.. గదా.. లేదంతావేటి?
నిజం చెప్పవే అమ్ములు? అయినా నీదేం పోయింది.. చదువుంతా పోయింది.. కదా.. నీదేం పోయింది.. ముక్కు కళ్లు చెవులూ అన్నీ మూసుకో.. ఛీ.. ఈ సలహా బాలేదు.. అసలు తెరిచిందే.. ఇందాక.. అపుడే మూసేయాలా.. మూసుకోవాలమ్మా.. లేకపోతే దుంపనాశినం.. ఆయేషాను చేసినట్లు చేస్తారు తెలుసా? నిఝంగా.. ఆ తరువాత నీ శవం మీద క్కూడా పేలాలకు బదులు ఉద్యోగాలు జల్లుతారు.. సాక్ష్యాల్లేకుండా హత్యలు చేయించబడును.. అంతర్జాతీయ మార్కెట్‌లో తాజా బోర్డ్‌.. ఒసేవ్‌ నోర్మూసుకో.. గట్టిగా మాట్లాడబోకు.. గోడ్లకి చెవుల్‌ ముక్కు నోరు.. కండ్లు అన్నీ ఉంటయ్‌.. వేలిముద్రల్‌ తప్ప.. ఏం దమ్మీ సెప్తా ఉంటే నీక్కాదూ.. అందుకే టీవీలు పేపర్లు సూడకూడదనేది.. అయినా ఎవరింటున్నరు.. గట్టిగా చద్దరు ముసుగు తన్ని ఏ విషయం లోపట్కి దూరకుంట పండు! చద్దరికి చిల్లుల్లేవు.. ఎన్ని విషయాలు దూరుకుంటొత్తన్నయో..! ఆ అమ్మాయి అంతందమైన సున్నితమైన అమ్మాయి.. నిండా ఇంకా పద్నాలుగేళ్లు నిండా లేనమ్మాయి.. ఎవడి కోసమో యాసిడ్‌ తాగిం దాట! అదేమైనా కొబ్బరి బొండామా లట్టలట్ట తాగడానికి.. పెద్దాపరేషనై.. మంచాని కతుక్కుపోయి.. నీళ్లు తాగినంత వీజీగా విషం తాగుతున్న సీరియళ్లు చూసుకుంటా శేష జీవితాన్ని గడిపేయి నా చిట్టితల్లీ..! ఎవరో లబోదిబో మొత్తుకుంటున్రు.. ఎవరబ్బా.. మొన్నే పెళ్లి చేసి అమెరికాకు ఎగుమతి చేసిన కూతుర్ని.. శవంగా మార్చి దిగుమతి చేశాడంట.. అల్లుడు.. అమ్మా అబ్బా అయ్యుంటారు.. అమెరికాంటని అసూయపడ్డ బందుగుల్‌.. స్నేయితుల్‌.. వాక్‌.. అంతా శవాలమయం! అమెరికా అంటే చాలు.. పొర్లు దండాలు పెడ్తా అమ్మాయిల నిచ్చేస్తారు! నవ్వుతా తుళ్లుతా చలాగ్గా తేలిగ్గా కంప్యూటర్‌ కోర్సులు చదివేస్తుందా.. అయితే మీ అమ్మాయిన్‌ గూడా అమెరికా పంపించండీ! మౌనంగా.. దీనంగా.. దిక్కు లేకుండాగా.. మీ అమ్మాయి పెట్లో పడుకుని వచ్చేస్తుంది.. ఇవన్నీ చేసేందుకు గాను.. ఆ రౌడినాకొడ్కులకి మళ్లీ కట్నం డబ్బుల్‌ గుడా ఇవ్వండేం మర్చిపోకండి…
ఇంతకీ మంది మొగుళ్ల గురించి నీకెందుకే.. అసలు నీ మొగుడేడి? ఏం చేయుచున్నాడు.. ఎక్కడ తప్పిపోయినాడు? ఏ గుర్రాల మీద తిరుగుతున్నాడు? అదిగో మళ్లీ వాడి గురించి.. నీకెందుకు? నువ్వు కావాలన్న రాడు.. వద్దనుకుంటే పోడు.. వాడిష్టం వాడిది.. నీ ఇష్టం నీది! అంతే కదా.. మళ్లీ ఎందుకు ఆలోషన పట్టాలు తప్పుతుంది.. విడిపోదామనుకునే కాడికి ఏడికి పోతేంది.. పోకుంటేంది? వస్తేంది.. రాకుంటేంది..? అసలేంటి నీ సదుద్దేశం.. ఇంత జరిగాక మళ్లీ అదే ముఖాలతో ఎలా కాపురం.. కాపరమా అదేంటి? ఎలా ఉంటుంది? ప్రపంచ మంతా ఇంతే.. సరిగ్గా కాపురం చేయడమే సమాజంలో బతకడానికి అర్హతనుకుంటుంది.. అన్నీ దొంగ కాపురాలు