-రాణి శివశంకరశర్మ

~

భారతీయులు కార్యకారణ సంబంధాన్ని అర్ధం చేసుకోలేక చీకటిలో కూరుకు పోయారనే వాదం ఆధునిక కాలంలో ప్రాచుర్యంలోకి వచ్చింది. కార్యకారణ సంబంధం, విశ్వాసం, వేరు వేరు.. ఈ రెండూ ఎక్కడా కలవవు అని వారు వాదించారు. భారతీయులు విశ్వాసమనే చీకటిలో కూరుకుపోయి, కార్యకారణ సంబంధాన్ని విస్మరించారు. క్రైస్తవ వలసవాదులు వాళ్ళ కళ్ళు తెరిపించారు. కార్యకారణ సంబంధం లోకి, హేతుబద్ధతలోకి వాళ్ళని మేల్కొలిపారు అని వీరి వాదన.

కన్నుగానని వస్తుతత్త్వము

కాంచగలుగుదురింగిలీజులు (గురజాడ)

కంటికి కనబడని వస్తుతత్త్వం అంటే ఏమిటి? కార్యకారణ సంబంధమే!

కార్యకారణ సంబంధమే కాదు, దేవుడు కూడా కంటికి కనబడడు. దేవుడు కూడా కార్యకారణ సంబంధం నుంచే పుట్టాడు. దేవుడు మూఢవిశ్వాసమైతే, కార్యకారణ సంబంధం పట్ల ఆధునికులకు గల తిరుగులేని విశ్వాసం కూడా మూఢవిశ్వాసమే!

కార్యకారణ సంబంధం పట్ల తిరుగులేని విశ్వాసమే సైన్సుకి మూలాధారం. అంటే కార్యకారణ సంబంధాన్ని పరిశీలించడం ద్వారా వస్తుతత్త్వాన్ని గుర్తెరగవచ్చనే విశ్వాసం అన్నమాట.

ఐతే కార్యకారణ సంబంధం గురించి మనుషులకే కాదు, జంతువులకీ పక్షులకీ చివరికి మొక్కలకి కూడా తెలుసు. పక్షి గూడుని నిర్మిస్తోందంటే ఈ కార్యకారణ సంబంధం తెలియడం వల్లే!

కాని కార్యకారణ సంబంధం పట్ల తిరుగులేని విశ్వాసం మనిషిలో మాత్రమే వుంది. దీని నుంచే దేవుడూ సైన్సూ పుట్టుకొచ్చాయి. అంటే మతమూ సైన్సూ కూడా ఒకే మూలం నుంచి ఒకే రకమైన విశ్వాసం నుంచి పుట్టాయి. కుండకి కుమ్మరి నిమిత్త కారణం. అట్లాగే విశ్వానికి దేవుడు. యింత సింపుల్ లాజిక్ మీద ఆధారపడి దేవుడు పుట్టాడు. యిక్కడ కార్యకారణ సంబంధమే పనిచేసింది.

కుండ చేయడానికి కుమ్మరి ఉన్నాడు. అలాగే వివిధ వృత్తి పనులు చేయడానికి మనుషు లున్నారు. ప్రకృతిలో కూడా కార్యకారణ సంబంధం యిలా సహజంగా పనిచేస్తుండగా వేరే దేవుడెందుకు? అని ప్రశ్నించినవాడు కుమారిలుడు. ఈయన మీమాంసా శాస్త్రవేత్త, వైదికధర్మ వ్యాఖ్యాత. దేవుడు చనిపోయా డంటూ యూరప్ గగ్గోలు పెట్టింది కానీ, భారతదేశంలో దేవుడసలు పుట్టనే లేదు.

బుద్ధుడు కార్యకారణ శృంఖల అన్నాడు. కార్యకారణాలు గొలుసు లాంటివి. అంటే ఒకదాని మీద మరొకటి లింకై అనంతంగా ఉంటాయన్నమాట. ఈ ఆలోచనకు ప్రాచీన సాంఖ్యతత్త్వం మూలం. దేవుడనేవాడుంటే వాడికి కూడా మరొక కారణం వుండాలి అంది సాంఖ్యం. కార్యకారణ అభేదాన్ని చెప్పింది సాంఖ్యం. కారణంలోనే కార్యం వుంటుంది. విత్తులోనే చెట్టుంటుంది. అంటే కర్త క్రియ వేరు కాదు, రెండూ ఒకటే. యింక దేవుడు ఎక్కడ దొరుకుతాడు?

