-భువన చంద్ర
~
చిత్రం: సృజన్ రాజ్
“ఈ అమ్మాయి పేరు శ్రావణి. వాళ్ల కాలేజీ నాటకంలో చూసా. అద్భుతం అనుకో..” ప్రసాద్తో అన్నాడు మాజేటి. మాజేటి చాలా సీనియర్ నటుడే కాక చాలా మంది సీనియర్ దర్శకుల దగ్గర అసోసియేట్గా కూడా పని చేశాడు. ఎన్ని సినిమాల్లో నటించినా నాటకాల పిచ్చి పోలేదు. అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా ఎక్కడ నాటకం జరుగుతుంటే అక్కడికి వెళ్లిపోతాడు. నటీనటుల్లో ‘స్టఫ్’ వుంటే తెలిసిన దర్శకులకి పరిచయం చేస్తాడు. ఇహ ఆపైన వాళ్ల అదృష్టం.
“అన్ని పాత్రలకీ, నటులకి అడ్వాన్సులిచ్చేశా బాబాయ్.. అడ్రస్ తీసుకుని నీ దగ్గరుంచుకో.. నెక్స్ట్ ఫిలింకి అవకాశం ఏదన్నా వుంటే చూద్దాం.” శ్రావణి వంక ఓ క్షణం చూసి మాజేటితో అన్నాడు ప్రసాద్..
ప్రసాద్ ఓ ట్రెండ్ సెట్టర్. ఓ పర్పస్ కోసం సినిమా తీసేవాళ్ల లిస్టు గనక తయారు చేస్తే అతని పేరు మొదటి మూడు స్థానాల్లో వుంటుంది. అంతేకాదు ఒక్కసారి అతను గనక ‘బడ్జెట్’ చెబితే ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ ఒక్క పైసా కూడా బడ్జెట్ గీతని దాటనివ్వడు. అలాగే ఇన్ని రోజుల్లో సినిమా పూర్తి చేస్తానని చెప్పి అంతకంటే తక్కువ రోజుల్లోనే సినిమా పూర్తి చేసిన సంఘటనలు ఎన్నో వున్నాయి.
అతనికి పెళ్లై ఇద్దరు పిల్లలున్నారు. పెద్దలు కుదిర్చిన వివాహమే. భార్య అదో టైపు. అతనికి ఎంత పేరొచ్చినా ఆవిడకేం పట్టదు. ” ఏమిటో పిచ్చి జనాలు.. సినిమా అంటేనే కల్పన. జనాలు సినిమాలంటూ ఎందుకు పడి చస్తారో నాకు అర్ధం కాదు. అయినా మీరు తీసిన ఆ ‘తిరుగుబాటు’ సినిమా నేనూ చూశాగా! ఏవుంది అందులో? ఓ ఆడది మొగుడు చస్తే ముండమొయ్యనని భీష్మించుకుని కూర్చుంటుంది. బొట్టూ, గాజులూ తియ్యనంటుంది. కావాలంటే తాళి తీసిపారేస్తానని తీసి పారేస్తుంది. ఇంటి పేరు కూడా మార్చుకుంటానంటుంది. ఆ పిచ్చి మాటలు విన్న సినిమాలోని కుర్ర పాత్రధారులందరూ వెర్రెత్తినట్లు చప్పట్లు చరుస్తారు. ఏవుందీ నా బొంద.. అంత వెర్రెత్తడానికీ?” ప్రసాద్తోనే అన్నది ఆవిడ. కాఫీ తాగుతూ భార్య ‘సినీ సమీక్ష’ విన్న ప్రసాదుకి పొలమారింది. ఏం చెబుతాడూ? ఆకాశంలోకి చూసి పైవాడికో దండం పెట్టి బయటపడ్డాడు. చిత్రమేమింటంటే ఆ సినిమాకి మూడు ‘నందులూ’, రెండూ ఫిలింఫేర్ అవార్డులూ వచ్చాయి.
ఒక విధంగా ప్రసాదు అదృష్టవంతుడే. తన పనీ, పిల్లల పనీ తప్ప ఆవిడకేమీ పట్టదు. టైంకి తినేసి నిద్రపోతుంది. ఎందుకూ, ఏది అని ఎప్పుడూ అడగదు. అందువల్ల ప్రసాద్ తెల్లవార్లూ పని చేసుకోవడానికి వీలవుతుంది. ప్రసాదూ యీ పద్ధతికి అలవాటు పడిపోయాడు. అతనికి ఆ ‘యావ’ పుట్టినా, ” ఛా..ఛా…. పిల్లలు పుట్టాక యీ వెధవ పనులెందుకూ?” అని అవతలికి తిరిగి పడుకోవడం వల్ల అదేదో పిక్చర్లో అన్నట్టు అతనిలో ‘రసస్పందన’ కూడా ఇంకిపోయింది. ప్రస్తుతం ప్రసాద్ జీవితంలో ‘పని’కి తప్ప మరి దేనికీ స్థానం లేదు.
శ్రావణితో బయటికొచ్చాక అన్నాడు మాజేటి..”అమ్మాయ్ .. సారీ.. ప్రసాద్ అబద్ధం చెప్పడు. అన్ని కేరక్టర్లూ ఫిల్ అయిపోయి వుంటై. అతను తరవాత పిక్చర్కి తప్పకుండా కబురు చేస్తాడు. నేనంటే అతనికి అంత గౌరవం. అప్పటిదాకా నువ్వు మీ వూరికి వెళ్లి రావచ్చు” అన్నాడు.
“అలాగే సార్. సాయంత్రమే వెళ్ళిపోతా” అని చెప్పటమే కాదు సాయంత్రమే ‘మెయిల్’ ఎక్కింది శ్రావణి. రావడం అయితే చెన్నై వచ్చింది గానీ ఓ పక్క ఫైనలియర్ ఎగ్జామ్స్ గురించిన టెన్షన్ ఆవిడ బుర్రలో వుండనే వుంది. అదీ మంచిదే. డిగ్రీ చేతికొస్తే ఇంకా బాగుంటుంది. శ్రావణి . BA సినీ నటి అని కార్డ్స్ మీద వేసుకోవచ్చు” అని నవ్వుకుంది. సినిమా క్రేజంటే దాన్నే అంటారు.
