సుందర సుకుమారి 

ఆకాశాన ధగధగమని మెరుస్తున్నాడు వెండివెన్నెల చందమామ . మెస్ నుండి రూమ్ కి తిరిగి వస్తూ గేటు దగ్గర వున్న గంగరావి  చెట్టు క్రింద నిలబడి ,ఆకుల సందులలోనుండి భూమి మీద పడుతున్న పండు వెన్నెల రేఖల కింద చెయ్యి పెడుతూ ”ఇక్కడే చచ్చిపోవాలనిపిస్తుంది అదితి ,చూడు ఆ బ్యూటీ , ఆ చంద్రుడిని ఏం చేసుకోవాలి చెప్పు ,ఎంత అశక్తులం మనం ..  , కదా ! ” అంది బోలెడంత దిగులు గొంతులోకి తెచ్చుకుని శ్రీప్రియ . అదితి ఢిల్లీ అమ్మాయి . అక్కడే ఇద్దరు ఇంజినీర్లకు పుట్టి పెరిగింది . అందుకనేమో శ్రీప్రియ చూపించిన చంద్రుడి వంక దీర్ఘంగా చూసి ,తల క్రిందికి దించి , దిగులుపడుతున్న  శ్రీప్రియ వైపు చూసి ,”నాకు పీజ్జా ఆకలి వేస్తుంది శ్రీ ,చంద్రుడు అచ్చం చీజ్ పిజ్జా లాగున్నాడు నాకెందుకు  నీలా అనిపించడంలేదు ” అంది తానూ దిగులుగా . అదితి మాటలకు పెద్ద నిట్టూర్పు విడిచి ”పద వెళదాం ” అంది శ్రీప్రియ .

శ్రీప్రియ ది  విజయవాడ  . అమ్మా నాన్న ఇద్దరూ అక్కడ పేరు మోసిన డాక్టర్లు . మల్టీ స్పెషాలిటీ హాస్పిటల్ ఓనర్లు . వారికి శ్రీప్రియ ఒక్కటే సంతానం .  శ్రీప్రియ తెల్లగా ఉంటుంది , రింగులు తిరిగిన ఒత్తయిన తలకట్టు ,మధ్యలో గీత ఉండి అటుఇటు ఉబ్బి వుండే ఎర్రటి కింది పెదవితో అందంగా ఉంటుంది . కవి కాకున్నా ఆవేశపడి అవీ ఇవీ రాస్తుంది . చక్కగా కాకున్నా  ముద్దు ముద్దుగా పాడుతుంది . చాలా సున్నిత మనస్కురాలు . చదువుతున్నది భౌతిక శాస్త్రమే అయినా ఒందశాతం భావవాది . ఎంత భావవాది అంటే , రాకెట్టును అంతరిక్షంలోకి పంపే ముందు, మంచి ముహూర్తం పెట్టుకుని ,అయ్యవారిని పిలిపించి పూజలు చేయించుకుని శాస్త్రోక్తంగా ఆకాశంలోకి ఎగరేసే భారతీయ  శాస్త్రజ్ఞులంత భావవాది .

ఇద్దరూ రూంలోకి వెళ్ళగానే అదితి మొబైల్ మ్రోగింది .  మొబైల్ అలా ఆ టైం లో మ్రోగిందంటే మరిక అదితి ఈ లోకంలో ఉండదనే అర్ధం . ఆ అమ్మాయి అలా  మొబైల్ చేతి లోకి తీసుకోగానే  శ్రీప్రియ నిట్టూర్చి , పుస్తకాలు ముందేసుకుని కూర్చుంది . కూర్చున్నదన్న మాటే కానీ చెవులంతా అదితి సంభాషణ పైనే వున్నాయి . ఏవేవో సరస సంభాషణలు జరుగుతున్నట్టున్నాయ్ , అప్పుడప్పుడు అదితి బుంగ మూతితో గారాలు పోతుంది . అదితికి బోలెడు మంది బాయ్ ఫ్రెండ్స్ వున్నారు . ఏదీ సీరియస్ గా తీసుకోదు ఆ పిల్ల . ”ప్రేమ అనే భావనకి విలువనివ్వవా నువ్వు ”అంది ఒకరోజు అదితి తో . ఆ ప్రశ్న విని ,అదితి చాలా ఆశ్చర్యపడి ‘అదేమిటి ! ఎందుకివ్వను ,  ఇస్తేనే కదా అంత టైం స్పెండ్ చేసి మాట్లాడుతున్నాను ” అంది . కొన్ని రోజులకు ఆ ప్రేమికుడు మారి కొత్తవాడు వస్తాడు  . ఏమిటిలా అంటే ”నేనేం చేసేది వాడికి నా మీద ప్రేమ పోయింది ,ప్రేమలేని వాళ్ళ దగ్గర ఎందుకుండాలి చెప్పు ” అంటుంది  . శ్రీప్రియ కి ఆ లాజిక్ ఒందశాతం  నిజమనిపిస్తుంది  ,కానీ మనసు ఎందుకనో ఇదంతా అంగీరించదు . అందుకే ఈ కొత్త ప్రేమికుడుతో మాట్లాడుతున్న అదితిని చూసి నిట్టూర్చింది .