నిజానికి దేవుడు యూరప్ లో పుట్టాడు. క్రైస్తవంలో పుట్టాడు. యూరపియన్ క్రైస్తవంలో పుట్టాడు. నిజానికి మూల క్రైస్తవం గురించి మనకేం తెలుసు? బిగ్ బ్యాంగ్ థియరీకి, బైబిల్ విశ్వాసానికి సంబంధం వుంది. అందుకే రోమన్ చర్చి ఆ సిద్ధాంతాన్ని సమర్ధించింది. ఈమాట ప్రముఖ భౌతిక శాస్త్రవేత్త స్టీఫెన్ హాకింగ్ చెప్పనే చెప్పాడు. ఐతే విశ్వానికి మొదలు ఉంటేనే దేవుడు ఉండే అవకాశం ఉంది. కాని విశ్వం అనాది, అనంతం కనుక దేవుడు లేడు పొమ్మన్నాడు (బ్రీఫ్ హిస్టరీ ఆఫ్ టైం). భారతీయుల విశ్వాసాల ప్రకారం అంతా అనాది. యింక దేవుడెక్కడ?

ఆధునిక సైంటిస్టులు క్రమేపీ పాంథీయిజం వైపు ప్రయాణించారు. దేవుడే యీ విశ్వంగా రూపాంతరీకరించబడ్డాడనేదే పాంథీయిజం. అటువంటి విశ్వాసంలో మాత్రమే అనంతం అనేది సాధ్యమౌతుంది.

భారతీయులకి అనంతం అంటే ముద్దు. దాన్ని గ్రీకులు చీకటిగా భావించారు. అనంతంలో నామ రూపాలు ఏర్పడవనీ, పరిధి కల చోట మాత్రమే అవి ఏర్పడతాయని అరిస్టాటిల్ అన్నాడు. కాని హెగెల్ ‘అనంతం’ అనేది ఆధునిక కాలపు విప్లవంగా భావించాడు. ఎందుకంటే… గణితంలోనూ, భౌతికశాస్త్రంలోనూ, తత్త్వశాస్త్రంలోనూ అనంతం ఆవిష్కరించ బడుతూ వచ్చింది (రీజన్ ఇన్ రివోల్ట్).

గ్రీకులు చీకటిగా భావించిన ‘అనంతం’ అనే కాన్సెప్టులో భారతీయులు వీరవిహారం చేశారు. అనంతం అనేది అనంతుడైన పరమాత్మ వంటిది. పరమాత్మ కూడా జీవసృష్టి వల్లగానీ, లయము వల్లగానీ మార్పు చెందడు అంటాడు ప్రాచీన గణిత శాస్త్రవేత్త భాస్కరాచార్యులు (సిద్ధాంత శిరోమణి).

సృష్టి ప్రళయాలు కూడా తుదీ మొదలూ లేకుండా సాగుతాయి. అది అనంతమైన ప్రాసెస్. అందువల్ల సృష్టికర్త లేడు, ఉన్నా నామమాత్రుడు. మొదలూ తుదీ లేని చోట కర్తని ఎక్కడ నిలబెడతావు? బిగ్ బ్యాంగ్ సిద్ధాంతం నిజమైతే, భారతీయ తత్త్వం ప్రకారం అనంతమైన బిగ్ బ్యాంగ్ ల గొలుసు మాత్రమే ఉంది. ఆ గొలుసుకి మొదలు లేదు. అదే బుద్ధుడు చెప్పిన కార్యకారణ శృంఖల. నిజానికి అనంతంలో యిది కూడా సాధ్యం కాదు. ఎందుకంటే బిగ్ బ్యాంగ్ లో కాలమూ స్థలమూ కూడా కుదించబడతాయి. బిగ్ బ్యాంగ్ కీ దేవుడికీ గల అక్రమ సంబంధాన్ని గుర్తించిన కొందరు కమ్యూనిస్టులు యీ సిద్ధాంతాన్నే తిరస్కరించారు (Reason in Revolt-Marxist Philosophy and Modern Science by Alen Woods and Ted Grant).