కొందరు మొదట్లో చాలా సామాన్యంగా వుంటారు. పర్సనాలిటీలూ అంతే. వాళ్లకు మేకప్ వేసి, కాస్ట్యూమ్స్ తగిలిస్తే మొత్తం మారిపోతుంది. పిచ్చ గ్లామరొస్తుంది.
ఇంకొందరుంటారు. చూడటానికి పిచ్చెక్కించే పర్సనాలిటీ . నిలబెట్టే సౌందర్యమూ కొట్టవచ్చినట్టుంటారు. అంత అందగత్తెలూ కెమెరా ముందు నిలబెడితే ఎంత మేకప్ వేసినా వెలవెలాబోతూనే వుంటారు. సినిమాకి కావలసింది బ్యూటీఫుల్ ఫేస్ కాదు ‘ఫోటోజెనిక్’ ఫేస్.
నాటకం సంగతి వేరు. మనిషికంటే కెమెరా కన్ను చాలా సూక్ష్మమయింది. అందుకే అన్ని లోపాల్నీ ఠక్కున పట్టేస్తుంది. కెమెరా కన్ను ఎంత తీక్షణమైనదంటే దాని కంటికి చిక్కని అంశమే లేదు.. అందమూ లేదు!!
*****
‘స్టార్ట్ ఇమ్మీడియట్లీ’ టెలిగ్రాం అందింది. శ్రావణికి పరీక్షలు అయిన మరుసటి రోజునే. ఇచ్చింది మాజేటి. వెంటనే బయలుదేరింది శ్రావణి. శ్రావణి తల్లిదండ్రులు శ్రావణి ఆశయాలకీ, ఆశలకీ ఏనాడూ అడ్డు రారు. ఒకప్పుడు బాగా బతికిన కుటుంబం అది. శ్రావణి చిన్నప్పుడే ఆస్తులన్నీ కరిగి అంతంతమాత్రంగా మిగిలారు. పెంకుటింటి మీద వచ్చే అద్దె ఏపాటిది?? వాళింట్లో వున్నది నారాయణగారనే హార్మోనిస్టు. ఒకప్పుడు మోస్ట్ వాంటెడ్ హార్మోనిస్టు. నాటకాల్లో ‘కీ’బోర్డు ప్రవేశించని కాలంలో. ఇప్పుడు అతని డిమాండ్ తగ్గలేదు. నాటకాలే తగ్గాయి. నాటకాలాడే నటీనటులే కరువయ్యారు. పెళ్లికాని ఆడపిల్లలకి హార్మోనియం నేర్పుతూ రోజులు నెట్టుకొస్తున్న నారాయణ కొన్ని నాటకాలకై చిన్న పిల్ల కావాల్సి వచ్చి ‘శ్రావణి’ తల్లిదండ్రుల అనుమతి తీసుకుని ఆ పిల్లని స్టేజీ ఎక్కించాడు. అద్భుతంగా చేసింది. దాంతో పదో, పరకో ఇచ్చి పంపేవాళ్లు. అది పులుసు ముక్కలకి సరిపోయినా సరిపోయినట్టేనని శ్రావణి తల్లిదండ్రులు అనుకునేవాళ్లు. అదే కంటిన్యూ అయి, కాలేజీలో కూడా ‘మహా నటి’ అనిపించుకుని శ్రావణి.
“అమ్మాయ్… అదృష్టం తలుపు తట్టడం అంటే దీన్నే అంటారు. ప్రసాద్ సినిమాలొ సెకండ్ హీరోయిన్ వేసే అమ్మాయి కాలు విరిగింది. షూటింగ్ ఎల్లుండినించే ప్రారంభం. స్క్రిప్టు పక్కా రెడీ. అతను నన్ను సలహా అడిగితే నీ పేరు సజెస్ట్ చేశాను. ఆల్ ద బెస్ట్” అన్నాడు మాజేటి శ్రావణితో. చెన్నై సెంట్రల్లో రిసీవ్ చేసుకుంటూ (అప్పుడది మద్రాస్ సెంట్రల్)
శ్రావణిని చూసి చిన్న చిరునవ్వు నవ్వాడు ప్రసాద్. సినిమా ప్రేక్షకులు సినిమాల్ని ఎంతైనా ఎంజాయ్ చెయ్యగలరుగానీ, షూటింగ్ చూడ్డాన్ని మాత్రం ఎంతో సేపు భరించలేరు. కారణం ‘షూటింగ్’ అనేది మరో లోకం. అందులో ఇన్వాల్వ్ అయినవాళ్లకి తప్ప దానిలో వున్న మజా ఏమిటో ఇతరులకు అర్ధం కాదు. మొదటిమూడు రోజులూ ‘షూటింగ్’ ఎలా జరుగుతుందో, పాత్రధారులు కెమెరాముందు ఎలా పాత్రలోకి ఒదిగిపోతారో బాగా గమనించమని ప్రసాద్ శ్రావణికి చెప్పాడు. అంతేగాదు. మిగతా పాత్రధారులందరికీ శ్రావణిని పరిచయం చేసి, ఆమెకి అవసరమైన సలహానివ్వమని కూడా చెప్పాడు. చాలా చిత్రంగా శ్రావణి ఫస్ట్ సీన్ మొదటి టేక్లోనే ఓ.కె అయిపోయింది. ఎంత అద్భుతంగా చేసిందంటే ‘కొత్త’ అంటే ఎవరూ నమ్మలేనంతగా.. అప్పుడు చూశాడు ప్రసాద్ శ్రావణిని బాగా పరికించి. షాక్తో సైలెంటైపోయాడు.
“శ్రావణి’ని చూస్తున్నకొద్దీ అతనికి ‘ప్రవీణ’ గుర్తొస్తుంది. ప్రవీణని పిచ్చిగా ఆరాధించిన వాళ్లలో ప్రసాద్ ఒకడు. ప్రసాద్ చదివిన కాలేజీలో ప్రవీణ కాలేజ్ బ్యూటీ. కొన్ని నెలలపాటు ప్రవీణ ప్రసాదు నిద్రని కనురెప్పల నించి దొంగిలించింది.
‘అప్పటి’ మధురోహాలు ఇప్పుడు మళ్లీ రెక్కలు విప్పుకున్నాయి శ్రావణిని చూస్తుంటే. నేల మీద పడ్డ విత్తనం వర్ష రుతువులో భూమిని చీల్చుకుని మొలకలా అవతరించినట్టు అప్పుడెప్పుడో మనసు పొరల్లో దాగిపోయిన ప్రేమ ఇపుడు చివురు తొడిగినట్లనిపించింది ప్రసాద్కి.