ఇవాళ రేపట్లో అమ్మాయిలందరికీ , అబ్బాయిలు స్నేహితులుగా వుంటున్నారు , ఆ స్నేహాలనుండి ప్రేమలూ పుట్టుకొచ్చి పెళ్ళిళ్ళూ అవుతున్నాయి . కానీ శ్రీప్రియకి భయం ,అబ్బాయిలతో మాట్లాడొద్దని నాన్న అమ్మ ఎప్పుడూ చెప్పలేదు కానీ ,కులాంతర వివాహం అనే మాటను కూడా వాళ్ళు ఇంటిలోపలికి రానివ్వరు . తమకి పుట్టిన ఒక్కగానొక్క బిడ్డ ఆడపిల్ల పిల్ల కావడంచేత మరింత కట్టుదిట్టంగా మాటల నుండి చేతల వరకూ అంతటా జాగ్రత్తపడుతూ వుంటారు . శ్రీప్రియ కి అదంతా తెలుసు . అందుకే తానూ జాగ్రత్తగా ఉంటుంది .

యూనివర్సిటీ లో శ్రీప్రియ కులపు వాళ్ళు , కార్తీక పౌర్ణమికి సెలవు రోజు కలిసి వచ్చింది కనుక వన భోజనాలు  పెట్టుకున్నాం , దగ్గరున్న అడవికి వెళదాం అనుకున్నారు . పున్నమి అడవి  అనేసరికి శ్రీప్రియ హృదయంలో  ఆకాశంలో యెగిరి పూసే కాకర పువ్వొత్తుల్లాంటి టపాకాయల్లా  కోటి చంద్రుళ్లు రంగులు రంగులుగా పూశారు . ఇంతలో కార్తీక పౌర్ణమి దగ్గరికి వచ్చేసరికి ,ఒక ప్రజాస్వామిక స్తూడెంట్స్ యూనియన్ ఈ కులబోజనాల గురించి కరపత్రం వేసింది , అప్పుడిక డిపార్ట్మెంట్ అంతా వనభోజనంకి వెళదాం అనే ముగింపుకి వచ్చి అందరూ వనభోజనాలకు బయల్దేరారు. అలా వచ్చాడు వెంకట్ వనభోజనాలకు .

వెంకట్ వాళ్ళ నాన ఊరి పెద్దమాదిగ. వాళ్ళ మాదిగగూడెంలో  పదోతరగతి వరకు చదువుకున్న  శీనివాసు ఎంత చెపితే అంత . వెంకట్ వాళ్ళ అమ్మ , నాన్న ఇద్దరూ ఎర్రగా వుంటారు , ఎత్తుగా వుంటారు . ”యెర్ర మాదిగల్ని నల్ల బాపనోళ్ళని  నమ్మకూడదని ” సామెత . ఎప్పుడో ఎవరో ఆ సామెత అని  వెంకట్ ని తిడితే ,వెంకట్ ఏడ్చుకుంటూ వచ్చి వాళ్ళ  నాన్నకి చెప్పాడు . శీనివాసు అది విని నవ్వి , మనం మిగిలిన అందరికన్నా తెలివయిన వాళ్లమని దానికర్ధం రా చిన్న , చూడు మీ క్లాసులో నువ్వే కదా ఎప్పుడూ ఫస్టు  వచ్చేది” అని చెప్పేడు . అది నిజమే వెంకట్ ఎప్పుడూ ఫస్టే , ఇప్పుడు కూడా csir ఫెలోషిప్ తో P hd లో చేరాడు . అతను ఎర్రగానే కాదు , చూడటానికి కూడా బాగుంటాడు . దరువేస్తూ పాట  పాడితే  ఆకాశంలో చందమామ దిగి వెంకట్ ముందు కూర్చుంటాడు . అందుకని స్తూడెంట్స్ అందరూ కేంప్ ఫైర్  ముందు వలయంగా కూర్చున్నాక  వెంకట్ ని పాడమని అడిగారు .