అనంత విశ్వాలు ఉన్నాయన్నందుకే బ్రూనోని దహనం చేశారు. బ్రూనో పునర్జన్మపై విశ్వాసాన్ని కూడా ప్రకటించాడు. జన్మ పరంపర అనేది కూడా అనంతమే. అంటే విశ్వాన్ని గురించి, జన్మల గురించి అతని దృక్పథం క్రైస్తవానికి విరుద్ధం. బ్రూనో నాటికి ప్రసిద్ధంగా ఉన్న ‘టోలమీ నమూనా’ ప్రకారం విశ్వం పరిమితం, కాలం పరిమితం. దాన్ని బ్రూనో విశ్వాసాలు బద్దలు చేస్తుండడంవల్లనే ‘పేగన్’ అని ముద్ర వేసి చంపేశారు. యిది అనంతం అనే భావనపై వేటు.

నిజానికి ఆధునిక సైన్సుకి మూలాలు చాలావరకు క్రీస్తు పూర్వం లోనే ఉన్నాయని అనేకమంది మేధావులు భావించారు. సూర్యకేంద్రక సిద్ధాంతానికి ప్రేరణన్ గ్రీకుల సూర్యారాధనలో వుంది అన్నాడు బెర్ట్రాండ్ రసెల్. విశ్వం కొన్ని నియమిత సూత్రాల ప్రకారం పని చేస్తుందన్న సైన్సు నమ్మకానికి మూలం గ్రీకుల FATE లో ఉంది అని ఆయన చెప్పాడు (Is Science Superstitious).

ఇదంతా ఎందుకు చెప్పాల్సొస్తోందంటే సైన్సూ విశ్వాసమూ వ్యతిరేక దిశలో ప్రయాణిస్తాయన్నది తప్పు. సైన్సు కూడా విశ్వాసాల పుట్ట. విశ్వాసం లేనిదే విశ్వం లేదు. అందుకే ఆస్ట్రానమి, ఆస్ట్రాలజీ కవలలు గా జన్మించాయి. రసవిద్య రసాయనిక శాస్త్రం కవలలు. తంత్రశాస్త్రం దేహంపై తీవ్ర విశ్వాసం కలిగింది కావడం వల్లే మెదడుకి గల ప్రాధాన్యాన్ని యేనాడో గుర్తించగలిగిందని దేవీప్రసాద్ చటోపాధ్యాయ అన్నారు (లోకాయత).

కనక సైన్సు కూడా విశ్వాసజనితమే. ఏమిటా విశ్వాసం? కార్యకారణ సంబంధం పై విశ్వాసం. యీ విశ్వాసం చేసిన పనేంటంటే … కాన్సెప్టులని సృష్టించడం. దేవుడిపై నమ్మకం మతాన్ని సృష్టిస్తే, కార్యకారణ సంబంధం పై తిరుగులేని నమ్మకం కాన్సెప్టులని సృష్టించింది. థియరీలని సృష్టించింది.

పక్షి గూడు కట్టుకుంటుంది. కాని ‘గూడు’ అనే భావాన్నీ కాన్సెప్టునీ అది సృష్టించలేదు. అందుకే ప్లేటో ‘భావాలే మూలం’ అన్నాడు. ఒక ఇమేజి, వొక కాన్సెప్టు, వొక భావం వీటిని మనిషి మాత్రమే సృష్టిస్తాడు. క్రిమి కీటకాలూ, పక్షులూ, జంతువులూ కూడా గూళ్ళు బోరియలు లాంటి వస్తువులను సృష్టించగలవు. కాని భావాలని కాన్సెప్టుల్ని మనిషి మాత్రమే సృష్టించగలడు. అంటే మనిషి ప్రాధమిక లక్ష్యం వస్తువుల్ని సృష్టించడం కాదు, భావాల్ని సృష్టించడం. యీ భావాల్ని సంస్కారాలుగా తర్వాతి తరానికి అందజేస్తాడు. ‘యద్భావం తద్భవతి’ అన్నది అందుకే. నువ్వెలా భావిస్తే, ఊహిస్తే అలా ఉంటుంది ప్రపంచం.

ఇల్లూ పక్షి గూడూ ఒకటి కాదు. రెండూ కార్యకారణ సంబంధం నుంచే పుట్టాయి. కాని ఇల్లు అనేది మనిషి సృజించిన భావం. అదొక వస్తువు కాదు. అదొక ఇమేజి, కాన్సెప్టు. అందుకే అది వినూత్న రూపాల్ని ధరిస్తుంది. మనుషుల ఊహలూ, భావాలూ ‘ఇల్లు’ అనే పదార్ధంలో తీవ్రమైన మార్పులు తెస్తాయి.