అయితే శ్రావణికి ఇవేం తెలీదు. రోజురోజుకీ ఆమెకి ప్రసాద్ అంటే గౌరవం పెరుగుతోంది. కారణం అతను చూపే అటెన్షన్. హీరోయిన్ ‘శ్రమా విశ్వాస్’ బెంగాలీది. అయినా ప్రసాద్లోని అలజడిని అవలీలగా పసిగట్టింది. అయితే ప్రసాద్ మీద ‘శ్రమ’కి అపారమైన నమ్మకముంది. అతను సున్నితమనస్కుడనీ, చాలా సంస్కారవంతుడనీ సినిమా స్టార్ట్ కాకముందే ఎంక్వయిరీ చేసి తెలుసుకుంది.
శ్రావణిది చిత్రమైన అందం. చూసే కొద్దీ ఆమె అందం చూసేవాళ్ల కళ్లల్లో విరబూస్తూ ఉంటుంది. ప్రేమలో పడ్డ ప్రతి ప్రేమికుడిలాగే ప్రసాద్ శ్రావణితో ఎక్కువసేపు గడపటం కోసం ఆమె ‘రోల్’ కొద్ది కొద్దిగా పెంచసాగాడు.
ఒక్కోసారి అనుకోనివి జరుగుతుంటాయి. అవి ఇతర్లకి ఎలా వున్నా కొందరికి అపరిమితానందాన్నిస్తాయి. ‘శ్రమా విశ్వాస్’ని పెంచిన అమ్మమ్మ అకస్మాత్తుగా కన్ను మూసింది. శ్రమని కలకత్తా పంపక తప్పలేదు. ఒక్క రోజు ఆమెకి ‘హాలిడే’ ఇవ్వగలిగాడు ప్రసాద్. కలకత్తా వెళ్లాక ఆమెకి జ్వరం వచ్చిందని ఫోన్ వచ్చింది. మూడోరోజున ఆమెకి ‘చికెన్ గున్యా’ అని డాక్టర్లు తేల్చారని వాళ్ల నాన్నగారు ఫోన్ చేసారు. ప్రసాద్ పన్నెండు గంటలు కూర్చుని కథలో ఆమె పాత్రని ‘అర్ధాంతరంగా’ ముగించేలా ప్లాన్ చేసి , మిగతా కథలో శ్రావణి మెయిన్ హీరోయిన్ అయ్యేట్టు మార్చాడు. ఎందుకంటే ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ అతను చెప్పిన డేట్కల్లా పిక్చరు పూర్తి చేసే కమిట్మెంట్ కలవాడు గాబట్టి.
శ్రావణి తెలివైంది. నవలలూ అవీ తెగ చదివింది. జ్ఞాపకశక్తీ ఎక్కువే. దానితో ప్రసాద్కి చిన్న చిన్న సలహాలు ఇచ్చేది. స్క్రిప్టులో ఎవరి జోక్యాన్నీ అతడు అంతకు ముందు ఏనాడూ సహించలేదు. కానీ ఇప్పుడు ఆమె సజెషన్స్ని పాజిటివ్గానే తీసుకుంటున్నాడు. ఇదీ ఓ టాక్ ఆఫ్ ది ఇండస్ట్రీ అయింది. చిత్రం ఏమంటే యీ విషయాలు అటు ప్రసాద్కి, ఇటు శ్రావణికీ తెలీవు.
మాజేటికి తెలిసి, ప్రసాద్ని హెచ్చరిద్దామనుకున్నాడుగానీ, ప్రసాద్లోగానీ, శ్రావణిలోగానీ ‘మోహం’ కనపడలేదు. అదీగాక అతనికి ప్రసాద్ మీద అపార నమ్మకం. ప్రసాద్ ‘కేరక్టర్’కి విలువిస్తాడని తెలుసు. ఓ పక్క డబ్బింగ్ ఎప్పటికప్పుడు జరుగుతోంది. నైట్ 9 నించి 11 వరకూ ప్రసాదే పర్యవేక్షిస్తున్నాడు. ఆ రోజు శ్రావణి చెప్పాలి. ఆ ప్రక్రియ ఆమెకు కొత్త. ఫస్ట్ డైలాగ్ ఓకే చెయ్యడానికే 20 నిమిషాలు పట్టింది. మనసు మనసే.. వర్కు వర్కే.. ప్రసాద్ చాలా అసహనంగా వున్నాడు. “పోనీ వేరేవాళ్లు చెప్పేటప్పుడు యీ అమ్మాయిని అబ్జర్వు చెయ్యమని చెబుదాం సార్..” మెల్లిగా అన్నాడు సౌండ్ ఇంజనీర్.
“ఇప్పటికే నేను బిహైండ్ ద షెడ్యూల్. ఇలా జరుగుతుందని తెలిస్తే…” బలవంతంగా మాట ఆపేశాడు ప్రసాద్..
‘టాక్బాక్’లో వింటున్న శ్రావణికి ‘మిగతా మాట’ అర్ధమైంది. ‘ప్లీజ్ ఒక్క అవకాశం’ అన్నది వస్తున్న దుఃఖాన్ని ఆపుకుంటూ.
సరే అన్నట్టుగా సౌండ్ ఇంజనీర్ వైపు చూశాడు ప్రసాద్.
ఓడినప్పుడే మనిషికి పట్టుదల పెరిగేది. అవమానంలోంచే మనిషి ఎదుగుతాడు ‘సన్మానం’ దాకా. నేలకి కొట్టిన బంతే ఎత్తుకి ఎగురుతుంది. ‘ఒక్క అవకాశం’ అద్భుతాన్ని ఆవిష్కరించింది. ఆమె కొత్తది గనక రెండు రోజులు కాల్షీట్ (డబ్బింగ్కి) వేసుకున్నాడు ప్రసాద్. ఏకబిగిన మూడు గంటల్లోనే ఫస్టాఫ్ మొత్తం పూర్తి చేసింది శ్రావణి. అదీ మామూలు డైలాగులు కాదు. వేరు వేరు సన్నివేశాల్లో వేరు వేరు ఎమోషన్స్లో వచ్చే సంభాషణలు. వాయిస్ మాడ్యులేషన్ పర్ఫెక్టుగా వుంటేగానీ ఫేషియల్ ఎక్స్ప్రెషన్కి అతకదు. అలాంటివి అవలీలగా శ్రావణి పూర్తి చెయ్యడం ప్రసాద్కి షాక్ అనిపించింది.