వెంకట్ వలయంకి కొంచెం దూరంలో వున్న చిన్న బండరాయి మీద ఎక్కి కూర్చున్నాడు . అతనికి జానపదాలంటే చాలా ఇష్టం అందుకే మొదలు పెట్టడమే ” బొట్ల బొట్ల చీర కట్టి ,బొమ్మంచు రైక తొడిగి , నీకోసం నేనొస్తినిరో  నా ముద్దూల మామయ్యా ,నువ్వు రానే రాక పోతివిరో నా ముద్దుల మావయ్య ” అని మొదలు పెట్టాడు . ”మేడారం జాతరలో మల్లన్న గుడికాడా మన మాట మాట కలిసెనురో నా ముద్దూల మావయ్య / నువ్వు రానే రాక పోతివిరో నా ముద్దుల మావయ్య ” అంటూ వస్తానన్న ప్రియుడు రాకపోవడంతో అతని  పరిచయపు జ్ఞాపకాలను తలపోసుకుంటున్న ప్రియురాలి గుండెలోని వేదనొకటే  కాదు అతని కంఠంలో ,స్త్రీ కంఠంలోని మృదు సొబగు కూడా జాలువారుతూ వుంది . ఒకటి తర్వాత ఒకటి పాడుతూ ఉంటే ఎవరో అన్నారు ”రేయ్ వెంకట్ ఈ రోజు కార్తీక పౌర్ణమి రా ,చంద్రుని మీద పాడు” అని . వెంకట్ నవ్వుతూ అలా అన్న అబ్బాయి వంక చూసి ,ఏం పాడమంటావో నువ్వే చెప్పు అన్నాడు . ఆ చెప్పమన్న పిల్లవాడు చెప్పకముందే అతని పక్కన కూర్చుని వున్న శ్రీప్రియ మృదువుగా , మొహమాటంగా ”చౌదవీ క చాంద్ హో… ” పాడుతారా  అంది . వెంకట్ ఆ అమ్మాయి వంక చూసాడు . వరాలిచ్చే దేవుడు తనని చూసినంత తన్మయం కలిగింది అప్పటికే అతని మధురమైన కంఠంతో మోహంలో పడ్డ శ్రీప్రియకి ,వెంకట్ అంతసేపు ఆ అమ్మాయిని గమనించలేదు , ఎర్రని మంటవెలుగులో గులాబీ రంగులో ప్రకాశిస్తున్న ఆమె ముఖమూ , లీవ్ చేసుకుని ఉన్నందున మెడచుట్టు అలుముకుని వున్న నొక్కుల జుత్తుతో ఆమె రూపసౌందర్యం విస్తుగొలుపుతూ వుంది , ఆమె ముఖం వంక చూసి ,లిరిక్స్ పూర్తిగా గుర్తు లేవు కొంచెం చెప్పగలరా ”  అన్నాడు ,శ్రీప్రియ లిరిక్స్ చెప్పింది  ,మధ్యలో గీత వుండి నిండుగ ,కొద్దిగా తెరుచుకున్నట్టు వుండే ఆమె యెర్రని పెదాల వంక చూస్తూ లిరిక్స్ విన్న  వెంకట్  కొన్ని వాక్యాలు పాడేటపుడు   శ్రీప్రియ పై చూపు నిలిపి  పాడాడు ” చెహరా హై జెయిసే జీలుమే హాస్తా హువే కమల్ /ఏ జిందగీ కె సాజ్ పే చేరి హుయి గజల్ / జానే  బహార్ తుమ్ కిసి షాయిరా  కి క్వాబ్ హో” అనేవి అందులో కొన్ని లైన్లు . ఆ లైన్లే కాదు ,కవి ఆ పాట ఆమెనే ఉద్దేశించినట్టు రాసిన విషయం ఆమెకు కూడా తెలుసేమో అని వెంకట్ కి అనిపించింది .

యూనివర్సిటీ కి రాగానే వెంకట్  చేసిన మొదటి పని శ్రీప్రియ కులమేంటో తెలుసుకోవడమే . ఆ అమ్మాయి కులమేంటో  తెలిసాక , తెలివయిన వాడు కావడం చేత వెంకట్ ఆమె  సౌందర్యాన్ని కలలకి పరిమితం చేసేసాడు , కొన్ని రోజులకు కలల్లోకూడా  ఆమెని మరిచిపోయాడు . అలాటి రోజుల్లో ఒక రోజు శ్రీప్రియ హెచ్ ఓ డి రూమ్ నుండి వస్తూ వెంకట్ కి ఎదురుపడింది . అతన్ని చూసీ చూడగానే విశాలంగా నవ్వుతూ ముఖమంతా సంతోషాన్ని నింపుకుని ”బాగున్నారా , మిమ్మల్ని  చాలా సార్లు జ్ఞాపకం చేసుకున్నాను ,  మీ గురించి ఎవరిని అడగాలో తెలియక ఊరుకున్నాను ,మీరు మొహమ్మద్ రఫీలా … ఊహు కాదు కాదు అంతకన్నా గొప్పగా చాలా చాలా గొప్పగా పాడుతారు , మీ గొంతు చాలా బాగుంది , సినిమాలల్లో ట్రై చేస్తే మీరు నంబర్ వన్ పొజిషన్ లో వుంటారు ” అని గుక్క తిప్పుకోకుండా వుద్రేకపడుతూ  గబగబా చెప్పేసింది . శ్రీప్రియ చెప్పిన మధురమయిన మాటలకి  గుండె ఉప్పొంగుతుండగా నోట మాట రాని  వెంకట్ గొంతు పెకలించుకుని ”తాంక్  యు ” అని మాత్రమే అనగలిగాడు  . కానీ శ్రీప్రియ అంతటితో ఊరుకోకుండా ”మీకు టైం ఉంటే కేంటీన్ కి వెళదాం వస్తారా ” అని అడిగింది .

