వాగ్దానపర్వం 

 

 

 

~

రాన్రానూ రాజకీయాలు కష్టమైపోతున్నాయ్ రా బాబూ. మా  తాత ఎలక్షన్లలో నిలబడ్డ రోజుల్లో అంతగా నోరు పారేసుకోకుండానే, పుసిక్కిన   గెలిఛేసేవాళ్లు. ఇప్పుడలా కాదు. ఓ బలమైన వాగ్దానం చేయాలి. అంతే కాదు. గెలిచాక అది నెరవేర్చాలి” అన్నాడు ‘టామ్’ మీసాలకంటిన పాలు తుడుచుకుంటూ!

అది విని అప్పుడే తొర్రలోంచి బయటికొచ్చిన జెర్రీ – “నువ్వేం వర్రీ అవకు.

వాగ్దానాలు ఏమేమి ఇవ్వాలనేగా నీ ప్రాబ్లం? అదేదో నీ జోబీ లోంచి ఏదో తీసిచ్చే అపోహలో ఏవన్నా ఉన్నావుటోయ్ వాగ్దానం ఇవ్వడం అంటే? ఆరోజుల్లో  భూదానం  గట్రా లాటివన్నీ  భావే లాటి బుర్రలేనోళ్లూ … పుచ్చలపల్లి లాంటి పిచ్చోళ్ళూ  ఇచ్చేసుకుని ఇల్లు గుల్ల  చేసుకున్నారు  గానీ, మనలాంటి అల్ట్రా మాడ్రన్ గాళ్ళు అవలంబించే  కార్యక్రమమా అది నువ్వే చెప్పు? అసలు ‘వాగ్దానం’ అంటే ఎంటనుకుంటున్నావ్ నువ్వు? భూమ్మీద సమస్త దానాల్లోకెల్ల అతి గొప్ప ‘దానం’ ఏంటయ్యా అంటే అదే ‘వాగ్దానం’. అందునా,  అతి సహజంగా అనాయాసంగా లేదా అప్పనంగా దొరికేవాటిని  నీవిగా స్వంతం చేస్కుని ఎడాపెడా  ప్రా’మిస్’లు చేయటమే నేటి నిఖార్సైన వాగ్దానం ! అన్నప్రసాదానికి అంగూళీయక మానించి, అంగట్లోకి ముట్టించి … ఆవిధంగా  అంగుళమంత కడుపుకి పట్టించి అన్నప్రాశనం అనేది ఒకటి  చేస్తాం కదా బొడ్డూడిన బుడతడికి! రాజకీయ వాగ్దానమైనా  అంతే అనుకో! ఉత్తినే మెతుకు నాలిక్కి కతుకుతామ్ … బుడ్డోడు ఓసారి గట్టిగా  చప్పరించి ఊరుకుంటాడు. అంతే! అలాగని అప్పటినుంచీ మొదలుపెట్టి ఎడాపెడా  భోజనం చేయించే  ఏర్పాట్లు చేస్తామా యేమ్?” ఏక బిగినుగా చెప్పాడు జర్రీ తెగ బాడీ లాంగ్వేజ్ ప్రదర్శిస్తూ.

అర్ధం గాలేదని చెప్పలేక ‘సింబాలిగ్గా’ బుర్ర గోక్కున్నాడు టామ్  నెత్తిన కించిత్ దురద లేకపోయినా!

“ఆ  గోక్కొడమ్ ఆపు. నీకర్ధం కాలేదని నాకర్ధవైంది. వాగ్దానం పారేయడానికి పేద్ద తెలివితేటలు ఏడవక్కర్లేదు. విను. ఉదాహరణకు – నీకు కాసిన్ని మంచినీళ్లు తాగాలనిపించిందనుకుందాము. నీకులానే ఓటేసే ప్రజలక్కూడా నీళ్ళు తాగాలనిపిస్తుందిగా.  పాత కాన్సెప్టుని వలిచిపారేసి, దాన్ని సృజనాత్మకంగా మలిచిపారేసి – ఇంటింటికీ ఉచితంగా  చెంబెడు  నీటిని అందించడమే మా పార్టీ ధ్యేయం ’ అని ఉచిత రీతిన అనేసేయ్…బకెట్లు బకెట్లుగా ఓట్లు కురుస్తాయ్! “ చెప్పాడు జర్రీ.

‘మరో ఉదాహరణ  చెప్పు’ అన్నాడు టామ్  మళ్ళీ బుర్ర గోకితే నిజాయితీగా ఉండదనిపించి.

“అంత తేలిగ్గా అర్ధమైతే నువ్వు టామ్ ఎందుకవుతావు. విను మరో ఉదాహరణ –ఏ సాయంత్రం వేళో నీ ఫార్మ్ హౌస్ లోని ఇసకో మట్టో గర్వంగా కెంజాయ మెరుపులతో మిలమిలా మెరుస్తోందనుకో. నీకులాగానే  ప్రజల కంట్లో కూడా మెరుపు చూడాలనిపించదూ.  వేంఠనే – ‘మీ ఇంటి పెరట్లో మట్టి ఇకనించీ ఉచితంగా మీపాటికి  మీరే శుభ్రంగా తవ్వుకోవచ్చు. ఎవడి పర్మిట్లూ అక్కరలేదు’  – అని  ప్రకటించు. ఎలా ఉంది అయిడియా?” అంది జెర్రీ.

“ఓహోహో! మట్టికొట్టుకున్నట్లుంది. ఓహ్ …సారీ!  భూ-చక్రమ్ తిప్పినట్టుంది. అదిసరే…భూమైపోయింది … ఇహ ‘గాలి’ అంటావేమో?” అన్నాడు టామ్ .

