వినత నిన్న మెయిల్ ఇచ్చింది.
*
వినత నిన్న మెయిల్ ఇచ్చింది.
*
ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
బాగుంది
థాంక్సండి
కథ బావుంది . ప్రేమంటే ఎప్పుడూ ఇస్తూ ఉండటమేనా !? ముగింపు చాలా నచ్చింది . ఆఖరి వాక్యం అనవసరమనిపించింది శైలజ గారు .
థాంక్యూ వనజ గారూ , మీరు చెప్పిన తర్వాత నాక్కూడా అది అనవసరమనిపించింది.
>ఈక్వేషన్స్ లో ఇమిడేదాన్ని ప్రేమంటారా?”<
చాలా బాగుంది శైలజగారూ.
కృష్ణ వేణి గారూ , థాంక్యూ
వినత లాంటి స్త్రీలు అంత ప్రేమకు అనర్హులు! వాళ్ళకు కావ్లసింది కొద్ది కాలం “కల్సి గడపటం”,సోఫా కి బరువు తెలిసేలా చేయడం మాత్రమే! జీవితం విలువ తెలీదు, ప్రేమ విలువ అంతకంటే తెలీదు, మనుషుల విలువ అంతకంటే తెలీదు. అందుకే ఏళ్ల తరబడి దూరంగా ఉండి కూడా, వచ్చినపుడు మాత్రం ఒక్క అనుభవంతో సంతృప్తి పొంది.. ఐస్ క్రీం అడిననత ఈజీగా విడాకులు అడిగి పారేసింది!
గిరిజ గారూ, కథ చదివి అభిప్రాయం తెలియజేసినందుకు ధన్యవాదాలు
“నువ్వేం పరాయివాళ్ళకు చెయ్యడం లేదు. వాడు నీ బిడ్డే…”
>> సెంటిమెంట్ తో తొలి అస్త్రం
“అలా ఎలా? నచ్చిన వాళ్ళకివ్వడానికి, ఇదేమీ మన స్వంతం కాదు “
>> ఈ మాటలు ఏనాడైనా పత్యక్షంగా వినిపిస్తే అన్న వాళ్ళకు సన్మానం చేయాలని ఉంది.
“వినత నిన్ను కాదన్నదని పగ తీర్చుకుంటున్నావా దేవ్?”
>> నెత్తి మీద మంచితనం కిరీటం మోస్తున్న వాళ్ళపై బ్రహ్మాస్త్రమే ఇది.
ఇక కథ విషయానికి వస్తే మొదటి నుండి మొండితనంతో పాటు స్వార్ధం అమ్మగారి స్వంతమైతే, తెలుసుకోలేని పిచ్చితనం అయ్యగారిది. ఇప్పటికైనా గొడవ వదిలింది అనుకుంటే సుఖం కదూ!.
<>
మనం ఆశించినట్లు వ్యక్తులుండరు. ఉండాల్సిన అవసరం కూడా లేదు.
<>
దేవ్ ది ఉదాత్తమైన ప్రేమ జ్యోతి గారూ. I think he deserves little respect.
ఇప్పటికైనా గొడవ వదిలింది అనుకుంటే సుఖం కదూ!.
Few persons in this world will never learn from those who are able to think like this
<>
వ్యక్తులు మనం ఆశించినట్లు ప్రవర్తించరు. అలా ప్రవర్తించాల్సిన అవసరం కూడా లేదు. ఆమెది స్వార్థమో ఏమో నాకైతే సహజమే ననిపించింది. ఆ కారణంగా ఆమెను అగౌరవపరచాలని కూడా అనిపించలేదు.
<>
దేవ్- మనిషి పట్లా, వృత్తిపట్లా అతని ప్రేమ చూస్తే అతనికి కొంచం గౌరవం అవసరమే జ్యోతిగారూ.
అలా ఎలా? నచ్చిన వాళ్ళకివ్వడానికి, ఇదేమీ మన స్వంతం కాదు “
ఈ మాటలు ఏనాడైనా పత్యక్షంగా వినిపిస్తే అన్న వాళ్ళకు సన్మానం చేయాలని ఉంది.
