పబ్బులో శ్రీకృష్ణుడు

పి. మోహన్

స్నానమాడుతున్న అమ్మాయిల బట్టలను దొంగిలించిన వాడు దేవుడయ్యాడు. ఆ దృశ్యాన్ని రంగుల్లో చిత్రించి, రాళ్లపై చెక్కినవాళ్లు మహాకళాకారులయ్యారు. గోపికా వస్త్రాపహరణంలో ఒక పరమార్థముందని కవులు గానం చేశారు. ఇదంతా చరిత్ర. ఇంత ఘన చరిత్రకు వారసులమని  బోరవిడుచుకుని చెప్పుకుంటున్నవాళ్లు ఇప్పుడు ఆ వారసత్వాన్నికాలదన్నడమే విషాదం.

 మొన్న గౌహతిలోని స్టేట్ ఆర్ట్ గ్యాలరీ ప్రదర్శనలోంచి రెండు బొమ్మలను తీసేశారు. ఒక దాంట్లో శ్రీ కృష్ణుడు బికినీలు వేసుకున్న యువతులతో బార్లో ఉన్నాడు. మరోదాంట్లో జాతీయ పతాకంపై మద్యం బాటిళ్లు వంటివి ఉన్నాయి. కృష్ణుడిని అవమానించారని కాషాయ సంస్థలు, దేశ పతాకాన్ని అవమానించారని దేశభక్తులు మండిపడ్డంతో వాటిని తీసేశారు. వాటిని వేసింది అక్రమ్ హుసేన్ అనే ముస్లిం. అతనిపై ఎఫ్ఐఆర్ పెట్టారు. ప్రస్తుతం అతడు అజ్ఞాతంలో ఉన్నాడు. హిందూ దేవుళ్లను అశ్లీలంగా చిత్రించి అవమానించాడని ఎంఎఫ్ హుసేన్ బొమ్మలను చించేసి, దేశం నుంచి వెళ్లగొట్టిన కళాస్వాదకుల దేశం కదా మనది. ఇప్పుడు ఈ అస్సామీ హుసేన్ కూడా ఆ బాటలోనే ఉన్నాడేమో. అక్రమ్ ముస్లిం కాకుండా హిందువో, సిక్కో అయ్యుంటే ఇంత గొడవ జరిగేదా? కృష్ణుడిని అక్రమ్ కంటే ‘అశ్లీలంగా’ చిత్రించిన బోలెడు మంది హిందూ చిత్రకారులను పద్మ అవార్డులతో గౌరవించిన దేశం కదా మనది!

దేశమంటే మనిషి కాదోయ్, మట్టోయ్..! అంటూ మనిషిని మట్టి నుంచి దూరం చేస్తున్న వర్తమానంలో కనీసం జాతిపతాకంపైనైనా పట్టుదలగా ఉన్నందుకు దేశభక్తులకు శతకోటి వందనాలు. ప్రభుత్వాలు తద్దినాల్లో వాడి పారేసిన జాతీయ జెండాలను చలితో పోరాడ్డానికి తమ మురికి దేహాలకు చుట్టుకుని నిద్రిస్తూ అవమానిస్తున్న, అగౌరవిస్తున్న పేవ్మెంట్ అలగా జనంపై కేసులు పెట్టని వారి క్షమాగుణానికి జేజేలు. కృష్ణుడికి జరిగిన అవమానం ముందు ఇవన్నీ చాలా చిన్న సమస్యలు కనుక వదిలేద్దాం. జాతి మనుగడకు పెను సవాల్ విసురుతున్న ఆ బికినీభామల పరివేష్టిత గోపాలుడి చిత్రం గురించే వాదులాడుకుందాం.

