9/11, నా నైల్ కటర్!

 

సుధా శ్రీనాథ్ 

 

sudhaమా ఊరి వైపు కొన్ని సముదాయాల్లో ఏడూ పదకొండనే expression ఎక్కువగా వాడుకలో ఉంది. కర్నాటక సరిహద్దుల్లో ఉన్నాం కాబట్టి ఇది అక్కడ్నుంచి అనువాదమై వచ్చిందనుకొంటా. నిరుపయుక్తం లేక సర్వనాశనమనే అర్థంతో దీన్ని వాడుతారు.

పాండవుల ఏడు అక్షౌహిణుల సైన్యం మరియు కౌరవుల పదకొండు అక్షౌహిణుల సైన్యం కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో పూర్తిగా నాశనమై పోయాయి; దానికి తోడు కురు వంశంలోని తమ బంధువర్గమంతా చంపబడిందని యుద్ధంలో గెల్చిన పాండవులకు ఏ విధమైన సంతోషమూ కల్గలేదనేది సూచిస్తూ మొదలయ్యిందట ఈ వాడుక. ఈ ఏడూ పదకొండనే వాడుక తెలుగువాళ్ళందరికీ తెలుసో, తెలీదో నాకు తెలీదు. అయితే నైన్ ఇలెవన్ లేక నైన్ ఒన్ ఒన్ అన్నామా తక్షణమే దాని అర్థం అమేరికాలో ఉన్న తెలుగువాళ్ళకే కాదు, అమేరికాలో ఉన్న ప్రతియొక్కరికీ తెలుసు. ఎందుకంటే అది అమేరికన్ ఎమర్జెన్సి హెల్ప్ లైన్. ఏదే విధమైన కష్టాలకి, ఏ సమయాల్లోనైనా కానీ మనం ఫోన్‌లో 911 నొక్కి, వారికి తెలిపామంటే మనకి సహాయం ఆఘమేఘాల మీద వచ్చేస్తుంది. అమేరికాలోని ఈ సహాయవాణి వ్యవస్థ మరియు సమయానికి సూక్త సహాయం అందించే వారి చాకచక్యతల ట్రైనింగ్ ప్రపంచంలో ఇంకే దేశంలోనూ లేదని నా అనేక విదేశీ స్నేహితులు చెప్పగా తెల్సింది.

2001 తర్వాత 911 (నైన్ ఇలెవన్) అంటే ఇంకో అర్థం కూడా మొదలయ్యింది. ఇప్పుడు నైన్ ఇలెవన్ అన్నామా తక్షణమే అమేరికన్స్ అందరికీ గుర్తొచ్చేది సెప్టెంబర్ పదకొండు, 2001. అమేరికాలోని న్యూయార్క్ నగరంలో ఉన్నట్టి, ప్రపంచంలో అప్పటికి అత్యధిక ఎత్తున్న కట్టడాలైన world trade centerకి చేరిన రెండు టవర్స్ నేలగూలిన దినమది. అది భూకంపంవల్ల గానీ లేక కట్టడానికి చవక సామగ్రి వాడినందువల్ల గానీ లేక చవక పనితనం వల్ల గానీ కాలేదు. కొందరు ఉగ్రవాదులు/దుష్కర్ములు అమేరికా దేశపు విమానాలనే అపహరించి వాటినే ఆత్మహత్యాబాంబులుగా వాడి ఆ రెండు బృహత్ కట్టడాలను ధ్వంసం చేశారారోజు.  ఆ కరాళ కృత్యం వేలకొద్దీ అమాయకులను బలి తీసుకొని వట్టి అమేరికా దేశవాసుల్నొక్కటే కాదు మొత్తం ప్రపంచాన్నే భయ భీతులై వణికేట్టు చేసింది. మొత్తం నాలుగు నగరాల్లో ఒకే సారి విమానాలనుపయోగించి ఇట్లాంటి దాడులు చేసిన రోజది. తక్షణమే అమేరికా రక్షణ కార్యాలయం భద్రతాస్థాయిని పెంచి, ప్రజాభద్రతను ఒక పెద్ద సవాలుగా తీసుకొని, అప్రమత్తంగా ఉండి దేశప్రజల భద్రతకు ముప్పు రాకుండా కాపాడేందుకని నిర్విరామంగా కృషి చేసింది. మేమప్పుడు అమేరికా దేశపు టెక్సస్‌లో ఉన్న డాలస్ నగరంలో నివసించే వాళ్ళం.