Jyothiagru, I know many people who said these lines. It is really unfortunate that you didn’t come across them.
I am talking about these lines jyothi gaaru,you may not see
స్వార్ధం అమ్మగారి స్వంతమైతే, తెలుసుకోలేని పిచ్చితనం అయ్యగారిది
అమ్మగారి, అయ్యగారి
I feel sad for my characters that they have earned such a sarcasm!
కథ బాగుంది. ప్రేమను పొందడం అపురూపం అనుకుంటే దాన్ని నిలుపుకోవటం గొప్ప విషయం. నాకైతే ఇద్దరి మీదా జాలి కలిగింది, బాధ వేసింది. నాకు ఇది గుర్తుకొచ్చింది :
WE WERE BORN IN A TIME WHEN IF SOMETHING WAS BROKEN WE WOULD FIX IT, NOT THROW IT AWAY.
మీ అభిప్రాయానికి ధన్యవాదాలు పరేష్ గారు.
హ్మ్ (ఓ పేద్ద నిట్టూర్పు) .. నేరేషన్ బావుందండీ. చాన్నాళ్ళకి ఒక నచ్చిన కథ చదవగలిగాను. ఎవరిదీ తప్పూ అంటే చెప్పడం కష్టమే. అసలు తప్పుందా అనేదీ చెప్పడం కష్టమే. ఎవరి ప్రయారిటీలు వారికి ముఖ్యమయ్యాయి, కలిసి ఉండటం కన్నా. ఆఖరున ఆమె అలా కొడుకు గురించి అడగటం మాట్లాడటం నచ్చలేదు కానీ, ఎందుకు విడిపోవాలనుకుందో స్పష్టతతో చెప్పగలిగిన ఆమె అలా ప్రవర్తించకపోతే వింతగా ఉండేదేమో మరి.
మనసులో ప్రేముండీ, దాన్ని చూపించడం కూడా చేతనయిన సున్నితమయిన మనిషిని చాలదనుకుని వెళ్ళిన ఆమె దురదృష్టమా, ఆమెలా ఆ ప్రేమని చంపుకోలేకపోయిన అతని దురదృష్టమా అంటే … తెలీదు. గుల్జార్ పాట గుర్తుకొచ్చింది “ఖోయా క్యా జో పాయా హీ నహీ”. పొందిందెప్పుడు గనకా పోగొట్టుకోడానికి??? ఆఖరున యూనివర్సిటీకి సెలవిచ్చారు అంటూ చెప్పకుండానే ఓ విషయాన్ని చెప్పారు కదా. ( స్ప్లెండిడ్). గుండె ఆ తుఫానులో చిగురాటాకులా ఒక్క క్షణం వణికింది. అన్నట్టు దేవ్ ని చూస్తుంటే మీ చందమామ కథ లోని హీరో గుర్తుకొచ్చాడు.
పద్మా, నీ కామెంట్ చదివి ఆనందిస్తాను. థాంక్స్ చెప్పాలని అనిపించదు. ( అదికూడా ఓ రచనలా ఉంటుంది మరి )
శైలజ గారూ, నా వ్యాఖ్యను మీరు సరిగ్గా అర్ధం చేసుకోలేదని తెలిసింది. “మంచి కథ చదవమని” నా ఫ్రెండ్ కి లింక్ పంపిస్తే తను చూసి చెప్పింది. లేకపోతే నేను మళ్ళీ ఈ వైపుకే రాకపోదును. అయినా నా ఉద్దేశ్యం పూర్తిగా చెప్పి ఉండాల్సింది. నేను కోట్ చేసిన వాక్యాలకు నా అభిప్రాయాలను మరింత స్పష్టంగా వివరిస్తాను.
“నువ్వేం పరాయివాళ్ళకు చెయ్యడం లేదు. వాడు నీ బిడ్డే…”
>> సెంటిమెంట్ తో తొలి అస్త్రం.