ఇల్లు ఎలా ఉండాలి? ఏది మంచి ఇల్లు, ఏ మోడల్ మంచిది అనేదాన్ని మనిషి సంస్కృతీ సంస్కారం నిర్ణయిస్తుంటాయి. అంటే సింపుల్ కార్యకారణ సంబంధం మనిషిలో స్మృతి పరంపరగా పదిలం చేయబడుతుంది.

యీ స్మృతులు ఆయా స్థలకాలాల్లో విభిన్నంగా ఉంటాయి. వీటినుంచి అక్కడి సంస్కృతి నిర్మించ బడుతుంది. ఈ సంస్కృతే లేకపోతే మనిషి లేడు. ఇంత వివరణ తర్వాత నేను సాహసించి ఒక ప్రశ్నని సంధిస్తాను. ఆధునిక సైన్సుని యూరోపీయ క్రైస్తవం శాసిస్తోందా? బిగ్ బ్యాంగ్ థియరీ వెనక క్రిస్టియన్ మోటివేషన్ ఉందా? అదే నిజమైతే కార్యకారణ సంబంధాన్ని సంస్కృతీ మతమూ శాసిస్తుందన్నమాట. అలాంటప్పుడు కార్యకారణ సంబంధం పై విశ్వాసం మతవిశ్వాసం కంటే నిష్పాక్షికమైనదని, పారదర్శక మైనదని యెలా చెప్పగలం!?

బిగ్ బ్యాంగ్ థియరీని అంటుకొని గాడ్ పార్టికిల్ కోసం చేసిన అన్వేషణను క్రైస్తవ అన్వేషణ అనొచ్చా? యీ మెగా సైంటిఫిక్ ప్రాజెక్టుల వెనక మతపరమైన పాక్షిక దృష్టి పనిచేయడం లేదని ఎలా చెప్పగలం? యద్భావం తద్భవతి. నువ్వలా చూడాలనుకొన్నావు గనక, ప్రపంచాన్ని నువ్వలా నిర్వచించాలనుకొన్నావు గనక నీకలా కనిపిస్తోందా?

మొత్తంగా సైన్సు చరిత్రని పరిశీలిస్తే దాని కార్యకారణ సంబంధం వెనక పాంథీయిజం, పేగనిజం, హెలెనిజం చాలావరకూ పనిచేశాయి. బ్రూనో లాంటి వాళ్ళ మీద దాడి నిజానికి సైన్సు మీద దాడి కాదు. యూరోపీయ క్రైస్తవ వ్యతిరేక భావాల మీద దాడి.

బిగ్ బ్యాంగ్ థియరీ విజయం ద్వారా యితర ప్రాపంచిక దృక్పథాల్ని క్రైస్తవ సైంటిస్టులు వెనక్కి నెట్టేశారు. సైన్సు పేరుతో జరిగిన క్రూసేడు యిది. ఈ క్రూసేడులో భరతఖండం కూడా బాధితురాలే. ఎందుకంటే, క్రైస్తవమత పూర్వపు యూరప్ కీ మనకీ పోలికలు ఉన్నాయి. ఆ ప్రాచీన గతం నుంచే బ్రూనో, గెలీలియో వంటి వారు స్ఫూర్తిని పొందారు. అలాంటి స్ఫూర్తిని వాళ్ళు ప్రాచ్యం నుంచి కూడా పొంది ఉండవచ్చు.

బ్రూనోని ఇటాలియన్ కాథలిక్ క్రైస్తవులు సజీవ దహనం చేసి అతని చితాభస్మాన్ని టైబర్ నదిలో కలుపు తున్నప్పుడు మనదేశంలో యమునా నది ఒడ్డున అక్బర్ చక్రవర్తి సర్వమత సమానత్వాన్ని పెంపొందింప జేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. విభేదాల్ని సంవాదాలుగా మార్చడానికి కృషి చేస్తున్నాడు.

