దృశ్యం: దండమూడి సీతారాం
పదాలు: భాస్కర్ కె.
*
బేకారీలు
ఇక రాత్రంతా, ఏరంగునూ తాకలేనని
ఆ సాయంత్రపు ఆకాశం
సకలసౌందర్యలేపనాలన్ని
పసిపాపలా వంటికి రాసుకున్నట్లు
చీకటితో యుద్దంలో ఓడుతూ భానుడు
ముఖాన్ని మబ్బుల వెనుక దాచినా
ఆకాశం ఆ సిగ్గును ప్రతిఫలిస్తున్నట్లు
అతన్ని ఆపుతూ ఆమె అంటుంది
కాసేపు వాక్యాన్ని పక్కన పెట్టి ఆస్వాదించు
నిజానికి సాయంత్రమంటే భగవంతుడు
ఆ పగటికి రాసే వీడ్కోలుకవిత్వం
ఆ రాత్రికి రాయబోతున్న తొలిప్రేమలేఖ.
*
తాజా కామెంట్లు