కేంటీన్ ముందు బెంచీల మీద సెటిలయ్యారు ఇద్దరూ . క్లాసులయిపోయాయి గనుక డే స్కాలర్లు  ఇళ్లకు వెల్తూ వున్నారు , హాస్టలేట్స్ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ సైకిళ్ళు నెట్టుకుంటూ నడుస్తున్నారు . క్యాంటీన్ కి  ఆ మూల వున్న చెట్టు మీద ఉడుత ఒకటి పైకీ కిందకీ అలజడిగా తిరుగుతూ కీ..  కీ  అంటూ చప్పుడు చేస్తుంది . సంజె వాలుతూ వుంది . వెంకట్ ఏమయినా మాట్లాడుతాడని శ్రీప్రియ , కేంటీన్ కి పిలిచింది కదా ఏదో ఒకటి మాట్లాడొచ్చుకదా అని వెంకట్ మనసులో అనుకుంటూ అప్పుడప్పుడూ కనుకొలకులనుండి ఒకరినొకరు చూసుకుంటూ కాఫీ పూర్తి చేసి బై  బై చెప్పుకున్నారు . నాలుగడుగులు వేసాక శ్రీప్రియే వెంకట్ సర్ అని కేక వేసి ” మీ ఫోన్ నంబర్ ఇస్తారా అభ్యంతరం లేకుంటే ” అని ఫోన్ నెంబర్  తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది .

ఎదురుబొదురు మొహమాటాలని మొబైల్ తీర్చింది . కొద్ధి  రోజులకు వారిద్దరి  మధ్య కలిసి మాట్లాడుకోవాలనే  కోరిక మొదలయ్యేంత చనువు వచ్చి చేరింది . ఇప్పుడు అదితికి ,శ్రీప్రియకు ఇద్దరికీ సమయంలేదు తీరికగా రూంలో కబుర్లు చెప్పుకోవడానికి . అయినా ఒకరోజు తీరిక చేసుకుని అదితి అన్నది ”ఏంటీ ప్రేమా ?” అని . శ్రీప్రియ మనసులో ఉలిక్కిపడింది . చటుక్కుమని అమ్మానాన్న మెరుపుల్లా మనసులోకి దూసుకొచ్చారు . ” చ ఛ !లేదు ,అతను గ్రేట్ సింగర్ అయామ్ గోఇంగ్ క్రేజీ అబౌట్ హిస్ వాయిస్  . అంతే ” అనేసింది . అదితి తోనే కాదు వెంకట్ తో కూడా అదే మాట చెప్పింది ఒక రోజు .

ఒక మధ్యాన్నం పూత  డిపార్ట్మెంట్ నుంచి కేంటీన్ వైపు వస్తున్నారు వెంకట్ , శ్రీప్రియ . మధ్యలో జోరు వర్షం పట్టుకుంది . పక్కనే వున్న లైబ్రరీలో కి వెళ్లారు . వాన తగ్గేదాకా కూర్చోక తప్పదు కనుక వెంకట్ వెళ్లి ,కవిత్వం పుస్తకాలేవో పట్టుకొచ్చి శ్రీప్రియ కి ఇచ్చి  తానూ చదువుతూ కూర్చున్నాడు . చదువుతున్నవాడు హఠాత్తుగా శ్రీప్రియ వంక చూసి రూమి పోయెమ్ ఒకటి వింటావా  అని ,ఆమె జవాబు కోసం ఆగకుండా ONCE a beloved asked her lover / “Friend, you have seen many places in the world ! / Now – which of all these cities was the best?/He said: “The city where my sweetheart lives!”అంటూ చదివి వినిపించి , శ్రీప్రియ కళ్ళల్లోకి ఒకసారి చూసి తలవంచుకుని పుస్తకంలోకి చూస్తూ ”నాకయితే ఈ క్షణం నా ఎదురుగా నువ్వున్న ఈ లైబ్రరీనే ప్రపంచంలోకెల్లా అందమయినది . ” అన్నాడు . శ్రీప్రియ కి కొంత  ఆలస్యంగానైనా అతను చెప్పింది అర్థమయింది . కానీ తిరిగి ఏంమాట్లాడలేదు . వెంకట్ రెట్టించలేదు . ఇద్దరూ వాన తగ్గాక కేంటీన్ కి  వెళ్లారు . అక్కడా ఆ అమ్మాయి ఏమీ మాట్లాడలేదు . ఆమె మాట్లాడటం కోసం ఎదురు చూస్తూ వెంకట్ కూడా ఏం మాట్లాడలేదు . ఇద్దరూ ఎవరి హాస్టల్స్ వైపు వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు .

