ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
కళల పంటలు మనకే గాని ఈ నాటి పిల్లలకు కాసుల పంటలే కావాలి.ఈ స్మృతులు ఏ మ్యూజియం లో ఉంచుదాం? మన తర్వాత ఇవి ఎవరిక్కావాలి? మనతోపాటు మనిషికూడా మాయమవుతాడు ఈ భూమ్మీద. మీ గ్యాపకాల్ని కలిపిన కథనం, లోకల్ మాట బాగున్నై .
సోదర స్తానిక మాటల్నీ స్తానిక సమస్యల్నీ తవ్వి పొసుకొవడానికె నేను పడుతున్న తాపత్రయం . మీ స్పందనలు వందనాలు.
బి.నరసన్ గారూ ఇప్పటి తరం గతాన్ని తెలుసుకొని తమ జీవితాలు బెరేజు వేసుకొని ,స్తానిక పదజాలాన్ని గౌరవించాలని ప్రపంచీకరణం వాగులో కొట్టుకుపోకుండా ఎవరికీ వారు బతికే మార్గం వెతుక్కో గలరని నా తాపత్రయం. అందుకే ఈ తొడిపొత .
“ నికాల్సుగా, నిజాయితీగా, నిరాడంబరముగా, అమాయికముగా– అడవిలోని తంగేడు పూలంత అచ్చముగా బతికిన జనాలని పాడు సదువులు, యాపారం సినీమాలు,ఇండుల్లో దూరిన కట్ల పాములట్లా కేబులు వయిర్లూ, రాజకీయమోళ్ల మాయదారి ఎత్తులు నాశన సేశె.”
జయప్రకాశ్ గారూ మీరు గుర్తు చెసినవాటి మూలంగా నేటి యువతరంలో సామాజిక స్పృహ ఆలోచనా స్తాయి పడిపోయింది. కేవలం క్షణికమైన ఆనందంలో మునిగి తేలుతున్నారు శ్రమను గౌరవించే పధ్ధతి మారింది ఇది నేను గమనించిన సత్యం . మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
తినేది –తాగేది –నడిసేది — మాట్లాడేది —పాడేది ** సినిమాలు **
అంతా రాజకియెం —తెలుగు రాష్ట్రం లో నయినా –అమెరికాలో నయినా ??
కులాలు ఉన్నాయి
అంతస్తుల తేడాలున్నాయి
హెచ్చు -తగ్గులు ఉన్నాయి
మానవ సంభందాలు –డబ్బు తో ముడిపడి ఉన్నాయి
మాట
బాట
paata… అంతా రాజకియెం — ఎక్కడ అయినా — ఎప్పుడు అయినా
రెడ్డి గారు — చక్కగా చెప్పారు సర్
———————————————————————–
బుచ్చి రెడ్డి గంగుల
బుచ్చిరెడ్డి గంగుల గారూ మీ హృదయానికి ధన్యవాదాలు.
ఆవేదనతో నిండిన మీ వ్యాసం చదువుతుంటే గోరటి వెంకన్న గారు వ్రాసిన “పల్లె కన్నీరు పెడుతోందో” పాట గుర్తొచ్చింది. భారీ Urban Migration వల్ల గ్రామీణ పరిశ్రమలకి, చేతివృత్తులకి / నైపుణ్యాలకి పట్టిన భ్రష్టుత్వం ఇది.
విన్నకోట నరసింహారావు గారూ అసలు మా పల్లెల్ని గూర్చి ఎంత భయంకర నిజాలు చెప్పినా తక్కువెనండీ!! రాబోయే కాలాన్ని ఊహించడమె నిరాశకు గురిచేస్తోంది.గతాన్ని ఈ తరానికి గుర్తు చేస్తామన్న తపన నాది.మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.