పెంపుడు జంతువు

 

-అల్లం కృష్ణ చైతన్య

~

 

విపరీతమైన వర్షం..

అర్జునా.. అనుకోడానికి వీలు లేని విధంగా ఉరుములు మెరుపులు..

ఎందుకంటే పైన రాసిన తొమ్మిది పదాలు కూడా ఇంకా కనిపెట్టని రోజులు అవి.

మెరుపు మెరుస్తున్నదనే విషయం మెరుపుకి కాదు కదా దాని కన్నా ముందే వచ్చే ఉరుముకి కూడా అవగాహన లేని రోజులవి.

తిండి తిని మూడు రోజులయింది ఇవాల్టికి.

ముందర ఉరుకుతున్న జింక పిల్ల ని ఛేదింఛే బ్రహుత్కార్యం అనితర సాధ్యం అని తెలుసు. మెదడు వృధా అంటున్నది, మనసు పదా అంటున్నది.

మొత్తానికి జింక పిల్ల తప్పించక పోయింది.

మూడు రోజులక్రితం నిల్వ చేసుకున్న కొద్ది పాటి శక్తి నిల్వలు దేహంలో తరిగిపోయినై.

ఇంకా కొద్దిగా ఉరుకుదాం అనుకున్నడు వాడు.

ఇంచు కూడా కదలడానికి సిద్దంగా లేదు దేహం.

ఉన్న చోటనే నిట్టనిలువునా కూలిపోయిండు.

ఎంత కాలం గడిచిందో..

 

తడి తడిగా ఎదో స్పర్శ.. బంక బంకగా..

ఉన్నంతనే లేచి చూస్తె ఏ ప్రమాదం ముంచుక వస్తదో అని, మెల్లగ ఒక కన్ను తెరిచి చూసిండు.

స్పష్టమైన ఆకారం లేదు.

ఎవరో నాకుతున్నట్టు… తన మొహమంతా ఎదో జిహ్వ తాలూకు ఆచ్చాదన. .

చేతికి ఎదో తగిలింది.

తడిమి చూస్తె అర్ధం అయింది.. గట్టిగా ఉన్న పదార్థమే అని..

ఒక్క అడుగు ముదుకు పడితే తల పగలకోడదామనే ఆలోచన తప్ప ఇంకోటి లేదు.

మెల్లగ రెండు కళ్ళు తెరిచి చూస్తె, చిన్న కుక్క పిల్ల.

తనలాగే దారితప్పిన జీవితం. మెల్లగ దగ్గర తీసుకున్నాడు వాడు.

గట్టిగ మొత్తుకునే ఓపిక లేదు దానికి, ప్రతిఘటించే శక్తి లేదు, దిక్కరించే తెలివి లేదు.

గుహలో వాడు, తను. చేవలేని రెండు జీవాలు.

 

***

కొన్ని మంచులు, కొన్ని ఆకురాలు కాలాలు గడిచినై. పెద్ద తోడేలు లాంటి ఆకారానికి మారింది అది. ఒకరిది బుద్ది బలం, ఒకరిది నాలుగు కాళ్ళతో వేగంగా వేటాడే కండబలం. ఇద్దరు కలిసి చేసే వేట బాగానే నడుస్తుంది. ఈ మధ్య కాలంలో ఆకలితో పడుకున్న దాఖలాలు లేవు ఇద్దరికీ.

 

ఊహ తెలిసినప్పటి నుండీ వాడు ఒంటరి వాడే. వాని సమూహం ఉన్నదో లేదో కూడా వానికి తెలవదు. ఇద్దరి మధ్యా భాష లేదు. వల పన్ని సైగలతో వాడేదో చెప్తాడు దానికి. అది తరుముతూ చిన్నా చితకా జంతువులని వలలో పడేటట్టు చేస్తుంది. గుంటలు తవ్వి ఉంచుతాడు. ఒకటి రెండు సార్లు అందులో పడితే వాడు దాన్ని బయటకు తీస్తాడు. తను తప్ప వేరే జంతువేదయినా అందులో పడితే అది వాళ్లకు ఆహారమే. మెల్ల మెల్లగా ఇద్దరూ భాష లేకుండా ఒకరికొకరు సాయపడడం నేర్చుకున్నారు.

