ఆడం అండ్‌ ఈవ్‌

మీ మాటలు

1. Bindu Madhuri says:

   March 11, 2016 at 11:53 pm

   Rama garu, very new writing style! Ardham chesukovataniki time pattindi, but chala bagundi..

   Reply
2. పి .వసంత లక్ష్మి says:

   March 14, 2016 at 4:59 am

   థ చదివాను ..చాల మందికి ఇది షాకింగ్ గా ,ఇదేదో ఫాషన్‌ అయిపోయింది , వైవాహిక జీవితం బయట సంబంధాలు అనైతికం కదా ! అనిపి్స్తుంది ..ఇది ఒక మగ ఒక ఆడ ..ఒక ఆడం , ఒక ఈవ్ మధ్య కలిగే ఆకర్షణల ఫలితంగా సంభవించిన ఓ దినం ..లేదా కొన్ని క్షణాలు ..ఆడ మగ మధ్య ఆకర్షణ ఎవరూ కాదనలేని నిజం ..ఎందుకు ,ఎలా , ఎప్పుడు కలుగుతుందో ఎవరూ ఊహించలేరు .. ఇందులొ ఇద్దరూ ఇంటి బయట బస్సుల్లో నో ,రోడ్డు మీదో ఓ క్షణం చూపులు కలిపి ఉంటారు .. ఆ చూపుల కలయిక ఆ మనసుల ఆకర్ష ణ , ఇష్టం ,వెర్రి ప్రేమ ఇలాంటివన్నీ కలగలిపితే , తమ తమ స్వీయ నిబంధనలూ ,రక్ష ణా ఇచ్చే తమ ఇళ్ళూ వాకిళూ , భాగస్వాములూ ,పిల్లలూ ..అందరినీ మరిచిపోయి , కొన్ని గంటలు తమకు తాము జీవిస్తే అన్న ఊహకి రూపం ఈ కథానిక ..ఎవరు వంట చెస్తున్నారో ,ఎవరు పుస్తకాలు తిరగేస్తున్నారో అందుకే ,ఇక్కడ చెప్పలేదు , మన సమాజం నిర్దేశించన పాత్రలు నుంచి బయట పడితే ,మన మనస్సుకి బాగా నచ్చిన ఒక పని చేయగలిగితే ,ఎవరి బల్వంతమూ లేదూ ,ఎవరి ప్రోద్భలమూ లేదు , జస్ట్ ఆడం అండ్ ఈవ్ మధ్య ఉండే తహతహ , గాలిని కూడా చొరబడనీయని ఒక్క కౌగలింత ..అంతే ,మర్నాటి నుంచి ఎవరి పాత్రలు వారు పోషిస్తారు , సమాజం గీసిన గీతల మధ్య జీవిస్తారు ..ఎవరికీ హాని కలిగించని ,ఈ ఒక్క రాత్రి ..లేదా పగలు , వారికి నచ్చిన విధంగా జీవించే క్షణాలు కోసం ఓ సాహసం చేసారు ..మరి మానందం ఇలా చెస్తే అని అంటారా ! ఈ సంకెళ్ళూ చాలా బలమైనవి ..అందరం తెంచుకోగలిగేవి కావు ..ఈ సామాజిక సంకెల్ళు .. మీద పడి , అరిచేసి , ఏమిటీ కథ ? అంటూ ..మనం అరిచినా ,కొంత మందిని తమ కి నచ్చిన దారిలో నడవకుండా ఆపలేం ..ఇది అందరూ ఇలా చేయాలని సూచించే కథ కాదు ..ఇది ఒక జంట కథ అంతే ..ఆడం ..ఈవ్ ల తొలి తప్పు ని వర్ణించే కథ .అంతే ..
   వసంత లక్ష్మి ,పి .