నగరాల్లో పబ్, డ్రగ్ సంస్కృతి పెరుగుతోంది. రాత్రి పదిగంటలకు పచారీ కొట్లను మూసేయించే పోలీసులు పబ్బులను తెల్లారేవరకూ నడిపిస్తున్నారు. సంపన్నకుటుంబాల యువతీయువకులు ఖరీదైన కార్లలో దూసుకొచ్చి, మందుకొట్టి, చిందేసి తెల్లారేటప్పుడు తూలుతూ, చెత్త ఊడ్చేవాళ్లను కార్లతో గుద్దుతూ వెళ్లిపోతుంటారు. అక్రమ్ హుసేన్ ఈ పబ్ కల్చర్ సంగతేంటో జనానికి చూపాలనుకున్నాడు. ఆర్ట్ స్టూడెంట్ కనుక స్వేచ్ఛ తీసుకున్నాడు. పబ్లో కృష్ణుడిని ప్రవేశపెట్టాడు. నీలి వ్యవహారాలు నడిచేచోటు కనుక నీలవర్ణుడిని, గ్రంథసాంగుడిని పట్టుకొచ్చాడు. మధురానగరి రాసలీలలను తను బతుకుతున్న స్థలకాలాల్లో ఆవిష్కరించాడు. అక్రమ్ కాస్త జాగ్రత్తపడినట్లే ఉంది. అదే రాముడి జోలికి పోయింటే ఆ బొమ్మ గ్యాలరీ గడప తొక్కేదే కాదేమో.

ఈ చిత్రంలో అక్రమ్ కృష్ణుడినేమీ అశ్లీలంగా చిత్రించలేదు. ఓ అమ్మాయి అతని నిమిత్తం లేకుండా అతన్నికౌగిలించుకుంది. అతన్నిరేపల్లె కన్నెపిల్లల మానసచోరుడని కీర్తించేవాళ్లకు, నగ్నగోపికల, నల్లనయ్య రాసలీలల చిత్రాలను పటాలు కట్టించుకుని పూజించేవాళ్లకు, గోపీలోలుని నఖదంతక్షతాల అష్టపదులను ఉషోదయాన మైమరచి వినేవాళ్లకు ఇందులో అభ్యంతర పెట్టాల్సిందేముంది? ఆ చిత్రాల్లోని యువతులకంటే ఈ బికినీ అమ్మాయిలే కాస్త ‘శ్లీలంగా’ ఉన్నారు కదా? మరి దేవుడిని బార్లో ఉంచాడని అభ్యంతరమా? మరి వేదాల్లోని, హిందూ పురాణాల్లోని సురాపానాల సంగతి? మద్యంపై కోట్ల ఆదాయం కోసం వెంపర్లాడుతూ, కోట్ల సంసారాలను బుగ్గి చేస్తున్న ప్రభుత్వాల సంగతి? మద్యానికి మగువకూ లింకుపెట్టి తాగుడును పబ్లిగ్గా ప్రోత్సహిస్తున్నవ్యాపార ప్రకటనల సంగతి? ఇవన్నీలౌకిక ప్రశ్నలు కదా, పసలేనివి. పారలౌకికమైతే పసందుగా ఉంటాయి.

నగ్నగోపికలు కృష్ణుడిని వేడుకుంటున్నచిత్రాలను హిందూ కళాకారులు వందల సంవత్సరాలుగా వేస్తున్నారు. మొగలాయిల కాలంలో ముస్లిం చిత్రకారులు కూడా వాటిని రసభరితంగా చూపారు. కేరళలోని మట్టంచేరి ప్యాలెస్ లో ఉన్న పదిహేడో శతాబ్దినాటి కుడ్యచిత్రం కృష్ణుడి రాసలీలలను కనువిందుగా చూపుతుంది. పడచుపిల్లలు పార్కుల్లో ముచ్చట్లు చెప్పుకున్న పాపానికి గుంజీలు తీయించే నైతిక పోలీసులకు ఈ బొమ్మ హిందూజాతి గర్వించదగ్గ కళాఖండంగా కనిపిస్తుంది. అక్రమ్ బొమ్మ మాత్రం హిందూ సంస్కృతిపై దాడిలా కనిపిస్తుంది. మన ప్రాచీన కళాకారులు సౌందర్యపిసాసులు. అక్రం మాత్రం కళావిధ్వంసకుడు. వాళ్లది శృంగారం, అతనిది…!  సినిమా పాటల్లో హీరో హీరోయిన్ను తాకరానిచోట తాకితే కళ్లప్పగించి చూసే మన ఘన మర్యాదకు.. చలనంలేని బొమ్మకు గుడ్డకరవైతే మాత్రం భంగం కలుగుతుంది.