 

వేట, తిండి వరకే వానికి దాని మీద ఉన్న దోస్తానా. దానికి మాత్రం వాడే సర్వస్వం. బహూశా వానికి కూడా దాని మీద వాడు అనుకునేదానికన్నా ఎక్కువే అభిమానం ఉండొచ్చు కానీ ఆ విషయం వానికి తెలిసే అవకాశమే రాలేదు.

 

స్వతహాగా వాడు తెలివైన వాడు. జన్యువిశేషం ఉన్నవాడు. అది ఎంత మిత్రపాత్రమైనా వాడు దాన్ని ఒక మూర్ఖ జంతువుగానే చూస్తాడు. తను దానికన్నా ఎక్కువ అనే విషయం ఎప్పుడూ మరచిపోడు. కోపం వస్తే చెయ్యి, కట్టే, బండ కూడా చేసుకుంటాడు దాని మీద. కుయ్ కుయ్ మని తన అపరాధం ఏంటో తెలవకపోయినా వాని కోపాన్ని భరిస్తుంది కానీ అది వాని మీదకు తిరగబడదు. దానికి అదే ఏర్పరుచుకున్న ఒక కోడ్ ఆఫ్ కండక్ట్ అదెప్పుడూ పాటిస్తుంటుంది.

 

***

గత కొన్ని రోజులుగా ఎడతెగని విపరీతమైన వర్షం. ఎగుడు దిగుడుగా ఉన్న మట్టి నేల మీద దాదాపు రెండు అడుగుల దాకా వర్షపు నీరు ఆగిపోయి ఉంది. ఎండిన ఆకులు నీటి ఉపరితలం మీద తేలుతూ ప్రవాహంతో పాటుగా ప్రయాణిస్తున్నై. ఎత్తుగా పెరిగిపోయిన చెట్ల నీడల వల్లనో, మబ్బు పట్టిన ఆకాశం వల్లనో గానీ కొద్ది పాటి వెలుగు తప్ప రవి కాంచేటందుకు పెద్దగా ఆస్కారం లేదు. పిట్టలు, ఉడతలూ లాంటి చిన్న స్థాయి జీవజాలం దరిదాపుల్లో కూడా కనిపించకుండా పోయినాయి ఆ వర్షపు హోరుకి. దీంతో ఆహారం గోలుసుకి కొంచెం పైన ఉండే జంతువులన్నీ ఆకలితో అలమటిస్తున్నై. ఇప్పుడు బయటకు పోతే ఎంత ప్రమాదమో తెలిసిన వాడు కాబట్టి వాడు బయటకు పోయేందుకు సాహసించలేదు.

కడుపులో ఆకలి క్రూరంగా దహిస్తుంది. మనసు వద్దంటుంది. మెదడు కుక్కని పంపమని చెప్తుంది. ఉన్న చోట నుండి లేచి కుక్కని ఒక్క తన్ను తన్నిండు.

కుయ్ కుయ్ అన్నది. ఆకలి తో పాటు ఈ శారీరక బాధ కూడా బాధించలేదు దాన్ని. వాని నిస్సహాయత్వం అది అర్ధం చేస్కున్నది.

వాడు ఎడమ చెయ్ నోరు దిక్కు చూపి కుడి చెయ్ గుహ అవతలికి చూపెట్టి దాన్ని ఇకొక్క తన్ను ..

వర్షం, ఆకలి, కడుపులో వాని తన్ను ద్వారా రగులుతున్న నొప్పి అన్నీ మర్చిపోయి బయటకు పోయింది వేట కోసం.

***

ఎన్ని గంటలు గడిచినాయో.. కాలం లెక్క లేదు. బయటికి పోయిన జంతువు జాడ లేదు.

లోపాలున్నా, బయటకు పోయినా చచ్చే పరిస్తితి సమీపించే సరికి తప్పని సరయి బల్లెం తీసుకుని అతి కష్టం మీద చేతకాని ఆ దేహాన్ని లేవదీసుకుని బయటకు పోయిండు వాడు.

దూరంగా ఊళలు, గాండ్రింపులు అక్కడక్కడా వినవస్తున్నై. దాక్కుంటూ, పాక్కుంటూ ఒక్కో చెట్టూ దాటుకుంటూ చిన్నపాటి ఫలమో, జీవమో వెతుక్కుంటూ ముందుకు సాగుతున్నాడు వాడు.

 

వర్షం ఇంకా భీకరంగానే ఉన్నది. చాలా వరకు ఆ వర్షంలో నాలుగు అడుగుల ముందు ఎం జరుగుతుందో కూడా కనిపించడం లేదు.

