ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే ఈ సినిమా కమల్ హాసన్ గారిది
దేశం కాని దేశంలో (మలేసియాలో) అణచివేతకు గురైన, అట్టడుగున వున్న తమిళ ప్రజలమధ్య తిరిగిన ఓ నాయకుడు, వివక్షతని, వ్యవస్థీకృతమైన హింసని ఎదిరించిన ఓ డాన్ కబాలి … కబాలీశ్వరన్ పాత్రలో రజనీకాంత్ … అతని చేతిలో “మా నాన్న బాలయ్య” పుస్తకం … దర్శకుడు పా. రంజిత్ ను అబినందించటానికైనా ఈ సినిమా చూడాలి. కూర్మనాథ్ గారికి ధన్యవాదాలు.
తెలంగాణా గ్రామీణ జీవితాల్లో పొరలు పొరలుగా ఎదురయ్యే పేదరికం, సామాజిక వెలి, అంటరానితనం, శ్రమ దోపిడీ, కష్టాల కడగండ్ల వంటి వాటన్నింటిపై ఓ దళిత కుటుంబం సాగించిన యుద్ధాన్ని కళ్లకు కట్టినట్టు రాసిన “మా నాయన బాలయ్య” పుస్తకం ( ఆంగ్లమూలం: వై. బి. సత్యనారాయణ, తెలుగు అనువాదం: పి. సత్యవతి ) కినిగె లో ఇక్కడ దొరుకుతుంది : http://kinige.com/book/maa+naayana+balaiah
థాంక్స్, రామయ్య గారూ.
ఇంప్రెషనిజానికి గురై చాలా అపార్థం చేసుకున్న , జనం గురించి జనరంజక మైన కబాలి సినిమా అని తెలిసి చాలా సంతోషపడుతున్నాము. మాట్లాడ దగిన సినిమా! నిజమే!
కబాలిని చాలామంది గ్లోరిఫై చేశారని అనిపించింది. మొదటి సగంలో కొన్ని హ్రద్యమైన సన్నివేశాలు మినహా సినిమాకి అసలు ఆత్మ లేదు. సినిమా కమర్షియల్గా తీసినందుకు అభ్యంతరం లేదు. కానీ అసలు విషయం కుడా ఏమీ లేదు. వివక్షకు వ్యతిరేక పోరాటాన్ని గాన్ స్టార్ల కార్యకలాపాలకు మార్చిన దర్శకుడి విఙ్ఞతనేమని ప్రసంసించాలి? రజనీ పరిచయ సన్నివేశంలో చూపించిన ఓ పుస్తకం, చివర్లో అణగారివర్గాలకు చెందిన వారి వేషభాషలకు సంబంధించిన రజనీ పరోక్ష డైలాగుల ప్రస్తావన తప్పితే సినిమాలో దళిత చైతన్యం నేతి బీరకాయలో నెయ్యి చందమే. రెండో భాగమైతే అగమ్యం! ఒక మంచి పాయింట్ వున్న కథని చేతులారా పాడుచేశాడు దర్శకుడు. సినిమాకి అదనపు కలెక్షన్స్ కోసం ఒక ఆఫ్టర్ థాట్ గా దళిత్ యాంగిల్ని తెర మీదకి తెచ్చారేమో అనిపిస్తున్నది. సినిమాలో అయితే అది శూన్యం. ఇంతకంటే గొప్పగా కమల్ సినిమా నాయకుడు వచ్చింది. అందులో మార్జినలైజ్డ్ సెక్షన్స్ మీద అమలయ్యే ప్రభుత్వ, ప్రైవేట్ హింసా రూపాలు, వాటిని నాయకుడు ధిక్కరించి, ఎదురుకునే తీరు, ఆ ప్రాసెస్లో భాగంగా అనివార్య ప్రతిహింస, నేరం బాగా చూపించారు.
మన తెలుగోళ్లు సినిమా చూసే విధానం కేవలం టైంపాస్ .నిజంగా వీళ్లకు టేస్ట్ లేదనిచెప్పవచ్చు. ఒక హీరో , అతడి పక్కన ఇద్దరు హీరోయిన్లు. హీరో ఒక్కడే పాతిక మందిని కొడుతుంటాడు. హెరాయిన్ శరీర ప్రదర్శన చేస్తుంటుంది. ఇలా సినిమా చూడటం అలవాటై పోయిందనుకుంటా. అందుకే దళితుల మీద ఇప్పటిదాకా సరైన సినిమా రాలేదు. mahilalu ఎదుర్కొంటున్న వివక్ష మీద కూడా చెప్పుకోదగ్గ చిత్రం రాలేదు. ఇక ముస్లింల జీవితాలను స్పృశించిన సినిమా లేక పోగా వారిని vugravaduluga choopinchi పబ్బం గడుపుకునే సినిమాలు chaalaa వచ్చాయి. ఇలాంటి moosa ప్రేక్షకులకు కబాలి అర్ధం kaakapovadamlo vinthemiledu.
ఫార్ములా కథ అనేది యిటు ఉద్యమకారులకు అవసరం. వ్యాపారానికీ అవసరం. ఒక హీరో లేక నాయకుడు శత్రువుని ఖతం చేసి సమాజాన్ని ఉద్ధరించడం అనేది వ్యాపారాత్మకము విప్లవాత్మకమున్నూ. మధ్యలో పేదవాళ్ళో దళితుల గురించో కొన్ని డైలాగులు. సమస్య ఒక వర్గానికి కులానికి ప్రత్యేకమైనదిగా కనబడకూడదు . పరిష్కారము మూసలోనిదై ఉండాలి. డ్రగ్సు మాఫియా, హీరో గన్ను పట్టుకొని వీరోచితంగా నిర్ములించడం.
నిజంగా వర్తమాన దళిత కథ వేరేగా ఉంటుంది. ఆవుమాంసం తిన్నారని హింసిస్తే, చచ్చిన గొ డ్లని రహదారిలో పడెయ్యడం. యిది ఫార్ములాగా మారగలదా ?