మొలకలు

 

–      ముకుంద రామారావు

~

 

నా భుజాలమీద

సూర్యుడి చేతులు

పగలంతా

నన్ను ముందుకు తోస్తూనే ఉన్నాయి

***

నా లోలోతుల్లోకి పోయే ప్రయత్నంలో

నాకు తెలియకుండా

నాలోకి ఎందరిని తీసుకుపోతుంటానో

నా సాయం లేకుండా వాళ్లకు వాళ్లే

బయటకు రాగలరో లేదో

ముణిగిపోతున్న నావలోలా వాళ్లుంటారు

బయటకు లాగే ప్రయాసలో నేనుంటాను

****

నీ దుఃఖం లానే బహుశా

అక్కడ కుండపోతగా వర్షం

ఇక్కడ దానికి నేను తడిసి ముద్దవుతున్నాను

ఎంత ఎండగా ఉందో ఇక్కడ

వచ్చేయకూడదూ

నీ కన్నీరంతా ఆరిపోయి

ఆవరైపోతుందేమో

***

రహస్యాల స్థావరం చీకటి

చీకట్ల నిధి రాత్రి

కనిపించని ఎవరి ఆలింగనమో

చీకటి గాలి

***

ఏదో స్పర్శ

ఎవరిదో తెలిసినట్టే ఉంటుంది

పేరు గుర్తు రాదు

అర్ధరాత్రెప్పుడో చటుక్కున గుర్తొస్తుంది

లేచి చూస్తే

స్పర్శ పేరు ఏదీ గుర్తురాదు

***

రాత్రంతా

కొమ్మకొమ్మల్నీ దాటుకుంటూ

ఎన్ని కొమ్మలమీద వేలాడుతూ

కనుమరుగవుతాడో చంద్రుడు

*

 

మీ మాటలు

  1. U Atreya Sarma says:

    సున్నితమైన చక్కటి ఊహాత్మక చిత్రాలు. అభినందనలు మీకు ముకుంద రామారావు గారూ.

Leave a Reply to U Atreya Sarma Cancel reply

*