You are here: Home / Archives for మామిడి హరికృష్ణ

కవిత్వం, కొన్ని ప్రశ్నలు మరియు ఓ మరణానుభవం……

~ July 24, 2015 3 Comments
           మామిడి హరికృష్ణ 
mamidi harikrishna
1. కవిమిత్రులెప్పుడు కలిసినా అడిగే ప్రశ్న
పుస్తకం ఎప్పుడు తెస్తున్నావ్ ?
సాహితీ పెద్దలనెప్పుడు పలకరించినా అడిగే లెక్క
ఎన్ని పుస్తకాలు తెచ్చావ్?
అభిమానులెక్కడ తారసపడినా వెల్లడించే కుతూహలం
మీ రచనలన్నీ ఎక్కడ దొరుకుతాయ్?
అక్షర ప్రేమికులెక్కడ ఎదురైనా వెదికే సమాధానం
కొత్తగా ఏం రాయబోతున్నారు ?2. గట్లలో, హద్దులలో ఇమడలేని వాణ్ని
టెరేస్ గార్డెన్ లలో, ఎస్టేట్ లలో, ఫామ్ లలో, ఫీల్డ్స్ లో
Bonsaiలా కుంచించుకుపోలేని వాణ్ని
డ్రాయింగ్ రూమ్ లోని షెల్ఫ్ లో
hard bound bookలా  ఒద్దికగా కూచోలేని వాణ్ని
Branding ముద్రలను నుదుటిపై దిద్దుకోలేని వాణ్ని
Identityల శిలువను భుజంపై మోయలేని వాణ్ని
Miniature గా మారలేని వాణ్ని
3. భూగోళ మంతటినీ నా క్షేత్రమని నమ్మి
ఖగోళాలు అన్నిటినీ నా స్తోత్రం లా జపించే వాణ్ని
Between the lines మాత్రమే కాదు
Beyond the lines చదివే వాణ్ని

నాకు ఆకాశమంత canvass
సముద్రమంత paper కావాలి
విశ్వమంత wall – అంతరిక్షమంత screen కావాలి

అమ్మ కళ్ళంత dreams
అమ్మాయి హృదయమంత space కావాలి4. నేనూ రైతునే కదా-
అక్షరాల విత్తనాలు చల్లుకుంటూ వెళ్ళడమే తెలుసు
సేద్యకారున్ని కదా-
దారి వెంట వాక్యాల మొక్కలు నాటడమే తెలుసు
భూమి బిడ్డను కదా-
పదాల చెమట చుక్కలకి అంటు కట్టడమే తెలుసు
కావ్య పొలానికి నాట్లు పెట్టడం- నీరు పట్టడమే తప్ప
పంట నూర్చడం – ఏమార్చడం తెలీని వాణ్ని కదా
భద్ర జీవితపు కుక్కకి మాలిమి కాలేను
శిలా ఫలకాల గార్డెన్ కు తోటమాలిని కాలేను
5. ఇలా అయితే
నీ పద్యం ఎలా బతుకుతుంది?
నీ అక్షరం “అక్షరం”గా ఎలా మారుతుంది ?
నీ కవిత్వం పది కాలాల పాటు ఎలా నిలుస్తుంది?
నీ సాహిత్యం తరతరాల దాకా ఎలా కొనసాగుతుంది?అయినా–
పది కాలాలు-తరాల పాటు ఎందుకు బతకాలి?
మన అంతిమ ఘడియ అనంతరం కూడా
ఇంకా జీవించాలనే అత్యాశ ఎందుకుండాలి?
మనతో పాటే మన సమస్త సృజన-సృష్టి అంతం కాకూడదా?
చచ్చినా, ఇంకా బతుకు hanger కె వేళ్ళాడుతూ ఉండాలా?
చచ్చినా చావకుండా చింకి పాతలలోనే దొర్లుతూ ఉండాలా ?
6. అందరూ  ప్రసవ వేదన అంటారు
కానీ,కవిత్వ రచన ఓ మరణానుభవం
జనించేది ఏదైనా మృత శిశువే
జన్మ నిచ్చేది ఎవరైనా విస్మృత కళేబరమే
7. కవిత్వం నన్ను ఆవహిస్తున్న క్షణాలలోనే
నన్ను ఆసన్న మరణ లక్షణాలు ఆక్రమిస్తాయి
అక్షరాన్ని రాయడం మొదలెట్టినప్పటి నుండి
నేను నా హోం లోంచి hospice కి షిఫ్ట్ అవుతాను
మరణ భీభత్సాన్ని అనుక్షణం అనుభవిస్తూ
నాలోంచి నేను విముక్తం కావాలని పెనుగులాడతాను
ప్రతీ సృజనలో నేను మరణిస్తాను
ఆఖరి అక్షరం తడి ఆరక ముందే చచ్చి పోతాను8. నేను అల్లిన భావాలు – నే రాసిన ఉద్వేగాలు
నే చెక్కిన భావనలు – నే చిత్రించిన కవితలు
అన్నీ ఎప్పటికప్పుడు
గాలిలో కలిసిపోవాలనుకుంటాను
పూలు వెదజల్లిన పరిమళం లాగా…
ఎప్పటికప్పుడు మబ్బుల్లో కరిగిపోవాలనుకుంటాను
వర్షం కురిపించిన చినుకుల్లాగా….
ఎప్పటికప్పుడు నదిలో నిమజ్జనం కావాలనుకుంటాను
ప్రవాహం చెక్కిన రాళ్ళలాగా…..
ఎప్పటికప్పుడు చెరిగిపోవాలనుకుంటాను
సముద్రపు అల కలిపేసుకున్న ఇసుకలాగా…9. frame లలో – పీథాల దిగువన ఒదగలేని వాణ్ని
ism నీ, సంకుచిత prism నీ ధ్వంసం చేద్దామనుకున్న వాణ్ని
stereotype నీ- hypocrisy ని బద్దలు చేద్దామనుకున్న వాణ్ని
చచ్చి పోయిన తర్వాత కూడా జీవించాలనీ-
గగనమెక్కి ధ్రువ తారగానో
జఘనమెక్కి Tattoo గానో,
భవనమెక్కి సువర్ణాక్షరం గానో
పాటక జన నాల్కల మీద మంత్ర పుష్పం గానో కావాలని
కోరుకోను గాక కోరుకోను10. జీవితమే కవిత్వం
జీవితాంతం కవిత్వం
అంతే కానీ, జీవితానంతరం కూడానా?
11. మన కవిత్వాన్ని
మనతో పాటే సహయానం చేయించ కూడదా …
బొందితో కైలాసం లాగా !
మనతో పాటే బొంద పెట్టకూడదా….
పిరమిడ్ – రాకాసి గుళ్ళ లాగా !
మనతో పాటే దహనం చేయకూడదా…
సతీ సహగమనంలో లాగా!

