వాగ్దానపర్వం 

~

“రాన్రానూ రాజకీయాలు కష్టమైపోతున్నాయ్ రా బాబూ. మా  తాత ఎలక్షన్లలో నిలబడ్డ రోజుల్లో అంతగా నోరు పారేసుకోకుండానే, పుసిక్కిన   గెలిఛేసేవాళ్లు. ఇప్పుడలా కాదు. ఓ బలమైన వాగ్దానం చేయాలి. అంతే కాదు. గెలిచాక అది నెరవేర్చాలి” అన్నాడు ‘టామ్’ మీసాలకంటిన పాలు తుడుచుకుంటూ!

అది విని అప్పుడే తొర్రలోంచి బయటికొచ్చిన జెర్రీ – “నువ్వేం వర్రీ అవకు.

వాగ్దానాలు ఏమేమి ఇవ్వాలనేగా నీ ప్రాబ్లం? అదేదో నీ జోబీ లోంచి ఏదో తీసిచ్చే అపోహలో ఏవన్నా ఉన్నావుటోయ్ వాగ్దానం ఇవ్వడం అంటే? ఆరోజుల్లో  భూదానం  గట్రా లాటివన్నీ  భావే లాటి బుర్రలేనోళ్లూ … పుచ్చలపల్లి లాంటి పిచ్చోళ్ళూ  ఇచ్చేసుకుని ఇల్లు గుల్ల  చేసుకున్నారు  గానీ, మనలాంటి అల్ట్రా మాడ్రన్ గాళ్ళు అవలంబించే  కార్యక్రమమా అది నువ్వే చెప్పు? అసలు ‘వాగ్దానం’ అంటే ఎంటనుకుంటున్నావ్ నువ్వు? భూమ్మీద సమస్త దానాల్లోకెల్ల అతి గొప్ప ‘దానం’ ఏంటయ్యా అంటే అదే ‘వాగ్దానం’. అందునా,  అతి సహజంగా అనాయాసంగా లేదా అప్పనంగా దొరికేవాటిని  నీవిగా స్వంతం చేస్కుని ఎడాపెడా  ప్రా’మిస్’లు చేయటమే నేటి నిఖార్సైన వాగ్దానం ! అన్నప్రసాదానికి అంగూళీయక మానించి, అంగట్లోకి ముట్టించి … ఆవిధంగా  అంగుళమంత కడుపుకి పట్టించి అన్నప్రాశనం అనేది ఒకటి  చేస్తాం కదా బొడ్డూడిన బుడతడికి! రాజకీయ వాగ్దానమైనా  అంతే అనుకో! ఉత్తినే మెతుకు నాలిక్కి కతుకుతామ్ … బుడ్డోడు ఓసారి గట్టిగా  చప్పరించి ఊరుకుంటాడు. అంతే! అలాగని అప్పటినుంచీ మొదలుపెట్టి ఎడాపెడా  భోజనం చేయించే  ఏర్పాట్లు చేస్తామా యేమ్?” ఏక బిగినుగా చెప్పాడు జర్రీ తెగ బాడీ లాంగ్వేజ్ ప్రదర్శిస్తూ.

అర్ధం గాలేదని చెప్పలేక ‘సింబాలిగ్గా’ బుర్ర గోక్కున్నాడు టామ్  నెత్తిన కించిత్ దురద లేకపోయినా!

“ఆ  గోక్కొడమ్ ఆపు. నీకర్ధం కాలేదని నాకర్ధవైంది. వాగ్దానం పారేయడానికి పేద్ద తెలివితేటలు ఏడవక్కర్లేదు. విను. ఉదాహరణకు – నీకు కాసిన్ని మంచినీళ్లు తాగాలనిపించిందనుకుందాము. నీకులానే ఓటేసే ప్రజలక్కూడా నీళ్ళు తాగాలనిపిస్తుందిగా.  పాత కాన్సెప్టుని వలిచిపారేసి, దాన్ని సృజనాత్మకంగా మలిచిపారేసి – ఇంటింటికీ ఉచితంగా  చెంబెడు  నీటిని అందించడమే మా పార్టీ ధ్యేయం ’ అని ఉచిత రీతిన అనేసేయ్…బకెట్లు బకెట్లుగా ఓట్లు కురుస్తాయ్! “ చెప్పాడు జర్రీ.

‘మరో ఉదాహరణ  చెప్పు’ అన్నాడు టామ్  మళ్ళీ బుర్ర గోకితే నిజాయితీగా ఉండదనిపించి.

“అంత తేలిగ్గా అర్ధమైతే నువ్వు టామ్ ఎందుకవుతావు. విను మరో ఉదాహరణ –ఏ సాయంత్రం వేళో నీ ఫార్మ్ హౌస్ లోని ఇసకో మట్టో గర్వంగా కెంజాయ మెరుపులతో మిలమిలా మెరుస్తోందనుకో. నీకులాగానే  ప్రజల కంట్లో కూడా మెరుపు చూడాలనిపించదూ.  వేంఠనే – ‘మీ ఇంటి పెరట్లో మట్టి ఇకనించీ ఉచితంగా మీపాటికి  మీరే శుభ్రంగా తవ్వుకోవచ్చు. ఎవడి పర్మిట్లూ అక్కరలేదు’  – అని  ప్రకటించు. ఎలా ఉంది అయిడియా?” అంది జెర్రీ.