సొంత వాళ్ళు, పరాయి వాళ్ళు అనే తేడాతో అర్హత గురించి ఆలోచించక పోవడం సాధారణంగా ఇప్పుడు జరుగుతున్నదే దానికి భిన్నంగా ఆలోచించేవాళ్ళ మీద ఈ ఆస్త్రాన్నే ప్రయోగిస్తారు. దాన్ని మీరు చక్కగా పట్టుకున్నారు.
“అలా ఎలా? నచ్చిన వాళ్ళకివ్వడానికి, ఇదేమీ మన స్వంతం కాదు”
>> ఈ మాటలు ఏనాడైనా పత్యక్షంగా వినిపిస్తే అన్న వాళ్ళకు సన్మానం చేయాలని ఉంది.
అనర్ధాలు జరుగుతాయని తెలిసినా నచ్చినవాళ్ళకు పదవులు, ఉద్యోగాలు ఇవ్వడం మన చుట్టూ జరుగుతున్నదే. అలా కాక మీ కథలో నాయకునిలా ఆలోచించగలిగిన వారికి మనం జేజేలు పలకాలని అన్నాను. సమాజంలో అలా ఆలోచించేవారు నాకు చాలా మందే తారసపడ్డారండి. నా చుట్టూ ఉన్నారు, నన్ను అనుసరిస్తున్నారు కూడాను. అయితే వాళ్ళ అభిప్రాయాలను నలుగురిలో వ్యక్తం చేసి జరుగుతున్న అసమానతలకు అసమ్మతి పలకలేరు. మంచివాళ్ళు పాపం.
“వినత నిన్ను కాదన్నదని పగ తీర్చుకుంటున్నావా దేవ్?”
>> నెత్తి మీద మంచితనం కిరీటం మోస్తున్న వాళ్ళపై బ్రహ్మాస్త్రమే ఇది.
అతని ఆలోచనా ధోరణి తెలిసిన అతని స్నేహితునిడే అతన్ని వెంటనే అర్ధంచేసుకోలేక ఆ మాటనేశాడు. ఇది కూడా మనం చూస్తూనే ఉంటాం. ఇంత చక్కగా సమాజంలోని అవకతవకలను పట్టుకున్న మీకు మనస్ఫూర్తిగా అభినందనలు.
ముందుగా నాకు మీ కథలో ఈ వాక్యాలే నచ్చాయి. ఇంతవరకే రాసి కథ గురించి ఒక్క ముక్క కూడా చెప్పలేదని ఏం చెప్పాలా అని ఆలోచిస్తూ చివరి రెండు వాక్యాలూ యధాలాపంగా పెట్టాను. ముగింపు అర్ధం చేసుకోవడంలో కథ చివరి వాక్యం మిస్ లీడ్ చేసిందని చెప్పొచ్చు. గొడవ ఒదిలి పోయిందని రాయడంలో నా ఉద్దేశ్యం ఆవిడ సమస్య ఈయనను వదిలిందని. ఎంతకాలం ప్రేమిస్తూనే ఉంటాడు. ప్రతిగా ఆవిడ ఈయన గురించి ఏమీ చేయక పోయినా, కనీసం మాట్లాడకపోయినా. రెండవ సారి చదివినప్పుడు కాని నాకు ముగింపు అర్ధం కాలేదు. మీ కథలోలాంటి వ్యక్తులతో మాకు ఒకప్పుడు సన్నిహిత పరిచయం ఉండేది. చివరకు విడిపోయారు కాని, తన భార్య విషయం ఎలా అర్ధం చేసుకోలేక పోయాడు ఈ పిచ్చిమారాజు అని ఎన్ని సార్లు అనుకున్నామో! ఇక్కడ పిచ్చిమారాజు అని ఎలా వాడానో అక్కడ అయ్యవారు అని అలానే వాడాను తప్ప వ్యంగ్యాస్త్రం వెయ్యాలని కాదు. వారి ఇద్దరి జీవితాలలోని ఒడిదుడుకులతో కథ నడిచిందే తప్ప సమాజపరంగా వారు కలిగించిన నష్టమేమీ లేదు కనుక అవి వ్యంగ్యాస్త్రాలు వేసేటువంటి పాత్రలూ కాదు.