జీవితం లోనే Mendelian భావజాలం చెంప చెల్లుమనిపించి
వారసత్వ సహజాతానికే ఫుల్ స్టాప్ పెట్టిన వాణ్నికదా

నేను ఇలాగే ఆలోచిస్తాను12. కవి మిత్రమా- సాహితీ స్రష్టా – అక్షర ప్రేమికా – అభిమానీ

మరణానంతర కొత్త జీవితంలో
పాత కవిత్వపు పురావాసనలేల?కొత్త కవితలో మళ్ళీ పునర్జన్మిస్తాను!
*
Filed Under: తరంగ Tagged With:

Fusion షాయరీ on స్వప్న భంగమ్!

~ November 26, 2014 1 Comment
Pyramid-Skulls-Cezanne-l

painting : Paul Cezanne

1. బచ్ పన్ సే మనో ప్రవాహం లో సప్నో కె కష్టీ ని నడిపిస్తూనే ఉన్నాను. ప్రవాహమోసారి మా ఊరి నాగసముద్రం లా నిమ్మళంగా ఉంటే, ఇంకో సారి Pacific ocean లా గంభీరమై, ఓ సారి Red Sea లా ఎగిసిపడి, మరో సారి Dead Sea గా ఉప్పబారిపోతుంది.

Prior to my బాల్యం, there is a స్వప్నం…. ఔర్ that is the సత్యం !

2. సింధు నది నుండి హిందూ మహా సముద్రం లోకి చొరగిలబడి సట్లెజ్ సావాసంతో Mediterranean లో దూకేసి Adriatic తీరం వెంట రోమన్ Renaissance గోడల వెంట , forgotten empires గుండా forbidden times లోకి ప్రయాణించిన వో షామ్ కుచ్ అజీబ్ థీ…

Paul Cezanne చిత్రాల నిండా, Pyramid of Skulls రంగుల నిండా పరచుకున్నది స్వప్నమే… భగ్న గాయాల రాట్నమే… షోలే కా షబ్నమే!!

3. బ్యాక్ డ్రాప్ ఏదైనా, నీళ్లేవైనా అలలు మాత్రం పడవ పాదాలను ముద్దాడుతూనే ఉంటాయి. Laws of Flotationని, Flaws of Mutationనీ రంగరించాక Manchester బెరడుపై వాలిన సీతాకోక moth లా, Glass of Tearsగా ఒలికిపోయి, Mass of Fearsగా ఉద్విగ్నించి, Clash of Liersగా కొట్టుకుని ఎగబాకి Acancagua శిఖరం నుండి పట్టు తప్పి లోయలోకి జా…. రి…. పో…. తూ …., చరియలలోని ఏ చెట్టు కొమ్మకో చిక్కుకుని వ్రేళ్ళాడుతూ, ప్రవాహం కాస్తా ప్రమాదమై, కల కాస్తా వికలమై, Dream Boat కాస్తా Scream Note గా, Scapegoat గా……. క్యా హాల్ హై, క్యా దిఖా రహే హో దోస్త్!

