42 యేళ్ళ తుషార్ ధవళ్ సింహ్ డిల్లీ స్కూల్ ఆప్ యెకనామిక్స్ లో పట్టభద్రులై యిండియన్ రెవెన్యూ సర్వీస్ లో కమీషనర్ ఆప్ ఇన్కంటాక్స్ గా పని చేస్తున్నారు. పైంటింగ్,ఫోటోగ్రఫి, నాటకాలు కూడ అంతే యిష్టంగా వేస్తుంటారు.యిప్పటివరకు రెండు కవితా సంకలనాలు ప్రచురించారు.
యితని కవిత్వం యాంత్రిక జటిలతను ప్రశ్నిస్తూ ..వుత్తర పెట్టుబడి వాదంతో భారత దేశ సంస్కరణల వలన యేర్పడ్డ విషమ పరిస్థితులను యితని కవిత్వం గొంతెత్తుతుంది.రంగుల్లేని మధ్యతరగతి జీవనపు దుఖాలను దుఖమై కరుగును.యీ సంవేదనలన్నీ తన కవిత్వంలో తిరిగి మానవత్వాన్ని పొందాలనే ప్రయత్నంలో భాగమే. దృశ్యాత్మక బింబాల్లో యదార్థాలను ప్రకటించడమే తన శిల్పపు ప్రత్యేకత.
యీ యాత్రలో
——————-
చాల దూరం వరకు విస్తరించిన దట్టమైన అడవిలో
నాకు వో నది కనిపిపిస్తుంది
నువ్వు చూడలేక పోవచ్చు
తేమతో వేగంగా వీచే గాలి
వాన సంవాదంతో
వర్షాన్ని తీసుకురాదు
నిగిడిన వో తియ్యదనం వుంటుంది
యింతవరకు నడిచినదంతా
నా లోపలే నడిచిచాను
మైళ్ళ బొబ్బలు నా అరికాళ్లు
నా నాలుక పైనా వున్నాయి
నా గాయాల లెక్కింపు
నీ లెక్కించలేని
జయగాథల్లో జతకావచ్చు
యీ యాత్రలో
నా కోసం
యివి చిత్రాలు
యీ బెరడులపై
అక్కడి నుంచే బయలు దేరుతున్నాను
ఆ గుహల వరకు
నా పరిశోధన గురుతులు వున్నాయి
నీ యాత్రలలో దుమ్ము వుంది
వీటిల్లో సుఖపు రోజుల్లోని
విధ్వంసపు కథలున్నాయి
అన్నీ పడదోసి చేరుకున్నప్పుడు
నాకు నేను తిరిగివచ్చినట్టు
అనుకొంటాను
తిరిగి రావడమంటే
యేదో చెట్టు తన గింజలోకి ప్రవేశించడం
సాధారణ సంఘటన కాదు
యిది వొక అజేయ సాహసం
పతనానికి వ్యతిరేకంగా …
*