నేను ప్రతి సాయంత్రం మా పాపను ఇంటి ప్రక్కనే ఉన్న వాగు దగ్గర కానీ లేక పోతే swimming pool వైపుకు కానీ ఆటాడేందుకు తీసుకెళ్ళేదాన్ని. మా ఇల్లు DFW airport నుంచి సుమారు పది మైళ్ళ దూరంలో ఉండింది. మా ఇంటి చుట్టుపక్కల నిలబడితే ఆకాశం నుండి రన్‍వేకు దిగేటటువంటి విమానాలు మరియు రన్‍వే నుండి ఆకాశానికెగిరే విమానాలు కూడా చక్కగా కనిపించేవి. డాలస్ ప్రపంచంలోని అతి పెద్ద విమానాశ్రయాల్లో ఒకటి. రోజుకు సుమారు ఏడు వేలు విమానాల రాకపోకలను నిర్వహించే సామర్థ్యంతో సకల ఆధునిక సౌకర్యాలతో కూడిన సమర్పకమైన వ్యవస్థ ఉన్నట్టి విమానాశ్రయమది. వీటిలో నాగరికుల స్వదేశీప్రయాణానికని అంటే అమేరికాలోని అన్ని ముఖ్య పట్టణాలకు వెళ్ళి వచ్చే విమానాలు కొన్నయితే, అంతర్రాష్ట్రీయ దూరాలు క్రమించే విమానాలు మరి కొన్ని. వీటితో పాటు సరుకుల్ని రవాణా చేసే విమానాలూ కూడా చాలా ఉన్నాయి. కాబట్టి ప్రతి రోజు ఏ సమయంలోనైన ఆకాశానికి ఎగిరే విమానాలు మరియు ఆకాశం నుండి దిగే విమానాలు కనపడ్డం సర్వసాధారణం.  నేను పాపకు కూడికలు, తీసివేతలు నేర్పేందుకు కొన్ని సార్లు చుట్టూ ఉన్న పువ్వులు, మొగ్గులూ వాడితే కొన్ని సార్లు ఆకాశంలో ఏరుతూ, దిగుతూ ఉన్న విమానాలను కూడా వాడేదాన్ని. పాపకు విమానాలతో లెక్కలు చేయడం భలే ముచ్చటగా ఉండేది.

అయితే ఆ రోజు సాయంత్రం ఆకాశంలో ఒక్క విమానమూ కనపడ లేదు. అక్కడొక్కటే కాదు, పూర్తి అమేరికా దేశపు ఆకాశంలోనే ఎక్కడా విమానాలుండలేదు. ఎందుకంటే ప్రజల సురక్షతా అంగంగా ఆ రోజు అమేరికా దేశపు ఆకాశ వీధుల్లో ఎగురుతున్న అన్నీ విమానాలూ భూస్పర్షం చేయాలని అమేరికా ప్రభుత్వం ఆదేశించింది. విమానాల కోసం ఆకాశంలో వెదుకుతున్న మా పాపకు దాని గురించి ఎలా చెప్పాలో, ఏం చెప్పాలో తోచలేదు. తన ప్రశ్నలకు బదులివ్వడం కష్టమై చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించింది. ఏదో కారణం చెప్పి త్వరగా ఇంటికి తీసుకొచ్చేశాను.