ముఖానికి ఏక్ తరఫ్ ఈ ప్రపంచం… దూస్రా తరఫ్ ఉన్నదే స్వప్నం!!

4. స్వప్న భంగమై, గౌరీశంకర శృంగమంతా ఖండిత అంగమై, చుంబిత రంగంలోని పరిప్లవిత విహంగం కాస్తా రసజ్వలిత మృదంగమై, సర్వ హృదంగమై, గర్వ భంగమై, స్వర భంగం లోని మాన భంగం వల్ల జరిగిన మౌన భంగం నుండి వ్రత భంగమై, శ్రుత భంగమై, మృత భంగమైనాక తపోభంగపు ఒడి నుండి ధ్యానభంగపు జడిలోకి యాన భంగమై, ప్రయాణ భంగిమై, విమానయాన భంగమైనాక….

స్వప్నం, భూగోళానికి మరో అంచున కొత్త లోకం… self discovery లో ఆకాశ గోపురం !!!

5.అంగ వంగ కళింగాది రాజ్యాంగం తోడుగా రాజ్యాధికార భంగం నుండి పుట్టిన పదవి భంగం లో, పెదవి భంగం లో, కొసాకి లింగాన్నే వాటేసుకున్న మార్కండేయుని చేతుల మధ్య నలిగిపోయి,పెక్కు భంగులలోని “భంగు”లలో విచ్చుకుని, మెత్తని కత్తులను కుత్తుకలలొ గుచ్చుకుని, నల్లని రక్తాన్నీ, యెర్రని అశ్రువులనీ, పచ్చని ఆకాశాన్నీ, పసుపు గాలినీ త్రుంచి రోకట్లో వేసి దంచి ఓ “ధవళ కల”ని కందాం… వో జానేవాలే హో సకే తో లౌట్ కె ఆనా….

Mind మర్రి చెట్టు బహు గాఢ suppressionల ఊడలకి వ్రేల్లాడుతున్న impression కదా స్వప్నం, ప్రతి రోజూ reality మట్టి లోకి దిగబడాలని తపన పడుతూనే…
ఆ యాతన లోనే…
నిశ్చింతన లోనే…
చింతన లోనే …
తన లోనే…
నా లోనే….. !!

— మామిడి హరికృష్ణ

mamidi harikrishna

Filed Under: Columns Tagged With:

మోహ దృశ్యం

~ September 11, 2014 5 Comments

hari 

జన్మ జన్మాల మోహాన్ని అంతా
నీలి మేఘం లో బంధించాను-
వాన జల్లై కురుస్తోంది
శతాబ్దాల ప్రేమనంతా
హిమాలయ శిఖరంపై నిలబెట్టాను –
జీవ నదియై పొంగుతోంది
అనంత సమయాల అభిమానమంతా
నేలపై ముగ్గులుగా వేసాను-
మొక్కై చిగుళ్ళేసింది
వేల కాలాల అనురాగాన్నంతా
చిటారు కొమ్మల్లో నిక్షిప్తం చేసాను-
పత్ర హరితమై పల్లవిస్తోంది
నీకై నిరీక్షణ నంతా
గాలిలోకి వెదజల్లాను-
పూల పరిమళమై గుబాళిస్తోంది
నువ్వు నిత్య సంజీవినీ మంత్రం
మళ్ళీ మళ్ళీ
నీ పెదవి పైకే నా పయనం
నువ్వు సచ్చిదానందం
ప్రవహించి, ఎగిరెళ్లి, ఘనీభవించి, ఆవిరై
మళ్ళీ మళ్ళీ
నీ ఒడిలోనే నా శయనం
–మామిడి హరికృష్ణ 
mamidi harikrishna
Filed Under: తరంగ Tagged With:

ఇది poetry + prose లోని రెండు భావనల fusion!

~ May 7, 2014 2 Comments

fusion

నేపథ్యం —

            ప్రస్తుత ప్రపంచం లో మనకంటూ ప్రత్యేకంగా దేశాలు, ప్రాంతాలు, సంస్కృతులు , భాషలు ఉన్నాయి. అయినప్పటికీ ఈ గ్లోబలైజ్డ్ వ్యవస్థ లో మన తరం మాత్రం మల్టీ కల్చరల్ విశ్వం లోనే బ్రతుకుతోంది. దీని ప్రభావం ఇప్పుడు మన ఆలోచనలు, భావాలు, వ్యక్తీకరణ లలో కూడా కనిపిస్తూనే ఉంది. అంతే గాక మానవ భావోద్వేగాలను వ్యక్తీకరించే సాధనమే భాష అయితే, కొన్ని భావోద్వేగాలను కొన్ని భాషలలోని పదాలు, ఇతర భాషా పదాల కన్నా బలంగా, గాఢoగా అభివ్యక్తి చేస్తాయనేది కూడా నిజం. దీని వల్ల, సంక్లిష్టమూ, సమ్మిశ్రితమూ అయిన సమకాలీన జీవన వీక్షణ ని కూడా మల్టీ కల్చరల్, మల్టీ లింగ్వల్ దృక్కోణం లోంచే పరిశీలించాల్సిన ఆగత్యం ఏర్పడుతోంది. ఈ అనివార్యతే ఇప్పుడు new-gen కవిత్వం పుట్టుకకు కారణం అవుతోంది. ఈ మల్టీ లింగ్వల్, మల్టీ కల్చరల్ కవిత్వా  నేను fusion షాయరీ అని పిలుస్తున్నాను.
ఆవశ్యకత

