Art: Rajasekhar Chandram

ఎపుడొస్తవొ తెల్వక బాటపొంటి

చెట్లెంట నేనొక నీడనై నిలుచున్న

అట్లట్ల పొయ్యేటి ఆ మబ్బుల్ని నిలబెట్టి

నువ్వు పోయిన దేశాలజాడలడుగుతున్న

దేవులాడుకుంట వద్దమంటె నీ అడుగుల ముద్దెర్లు లెవ్వు

పొద్దంతా పచ్చటాకు మీద పొద్దురాసిన కైతల్ల

నీ ముచ్చట్లనె పాడుకున్న

వో సోయిలేదు, వో క్యాలి లేదు

రెండునీటిపాయలు జోటకట్టిన దగ్గర నవ్వుల నురుగులు

రెండు కలిసీకలువని దేహాలగాలులు ధూళీధూసరితాలు

రెండు చూపులందని దూరాలకొసలమీద కాలం పందాలు

నిలువుగా చీల్చిన రాత్రి రెండోముక్కలో వో కలవరింత

కొడిగట్టిన దీపపువత్తి రాస్తున్న ఆఖరు నిరీక్షణ కవిత

పూలరేకులనంటుకుని శ్వాసతీసుకుంటున్న పచ్చి పచ్చి పరిమళాలు

తేనెతాగిన తేటిపెదవులమీద భ్రమరగీతాలు

ఏమో, నా పక్కన్నె కొడగొడుతున్న నీ ఊపిర్లు

నిఝంగా నువ్వొచ్చినట్లె…

*

Art: Rafi Haque

   —శ్రీరామోజు హరగోపాల్

~

ఒక కవి ఈ రోడ్డున్నే

మరణిస్తున్నాడు

ఎట్లా బడితే అట్లా చస్తానన్న

కవిని ఏం చేసుకుంటాం

అతనికి కుంతలజలపాతంలో కూడా

ఐస్ నెత్తుటినీరే

అతనికి ప్రియురాలిపిలుపు కూడా

చైనాహైడ్రోజన్ బాంబులాగే

మరణాన్ని కలవరించి వరించే మహాకవికి

మహాప్రస్థానం కానుక

అన్నింట్లో అగ్నిని చూసే రుగ్వేదపురోహితునికి

‘అగ్ని మీళే పురోహితమ్’

మానవులంతా శవాలుగా కనిపించే

అజ్ఞాతకవికి శ్మశాన వైరాగ్యమే  గిఫ్ట్

ప్రేమలు దోమలు,ఇష్టాలు కనిష్టాలు

ఆత్మీయతలు బ్రోకరిజాలు తనకు

చావునే చావనీయకుండ చంపుతున్న మహాకవీ,శవీ,రోగీ

మా చావు మేం చస్తాం, నీకెందుకు కుతర్క కుతూహలం

పొద్దున్నే పొద్దుని చూడలేని ధృతరాష్ట్రుని కోసం

ఏ గాంధారీ గంతలు కట్టుకోదు

కొంచెం మనిషిని చూడు

వాడిలో ఔన్నత్యం చూడు

అల్పత్వాలు జయించడానికి అతని ఆరాటం చూడు

మూర్ఖత్వం వొదులుకోవడానికి అతని జ్ఞానతృష్ణ చూడు

మానవత్వం పెంచడానికి మనుషుల్ని కాదు చంపేది

మనుషుల్ని మనుషులుగా బతికించే పరుసవేది కవిత్వం

నిర్లజ్జగా వీధుల్లో వీరంగం వేసేది కాదు

దిగంబరంగా సత్యాల్ని ఆవిష్కరించేది

స్ట్రిప్ టీజ్ సినిమాలకు పనికొస్తది

అర్థంపర్థంలేని డైలాగులక్కడే అమ్ముకోవచ్చు

మనుషుల్ని భయోద్విగ్నుల్ని చేయడం కాదు

అసహ్యాలు కల్పించి ట్రేడ్ మార్క్ కొట్టేయడమా

మరణాన్ని మరణానికివ్వండి

ప్రళయాలను ప్రళయాలకివ్వండి

మాటల్ని కాల్చినసీకుల్ని చెయ్యడం కాదు

ఇంకా మంచిచూపుల్ని కళ్ళకు పంచాలి

కవిత్వానికి కొంచెం గౌరవం పెంచాలి

మరణమే నీ వరణమైతే, ఆమెన్

*