దగా కాపురాలు..! ఎవని కాపురం సొక్కంగుందో జర సెప్పు సెల్లె నీ బాంచన్‌ కాళ్ళిరగ్గొట్ట.. దుడ్డు.. రొక్కం.. రూకలు.. మనీ.. పైసా.. మేక్స్‌ మెనీ థింగ్స్‌.. అంతేనంటావా.. ఎక్కడా స్త్రీలు సంపబడని సోటు.. పోనీ అవమానింపబడని సోటు ఎక్కడైనా ఉందా ఇలా తలంలో.. అని.. సజలాం.. సరక్తాం.. గాహే.. తవ జయగాధా.. గాహే.. ఎహే.. ఇన్ని సప్పుళ్ళకి పక్కింటివాళ్ళు లేవరెందుకు? లేస్తారు.. మనం.. ఇప్పుడు.. మనసు ఖరాబు చేసుకుని లేదా పరిశుద్ధం చేసుకుని సుకంగా నిద్రమాత్రలు మింగేమే అనుకో.. అప్పుడు తెల్లారి నేనెందుకు తలుపు తీయలేదా అన్న క్యూరియాసిటి మొదలవుద్ది.. ఆ తర్వాత.. దుర్వాసన రావడం మొదలవుద్ది.. వాసనే రాకపోతే ఎన్ని శవాలు అనామకమయ్యేవో.. తట్టుకోలేక పోలీసుల కుప్పందిత్తారు.. అంతే.. ఎందుకంటే పెజానీకం పోలీసుల్తో సత్సంబంధాల్‌ పెట్టుకునేంత తెలివి తక్కువగా లేరిప్పుడు.. ఎలాగు తరువాత పట్టించుకోవాల గదా.. ఆ మాత్రం దానికి ఇప్పుడు పట్టిన నిద్రని పోగొట్టుకోవడం దేనికి?
మిగిలిన ఒకే ఒక కప్పు.. లతలతో.. అందంగా కనిపిస్తుంది.. ఇంతందంగా ఎందుకు పుట్టావే..? అదీ పింగాణీవై ఎందుకు పుట్టావే.. హఠాత్తుగా దానిమీద ఎక్కడలేని పేమ ముంచుకొస్తుందెందుకో? వదిలెయ్‌.. నీకే దిక్కు దివాణం లేదు.. దానిమీద నీకెందుకు మమకారం? అదేమైనా నీ కడుపున పుట్టిందా? కడుపునే పుట్టాలా? పుట్టితీరాలా? పుట్టడమో చావడమో ఏదో ఒకటి చేసి తీరాలి! అయితే దీని గురించి రాద్దామా? రాసి తీరాలి కానీ రాయడానికి కూడా స్వేచ్ఛలేదు నీకు!
mandira1నేనేం రాయాలి రాసి ఎవరికివ్వాలి ఎవరితో మాట్లాడాలి అన్నీ వాళ్ళే  నిర్ణయిస్తారు.. అలా ఉంటే ఏం లేదు.. లేదంటే లం..లైపోతారు.. నా కొ…రా అని నేననలేనా? సాహిత్యముతో కూడా పగలు తీర్చుకోవచ్చు.. అయినా ఈ ఎదవలకి మనస్సాక్షి ఉండదా? రేపటి కూచిపూడి డాన్సరుకి సాక్షి అట..పేద్ద హోర్డింగు.. ఎక్కిరిత్తంది.. ఆయేషా! నువ్వు దేనికమ్మా సాక్షి? ఆహా! అపర సత్యవతీ.. ఏ కాలంలో మాటలాడుచున్నావు తల్లో.. తీసుకున్నోడు తీసుకున్నానని చెప్పడు.. చంపినోడు చంపినా అని చెప్పడు.. సపోర్టిచ్చినోడు ఇచ్చినా అని చెప్పడు.. దోచుకున్నోడు దోచుకున్నా అని చెప్పడు.. అదే పెజాస్వామ్యం! అన్నీ అర్దమవుతానే ఉంటయ్‌.. నిజం.. నిప్పులాగా ఔపడతా ఉంటది.. అయినా అంతే మనం వింత చూసేలోపు దొంగ దొరవుతాడు.. దొర దొంగవుతాడు.. నువ్వు నేను ఇట్లా మంచాల మధ్యలో ఉద్యోగాల వేటలో రోజూవారి సోదిలో పడి కొట్టుకు పోతుంటాం.. ఐదేళ్ళకోపాలి ఏలికింత రంగేయిచ్చుకుని.. ఆ తర్వాత నెత్తికింత బుర్ద రాయిచ్చుకుని.. అసలు ఈ కుర్చీల కూర్చి గురించి ఒక నవల రాస్తే బాగుంటదేమో.. ఒక మానవ దేహం ఫలానా కుర్చీలో కూర్చోగానే.. ఎందుకట్టా