ఎంత దూరం పోయినా ఏమీ దొరకలేదు. కాసేపు విశ్రాంతి తీసుకుందామని చెట్టు మీదకు ఒరిగాడు.

పొదల్లో ఎదో కనిపించింది. చిన్న కుందేలు లాగా ఉంది. దొరికిందిరా అనుకున్నాడు. ఒక్క ఉదుటున దాని మీద పది అందుకునే ప్రయత్నం చేసిండు. ఒక్క సెకన్ లో మొత్తం మారిపోయింది.

అది కుందేలు కాదు. ఆకలితో ఉన్న తోడేలు. గుబురుగా ఉన్న దాని తోకని పట్టుకున్నాడు కుందేలనుకుని. వెతకబోయిన ఆహారం తోకకి తగిలిన తోడేలు కొంచెం కూడా సమయం వృధా చేయలేదు. దాని తోక ఇంకా వాని చేతులో ఉండగానే వెనకకు తిరిగి వాని కాలు అందుకుంది. దాని నుండి తప్పించుకునేందుకు వృధా ప్రయాసలు చేస్తున్నాడు. అడవి పిక్కటిల్లే అరుపులు అరుస్తున్నా వర్షం హోరులో అవి ఎక్కువ దూరాన్ని చేరడం లేదు.

అప్పటికే చాలా రక్తం పోయింది. ఇంక అయిపొయింది నా పని అని వాడు పెనుగులాడడం ఆపెసిండు. స్పృహ తప్పుతున్నట్టు అనిపించింది. ఎదో పెద్ద అరుపు వినిపించింది. నల్లని ఆకారం ఎదో కనిపించింది. తరవాత అంతా చీకటి.

****

ఆ చీకట్లో ఎన్ని రోజులున్నాడో.. అలా ఎన్ని యుగాలు గడిచాయో.

మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి చూస్తె పచ్చటి ఆకులు. కొద్ది కొద్దిగా రవి కిరణాలు. చెట్ల పైన, ఎదో అటవీ ఉపరితలం మీద ఉన్నట్టు అర్ధం అయింది వానికి. రాళ్ళూ రప్పలు, చెట్లూ చేమలు ఇదంతా తానెప్పుడూ చూడని అటవీ భాగం. తన దిక్కుగా పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చింది ఒక భారీ కాయం.

గుండె జారి పెద్ద లోయలో పడ్డంత పనయ్యింది వానికి. అదొక పెద్ద కోతి. కాకుంటే నల్లగా గుబురు గుబురుగా ఉంది. తానెప్పుడూ అలాంటి జాతిని చూళ్ళేదు. దాని ఒక్కో చెయ్యి కూడా తన కంటే పెద్దగా ఉంది. గుండె శరవేగంగా కొట్టుకుంటుంది. ప్రాణాలు అరచేతిలో ఉన్నాయ్.

అది దగ్గరకు వచ్చి ఒక వేలుతో తనని మెల్లగా పొడిచింది. బహుశా ఎంత ప్రాణం ఉందొ అని చూస్తుంది కావచ్చు. అసలే సత్తువ లేని ప్రాణానికి ఆ చిన్న పాటి పొడుపు కూడా నొప్పిగా ఉంది. చిన్నగా మూలిగాడు.

తానెప్పుడూ చూడని కొన్ని పళ్ళని ముందుకు తెచ్చి పడేసింది. తినమని చిన్నగా శబ్దం చేసింది.

మరు నిముషంలో అది తెచ్చిన ఆహారం అంతా మాయం చేసాడు వాడు.

పెద్ద బ్రేవ్ తరవాత వాని మెదడు కొంచం లోకం లోకి వచ్చింది. ఎక్కడ ఉన్నది ఏంటనేది అర్ధం అవుతుంది. తిండి పెట్టింది కాబట్టి ఈ కోతి హాని చేయదు అనే నమ్మకం కలిగింది.

మెల్లగా పోదాం అని దాని దిక్కే చూస్తూ చెట్టు కొమ్మ దగ్గరికి పోయే ప్రయత్నం చేసిండు వాడు. అది నిర్దాక్షిణ్యంగా వాడి చెయ్ పట్టుకుని మళ్ళీ వాడున్న దగ్గరికే తీసుకొచ్చి పడేసింది.