కళ విషయాల్లో నైతిక పోలీసుల అజ్ఞానం, అక్కసు గురించి ఎంతైనా చెప్పుకోవచ్చు. భారతీయ కళ దేవాలయాలను అంటిపెట్టుకుని బతికింది. దేవాలయాలపైని శృంగార శిల్పాల ఉద్దేశం సౌందర్యారాధనే కాదు, కామజ్ఞాన ప్రచారం కూడా. వాత్స్యాయన కామసూత్రాలకు చిత్రశిల్పరూపాలు ఇవ్వడం ఇందులో ఒక భాగం. అవి రాజుల భోగలాలసతను కూడా చూపుతుండొచ్చు. కానీ అవి తొలుత కళకారుడి ప్రతిమలు. నైతికతతో కలుషితం కాని సృజన. గర్భగుడిలోని దేవుడి బొమ్మను చెక్కిన శిల్పులే ఈ బొమ్మలనూ చెక్కారు. దేవుడిని ఎంత శ్రద్ధగా తీర్చిదిద్దారో వీటినీ అంతే శ్రద్ధగా తయారు చేశారు. ప్రాచీన పంచలోహ విగ్రహాలను బట్టల్లేకుండా చూస్తే ప్రాచీన కళాకారులకు మానవసౌందర్య సృజనలో ఎంత అభినివేశం, కళాత్మక దృష్టీ ఉన్నాయో అర్థం చేసుకోవచ్చు. కానీ మన వేడుకలు, నైతికత ఆ సౌంద్యర్యాన్ని ఉత్సవ పట్టుబట్టలతో జాగ్రత్తగా కప్పెడతాయి. అందుకే మనకు మన ప్రాచీనులు దర్శించిన అసలు సౌందర్య దర్శన భాగ్యం లేదు. అరకొరగా మిగిలిన సౌందర్యానికి మన కుహనా నైతికత సున్నం, రంగులూ కొడుతోంది. కళాస్వేచ్ఛకు మన మర్యాద ఇనుప కచ్చడాలు తొడుగుతోంది.

కళాస్వేచ్ఛ అంటే ఇతర మతాలను అవమానించడమా? అని అడుగుతున్నారు. అవమానించడానికి, కించపరచడానికి వేసింది కళ కాదు. కళ అని ప్రచారం చేసినా దానికి మనుగడ ఉండదు. ముస్లిం, క్రైస్తవ కళాకారులు హిందూ దేవుళ్లను కించపరచేందుకు,

హిందూ కళాకారులు ఏసుక్రీస్తును, మహమ్మద్ ప్రవక్తను కించపరచేందుకు బొమ్మలు వేస్తే అవి కించపరచే బొమ్మలే అవుతాయి కానీ కళ కావు. ఆయా దేవుళ్లను కళాత్మకంగా, స్వేచ్ఛాభావాలతో, చివరకు వాళ్లంటే ఆగ్రహంతో అయినా వేస్తేనే కళ అవుతుంది. పాశ్చాత్య కళలో దీనికి బోలెడు రుజువులున్నాయి. వాళ్లు ఏసుక్రీస్తు శిలువ ధ్వంసం చేస్తున్నట్లు, మేరీమాత ప్రసవిస్తున్నట్లు చిత్రాలు వేశారు. మనగడ్డపైనా దీనికి ఉదాహరణలున్నాయి. అజంతా చిత్రాల్లో, ఖజురహో శిల్పాల్లో, మారుమూల గుళ్లలో మానవదేహాన్ని అపురూపంగా సృజించారు. ఎక్కడా వ్యతిరేకత రాలేదు. బూతు చూసే చూపులో ఉంది. శిశువుకు పాలిస్తున్న తల్లిరొమ్ము వేరు, శ్రీకృష్ణుడు మర్దిస్తున్న గోపిక రొమ్ము వేరు.

            *                                                               

Obscenity is a function of culture – a function in the mathematical sense, I mean, its value changing with that of the variables on which it depends.  – A. P. Sabine.

Obscenity is a moral concept in the verbal arsenal of the  Establishment, which abuses the term by applying it, not to expressions of its own morality, but to those of another.    -Herbert Marcuse

Obscenity is whatever happens to shock some elderly and ignorant magistrate.    -Bertrand Russell