యిక్కడ నేనొక ప్రాచీన కథని ఉటంకించకుండా  ఉండలేను. దేవదానవులందరూ స్త్రీ పురుష భేదం లేకుండా యుద్ధానికి సిద్ధమయ్యారు. ఒక్క సరస్వతీదేవి మాత్రం దూరంగా వుంది. ఆమెని దేవతలూ రాక్షసులూ కూడా తమవైపుండి పోరాడమని ప్రార్థించారు. అప్పుడు సరస్వతీదేవి వారికి ఒక సత్యాన్ని బోధించింది. “యుద్ధానికి ముగింపు ఉండదు. సంవాదం చర్చల ద్వారా వివాదాల్ని పరిష్కరించుకోండి.” యిటీవల అసహనం చర్చనీయాంశమైన సందర్భంలో వొక కన్నడ రచయిత యీ కథని స్మరించాడు. అక్బర్ ఈ మార్గాన్నే ఎంచుకున్నాడు. బ్రిటీష్ వాళ్ళు పూర్తిగా ఆధిపత్యం చెలాయించేంతవరకు సంవాద పద్ధతి కొనసాగిందని వెండీదోనిగర్ రాశారు (Hinduism – An alternative history).

క్రైస్తవవలసకు పూర్వం భారతదేశంలో ఉన్న స్థితిని చీకటియుగంగా భావించారు మన మేధావులు. ఇది లెఫ్టిస్టులకీ రైటిస్టులకీ కూడా చీకటిచరిత్రే. లెఫ్టిస్టు లేమంటారు? ఆకాలం కులతత్వపు చీకటితో నిండి ఉందంటారు. రైటిస్టులేమంటారు? అది ముస్లిం మతపు చీకటి అంటారు. ‘కసాయిబు’ల కాలం అంటారు. వీరిద్దరూ ఒకచోట కలుస్తారు. అది చీకటి. భారతీయులది చీకటి చరిత్ర.

భారతీయుల గతం చీకటి చరిత్రగా ఎందుకు కనిపించింది? దాని వెనక వున్న కార్యకారణ సంబంధం ఏమిటి?

మార్క్సు భారతీయుల గతం గురించి మూడు రకాలుగా చెప్పాడు. 1) నిరంతర ఓటమి 2) అంతులేని వైరుధ్యాల పుట్ట 3) అధమ మతం, ప్రకృతి ఆరాధనతో కూడిన పేగన్ మతం (ప్రథమ భారత స్వాతంత్ర్య సంగ్రామం). వీటికి పరిష్కారం ఏమిటి? తిరిగి ఓటమి. బ్రిటిష్ చేతిలో ఓటమి. మార్క్సు మాటల్లో భారతీయులకు ఓటమి కొత్తేమీ కాదు. ఏ తురక చేతుల్లోనో కాకుండా బ్రిటిష్ వాడి చేతిలో ఓడిపోవడం మంచిదైంది. దీనికి కొనసాగింపే శ్రీ శ్రీ రాసిన దేశచరిత్రలు. ముస్లిం నియంతల పేర్లు తప్ప ఇంగ్లీషు నియంతల పేర్లు ఆ కవితలో కనబడవు. ఎందుకంటే భారతదేశాన్ని ఇంగ్లీషువాడు ఓడించడమే మంచిదైం దని మార్క్సు అన్నాడు కనుక. బంకించంద్ర చటర్జీది కూడా అదే పాట. ముస్లిం నియంతృత్వపు చీకటి నుంచి బ్రిటిష్ వాళ్ళు మనల్ని బయట పడేశారన్నాడు. జార్జి చక్రవర్తి హింసాత్మక విజయాన్ని గురజాడ కూడా శ్లాఘించాడు. ఈ ఆధునిక కవుల అభిప్రాయాలన్నీ ‘బ్రిటిష్ యుగం హింసాత్మకమైనప్పటికీ అది భారతదేశాన్ని గ్రామీణ చీకటి నుంచి విముక్తి చేసిన యుగం’ అన్న మార్క్సు మాటలకు ప్రతిధ్వనులే!

ఇప్పటికీ భారతీయ గతాన్ని మూడు రకాల చీకటిగా చూడడం జరిగింది. 1) గ్రామీణత 2) కులం 3) ముస్లిం సంస్కృతి. ఈ మూడూ విమర్శకుల దృష్టిలో చీకట్లే. విప్లవ మేధావి కెవిఆర్ బ్రిటిష్ పూర్వ యుగాన్ని ‘నిశీధిని’ అన్నాడు.