“బాగా గుర్తు చేశావ్ .. కాస్కో మరో ఉదాహరణ. ….’ప్రతి పొద్దుటా ప్రతి మనిషికీ పచ్చి ప్రాయాననే స్వచ్చమైన పచ్చిగాలి దొరికేలా ప్రతి ఉదయాన్నీ మీకు అందుబాటులోకి  తెస్తామ్’ – అని ప్రకటించు! అలా సరాసరి   ‘గాలి’ ని వదలొచ్చు. అదేనోయ్… వాగ్దానానికి గాలినలా వాడుకోవచ్చు.”

“జనాలు మరీ అంత పిచ్చోళ్ళా? గాలి ఫ్రీ – అంటే నమ్మడానికి?” బుకాయించాడు టామ్!

“మరదే! సాంకేతికంగా చెబితేనే గానీ ఏదీ వినవు. కావాలంటే ఈ వాగ్దానాన్నే కొంచె టెక్నికల్ గా … – ప్రతీ ఇంటికీ పచ్చి గాలి పిచ్చ ఉచితంగా 137 ఘనపు మీటర్లు ఉచితంగా అందేలా చేస్తాం – అని ప్రకటించుకో. అలానే ఇందాక చెప్పిన చెంబుడు నీళ్ళు బదులు నీకు తోచిన క్యూసెక్కులను. లేకపోతే ప్రతి పంచలోనూ  8 సెంటీమీటర్ల వర్షపాతాన్ని కురిపిస్తామను. వోట్లు కురిపించుకో. ”.

“ఇప్పుడు బాగా కుదిరింది. నమ్మబలికేలా కూడా ఉంది.  ‘గాలి’ మాటలు ఎప్పటికీ  చద్ది మూటలు. గాలి లీలల్ని మించి ఏమైనా కలదా? అయినా చిన్న సందేహం.  అలా అన్నేసి  గాలి మాటలు చెబితే ఉత్త ‘గ్యాస్’ అంటారేమో?”

“నీకు కాన్సెప్తు బ్రహ్మాండంగా అర్ధమైపోయినట్టుంది. నాక్కూడా తెగ సజెస్టు  చేసేస్తున్నావ్. యస్! ఏవన్నావ్ ఇప్పుడు ….. గ్యాస్ అని కదూ అన్నావ్? ఈ సారి వాగ్దానాన్ని ఇలా వదిలేయ్ పబ్లిక్ మీదకి – ‘గ్యాసు ఊసే వద్దు. గాడిపొయ్యే నీక్కు ముద్దు’ – అలా స్లోగనిచ్చి  ప్రజల్ని చైతన్యవంతుల్ని చెయ్. ఈ క్రమంలో ఇంటింటి కి ఒక ‘గాడిపొయ్యి’ ఉచితంగా  తవ్వించి పెడతామని బృహత్తరమైన వాగ్దానం చెయ్.  ఎక్స్ చెకర్ కి  ఏవన్నా ఖర్చా బొచ్చా?”

“మహాద్భుతం … పబ్లిక్ అడ్మిన్స్ట్రేషన్ నించి పాలిటిక్స్ దాకా ఎవరైనా  మీదగ్గరే నేర్చుకోవాలి. అ…యి…నా ….”

“అర్ధమయింది నీ డౌటు. అలా తాపతాపకీ బుర్ర తక్కువ వెధవలా బుర్ర గోక్కోకు. గాడిపొయ్యి ఆకమడేట్ చేసుకునే స్థలం ఎక్కడేడిచిందీ ఈ రోజుల్లో అనేగా నీ డౌటు? మళ్ళీ  వాగ్దానానికి కొంచెం టెక్నికల్ రంగు పులుము. ‘నీచ నికృష్ట కడు నిరు పేద వెధవాయిలందరికీ గ్యాసు బండ పూర్తిగా ఉచితం’ అని ప్రకటించు”.

“అబ్బబ్బ …తమరి బండ పడ… ఏం టెక్నిక్కు వదిలారు సారువాడూ. చ్చస్తే  నోరూ వాయీ ఉన్న ఏ వెధవాయీ దీనిమీద నోరు చేస్కోడు. ఇది అదుర్స్”

రజనీకాంత్ లాగా గిర్రున తిరిగి కాలిమీద కాలేసుకుని కూర్చుంది జెర్రీ. “పృధ్వాపస్తేజోవాయురాకాశాలని పంచ భూతాలు కదా .. పృధ్వీ, అపస్సూ అయింది. అంటే  భూమైందీ,  నీరైందీ. వాయువూ  అయింది. అంటే గాలీ అయింది.  ఇక అగ్గి , ఆకాశం మిగిలాయి. అంచేత  ఇప్పుడు ‘తేజో’ కాన్సెప్టుని వాడుదాం ….”

టామ్ పరవశం తో తోకూపుతూ  – “అంటే ఇప్పుడు  సమ్మర్ కదా! ఏదన్నా అగ్గిరాముడు వాగ్దానం వదలండి.” అన్నాడు.

“భేషుగ్గా గుర్తు చేశావ్. విను. వేదిక పైన  మైకుచ్చుకున్నాక …. ‘ప్రజలారా… దిమ్మదిరిగే ఈ సమ్మరుకి మీరంతా సమ్మ సమ్మగా ఉండాలని ప్రతి భడవాయికీ ఓ నల్ల కళ్ళద్దాలు ఉచితంగా ఇచ్చిపారేద్దామని నిర్ణయించుకున్నాం’ – అని ఓ వాగ్దాన బాణం వదులు. ఠపీ మని గుచ్చుకుంటుంది.”