               పద్యం లోని ఛందో బందోబస్తులను బద్దలు చేస్తూ వచ్చింది వచన కవిత.  అయినప్పటికీ తొలి నాళ్లలో పద్య లక్షణాలు కొన్ని అలాగే కొనసాగాయి.  దీనికి ఉదాహరణే ఆనాటి వచన కవితల్లో లయ, అంత్య ప్రాస నియమం,   అని చెప్పాలి .  కానీ ఆధునికత, స్త్రీవాదం, దళిత వాదం, మైనారిటీ వాదాలు ఉధృతమైన తర్వాత తెలుగు వచన కవిత్వం నిర్మాణ పరంగా స్వేచ్చని, భావాల పరంగా గాడతని, వస్తు పరంగా myriad life stylesని , శిల్ప పరంగా iconoclastic trendsనీ పరిచయం చేసింది. ఇక 1991 తర్వాత మొదలైన గ్లోబలైజేషన్, 2001 అనంతరపు విశ్వ సాంస్కృతిక సంగమ భావనలు, ఆదాన ప్రదానాలు ఇప్పుడు సాహిత్యానికీ, కవిత్వానికీ ఉన్న ఆఖరి బంధనాలను, నియమాలను కూడా తెంచి వేసాయి.  అలా నిబంధనల విబంధనకు గురి అయిన వాటిలో భాష కూడా ఒకటిగా మారింది. భావం universal అయినప్పుడు, దానిని అభివ్యక్తి చేసే భాష కూడా హద్దులకు, పరిమితులకు అతీతంగా universal గా మారాల్సిన అవసరం ఏర్పడింది. ఈ నేపధ్యం లోంచి ఉద్భవించిన సమకాలీన నవ కవితా సంప్రదాయమే multi-lingual, multi-cultural సాహిత్యం/ కవిత్వం.  దీనికే నేను, Fusion షాయరీ అని పేరు పెట్టాను.  దీనికి సశాస్త్రీయతను, సాహితీ ప్రతిపత్తిని ఆపాదించడానికి కొన్ని నియమాలను కూడా రూపొందించాను.
నియమాలు:
— పేరు లోనే చెప్పినట్లు, ఇది poetry + prose లోని రెండు భావనల fusion! అందుకే ఈ కవిత prose style లోని పేరాగ్రాఫ్ pattern ని, పోయెట్రీ లోని stanza రూపం లో అనుసరిస్తుంది.
— దీనిలో కవిత్వం లోని భావ చిత్రాలు, symbolism, allegory, metaphoric expressions మరియు prose లోని వాక్య నిర్మాణ శైలి, విషయ విస్తృతి జమిలిగా కలిసి పోయి ఉంటాయి
— ఈ కవిత్వం లో బహు భాషా పదాలు, బహు సంస్కృతుల దృగ్విషయాలు, బహు సమాజాల, దేశాల జీవన శైలులు ఒక్క భావనను లేదా కవిత్వ చింతనను చెప్పడానికి వాడబడతాయి.
— వస్తువు విషయం లో ఏకత్వ నియమం ఉంటుంది కానీ, శిల్పం, నిర్మాణం విషయం లో మాత్రం అనేకత్వ నియమం అనుసరించ బడుతుంది.
— poetry is the spontaneous over-flow of powerful feelings అని William Wordsworth చెప్పినట్లు, ఏయే భావోద్వేగాలను వ్యక్తీకరించడం లో  కవికి ఏ భాషా పదం తగినట్లుగానూ, perfectly apt గానూ తోచుతుందో, ఆ భాషా పదాన్నే వాడతాడు తప్ప, భాషా భిషక్కు లానో, భాషా తీవ్రవాది లానో బలవంతంగా తెలుగు భాషా పదం కోసమో, తెలుగు సమానార్ధకం కోసమో వెతుకులాడుతూ బుర్ర బద్దలు కొట్టుకోవడం ఉండదు. కవి ఆలోచనా ధారలో ఏ పదం మెరిస్తే, ఆ పదాన్నే వాడతాడు. తెలుగు పదం కోసం వెతికే ప్రయత్నం లో కవి తన original మూల భావాన్ని, భావనని కోల్పోయే ప్రమాదాన్ని ఇది నివారిస్తుంది. “నా మంచి పాట నాలో నే పాడుకుంటా. నే పైకి పాడ. పాడితే గీడితే వచ్చేదంతా రెండో రకమే”!
— ఈ కవితా నిర్మాణానికి నిర్దిష్ట పధ్ధతి కానీ, నియమం/ సంప్రదాయం కానీ లేదు. అయితే దీనిలో 4 నుండి 8 stanzaలు ఉంటే బాగుంటుంది. ప్రతి stanza చివర విడిగా కొస మెరుపు లాంటి వ్యాఖ్యానం ఉంటే, ఆ stanzaకు గాడత వచ్చి, చదువరికి  రసానుభూతి కలుగుతుంది. దీనికి గాను కవికి పదజాలం, భాషా సంపత్తి ని creativeగా వాడే నైపుణ్యం కా (రా)వాలి.
– మామిడి హరికృష్ణ