మారిపోద్ది.. అప్పటి వరకున్న లక్షణాలన్నీ మరచిపోయి.. కుర్చీ లక్షణాలన్నీ ఔపోసన పట్టించేద్ది.. మనిషి అనుకరించటంలోంచే పైకొచ్చాడప్పా.. ఈ నిజం చెప్పినోడెవరోగని ఇది కుర్చిలో కూసోంగనే తెలిసిపోద్ది.. అసలు ముందు మనం.. మనం అంటే మనం కాదుగానీ.. కుర్చీ టేబులు ముందు కూర్చునే వాళ్ళుంటారే.. చూసి చూసి ఎంత ఇసుగేసి పోయినాదంటే.. టేబుళ్ళతోని కుర్చీలతోని అతుక్కుని పుట్టినారేమి?
పని గురించి ముందుకుపోయి  నిలబడినామంటే చాలు నాయాళ్ళ/ల్దికి కూర్చోమనే సంస్కారం కూడా ఉండక పోగా నువ్వేదో వాడి జన్మజన్మల సొమ్మంతా నొక్కేసినట్లు.. వాడి ఆముదం ముఖంలో నా….! నిజం.. వాడి కాలికింద ఏదైనా ఉద్యోగమే ఉందనుకో.. ఇంకంతే భూగోళం చివర్న కుర్చీ ఏసుకుని కూర్చున్నట్లు ఫీలింగు.. ఒరే.. ఎన్ని రకాల కుర్చీలు కావాలంటే బంగారం ప్లాటినం కుర్చీ ఏసుకుని ఫెవికాలంతా ఎనక్క్రాసుకుని కూసున్నా ఆ కుర్చీ భూగోళం పైన ఆగదు కన్నా.. భూమిలోకే పోద్ది.. నువ్వూ అంతే.. ఏకాలం ఏలుకుంటా కూచ్చోవు..
మా నాన్న చెప్పేవాడు.. సిన్నప్పుడు.. నీతన్న మాట.. అంటే ఏంలేదు.. ఏది నిలవదురా కన్నా బుజ్జీ.. నువ్వు చేసిన మంచో చెడో అదే నిలబడుతుందని.. ఇప్పుడ్‌ గూడ చెప్పాలనుంటది గామోసు.. మనం పెద్దగయిపోయినం గదా! పెపంచమంతా చిన్నప్పటి నీతులు తుచ తప్పకుంట పాటిస్తే ఎంత బాగుండు.. కానీ ఇప్పుడు మనం చేసేది మంచా చెడా? ఇదంతెందుగ్గానీ.. శాశ్వతం గానీ కుర్చీల మీద శాశ్వతం గానీ శరీరాలను పడేసి.. ఇంద్రుణ్ని చంద్రుణ్ని.. ఫోజులు కొట్టమాకండ్రా.. కుక్కక్కూడా మంచి రోజొస్తుందట.. మరి నీకు రాటంలో పెద్ద ఆశ్చిర్యం ఏం లే.. అయినా సరే ఇప్పటికిప్పుడు నా దగ్గరున్న అత్యంతాధునిక.. పురాతనాయుధం ఇదొక్కటే కాబట్కి.. నేను తిట్టకుంట దుమ్మెత్తి పోయకుంట ఉండన్రా.. దొంగనాయాళ్లారా.. నోటికాడి కూడు లాక్కోని మీరేం సుఖపడి పోతార్రా.. మీ చేతులకి పక్షవాతం రాను.. ఆ నోటితోనే కదా.. కుట్రలు కుతంత్రాలు చేసేది.. మీ నోరు పడా.. మీ నోట్లో.. అది.. ఇది.. అన్నీ..! ఒరే కళ్లు సల్లపడ్డయా.. ఇంకేమైనా మంటుందేమో.. రండ్రా.. మొన్న ఆపరేషనయిన అమ్మాయి మూత్రం ఇంకా బాటిళ్ళలోనే పడుతున్రు..!
నిజం, మనుషుల్లో మనసున్నోల్లు షానా తక్కువ! నిజం దోస్త్‌..పెద్ద కుర్చీల్లో కూసోనున్నం కదాని మనుషులమనే విషయం మర్చిపోకూడదు గదా.. ముఖ్యంగా మా తాత చెప్పేటోడు.. ఏడన్నా కొట్టు గని పొట్ట మీద మాత్రం కొట్టమాకు..! ఎదవలు ఎఫెక్ట్‌ రావాలని ఆడ్నే కొడుతుర్రు.. కంత్రీలు.. ఎఫెక్టంటే గుర్తొచ్చింది.. ఒంటరిగా ఉంచి ఈ కప్పుని ఎందుకు జీవహింస చేయడం.. జీవాత్మని పరమాత్మలో కలిపేస్తే పోలె..! ఏస్కో.. కప్పు.. పేద్ద కుర్చీ కనపడతందా.. వేసేయ్‌ పపంచంలోని కుర్చీలన్నీ విరిగిపోవాల.. అందరూ కింద కూర్చుని ఉద్యోగాల్‌ చేయాలె.. ఊళ్ళేలాలె దేశాలేలాలె! అయ్యో ఆమ్టే చచ్చిపోయాడు కదా .. మళ్ళింకెందుకు పుడతాడు.. ఈ పాపిష్టి లోకంలో..!
