రహస్య గీతిక

satya1

చిత్రం: సత్యా సూఫీ

 ~
సగం నవ్విచ్చిమధ్యలో దూరం ఉందని గుర్తుచేసి
మౌనంగా నువ్వెళ్తున్నప్పుడల్లా
ఆపి చెప్పాలనిపిస్తుంది నేస్తం!…
అలవాటు కథగా కాలం అవతారమెత్తకముందే
నిన్నటి నీ గడపముందు నిరీక్షించి
వాడిపోయిన ఆ ఆశ అసలు అందం చూడాలంటే
నీ కళ్ళకి కాసింత ప్రేమ కూడా రాసుకోవాలనే
యుగాలనాటి నిజమైన రహస్యం…
సామాన్య న్యాయ శాస్త్రం ఋజువు చేయడం కోసం
అటునుంచి ఇటుకీ, ఇటునుండి అటుకీ
నిన్నే నువ్ పంచుకుంటూ రెండువైపులా
బరువు సమానమయిందా అని చూస్తుంటే చెప్పాలనిపిస్తుంది…
బతుకంటే బంధాల్ని
గణించే త్రాసు కాదు నేస్తం!
ఒకరి ఆనందం కోసం మరొకరు తగ్గే
తూగుడుబల్లేననే జీవిత రహస్యం…
గెలవడం, ఓడటం తప్ప
ఈ ఆటకు అంతం ఉండదని
నువ్ పిడికిళ్లు బిగించి
చూపులు రాజేస్తున్నపుడల్లా చెప్పాలనిపిస్తుంది నేస్తం!
ఎవరి బ్రతుకూ రణరంగం కాదూ
లోపల ఎవరితో వారు
ఓడిపోతూ చేసే అంతర్యుద్ధమనే యుద్ధ రహస్యం…
ఓ అనుకోని ప్రశ్న
ఈ వర్తమానం దారిమీద ఏ మలుపులోనో
ఎవర్నువ్వని ఎదురైతే,
నీ ఆలోచనని ఇదీ నేనని
పెదాల మీదకి అనువదించుకుని చెప్పాలంటే
ఈ భ్రమలాంటి అనుభవాల మధ్య,
లోపల నాకోసం ఇవ్వడానికి
కొంచెమైనా ఖాళీ మిగుల్చుకో నేస్తం అనే అసలు రహస్యం..

కవిత పూర్తికాలేదు

 

-సుపర్ణ మహి
~

 
చలిగాలేదో పేరు పెట్టి
మరీ పిలిచినట్లనిపించింది…
 

రాస్తున్న పుస్తకంలోంచి
తల వాగువైఫుకు తిప్పి చూసాను…
కొలనులో స్నానిస్తున్న చందమామ
అప్పటికే నావైపు చూస్తుండటం కనిపించింది…
 

ఏరోజున ఏం పోగొట్టుకున్నాయో
పగళ్ళంతా వొదిలేసి ఈ మిణుగురులు రోజూ రాత్రిలో వెతుకుతుంటాయి
 

పొద్దున్న కనిపించిన సీతాకోకచిలుక
ఇప్పుడెక్కడుందో,
ఉదయం సరిగా గమనించలేదు
ఇప్పుడు మళ్ళీ వొస్తే బావుండనిపిస్తుంది
 

దూరంగా ఎక్కడనుంచో విన్నపాటే,
అవును బాగా తెల్సిన పాటే,
 

కాసేపు కొలను దగ్గర్నుంచి నన్ను మాయంచేసింది
 

అదెంత చక్కని పాటో!
‘కాలం’ ఓ పేరు చెప్పని ప్రేయసి,
అనుభవం మిగల్చని అనుభూతి
 

ఆలోచిస్తుండగానే బాగా చీకటి ముసిరేసింది.
ప్చ్…
ఇవ్వాళ కూడా
 
కవిత పూర్తికాలేదు.*

మళ్ళీ వినాలనుంది!

 

 

-సుపర్ణ మహి

~

mahy

 

 

 

 

 

ఇప్పుడెందుకో ఆ పాట మళ్ళీ వినాలనిపిస్తుంది…

అదే పాట.

 

అంతా తనది అన్నట్లు చుట్టూ గొణిగేస్తున్న లోకం మొహం మీదకి
ఓ దూరాన్ని ముసుగులా విసిరి,

కొసప్రాణం ఆర్తిగా దాహాన్ని తీర్చుకుంటున్నట్లు

ఇప్పుడాపాటని మళ్ళీ వినాల్నుంది.

 

శభ్దానికీ – శభ్దానికీ మధ్యలోంచి
నాలోకి తర్జుమా అవుతున్న నిశ్శబ్దం గొంతేదో
మరొక్కసారి మనసుపెట్టి
దీక్షక్కూచున్న సిద్ధునిలా శ్రద్ధగా వినాలనుంది.

 

చీకటి కెరటాల మధ్య చిక్కుకున్న వెన్నెల దీపాన్ని చూపేందుకు,
చిగురుటాకుల మధ్య నలుగుతున్న మౌనాన్ని
చూపులమధ్యలోంచి చూస్తూ
ఇప్పుడు ఒక్కణ్ణై వినాలనుంది.

 

వేయి రేకుల పద్మమేదో మస్తిష్కంలో వికసించి మురిపిస్తుంటే
నడిచిపోయే దారంతా తోడుంటుందని
మనసు దగ్గిర నేర్చుకున్న ఆ ‘పాట’
ఇప్పుడు మళ్ళీ నాలోంచి కనుగొని వినాలనుంది.

*