ఆ రోజు జరిగిన ఘటనను ఒక హెచ్చరికా గంటగా భావించి అమేరికన్ ప్రభుత్వం దేశపు భద్రతా వ్యవస్థల్లో చాలా మార్పులు, చేర్పులూ చేసింది. దేశ ప్రజల సురక్షత కోసమనే ఒక కొత్త ప్రభుత్వ శాఖను అస్తిత్వానికి తెచ్చి, సార్వజనిక ప్రదేశాల్లో అనేక కొత్త విధానాల ద్వారా రకరకాల తనిఖీలు ప్రవేశ పెట్టి మార్గదర్శకాలను జారీ చేసింది. కొన్ని చోట్లయితే విదేశీయుల్లాగ కనబడే అందర్నీ అనుమానాస్పదంగా చూడటం, వారి పట్ల మళ్ళీ విపరీతంగా తనిఖీ చేయడం కూడా జరిగింది.

అన్యాయాన్నీ, అక్రమాల్నీ, అత్యాచారాల్నీ అరికట్టడానికి ఐకమత్యం అత్యవసరమన్న విషయం ఆ సమయంలో అమేరికన్స్ నిరూపించారు. ప్రభుత్వమిచ్చిన అన్ని ఆదేశాలనూ అక్షరాలా పాటించాలనే పట్టుదల మేం చూసిన ప్రతియొక్కరిలోనూ ఉట్టిపడుతూండేది. దేశప్రేమంటే ఇలా ఉండాలి అనిపించేది. చిన్న పిల్లల మనసుల్లో ఈ వార్తల వల్ల భయం గూడు కట్టుకోకూడదని ప్రథమ మహిళగా ఉన్న శ్రీమతి లారా బుష్ ఎలెమెంటరి స్కూల్ పిల్లలకు ప్రత్యేకంగా ఒక లేఖ పంపారు. జరిగిన దానికి చింతిస్తున్నామని, ఈ సమయంలో ఏ విధమైన భయము, సంశయాలు మనసులో ఉంచుకోకుండా ఒకరికొకరు స్నేహ సౌహార్దతలతో ఉంటూ, మంచి మనుషులుగా మెలగాలని మరియు మనసులో ఏ ఆతంకాలూ వద్దని రాసిన ఆ ఉత్తరం పాప స్కూల్‌నుంచి తెచ్చింది. అది చదివి పరమాశ్చర్యమయ్యింది. అతి సున్నితమైన పిల్లల మనసుకు, వారి భావాలకు ఇచ్చిన ప్రాముఖ్యతను చూసి ఏదో ఒక పవిత్ర కార్యాన్ని ప్రత్యక్షంగా చూసిన కృతార్థ సాక్షీ భావన మాదయ్యిందంటే అతిశయోక్తి కాదు. ఊరన్నాక పెంట కుప్ప ఉండే ఉంటుందన్నట్టు తప్పుడు అభిప్రాయాల మూలంగా ఒకటి రెండు విద్వేషకారి ఘటనలు అక్కడక్కడ జరిగాయి, అయితే మంచికి పోల్చితే అవి చాలా తక్కువ.

ఆ ఉగ్రవాదుల దుష్కృత్యం వల్ల ఎచ్చెత్తుకొన్న ప్రభుత్వం నాగరికుల సురక్షత కోసం నాగరిక మరియు వాణిజ్య విమానయానంలోనైతే నాటకీయ మార్పులను తెచ్చింది. ప్రయాణికులను మరియు వారి చేతిసంచులను లోహపు యంత్రాల ద్వారా చూసిన తర్వాత మళ్ళీ వ్యక్తిగతంగా కూడా తనిఖీ చేసి ఆయుధంగా వాడేందుకు సాధ్యం కావచ్చనుకొనే అన్ని వస్తువులనూ అడ్డుకొంది. ఈ తనిఖీలు రోజు రోజుకూ ఎక్కువవుతూనే పోయాయి. విమానంలోని కాక్‍పిట్ సురక్షత కోసం ప్రత్యేక భద్రతావ్యవస్థల్ని చేకూర్చారు. ప్రయాణికుల చలనవలనాల్ని గమనించి పరీక్షించేందుకని సరికొత్త తంత్రజ్ఞానంతో ఉన్న యంత్రాలు, వ్యక్తిగత పరీక్షలు, ఎక్కువ నియమాలూ కూడా వచ్చి అదనంగా రెండు గంటల సమయం వీటికని కేటాయించాల్సి వచ్చింది. ప్రయాణికుల్లో విమానయానమంటేనే భయము, చిరాకూ ఎక్కువయ్యాయి.