“ఎక్కడ? కంట్లోనా?” అడిగాడు టామ్.

kamedee karner

“ఊర వెటకారం అంటే అదే! కూల్ కూల్ కబుర్లు చెబుతుంటే… కంట్లో కారమద్దే మాటలు చెప్పకు. ఖజానాకు ఖర్చు అనుకుంటే… ఆ కూలింగ్ గ్లాసేదో కంటి చూపు వంద శాతం  సరిగా ఉన్నోడికే ఇస్తామని చిన్న రైడర్ పెట్టుకో. ఈ పెపంచకంలో వంద శాతం సరైన కంటి చూపు ఏ జీవికీ ఉండదు.” రీసర్చి స్కాలర్లా  చెప్పాడు జెర్రీ.

“వహ్వా…వాహ్వా! అగ్గి తాలూకు వాగ్దానం పన్నీరు పోసిన బుగ్గిలా అదిరింది.  ఇహ ఆకాశం గురించి సెలవివ్వండి  ….” అన్నాడు టామ్ గోక్కొడమ్ మానేసి అదే చేత్తో మీసాలు అనవసరంగా తిప్పుకుంటూ.

“ ఆ … అక్కడికే వస్తున్నా….విను.  ప్రతి ఆడపడుచు ఇంటికీ వెళ్ళి – ఆకాశం అమ్మాయయితే నీలా ఉంటుందే…నీలా ఉంటుందే -అని చెప్పు.”

“చెప్పుచ్చుకుంటారు.”

“కదా? ఆ చెప్పు చక్కగా రెండు  చేతుల్లోకి తీసుకుని – ‘ఇహ ఈ పాద రక్షలతో అవసరం లేదు ఆడపడుచుగారూ. ఎందుకంటే మీరు ఈ భూమ్మీద నడవరు. ఎంచక్కా రూపాయికే ఆకాశంలో విమానాల్లో ‘వియన్నా’ దాకా వెళ్ళి వచ్చే ఏర్పాటు చేసేలా ‘వియన్నా ఒడంబడిక’ కుదుర్చుకుంది మా పార్టీ – అని చెప్పు! తొక్కలోది … ఆకాశం అమ్మాయవడమేంటి? అమ్మాయే ఆకాశమవుతుంది ఆనందంతో!”

“మరి ఎక్స్ చెకరు మీద భారం … గట్రా….?”

“ ఎక్స్ చెకరా… చైనీస్ చెకరా? ఇలాటప్పుడే సృజనాత్మకతో,  సాంకేతికతో అద్దు అని చెప్పానా? వాగ్దానానికి ఇలా కండిషను పెట్టు.  టికెట్టయితే ఇప్పుడే తీస్కోవచ్చు గానీ … కాక… పోతే…”  దర్పంతో చెప్పుకు పోతున్నవాడల్లా కొం…చెం ఆగాడు   జర్రీ.

“పోతే…?” రెట్టించాడు టామ్.

“ పోతే ఏవుంది? ప్రయాణికురాలి  వయసు 50 దాటిన తరువాతే టిక్కట్టు  చెల్లుతుంది… అని మళ్ళీ ఓ రైడరు వేస్కో! ఎన్నో ఇక్కట్లు పడి టిక్కట్లు  అట్టేపెట్టుకున్నా గానీ,  50 దాటాక…. అప్పటికి పోతే పోతారు! అథవా  ప్రభుత్వం మారగా… వారంతట  వారే  పోతారు!  ఆకాశం అన్నాక ఎప్పటికైనా  పోక పోతారా?”

“హబ్బబ్బ … ఏమి సెప్పితిరి!”

“వాగ్దానం వంకాయలా నవనవలాడుతుండాలే గానీ, గంపగుత్తంగా  జనాలు వత్తాసు పలికేసి  డిన్నర్లోకి  గుత్తొంకాయ వండుకోడానికి రెడీ అయిపోరూ? పొహళింపు పొందిగ్గా ఉండి దీటైన మేటి వాగ్దానపు వడ్డింపు అలాంటిది. దాని ఘుమఘుమే వేరు ”

$$$

 

యెనకటి రావ్ ముందుచూపు

 

 

ఎప్పుడూ ఏదో ట్రెండ్ కావాలని కోరుకునే ఎడిటర్ యెనకట్రావ్ కి … ‘ఈ ఉగాదికి  ‘అశ్లీల కథల పోటీ’ ఓటి పెట్టి పారేస్తే ఎలగుంటది’ …. అనిపించింది! దాన్ని ‘తక్షణమే అమలుపరచెదవుగాక’ అంటూ సబ్బెడిటరు సంకటరావ్ కి పైనించి  కిందకి పామేశాడు సదరు ఆలోచన్ని! ఎప్పుడూ ఏదో ఒహటి మూసుక్కూచ్చుని ఉండటం అలవాటయిపోయున్న సంకట్రావ్,  చేసేదేంలేక అప్పటికి  నోరు  మూసుకుని ఆ వెంఠనే ఓ పత్రికా ప్రకటన వేసిపారేశాడు,  కాల్చిన సిగరెట్టు పీక కారులోంచి వెనక జనమ్మీదకి  విసిరిపారేసినట్టు!

పత్రికా  ప్రకటన చూసిన జనం  పలు పలు విధాలా స్పందించారు. కాపీని తప్పక ముందస్తుగా బుక్ చేసుకోవాలనే చిత్త  చాపల్యం  పెరిగిన క్షణం నుంచి  రసిక  జనాలకి వంటిమీద కౌపీనం నిలవలేదు! ఖానా పీనా  తెలవలేదు!!