ఎందరో హీరోయిన్లని చూసాడు. ఎంతో సీనియర్ నతీమణి అయినా ఇంత ఫాస్ట్గా కావల్సిన మాడ్యులేషన్తో చెప్పలేదు.
కొన్ని విషయాలు జస్ట్ జరుగుతాయి. (విషయం అనడం కన్నా సంఘటనలు అనడం కరెక్టు). ఫస్ట్ హాఫ్ లాస్ట్ డైలాగ్ అవగానే ప్రసాద్ ఓ ఉద్వేగంతో శ్రావణి ఉన్న కేబిన్లోకి వెళ్లి గట్టిగా హగ్ చేస్కుని “ఐయాం రియల్లీ ప్రౌడ్ టు ఇంట్రడ్యూస్ యూ శ్రావణి” అని చాలా ఎమోషనల్గా అన్నాడు. అలాగే ఆ కౌగిట్లో ఒదిగిపోయింది శ్రావణి. గడిచింది కొద్ది నిమిషాలైనా కొన్ని గంటలు గడిచినట్లు అనిపించింది. నిద్రకళ్లతో ‘వెయిట్’ చేస్తున్న సౌండ్ ఇంజనీరుకి.
“ప్రేమలో ఏ క్షణాన ఏది చూసి పడ్డావూ?” అని ఏ ప్రేమికుడిని అడిగినా స్పష్టమైన సమాధానం ఇవ్వలేరు. అలాగే శారీరకమైన సంబంధం ఏర్పడటానికి కారణం ఎవరూ స్పష్టంగా చెప్పలేం. ఒక్కోసారి స్త్రీ కావొచ్చు. ఎక్కువసార్లు పురుషుడు కావొచ్చు. చాలా రేర్గా ‘ఇద్దరూ’ కావొచ్చు. ఆనాడు ‘పార్క్ షెరటన్’లో వారిద్దరి కలయికా అంత అరుదైనదే.
ఆమెకి చక్కని భోజనం ఇప్పిద్దామని తీసికెళ్లాడు. టైము ఒంటిగంట దాటింది. అతనికి హోటళ్లో పెద్దగా అలవాటు లేదు. తీరా వెడితే భోజనాలు లేవు. మిడ్నైట్ ‘స్నాక్స్’ మాత్రం వున్నాయి. అవి తింటూ “ఇప్పటికిప్పుడు నేలమీదైనా హాయిగా పడుకొవాలని వుంది” అన్నది శ్రావణి.
ఆ తరవాత రూం బుక్ చెయ్యడం, అతనూ ఆ గదిలోనే మంచానికి అవతలి వైపున పడుకోవడం .. ఎవరు ముందు ఇటువైపు తిరిగారో తెలీదుగానీ … ద్వితీయ విఘ్నం లేకుండా రెండో కౌగిలి నిర్విఘ్నంగా అమరింది. ఆ తరవాత కొన్నేళ్లుగా అతనిలో పేరుకుపోయిన ‘జడత్వం’ ఒక్క క్షణంలో పగిలి ముక్కలై ఆమెని సంపూర్తిగా ఆక్రమించింది.
ఆమెకది మొదటి అనుభవం.
అతనికది ‘నిజమైన’ శోభనం.
ఆహార, భయ, నిద్రా, మైధునాలు సర్వజీవ లక్షణాలంటారు. ఇక్కడ ‘భయ’ అంటే భయం కాదు. ‘రక్షణ, స్వీయరక్షణ’ అని అర్ధం. ఈ నాలుగు లక్షణాలు చీమనించి ఏనుగు దాకా, మనుషులకీ, మృగాలకీ కూడా సమానంగానే వున్నాయి. ఎటొచ్చీ జంతువులకి ‘సీజన్’ అనేది వుంటుంది. మనిషి దాన్ని పట్టించుకోడు. ఏనాడైతే పార్క్ షెరటన్లో శారీరకంగా కలిశారో ఆ క్షణం నించే వాళ్లు ఒక్కటైపోయారు.
ప్రేమకీ, శృంగారానికీ వయసు లేదు. వయసులు అడ్డం రావు. ప్రేమలో పడినా, శృంగారపు రుచి తెలిసినా, ‘సిగ్గూ ఎగ్గు’లలోనూ ‘పరువూ ప్రతిష్ట’లతోనూ సంబంధం వుండదు. ప్రేమా, శృంగారం.. యీ రెండూ ఎంత గొప్పవంటే అతి బలహీనుడ్ని కూడా సాహసవంతుడిగా మార్చేస్తాయి. అత్యున్నతుడ్ని కూడా ‘సర్వ సామాన్యుడి’గా మార్చగలవు.
‘చర్చ’ జరిగితే ఎవరెలా స్పందిస్తారో తెలీదు గానీ, మాజేటి మత్రం ఒకే ఒక్క మాటన్నాడు. “నిన్నటిదాకా ప్రసాదు కేవలం బతికాడు. కానీ ఇవాళ నిజంగా జీవిస్తున్నాడు.!! ‘టు హెల్ విత్ ప్రెస్టీజ్” అని.
ఒకటి నిజం. శరీరాలు దగ్గర కానంతవరకే మర్యాద మర్యాద. గౌరవం గౌరవం అనేవి. ఒక్కటయ్యాక ‘ఫలానా’ అని స్పష్టంగా చెప్పలేని ఓ చనువూ. ఓ ప్రేమతోనో, చనువుతోనో కూడుకున్న అధికారమూ గౌరవం మర్యాద ఉండే చోటుని ఆక్రమిస్తాయి. ఆ చనువు మొదట్లో ఎంత అద్భుతంగానూ, అబ్బురంగానూ వుంటుందంటే, జన్మలో దాన్ని వదులుకోలేనంత.
ఇప్పుడు జరుగుతున్నదదీ అదే. తనకి తెలీకుండానే శ్రావణి ప్రసాదు హృదయాన్నీ, ఆఖరికి వృత్తిని కూడా ఆక్రమించేసింది.