జాకెట్, శూస్ విప్పి X-ray detector ద్వారా తనిఖీ చేయడం కూడా మొదలయ్యింది. పదునుగా ఉన్న చాకు, కత్తెరలాంటివి విమానం లోనికి తీసుకెళ్ళేందుకు నిషేధింపబడ్డాయి. ఏయే రీతిన ఉగ్రవాదులు దుష్కృత్యాలకు తలపెట్టొచ్చని వివిధ కోణాల్నుంచి ఆలోచించి అటువంటి వాటిని అడ్డుకొనేందుకు ఆయారీతుల్లో సురక్షతాక్రమాల్ని అన్ని ప్రదేశాల్లోనూ జారీ చేశారు. విమానంలో ప్రయాణికుల ద్రవ్య పదార్థాల నిషేధమూ ఆ పట్టికలో చేరింది. అనుమానం వస్తే భద్రతాధికార్లు ప్రయాణికులను రెండ్రెండు సార్లు తనిఖీ చేయడం కూడా జరుగుతూండేది. ఇవన్నీ ఒక్కో సారి ఆక్రోశం కల్గ జేసి, వివాదాలు సృష్టించి, గొడవలైన ప్రసంగాలు కూడా జరిగాయి. అయితే ప్రజాసంక్షేమాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకొని ఇవి మన మంచికే అనే వాదమే ఆఖరుకు గెలిచేది. సురక్షత జీవితంలో ఒక ప్రముఖమైన అంగం.  అది లేక పోతే జీవితంలో శాంతి సమాధానాలుండవు. అందుకే, ఇరు రాజకీయ పక్షాలు ఒక్కుమ్మడిగా ఏకీభవించి దేశభద్రతనే మూల మంత్రంగా భావించి ఆ దిశకు సమాన భాగస్వాములై కృషి చేశాయి.  రోజుకొక కొత్త తనిఖీ విధానం జారీ అయి ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నా కూడా ఆఫీసర్లకు తాము చేపట్టిన వృత్తి పరంగా ఉన్న నిబద్ధత అభినందనార్హం. మొత్తానికి అందరూ కొత్తగా ప్రవేశ పెట్టిన నియమాలను పాటించడం వల్ల మళ్ళీ అట్లాంటి అహితకర ఘటనలు దేశంలో జరగకుండేట్టు చూసుకొని ప్రభుత్వం శాంతి భద్రతలను కాపాడింది.

ఇంతగా పీఠిక ఎందుకు వేశానంటే నాదైన ఒక చిన్ని విశేషానుభవాన్ని మీతో పంచుకోవాలని. మేం ప్రతి సంవత్సరం ఏప్రిల్ – మే నెలల్లో భారత దేశానికి ప్రయాణం పెట్టుకొనే వాళ్ళం. అప్పుడిక్కడ పిల్లలకు బడి సెలవు కాబట్టి మా పాప కజిన్స్‌తో బాగా ఆటాడేందుకు అవకాశం దొరికేది. ఆ సంవత్సరమూ ఎప్పటిలా మేం సెలవులకని ఊరికి బయలుదేరాం. విమానాశ్రయంలో ప్రయాణికుల సురక్షత కోసం నేపథ్యంలో ఎన్నో రకాల కొత్త ప్రకటనలు చేస్తున్నారు. యథా ప్రకారం మా సూట్‍కేసులను ఎక్స్ రే కళ్ళతో చూసిన తర్వాత వాటిని తెరచి కూలంకుశంగా పరీక్షా దృష్టితో తనిఖీ చేశారు.