ఒక రచన చేయడం వెనుక కష్టం నాకు తెలుసు, ఒక చిన్న మాట ఎంతటి ప్రోత్సాహానిస్తుందో కూడా అనుభవమే. అందుకే చదివిన ప్రతి రచనకీ, ముఖ్యంగా నచ్చిన రచనలకు వ్యాఖ్య పెట్టి ప్రోత్సహించడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాను.
గొడవ ఒదిలి పోయిందని రాయడంలో నా ఉద్దేశ్యం ఆవిడ సమస్య ఈయనను వదిలిందని.
సమస్య, గొడవ, వదిలిపోవడం…ఆవిడను మీరు సమస్యగా అనుకున్నారు కానీ, హీరో అనుకోలేదు. బయటినుండి చూసే వారికి వాళ్ళది గొడవలాగా అనిపిస్తుంది. వాళ్ళు ఇలా ఉండొచ్చుగా , అలా చెయ్యొచ్చుగా అని అనడానికి, కనీసం అనుకోడానికి మనకే హక్కూ ఉండదు. అవి వాళ్ళ జీవితాలు.
ఎంతకాలం ప్రేమిస్తూనే ఉంటాడు. ప్రతిగా ఆవిడ ఈయన గురించి ఏమీ చేయక పోయినా, కనీసం మాట్లాడకపోయినా
ఎంతకాలమైనా ప్రేమిస్తాడు. ప్రేమించాడు. మీకూ, నాకూ ఉండే పారామీటర్స్ ను ఫాలో అవ్వడు. అందుకే మీకు వింతగా ఉండొచ్చు.
వాళ్ళ జీవితాలకు వాళ్ళే రాజులు. మనకు బాగున్న రీతిలో ప్రవర్తించరు . మీరనుకున్నట్టో , నేననుకున్నట్టో ప్రవర్తించాల్సిన అవసరం లేదు. ఆ స్వేఛ్చా పరిధిని మనం దాటకూడదని చెప్పాలనుకున్నాను. అందుకే ‘అమ్మవారు, అయ్యగారు, పిచ్చి మారాజు’ లాంటి మాటలు ఎంత పాజిటివ్ సెన్స్ కలిగి ఉన్నా ఒప్పుకోలేదు.
చక్కని కథ ! వివరించక ముందే నాకు జ్యోతిర్మయి గారి భావం అర్థం అయింది, అవే వాక్యాలు నచ్చటంతో సహా. అరే! శైలజ గారు తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నారే అనుకున్నాను. రచయిత్రికి అభినందనలు!
విజయ గారు, థాంక్యూ
ఒక రచన చేయడం వెనుక కష్టం నాకు తెలుసు, ఒక చిన్న మాట ఎంతటి ప్రోత్సాహానిస్తుందో కూడా అనుభవమే. అందుకే చదివిన ప్రతి రచనకీ, ముఖ్యంగా నచ్చిన రచనలకు వ్యాఖ్య పెట్టి ప్రోత్సహించడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాను.
రచన ఎప్పుడూ ఇష్టమే…. కష్టమనుకోలేదు.
ప్రోత్సాహానికి థాంక్యూ వెరీ మచ్
శైలజా !