“ఏమ్మాయరోగం ఆ ఎడిటరుకి?“ సరాసరి అశ్లీలాన్ని పోటీకి నిలుపుతాడా? “  అంటూ అంతా కూర్చుని ఆయనగార్ని  నిలేశారు మహిళా మండలివాళ్లు. “విషయమ్మీద అంతా కలిసికట్టుగా  ‘సమరం’  చేయుటకొరకు  ఆయత్తమవందే   ముద్దలోకి ‘లవణం’ కూడా తీసుకోవద్దని”  పెసిడెంటు పేరమ్మ ఆధ్వర్యంలో కాలనీలోని అంగనలంతా అంగీకరించి ఆనక  తీర్మానించారు.

మేధావి వర్గం వారైతే ‘కాదేదీ కవితకనర్హం’ లాగా ‘కాదేఅంశం  పోటీకి  అనర్హం’ అన్న నినాదాన్ని సునాదంగా మార్చి గొంతుకొక్కటి విచ్చి మ్రోశారు. ఇంతింత రాజ్యాంగం రాసుకుని,  ఆమాత్రం స్వాతంత్రం లేకపోతే బతుకులెలా వెళ్లమారుస్తాం అంటూ వాళ్ళకు వాళ్ళే బుజాలు చరుచుకున్నారు. వాపసివ్వడానికి తమ వద్ద ఏమేమి అవార్డులున్నాయో రాత్రికి రాత్రే అంతా అటకెక్కి  ట్రంకుపెట్టె వెతుక్కోండని మరో మీటింగులో పిలుపిచ్చారు సభ్యులందరికీ.

ఓ దయ్యాల సినిమా డైరెక్టరు వచ్చి ‘అశ్లీలాన్ని’ మానుంచి దూరం చేసి మా ‘వంట్లో’  భావజాలాల్ని,  ఇంట్లో దూలాల్ని తీసేసినంత వీజీగా తీసేస్తారా? ఎక్కడికి తీసుకెళుతున్నారు ఈ దేశాన్ని? కామి గానివాడు మోక్షగామి కాలేడు! అశ్లీలాన్ని చూడలేనివాడు శీలాన్ని ఇనుమడింపజేసుకోలేడు”  అంటూ స్వీటు చప్పరించినంత  వీజీగా  ట్వీటు చేశాడు! పెద్దోళ్ళకి విరుద్దంగా యేవైనా ట్వీటు చేస్తే ఐటీ ఆక్టు ప్రకారం బొక్కలో యేస్తారెమో అని పామరజనానికే భయంగానీ …ఇలాటి  తింగరిబుచ్చి గాళ్ళకి ఏమీ ఉండదు  అని స్వామీ పవిత్రానందలవంటి వారికి బాగా తెలుసు. పైపెచ్చు  అలా వాకృచ్చిన వారిని ‘మగధీరుడు’,  ‘దమ్మున్నోడు’, ‘పరమ తేడా శిరోమణి’ లాంటి అవార్డులు ఇచ్చి సముచిత రీతిన సత్కరిస్తారు కూడాన్నూ… అంటాడు పవిత్రానంద! అదే ట్వీటు తను చేస్తే ‘నిత్య అశ్లీలానంద’ అని బిరుదిచ్చి ఉద్ధరించేవాళ్లు అని అప్పుడప్పుడూ వాపోతుంటాడు ఏ ఆటోలోనో అటుగా  పోతున్నప్పుడాయనగారు.

“మేము ఎక్డా భాయీ భాయీ కాదు గానీ … బేఅశ్లీలతా కీ బాత్ మే మేమూ భాయీ భాయీ. ఎవరైనా  సౌందర్యం లోప్టా పెట్టుకోవాల్ – బైటా ఓపెన్లో కాదూ”  గట్టి పట్టు పట్టాడు పక్కింటి బాబూ మియా!

అదేం పట్టించుకోకుండా – “ఎందుకూ పెట్కోవాలే? అసల్ కీ ఈ అశ్లీల్ తా అంటే క్యాహై? కౌన్ నిర్వచనం ఇస్తారూ హై?” అన్నాడు కించిత్ వెటకారంగా   రకుల్ కోబాల్ –‘ స్మార్ట్ ‘ ఫోన్ లో ‘స్మార్ట్’ వీడియో చూస్తూ!

ఆ పక్కనే ఉన్న మన్మధ రావ్ “ బొడ్డు మీద ఆపిల్ పెట్టి చూపిస్తే .. బొడ్డు ని చూస్తామా? ఆపిల్ ని చూస్తామా? ఆపిల్ ని అడ్డం పెట్టుకుని బొడ్డుని చూపించే కుట్ర కి మనం తేలిగ్గా లొంగి పోవలసిందేనా? అయినా అనుకుంటాంగానీ ఎర్రటి  ఆపిల్తో అంతర్యామివంటి అశ్లీలాన్ని ఆపలేరు గాక ఆపలేరు. అంచేత అశ్లీలాన్నిఇదమిద్ధంగా  నిర్వచించలేమ్” అన్నాడు నిర్వచనం చెప్పలేక … ‘ఎర్రని సూర్యకాంతిని  అరచేత్తో ఆపలేమ్ గాక ఆపలేమ్’ అన్న చందంగా  !

“నిర్వచనం లేక పోవడమేంటి? ఐపీసీలో ఏనాడో చెప్పారు వెయ్యి సంవత్సరాల కన్నా ముందే” అన్నాడు రకుల్ కోబాల్!

“అదేంటి వోయ్ ? ప్రాధమిక హక్కులకు వ్యతిరేకంగా తగలడ్డ ఆ  పాత చింతకాయ్ పచ్చడి  సెక్షన్నే తీసిపారేసేయ్ మంటుంటే ఇప్పుడున్న  పండితాగ్రేసరులు…..?”  కల్పించుకున్నాడు కస్తూరీ తిలకం బట్టతల నిమురుకుంటూ!