అయినా కప్పిసిరితే.. ఇంత మార్పు వస్తుందంటవా.. ఇసిరి చూస్తే పోలా.. భళ్ళున శబ్దం.. అయినా లోకం కిక్కురు మన్లా! కిక్కెక్కిందేమో..! అబ్బా.. లోకమంతా నా కళ్ల ముందున్నా.. వీడు మాత్రం లేడు రాడు పోడు! పోరా.. ఎన్ని పోయాయ్‌? చిన్నప్పుడు నాదే ననుకున్న ఇల్లు పోలే.. పెంచుకున్న పూలతోట.. కరిగిపోలే.. పెంచుకున్న పేమ తోట.. రాలిపోలే.. పూయించిన స్నేహ కుసుమాల్‌ వాడిపోలే.. నాదనుకున్న ప్రతీది రాలి మాడి వాడి మసైపోయాక.. ఇంకేంది నాది.. ఇప్పుడు తాగావే నీటి చుక్కలు అవి నీవే.. నిన్న పొద్దున్నెప్పుడో.. పుల్సిపోయిన పిండితో వేసుకుని తిన్నవే.. దోశే.. అది కూడా నీదే.. నువ్వెవరి మోచేతి నీళ్లు తాగట్లేదమ్మా.. కానీ ఎవరిదో.. ఒకరి మోచేయి కింద బతికి ఉండాలి! అదీ జీవితం.. నీకింకా సొతంత్రం రాలేదు.. రాదు.. రానివ్వరు! నీకెంత సొతంత్రం ఉందోనని అనుకుంటుర్రు.. ఉత్తదే.. పైకే.. షాపూర్‌కాడ.. ఆడపిల్లలాని.. చంపకుండనే బొందపెడ్తున్నరంటా! ఆడాడ్నో.. ఆడపిల్లలనమ్మే రాకెట్‌ బయటపడ్డదంట.. మనకెంత పరిజ్ఞానమో.. ఎన్ని రాకెట్లు చేయడం వచ్చో..! అన్నీ పీడకలలే వస్తాంటే దేన్ని గురించి కలలు కనమంటారు కలామ్‌ గారు?
ఏందమ్మీ టీవి పెడుతున్నవ్‌.. అప్పుడే ఎలచ్చన్‌ల మురిక్కంపు గొడవలన్నీ బయటికొచ్చేస్తా ఉంటయ్‌.. ఎందుకు చెప్పు.. అయినా ఏ పార్టీ ఇంతవరకు లేడీ ముఖ్యమంత్రిని చేద్దామని ఒక్కపాలి గూడ అనలేదెందుకని? ఎక్వతక్వ నఖరాల్‌ చేయబాకు.. బేనజీర్‌ ఆరిపోయిన రక్తం చింది మీద పడి పగలబడి నవ్వగలదు! ఆడ ముక్యమంత్రిణినా? గీ సంవత్సరపు పేలని జోకు.. విరగబడి నవ్వు అదే జీవితం ఎక్కడేది క్లిక్కవ్వుద్దో ప్లాపవ్వుద్దో.. ఏదీ ఎటూ తేలని రాయికట్టిన బెండు బతుకు! అడుగులో అడుగునై నవ్వులో నవ్వునై అన్న మొనగాడు.. కిడ్నీలు పాడవుతున్నయంటే ఏడికి పారిపోయిండో.. జీవితం నుంచి ఇట్లా తప్పించుకుంటే ఎట్లనబ్బ.. స్కూలి పిలకాయలమా? క్లాసు బాలేదని దెంకపోనీకి? అమ్మా బాపుల్ని బస్టాండులో దొబ్బేసినాడంటెదవనాయాలు.. పాపం అడుక్కుని తింటున్రు.. ముసిలోల్లు.. అగ్రరాజ్యాల సరసన భారత్‌.. పేపర్లో భలే సరసం చదివినానబ్బ.. ఏయ్‌ నిన్నెవరు పేపరు చదవమంది! ఒక్క కేసు రెండుక్కేసులు.. ఇలా జరిగితే ఇక దేశాన్నంతా తిట్టుడేనా? నీ మొగడు మంచోడు కాపోతే.. మగాళ్ళంతా గంతేనా! ఏమోనబ్బ.. పపంచంల ఒక పెద్ద కోర్టు, దాన్ల ఒకే ఒక కేసు.. ఒకేపంతా ఆడ.. ఒకేపంతా మగ! ఎవరు మంచోరన్నది కేసు, ఇద్దరు జడ్జిలు ఒక ఆడ మగ ఇద్దరు లాయర్లు ఆడ మగ ఇగ ఇది తేలినప్పడు తేలిద్ది లేకపోతే మగ జడ్జి ఆడజడ్జిని బెదిరించి మగ లాయరు ఆడ లాయర్ను చంపేసి, కేసు విత్‌ డ్రా..! న్యాయ శాస్త్రంలో ఎంత సౌకర్యం ఉందంటే ఆడ మగ ఇద్దరూ కలిసి ఉన్నా పిల్లల్ని కన్నా.. అది పెళ్ళి కాదంటా.. మరి పెళ్ళంటేందో.. కొద్దిగన్ని నిర్వచనాలు ఇచ్చుకుంటే బావుండు..  