ఈ కథ లో ఒక విశేషం నాకు బాగా నచ్చింది ..అదేమిటంటే వాన ..కథలో అన్ని ముఖ్య సన్నివేశాలలో వాన పడుతోంది , ఎవరో అడిగారని వాన పడదు ,ఎవరో వెళ్లి పోయారనీ వర్షం ఆగదు.. ఎవరి ప్రమేయం లేకుండా ,ఎవరి కోసమో కాకుండా ,తనకి ఇష్టం వచ్చిన సమయంలో కురుస్తుంది వాన .. వాన మీద కోపగించుకో గలమా ? ప్రేమ కూడా అంతే, అంతా తీసుకునే వారు కొందరు , అన్నీ ఇచ్చే వాళ్ళు మరి కొందరు ..ఆ చెయ్యి ,ఈ చెయ్యి కలిసి సాగే జీవన యానం ..ఇలాగే ఉంటుంది . స్వార్ధం అని ఒకరు అనొచ్చు , తన జీవన మార్గం తను ఎంచుకుందని ఆమె వాదం , తండ్రివి కాబోతున్నావు అని చెప్పి జీవన దానం చేయమని అర్ధిమ్చే బేలత్వమ్ ఆమె లో లేదు ..చూసే వారికి ఆమె లో స్వార్ధం కనిపిస్తుంది ..స్వార్ధం గా జీవితమ్ బాగు చేసుకోవడం తప్పు కాదు కదా ! రీసెర్చ్ కే జీవితమ్ అంకితం చేసిన అతని దీ తప్పు లేదు , రెండు సమాంతర రేఖలు అంతవరకే ప్రయాణం చేయగలవు . క్లుప్తంగా రాసి ..మాకు కథని పూరిమ్చుకునే అవకాసం ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు .మంచి కథ చదివిన తృప్తి నాది .
వసంత లక్ష్మి
వసంత లక్ష్మి గారూ, చదివినందుకు, వ్యాఖ్యానించినందుకు థాంక్సండీ.
కథ కథలా లేదు…జీవితంలా ఉంది..శైలజగారూ మీరు ఇదివరకు రాసిన రచనలు కూడా చదివాను…చక్కగా చదివించే శైలి మీది. ఇద్దరిలో ఎవరిది తప్పు అని చర్చ జరుగుతున్నట్టుంది..కానీ ఎవరివైపు నుండి చూస్తే వారిదే రైట్..జీవితం ఇంద్రధనుస్సు లాంటిది…అన్ని వర్ణాలూ ఉంటాయి. ఉండాలి…కేవలం కొన్నింటికే పరిమితం అవుతామంటే మిగతా రంగులు మిస్ అవుతాయి. చివర్లో అతను రిగ్రేట్ అవ్వడానికి ఆ మిస్సింగే కారణమేమో..ఆమెకు అతని మీద ప్రేమ లేక కాదు కానీ జీవితం చాలా డిమాండ్ చేస్తుంది..ప్రాక్టికాలిటీ ఉంటుంది..అదే వినత ఫాలో అయ్యింది..నాకనిపించినంత వరకూ ఇదీ..ఏమంటారు?
సుమబాల గారూ, మీ కామెంట్ తో నాక్కూడా ఓ క్లారిటీ వచ్చింది. థాంక్యూ.
మీ రచనలు కౌముది లో చదువుతూ ఉండటం వల్లేమో నాకు ఈ కథ జీవితం లానే అనిపించింది .
వినత తప్పు లేదు , దేవ్ తప్పు లేదు . ఇది అంతే . దేవ్ , వినత రెండు జీవితాలు ఒకటి కాదు.
ఈక్వేషన్స్ తో నడిచే ప్రేమలు మన చుట్టూ బోలెడన్ని , ఈక్వేషన్స్ లో ఉన్నామన్న సంగతి కూడా తెలియదు .
వెంకట్ గారూ, చదివినందుకు, కామెంట్ కూ థాంక్యూ.
