-అరుణ్ సాగర్
తడిసిపోయినది
నానిపోయినది
నాచుపట్టి పాచిపట్టి
వక్షస్థలమంతా పచ్చిపచ్చగా
ఊరు ఒదిలిపెట్టి
-రానని మొరాయించే నాన్న వలె
ఎర్రెర్రని తడి ఇటుకలకింద
ఏళ్లకేళ్ల బతుకుపొరలను
గుండె బరువున అదిమిపెట్టి
బీటలువారిన రొమ్ము విరుచుకుని
-మహా మొండిగోడ ఒకటి
మునిగిపోయిన ఊరి నడుమ
పిడికిలి వలె శిరసునెత్తి
నలుదిశల వెతుకుతున్నది
ఆఖరి శ్వాసలోనూ
ఓటమినొల్లని మల్లుని వలె!
*
ముందు బోల్డు హాశ్చర్యం , అప్లోడ్ చేసేప్పుడు పేజ్తీసి ఏమన్నా మిగిలిన చాల మిస్సింగ్ ఏమో అని . కాసేపు మళ్ళీ వెతికొచ్చాను , ఎందుకయినా మంచిదని ఒళ్ళు దగ్గరెట్టుకొని చదివాక అర్ధం అయింది , పద్యం అంతా కలిపి ఆ నాలుగు లైన్లే అని కాకపోతే జీవితభారాన్ని మోస్తున్నాయని , మునిగిపోయిన బ్రతుకుల మధ్యలో నిలబడటానికి చచ్చేవరకు ప్రయత్నిస్తున్నాయని . బాగుంది అన్నది చిన్నమాట . కుడోస్
అరుణ్ పొయిటిక్ ‘శాగా’. అరుణ్ శాగార్. మనసు మీద ముద్రవేసుకున్న జ్ఞాపకాలను కాలంతో, పరిణామాలతో అద్ది అక్షరాసులు పోస్తారు. బాగుంది.