సినిమా నాన్నే కాదు.. మీ నాన్నయినా మా నాన్నయినా అంతే.. ఎంత విశాల భారద్దేశం అయినా మళ్ళీ అంతా ఇరుకే.. అవునూ ఆకలేయట్లే.. ఇప్పుడు మనం విషాదంలో అలకలో కోపంలో దు:ఖంలో ఉన్నాం కదా.. కంట్లో నుంచి ఏడుపు.. ఎవరైనా తినిపించే వాళ్ళు బుదగరించే వాళ్ళు.. నా తల్లీ బంగారు కొండ.. ఒక్క ముద్ద తిను.. అబ్బా- ఎవరైనా పుట్టించడానికే కాదు పుట్టాక్కూడా సరోగేట్‌ మదర్సు ధెరిస్సాలుంటే ఎంత బాగుండు.. అవునూ సరోగేటు ఫాదర్సుండరెందుకని? లేనిదే కావాలెప్పుడు దీనికి!
ప్లేట్లో అన్నం, ఎప్పటిదో వారాలనాటి పప్పు ఫ్రిజ్జులో.. మనలాగా ఫ్రీజయిపోయింది.. పొయ్యి మీద పెట్టు.. వేడయ్యిద్ది.. తినిపించుకో.. చూస్తావేంటి నా కన్నవు కదూ.. ఏడవకు కళ్ళు తుడుచుకో.. ఇదుగో.. ఇది అమ్మ ముద్ద నాన్న తాత కాలేజిలో సునంద ముద్ద.. చేతికి గోరింటాకు పెట్టించుకున్న పూలుపళ్ళప్పటి అత్త ముద్ద పెళ్ళప్పటి ముద్ద పెళ్ళయిన కొత్తల్లో మొగుడి ముద్ద.. అయినా మనకు మనమే బతిమిలాడుకుని మనమే తినిపించుకోవడం.. ఎంత గొప్ప అనుభూతం! సింకులో వేసేయ్‌.. ఈ భూగోళం కూడా సింకులో పడితే బాగుండు.. నర్సమ్మకు చెప్పి బాగా రుద్దిస్తే బాగుపడిపోయేది!
మంచం ఉరుకుతుందేంటలా.. పట్టుకో.. యా ఇలాగే.. ఇప్పుడు గది తిరుగుతుంది.! దీన్నే గది తార్కిక వాదం అంటరు.. అయినా ఎప్పడూ ఏదో ఒకటి తిరుగుతూ ఉండాలి.. అప్పుడే చలన శీలతున్నట్లు.. మరేమో మా ఆయనకి ఈ శీలతెక్కువ! ఎహే ఎవడి గురించి నీకెందుకు? తల పగిలి పోయే నొప్పితో ఉండి.. నిద్రపోతే తప్ప ఇంకేలాగూ తగ్గదు.. నిద్ర.. రావమ్మా మహాలక్ష్మీ రావమ్మా.. ఇలా అంటే వస్తుందా.. ఏక్‌బార్‌ ఆజా ఆజా.. ఎందుకొస్తాడు? ఎందుకొస్తుందీ నిద్ర.. కిడ్నీలో నొప్పి.. గుండెలో నొప్పి.. కీళ్ళ నొప్పి కాళ్ళ నొప్పి.. కళ్లు దేహమంతా మనసుతో పాటు నొప్పులమయం! కిడ్నీలమ్ముతున్రు.. మనుషుల్నమ్ముతున్రు.. భూమినమ్ముతున్రు.. అమ్మని దేదైనా ఉందా? నిద్రపో తల్లీ.. సుఖంగా.. వాడు రాలేదు.. రాకపోతే పోనీ.. టైమెంతయ్యిందో.. నాలుగో ఐదో.. పడుకోమ్మా నా తల్లివి కదూ.. తరతరాల నుంచి కోపాల్‌ తాపాల్‌ అణచిపెట్టి నిద్రబుచ్చడమే గదా మన జాతిలో 99.99 శాతాన్ని చేయిస్తున్నది.. పడుకోమ్మా.. నా పండువి కదూ.. నా దానివి కదూ… నేనే కదూ ఇంకెవరి దానని కాదు కదూ.. నిద్రపో తల్లి నీలాల నీ కంట నీరు నే చూడలేను… ఇంకెప్పుడూ ఇలా చేయొద్దు కదూ! మా బంగారు కదూ! నా చిన్నారి కదూ..!
*