“ నాయనా! ఇప్పుడు నేను ఆ మూడో తలకాయ వారి  ధూర్త అప్రాకృతిక  అనైచ్య అలౌల్య అసందర్భ ఆంగిక  లైంగిక వికటీకృత వైపరీత్య చర్మచాపల్య  చర్య గురించి మాట్లాడటం లేదు! ఆ అంశం వేరు. ఈ అంశం వేరు” పిచ్చ పిచ్చగా ఖండించాడు కోబాల్!

“ ఇందాకటి నుంచి చూస్తున్నాను. మీరూ మీరూ  ఖండించుకుంటున్నారు సరే! నేను చెప్పేది వింటారా….” మధ్యలో వచ్చింది బాడీమీద  నిండు వస్త్రాలు నిండుకున్న  వస్త్రలత!

ఉలిక్కి పడి తమ తమ  అధో వస్త్రాలు వాటి వాటి స్థానాల్లో పొందికగా ఉన్నాయో లేవో అని పరిశీలించుకుని తృప్తినొందిన పిమ్మట –

“చెప్పండి వింటాం” అన్నారు కస్తూరీ కోబాలుర ద్వయం.

“ అశ్లీలత నిర్వచనం  గురించి మీరు ఏదైనా  చించే ముందు, ‘మా దేహం-మా యిష్టం’  అనే ప్రాధమిక అంశాన్ని మీరు మరువరాదు. ‘వాక్స్వాతంత్ర్యం’ లాంటి ప్రాధమిక హక్కు  ఉందీ అన్నప్పుడు ‘దేహస్వాతంత్ర్యం’ ఉంది అనే ప్రాధమిక హక్కుల  అంశం అందులో ఇమిడి ఉంది. దేహాలకీ, దాహాలకీ అడ్డుకట్ట వేయడం ఫాసిస్టు వికృత చర్య! సృష్టి సహజాతాన్ని పాతరేసే పైశాచిక చర్య! ప్రాకృతిక  రాజ్యాంగం ప్రసాదించిన అంగాంగ వైభోగాన్ని అణగదొక్కే కాముక ఆటవిక చర్య “ అంటూ ఆయాసపడి మధ్యలో ‘ఊపిరి’ తీసుకోడానికి ఆగింది వస్త్రలత.

2016-03-18 23.43.59

“వామ్మో వీరి  పదజాలమే జలఫిరంగుల్ని ఫేస్ చేస్తున్నట్టు  ఉన్నాయి. ‘ఊపిరి’ తీస్కుని మళ్ళీ మొదలెట్టారంటే  భాష్పవాయువు ప్రయోగం చేయించుకున్నట్టే …ఎందుకొచ్చిన గోల … బతికుంటే బూతు సినిమా చూడొచ్చు ” అనుకుంటూ ఇద్దరూ మెల్లగా అక్కడినుంచి తప్పుకున్నారు.

ఈ చర్చ అంతా పక్కన బడ్డీ కొట్టు దగ్గర చాయ్ తాగుతున్న ఇద్దరు ఛానల్ మిత్రులు  ‘అరె… వీటిని కొన్ని ‘బైట్స్’ గా తీసుకుంటే ‘జంగ్లీ  నైట్స్’ ప్రోగ్రామ్ లో పెట్టుకుంటే బాగుండేదే” అనుకున్నారు. ఈ రాత్రే ప్రోగ్రామ్ ఎడిటర్ తో మాట్లాడి,  రేపే కెమెరామాన్ తో గంగని పంపించి ‘స్త్రీ పురుషుల  మధ్య అశ్లీలతా వైవిధ్యం’ అనే చర్చనీయాంశాన్ని షూట్ చేయిద్దాం అనుకున్నారు ఇద్దరూ.

గిర్రున ఓ మూణ్ణెల్లు  తిరిగిపోయాయి. ఎడిటర్  యెనకట్రావ్ ఆనందగా ఉన్నాడు. తన స్కీమ్ ప్రకారం వదిలిన అశ్లీల కథల  పోటీకి కథలు కుప్పలు తెప్పలుగా వచ్చాయి. జడ్జస్ అంతా కలిసి ‘నీ యబ్బ!’ అనే కథ ఉత్తమ అశ్లీల కథగానూ, ‘తోక్కేం కాదూ…’ అనే కథని ద్వితీయ బహుమతి కిందా, ‘జింతాతా చితాచితా” అనే కథని తృతీయంగానూ ఎంపిక చేశారు. పెగ్గు పెగ్గుకూ మధ్య నంజుకునే పచ్చడి పూర్తిగా నాకేశాక – ‘కథల సబ్జక్టు ఒకడబ్బ సొమ్ముకాదు. వైవిధ్యంతో రాసిందేదైనా కథే! దానికి కథకుల నుంచి వచ్చిన ఈ స్పందనే దాఖలా’ అన్నాడు సబ్బెడిటర్ సంకట రావ్ తో యెనకటి రావ్  తబ్బిబ్బైపోతూ.

“ఎంతైనా మన ప్రింట్ మాధ్యమం తాబేలే సార్! ఎలక్ట్రానిక్ మాధ్యమం అయితే సూపర్ ఫాస్ట్గా రిసీవ్ చేస్కుంటారు ప్రజానీకం. అక్కడ ‘జంగ్లీ నైట్స్’ ప్రోగ్రామ్ కి టీయార్పీ  రేటింగే రేటింగు. అటు చూడండి ” అంటూ రిమోట్ నోక్కాడు సంకట్.