 తర్వాత మా హ్యాండ్‌బ్యాగుల్ని X-ray detector మూలకంగా పంపినప్పుడు మా ఆయన శేవింగ్ సెట్నుంచి కత్తెర తీసి, దాన్ని విమానంలోకి తీసుకెళ్ళేట్టులేదన్నారు. నా బ్యాగ్లో కూడా ఏదో పదునైన వస్తువు ఉందని వెదికి తుదకు బయటికి తీశారు ఒక చిన్ని నైల్‍కటర్ని. దాంట్లో ఒక చిన్ని చాకు ఉన్నందువల్ల విమానంలోనికి నైల్‍కటర్ తీసుకెళ్ళేందుకు అనుమతి లేదని అక్కడి భద్రతాధికారి నాకు తెలిపారు. అది మా నాన్నగారు నాకు చిన్నప్పుడు కొనిపెట్టిన ఒక చిన్ని నైల్‍కటర్. అది బాగా పదునుగా ఉండి, గోర్లను చాలా బాగా కత్తరించేది. అందుకని దాన్ని నేను చాలా జాగ్రత్తగా కాపాడుకొనొచ్చాను. అది నా బ్యాగ్‌లో కూర్చొని నా జతలో నేను వెళ్ళిన పాఠశాలకు, కాలేజికి కూడా వచ్చింది.  నేను మానసగంగోత్రిలో చదివినప్పుడు మరియు టాటా ఇన్‍స్టిట్యూట్‍లో చదివేటప్పుడు కూడా నాతోనే ఉండింది.

నేను ఎక్కడికెళ్తే నాతో అక్కడికొచ్చి సహాయపడిన నా నేస్తమది. అందుకే నాతో అమేరికాకొచ్చింది, ఇప్పుడు కూడా నాతో ఉంది నా జీవన సంగాతిలాగ. దాంట్లో ఉన్న చిన్ని చాకు నాకు ఎన్నో చోట్ల యాపిల్ మరియు జామ పండ్లు తరిగేందుక్కూడా ఉపయోగపడింది. అది నాతో ఎన్నో విమానయానాలు కూడా చేసింది. మొత్తానికి అది నాకు అచ్చుమెచ్చైన నైల్‍కటర్. అది నాతో ఉన్న సుమారు ఇరవై ఏళ్ళలో నా స్నేహితులెందరో కూడా దాన్ని వాడి మెచ్చుకొన్నారు. ఆఖరుకు నా ఈ నేస్తానికి విదాయం చెప్పాల్సిన సమయమొచ్చిందని బాధయ్యింది. మా ఆయనేమో తన కత్తెరని అక్కడే పడేశారు. వేరే దారి లేక, నా నైల్‍కటర్ని కూడా అక్కడే పడేయాలి కదాని దాన్ని ఆ భద్రతాధికారి నుండి తీసుకొని నా పిడికిట్లో ఉంచుకొని ఒక క్షణం భావుకురాలినై కళ్ళు మూసుకొని మనసులోనే దానికి వీడ్కోలు చెప్పి మళ్ళీ అతనికిచ్చేశాను.