రీరికార్డింగ్ జరిగే సమయంలో ప్రతి బిట్టూ మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ రిహార్సల్లో చూపడం, అది చూసిన వెంటనే ప్రసాద్ శ్రావణి వంక చూడటం, శ్రావణి తలాడించగానే ప్రసాద్ ఓకె అనడం మ్యూజీషియన్స్ అందరూ గమనించారు. మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ ప్రసాద్ ఫ్రెండు. శ్రేయోభిలాషి కూడా.
“భయ్యా.. ఏ రిలేషన్ అయినా పెట్టుకో. తప్పు లేదు. అందరూ అన్నీ తెలుసుకునే ఇక్కడికి వస్తారు. లేకపోతే తెలుసుకుంటారు. కానీ ఒక్కటి. నీ వృత్తిని మాత్రం నిర్లక్ష్యం చెయ్యకు. ఇందాకటి టేక్ నువ్వు ఓకే అన్నావు. కానీ జాగ్రత్తగా చూస్తే అది చాలా ‘odd’గా వచ్చింది. కళ్లు ఎప్పుడూ తెరుచుకునే వుండాలి యీ పరిశ్రమలో నిలబడాలంటే” అని హెచ్చరించాడు. అనడమే కాదు ఓకే చేసిన బిట్ని మళ్లీ స్క్రీన్ మీద చూపించాడు. అప్పుడు అర్ధమైంది ప్రసాదుకి. తన కాన్సంట్రేషన్ తగ్గిందనీ, శ్రావణి మీదే ఆధారపడుతున్నాననీ.
శ్రావణిని ఇంటికి పంపుతూ అన్నాడు. “శ్రావణి ఈ సినిమా కానీ, నెక్స్ట్ సినిమాకి నిన్ను అన్ని శాఖల్లోనూ ఎక్స్పర్ట్ని చేస్తాను”.
చిత్ర పరిశ్రమలో జరిగినన్ని విచిత్రాలు ఎక్కడా జరగవు. అఫ్కోర్స్.. ఈమధ్య రాజకీయాల్లో కూడా జరుగుతున్నాయనుకోండి.
ప్రసాద్, శ్రావణిల రొమాన్స్ గురించి రూమర్లు(నిజాలే) వ్యాపించిన కొద్దీ సినిమామీద క్రేజ్ పెరగటం మొదలెట్టింది.
“టేబుల్ ప్రాఫిట్ మామూలుగా కాదు. బంపర్గా రావడం ఖాయం” అన్నాడు ప్రొడ్యూసర్ మందేస్తూ మాజేటితో. ఆ రొమాన్స్ గురించి అందరికీ ‘లీక్’ చేయించింది కూడా ఆ నిర్మాతగారే.
“అఫ్కోర్స్. క్రేజ్ పెరిగితే ప్రాఫిట్ పెరుగుతుందనుకోండీ కానీ, ప్రసాద్ లైఫ్ ఏ చిక్కులో పడుతుందా అని భయంగా వుంది!” అన్నాడు మాజేటి.
“ఇదిగో మాజేటి… ఎవడేమయితే మనకెందుకయ్యా? ముందర మనం బాగుండాల. అయినా.. ఎవడి బాగు వాడు చూసుకోవాలి గానీ, మంది బాగు మనకెండుకూ? హాయిగా మందేసుకో.. ముక్కు దాకా తిను. ఆ తరవాత కళ్లారా తొంగో…! ” మాజేటి భుజం తట్టి అన్నాడు నిర్మాత.
నిర్లిప్తంగా నవ్వుకున్నాడు మాజేటి. ప్రసాద్ భార్య సౌజన్య ఎంత నిర్లిప్తురాలో అంత గయ్యాళిదని ఆయనకి తెలుసు.
“ఏంటిటా? ఎవత్తో సెకండ్ హీరోయిన్తో శృంగారం వెలగబెడుతున్నావుటా? నువ్వెటు పోయినా, ఎలా పోయినా నీ చావు నీది. కానీ గుర్తుంచుకో.. ఒక్క పైసా దానికి పెట్టావని తెలిస్తే మాత్రం పిల్లల్ని నూతిలోకి తోసేసి నేనూ దూకి చస్తా. చచ్చేముందు నా చావుకి నువ్వేకాక ఆ దగుల్బాజీదీ కూడా కారణమేనని ఇద్దరినీ ఇరికిస్తా” అని ఆల్రెడీ సౌజన్య ప్రసాద్కి వార్నింగిచ్చిందని మాత్రం మాజేటికి తెలీదు.
ప్రసాద్ కూడా మౌనంతోనే ‘అంగీకారం’ అన్నట్టుగా తలాడించాడు. గుడ్డికంటే మెల్ల బెటర్ కదా. మామూలుగా సెకెండ్ హీరోయిన్కిచ్చే రెమ్యూనరేషన్, అదీ ఫస్ట్ సినిమాలో అంతగా వుండదుగానీ, మెయిన్ హీరోయిన్ ప్లేస్లో ఇప్పుడు శ్రావణి వొదిగింది గనక లక్షా వెయ్యి నూట పదహార్లు ఇప్పించాడు ప్రసాద్. శ్రావణి వూహించని అమౌంట్ అది.
చెక్కు అందుకున్న వెంటనే తల్లినీ, తండ్రినీ పిలిపించుకుంది.
“అదేమిటి అమ్మాయీ..ఆ ప్రసాద్తోనే పగలంతా షూటింగులో వుంటావు గదా.. మళ్లీ సాయంత్రాలు కూడా ఎందుకొస్తున్నాడు?” ఆరా తెసింది శ్రావణి తల్లి. ఏం చెబుతుందీ..
“అమ్మా.. తియ్యబోయే కొత్త పిక్చరు గురించి డిస్కస్ చేస్తున్నాం. డిస్త్రబెన్శ్ ఉండకూడదని మేడ మీది నా గదిలొ కూర్చుంటున్నాం. అంతే. నువ్వేమీ ఊహాగానాలు చెయ్యమాకు..” మెత్తగా అన్నా స్ట్రిక్టుగా అన్నది శ్రావణి.