మామిడి హరికృష్ణ

Filed Under: అద్దం లో నెలవంక Tagged With:

ఒక జన్మాంతర ముక్తి కోసం…

~ April 2, 2014 6 Comments

మామిడి హరికృష్ణ

1. నేనొక నిరంతర తపస్విని
జన్మాంతరాల నుంచి
ఒకానొక విముక్తి కోసం
మహోన్నత మోక్షం కోసం
అమందానంద నిర్వాణం కోసం
నిత్యానంత కైవల్యం కోసం
తపస్సును చేస్తూనే ఉన్నాను
2. నిద్రానిద్ర సంగమ వేళ
దిగంతాల అంచుల కడ
సంజె కెంజాయల వింజామరలు వీస్తున్న ఎడ
నువ్వు ప్రత్యక్షమయ్యావు

3. నువ్వు దగ్గరైన క్షణం

నా కన్నుల నిండా
నీ రూపాన్నినిక్షిప్తం చేసుకుంటాను
నీ చేష్టలని గుండెల్లో ముద్రించుకుంటాను
నీ నవ్వులని పువ్వులుగా పరుచుకుంటాను
నీ చూపులని వెన్నెల వెలుగులుగా మార్చుకుంటాను
నీ మాటలని కోయిల పాటలుగా మలచుకుంటాను
నీ సామీప్యాన్ని
పంట పొలం మీదుగా వీచిన పైరగాలిలా స్పర్శిస్తాను
నీ సాన్నిహిత్యాన్ని ఉగాది ఉత్సవంగా దర్శిస్తాను
scan0068
4. నిన్ను
ఆకాశంలోంచి  దిగివచ్చిన రతీదేవివని కీర్తిస్తాను
భూమిని చీల్చుకుని వచ్చిన Venusవని ఊహిస్తాను
అగ్ని జ్వాలలలోంచి ఎగసి వచ్చిన Aphroditeవని తలుస్తాను
జలపాతం నుంచి ప్రవహించిన mermaidవని మరులుగొంటాను
గాలి ద్వీపం నుంచి ఎగిరొచ్చిన Scarlett వని మోహిస్తాను
మనో లోకం సృష్టించిన వరూధినివని తపిస్తాను
స్త్రీత్వం- స్త్రీ తత్త్వం కలబోసి నిలిచిన లాలసవని జపిస్తాను
7th Element అంతిమ ఆకారమని భ్రమిస్తాను
5. నీ సాహచర్యపు మత్తులో
నేనింకా ఓలలాడుతుండగానే
నీ హృదయాన్ని చేతుల్లోకి ఇముడ్చుకుని
మాగన్ను నిద్రలో తేలియాడుతుండగానే
ప్రాచీన అరమాయిక్ పుస్తకం లోని వాక్యానికి మల్లే
నువ్వు అదృశ్యం అవుతావు
6. నువ్వు దూరమైన మరు నిమిషాన
పంట కోత అనంతర పొలంలా దిగులు పడతాను
నీరంతా ఎండిపోయిన నదిలా బెంగ పడతాను
చందురుడు రాని ఆకాశంలా చిన్నబోతాను
పూలన్నీ రాలిన మల్లె చెట్టులా ముడుచుకు పోతాను
స్వరం మరిచిన సంగీతంలా మూగ పోతాను
సర్వం మరిచిన విరాగిలా మౌనమవుతాను
7. దిక్కు తోచని ఏకాంతంలో
మనో నేత్రం తెరిచి అంతర్యానం ఆరంభిస్తాను
నీ జ్ఞాపకాల గుడిలోకి ప్రవేశించి
తలపుల గంటలను మ్రోగించి
నీ గుర్తుల వాకిలిపై
అనుభూతుల ముగ్గులను అందంగా అల్లుతాను
నీ స్మరణల సరస్సులో అలలుగా తేలుతాను
నీ చరణాల ఉషస్సులో మువ్వనై మ్రోగుతాను
8.నిన్నే తలుచుకుంటూ
నిన్ను మాత్రమే కొలుచుకుంటూ
మళ్ళీ నీ రాక కోసం
తపస్సును మొదలెడతాను
9. నేనొక నిరంతర తపస్విని
జన్మాంతరాల నుంచి
ఒకానొక నీ కోసం
తపస్సును చేస్తూనే ఉన్నాను
–

–మామిడి హరికృష్ణ
Filed Under: తరంగ Tagged With:

Fusion షాయరీ on a Lady in Lavender Saree!