బిల్లి

shahjahana

 ‘నఖాబ్’ తీసి ముస్లిం స్త్రీ ‘దర్దీ’ స్వరాన్ని వినిపించిన  తెలుగు రచయిత్రి షాజహానా. కవిత్వంలోనే కాకుండా, కథల్లో కూడా ఆమె తనదయిన గొంతుకని వెతుక్కుంటోంది. అస్తిత్వ ఉద్యమాల దశాబ్దంలో కవిత్వంలోకి అడుగుపెట్టిన షాజహానా అతి తక్కువ సమయంలోనే గుర్తింపు పొంది, అంతర్జాతీయ వేదికల మీద కూడా తన స్వరాన్ని వినిపించారు.

*

రెహానా వాళ్లాయనది చిన్న గవర్నమెంటుద్యోగం. దాంతో  ట్రన్స్‌ఫర్లు తప్పనిసరై జిల్లా అంతా తిరుగుతుంటారు. ఆ సందర్భంగానే ఈ పెద్ద నగరానికి వచ్చారిప్పుడు. ట్రాన్స్ఫరైనప్పటి నుండీ లెక్కలేసుకుంటూనే ఉన్నాడు రహీమ్. తక్కువ కాలం వెదుకులాటలో మూడంతస్తుల పైన ఇల్లు దొరికింది. ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు రహీమ్.

చిన్న చిన్న ఊళ్లలో అందరూ చక్కగా మాట్లాడేవాళ్లు . ఇప్పుడిక ఎవరైనా మాట్లాడతారో లేదోనని బెంగగా వుంది రెహానాకి. మొత్తానికి వాళ్లు లారీడు సామానుతో సహా దిగిపోయారు. ఆ మూడంతస్తుల మెట్లెక్కుతుంటే చిన్నప్పుడు  చార్మినార్ మెట్లే గుర్తొచ్చాయి ఆమెకి. ఇంకా ఎన్ని మెట్లెక్కాలి? అన్నట్లు కోపంగా చూస్తుంది మాటిమాటికి. కిందవాళ్ల వాటా ముందునుంచే మెట్లెక్కాలి. మెట్ల పక్కన తులసికోట. ఒక మూల పిల్లి ఒకటి అరమోడ్పు కళ్లతో పడుకుని ఉంది. వీళ్ల అలికిడికి కళ్ళు తెరచి చూసి కూడా చూడనట్లు నిర్లక్ష్యంగా పొర్లింది వెల్లకిలా.

శనివారం, ఆదివారం రెండ్రోజులు  ఇంట్లో సామాను సర్దుకోవడంతో సరిపోయింది ఇద్దరికీ. బయట పూలకుండీలను సరిగ్గా కొంచెం ఎండ తగిలేలా ఉంచింది రెహానా. చుట్టు పక్కల పరిసరాల్ని గమనిస్తే ఎవరూ ఎవర్నీ పట్టించుకోని పరిస్థితి కనప్డింది రెహానాకి. భర్త ఆఫీసుకెళ్లాక తను ఒంటరేనని అర్ధమైంది ఆమెకి.

మొదటి వారం రోజులు బద్ధకంగా గడిచాయి. మళ్లీ ఆదివారం వచ్చింది. రహీమ్ మంచి మాంసం అర కిలో తెచ్చాడు. స్టౌ మీద తుకతుక ఉడుకుతూ చుట్టుపక్కలకి ఘుమఘుమ వాసనల్ని వెదజల్లుతుంది కూర. కొద్దిగా మసాలా, కొతిమిర వేసి దించేసింది రెహానా.

మధ్యాహ్నం అన్నం తిని ఎక్కడికో వెళ్లాడు రహీమ్. ఆమె ఒక్కత్తే ఉంది.