రూముకొచ్చిన శ్రీప్రియ అలాగే బెడ్డు పైన పడిపోయింది . ఆ రాత్రి తిండి కూడా తినలేదు . కారణం అడిగిన అదితికి జవాబు చెప్పలేదు . కానీ వెంకట్ ఫోన్ కోసం ఎదురు చూసింది . తప్పకుండా చేస్తాడనుకుంది . చేస్తే ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయకూడదనుకుంది . కానీ వెంకట్ ఫోన్ చెయ్యలేదు . వెంకట్ అలా ప్రపోజ్ చేసేడే కానీ మనసులో అలజడిగా వుంది . దుఃఖంగా వుంది ,తనెందుకు ఏ గొప్పకులంలోనో పుట్టలేదు అని ఒక వైపు ,ఎన్నెన్ని మాటలు చెపుతుంది ,సెన్సిబుల్ గా ఉంటుంది కానీ ఎంత సులభంగా తనతో మాట్లాడటం మానేసింది తాను మాత్రం ఎందుకు మాట్లాడాలి అనే ఆత్మాభిమానం ఒకవైపు కృంగదీస్తుండగా రూంలోనుంచి బయటికి రావడం మానేసాడు .

బహుశా ఒక నాలుగు రోజులకేమో శ్రీప్రియ వెంకట్ కి ఫోన్ చేసింది . ఫలానా గుడికి వెళదాం వస్తావా అన్నది . ఇద్దరూ కలిసి గుడికి వెళ్లారు . ఒకచోట కూర్చున్నారు . అతని మౌనం ఆమెకి విసుగ్గా వుంది . భరించరానిదిగా వుంది . అతనితో మాట్లాడకుండా వుండలేనట్టు వుంది . అందుకే తానే చివరికి ” సారీ , నేను ,నీకు పాసిటివ్ గా రెస్పాండ్  అవలేను,ఎందుకూ అని అడగకు , చెప్పలేను ! కానీ నాకు నీ ఫ్రెండ్షిప్ కావాలి , ఐ లైక్  యువర్ ఫ్రెండ్షిప్ ” అన్నది . అని భోరుమని ఏడ్చింది . వెంకట్ ఏడుస్తున్న ఆ అమ్మాయి వంక చూసాడు . శ్రీప్రియ కి నవ్వితే కూడా చెంపలు తడిసేంత కళ్ళనీళ్లొస్తాయి , కనుగుడ్డు పైనే తడిగా మెరుస్తూ ఉంటాయి కళ్లనీళ్లు .  అతనికా విషయం హటాత్ గా అప్పుడెందుకు గుర్తొచ్చిందో కానీ ఆ అమ్మాయి వైపు నుండి చూపు తిప్పుకుని ,”నువ్వు చెప్పకున్నా కారణం నాకు తెలుసు శ్రీ ,ఏడవకు ,అలాగే , నువ్వెలా అంటే అలానే ,ఫ్రెండ్స్ గా ఉందాం ,నిన్ను బాధ పెట్టినందుకు సారీ ” అన్నాడు  .

మరికొన్ని రోజుల్లో శ్రీప్రియ ఫస్టియర్ పూర్తి చేసి సెకండ్ ఇయర్ కి వచ్చేసింది . వెంకట్  P hd సెకండ్ ఇయర్కి  వచ్చాడు .ఆ రోజు తర్వాత అతనెప్పుడూ ఆమెతో వేరే రకం సంభాషణలు చెయ్యలేదు . స్నేహము తప్ప మరేమీ లేని వాళ్లిద్దరూ ఒకరోజు కలిసి సిటీలో సినిమాకి వెళ్లారు . సినిమా చూసి షాపింగ్ మాల్ లోనే షాపింగ్ చేస్తూ ఉంటే చాలా టైం అయింది . బయటికి వచ్చి బస్టాపుకి వచ్చేలోపు యూనివర్సిటీ వైపు వెళ్లే చివరి బస్సు కూడా వెళిపోయింది . అంతలోనే జోరు వాన మొదలయింది . ఒకటి ఆరా  ఆటోలున్నాయి కానీ వాళ్ళు అంతదూరం మేము రాము అనేసారు  . ఏంచేయాలో తోచలేదు వెంకట్ కు . చివరికి ”ఫ్రెండ్ రూమ్ వుంది దగ్గర్లో వాడినడిగి బైక్ తీసుకుని వాన తగ్గాక వెల్దామా ”అన్నాడు . శ్రీప్రియ వెంటనే సరే అని తలూపింది . ఆటో తీసుకుని వెళ్లారు కానీ అక్కడ ఆ ఫ్రెండ్  లేడు .ఫోన్ చేస్తే ఊరెళ్ళాననీ  , రూమ్ తాళాలు సన్షేడ్ మీద వున్నాయి బైక్ తాళాలు రూంలో వున్నాయి తీసుకోమని చెప్పాడు . తాళం తీసుకుని రూంలోకి వెళ్లి కూర్చున్నారు . వాన ఎంతకూ తగ్గక పోయేసరికి శ్రీప్రియ అన్నది ”వెంకట్ ! పన్నెండు దాటింది , ఇప్పుడు వెళ్లడం ప్రమాదం కదా ,రేపు పొద్దున్న వెళదామా ” అని. ఆమాట అనడానికి భయపడుతున్న వెంకట్ చప్పున తల ఊపి , నేల మీద దుప్పటి పరుచుకుని ” హాయిగా నిద్రపో శ్రీ రేప్పొద్దున లేపుతా ” అని పడుకున్నాడు .

