–కె. రామచంద్రా రెడ్డి
~
ఉండలేక స్వప్నస్వర్గ కుహరంలోంచి
వో నరక నాలుక వూడిపడింది
వాలిన పొద్దు ముసురు గుబుర్లో
వోల్డ్ మాంక్ నిశాని సాక్షిగా
* * *
క్షవరం చేంచుకోని తలపులు
నిక్కబొడిచుకుని రెల్లు గడ్డి మూల
మూలిగే నక్కలా కాకుండా
లేలేక బొంగురుగా కూసే కాకిలా
నూతిలోంచి బరువు బాల్చీ లేచిన చప్పుడు
సంతర్పణలో సాంబారన్నం మెక్కుతుంటే
పురాతన పులకింత
పలకరించి
ఇంగితం లేకుండా
పలమారింది
* * *
ఎందుకు వూకే కూకుని తిరగేత నాలుక
అరిపాదం మయంగా దిగిన పల్లేరుగాయ
మాదిరి ఉప్పటి కంటి అద్దప్పొరపై
మాంత్రికప్పౌడరేసి తుడు
చీకటి బయలు పడనమ్మకు
నడి వేసవి పసి రోగానికి
గాడ్పు వీథిలోంచి తుడపం పెట్టినట్టు
అన్నీ పెడసరడ్డంకులే
మాడుమాటల అట్టువాక్యాలు మెక్కి
వెక్కిళ్ళ వేవిళ్ళు నీకు
నువ్ కనే పేడి పదం
ఏ లోకానిది .
తుడపం – వేసవి లో నడి పొద్దున పిల్లలకొచ్చిన రోగాలకై గ్రామదేవతకి చెల్లించుకునే మొక్కు(కోడి)
తాజా కామెంట్లు