భారతదేశాన్ని చరిత్ర పూర్వ యుగంగా భావించాడు హెగెల్. అలాగే భావించాడు మార్క్సు. క్రైస్తవ పూర్వ సమాజంగా భావించారు క్రైస్తవులు. వీరి భావాలే కమ్యూనిస్టుల్నీ, ఆధునికుల్నీ, హిందూవాదుల్నీ ప్రభావితం చేశాయి. ఈ అన్ని దృక్పథాల వెనక కార్యకారణ సంబంధం పనిచేస్తోంది. అది క్రైస్తవ యూరోపీయ కార్యకారణ సంబంధం. దృష్టే సృష్టి.

అన్ సర్టైనిటి థియరీ, కేయాస్ థియరీ, క్వాంటం ఫిజిక్స్ ద్రష్టకి ప్రాధాన్యాన్ని పెంచాయి. దేవుడు పాచిక లాడడని ఐన్ స్టీన్ అన్నాడు. క్వాంటం ఫిజిక్స్ గురించి మాట్లాడే సందర్భంలో ఈ మాటలన్నాడు. భారతీయ దృక్పథం ప్రకారం ప్రపంచం దేవుడి లీల, క్రీడ మాత్రమే. అతనికి తోచుబడి కాక యీ క్రీడ మొదలు పెట్టాడు. మొదట తనని తాను రెండుగా స్త్రీ పురుషులుగా విభజించుకొన్నాడు. మైథునక్రీడ జరిపాడు. అప్పుడు సృష్టి మొదలైంది. దీన్ని సృష్టిక్రీడ లేక ఇంద్రజాలం అంటారు. క్రీడల్లో లాగే ఇంద్రజాలం సూత్రాలు కూడా కల్పితం. ఎవడా సూత్రాల్ని కల్పిస్తాడో, ఏ దృక్పథంతో కల్పిస్తాడో, ఆ రూపం ధరిస్తాయి. అటువంటి సూత్రాలు ఏర్పడతాయి. నువ్వు దేవుణ్ణి ఏరూపంలో చూడాలనుకొంటే ఆ రూపంలో కనబడతాడు. ప్రపంచం ఏరూపంలో కనబడాలనుకుంటావో అలా కనబడుతుంది. నిశ్చల సూత్రాలు లేవు. నువ్వు యూరోపీయ క్రైస్తవ దృక్పథంతో చూడాలనుకుంటే ప్రపంచం అలాగే కనబడుతుంది. భారతదేశానికి ఓటమి సహజాతం అని మార్క్సు అన్నాడు. అది అతని దృష్టి. అసలు ఓటమి అంటే ఏమిటి? భరతఖండ స్వరూప స్వభావాలు ఎటువంటివి? దీన్ని మనం తులనాత్మక పద్ధతిలో నిర్వచిద్దాం.

చైనా చాలాకాలం పాటు మిగిలిన ప్రపంచానికి దూరంగా ఉండిపోయింది. ఒకే భాష ఒకే లిపి అందుకే అక్కడ సాధ్యమయ్యాయంటారు. బ్రిటిష్ వాళ్ళు మత్తు మందు యుద్దాలతో లొంగదీసేవరకు చైనా తన మానాన తాను బతికింది. అమెరికా సంగతి చెప్పక్కర్లేదు. సుదీర్ఘకాలం పాటు ఏకాంతంలో జీవించింది. యూరోపియన్ల ప్రవేశంతో వారితో వచ్చిన సూక్ష్మక్రిములు స్థానికుల్ని చంపేశాయి. మిగిలినవారిని గన్నులు వేటాడాయి. చరిత్ర లేని, బలమైన స్మృతులు లేని కొత్తజాతి పుట్టుకొచ్చింది.

భారతదేశానికొస్తే, యిక్కడ అడుగు పెట్టని జాతి లేదు. యిక్కడ దొరకని భాష లేదు. ముక్కోటి దేవతలు. యిక్కడ ఎవరు ఎవర్ని జయించారు, ఎవరు ఓడిపోయారు!? సుదీర్ఘమైన గతం. యింకా చదవబడని హరప్పా లిపి. భరతఖండం ఎప్పుడూ ఒంటరిగా లేదు. అతిధులు ఎక్కువ. అందుకే ఆతిధ్యం భారతీయుల ప్రత్యేకత అయ్యింది. నిజానికి అతిధుల్నీ స్థానికుల్నీ వేరు పరచడం అసాధ్యం. ఇది అతిధుల దేశం.

