ఎదురు చూస్తున్న పుస్తకం…

12 001

కూనపరాజు కుమార్

~

2004 అగస్టులో మిత్రుడు శంకర్‌తో కలిసి జె.ఎఫ్.కె విమానాశ్రయానికి బయలుదేరాను. ఓ అరగంట ఎదురుచూపులు తరువాత వాళ్లిద్దరూ బయటికి వచ్చారు..” న్యూయార్క్ నగరానికి స్వాగతం” అని ఓ పూలగుత్తిని ఎం.ఎస్ గారికి ఇచ్చి కౌగలించుకొన్నాను. ప్రక్కనే వున్న “సయాజీ షిండే’గారికి షేక్‌హ్యాండ్! ఇక పండుగ ప్రారంభం అయ్యింది. అప్పటి దేవదాసు(కొత్తది) సినిమా షూటింగ్ కోసం ఇద్దరూ వచ్చారు. వాళ్లు అప్పటికే ‘శాన్‌ఫ్రాంసిస్కో’, ‘వాషింగ్‌టన్ డి.సి నగరాలలో షూటింగ్ పూర్తి చేసుకొని న్యూయార్క్ వచ్చారు.

ఖాళీ దొరికినప్పుడల్లా ఎంజాయ్‌మెంటు. ముందు వర్జీనియాలో గల “లూరే కేవరిన్స్” కు వెళ్లాం. అవి బుర్రా గుహలు కంటే చిన్నవే కాని వాటి నిర్వహణ చూసి ముచ్చటపడ్డారు.  రోడ్లు, రైల్వే, వీధులు, పార్కులు ఇవన్నీ చూసి “మన దేశం కూడా ఇంత అభివృద్ధి ఎప్పుడౌతుందో” అని నిట్టూర్చారాయన. “బఫెలో”లో విమానం దిగి ఓ వ్యాన్‌ను అద్దెకు తీసుకొని బయలుదేరాం. ఇంతలో ఓ వంతెన దాటుతుంటే ఇదేంటి అని అడిగారు. ఇది జలపాతం వైపు ప్రయాణం చేస్తున్న నీరు.తరువాతే నయాగరా అన్నాను. అక్కడకు చేరి ఆ దృశ్యాన్ని ఆస్వాదించి పరవశించిపోయారు. మరల న్యూయార్క్ వచ్చాక టి.ఎల్.సి.ఏ వాళ్లు ఓ సాయంత్రం ఎం.ఎస్ కు సన్మానం ఏర్పాటు చేసారు. ఎం.ఎస్ గారు వెంటనే అప్పటికప్పుడు ఓ “స్కిట్” తయారు చేసి మా అందరితో వేయించారు. అందులో షిండే, మేం కొంతమంది పాల్గొన్నాం. సూపర్ హిట్ అయ్యింది. తెలుగువారితో హాలు కిటకిటలాడింది. ఆయన్ జోకులు కడుపుబ్బ నవ్వించాయి. ఆయనసాహిత్య జ్ఞానం వినిపెద్దలు ఆశ్చర్యపోయారు.

ముందొకసారి అమెరికా వచ్చినప్పుడు 179 స్ట్రీట్  సబ్‌వే స్టేషన్‌లో  రైలెక్కి మన్‌హటన్ వెళుతున్నాం. ట్రైన్‌లో ఓ నల్లజాతి అతను పరిచయం అయ్యాడు. మీరు ఇండియన్సా? అని ఎం.ఎస్‌ను అడిగాడు. మీకు ఎలా తెలుసు? అంటే పోలికలు బట్టి తెలుస్తోంది అన్నాడు. మీకు మాదేశం వాళ్లు ఎవరైనా తెలుసా? అని ఆయన అడిగారు. “తెలుసు.. గాంధీ, గవాస్కర్, ఈ మధ్య సచిన్” అన్నాడు. ఎం.ఎస్.కు ఆశ్చర్యం వేసింది. “నేను కరీబియన్ నుంచి వచ్చా! అందుకే క్రికెట్ అంటే ఇష్టం. మీ దేశానికి శాంతియుతంగా స్వాతంత్ర్యం తెచ్చిన గాంధీ కూడా ఇష్టం” అన్నాడు. ఎం.ఎస్ నా వంక టర్న్ ఇచ్చి “చూడవయ్యా.. ప్రపంచం గాంధీని నెత్తిన పెట్టుకుంటే మనవాళ్ళేమో అవహేళన చేస్తున్నారు” అన్నారు.