“ఓహోహో! మట్టికొట్టుకున్నట్లుంది. ఓహ్ …సారీ!  భూ-చక్రమ్ తిప్పినట్టుంది. అదిసరే…భూమైపోయింది … ఇహ ‘గాలి’ అంటావేమో?” అన్నాడు టామ్ .

“బాగా గుర్తు చేశావ్ .. కాస్కో మరో ఉదాహరణ. ….’ప్రతి పొద్దుటా ప్రతి మనిషికీ పచ్చి ప్రాయాననే స్వచ్చమైన పచ్చిగాలి దొరికేలా ప్రతి ఉదయాన్నీ మీకు అందుబాటులోకి  తెస్తామ్’ – అని ప్రకటించు! అలా సరాసరి   ‘గాలి’ ని వదలొచ్చు. అదేనోయ్… వాగ్దానానికి గాలినలా వాడుకోవచ్చు.”

“జనాలు మరీ అంత పిచ్చోళ్ళా? గాలి ఫ్రీ – అంటే నమ్మడానికి?” బుకాయించాడు టామ్!

“మరదే! సాంకేతికంగా చెబితేనే గానీ ఏదీ వినవు. కావాలంటే ఈ వాగ్దానాన్నే కొంచె టెక్నికల్ గా … – ప్రతీ ఇంటికీ పచ్చి గాలి పిచ్చ ఉచితంగా 137 ఘనపు మీటర్లు ఉచితంగా అందేలా చేస్తాం – అని ప్రకటించుకో. అలానే ఇందాక చెప్పిన చెంబుడు నీళ్ళు బదులు నీకు తోచిన క్యూసెక్కులను. లేకపోతే ప్రతి పంచలోనూ  8 సెంటీమీటర్ల వర్షపాతాన్ని కురిపిస్తామను. వోట్లు కురిపించుకో. ”.

“ఇప్పుడు బాగా కుదిరింది. నమ్మబలికేలా కూడా ఉంది.  ‘గాలి’ మాటలు ఎప్పటికీ  చద్ది మూటలు. గాలి లీలల్ని మించి ఏమైనా కలదా? అయినా చిన్న సందేహం.  అలా అన్నేసి  గాలి మాటలు చెబితే ఉత్త ‘గ్యాస్’ అంటారేమో?”

“నీకు కాన్సెప్తు బ్రహ్మాండంగా అర్ధమైపోయినట్టుంది. నాక్కూడా తెగ సజెస్టు  చేసేస్తున్నావ్. యస్! ఏవన్నావ్ ఇప్పుడు ….. గ్యాస్ అని కదూ అన్నావ్? ఈ సారి వాగ్దానాన్ని ఇలా వదిలేయ్ పబ్లిక్ మీదకి – ‘గ్యాసు ఊసే వద్దు. గాడిపొయ్యే నీక్కు ముద్దు’ – అలా స్లోగనిచ్చి  ప్రజల్ని చైతన్యవంతుల్ని చెయ్. ఈ క్రమంలో ఇంటింటి కి ఒక ‘గాడిపొయ్యి’ ఉచితంగా  తవ్వించి పెడతామని బృహత్తరమైన వాగ్దానం చెయ్.  ఎక్స్ చెకర్ కి  ఏవన్నా ఖర్చా బొచ్చా?”

“మహాద్భుతం … పబ్లిక్ అడ్మిన్స్ట్రేషన్ నించి పాలిటిక్స్ దాకా ఎవరైనా  మీదగ్గరే నేర్చుకోవాలి. అ…యి…నా ….”

“అర్ధమయింది నీ డౌటు. అలా తాపతాపకీ బుర్ర తక్కువ వెధవలా బుర్ర గోక్కోకు. గాడిపొయ్యి ఆకమడేట్ చేసుకునే స్థలం ఎక్కడేడిచిందీ ఈ రోజుల్లో అనేగా నీ డౌటు? మళ్ళీ  వాగ్దానానికి కొంచెం టెక్నికల్ రంగు పులుము. ‘నీచ నికృష్ట కడు నిరు పేద వెధవాయిలందరికీ గ్యాసు బండ పూర్తిగా ఉచితం’ అని ప్రకటించు”.

“అబ్బబ్బ …తమరి బండ పడ… ఏం టెక్నిక్కు వదిలారు సారువాడూ. చ్చస్తే  నోరూ వాయీ ఉన్న ఏ వెధవాయీ దీనిమీద నోరు చేస్కోడు. ఇది అదుర్స్”

రజనీకాంత్ లాగా గిర్రున తిరిగి కాలిమీద కాలేసుకుని కూర్చుంది జెర్రీ. “పృధ్వాపస్తేజోవాయురాకాశాలని పంచ భూతాలు కదా .. పృధ్వీ, అపస్సూ అయింది. అంటే  భూమైందీ,  నీరైందీ. వాయువూ  అయింది. అంటే గాలీ అయింది.  ఇక అగ్గి , ఆకాశం మిగిలాయి. అంచేత  ఇప్పుడు ‘తేజో’ కాన్సెప్టుని వాడుదాం ….”