జీవితాలు ఇలాగే ఉంటాయి, ఇది తప్పు ఇది కరెక్ట్ అని నిర్వచించలేం. ఎవరి ప్రయరిటిస్ వారివే. ఆమెపై ఎంత ప్రేమ ఉన్నా అతనికి తన రీసెర్చ్ ప్రయారిటి. అతన్ని ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నా అతని జీవన విధానం నచ్చన తన దారిలో తను వెళ్ళిపోయింది. తనకేం కావాలో అంత కచ్చితంగా తెలిసిన వినత కొడుకు అవార్డు కోసం దేవ్ ని అడగటం మాత్రం నచ్చలేదు. వినతది స్వార్థం అనను, అతని ప్రేమను అర్థం చేసుకోలేక వెళ్ళిపోయింది అనే నెపం కూడా కాదు. ఒకవేళ ఉండిపోయి ఉంటే, రిసెర్చ్ లో మునిగిపోయిన దేవ్ తో త్యాగమయి అనే పేరైతే వచ్చేదేమో కానీ ఆమె సంతోషంగా ఉండేది కాదు. అసలు వినతది స్వార్థంమేమో అనే ఆలోచన మనకు ఎందుకు రావాలి? దేవ్ వినతతో ఎందుకు వెళ్ళకూడదు, మరి అది స్వార్థం కాదా అనే ఆలోచన ఎందుకు రాదు? వినత కోణంలోనుంచీ కొన్ని పాయింట్స్ రాసి ఉంటే ఇంకా బాగుండేదేమోనండి.
ఆలోచనాత్మకమైన కధ.
వినత కోణంలోనుంచీ కొన్ని పాయింట్స్ రాసి ఉంటే ఇంకా బాగుండేదేమోనండి.
నిజమే. ఒప్పుకుంటాను. పబ్లిష్ అయిన తర్వాత కథ చదివుతుంటే నాక్కూడా అనిపించింది ప్రవీణా. నీ అభిప్రాయానికి థాంక్స్
“చేసే పనిలో ఏదీ కలపలేక ,అన్నీ పోగొట్టుకున్నానని చెప్పు. అతనికి అర్థం అవుతుంది.”
మగవాళ్ళందరూ ఒకేలా ఆలోచించాలి లేదా ఆలోచిస్తారు అన్న ధీమా కనపడుతోంది. మగవాళ్ళకి ఉన్న క్లారిటీ ఆడవాళ్ళకు ఉండడం లేదు. ఎప్పటికి వస్తుందో ?
నీహారిక గారూ, థాంక్యూ.
కథ బాగుంది మేడం.
“ఇన్నాళ్ళూ నీగురించి, వాడికి చెప్పకపోవడం తప్పనిపించేది. ఇప్పుడా ఫీలింగ్ పోయింది. థాంక్స్.”
కథలోని ఈ ఒక్క మాట వినత ను దోషిని చేసింది.
“చేసే పనిలో ఏదీ కలపలేక ,అన్నీ పోగొట్టుకున్నానని చెప్పు. అతనికి అర్థం అవుతుంది.”
ఇది ఇంకా బాగా రాసి ఉండొచ్చనిపించింది. కథలో చాలా ముఖ్యమైన మాటగా నేను ఫీలయ్యాను.
శ్రీకర్ గారూ, థాంక్యూ.
మీరు చెప్పింది నిజమే.
మీరు చెప్పినట్లు నేను కూడా అదే ముఖ్యమైన వాక్యం అనుకున్నాను. ఆ వాక్యానికి ఆల్టర్నేటివ్స్ కొన్ని రాసి చివరికి ఇది ఉంచాను. ఇప్పుడు చూస్తే నాకూ నచ్చ లేదు.
శైలజ గారు మీ కథ చదవడం ఇదే మొదటిసారి.మీ శైలి చదివించేలా చేసింది.కథలోని వ్యక్తుల జీవితాలు బయట చాలామందితో సరిపోలుతాయని అన్పించిందండి.దేవ్ మొదటిసారి తనతో వెళ్ళడానికి ఇష్టపడి ఉండకపోవచ్చు, కాని వినత మల్లి వచ్చి తన నిర్ణయం చెప్పి అతని korikento వినలేదు.నిజంగా ఒక మనిషితో సహచర్యం చేయాలంటే, వాళ్ళ లోటుపాట్లను భరించగలగాలి.తను ముందే వృత్తి లోనే సంతోషముందని ,ఎక్కువ సమయం గడపలేనని చెప్పాడు కదండీ.తానేంటో ముందే తెల్సి, నా ప్రపంచోలికి నువ్వు రాలేవు, నీ లోకంలోకి నేను రాలేను అని ఎలా అన్కోగల్గింది. కొంచెం వివరిస్తారా.