~ January 16, 2014 8 Comments
మామిడి హరికృష్ణ

మామిడి హరికృష్ణ

1.వర్ణాలను పులుముకున్నందుకు ప్రకృతి అందంగా ఉంటుందా ? ప్రకృతి వల్ల వర్ణాలకు ఆ అందం వస్తుందా ? లోకం నిండా వర్ణాందాలా ? అందమైన వర్ణాలా ? ఆది ఏది ? ఏది తుది ? ప్రకృతి ఆకృతికి ప్రతి కృతి చేసిన వర్ణానికి ఆరాధకుడను, అనురక్తుడను  నేను..
నువ్వొక lavender వర్ణ సౌందర్యం ! సమ మేళిత సుమ స్ఖలిత సమ్మేళిత వర్ణం, ఏడు రంగులలో ఒదగని కొత్త వర్ణ సంచయమది.. పంచ భూత సమన్విత ఆశ్చర్యమిది… ఎనిమిదో అద్భుతమది…
ప్రియా, నువ్వు రచించిన వర్ణమిది.. సువర్ణమది !
2. నీలాకాశం ఓ అనంత వస్త్రం .  దాని ముక్కను కత్తిరించేసి ఒడుపుగానూ ఒద్దికగానూ చీరెలా చుట్టేసి కట్టేసుకున్న కనికట్టుల ఇంద్రజాలం నీది. చందమామ ముఖం నిండా నవ్వుల వెన్నెలలను ఆగి ఆగి తెరలుగా కురిపించి మురిపెంగా మరిపించే  ఆహ్లాదపు అధరాల మబ్బుల లోంచి దాగి దాగి ధ్వనిస్తున్న సిరి  మువ్వల మధుర నాదం నీది . ఎప్పుడూ చేతులు కట్టుకుని ఉండే నాలో, నీతో  కరచాలనం చేయాలనిపించే temptation కలిగించిన అలవి కాని ఆత్మీయత నీది.
విహ్వల వినోద విషాద బంధుర తటిల్లతల తాకిడికి తల్లడిల్లుతూ తన్హాయీ అనబడే ఒంటరితనపు solitudeని నా  attitudeగా మలుచుకున్న వాణ్ని. అనంత ఏకాంత హిమవత్ పర్వతమై ఘనీభవించి శిలా సద్రుశ్యున్నై, వికల సముద్రున్నై, హాలాహల విలయ నిలయున్నై, అంతర్ బహిర్ మధ్య ప్రపంచాల్లోని voyageని voyeuristic గా దర్శిస్తూ, కంటిలోకి చొరబడిన దృశ్య హర్మ్యాలని నిర్మోహంగానూ, నిర్లిప్తంగానూ స్పర్శిస్తూ, విస్మృత విరాగంలోని వియోగ విలాపానికి క్షణం క్రితం దాకా నేనే personified నిదర్శనం..
ప్రియా, నీ దర్శనం అయింది …  నిదర్శనం చెదిరింది…!
image(1)
3. Never never అనిపించే Netherlands Lavender తోటలలో విరగ్గాసిన పూలని లతలు లతలుగా అచ్చోసుకుని  నిశ్చల నిశ్చయంతో నిబ్బరంగా కూచొని నన్నుఅబ్బురపరిచిన కాలాతీత కల్లోలిత అనురాగం నీది. కంటి కొలుకుల వింటి చూపుల నారికి  కొంటె తనాల చిర్నవ్వు బాణాలను సంధించిన  అల్లరి తనం నీది. Space and Time ల విచక్షణను విస్మరింప చేసిన witchcraft నీది.