అతి సామాన్యమైన చిన్ని నైల్‌కటర్ అని అతననుకొన్నాడేమోనని అసలు విషయం అతనితో చెప్పాను. మా కళ్ళ ముందే ఇలాంటి నిషేధింప బడ్డ లోహపు వస్తువులను ఒక ప్రత్యేకమైన చెత్త బుట్టలో వేయడం చూశాను. అందులోని స్టీల్ వస్తువులన్నీ మిరమిర మెరుస్తున్నాయి. మా ఆయన కొత్త కత్తెర కూడా అందులోనే వేయబడింది. ఆ బుట్టలో చిన్ని చిన్ని నైల్‌కటర్స్, ప్లక్కర్స్, కత్తెరలు ఉండటం చూసి దీనిక్కూడా అదే గతి పడుతుందనుకొన్నాను. ప్రయాణికుల రక్షణ కోసం అన్ని నియమాల్ని పాటించేలా చూడటం మా కర్తవ్యం కాబట్టి మీ మనసుకు నొప్పి కల్గిస్తున్న మమ్మల్ని క్షమించండంటూ ‘సారీ’ చెప్పాడతను. అమేరికన్లకు మనకంటే మంచి మాటకారితనముందని నా అభిప్రాయం. వారి శిక్షణ పద్ధతులు చిన్నప్పుడే అందరికీ మంచి సంవహనా కౌశల్యాన్ని సహజంగా పెంపొందేట్టు చేస్తాయని మా పాప స్కూల్లో ఉన్నప్పుడు గమనించాను. ఎన్నో సన్నివేశాల్లో వారి మాటలు ఇష్టమైనప్పుడు నాకు సుమతి శతకంలోని పద్యం

ఎప్పటికెయ్యది ప్రస్తుత

మప్పటికా మాటలాడి అన్యుల మనముల్

నొప్పించక తా నొవ్వక

తప్పించుకు తిరుగు వాడే ధన్యుడు సుమతీ|

గుర్తొచ్చేది. ఇప్పుడు కూడా అతను నాకు ఎంత చక్కగా చెప్పారంటే ఇట్లాంటి సందర్భంలో ఒక చిన్ని నైల్‍కటర్ కోసం నేనంతగా బాధపడకూడదని నన్ను నేనే సమాధానపరచుకొన్నాను.

మేమెక్కాల్సిన విమానానికని ఉన్న ద్వారం వద్ద సెక్యూరిటి లౌంజ్‌లోకెళ్ళి కూర్చొని సుమారు అర్ధ గంట సమయం అయ్యుంటుంది. నా నైల్‍కటర్ తీసుకొన్న సెక్యూరిటి ఆఫీసర్ పరుగులతో వచ్చి నా చేయి లాగి అరచేతిలో ఏదో పెట్టారు. అతడి కళ్ళలో ఆనందం! అతని ముఖంపై ఏదో సాధించానన్న సంతోషం! అతడు నా చేతిలో ఉంచింది నా నైల్‍కటర్ ఉన్న ఒక చిన్ని పాలిథిన్ బ్యాగ్!

“We do respect your feelings for your family, M’am. I explained to my boss that this was a gift from your dad which you have treasured for 2 decades. He allowed me to remove the knife from this and return it to you.” అన్నారు. నేనడక్కపోయినా నా చిన్ని నైల్‍కటర్ మళ్ళీ నాకు దక్కేలా చేసిన ఆ ఆఫీసర్ మానవీయతకు అంజలీహస్తంతో థ్యాంక్స్ చెప్పాను. “namaste M’am! Have a nice trip home! ” నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడతను. జరిగింది జీర్ణించుకోవడానికి నాకు కొన్ని నిమిషాలు పట్టింది.

నాకూ ఆ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్‌కూ ఏ విధమైన పరిచయమూ లేదు. రోజూ అతను చూస్తున్న వందలాది భారతీయ ప్రయాణికుల్లో నేనూ ఒక సామాన్య ప్రయాణికురాలినంతే. ప్రతి చిన్న విషయాన్నీ సూక్ష్మాతిసూక్షంగా గమనించి సందేహించే ఈ పరిస్థితుల్లో అతను నా చిన్ని నైల్‌కటర్ కోసం అదనంగా శ్రమ పడటం ఆశ్చర్యాన్నిచ్చింది. తన బాస్‌తో అనుమతి కోసం ప్రయత్నించి, ఒప్పించి, దాంట్లో ఉన్న చాకును తీయించి, దాన్ని నాకు తెచ్చిచ్చేలా చేసిన ఆ ప్రేరణా శక్తి అతనికి ఎక్కడ్నుంచి వచ్చిందా అని ఆలోచించాను. బహుశః అతను తల్లిదండ్రులపై ప్రేమాదరాలు కల్గియున్న వ్యక్తియై ఉండాలి. లేదా, అతని మనస్సులో మన దేశంపైనున్న గౌరవం అతనితో ఈ పని చేయించి ఉండాలి. కారణం ఏదైనా, నా భారతీయతపై అభిమానమున్న నాకు ఆ రోజు కొమ్ములొచ్చేదొక్కటే తక్కువ.

