ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
అద్భుతం .. చాలా చాలా సరళంగా వుంది ప్రతీ వాక్యం
Thank you Ji
Mounamga rodhinche o manasu prayaasa ni o kavithwam anukuntundi lokam
Thank you Ji
“కాగితం పై రక్తం ఒంపుకుంటూ ఇదే కవిత్వం అంటాడు” – చాలా బాగుంది. ఇది చదవగానే నేను రాసుకున్న స్వగతం గుర్తొచ్చింది….
లోకాన్ని మరమ్మత్తు చేసే మిషతో
కథలు, కవితలు, కవిత్వాలు
వాటిల్లో నీతి సూక్తులూ రాసి
కీర్తి ప్రతిష్టలు సంపాదించుకోవాలిట.
రాస్తుంటే లోపల ఎక్కడో – ఫీబుల్ గా
‘నేను’ చేసే విమర్శ వినిపించదూ –
‘నిన్ను చూసుకోవాయ్’ అంటూ!!?
వందల వేల సూక్తులు రాసో
దానికి విరుద్ధంగా
విశృంఖలతలను ప్రోత్సహిస్తూ రాసో
ఏం బాపుకుంటాం? – సెల్ఫ్ ఎంక్వయిరీ లేకుండా!
మనిషిలోని గందరగోళాలూ సమాలోచనలూ
సర్దుబాట్లూ కల్లోలాలు – ఇవన్నీ
కళలో ప్రతిఫలించాలనే ప్రయత్నం చాలదూ!
నియమాలనీ, ప్రయోజనాలనీ ఇరికిస్తూ
ఏదో ఫార్మల్ సైకిల్ లాగా ఎలా రాయడం?
రాయకపోతే ఏమవుతుంది?
ఏమవుతుందో తేల్చుకో…… చూశారా…
‘తేల్చుకోవాలిట’
ఇది తేల్చుకో అది తేల్చుకో అంటూ
ప్రతి విషయానికీ ఏదో ‘ముగింపు’ ఉంటుందనీ
దాన్ని తెలుసుకోవాలని – ఏమిటిది?
వెర్రి ప్రయత్నం
అసలు దేనికైనా ‘అంతం’ ఉంటుందా?
పోనీ ‘ఆరంభం’ ఉంటుందా?
‘అది’ తెలుసుకోవాలి –
తెలుసుకోవాలనే తీవ్రమైన కోరిక కలగాలి
కలిగిన తర్వాత ‘అది’ అంత గాఢంగా నిలిచి ఉండాలి.
అప్పుడు రాయాలి – ఆ స్థితిలో రాయాలి
రాయడాన్నే కర్మణ్యజీవితంగా చేసుకుని రాయాలి. – అప్పుడేకదా మీరన్న కాగితం పై రక్తం ఒంపుకుంటూ రాయడమంటే ఏమిటో తెలిసేది. అభినందనలు చాంద్ గారూ….
చాల బాగా రాసారు Radha గారు .
Thank you స్వర్ణ గారు
రాధా గారు బాగుంది మీ కవిత
రెడీ టూ ఫైట్….విజయ్(08.10.14)
బ్రమలు వీడుతున్నాయి
వాస్తవాలు వెక్కిరిస్తున్నాయి..
ప్రశ్నిస్తుంది అంతరంగం
మాటలకే పరిమితం అయిన ఆదర్శాలు ఎన్నాళ్లని..
నువ్వు నమ్మినోళ్లకు పట్టని అదర్శాలు నీకు మాత్రం ఎందుకనీ..
ఎండుతున్న డోక్కలు నీకు కనపించడం లేదా..
ఇరవై తేదీకే కాలీ అయిన పర్సు వెక్కిరిస్తుంది నన్ను చూసి నీకు ఎందుకురా
బోడి అదర్శాలు..
డోక్క నింపని నువ్వు పాటించే పద్దతులు దేనికి ఉపయోగం..
నీలో పేరుకున్న అశాంతి చిరునామా ప్రశ్న..
లౌఖ్యం నేర్చుకోరా బాబు లేక పోతే బ్రతకడం కష్టం..అదే తిరిగి సలహా..
నిజమే..
కానీ నా పద్దతీ నాదే…నాకు తెలుసు నేనేంటో..
నికృష్టపు లోంగుబాటులో కొనుక్కున్న బ్రతుకు బ్రతుకే కాధూ..
నధిలో కొత్తనీరు వస్తుంది..పోతుంది..
కానీ అదే నధిలో ఉండే శిలలు శాశ్వతం..
నేనూ అంతే..
వింతగా వికృతంగా అద్దుకుంటున్న అశాంతి రంగుని చేడిపేసే
ప్రయత్నం చెస్తున్నాను..
అందుకే వర్తమానంలో వస్తుందనుకున్న స్వేచ్చ కాంక్షతో
మనసులోని భావనతో దోస్తీ కడుతున్నాను
ఓ కోత్త కవిత రాస్తున్నాను..
రెడీ టూ ఫైట్ అంటున్నాను..
Thank you జి
బాగుంది మీ కవిత
సామాన్య వాక్యాల్లో కవిత్వం ఒంపినట్లుగా ఉంది.. అభినందనలు చాంద్ కి …
Thank you Ji
మనిషి బతికేది తెలుసుకోవడానికే–బాగా చెప్పారు.
Thank you Ji
నువ్వెవరు అని అడిగిన ప్రతీ సారీ
తెలుసుకోవడానికే బ్రతికున్నానంటాడు…. చాలా బాగుంది
Thank you Ji
Nuvvevarivi ani adigina prathisari
Thelusukodanike brathikunna antadu..”
Wonderful..