భోక్త 

~ ఇంద్రగంటి మాధవి 
 
*

Madhavi indragantiఅసలు తను కిందటేడాదే అనుకుంది ఇలా చేద్దామని. సౌదీ అరేబియా కొడుకు దగ్గరకి వెళ్లి,  పిల్లల బలవంతం మీద మరో రెండు నెలలు వైశాఖం వరకూ వుండిపోయినపుడు. దేశమంతా ముస్లిమ్లైనప్పుడు, తెలుగువాళ్ళే  కష్టం, అందులో ఇంకా మనవాళ్లే తద్దినానికి దొరకాలంటే మాటలా…   పాపం వాడు కూడా తన ప్రయత్నం తానూ చేసాడుగా.. జెద్దా నుంచి రియాదుకి ఫ్రెండ్ ని పిలిపిద్దామని టిక్కట్టు కూడా కొన్నాడుగా … ఆఖరి నిముషంలో అతను దుబాయిలో మీటింగుందని రానంటే వీడు మాత్రం ఏం చేస్తాడు… కోడలూ మనవలూ తామేదో తప్పు చేసేసినట్లు ఎంత ఇదయి పోయేరు…

వదినా, రేపు అన్నయ్య తిథికి మొన్నటి మాటు వొచ్చారే, వాళ్లని పంపిస్తాను. మంత్రం కానిచ్చి, భోంచేసి పోతారు. సరేనా ?
నువ్వు ముందు కూరలు తే… పొద్దెక్కి పొతే ఎండ…
తొందరగా చెప్పకపోతే వాడు వేరెక్కడైనా వొప్పుకుంటాడు మరి…

భోజనం చేసి బాంకుకీ వెళ్లాలి. ముందు మార్కెట్టుకెళ్లి రా…

లేటైతే మనిషి దొరకడం కష్టం. ఆనక మీ ఇష్టం…
భోక్తల సంగతి తరవాత చూద్దాం…
సరే. నేవచ్చే సరికి తయారు గా వుండండి. బాంకుకెళ్లచ్చు…
కదలక పొతే వొదిలేట్లు లేదని అయిష్టంగానే కదిలేడు. అరవై అయిదేళ్లు వుంటాయేమో. వెడల్పాటి జరీ అంచు గోధుమరంగు పంచె. కుంకుడు గింజంత బొట్టు. మెడలో బంగారంతో చుట్టిన రుద్రాక్షలు. ఎర్ర రాయి చెవిపోగులు. చిన్న పిలక. ధృడంగా చేపాటి మనిషి. నాలుగిళ్ల అవతలుంటాడు.
వంట చేస్తూ కూర తరుగుతోంది. మొన్నపొలం కొలతలు తీయించాలని కరణం రమ్మంటే తను వెళ్లింది. రైతు ముంజెలు దించి ఇస్తూ  చెప్పేడు. ఈ ఏడాదీ మక్తా సగంలో సగవే ఇయ్యగలనని. మూడేళ్ళ బట్టీ వానలు లేవు మరి. బోరు నీళ్లు సగానికే వొస్తున్నట్లున్నాయి, మిగతా చెక్క ఎండిపోయి నెర్రెలు తీసింది. బొంబాయికి డైరక్టు బస్సు పడిందిగా, కొడుకులిద్దరూ కూలికి పోయేరు. వొస్తే ఏడాదికోమాటు వొస్తారేమో. ఆఖరు కొడుకునీ  టౌన్లో ఇంటరు మానేసి బొంబాయి పొమ్మంటే పోనంటున్నాడు… డాక్టరీ చదువుతాట్ట…  తిండికే కష్టంగా వుంటే, ఇంట్లో ఆడదాని కళ్లజబ్బు సంగతెవరిక్కావాలి… తన కొడుకుల వయసు వాడు… డొక్కలెండి పోయి శవంలా వున్నాడు…ముక్క సంగతి దేవుడెరుగు. ఇంత పప్పు ముద్ద కూడా రోజూ పడుతున్నట్లు లేదు.
టౌన్ మార్కెట్ నించి  తెచ్చిన కూరలన్నీ కుప్ప పోసేడు.
