కొంచెం అటు ఇటుగా మనమంతా ఒకటే
కొంచెం ఇటు అటుగా నువ్వూ నేనూ
మనమంతా ఒకటే
నాకు నేనెప్పుడూ ఆకాశంకేసి సగర్వంగా
కొంచెం పొగరుగా తలెత్తిన పర్వతంలా కనపడతాను
నీకు నీవెప్పుడూ నింగిన రివ్వున ఎగిరే పక్షిలా
కొంచెం నేలను వెక్కిరిస్తూ కనపడతావ్‌
శిఖరాలు కూలుతాయనీ
విరిగిన రెక్కలతో పక్షి రాలిపోతుందనీ
మనకెందుకో నమ్మాలనిపించదు
సముద్రాన్ని ఎన్నటికీ వీడని పడిలేచే కెరటాల్లా
మన లోలోపలి తీరాలకేసి తలలు బాదుకుంటాయి
మానవ సహజ సకల ఉద్విగ్నతలు
కొంచెం అటు ఇటుగా మనందరం ఒకటే
దేనినో అందుకునేందుకు చేతులు చాస్తాం
దేనినో పొందకుండా వుండేందుకు
చేతులు ముడుచుకుంటాం
ఒకే మొఖంపైన ఎనెన్నో పదచిత్రాల్ని ముద్రిస్తాం
అవే కళ్ళు అవే కళ్ళు
అవే కళ్ళు మిలమిలా మెరుస్తాయి
అవే కళ్ళు ఎడతెగని దుఖాన్ని కురుస్తాయి
అవే కళ్ళు సుర్మా అద్దిన చూపులో కవ్విస్తాయి
అవే కళ్ళు క్రోధంతో ఎర్రబడతాయి
ఒకే మొఖంపై ఉశ్వాస నిశ్వాసాల
తిరోగమన పురోగమనాలు
మీసం కింద కొద్దిగా విచ్చుకున్న చిరు పెదవులు
మోహపు మధువుల వగలమారి పెదవులు
చప్పున ముద్దు పెట్టుకునే పెదవులు
అవే పెదవులు
రెండుగా చీలిన సర్పం పెదవుల్లా
మాటల విషాన్ని చిమ్ముతాయి
కొంచెం అటు ఇటుగా మనందరం ఒకటే
మోహిస్తాం, కలహిస్తాం
నవ్వుతాం, దుఖిస్తాం
ఆగ్రహిస్తాం, అనుయయిస్తాం
తల ఎగరేస్తాం, తలవంచుతాం
చివరికి, అంతా ముగిసిపోయాక
మరేం చేయలేక
కొంచెం అటు ఇటుగా మనమంతా
ఈ లోకం మొఖంపైన వస్త్రాన్ని కప్పి
నిశ్శబ్దంగా నిష్క్రమిస్తాం
కొంచెం అటు ఇటుగా
-విమల
శిఖరాలు కూలుతాయనీ
విరిగిన రెక్కలతో పక్షి రాలిపోతుందనీ
మనకెందుకో నమ్మాలనిపించదు
మన VANITY ని వదులుకోవాలిని ప్రయత్నించం
చాలా బావుంది!
బాగుందండి,.
Bavundandi
మంచి కవిత. ఆ నాలుగు ముద్రారాక్షసాలు లేకపోతే, అనుభూతి స్థాయిలో ఆ కాస్త వెలితి కూడా ఉండేది కాదు. వదనాన్ని “మొఖం” అని రాయటం మనం ఎప్పటినుంచో అంగీకరిస్తున్నా అదే పదాన్ని రిపీటెడ్ గా వాడటం వల్ల భాష మీద మనకు అవసరమైనంత నియతి ఉన్నా లేదనిపించే ప్రమాదం ఉంది. మనకి ఉన్నది లేదనిపించేలా కవిత్వం రాయటం ఆమోదయోగ్యమా? పునరాలోచించండి.
భవదీయుడు
టి. చంద్ర శేఖర రెడ్డి
09866302404