కట్ చేస్తే.. 2011 ఫిలిం చాంబర్ వద్ద ఎదురు చూపులు. కొద్ది సేపటికి గచ్చకాయ రంగు ఇన్నోవా కారు వచ్చింది. లోపల ఎం.ఎస్ గారితోపాటు నల్ల కళ్ళజోడు పెట్టుకొన్న సుబ్బరాజు, గుంటూరు నారాయణగారు వున్నారు. నేను కూడా ఎక్కాను. నా చేతిలో’సోనీ వాయిస్ రికార్డర్’. కారు కదలగానే ‘ఇక ప్రారంభిద్దామా? గురూజీ!’ అన్నాను. ఒక్క నిమిషం ఆగవయ్యా బాబూ! అని కొంచెం సర్దుకొని ప్రారంభించారు.ఆయనతో కలిసిన ప్రతీసారి అనేక అనుభవాలు చెప్పేవారు. ఓసారి గురూజీ మీ స్వీయ చరిత్ర వ్రాస్తే బావుంటుంది అని అడిగా! ‘నాది అంత గొప్ప చరిత్ర కాదు. నేను అంత గొప్పవాణ్ని కూడా కాదు’ అన్నారు. కనీసం మీ అనుభవాలు అయినా వ్రాయండి అన్నా..! సరే అలాగైతే నువ్వే రాయి అన్నారు. అలా ప్రారంభం అయింది ఈ రికార్డింగ్. ఈ వంకతో ఖాళీ దొరికినప్పుడల్లా మాకో సంబరంలా కొనసాగింది. ఎంతవరకు వచ్చాం అన్నారు. “మీ మొదటి ప్రేమ వరకు” అన్నాను. నీకో విషయం తెలుసా నాకు మూడుసార్లు పెళ్లయింది అన్నారు. నేను ఆశ్చర్యంతో “సార్” అని అరిచాను. కంగారుపడకు.. మా ఆవిడతోనేలే! అన్నారు తాపీగా.”చూడు దేవుడికి ఏటేటా పెళ్లి చేస్తారు. ఆయన ఏమైనా కలలోనికి వచ్చి నాకు పెళ్లి చేయండి! నాకు పెళ్లి చేయండి!! అని అంటాడా? ఏదో భక్తుల అభిమానం. అలాగే మొదట నేను చేసుకొన్నాను. తరువాత ప్రజలకోసం” అన్నారాయన. టెన్షన్ పెట్టకండి. వివరంగా చెప్పండని వేడుకున్నాను.

రచయిత కూనపరాజు కుమార్ తో ఎమ్మెస్

రచయిత కూనపరాజు కుమార్ తో ఎమ్మెస్

నేను పత్తేపురంలో భాషాప్రవీణ చదివే రోజుల్లో నా జూనియర్ కళాప్రపూర్ణను ప్రేమించాను. చదువు పూర్తి అవ్వగానే తనను తీసుకుని ఇంటికి వచ్చాను. మా నాన్న ఓ లెంపకాయ ఇచ్చి బయటకు పంపేసాడు. ఇక దిక్కు తోచక ‘చిన తిరుపతి’ వెళ్లాం. అప్పటికి తెల్లవారుజాము నాలుగు గంటలు అయ్యింది. గుడిద్వారాలు తెరిచేటప్పటికి ఇంకా చాలా సమయం పడుతుంది. సరే అని ఆ సింహద్వారం గుమ్మంపై కూర్చుని కళాప్రపూర్ణకు తాళి కట్టేసా!. వెంటనే బయలుదేరి మా గురువుగారు పరుచూరి గోపాలకృష్ణగారింటికి వెళ్లిపోయాం. ఆయన అన్నారు… ఇలా కాదని మాకు రెండోసారి దండల పెళ్లి చేసి రిజిష్టర్ చేయించారు. ఇక మూడోసారి, నా మొదటి టీచర్ ఉద్యోగం ‘వేండ్ర’ స్కూల్లో చేసాను. అక్కడొకసారి గ్రామ పెద్దలు నన్ను పిలిపించి, ఏమయ్యా ఎవరినో లేపుకొచ్చి ఇక్కడ కాపురం పెట్టావంట. ఇది సబబా? అని అడిగారు. ముందు కోపం వచ్చి అడ్డం తిరిగాను. తరువాత తాపీగా జరిగింది చెప్పాను. వాళ్లు మెత్తబడ్డారు. ఈ పెళ్లిల్లేమి ఒప్పుకోం. మరల శాస్త్రోక్తంగా మేమే చేస్తాం అన్నారు. నేను ఒప్పుకోనన్నారు. మా స్కూలులో టీచర్లు అన్నారు కాదు మేం చేస్తాం అని. ఇలా నా మూడో పెళ్ళి భీమవరం గుళ్ళో వైభవంగా జరిగింది. అన్నారు. ఇలా చాలా రోజులు,నెలలూ గడిచాయి.