కాళ్లు కడుక్కో, భోం చేద్దువు గాని…
వదినా, భోజనం తరవాత, ముందు బాంకుకి పదండి…
—-
మానేజరుతో నేను మాట్లాడతాను. నువ్విక్కడే కూర్చునుండు…
వయసు మళ్లినా మనిషి సన్నగా నిటారుగా ధీమాగా వుంది. జేగురు రంగు జరీ చీరలో నిండుగా కప్పుకుని. మెడలో సన్నపాటి గొలుసు, చేతులకి ఓ జత గాజులు, చెవులకి చిన్న కమ్మలు. కూడా పూలు కుట్టిన చిన్న గుడ్డ సంచీ.
అతనికి కొంచం ఆశ్చ్యర్యం.
నాకిపుడు అయిదు లక్షలు కావాలి. మిగతా ఎఫ్ డీ లు మార్చి ఆర్నెల్లకోసారి లక్ష వొచ్చేటట్లుగా తిప్పి వెయ్యండి…
అంత కాష్ ఒకేసారంటే కష్టం. రెండు రోజులవుతుంది. తెప్పిస్తాను. ఎందుకంత కాష్?
చెప్పిందావిడ.
ఇప్పుడో లక్ష కాష్ తీసుకోండి. మిగతాది డీడీ ఇయ్యచ్చు…
అంత డబ్బెందుకు? రేపటి కార్యానికి కిందటి మాటొచ్చిన కుర్రాళ్లని రమ్మంటానొదినా…
పట్టు పంచె కట్టి భోజనానికి కూర్చుని అపోశన పడుతున్నవాడల్లా ఆగి ఫోనందుకుని.
ముందు భోంచెయ్యి. నీకిష్టమని దుంపలు వేయించేను. ఉట్టిపప్పూ, పులుసూ…
ఈవిడకి అర్ధం అవదేంటి..  తనకేమో అవతల బోల్డన్ని పనులు. అసలే మినిస్టరు గారింటికి కూడా పోవాలి. ఏడాది పాటు వాళ్ల పౌరోహిత్యం గుత్తకి దొరికేలా వుంది. భూమి పూజనుంచీ బారసాలల వరకూ, అన్ని కార్యాలూ. అధమం అయిదు పది లక్షలైనా వొస్తాయి, దానాలవీ పోనూ. వొదినగారు ఎంతకీ తేల్చదు…
కూరలో ఉప్పు సరిపోయినా చప్పగా అనిపించింది.
అవతల వాళ్ళందరూ వేరే కర్మో కార్యవో దొరికి పోతే, మరోణ్ణి వెతకలేక మనకే ఇబ్బంది వదినా…
మన రైతుకీ, అతని తమ్ముడికీ  చెప్పేను. రేపు రమ్మనమని …
వాళ్లెలాగో వచ్చి సాయంత్రం తినిపోతారుగానీ, భోక్తలకింద ఆ కుర్రాళ్లని పిలుస్తున్నాను …
ఇంకెవరూ అక్కర్లేదు. వాళ్లే భోక్తలు…
ఏవిటీ???
శూద్రాళ్లు భోక్తలేంటి? మీకేవైనా మతిపోయిందా? మజ్జిగాన్నం తినకుండానే ఉత్తరాపోశన పట్టేస్తూ.
నేను కిందటేడాదే అనుకున్నాను…
అసలీవిడ రియాదునించి రాగానే అడగ వలసింది. అన్నయ్య తిథి ఎలాచేసేరని? టీ వీ ఛానెల్లో  కొత్తగా కుదిరిన ప్రవచనం పనుల్లో పడి.. వాడున్నాడుగదా చూసుకుంటాడనుకుంటే… ఈ ముసల్దాని వాలకం చూస్తోంటే ఆ తురక దేశంలో ఏ దారేపోయ్యే దానయ్యకో తిండి పెట్టి అదే తిథనిపించి వుంటుంది.  గద్దించేడు. స్వరం మారుతోంది-
ఏమని? ఏం చేసేరక్కడ??