కధ చాలా బాగుంది శైలజగారు. అతని మనసు ప్రేమకు వశం కానీ జీవితం మాత్రం కాదు. ఆమెది ముందు నుంచీ అవకాశవాదమే. ఆ రిలేషన్లో ఆమె కోల్పోయింది తక్కువే
విడిపోదామనే ఆమె నిర్ణయం కూడా తప్పులేదు.ఆమెక్కూడా తన జీవితం ముఖ్యమే.కదా. ఆమె ప్రేమ అతన్ని తన ప్రాణాలు తృణప్రాయంగా చూసేట్టు ప్రేరేపించాయి. ఆఖరికి ప్రాణత్యాగమే చేసాడు.కానీ ప్రేమ కన్నా పరిశోధన ఎక్కువని నమ్మిన వ్యక్తి తన ప్రాధమికాలు మరిచిపోవడం ఆఖర్లో అతని సున్నిత హృదయాన్ని, మనోదౌర్బల్యాన్నీ సూచిస్తుంది. తనకో కొడుకు, వాడి ఉన్నతికి తను సాయం చెయ్యలేని స్థితికి మూల్యం అతని మరణం. అయితే ఇన్నాళ్ళూ అంత మెతకగా ఉన్న వ్యక్తి నోరిప్పి, కొంత పరుషంగా వినుత ని ఎదిరించి తన వాదన వినిపించి ఉంటే బాగుండేదేమో. ఏదయినా ముగుంపు మనసులో విషాద ఛాయల్ని నింపింది.
Sailaja garu prema ante ento chalaa hrudyangaa cheppaaru kudos love j
కథ చాలా బావుంది ….ఏ రిసెర్చ్ ల వల్ల భర్త తనకు దూరం అయ్యాడో …మరి కొడుకు కూడా అదే పంథాలో కష్టపడేలా వినత ఎలా పెంచిందో అర్ధం కాలేదండీ ….అసలు భర్తకు దూరంగా ఎలాగూ తన బ్రతుకు తను బ్రతుకుతోంది …అప్పుడు తన బ్రతుకు లో తనకు ఏదీ అడ్డం కాలేదు కదా,…డివోర్స్ వల్ల సాధించింది ఏమిటో తెలియలేదు …..నాకెందుకో అవార్డు విషయం లో కూడా అప్పటికే నిర్ణయమయి పోయిన వ్యక్తిని కాదని, తనవాళ్ళకు ఇవ్వలేదనే నెపం దేవ్ కూ అంటగట్టబడినట్టే అనిపిస్తోంది …..పైగా తానేమిటో ,తన పనేమిటో అన్నట్టు ఉండే దేవ్ దగ్గరకు తనంతట తనే రావటం…ప్రేమను పంచటం , ఆ తరువాత తృణీకరించటం …ఇదంతా వినత లో నిలకడ లేని తనాన్ని సూచిస్తున్నట్టు అనిపించింది …. వినత ఉద్యోగం మానేసి రమ్మన్నప్పుడు దేవ్ వెళ్లకపోవటం ,దేవ్ రాలేకపోతే వినత ఆగలేకపోవటం….ఇద్దరికీ దాంపత్య జీవనం కన్నా ,వృత్తి ధర్మమే ఎక్కువన్న నైజం సూచిస్తున్నా …ఎందుకో పరిధి దాటి బైటకు రాలేని అశక్తత ఉన్నవాడిని … నైరాశ్యం ,తుఫాన్ లా కమ్మి తనలో చేర్చుకోవటం …కొంచెం బాధ గానే ఉంది ………
‘మనసులో గుబులు, తుఫానులా అలజడి కమ్ముకున్నాయి’. మంచి కథ చదివిన అనుభూతి కలిగింది.
రచయిత్రికి అభినందనలు