ఇంతలో కిందింటి పిల్లి ‘మ్యావ్’ అనుకుంటూ లోపలికొచ్చింది. ‘ఇష్ష్’ అంటూ బైటికి గెంటింది రెహానా. అది పోయినట్టే పోయి మళ్లీ వచ్చింది. నోరు నొప్పి పుట్టేటట్టు ‘ఇష్ష్! ఇష్ష్!’ అని ఎంతన్నా అది ఇంచు కూడా కదల్లేదు. పైగా తోక చివరి భాగాన్ని ఊపుతూ ఆమె కాళ్లను రాసుకుంటూ తిరగసాగింది. అంతకు ముందు వాళ్లిద్దరికీ ఎన్నో రోజుల పరిచయ బంధం ఉన్నట్లు.

దాని బాధ చూడలేక ఆకలేస్తుందేమోనని, రాతెండి ప్లేట్లో రెండు మూడు పలుచటి మాంసం ముక్కలు, కోస్తున్నప్పుడు పక్కకి పెట్టిన మాంసం తుక్కు అంతా తీసుకెళ్లి బయట పెట్టింది రెహానా. వెంటనే బయటికెళ్లింది పిల్లి. చక్కగా ప్లేటుని  చూసి తినడం ప్రారంభించింది. తిన్న తరువాత రెండుసార్లు అటుఇటు పచార్లు చేసి కిందికెళ్లిపోయింది.

అది మొదలు ప్రతిసారి మాంసం వండినప్పుడల్లా పిల్లి రావడం, రెహానా మాంసం పెట్టడం అలవాటైపోయింది. కొన్ని రోజుల తర్వాత ఒక ఆదివారం పిల్లి ప్లేట్లో మాంసాన్ని విదారగిస్తుంది. కిందింటి పిల్లి యజమాని మందపాటి చద్దర్లు డాబాపై ఆరేసుకోవడానికి వచ్చింది. ఆవిడ రెహానా వాళ్లింటి ముందు నుంచే పైకెళ్లాలి కాబట్టి యాదృచ్చికంగా వచ్చి పిల్లిని చూసింది.

దాని ముందున్న ముక్కలని చూసింది. వచ్చినంత వేగంగా కిందికి వెళ్లిపోయిందామె.

“ఏమైనా మర్చిపోయిందేమో” స్వగతంగా అనుకునేలోపు కిందనుంచి పెద్దగా అరుపులు వినిపించాయి. ఏమిటా అని రెహానా నాలుగు మెట్లు కిందికి దిగింది. రెహానాని చూసి మొహం తిప్పుకుంటూ ఆవిడ “ఇన్ని రోజులూ చక్కగా పాలు, పెరుగూ  పోసి పెంచాను. చండాలపు తిండి పెట్టి మా పిల్లిని అపవిత్రం చేసిందే. అయినా వెనుకా ముందు చూసుకో అక్కర్లా? ఎవరి పిల్లి  ఏంటి అని? మా ఇంట్లో పిల్లలతో సమానంగా పెరిగిన పిల్లి. మడీ, ఆచారం అన్నీ ఔపోసన పట్టిన పిల్లి అది. ఇన్నాళ్ల దాని నిష్టని ఒక్క రోజులో గంగలో కలిపింది కాదు. అయినా ఆ ఓనర్‌కి ముంధునుంచీ చెప్తూనే ఉన్నాం తురకలకి అద్దివ్వద్దనీను. అయినా వింటేనా.. వెధవకి డబ్బు ఆరాటం. అయినా రానీ. అతని సంగతీ తేలుస్తాను” చేతులు తిప్పుతూ ఆవిడ రెహానాని కడిగేసింది ఇంకా చాలా మాటలతో.

పిల్లి తన వంక పాపం అన్నట్లు చూస్తున్నట్టనిపించింది రెహానాకి.

“అది కాదండీ.. నాకు తెలీక” అని రెహానా ఏదో చెప్పబోయేంతలో “దాక్షాయణి ఏం జరిగిందే? రమ్మని పిలిచావూ.. వచ్చేలోగా ఎక్కడికి వెళ్లావు? ఏమిటా గలాటా? అలగా జనంలాగా.. ముందు ఇంట్లోకి  తగలడు” అనుకుంటూ బైటికొచ్చాడు వాళ్లాయన.

ఆమె రుసరుసలాడుతూ నావైపు , పిల్లి వేపు కూడ అసహ్యంగా చూస్తూ లోపలికి వెళ్లిపోయి కోపంగా తలుపేసుకుంది. ఆమె వెనుకే లోపలికి వెళ్లబోయిన పిల్లి ఏమీ అర్ధం కాక నిలబడిపోయి “మ్యావ్” అంది దిగులుగా..

 

 

+++++++++++++++++++

 

కూరగాయలు కొందామని కిందికి దిగుతుంది రెహానా. పిల్లి దాక్షాయణి వాళ్ళ గడపదాటి లోపలికెళ్లడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. దాని సామ్రాజ్యం కదా మరి. సుడిగాలిలా దూసుకొస్తుంది ఆమె.