డ్రైవర్నీ, ఇంట్లో పనివాణ్ణీ రమ్మన్నాను. సుష్టుగా తిని వెళ్లేరు. చెరో అయిదొందల రియాళ్లు దక్షిణా, తాంబూలం… ఇది జరిగి ఏడాదయింది. నేనేం జిర్రున చీదలేదు…పైనున్న మీఅన్నగారి సంగతి మనకి తెలీదు…
తను ఎప్పటిలానే కిందటేడాదీ చేసింది నాలుగు కూరలూ, పచ్చళ్లూ, పిండివంటలూ.  పాపం రోజూ వాళ్లకి టైమెక్కడిది. లేచింది మొదలు రాత్రి నడుం వాల్చే వరకు పనే పని. ఒకళ్లకి ఇళ్లల్లో చాకిరీ. ఇంకోళ్లకి ఊరంతా కార్లో తిప్పే తిరుగుడు. గుక్కెడు కాఫీ నీళ్లు తాగే సందు లేదు. పొద్దున్న ఇంత తిని బయలుదేరితే ఇంక రాత్రి పదకొండు దాటేకే నాలుగు వేళ్లూ లోపలికి వెళ్లడం. తిథి సెలవురోజు శుక్రవారం పడింది కాబట్టి సరిపోయింది. పెట్టినవన్నీ ఓపిగ్గా తిన్నారు. తననుకున్నది ఒకటే. ఎవరైతేనేం కడుపు నిండా తినడం కావాలి. ఆయన పేరు మీద. మనవాళ్లెవరు, పరాయివాళ్లెవరు…
హవ్వ! ఇంతా బతుకు బతికి మీ కిదేం పాడుబుద్ధొదినా? మీ  కొడుకుల వల్ల కాకపొతే నాతో చెప్పచ్చుగా?
నాకు ఎనభైయేళ్లు. కొడుకులు నలుగురు డాక్టర్లు, నలుగురు ప్రొఫెసర్లు! ఎనిమిది దేశాల్లో. నాకు నీ దయేం అక్కరలేదు…
ఎందుకు నువ్విలా నానా జాతుల్నీ శ్రార్ధానికి పిలిచేడవడం? ఎంత ధర్మభ్రష్టత్వం? ఈ మాత్రం తద్దినం నేను పెట్టలేనా?
కళ్లు ఎరుపెక్కేయి. ఆవేశం ఆగ్రహమైనప్పుడు ఏకవచనం లోకి దిగడానికి వయసూ వావీ వరసా అడ్డం రాలేదు. ఈవిషయం నలుగురిలోకీ వెళితే ఎంత సిగ్గుచేటు… తను టీవీల్లో, కొడుకులు పెద్ద మీటింగుల్లో ఉపన్యాసాల్లో కుదురుకుంటోంటే…  తనింట్లో వాళ్లకే వైదీకం మీద నమ్మకం లేదని జనానికి తెలిస్తే ఇంకేవైనా ఉందా? సందు చిక్కితే పెద్దింటి పౌరోహిత్యాలు  తన్నుకు పోవడానికి వందమంది రెడీ గా వున్నారు… ఇంట్లో పెట్టిన దేవీ పీఠం గతేంగాను? జాతకాలూ, ప్రశ్నలూ, కుంకం పూజలూ… ఎంతాదాయం?  తన కొడుకుల్నీ, ఇంటిదాన్నీ వెంటనే రమ్మనాలి. ముసలమ్మ తలకెక్కట్లేదు…  వెలుతురుగా వున్న వసారాలోనే కూర్చున్నా చీకటి చీకటి గా అనిపిస్తోంది.
ఫోనందుకున్న వెంటనే పెళ్లాం కొడుకులూ పరిగెత్తుకొచ్చేరు.