కూతురికి సినిమా ‘పాత్ర’ బాగా వంటబట్టిందని తల్లికీ తండ్రికీ అర్ధమైంది. అయినా చేసేదేముందీ? గమనించనట్టుగా కూర్చోవడానికీ లేదు. పోనీ వూరెళ్లి పోదామన్నా అక్కడ వున్న ఇల్లు అద్దెకిచ్చి వచ్చారు. ఒక రోజున పెద్దావిడ మేడ మీదకు వెడుతున్న ప్రసాద్ని ఆపి “బాబూ.. ఏమనుకోవద్దు. మేమూ బతికి చెడ్డవాళ్లమే. నా కూతురు ఎంత బుకాయించినా మీ మధ్య వున్న బంధం ఏమిటో మాకు అర్ధమవుతూనే వుంది. ఒక్క చిన్న సహాయం చెయ్యి. చాలు.. నీకు ఆల్రెడీ పెళ్ళయిందనీ, పిల్లలున్నారని తెలిసింది. అందువల్ల నీ భార్యకి విడాకులిచ్చింతరవాతే మా గుమ్మం తొక్కమని అనను. ఏదో, కొద్దో గొప్పో సాంప్రదాయం కలిగినవాళ్లం గనక, గుళ్ళో అయినా నా కూతురి మెడలో మూడు ముళ్ళు వెయ్యి. అదీ కుదరదంటే కనీసం మా కళ్లముందరే దానికో పసుపు తాడు కట్టు. ఇవి చేతులు కావు కాళ్ళు..” అన్నది. అనటమే కాదు సిద్ధంగా పెట్టిన పసుపు తాడు కూడా చేతికిచ్చింది.
పెళ్లికి ప్రేమ పునాది అయితే పెళ్ళి ప్రేమకి సమాధి. ఇది మాత్రం నిజం. నిన్నటిదాకా సినీ నటిగా ప్రసాదు దగ్గర మెలిగిన శ్రావణికిప్పుడు భార్య హోదా రాగానే (ఉత్తుత్తి హోదా అయినా) ఓ రకమైన ‘అధికారం’ ఆమె మనసులో (హక్కు రూపంలో) స్థిరపడింది. అలా అని ప్రసాద్ని ప్రేమించడం లేదన్నది కాదు. అప్పటి ప్రేమ గుండెల్లో పుట్టిన ‘తొలి ప్రేమ’ ఇప్పటి ప్రేమ ‘పొజెసివ్నెస్’ తో కూడిన విపరీత ప్రేమ.
శ్రావణి తల్లిదండ్రులు ఇప్పుడు ప్రసాద్ని స్వంత అల్లుడిలాగా సగౌరవంగా చూసుకుంటున్నారు. అతనూ అత్తయ్యా, మామగారూ అంటూ చాలా ఆత్మీయంగా మాట్లాడుతున్నాడు.
‘పిక్చర్’ సూపర్ హిట్టయింది. ఎంత పెద్ద హిట్ అంటే ఇండస్ట్రీ మొత్తం ప్రసాద్ వెంటా, శ్రావణి వెంటా పడేంత. తనకి వచ్చిన ఆఫర్స్కి శ్రావణి ఓ కండీషన్ పెట్టింది. ప్రసాద్ డైరెక్షన్లో అయితేనే హీరోయిన్గా చేస్తానని. ఇంకేం కావాలీ..
అర్జంటుగా ఓ పది సినిమాలకి ఇద్దరూ ‘సైన్’ చేశారు. పెద్ద హీరోలతో 3 సినిమాలు నెలరోజుల గ్యాప్తో మొదలయ్యాయి. ఒక్కొక్కరికీ నెలకి 10 రోజుల కాల్షీట్లు.
కారొచ్చింది.. బంగళా వచ్చింది. నగలొచ్చాయి. అన్నిటికీ మించి పేరొచ్చింది. శ్రావణి ఇప్పుడు టాప్ 5 లో ఒక హీరోయిన్.
మరో రెండు వరస హిట్లు. హేట్రిక్ హీరోయిన్ అని బిరుదిచ్చాడు ఓ సీనియర్ జర్నలిస్టు. ఆయన ఆసలు పేరు పాపారావయితే మిగతా పాత్రికేయులు కాకారావంటారు. ఊరందరికంటే మొదట పొయ్యి వెలిగించే కాకా హోటల్లాగా, కాకారావు కూడా రేపటి న్యూస్ ఇవ్వాళే గాలం వేసి పట్టగలడు.
“కాకా.. నువ్వేం చేస్తావో నాకు తెలీదు. ఆ ప్రసాద్వీ, శ్రావణివీ కాల్షీట్లు కావాలి..” ఫుల్బాటిల్ ఎదురుగా పెట్టి అన్నాడు సీనియర్ మోస్టు ప్రొడ్యూసర్ దశరధనాయుడు.
“ఓ పనిజెయ్యండి. ప్రసాద్ సొంతింట్లో వుండేటప్పుడు మీ స్టోరీ రైటర్ని పంపండి. ఆ తరవాత కథ తెర మీద చూడండి” ఆత్రంగా సీలు తీసి అన్నాడు కాకారావు.
“సీసాకి సీలూ పిల్లకి శీలం ఎప్పుడో అప్పుడు ఊడక తప్పదు!” ఒకే గుక్కతో గ్లాసు ఖాళీ చేసి కుళ్ళు జోకు వేశాడు కాకారావు. “అదీ..! డ్రింకు చెయ్యడం అంటే…” మరో పెగ్గు పోశాడు నాయుడు.
రెండు లక్షల డబ్బు చెయ్యలేని పనిని అక్షరాలా ఓ ఫుల్ బాటిల్ క్షణాల్లో చేయించగలుగుతుంది. ప్రసాద్కీ, శ్రావణికీ మధ్య రిలేషనేగాక శ్రావణి మొత్తం వివరాల్ని రాబట్టాడు కాకారావు.
శ్రావణి తండ్రితో మెల్లిగా పరిచయం పెంచుకున్నాడు. మెల్లిగా ‘మందు’లోకి దింపాడు. యధాలాపంగా అన్నట్టు “అయ్యా!! మీరేమో గొప్పగా బతికినవాళ్లు. మధ్యలో కాస్త డౌన్ అయినా ఇప్పుడు డబ్బుకీ, గౌరవానికీ, ఆస్థిపాస్తులకీ కొదవలేదు గదా… మీ అమ్మాయేమో ఆ ప్రసాదుగార్ని పట్టుకుని కూర్చున్నారు. ఎంత గొప్ప హీరోయినైనా యీ రోజుల్లో పదేళ్లకి మించి చెయ్యలేదు. ఆ తరవాత దొరికేవి అమ్మ వేషాలూ, అక్క వేషాలూ. దీపం వుండగానే ఇల్లు చక్కబెట్టుకోవాలనీ, ముద్దొచ్చినప్పుడే చంక ఎక్కాలనీ పెద్దలు ఊరికే అన్నారా? డిమాండున్నప్పుడే నాలుగు కాసులు కూడబెట్టుకోవాలి. పెద్ద హీరోలూ, పెద్ద బేనర్లూ వచ్చినప్పుడు గిరి గీసుకుని కూర్చోకూడదు. ఆపైన మీ ఇష్టం!!” అన్నాడు కాకారావు. లోఫల్నించి అటు శ్రావణి వాళ్ల అమ్మా, శ్రావణీ కూడా వింటున్నారని తెలిసే!!