   Reply
3. Dhanikonda Ravi Prasad says:

   March 14, 2016 at 9:02 am

   ఈ కథని సామాజికదృష్టితో నేను విమర్శించ దలుచుకో లేదు. వివాహవ్యవస్థని గౌరవించే కథలు, వివాహవ్యవస్థలోని అసంతృప్తిని తెలియజేసే కథలు, వివాహం లో అసంతృప్తి లేకున్నా అదనపు ఆనందాన్ని కోరుకొనే కథలు ఏవైనా వ్రాయవచ్చు.అన్ని రకాల మనుషులు సమాజంలో ఉన్నప్పుడు అన్ని రకాల కథలు ఉంటాయి. సామాన్యంగా ఒక వివాహేతరశృంగారకథ వ్రాసే సందర్భం లో రచయితలు ఒక పాత్రని భార్యాబాధితునిగానో, భర్తృబాధితురాలిగానో చిత్రించి అందువల్లనే వారు పక్కదారి పట్టరని సమర్ధించి వివాహ వ్యవస్థకి ఒక సంజాయిషీ తయారు చేస్కొంటారు. కానీ ఈ కథలో అలాంటిదేమీ లేదు. ఉండితీరాలి అనేది నాఉద్దేశమూ కాదు. కానీ అలాంటిదేమీ లేనప్పుడు రచయిత్రి చెప్ప దలచిందేమిటి ? స్త్రీ పురుషుల మధ్య ఆకర్షణ ప్రకృతి సహజమే కానీ దానికి కారణాలు అక్కర్లేదని , ఆడం ఈవ్ ల వలే అది అతిసహజమే అని. ఇంతకు మించి చెప్పవలసింది ఏమీ లేనప్పుడు చక్కగా స్వాతి సరసమైన కథ లాగా సరసాన్ని వర్ణించి కథలో ఒక ప్రత్యేకతని చూపినా సరిపోయేది. అదీ లేదు. ఇక స్త్రీపురుషుల మధ్య ఆకర్షణ సహజం అనే ఒక ముక్క చెపటానికి కథ అవసరమా ? అనేదే ప్రశ్న. అమ్మాయి, అబ్బాయి ప్రేమించుకున్నారు. పెళ్లిచేసుకున్నారు అన్నట్లు ఉంది కథ. అయితే ఈమాత్రం కథలో కూడా రచయిత్రి కథనాన్ని గందరగోళం చేశారు. ఆ కథ పురుషిని స్వగతంగానూ లేదు. స్త్రీ స్వగతం గానూ లేదు. ఒక డైలాగ్ అతడి స్వగతం, ఒక డైలాగ్ ఆమె స్వగతం. రచయిత్రి యొక్క ఇతరకథలు నాకు తెలియవు కానీ ఈ కథ చూస్తే రచయిత్రి కథారచన పట్ల అవగాహనని, అనుభవాన్ని పెంచుకోవాలని అనిపించింది.

   Reply
4. వనజ తాతినేని says:

   March 14, 2016 at 9:13 pm

   ఈ రచయిత ఇంతక్రితం ఒక కథ వ్రాసారు “బాలామణి ” ఆ కథ పేరు . సరొగసీ పై వ్రాసిన మంచి కథ. ఆ అంచనాతోనే ఈ కథ చదవాలనే ఆసక్తి కల్గింది. ఇదొక నిరాశ కల్గించిన కథ.

   Reply
5. ramani says:

   March 14, 2016 at 9:15 pm

   ఇలాంటి కథలు అర్థం కాకపోవడం అర్థం చేసుకోలేకపోవడం అంటూ ఏమి ఉండదు కాని ఎవరెవరు ఏమి చేస్తున్నారో కూడా స్పృష్టంగా రాయలేని అస్పృష్టమయిన ఈ కథలాగే ఉంటాయి ఈ బంధాలు… తెగిన గాలిపటాల్లా… ఏది శాశ్వతం కానివి, శాశ్వతం చేసుకోలేనివి..
   నచ్చలేదు అని చెప్పను కాని నచ్చిందో లేదో కూడా చెప్పలేని అస్పృష్టత ఉంది ఈ కథలో

   Reply
6. B.Prathapkumar reddy says:

   March 14, 2016 at 11:17 pm

   దీన్ని పూర్తి గా ‘కధ’అని అనడానికి వీలు లేదు..ఒక సంఘటన అనొచ్చునేమో..మొదట దీన్ని ప్రధమ పురుష లో రాస్తున్నారేమో అనిపించింది….4 లైన్లు చదివాక ‘ఏ పురుష ‘అనే విషయం రాసిన రచయిత్రి కూడా చెప్పలేదేమో…నేను అనుకుంటాను – రచయిత్రి ముందు రాయాలనుకున్న ఇతివృత్తం ఒకటైతే రాసేప్పుడు మార్చుకున్నట్లుగా అనిపించింది…బహుశా ధైర్యం చెయ్యలేక పోయారేమో రచయిత్రి….ఇద్దరూ పెళ్ళయిన వాళ్ళు ..ప్రౌడ వయస్కులు కూడానూ..అతనికి భార్య ఉంది…ఆమెకి భర్త ఉన్నాడు ..ఇద్దరికీ ఏదో లోటు అనిపించి ‘ఒక వెరైటీ’ కోసం ఒక అడ్వెంచర్ చేద్దామనుకున్నారు..కాని రచయిత్రి కి ఇలా రాసే ధైర్యం లేక ఆమెని ‘డైవోర్సీ’ గా మార్చి చూపించింది…. చదివిన పాటకులకు ఆ స్త్రీ మీద కోపం రాకుండా,జాలి కలిగించేందుకు..(పాపం మగతోడు లేక ….కోరికలు చంపుకోలేక …లేదా అతని ఆకర్షణ లో పడి అని అనుకోవాలని)..ఇలాంటి సంఘటనలు ‘కొద్ది’ మాత్రమే ఏమి కావు ..చాల ఎక్కువే..ఇంకా చెప్పాలంటే ఇలాంటి సంఘటనల వృద్ధి రేటు పెరుగుతూనే ఉంది… ఒక ‘పెద్దాయన’ఎప్పుడో అన్న మాటలు తరచూ గుర్తు చేసుకోవాలేమో..”చాల మంది స్త్రీలు అవకాశాలు రాక మాత్రమే పతివ్రతలు గా మిగిలిపోతున్నారు” అని…ఏది ఏమైనా ఇలాంటి సంఘటనలు పచ్చి నిజాలు,కోకొల్లలు అని తెలిసినా కూడా ‘ఇలాంటి రచనలు’ చేయడం అనుసరణీయం కాదు.. ఇలాంటి ‘అడ్వెంచర్’ చెయ్యాలని కోరిక ఉండి కూడా…సమాజానికో,సంసారానికో,అంతరాత్మకో మరింక దేనికో భయపడి చేద్దామా/వద్దా అని సందిగ్ధావస్థ లో ఉన్న స్త్రీ,పురుషులకి 100 కి ఒకరికయినా మార్గం చూపించినట్లే అవుతుంది….కధలోని పాత్రల లాంటి వారి జాబితాలో మరొక జంటని కలుపుతుందే తప్ప ఇక ఏ ఇతర ఉపయోగమూ లేదు…. భాష పాలిష్డ్ గా ఉండొచ్చేమో కాని..ఒక రకం గా బూతు కధకి దీనికి తేడా ఏమి లేదు..

   Reply
7. శ్రీనివాసుడు says:

   March 15, 2016 at 5:52 pm

   ‘‘మొనాటనీ’’ అంటే ‘‘ఏకస్వనము’’ లేదా ‘‘రొడ్డకొట్టుడు’’ జీవితం అనేది మనిషి మనస్సు (మెదడు???) యొక్క ప్రధాన సమస్య. దాన్నుండి తప్పించుకోడానికి చేసే ప్రయత్నాలే మనం చేసే పనులన్నీ.

   Reply
8. చొప్ప వీరభధ్రప్ప says:

   March 18, 2016 at 3:28 am

   క్షణికోద్రేకంగానే కథ నిలుస్తుంది.తీపీలేదు . వెంటబడి గుర్తొస్తుంది….నమ్మకం. వుంచుకోవాలా తెంచు కోవాలా.నా అనే దానికర్థం.తుడిపేయాలా.‌నడక నేర్చుకుంటున్నమా మరచిపోతున్నామా.పిడికిట భయం చుట్టుకుంటుంది.

   Reply
9. devika rani says:

   March 20, 2016 at 9:06 pm

   కథ అంతా గందరగోళంగా ఉంది. ప్రతాపరెడ్డి గారన్నట్టు ఇలాంటి కథలు అనుసరణీయం కాదు అని నా అభిప్రాయం కూడా. రమా సరస్వతి ఇంతకుముందటి కథ బాలామణి నాకు నచ్చింది.

   Reply