ఎవరిది ధర్మభ్రష్టత్వం? కిందటిమాటు తద్దినానికి పంపేవే, వాళ్లేం చేసేరో నాకు తెలీదనుకోకు! డబ్బులెక్కువొస్తున్నాయని, కరణం గారింట్లో తద్దినం భోజనం  చేసొచ్చి మనింట్లో తూతూ మంత్రంగా కానిచ్చేరు! కడుపునిండినవాడికి పెట్టేం ఫలితం?  అవతల వాడ్ని చూడు. నీ కొడుకుల యీడు వాడు. కంకాళం లా వున్నాడు…
వాడేదో నాలుగురాళ్లకాశ పడితే, ఏంటిట? వాళ్ల బావని పంపిస్తాను…
వాడి బావ సంగతెత్తకు. బళ్లో పంతులు గారింట్లో అపరానికి పోయి దానాలకి డబ్బులైపోతే రెండు గంటల కర్మ ఇరవై నిముషాల్లో ముగించేసేడు…
అయితే? అడ్డమైన వాళ్లనా పిలవడం??
అంతెందుకు? మొన్న నీ బామ్మర్ది  కొడుకులేం చేసేరో నీకు తెలీదా? చినకాపింట్లో పెళ్లికి గణపతి పూజ చేయించి సరిపెట్టేరు. కాపుకి తెలీదనేగా? ఇదంతా శిష్టాచారమా?
వొదినా! నువ్విలా చేస్తే పుట్టగతులుండవు, చెప్తున్నాను!
మళ్లీ పుట్టినప్పటి సంగతి దేవుడెరుగు. రైతు ఆ మందు చేలోకి బదులు గొంతులోకి పోసుకొంటే, నీకూ నాకూ ఇప్పుడే గింజలకి గతుండదు. పుట్టగతుల్ట… హు…
 ఆఖరిసారి చెప్తున్నానొదినా! నీ కొడుకులు దేశాంతరాలు పోయేరు. అలగాజనం తో అంటగాగితే .. ముసిల్దానివి. రేపొద్దున్న హరీ మంటే తీసుకుపోవడానిక్కూడా ఆ నలుగురు రారు!
ఎపుడూ చల్లగా వుండే పదిగదుల పాతకాలం రాతి మిద్దైనా ఇపుడతనికి ఉడికి పోతోంది.
పరవాలేదు. నేను పొతేనంటావా, టౌన్లో మెడికల్ కాలేజీలో ఇయ్యమని నా పిల్లలకి చెప్పేను. నీక్కూడా చివరిసారి చెప్తున్నాను. ఆ షావుకారుతో కల్సి మిత్తి మీద మిత్తి కట్టమనీ, శిస్తుగట్టమనీ మీ వతందార్ని పీక్కు తినడం ఆపు. వాడే బొంబాయో, బావో చూసుకుంటే నీ అయిదెకరాలూ నిన్ను పాతిపెట్టడానికి తప్ప ఎందుకూ కొరగావు…
పెద్దమ్మా, మీరిలా కులద్రోహం చేస్తే మా గతేంగాను?
ఇంకా ఊరుకుంటే లాభం లేదని కొడుకందుకున్నాడు.
పొండిరా! గిరాకీ తగ్గితే వేరే పని చేసుకోండి! ఆ వడ్డెరాళ్లు పోలా, ఊళ్లూ పూళ్లూ పట్టి… ఆచారం పేర్నఈ వెర్రిబాగుల్ని వందేళ్లు వెనక్కి తోలకండి…
భ్రష్టుదానా….
గొణుక్కుంటూ గుమ్మం కేసి నడిచేడు. వెనకాలే పెళ్ళాం పిల్లలూ.
తలుపులు దగ్గరగా జరిపి డబ్బు కట్టలుగా పెట్టుకుంటోందావిడ మర్నాటి కార్యం కోసం.
చెరో ముప్ఫై వేలూ సంభావన. వాళ్ల పొలం ఖర్చులకుంటాయి. నలభై వేలు రైతు కొడుక్కి మొదటేడాది డాక్టరీ సామాన్లకి. నాలుగు లక్షలు వాడి కాలేజీ ఫీజు. దరిమిలా పైచదువులకీ ఆస్పటలు పెట్టుకోడానికీ మిగతా ఎఫ్ డీ లు. కుర్రాడు నా దగ్గరుండి చదువు కుంటాడు… వాడి కోసం రాతి గోడకి పెద్దకిటికీ పెట్టడానికి వడ్డెరతన్ని వెతకాలి…