“ఇలాంటి చెత్త కథని డైరెక్టు చెయ్యను పొమ్మన్నాడటయ్యా ఆ ప్రసాదు. వాడికి అన్నీ లాజిక్కులూ, రియాలిటీలూ కావాల్ట. టాప్ హీరో సినిమాకి లాజిక్కెందుకూ? అయినా నా బేనర్లో చెయ్యాలంటే పెట్టి పుట్టుండాలి. చా.. రైటర్ని ఆ వెధవ దగ్గరికి పంపి ఇడియట్నయ్యాను..” కోపంగా అన్నాడు దశరధ నాయుడూ.
“అయ్యా.. మీ రైటర్ కోటేశ్వరరావుకి కథలు బాగా వండటం తప్ప చెప్పడం సరిగ్గా రాదని నాకు తెలియబట్టే ప్రసాదు దగ్గరికి పంపమన్నాను. ఇప్పుడు, అంటే.. ఇప్పటికిప్పుడు మీరూ, కోటేషూ, మీ అసిస్టెంటు డైరెక్టరు సంజీవీ హీరోయిన్ శ్రావణిగారి దగ్గరికి వెళ్లండి. సంజీవి చేత కథ చెప్పించండి. ఆ తరవాత ఏం జరుగుతుందో మీరే చెబ్దురు గాని..” అన్నాడు కాకారావు.
******
“పది లక్షలమ్మా.. నా బేనర్లో ఇంత డబ్బివ్వడం ఇదే ఫస్ట్ టైం. ఏ హీరోయినైనా నా పిక్చర్లో యాక్ట్ చేస్తే చాలనుకుంటూంది. ఎనీవే.. యూ ఆర్ ద ఫస్ట్ హీరోయిన్ టు టేక్ అవే టెన్ లాక్స్!” అంటూ చెక్కు చేతికిచ్చాడు దశరథనాయుడు.
“థాంక్యూ సార్! ఆనందంగా పాదాలు టచ్ చేసి అన్నది శ్రావణి. ఆవిడా విన్నది. దశరధనాయుడు గొప్ప ప్రొడ్యూసర్, ఇచ్చేది కొద్ది మొత్తమే అయినా ఠంచనుగా ఇస్తాడనీ, హీరోయిన్కి ఎక్స్పోజర్ అద్భుతంగా ఇస్తాడనీ.
*****
“నేను వద్దన్న సినిమాని నువ్వెలా వొప్పుకున్నావ్ శ్రావణీ…!”చిరాగ్గా అన్నాడు ప్ర సాద్.
“అది కాదు ప్రసాద్ … డైరెక్టర్కి ఏజ్ పెరిగేకొద్దీ క్రేజ్ పెరుగుతుంది. హీరోయిన్గా నా విషయం అలా కాదే! అయినా డైరెక్టరుగా నువ్వే వుండాలనే షరతు మీదే అంగీకరించాగా…!: ఓ మాదిరిగా నచ్చచెబుతున్నట్టంది శ్రావణి..
*****
“ఏమిటమ్మా.. యీ ఇంట్లో.. ‘చెయ్యనుపో’ అన్నవాడు ఆ యింట్లో ‘OK.. చేస్తా’ అని ఎలా అన్నాడూ? అంటే ఆవిడ కథ విని OK అంటేగానీ మీ ఆయన సినిమా తియ్యడా?” కోపంగా అన్నాడు కోటేశ్వరరావు. తన కథని అసిస్టెంటుగాడితో చెప్పించడం అతనికి అవమానంగా తోచింది. అంతే కాదు. ప్రసాదు కూడా సంజీవితోనే ఎక్కువగా ‘డిస్కస్’ చేస్తున్నాడుగానీ తనతో కాదని బాధ.
“నిజమా?? అక్కడిదాకా వచ్చిందీ? దాన్ని చెప్పుచ్చుకు కొట్టకపొతే నా పేరు సౌజన్య కాదు.” రౌద్రంగా లేచింది సౌజన్య. భయపడ్డాడు కోటేష్. “అమ్మా… నా పేరు మాత్రం బైటికి రానీకు. ఏదో కథలు చెపుకు బతికేవాడ్ని..!” అంటూ బతిమాలాడాడు. “రానీను లేవయ్యా. ముందు వాళ్లెక్కడున్నారో చెప్పు…” ఇంటికి తాళమేస్తూ అడిగింది సౌజన్య.
*****
“లాబ్లో హీరోయిన్ని చెప్పుతో కొట్టిన దర్శకుని భార్య… ఏడుస్తూ హీరోయిన్ నిష్క్రమణ” అదీ సాయంత్రపు పేపర్లోని హెడ్లైన్స్. (చెన్నైలో ఇప్పటికీ యీవెనింగ్ ఎడిషన్లు వున్నాయి). ఏ స్టూడియోలో విన్నా ఇదే కబురు. అడ్డొచ్చిన ప్రసాద్కి కూడా చెప్పు దెబ్బలు బాగా తగిలాయనే మరో వార్త కూడా గుప్పుమంది.
ప్రసాద్ విడాకుల కోసం అప్లై చేశాడని మరుసటి రోజున ప్రచారం జరిగింది.
