అవును
నేనేమాట్లాడేది
తడిగుడ్డలతో
కోయబడ్డ గొంతును
తేనెపూసిన
కత్తి అంచు నుండి
నేనే మాట్లాడుతున్నా
ఏ ప్రజాప్రతినిధీ
నాకోసం కన్నీటిని కార్చలే
అందుకే
నేనే మాట్లాడుతున్నా
ఈ నేలను ముద్దాడిన పాపానికి
చావును
చింపబడ్డ చెంగుకు కట్టుకొని
కళ్ళల్లో వొత్తులేసుకొని నాయం కోసం సూత్తున్నా
ఒక్కరన్నా
నన్ను చెరిచిన వాడ్ని
గొంతుపిసికి చంపాలన్నంత కోపాని తెలుపుతారని
ఆశగా నలపబడ్డ ఎంట్రుకల్ని నల్లరిబ్బనుతో ముడేసుకొని
దసాబ్దాలసంది చూస్తూనేవున్నా
మాల గా…
మాదిగ గా…
మాతంగి గా…
మాస్టినిగా…
ఆదిమవాసీగా….
నాకోసం ఇన్ని దినాలసంది
ఏ ఒక్కరూ రోడ్డెక్కలే….
ఏబారికేడు తన్నలే
ఏ రోడ్డూ నిండలే
ఎందుకనో…?
నేను
నిలువునా
చీల్చబడ్డ పెయ్యనే
పొత్తికడుపుల కొయ్యబడ్డ పేగుల్ని
ముడేసుకున్నదాన్ని
నిస్సహాయపు చూపులతో
నెత్తుటి గడ్డలతో
నేనింకా బతికేవున్నా…
మహిళల్లారా
యువకుల్లారా
యువతుల్లారా
నలగని గుడ్డని కలిగినవారా
నలిగిన
నా
మనసుగురించి
పపంచకానికి చెప్పండి
సిగ్గులేని పాలకుల చెవ్వుల్లో వూదండి
మాత్రుమూర్తుల్లారా
అక్కల్లారా
నాపచ్చిగొతునుండి కారుతున్న
రక్తపు దొబ్బల సాచ్చికంగా చెబుతున్నా
నానేలను మీపాదలు ముట్టల్సినంతగా ముట్టకనే
నేనిప్పుడు మాట్లాడుతున్నా
అడవినుండి
తండనుండి
గూడెం నుండి
పల్లెనుండి
పిల్లలా
చెరచబడ్డ తల్లిలా
నాలోనేను
కుములుతూ
కొత్తపొద్దుకోసం
నన్నునేను నిల్పుకుంటూ……
(దళితుల అత్యాచారాలపై మాటపెగల్చని, కలం కదల్చని దౌర్భాగ్యపు స్థితి ఈ దేశంలోనేవుందేమో…నాలోనేను రగిలిన క్షణాల్నిమీముందిలా…)
– సైదులు ఐనాల
తాజా కామెంట్లు