మమత వేగుంట
దూరాన్నుంచి
గుర్రం అడుగుల చప్పుడు విను,
గాఢమయ్యే లయలో
కొట్టుకునే నాడితో-
అదిగో చూడు
కాలు దూసే ఆశ్వ సోయగం
ఆ శక్తీ
ఆ తీవ్రతా.
వింటూ వుండు
భైరవ రాగంలో పల్లవించే సౌందర్యం
ఎగసి పడే అశ్వ ఘోషలో
వాది స్వర నాదం – ద!
ఆ నాదంలో ఆ స్వరంలో
సూర్యకాంతిని తాకి చూడు.
నేలంతా అల్లుకున్న వెల్తురు చూడు.
గుర్రం అడుగుల కింద మెరిసే శక్తినీ చూడు.
ఇక అప్పుడు కదా,
తపన జ్వాలగా ఎగసి పడుతుందీ!
*
జ్వాల తాకింది ….చిత్రం లో నుంచి వేడిగా …. కవిత లో నుంచి చల్లగా …
Happy to read your response, Rajani Patibandla.. Thank you!
” సూర్యుడి శ్వాస…అశ్వ ఘోష ” ఆలోచన మొత్తాన్ని ఒక్క బాణం తో చేదించినట్టు ఈ మాట , సూర్యుడి రంగుల్లోంచి ఒక అర్ధాన్ని మోసుకొచ్చిన చిత్రం !! TQQ