“అప్రాచ్యపు ముండా! ఏం మొహం పెట్టుకుని వస్తావే ఇంట్లోకి. నువు మలినమైపోయింది కాక మమ్మల్ని కూడా మలినం చేద్దామనే.. ఫోవే.. చీ.. పో! అవతలికి, నీకివాళనుంచి అన్నం లేదు సున్నం లేదు” అంటూ నిర్దాక్షిణ్యంగా పిల్లి ఇవతలికి కట్టేముక్కతో నెట్టి తలుపులు ధడేల్మని వేసుకుంది దాక్షాయణి.

ఆవిడ తిట్టింది పిల్లినా, తననా … అనుకుంటూ  కిందికెళ్లిపోయింది  రెహానా.

ఆ రాత్రంతా పిల్లిని గురించి ఒకటే కలలు రెహానాకి.

విచిత్రంగా కొన్ని పిల్లులు జందెం వేసుకుని ఉన్నాయి. జందెం వేసుకున్న పిల్లులు వేసుకోని పిల్లుల మీదికి యుద్ధానికొస్తున్నాయి. యుద్ధంలొ ఎవరు గెల్చారో ఓడారో తెలీదు.

మొత్తానికి ప్రతీ పిల్లికీ గాయమై రక్తం కారుతుంది. అది కూడా జీవహింసే కదా.. కలవరిస్తుంది రెహానా. ఆ  యుద్ధాన్ని ప్రత్యక్షంగా చూసిన ఆమె పిల్లుల మీద పరిశోధించి పురాతన గ్రంధాలు చదివి శోధించి విలువైన పరిశోధనా వ్యాసాలు రాసి  పత్రికలకు పంపి పుస్తకంగా వేసింది.

ఒక సంఘం వారు పిలిస్తే పిల్లుల గురించి సభలో ఇలా మాట్లాడింది. “పిల్లులన్నీ మాంసం తినేవే. కానీ కొన్ని కొన్ని పిల్లులు కొన్ని కట్టుబాట్లు పెట్టుకుని మానేసినై. అన్నీ ఒక్కలాగే ఎందుకుండాలి. వాటికంటే మనం గొప్పవిగా కనపడాలని. అయితే వాటి జీన్స్‌లో మాంసం తిన్న ఆనవాళ్లు ఆ కోరిక గుప్తంగా ఉండి అవకాశం  వచ్చినప్పుడు బయట పడతాయి” ఆమె ఉపన్యాసం ముగియకుండానే వేదిక నాలుగువైపుల నుండీ జందెం పిల్లులు దాడి చేశాయి. వేదిక కూలి రెహానా మీద పడింది.

కెవ్వుమని అరిచింది రెహానా. ఆమె అరుపులకి ఆమే భయపడి దిగ్గున లేచి కూర్చుంది.

పక్కన వాళ్లాయన గండు పిల్లిలా చూస్తున్నాడు మొహంలో మొహం పెట్టి.

“ఏంటా అరుపులు! ఎవరైనా వింటే పొద్దున్నే తాగి గొడవ చేస్తున్నాననుకుంటారు.. రాత్రంతా పిల్లులు కొట్లాడినట్లు నా మీదికి కాళ్లు చేతులు విసిరింది కాక.. హారర్ సినిమాల్లో లాగా కెవ్వుమని అరవడాలేంటి?” విసుక్కున్నాడు రహీమ్.

ఆఫీస్ ఏర్పాట్లు అన్నీ అయ్యాక రహీమ్ వెళ్లిపోయాడు. చిన్నగా రెండు మెట్లు  దిగి తొంగి చూసిన రెహానాకి అక్కడ పిల్లి ముందు ప్లేటు ఎండిపోయి కనబడింది.

పాపం అది రాత్రంతా ఏమి తినలేదులా ఉంది అనుకోగానే మనసంతా బాధతో నిండిపోయింది రెహానాకి.

మధ్యాహ్నం సమయంలో వాకిలి ముందు ఏదో కదలాడుతున్నట్టుగా ఉంటే.. చూస్తే  పిల్లి. నీరసంగా ఉన్నట్లుంది అరుపు సరిగా రావడం లేదు. గబగబా ఇంట్లో ఉన్న ఎండురొయ్యలు తెచ్చి ప్లేట్లో వేసి పెట్టింది. ఆబగ తినేసింది పాపం పిల్లి. ఇంక అది ఆమె వెనుకే తిరగసాగింది. తర్వాత కుండీల పక్కన మంచి ప్రదేశం చూసుకుని ఆరామ్ గా నిద్రపోయింది.

ఆ రోజు నుండి దాక్షాయణి ఇంటిముండు ఎన్నడూ తచ్చాడుతూ కనబడలేదా పిల్లి.

 

 -షాజహానా