మంచం మీద పడుకున్న శ్రీ ప్రియకి నిదర రావడం  లేదు .గుండె దడ దడ కొట్టుకుంటుంది . ఊపిరి బరువయింది . ఏకాంతం  ఏవేవో ఆలోచనలు పుట్టిస్తుంటే,  వాన శబ్దం వింటూ, ఆగి ఆగి చివరికి ఇటు పక్కకి వత్తిగిలి ”నిద్దరొచ్చేసిందా ,ఏదయినా పాడవచ్చు కదా నాకు జోలపాట ” అని చిన్నగా ,గారంగా పదం పదం నొక్కుతూ అని , మృదువుగా నవ్వింది . వెంకట నవ్వి చీకట్లో నెమ్మదిగా పాడటం మొదలు పెట్టాడు . పాట  మీద పాట వెళ్తూ   వుంది . కానీ,  శ్రీప్రియ మనసు పాటలపైన లేదు .  రూంలోకి వచ్చిన మొదట్లో కాసేపు ,అతనేమయినా చేస్తాడేమో అని బితుకుగా అనిపించింది ,ఇప్పుడు అతనేమయినా చేస్తే బాగుండు అని అలజడి మొదలయింది . కాసేపటికి చాలా కేజువల్గా అన్నట్లు అతని వైపు తిరిగి అతని చేయి అందుకుని  పెదవులకు ఆనించుకుని ముద్దుపెట్టి ” థాంక్ యు ,నిద్రొస్తుంది , ఇక పడుకో అంది ” వెంకట్ పడుకోలేదు , ఆమె  చేయిని విడిచిపెట్టనూ లేదు . ఇంతకాలంలో శ్రీప్రియ ఎప్పుడూ అలా ముద్దు పెట్టలేదు , ఈ ఏకాంతంలో ఆమె చేసిన ఆ చుంబనకు , ఆమె నోటితో చెప్పని  మాటలకు  అర్థమేమిటో అతని మనసు గ్రహించింది .

మరుసటి రోజు పొద్దునే వాళ్లిద్దరూ యూనివర్సిటీకి వచ్చేసారు . ఆ తరువాత వారం రోజులు శ్రీప్రియ వెంకట్ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదు . అతనికి ఎదురు పడాల్సి వచ్చిన ప్రతి సందర్భాన్ని తప్పించింది . ఈ సారి వెంకట్ క్రితంలా నిలకడగా ఉండలేక పోయాడు . పిచ్చెక్కి పోయింది అతనికి   . ఆ రోజు రాత్రి మెత్తటి , తెల్లటి పావురాయిలా ఆమె తన భుజంపైన తల పెట్టుకుని తన ఛాతీ చుట్టూ చేయివేసిన నులివెచ్చటి మృదు క్షణాలు అతన్ని ఇబ్బంది పెడుతున్నాయి . చివరికి ఒక రోజు  డిపార్ట్మెంట్ బయట ఆమెని చెయ్యి పట్టుకుని దొరకబుచ్చుకున్నాడు  . మాట్లాడాలన్నాడు . ఆమె నిర్లిప్తంగా సరే అని తలూపి ,అతని వెనక నడిచింది .