****

కొన్ని మంచులు కరిగిపోయినై. కొన్ని ఆకులు రాలినై. ఇద్దరూ కలిసి మెలిసి పండో ఫలమో వెతుక్కుని తింటూ ఉన్నారు.ఆకలి సమస్య లేదు, అది ఏ జంతువునీ చంపదు, వీన్ని చంపనివ్వదు. దయా కారుణ్యం అంటే ఏంటో నేర్చుకున్నాడు. తోటి జీవరాశిని గౌరవించడం నేర్చుకున్నాడు. అవసరం అయితే ఆత్మ రక్షణార్ధం తప్ప మరేతర జంతువుకీ హాని తలపెట్టని ఆ  కోతి స్వభావం నుంచి కొంత విచక్షణ అలవడింది.

ఇప్పుడు కొంత జంతుజాలం తనని చూసి భయపడి పారిపోవడం లేదు. తన జాతి, తన వర్గం, తనతో పాటుగా కలిసి మెలిసిపోయే జాతుల వర్గాల వ్యత్యాసాలు అర్ధం అవుతున్నాయి. ఒక రకమయిన కోడ్ తనతో కానవచ్చే జంతుజాలంతో పరస్పరంగా ఏర్పడింది.

అయినా ఏ జంతువుతో తమ సంబధం ఎలా ఉండాలనే దానికి కోతి గారే డెసిషన్ మేకర్.  పళ్ళు కోసుకోడానికి దాని చేతికి అందని చోట వీని చేతులు పనికి వస్తాయి. వీడు సాయం చేసినా, కలిసి ఆహారం సంపాదిస్తున్నా దాని ఆకారం, బలం ముందట వీడు చిన్న మూర్ఖపు జంతువు మాత్రమె. వేట లేని ఈ కొత్త చోట వీని వేట నైపుణ్యం కూడా వృధా అయింది. ఎక్కువ తక్కువల ఆలోచన వచ్చింది. నేను ఈ కోతికి కుక్కని అనుకున్నాడు వాడు.

అవసరం లేదు కావచ్చు, ప్రాథమిక ఆటవిక స్వభావం, వేట ఎదయితేనేమి. పళ్ళూ , ఫలాలూ .. ఇది జీవితం కాదు అనిపించింది వానికి. నా కుక్క.

మొట్ట మొదటి సారి వానికి నా అనేది అనుభవంలోకి వచ్చింది.

ఇద్దరం కలిసి గడిపిన ఎన్నో సంఘటనల సమాహారం అంతా కాళ్ళ ముందర కదలాడుతుంది. వాగుల్లో, పరుగుల్లో, వేటల్లో, ఆటల్లో .. ఆకలిలో, కష్టాల్లో, నష్టాల్లో..  చివరి సారిగా దాన్ని చూసినప్పుడు నిర్దాక్షిణ్యంగా తన్ని పంపించిన సంఘటన గుర్తుకి వచ్చింది. కళ్ళలో నీళ్ళు తిరుగున్నాయ్. వాటితో ఏం చేయాలో తెలవదు వానికి. మొట్ట మొదటి సారిగా వచ్చినై అవి.

 

కోతికి మనసొప్పలేదు. వాని కన్నీళ్లు దాన్ని కలవరపరిచినై. అది అటూ ఇటూ కొమ్మలు పట్టుకుని ఊగింది. వాడి దగ్గరికి వచ్చి కూచుంది. వాని కంట్లో ఇంకా కన్నీళ్లు కారుతున్నై.

అది కిందకు దిగే కొమ్మ దిక్కుకి చూపిస్తూ వాణ్ని తడిమింది.

వాడు నమ్మలేకుండా ఉన్నాడు. అప్రయత్నంగా దాని చెయ్ పట్టుకుని చిన్నగా ఒత్తిండు.

***

చెట్టు దిగి ఆపకుండా ఉరుకుతున్నాడు.

తనూ, తన కుక్కా , గుహా మాత్రమె మనసుల మెదలుతున్నై…

*

మీ మాటలు

  1. చందు తులసి says:

    క్రిష్.. భిన్నమైన కథ. చాలా బాగా రాశావ్..
    చెప్పిన తీరు చాలా బాగుంది.

    ఇంత మంచి కథలో…కోడ్, డెషిషన్ మేకర్…లాంటి పంటిరాళ్లు…!

  2. మన్నే ఏలియా says:

    కథ చాలా బాగుంది కాని మద్యలో ఇంగ్లిష్ పదాలువాడకుంటే బాగుండేది.

మీ మాటలు

*