అందువల్లనే అమెరికాకి చరిత్రని వెతకలేం. ఇండియా చరిత్రని గుర్తుపట్టలేం. ఎందుకంటే అమెరికాకి చరిత్ర లేదు. ఇండియాకి గుర్తించగలిగే చరిత్ర లేకున్నా గాఢమైన స్మృతులున్నాయి. యిక్కడ చరిత్రని వెతికే వాడు మూర్ఖుడు. స్మృతుల్ని వెదికేవాడు ఋషి. ఆ స్మృతులు ఎక్కడుంటాయి. ప్రజల నాల్కల మీద ఉంటాయి. స్థానిక సంస్కృతుల్లో ఉంటాయి. ఎవరో మనకి అశోకుడి పుట్టు పూర్వోత్తరాలు తెలియవని బాధ పడ్డారు. కానీ మనకి సూఫీ గురువుల బోధలు తెలుసు. కబీర్ దోహేలు తెలుసు. వేమన పద్యాలు నోటికొస్తాయి. అతి ప్రాచీనమైన వేదాలు కంఠతా వచ్చు. ఇవి స్మృతులు, గాఢమైన స్మృతులు. ఈ స్మృతుల్ని అధ్యయనం చెయ్యడం వల్ల మనుషుల మధ్య అనుబంధాలు దృఢమౌతాయి. మనకి అశోకుడి పుట్టుపూర్వోత్తరాలు తెలియకపోయినా, హరప్పా లిపి చదవలేకపోయినా, వర్తమానంలో మిగిలి ఉన్న సజీవ సంస్కృతులలో కులపురాణాలలో మన గత సంస్కృతి అందుతూనే ఉంది.

ఇంతకీ చరిత్ర మనకి ఓడిపోవడం గెలవడం అనే భావాల్ని నేర్పింది. ఎప్పుడూ మనం ఓడిపోలేదు, ఎప్పుడూ గెలవనూ లేదు. భరతఖండానికి సంబంధించినంతవరకూ గెలుపోటములు వలస క్రైస్తవులు కనుగొన్న విషయాలు మాత్రమే. ఎందుకంటే వాళ్ళు మనలో ఒకరుగా ఉండదలుచుకోలేదు. దూరంగా ఉంటూ బిజినెస్సు చెయ్యదలుచుకున్నారు. అందుకని మనని ప్రాచీన ఆర్యుల దగ్గరినుంచి అందరూ ఓడిస్తూ వచ్చారని గెలుపు చరిత్ర మనకు లేదని నూరిపోశారు. ఆర్యుల దండయాత్ర కథ కట్టుకథ అని తేలిపోయినా మనం దానినే అంటిపెట్టుకొని ఉన్నాం. చరిత్ర దయ్యంలా మనల్ని వెంటాడుతోంది. చరిత్ర అంటే గెలుపు అని, ఒక జాతి మరొక జాతి మీద జెండా ఎగరెయ్యడమనీ బ్రిటిష్ వాడు మనకి నూరి పోశాడు. మన సంస్కృతినీ సంప్రదాయాల్నీ కళల్నీ మొత్తం మన జీవితాలనే తాను గెల్చుకున్నానని చాటాడు. యీ వలసవాద దృష్టితోనే భరతఖండాన్ని నిరంతరం వోడిపోయే దేశంగా మార్క్సు వర్ణించాడు.

తెల్లవాడు వచ్చాక తెల్లారింది. అంతకుముందు అంతా చీకటే. అందుకే మరో వందేళ్ళు మనదేశాన్ని ఇంగ్లీషు వాడు పాలిస్తే బాగుండునని కంచ ఐలయ్యగారు అన్నారు. యిటువంటి భావాలు పాశ్చాత్య క్రైస్తవ అభివృద్ధి నమూనాకీ, టెక్నాలజీకి తిరుగులేని ఆధిపత్యాన్ని కట్టబెడుతున్నాయి. వలసవాదుల గెలుపు భావన, రాజ్యాధికార భావన మనల్ని వెంటాడుతోంది. అందరూ రాజ్యాధికారమే తమ లక్ష్యమని ప్రకటించుకుంటున్నారు.

(రెండో భాగం వచ్చే గురు వారం)