ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
చాల బాగా ఉద్వేగంగా రాసారు అరణ్యకృష్ణ గారు. మీదైన శైలిలో . పదాలలో అక్కడ జరుగుతున్న పోరాటాన్ని కదిలించేలా రాశారు.
జనపథపు ఆనందంతో వెలిగిపోయిన ముఖాలు
పోరాట సంబరాన్ని చిందించే ముఖాలు
ఏవేవో ఆశయాలతో రక్తం ఉరకలెత్తే ముఖాలు….
ఈ ముఖాల్ని యూనిఫారం తొడుకున్న హైనాలు పట్టి పీకాయి
రాజ్యం కత్తిపీటై క్రూరంగా చెక్కేసింది
పోరాటం చేసేవాళ్ళు సజీవులుగానే కాదు
శవాలుగా కూడా రక్తాన్ని మరిగింప చేస్తారు
ధన్యవాదాలు సుబ్రహ్మణ్యం గారూ!
Krishnagaru, very powerful writing. While reading the poem, the Dhimsa Dance danced in front of my eyes. And also the cruelty that is going on in the name of డెవలప్మెంట్.
ధన్యవాదాలు సుశీల గారూ!
రెడ్ ఇండియన్స్…..మెక్సికోజనపదం…ఆఫ్రికాలో నల్లోడు…మల్కనగిరిలో…కోదు వాడు…తెగలువేరైనా.నాగరికత ప్రవాహంలో తెగినవారే….సానుభూతి మంచిదే….కానీ…చరిత్రగమనంలో…..మాసిపోతున్న…మనుషులకు సానుభూతి చాలదు.
దండయాత్రలు చేసేవాడు..
ఎవడైతేనేమి
కొల్లగొట్టడం..కోట్లకు పడగలెత్తడం
నయా రాజకీయ రాబందుల రాక్షసక్రీడ.
నిజాలను నిప్పుకణికల్లా …
పచ్చదనపు అడవుల్లో
రాలిపోతున్న ఆశల ఆక్రోశాలని
అణువణువూ మండించినట్లుంది.
Krishnagaru,Very powerful writing. While reading, the dimsa dance danced in front my eyes. The cruelty in the name of Development. Thank you.
MurtyChalarojuluayyidi mee power choodaka really an appreciate n relevant poem –balraj
ధన్యవాదాలు baalraaj.
“ప్రకృతి సంపదని
డబ్బుకట్టల్లోకి విలాసాల్లోకి
మార్చుకోవడమేగా నాగరీకత అంటే!
అడవి కడుపు కొల్లగొట్టి అక్కడి ఖనిజాల్ని
బులియన్ మార్కెట్లలో షేర్లు షేర్లుగా
అమ్ముకోవడమేగా పరిపాలన అంటే!” .
మీ కన్నా బాగా ఇటువంటి కవిత ఇంకెవరూ రాయలేరు. One gem of a poem.
ధన్యవాదాలు వాసూ!
“ప్రకృతి సంపదని
డబ్బుకట్టల్లోకి విలాసాల్లోకి
మార్చుకోవడమేగా నాగరీకత అంటే!
అడవి కడుపు కొల్లగొట్టి అక్కడి ఖనిజాల్ని
బులియన్ మార్కెట్లలో షేర్లు షేర్లుగా
అమ్ముకోవడమేగా పరిపాలన ……. baga cheppinaru
ధన్యవాదాలు సార్!
కృష్ణ గారు మీరు రాసిన. ఈ కవిత ఉద్వేగంగా సందేశంగా చాలా బాగుంది …
ధన్యవాదాలు రేణుక గారూ!
నిజాలింతే…ప్రతీ పదం జ్వలిస్తూ నిస్సహాయ నిర్లిప్త ముఖాలకో వెలుగు దారి చూపంటోంది.
ధన్యవాదాలు నిత్యా వి!
బాగుంది అరణ్యా ఉద్వేగమూ ఆక్రోశమూ ఆగ్రహమూ కలగలిపి చాలా శక్తివంతంగా వచ్చింది కవిత – అందుకో వెచ్చని కరచాలనం
అందుకున్నాను మిత్రమా!