“మరి నేవెళ్లొస్తా! మన పత్రిక్కి సన్నీ లియోన్ ఆత్మ కథ ఏమన్నా మన పాఠక దేవుళ్ళకోసం రాసిస్తుందేమో కనుక్కోమన్నారుగా…” అన్నాడు సంకట్రావ్! అతగాణ్ణి పంపించి తలుపేసొచ్చి, ఇంతలో బయట కోలాహలంగా ఉంటే అవతల బాల్కనీ  లోంచి తల ముందుకు చాచి చూచాడు యెనకటి రావ్.

“కావాలీ .. కావాలీ….బూతుకు బంగరు భవితవ్యం కావాలి!! అశ్లీలతా జిందాబాద్!!!” అంటూ కొన్ని గుంపులు ప్లకార్డులు పట్టుకుని ప్రదర్శనగా వెడుతున్నారు.

యెనకటిరావ్ ఏదో తెలీని సంపృప్తితోనూ, మరేదో తెలీని విజయగర్వంతోనూ ఆ పూటకి లుంగీ లోకి దిగిపోయి, నెక్స్ట్ కథల పోటీ ఏంటా అని వైవిధ్యంతో ఆలోచించడం మొదలెట్టాడు.

*

గన్నుతో కాదు….గుడ్లురిమి చిదిమేస్తా!

 

 

‘ఇక్కడ కాదు. బయటికి నడు నీ పని  చెప్తా ’ అంది ఫ్లెమింగో, గుడ్ల గూబ ని చూసి!

‘నువ్వే దయచెయ్. మరో క్షణం నాదగ్గరుంటే కళ్ళార్పకుండా  చంపేస్తా. నువ్వు వీగిపోయినప్పుడు ఓదార్పనేది లేకుండా కడిగేస్తా…ఇహిహి ”  ఉరిమినట్టుండే గుడ్లను మరింత ఉరిమింపజేసి  చూసింది గుడ్ల గూబ!

‘ఏంటలా గుడ్లురిమి చూస్తావ్? అలా చూస్తే మేం భయపడి ఎగిరి పోవాలా? గూబ గుయ్ మంటది జార్త!’ అంది ఫ్లెమింగో!

‘ఏం మాడుతున్నావ్ ఫ్లెమీ? మా గుడ్ల గూబ కళ్ళెప్పుడూ అలానే ఉంటాయ్! అది కోపం తో కాదు. నీతో నవ్వుతూనే చెబుతున్నా ‘దయచేయ్’ అని“

“నకరాలు చేయకు. నా చేతులో ఇత్తడై పొతావ్”

“ఇత్తడంటే …లోహం. అంటే ‘లోహ విహంగం’ అవుతానన్నమాట! అహ్హహా.ఒహ్హోహో..! ఒకప్పుడు మా దగ్గరున్న ‘లోహ పాదం’ ఏనాడో నీ దగ్గర అడుగు పెట్టిందిగా. అలాటి పాదాలని జతచేసుకుని  నువ్వు పార్టీని ఈదాలంటే  చాలాకష్టమే మరి. అహ్హాహా…ఒహ్హోహో  ”

“నువ్వు నవ్వుతున్నాననుకుంటున్నావేమో. నాకు తెల్సు. అది నవ్వు కాదు. అవహేళన అని తెలుస్తూనే ఉంది ”

“నా కనుగుడ్లు ఎల్లప్పుడూ  విచ్చుకోవడమే ఉంటుంది. ప్రత్యేకించి  ఉరమడం అనేది ఉండదు. ఇంత నవ్వుతున్నా ఉరిమానంటావేం? నా గుడ్ల మాన్యుఫాక్క్చరింగే అంత అనుకోవచ్చుగా. అహ్హహ్హ  !”

“మరి అలా ఆ చూపుడు వేలు ఎందుకు గుచ్చినట్టు  చూపిస్తున్నావ్?”

“మళ్ళీ అహ్హ హ్హ….నేను రెక్క ఎత్తిచూపిస్తున్నా, అది నీకు వేలు ఎత్తి చూపిస్తున్నట్టుందేం? నేనిక్కడ కూల్ గా  నిన్ను చూస్తున్నా కూడా నీకు ఉరిమినట్టుంటుంది. సరే …ఇహ నేను నవ్వను గాక నవ్వను. సీరియస్ మోహమేసుకునే  ఉంటా!సరేనా.”

“నీ ఫేసుకలాంటి ఫ్రస్ట్రేటెడ్  స్టాంపే బెటర్! అర్థం కాలేదా? అంటే నీ వదనానికి ఆ మథన ముద్రే బాగుంతుందంటున్నా! అయినా నీ సంగతిలా  కాదు. పక్షుల ప్రత్యేక  సమావేశంలో నీ ప్రసంగాన్ని దుయ్యబట్టి ఏ ఈకకి ఆ ఈక  పీకి పారేస్తా!”

“హలో! ఏమ్మాడుతున్నావ్? ప్రస్తుత  ప్రసంగంలో ఏం పీకావని కొత్తగా  వేరే పీకుతావ్? సందర్భం లేకుండానే విర్రవీగిన నీ ‘అవిశ్వాసమే’ వీగిపోయింది “

“అదిగో మళ్ళీ గుడ్లలా ఉరమకన్నానా? నీ గుడ్లంటే నాకో ‘ఫోబియా’. తోటి పక్షిని కాబట్టి అలా ‘పీకడం’ లాంటి అన్ పార్లమెంటరీ పదాలు నాపై వాడుతున్నావ్ గానీ, మనుష్య భాషలో అదో పెద్ద బూతు. నీకా విషయం తెల్సా?”

“ఈకలంటూ ఉన్నాక  పీకించుకోకుండా ఉంటామా?లేదా పీకకుండా ఉంటామా? అందులో అన్ పార్లమెంటరీ ఏముంది? అర్ధం లేని ఏడుపు నీది.”