టామ్ పరవశం తో తోకూపుతూ  – “అంటే ఇప్పుడు  సమ్మర్ కదా! ఏదన్నా అగ్గిరాముడు వాగ్దానం వదలండి.” అన్నాడు.

“భేషుగ్గా గుర్తు చేశావ్. విను. వేదిక పైన  మైకుచ్చుకున్నాక …. ‘ప్రజలారా… దిమ్మదిరిగే ఈ సమ్మరుకి మీరంతా సమ్మ సమ్మగా ఉండాలని ప్రతి భడవాయికీ ఓ నల్ల కళ్ళద్దాలు ఉచితంగా ఇచ్చిపారేద్దామని నిర్ణయించుకున్నాం’ – అని ఓ వాగ్దాన బాణం వదులు. ఠపీ మని గుచ్చుకుంటుంది.”

“ఎక్కడ? కంట్లోనా?” అడిగాడు టామ్.

“ఊర వెటకారం అంటే అదే! కూల్ కూల్ కబుర్లు చెబుతుంటే… కంట్లో కారమద్దే మాటలు చెప్పకు. ఖజానాకు ఖర్చు అనుకుంటే… ఆ కూలింగ్ గ్లాసేదో కంటి చూపు వంద శాతం  సరిగా ఉన్నోడికే ఇస్తామని చిన్న రైడర్ పెట్టుకో. ఈ పెపంచకంలో వంద శాతం సరైన కంటి చూపు ఏ జీవికీ ఉండదు.” రీసర్చి స్కాలర్లా  చెప్పాడు జెర్రీ.

“వహ్వా…వాహ్వా! అగ్గి తాలూకు వాగ్దానం పన్నీరు పోసిన బుగ్గిలా అదిరింది.  ఇహ ఆకాశం గురించి సెలవివ్వండి  ….” అన్నాడు టామ్ గోక్కొడమ్ మానేసి అదే చేత్తో మీసాలు అనవసరంగా తిప్పుకుంటూ.

“ ఆ … అక్కడికే వస్తున్నా….విను.  ప్రతి ఆడపడుచు ఇంటికీ వెళ్ళి – ఆకాశం అమ్మాయయితే నీలా ఉంటుందే…నీలా ఉంటుందే -అని చెప్పు.”

“చెప్పుచ్చుకుంటారు.”

“కదా? ఆ చెప్పు చక్కగా రెండు  చేతుల్లోకి తీసుకుని – ‘ఇహ ఈ పాద రక్షలతో అవసరం లేదు ఆడపడుచుగారూ. ఎందుకంటే మీరు ఈ భూమ్మీద నడవరు. ఎంచక్కా రూపాయికే ఆకాశంలో విమానాల్లో ‘వియన్నా’ దాకా వెళ్ళి వచ్చే ఏర్పాటు చేసేలా ‘వియన్నా ఒడంబడిక’ కుదుర్చుకుంది మా పార్టీ – అని చెప్పు! తొక్కలోది … ఆకాశం అమ్మాయవడమేంటి? అమ్మాయే ఆకాశమవుతుంది ఆనందంతో!”

“మరి ఎక్స్ చెకరు మీద భారం … గట్రా….?”

“ ఎక్స్ చెకరా… చైనీస్ చెకరా? ఇలాటప్పుడే సృజనాత్మకతో,  సాంకేతికతో అద్దు అని చెప్పానా? వాగ్దానానికి ఇలా కండిషను పెట్టు.  టికెట్టయితే ఇప్పుడే తీస్కోవచ్చు గానీ … కాక… పోతే…”  దర్పంతో చెప్పుకు పోతున్నవాడల్లా కొం…చెం ఆగాడు   జర్రీ.

“పోతే…?” రెట్టించాడు టామ్.

“ పోతే ఏవుంది? ప్రయాణికురాలి  వయసు 50 దాటిన తరువాతే టిక్కట్టు  చెల్లుతుంది… అని మళ్ళీ ఓ రైడరు వేస్కో! ఎన్నో ఇక్కట్లు పడి టిక్కట్లు  అట్టేపెట్టుకున్నా గానీ,  50 దాటాక…. అప్పటికి పోతే పోతారు! అథవా  ప్రభుత్వం మారగా… వారంతట  వారే  పోతారు!  ఆకాశం అన్నాక ఎప్పటికైనా  పోక పోతారా?”

“హబ్బబ్బ … ఏమి సెప్పితిరి!”

“వాగ్దానం వంకాయలా నవనవలాడుతుండాలే గానీ, గంపగుత్తంగా  జనాలు వత్తాసు పలికేసి  డిన్నర్లోకి  గుత్తొంకాయ వండుకోడానికి రెడీ అయిపోరూ? పొహళింపు పొందిగ్గా ఉండి దీటైన మేటి వాగ్దానపు వడ్డింపు అలాంటిది. దాని ఘుమఘుమే వేరు ”

$$$