*****
‘హిట్’ అవగానే అడ్వాన్సులు ఇచ్చేవాళ్లందరూ చివరిదాకా నిలబడరు. దశరధనాయుడుగారి సినిమా పెద్ద హిట్టు. కారణం హీరోయిన్ కేరక్టర్ని, హీరోని ప్రేమించిన మరో ఫీమేల్ కేరక్టర్ చెప్పుతో కొడుతుంది. దాన్ని జనాలు ‘రియల్’ సీన్గా పరిగణించి అత్యుత్సాహంగా చూశారు. ప్రసాద్కి జ్వరం వచ్చి ఓ రోజు షూటింగ్కి రాకపోతే, శ్రావణి డూప్ని సైడ్నించి చూపిస్తూ అసిస్టెంట్ (సినిమా అసోసియేట్) డైరెక్టర్ సంజీవి ఆ షాట్ తీశాడు. ఇది సెన్సార్ కాపీ చూపినప్పుడు మాత్రమే ఆడ్ చెయ్యబడిందని ప్రసాదుకీ, శ్రావణికి కూడా తెలీదు. రిలీజయ్యాక చేసేదేం లేదని వాళ్లకీ తెలుసు.
*****
“ఇంతకీ తప్పెవరిది?” అడిగాడు సూర్యంగారు ఆంధ్ర క్లబ్లో. నేనూ కుతూహలంగా వింటున్నా. మాజేటి ఏం చెపుతాడో అని. “అయ్యా ప్రొఫెషనల్కీ, పర్సనల్కీ లింకు పెట్టకూడదు. శ్రావణి తెలివైందే. కాదనను. కానీ, కథ వినడం దగ్గర్నించీ, కేస్టింగ్ విషయం వరకూ ఆవిడే నిర్ణయించడం ఎంత సబబూ? ఆవిడ మీద ప్రేమతో వచ్చిన పేరునంతా పోగొట్టుకోవడం ప్రసాదు తప్పు.
ఒక్క మాట చెప్పనా? సక్సెస్ని నిలబెట్టుకోవడం చాలా కష్టం. ఎంత గొప్పవాడైనా సక్సెస్ని హేండిల్ చెయ్యాలంటే చాలా కష్టపడక తప్పదు. ఓడలు బళ్లూ – బళ్లు ఓడల్లా మారడం ఎలానో ఇక్కడ బొమ్మలు బొరుసులుగా, బొరుసులు బొమ్మలుగా మారడమూ అంతే సహజం.
ద లాస్ ఆఫ్ ప్రసాద్ యీజ్ ద గెయిన్ ఆఫ్ సంజీవి..” అంటూ గ్లాసు పూర్తి చేశాడు మాజేటి.
ప్రసాద్ ఇప్పుడు లేడు. హార్ట్ ఎటాక్తో పోయాడు. అయినా చివరి రోజుల్లో సంపాదన బాగానే ఉంది గనక భార్యా,పిల్లలు బాగానే వున్నారు.
శ్రావణి కొంత కాలం అక్క వేషాలూ, ప్రత్యేక వేషాలు వేసింది. ఒంటరిగా ఉన్నా తల్లిదండ్రుల్ని పెద్దగా పట్టించుకోలేదని జనం అంటారు. నిజం ‘ఆవిడకీ, దేవుడికే’ తెలియాలి.
*
మాస్టారూ…. కథ చాలా రియలిస్టిక్ గా ఉంది. మీ నెరేషన్ ఆసాంతం ఆగకుండా చదివించింది.
చిన్న సందేహం. ఇది కథేనా….లేక నిజ జీవిత కథా….?
తులసి గారూ హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు …””.నిజాన్నే కొంచెం అలంకరించిన ”” కధ .UNTOLD స్టోరీస్ కదా ఇవి .మీ కు మరోసారి ధన్యవాదాలు ..
నాణానికి రెండో వైపు బొరుసు … Untold స్టోరీ ఆసక్తిగా ఆపకుండా చదివించింది. ఈ కథలో నిజమైనవారిని గుర్తించడానికి ప్రయత్నం చేసాను. బావుంది సర్ ! సౌజన్య లాంటి వాళ్ళు ఉన్నప్పుడు ప్రసాద్ లాంటి వారు ఉంటారు. కల్యాణి లు మన సినీ రంగంలో చాలా మంది ఉన్నారు.
వనజ గారూ మీరు రచయిత్రి గా చాలా మంచి రచనలు చేస్తున్నారు …మీ స్పందన నాకెంతో ఉత్సాహాన్ని ఇచ్చింది ….హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు …..శుభాసీస్సులతో
చాలా బావుంది. పేర్లతో సహితం సహజంగా ఎవరిదో సినిమా వాళ్ళది బయోగ్రఫీ చదువుతున్నట్లు గా వుంది. మధ్య మధ్యలో యథాలాపంగా చెప్పిన మాటలు సినిమా జీవితాన్ని దగ్గరి కోణం లోంచి నిశితంగా చూపెట్టేయి.
మాధవి గారూ ,చెన్నై వరదలతో మీ మెయిల్ ని వెంటనే చూడలేకపోయాను …అదీగాక చిన్న అసౌకర్యం వాళ్ళ కూడా …దానికి మన్నించండి. మీ రు రాసిన నాలుగు మాటలూ నాకెంతో ఉత్సాహాన్ని కలిగించాయి …మీకు నా హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు .నమస్సులతో …భువనచంద్ర
మీ కథ చదువుతుంటే ఎప్పుడో చదివిన రావూరి భరద్వాజ గారి “పాకుడు రాళ్ళు” నవల, కొడవటిగంటి కుటుంబరావు గారి “తార” నవల గుర్తొచ్చాయండీ! రెండిట్లోనూ సినిమా తారల జీవిత సంఘటనల్ని చిత్రించారు. పైకి వెలిగిపోతూ కనిపించే తారల నిజ జీవితాల్లోని విషాదాన్ని చూపించిన రచనలవి.పాకుడు రాళ్ళు చాలా ప్రసిద్ధి చెందిన రచన.తార కి సాహిత్య అకాడెమీ అవార్డు వచ్చింది.మీ కథ బాగుంది.
SIVA లక్ష్మి గారూ ,నమస్తే . మీరు ఉదహరించిన రచయిత లు ఇద్దరూ హిమాలయాల్లాంటి వారు .కొడవటిగంటి రచనలని ఏడాదికి ఒకమారైనా (అన్ని వాల్యూమ్స్ ) చదువుతాను ..మనసులోని ””సీతప్పని””” కంట్రోల్ చెయ్యడానికి .అలాగే ,భరద్వాజ గారు.. వారిని ఉదహరించిన౦ దుకు మీకు నా ధన్యవాదాలు. ఆలస్యంగా జవాబిస్తున్నందుకు మన్నించాలని కోరుకుంటూ …………..భువనచంద్ర