ఇద్దరూ ఏకాంతపు చోటు వెదికి  కూర్చున్నారు . ఇప్పుడతనికి ఆత్మవిశ్వాసం వుంది . ఆమె ప్రవర్తన కొంత అనుమానానికి తావిస్తున్న ,ఆమె తనది అనే ధీమా వుంది అతనికి . అందుకే కొంత విసురుగా , తలవంచుకుని కూర్చున్న ఆమె చుబుకాన్ని పట్టుకుని తన వైపుకు తిప్పుకుని ,” ఏంటి , ఏమైంది ? ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదెందుకు? ” అన్నాడు . శ్రీప్రియ బదులీయలేదు ,కానీ ”నాకు చచ్చిపోవాలని వుంది వెంకట్ , నేను తప్పుచేసాను , నాకు నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవడం కుదరదు , నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టాను , నేను చచ్చిపోతాను ” అని భోరుమని ఏడవటం మొదలు పెట్టింది . అప్పటిలా వెంకట్ ” సరే అట్లాగే పెళ్లి చేసుకోవద్దులే ” అని ఈ సారి భరోసా ఇవ్వలేదు . మౌనంగా కూర్చున్నాడు . స్వతహాగా అతను పెద్ద మితభాషి . ఏదయినా కష్టమొస్తే తనలోకి తాను మరింత ముడుచుకు పోతాడు . ఈ సారీ అలానే  ముడుచుకుపోయాడు . అతనికి ఆమె మాటలకు అర్థం తెలుసు . తాను ఇప్పుడిక ఆమెనుండి వెనక్కి రాలేను అనీ తెలుసు . అందుకే చాలాసేపటి ఎక్కడో చూస్తూ , ”నేను నిన్ను బాగా చూసుకుంటాను శ్రీ , నీకోసం కష్టపడతాను , సంపాదిస్తాను , నన్ను పెళ్లిచేసుకో శ్రీ , అయామ్ రిక్వెస్టింగ్  యు ” అన్నాడు . అన్నాడే  కానీ,  అతనికి తెలుసు ,శ్రీప్రియ వాళ్ళకున్నంత ఆస్తి సంపాదించాలంటే తాను తన జీవితకాలమంతా కష్టపడినా సరిపోదని ! అందుకే వినటానికి ఇంపితంకాని ఆ మాటలని అంతకంటే మరి పొడిగించలేక మౌనంగా కూర్చున్నాడు  . ఏడుస్తున్న ఆమెను ఓదార్చలేదు . కాసేపటికి ఇద్దరూ విప్పని పొడుపు కధని అక్కడే వదిలేసి మౌనంగా ఎవరి దారిన వాళ్లు హాస్టల్ కి వెళ్లారు .

ఆ రాత్రి శ్రీప్రియ అదితికి చెప్పింది జరిగిందంతా , అదితికి ఆశ్చర్యమేసింది , అసలు శ్రీప్రియ ఇబ్బందేమిటి ? వెంకట్  చురుకయినా వాడు , శ్రీప్రియ కూడా  ఏదో ఒక వుద్యోగం చేయకలదు , ప్రేమ వుంది , కులందేముంది అని . అదేమాట శ్రీప్రియతో అంది . శ్రీప్రియ , ”అతనికి వాళ్ళ పేరెంట్స్ అంటే ప్రాణం ,అంత  పేద వాళ్ళతో ఎలా బ్రతకడం ” అంది .  అదితి ఆ మాటలు విని నిర్ఘాంతపోయి ”ఏయ్ శ్రీ ! యు ఆర్ కిడ్డింగ్  … రైట్ , ఈ మాటలు నీ లాటి భావవాదికి సరిపోవు ” అంది . శ్రీప్రియ కాసేపటికి ” యా … ఆమ్ కిడ్డింగ్ ! కానీ కారణం చెప్పలేను ఇది కుదరదంతే” అన్నది . ఆమె కంఠంలో దృఢత్వాన్ని చూసి అదితి మరేం మాట్లాడలేదు . కానీ మనసులో అనుకున్నది ,”శ్రీ చేసింది కరక్ట్ గా లేదు , షి ఈస్ ప్లేయింగ్ విత్ హిం , డెలిబరేట్లీ ” అనుకుని దుప్పటి కప్పుకుని పడుకున్నది .

వెంకట్ నుండి శ్రీప్రియకి  ఫోన్ రాలేదు , అతను కనిపించనూ లేదు . ఆమె ఫోన్ నెంబర్ బ్లాక్ లో పెట్టాడు . చూసి చూసి కొన్ని   రోజులకు శ్రీప్రియ అతనికి మెయిల్ పెట్టింది , మాట్లాడాలి ప్లీస్ అని . అతనొచ్చాడు . ఆమె మళ్ళీ అదే అన్నది ”ఫ్రెండ్స్ గా ఉందాం ” అని . వెంకట్ కి ఆ మాట వికారంగా అనిపించి ,నవ్వి ”అట్లాగే ”అని వెళ్ళిపోయాడు . కానీ శ్రీప్రియ అతన్ని వదిలి పెట్టలేదు . అతనితో స్నేహమే కాదు ,అతనితో సెక్స్ ను కూడా ! పొరపాటుగా అన్నట్లో గ్రహపాటుగా అన్నట్లో వాళ్ళిద్దరి మధ్య సెక్స్ జరిగేది . సెక్స్ తరువాత ఆమె అతని భుజంపైన తలపెట్టుకుని పడుకునే క్షణాలలో ఇద్దరం ఇలాగే చచ్చిపోతే బాగుండు  అనిపించేది అతనికి . తనని విడిచిపెట్టి ఆమె బ్రతకలేదు అని ఎక్కడో ఒక ఆశ మెదిలేది . అలాటి రోజుల్లో ఒక సారి వారం రోజులకని ఇంటికెళ్లిన ఆమె , పెళ్లి పత్రికలు  పట్టుకుని యూనివర్సిటీ కి వచ్చింది .