“ఏడిశావ్……ఇప్పుడు నువ్వన్న  ‘ఏడుపు’  అనేదే అసలైన  అన్ పార్లమెంటరీ. దాన్ని రికార్డులోంచి పీకించాలి.”

“ఏడుపు అన్ పార్లమెంటరీ కాదు….నువ్వంటోన్న ‘ఏడిశావ్’ అనేది అన్ పార్లమెంటరీ. అయినా నేను ఏడిశానంటావ్…మీ అయ్య పనీ పాటా లేకుండానే తెగ ‘నవ్వుతూ’ ఉండేవాడు….గుర్తుందా? పనికిమాలిన నవ్వుకన్నా పనికొచ్చే ఏడుపు మిన్న కదా!  అదలా ఉంచి నీ వద్ద నున్న పక్షులన్నీ  నా వద్దకు వలస వచ్చేశాయి …ఇంకొన్ని వచ్చేస్తున్నాయి ”

“ఆ …. మావన్నీ మీవద్దకు వస్తే  వలసలు అంటారు…..అదే పొరుగు ఊళ్ళో మీకిదే జరిగితే –  మమ్మల్ని ‘గద్ద’ తన్నుకెళ్ళింది   అంటూ ‘ముక్కు’ సూటిగా అనేస్తావు.  ….అంతేగా? అక్కడ ముక్కుకు లొంగిపోతావ్ ….ఇక్కడ ముక్కుకు తాడు వేస్తానంటావ్. నువ్వేంటో ఒక్క ముక్కా అర్థం కావురా బాబూ ”

“ఫ్లెమీ బ్రదర్….ఏమ్మాడుతున్నారు? రెండు కళ్ళకీ అంతటి దేదీప్యమానమైన  ప్రాధాన్యాన్ని ఇచ్చాను గాబట్టే … ఇవ్వాళ నీకు నా గుడ్లు ఉరిమినట్టు కనిపిస్తుంది. నిజానికి జరిగిందేమేటంటే ఇరుపక్షులకీ … సారీ … ఇరు పక్షాలకీ సమన్యాయం చేయాలన్నదే నా ‘ఉభయ గుడ్ల’ తత్వం. అయినా నన్నంటావేమిటి? నేను పక్షినైతే నువ్వు ప్రతిపక్షివి!  నేను ప్రతిపక్షినైతే నువ్వు పక్షివి!  మీ అయ్య ఊరకే పిచ్చ పిచ్చగా నవ్వుతుండేవాడు ఊరపిచ్చుక లా! అప్పట్లో  నేను ప్రతి పక్షినిగదా…అంచేత దానికి విరుద్ధముగా కడు సీరియస్ గా ఉండేవాణ్ణి. మాట్లాడుతుంటే అడుగడుగునా  కళ్ళు ‘మూసుకు’నేవాడు. నేను ప్రతి పక్షిని గావున తద్విరుద్ధముగా  కళ్ళు  ‘బార్లా తెరిచి’ చూచెడివాడిని. ఇటుల … అటువైపునుంచి  ఈ వైకల్యం ఏ…నా…డో  నాకంటుకొనగా … నేడేదో పిల్ల పక్షి నాయొవద్దకు వచ్చి గుడ్లురిమెదవేమీ గుడ్లురిమెదవేమీ యనుచు వ్యర్ధ ప్రేలాపముసేయుటెందులకు?” అంది గుడ్ల గూబ, గుయ్ మనేలా.

“ఇదిగో …నన్నేమయినా అను. ఊరుకుంటా. ఏలోకాలకో రెక్కలల్లార్చుకుంటూ ఎగిరిపోయిన ఓ పెద్ద పక్షిని పట్టుకుని, చిన్నా పెద్దా తేడా లేకుండా మాట్లాడకు. మెదడు పాక్షికంగా దెబ్బతింటుంది. ఇంగో నా శాపం! ” అంటూ  శాపం పెట్టింది ఫ్లెమింగో!

“ఛీ! జైలు పక్షిలా ఎంత అసయ్యంగా మాడుతున్నావ్? పడమట అస్తమించడానికి సిద్ధంగా ఉన్న  నీతో నోరు కలపడం నాదే తప్పు. అయినా నేను అర్జంటుగా అప్పుతెచ్చుకోడానికి  ఉత్తరానికి వెళ్లాల్సిన పనుంది. నిన్ను రేపటి ప్రత్యేక సమావేశంలో తూర్పార బడతాను. అప్పటివరకూ నువ్వు తక్షణమే  దక్షిణ దిశగా పో!” అంది గుడ్లగూబ అక్కడినుంచి ఎగరబోతూ!

“వామ్మో. నేనుకూడా తొందరగా వెళ్లకపోతే కొంప కొల్లేరు సరస్సయ్యేట్టుంది. పిల్ల పక్షులంతా సరిగ్గా తిని తొంగున్నారో లేక ఇంకేవైనా హడావిడి చేస్తున్నారో చూసొస్తా. అసలే ఎవరు స్వపక్షమో ఎవరు అక్కుపక్షమో తెలిసిచావడం లేదు. అది తెలుసుకుందామనుకున్న నా  అవిశ్వాసానికి విశ్వసనీయత లేకుండా వీగి పోయింది ” అంటూ ఉన్నపళంగా గాల్లోకి లేచింది ఫ్లెమింగో!

పెద్ద బంగాళా లాంటి చెట్టు గూటికి చేరి చూసుకునేసరికి అనుకున్నట్టే పిల్ల పక్షుల కిలకిలలు పెద్దెత్తున వినిపించాయి. అన్నీ కలిసి గానా బజానా చేసుకుంటున్నట్టుగా ఉంది. అంతే కాదు. అవిపాడుకునే పాట వినేసరికి తన ప్రతి రెక్కలోని ప్రతి ఈకా భయంతో నిక్కబొడుచుకుంది. మోడు బారబోతున్న చెట్టు సాక్షిగా గానాభజానాల  పాట జోరుగా సాగుతోంది.