క్యారేజీలు పట్టుకొని కొల్లేరు ‘గాబు కోత’కు వెళ్లడం, వ్యవసాయ పనులకు వెళ్లడం, స్కూల్‌లో చదువుకోవటం, చిన్న చిన్న దొంగతనాలు, చిలిపి చేష్టలు, పత్తెపురంలో భాషాప్రవీణ చదివే రోజులు, గాంధీ, కాళిదాసు, శరత్‌బాబు పుస్తకాలు.. కాలేజీలో పరుచూరిగారు రచించిన నాటకం వేయడం. స్కూల్ టీచర్‌గా, కాలేజీ లెక్చరర్‌గా ఆంధ్రా యూనివర్సిటీలో నాటకం, మద్రాసు ప్రయాణాలు, సినిమా కష్టాలు, మొదటి సినిమా, మొదటి నంది. ఆయన జీవన ప్రయాణవీచికలో ములిగితేలాం.. అనుభవించి పలవరించా. ఇదో మహా ప్రహసనంలాగా సాగింది. చివరికి సినిమా లిష్టులు, ఫోటోలు సేకరించి పుస్తకం తయారయ్యింది.

కానీ, సంక్రాంతి పండుగ వచ్చేసింది. గురూజీ! నా రొయ్యల చెర్వు దగ్గర ఓ బుల్లి ఫారం హౌస్ కట్టాను. మీరొచ్చి ఓపెన్ చెయ్యాలి అని రిక్వెస్ట్ చేసాను. ఆయన ఒప్పుకొని జనవరి 13న వచ్చి రిబ్బన్ కట్ చేసారు. పూర్తి ఇంటి భోజనం చేసారు. ఆనందంగా గడిపి భీమవరం వెళ్లిపోయారు. ఎక్కడెక్కడో తిరిగి అనారోగ్యంతో భీమవరం హాస్పిటల్‌లో చేరారు. చివరకు గుండె, కిడ్నీలు సరిగా పని చేయడం లేదని హైదరాబాద్ తీసుకువెళ్లారు. ఇంకేముంది. 23న చెట్టు  నుండి చిరుగాలికి రాలిన పువ్వులా సునాయాసంగా వెళ్లిపోయారు. గతించిన కాలపునీడలు మా చుట్టూ తిరుగుతున్నాయి. ఆయన స్నేహసౌరభాన్ని అనుభవించిన వారమంతా దిక్కులేని పక్షుల్లా విలవిలాడుతున్నాం.

ఆయన అనుభవాల జ్ఞాపకాలను గుండెల్లో పెట్టుకొన్న “ఎం.ఎస్.నారాయణ జీవన పోరాటం” పుస్తకం విడుదల కోసం ఎదురుచూస్తోంది. జనవరి 23న (ఆయన ప్రధమ వర్ధంతి) బరువుకళ్లతో, రిక్తహస్తాలతో, నిట్టూర్పులతో మిత్రులందరూ మరోసారి కలుసుకోవాలి.

(కూనపరాజు కుమార్ ..ఎం.ఎస్.నారాయణగారి జీవిత చరిత్ర రచయిత)

 

మీ మాటలు

  1. వెంకట్ కొండపల్లి says:

    కుమార్ కూనపరాజు గారు,

    ఎం ఎస్ నారాయణ గారి జీవిత చరిత్రను రచించినందుకు ధన్యవాదాలు. మేము ఈ పుస్తకం ఎక్కడ కోనగలమో తెలియ చేయగలరా (విడుదల అయిన తరువాత)?

  2. Mythili Abbaraju says:

    ఎం. ఎస్. నారాయణ గారు మా ఇంట్లో అం దరికీ చాలా చాలా ఇష్టమైన నటులు. మా అబ్బాయి ..[చాలా గట్టివాడనిపించుకునేవాడు] , దిగులు పడిపోతాడు ఆయన్ని తలుచుకుంటే :(

Leave a Reply to వెంకట్ కొండపల్లి Cancel reply

*