శ్రీప్రియ చేతిలో పెట్టిన కార్డు చూసి వెంకట్ నిర్ఘాంత  పోయాడు. పెళ్ళికొడుకు అమెరికాలో సాఫ్ట్వెర్ కంపెనీలు నడుపుతున్నాడు , పూర్వీకులు ఏదో రాజ సంస్థానానికి అతి దగ్గరి వారు . చాలా ధనికులు . కార్డు మీద వేసిన ఫొటోలో రాకుమారుడిలా వున్నాడు . వెంకట్ ఏమైనా మాట్లాడేలోపే శ్రీప్రియ అంది , పదిహేను రోజుల్లో పెళ్లి , పెళ్లి చేసుకుని వస్తాను , మేక్  మీ కన్సీవ్  , నీ బిడ్డను పెంచుకుంటాను . రాజులాగా పెంచుతాను , నీ గొంతు వాడికి వస్తే ఈ ప్రపంచానికే పెద్ద సింగర్ ని చేస్తాను ” అని వెంకట్ వళ్లో  తల పెట్టుకుని ఏడ్చింది . ఎందుకో అతనేం మాట్లాడలేదు . ఆమె పెళ్ళికి వెళ్ళాడు . ఆమె పుట్టిన రోజుకి వెంకట్  ఆమెకో స్పోర్ట్స్ వాచ్  ప్రెసెంట్ చేసాడు . పెళ్ళికి ఆమె అది పెట్టుకుంది . పెళ్లి అలంకరణకు అది నప్పలేదు అని ఎవరెంత చెప్పినా దాన్ని తియ్యలేదు .

వెంకట్ తిరిగి యూనివర్సిటీకి వచ్చాడు . ఫ్రెండ్స్ అందరూ అతన్ని జాలిగా చూడటం మొదలు పెట్టారు . అతను వాళ్ళని తప్పించుకొని తిరగటం మొదలు పెట్టాడు . స్పోర్ట్స్  వాచ్ కట్టుకుని పెళ్లిచేసుకున్న శ్రీప్రియ రూపం ,భుజంపై తల పెట్టుకుని చెవిదగ్గర కువకువలాడే ఆమె మృదు స్వరం , నీ బిడ్డను పెంచుకుంటాను అన్నపుడు ఆమె ఆవేశం అతని గుండెల్లో జోరీగల్లా వినిపించేవి .శ్రీప్రియ  పెళ్లయిన నాలుగో రోజు లైబ్రరీ నుండి వస్తుంటే క్లాస్మేట్ వికాస్ కేంటీన్ దగ్గర ఎదురుపడి ,”వెంకట్ గాడిని బాగా వాడింది ,ఇప్పుడెళ్ళి పెళ్లి చేసుకున్నది అంటున్నారు రా   అందరూ , ఇటువంటి ఆడవాళ్ళని ఏం చెయ్యాలి  భయ్యా, దానికి నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవడం కుదరదని ముందు తెలీదా  ” అన్నాడు  . వెంకట్ వికాస్ కి ఏమీ  బదులీయలేదు కానీ మరుసటి రోజుకి అతని శవం లైబ్రరీ వెనుక కనిపించింది .

మనుగడుపులై యూనిర్సిటీకి వచ్చిన శ్రీప్రియకు అతని చావు కబురు తెలిసింది . అదితి ఏం ప్రస్తావించక పోయినా శ్రీప్రియ తో ముభావంగా ఉండటం మొదలు పెట్టింది . అంతకు ముందుకూడా అందరితో కలివిడిగా వుండే అలవాటు లేని శ్రీప్రియ అలాగే  ఫైనల్ ఎగ్జామ్స్ రాసేసి అమెరికాకు వెళ్లి పోయింది .

అమెరికాకు వెళ్లిన కొంత కాలానికి శ్రీప్రియకు మొగుడితో కొడుకు కూడా పుట్టాడు . కొడుకు పుట్టకముందు కూడా ఉన్నా,  కొడుకు పుట్టాక ఆమెకు సెక్సువల్ ఫ్రిజిడిటీ ఎక్కువయింది . సెక్స్ అంటే తనకు చాలా ఇష్టమయినా ఇలా అవడానికి  కారణమేమిటో ఆమెకు ఎంత ఆలోచించినా అర్థంకాదు . మొగుడువిసుక్కుంటాడనే భయంతో అతను కావాలన్నపుడు బిగదీసుకుని అతని పక్కన పడుకుంటుంది , పడుకున్నాక కళ్ళు మూసుకుని వెంకట్ స్పర్శని గుర్తు తెచ్చుకుంటుంది . అలా గుర్తు తెచ్చుకున్న కాసేపటికి ఆమె శరీరం మేఘమంత తేలికై ఎక్కడికో ఎగిరిపోతున్నట్టు అనిపిస్తుంది  . అలా ఆ సమయంలో  వెంకట్ ను గుర్తు తెచ్చుకోవడం  ఇప్పుడామెకి అలవాటుగా మారింది  .

సామాన్య