పైట సర్దుకుంటున్న  యెదల కన్నా, నీ కళ్ళలో  దోబూచులాడుతున్న ప్రేమని తడిమి, మాటల ప్రవాహాన్ని పెంచేసి సంభాషణల చేతులతో నిన్ను ఆసాంతం  మెత్తగా హత్తుకుంటూ French Impressionistic భావ దృశ్యాలను నీ ముందు bouquetగా సమర్పిస్తూ reasoning ని  మొత్తంగా zero చేసి కేవలం మనసు చెప్పే మాటలనే వింటూ వింటూ గుండెల నిండా నిన్నే నింపుకుంటూ, బిభూతి భూషణుడి వనవాసి కి సహవాసిని జత చేయాలనే స్వాప్నిక సంకల్పం లో గమ్మత్తుగా కూరుకు పోతూ నేను ..
ప్రియా , ఇది నీవిచ్చిన మత్తు.. నువ్వు మాత్రమే  చేసిన మహత్తు..!
4.  అక్షరాల  బగీచా లో కథా వృక్షాలనీ, కవితా పుష్పకాలనీ ఆఘ్రానిస్తూ ఆరోహిస్తూ, తడుముకుంటూ తెంపుకుంటూ వాటి సుగందాలని నీ సౌకుమార్యం తో mix చేసి, నా లోలోలోలోపలి నా లోకి అపురూపంగా వంపుకుంటూ ‘గాల్లో తేలినట్టుందే- గుండె పేలినట్టుందే’ పాటల్ని లోపలి స్వరం తో ఆలాపిస్తూ నేనో సరికొత్త కడక్ మనోచిత్రం అవుతాను..
ప్రియతమా, ఇపుడు నేను– నువ్వు వేసిన చిత్రం… ఇది నువ్వు మాత్రమే  చేసిన విచిత్రం… !
5.  నువ్వు – నేను ఇరు లోకాల సంచారులం. నిరంతర ప్రేమమూర్తులం. నిత్య ప్రేమ దాహార్తులం. దిగంతాల అంచుల వెంట ఎడారులలో సాగరాలలొ వన భూముల్లో మంచు లోయల్లో ఆరామమెరుగని విరామమివ్వని అన్వేషణ చేస్తున్నాం.  ఏ సంపూర్ణత లోని తటస్థత ఇచ్చే తాదాత్మ్యత వల్ల కలిగిన తన్మయత నుండి పుట్టిన తదేక ధ్యానం సానువుల్లో దొరికిన అద్వైత శాంతి కోసమో..  అవిశ్రాంత పాంధులమై అనాది కాలం నుంచి యానాదులమై అనాధులమై మనో ప్రపంచంలో అంతర్ యాగం చేస్తూనే ఉన్నాం…
ప్రియా, ఇది నీ అంతర్ గానం…  నా అంతర్యానం….!
ఈ అనవరత యాగం ఓ  గానయానం! నువ్వు-నేనులను పెళ్ళగించి కూకటి వేళ్ళతో పెరికి వేసి “నేనువ్వు “ను సృష్టించి, అనేకంలోంచి ద్వంద్వాన్ని వేరు చేసి ఏకత్వాన్ని-ఏకతత్వాన్ని ప్రత్యక్షం చేసి అనశ్వర అద్వైతమై, ఎనిమిదో రంగును సృజించి lavender అంటే love ender అనీ, నా love ends here at your feet అనీ background music లో 6 track stereo-phonic soundsతో వినిపిస్తుంది..
No doubt, ప్రేమ ఒక సత్కార్యం
 ప్రియా, ఇది నువ్వు చేసిన సత్కారం….!
-మామిడి హరికృష్ణ 
Filed Under: తరంగ Tagged With:

చత్తిరి

~ September 18, 2013 18 Comments
మామిడి హరికృష్ణ

మామిడి హరికృష్ణ

అత్త అస్మాన్
కోడలు జమీన్
ఆషాడంల అత్తకోడండ్లు
మొఖాలు మొఖాలు సూస్కో వద్దంటరు
గనీ ,గీ ఆషాడo లనే గమ్మత్తి జర్గుతది గదా
జేష్టం  దాక అస్మాన్ అంతా మండిపోతది
జమీన్ ని అంతా నెర్రెలు బడేట్టు సేత్తది
గంతటి  రోకళ్ళు పగిలి పోయే రోయిణి  కాలంగుడా
ఆషాడం రాంగానే నిమ్మల పడ్తది
జమీన్ కోడలు కడుపుల ఇత్తనం బడే
సైమం అచ్చిందని తెల్వగనె
ఎండల్ని – ఉడ్క పోతల్ని ఇచ్చిన ఆస్మాన్ అత్త
చినుకుల్లెక్క  సల్లబడ్తది
మబ్బుల మీంచి వానై కురుత్తది
*             *     *          *             *
గప్పుడు చత్తిరి మతిల కత్తది
దాన్ని పోయినేడు అటక మీద పెట్టినట్టు యాదికత్తది
గూన పెంకుటింట్ల ఓ మూల డొల్ల పోయిన గుమ్మి పాకి
ఇంటి వాసాల మీన ఉన్నఅటక మీదికి ఎక్కుత
అట్క మీద
బూజు పట్టిన పాత బొక్కెన – చీకి పోయిన తాడు
తాతల నాటి చిల్లు పోయిన గంగాళం
చింత పండు తోముడు లేక కర్రె బడ్డ ఇత్తడి బిందె
కట్టెల పొయ్యి కాగుడికి నల్ల బడ్డ సత్తుగిన్నెలు
కొన్ని టేకు ముక్కలు – పాత చెప్పులు
చినిగిన మా నాయ్న దోతి – అవ్వ పాత చీరలు
నేను పుట్టక ముందు
మా ఎలుపటి దాపటి ఎద్దులకని పర్కాల అంగట్ల
మా నాయ్న తెచ్చిన గజ్జెల పట్టీలు
చేతికి తగుల్తయి
అసొంటనే చత్తిరి కన్పిత్తది
దాన్ని సూడంగనే
చీకట్లల్ల బజారు మీద ఓ గోడ మూలకు నక్కిన
దిక్కులేని కుక్క యాదికత్తది
ఇన్నొద్దులు పట్టించుకోనందుకు
అలిగి ముడ్సుకొని పడుకున్న మా ముత్తవ్వ లెక్కనిపిత్తది
నీటి సుక్క కరువై నారేయక నీరు పెట్టక
పడావు బడ్డ నా పొలం కండ్లల్ల కనబడ్తది
            ***
దుమ్ము దులిపి పాత గుడ్డ తోని తుడ్సినంక
చత్తిరి మల్ల నిగనిగ లాడుతది
వంకీ తిర్గిన చత్తిరి నా చేతిలోకి రాంగనే
నాకు ఎక్కడలేని రాజసం వచ్చినట్లయితది
నా ఒంటరి నడకకు తోడు దొర్కినట్లయితది
ఇగ రాసకార్యం ఏదీ లేకపోయినా
వాన పడ్తానప్పుడు
మా వాడ దాటి సడుగు మీదికి వత్త
పెయ్యంత నిండు చెర్వు లెక్క అయి
గొడ్లను తోలుక పోతున్న మల్లి గాడిని సూసి
చత్తిరి కింద నేను
వాన సుక్క తడ్వకుంట నడుత్తానందుకు
మా గర్రుగ అనిపిత్తది
e91c0d78-dc24-4257-aa5a-8eff6f6840c6HiRes
ఇగో, ఎవ్వలకి తెల్వని ముచ్చట నీకు చెప్పనా
మా ఊళ్లోల్లకి నా చెత్తిరి సూపియ్యదానికే
వానల్ల నేను ఇల్లు దాటి వత్త, ఎర్కేనా
అయితమాయె గనీ,
గిదంత పై పై పటారమే
నివద్దిగా చెప్తే గీ వానల చత్తిరి ఉంటె
పక్కన మనిషున్నట్టే
కాల్వ గట్టు తెగి నీళ్ళు
పొలం లకి అగులు బారుతానప్పుడు
నేను ఉరికురికి పోయి కట్ట కట్టేది
గీ చత్తిరి బలం సూస్కునే..
ఇంటి మీది పగిలిన గూనెల నుంచి
వాన నీళ్ళు కారుతానప్పుడు
మా బడి పుస్తకాలు తడ్వకుంట కాపాడేటిది
గీ చత్తిరే ..
ఇగ, బజార్ నల్ల కాడ్నుంచి మంచి నీళ్ళు తెచ్చేటపుడు
లసుమక్క వసుదేవున్లెక్క
దాని తలకాయ మీది బిందె కిష్ణ పరమాత్మున్లెక్క
చెత్తిరేమో ఆది శేషున్లెక్క
నా కండ్ల కన్పడ్తది
మా ఐదేండ్ల అఖిలు
ముడ్డి మీద జారుతున్న నెక్కరును ఎగేసుకుంట
చత్తిరి పట్టుకోని వత్తాంటే
వామనుడే మా వాకిట్లకి నడ్సి వచ్చినట్లనిపిత్తది
కచ్చీరు అంగట్లకు
కూరలకు వచ్చిన రాజయ్య
చత్తిరి పట్టుకోని నిలబడితే
గోవర్ధన గుట్టని యేలు మీద నిలబెట్టిన
గోపయ్య లాగనిపిత్తడు
బీడీల గంప మీద
చత్తిరి  పట్టుకొని వచ్చే కమలమ్మ
పల్లాకిల పెండ్లి పిల్లను తీస్క పోతాన
ముత్తయిదువ లెక్కనిపిత్తది
చత్తిరి పట్టుకోని
భుజాల మీద నూలు సుట్టలను
మోస్కుపోతాన మార్కండయ్య
మబ్బుల్ని మోస్కపోతాన ఇంద్రుని లెక్కనిపిత్తడు ..
***
మీ అసోంటోల్లకు చత్తిరి అంటే
ఆరు ఇనుప పుల్లల మీద కప్పిన నల్ల గుడ్డ.
గనీ, నా అనుబంల, నియ్యత్ గ చెప్పాల్నంటే
గీ వానా కాలంల చత్తిరి–
చినుకులల్ల పూసిన నల్ల తంగేడు పువ్వు
వూరి చెర్వు కట్ట మీద పెద్ద మర్రి చెట్టు
మనకు సాత్ గ నిలబడ్డ జిగిరి దోస్త్
అత్తా కోడళ్ళ పంచాయితి నడిమిట్ల

అడ్డంగ నిలబడ్డ ఎర్రి బాగుల కొడుకు… !

– మామిడి హరికృష్ణ

Filed Under: తరంగ Tagged With: