~
వేకువ…
పత్తి పువ్వై విచ్చకోకమునుపే
నిన్న ఆకాశదండెంపై…ఆరేసిన
చీకటి వస్త్రాలను చుట్టుకొని
ఆదరా బాదరాగా
బస్సెనక పరిగెడుతోంది
ఎవరామె?
నిద్ర గూటిలోని పిల్లలపై
మనసు దుప్పటిని కప్పి
ఖాళీ దారపు ఉండై
కంగారుగా కదులుతూ
ఫుట్ బోర్డ్ పై తూలి
లంచ్ బాక్సై జారిపడుతోంది
ఎవరామె?
అరక్షణపు ఆలస్యం
సూటిపోటు మాటల
సూదై గుచ్చుకుంటుంటే
చిందిన దుఃఖపు బిందువులను
పంటిబిగువున భరిస్తూ
ఆగని కుట్టు మిషనై…సాగుతోంది
ఎవరామె?
చిరిగిన బతుకు బట్ట..కుట్టుకై
చాలని దారంలా… జీతం
పనిలో ప్రక్రృతావసరాలకు సైతం
కాలు మడుచుకొనే తీరికలేనితనం
నీరసమై ఆవహిస్తుంటే
టార్గెట్లను పూర్తిచేస్తోంది
ఎవరామె?
ఆపత్కాలపు పి.ఎఫ్ ఆ’దారాన్ని’
పెట్టుబడికి పోగుకై
ఓ కత్తెర…ఉత్తరిస్తుంటే
అసహనమై రగిలి
సామూహికమై కదిలి
సమ్మై జండాయై ఎగురుతోంది
ఎవరామె?
* * *
(‘బ్రాండెక్స్’ మహిళా కార్మికుల సమ్మెకు సంఘీభావంగా…)
సమ్మై జండాయై ఎగురుతోంది
ఎవరామె?
కవిత చాల బాగారాసారు. స్త్రీ పరిస్థితికి అద్ధం పట్టింది
Thank you sailaja mithra garu