“ఎగిరిపోతే ఎంత బాగుంటుందీ…… ఎగిరిపోతే ఎంత బాగుంటుందీ…”

$$$

 

 

 

 

 

 

లే!

వర్చస్వి

 

 

ఎందుకా దిగులు?

సంద్రపు వాలుగాలి నీకోసం మంద్రంగా

వీస్తూ వచ్చి నీ భుజం తడుతుంటే!

 

ఎందుకా క్షోభ?

నీ వెతల్ని కరిగిస్తూ వెన్నెల శీతల

శీకరాలు నీ తల నిమురుతుంటే!

 

బేల చూపులిక దులుపు మరి-

పచ్చిక నిన్ను మచ్చిక చేసుకుంటూ

తన పచ్చని వొళ్ళో జోల పాడుతోందిగా!

 

కంట ఆ వెచ్చని తడి తుడిచేయ్-

పచ్చని  పంట చేను తన పమిటతో

అద్ది ఓదారుస్తానంటోందిగా!

 

లేచి నిలబడి అడుగేయ్-

అడుగడుగూ దుమ్మురేగేలా

జయమ్ము తథ్యమ్ము అంటోందిగా అమ్మ ధాత్రి!

 

అయిదు వేళ్లూ బిగించు-

రెప్పవాల్చకుండా చూస్తోందిగా

ఆ కొండ నీ పిడికిట్లో పిండి పిండి కావాలని!

 

శుభాన్ని నిబ్బరంగా శ్వాసించు మరి-

ఆ వెర్రిగాలి నీ ఊపిరిలో

లయగా ఊగాలని తబ్బిబ్బవుతోందిగా!

*

varchasvi

 

ష్…….!

Sketch26115252-1

ఆకాశం ఎప్పుడూ నిశ్శబ్దంగా

నేల చూపులు చూస్తుంది

ఏ ఓజోను పొరనో నుజ్జు చేసుకుంటూ

ఓ పిడుగు లా బద్దలవక ముందు.

ధరియిత్రీ  అంతే నిశ్శబ్దం ధరిస్తుంది

వత్తిళ్ళకు మట్టి వలువల పొరలు

పిగిలి నలు చెరగులూ

పెను ప్రకంపనగా కదలక ముందు.

మలయానిలమెప్పుడూ

మంద్రంగానే వీస్తుంది

బ్రద్దలవుతున్న బండలమధ్యగా

వడగాలి సుడిరేగక ముందు.

ఓ లావణ్య సలిల ధార

దీనాతి దీనంగానే పారుతుంది.

తనలో  కరిగించుకున్న

హిమసైన్యంతో మున్ముందుకు హోరెత్తకముందు

నిప్పురవ్వ సవ్వడి సేయక

తుళ్ళి తుళ్ళి పిల్లి గంతులేస్తుంది

ఇంధనాన్ని  మింగి అగ్నికీలగా

నింగిదిశగా రాజుకునే ముందు

ఓ జ్ఞాని

మౌనిలానే ఉంటాడు

లేచి అరాచకత్వంపై

విరుచుకు పడేముందు

అందుకేనేమో –

నిశ్శబ్దం నేనైతే

శబ్దం నా ఆవిష్కరణం

వర్చస్వి

ఆ శ్వాసలోనే నేను!

993814_10203124635462493_466792128_n

1.

ఊరు చివర్న ఆ ఎత్తైన  బండరాయికి

బొత్తిగా గుండె లేదనుకునే వాణ్ణి!

నా మీద నేనలిగినపుడో

నా మధ్యలో  నేనే నలిగిపోయినపుడో

హఠం పట్టి దానిపై పీఠమేసుకుని  కూర్చుంటే

తానో నులక పానుపై పలకరించి అలక తీర్చినపుడు గానీ

తెలిసేదికాదు  దాని జాలి గుండె!

Sketch296113337-1

2.

రోడ్డు చివర్న ఊడలమర్రికసలు బుర్రలేదనుకునే వాణ్ణి!

అలసిన నా వయసుని కాసేపు ఒళ్లో కూర్చోబెట్టుకుని

ఆకుల వింజామరలతో వీచి

పునర్యవ్వనాన్ని నిమిరితే  గానీ తెలిసేది కాదు

ప్రాణ వాయువునంతా ప్రోదిచేసి

ఊడల సెలైన్లు దింపి మరీ

నర నరాల్లోనూ  సేద తీరుస్తోందని!

౩.

ఏపుగా పెరిగి వంగిన వరి చేనుకు

వెన్నుపూస అసలే లేదనుకునే వాణ్ణి!

ఒక్కసారి పంటచేల ముందు మోకరిల్లితే చాలు

నా విషాదపు  కంటి రెటీనా మీద ఓ పచ్చటి రంగుల తైల చిత్రం

ఆహ్లాదంగా ఆవిష్కరింపబడ్డప్పుడు గానీ

తెలియలేదు కునారిల్లిన నా  మనసుకది

ఎంత వెన్నుదన్నుగా నిలిచి ఊతమిస్తోందో!

4.

మట్టిమశానానికి అసలు

శ్వాసే లేదనుకునే వాణ్ణి!

ఏ తొలకరి జల్లో

ఎండిపోయిన నా వలపు మడిని

తాకినపుడు ఆశాపరిమళంలా ఎగిసిన మట్టివాసన

పీల్చినప్పుడుగానీ తెలియలేదు, పుట్టినప్పటినుంచి

గిట్టేవరకూ దాని శ్వాసే నా నేస్తమని!

–వర్చస్వి