దాదాపు ఒక శతాబ్ధం మునుపు సెప్టెంబర్ పదకొండవ తేదీన శికాగో నగరంలో భారతీయ మౌల్యాలను ప్రపంచానికే ఎలుగెత్తి చాటిన స్వామి వివేకానందుడి వివేక వాణి నా చెవుల్లో మారుమ్రోగి, ప్రేక్షకుల కరతాడన ధ్వనులు నా చుట్టూ ప్రతిధ్వనించాయి. స్వామి వివేకానందుడే కళ్ళముందు మెదిలినట్టయ్యింది. ఆ మహా చేతనానికి చేతులెత్తి దండం పెట్టాను. దేశభాషలు వేరైనా, వేషభూషణాలు వేరైనా కౌటుంబిక మౌల్యాల పట్ల మనుషుల భావనలొక్కటే అనిపించినా నా భారతీయత పట్ల గర్వ పడ్డాను. నేను మళ్ళీ ఎన్నో సార్లు అదే airport మూలంగా ప్రయాణం చేశాను. అతను మళ్ళీ ఎప్పుడూ కనపడలేదు; అంత పెద్ద airportలో ఒక సారి చూసిన వాళ్ళనే మళ్ళీ సంవత్సరం తర్వాత కూడా చూసే అవకాశం తక్కువే. ఇది జరిగి పద్నాలుగేళ్ళయినా ఆ రోజు, ఆ అనుభవం నా మనస్సులో అచ్చొత్తినట్టు నిల్చి పోయింది.

మా నాన్నగారిప్పుడు లేక పోయినా ఆ నైల్‍కటర్ నాతో ఉంది. అందులో ఇప్పుడు చాకుది ఒక చిన్ని తునక ఉందంతే. అంటే దాంట్లో ఉన్న చాకుని కట్ చేసి నాకిచ్చారన్న మాట. చాకు లేకపోయినా, నైల్‌కటర్ మాత్రం తన సేవలను యథాప్రకారం కొనసాగిస్తోంది. మా మాటల్లో దానికిప్పుడు వివేకానంద నైల్‌కటర్ అని నామకరణం కూడా అయ్యింది.

*

 

 

మీ మాటలు

  1. వనజ తాతినేని says:

    బావుందండీ ! ఫీలింగ్స్ ని , అనుబంధాలని అర్ధం చేసుకుని నిబంధనలని సడలించడం చాలా చోట్ల కనబడుతూనే ఉంటుంది . ఈ మధ్యనే మా అబ్బాయికి ఒక నైల్ కట్టర్ ఇచ్చాను . ఇబ్బందేమీ లేకుండా అక్కడ దిగుమతి అయింది .

    • Sudha Srinath says:

      మీ ప్రోత్సాహానికి ధన్యవాదాలండి వనజ గారూ. అవును….చాకు, కత్తెరలాంటివి సూట్కేస్లో ఉంచుకొంటే ఏ సమస్యా లేదు.

  2. మీరు నమ్ముతారో లేదో కానీ నాకు కళ్లలో నీళ్లు తిరిగాయండీ , మన ఫీలింగ్స్ కి విలువిచ్చే మాట అటుంచి గాయపరచకుండా మాట్లాడే మనుషులే కనిపించడం లేదు చుట్టు పక్కల. ఓ గొప్ప సంఘటనని మాతో పంచుకున్నందుకు ధన్యవాదాలు

    • Sudha Srinath says:

      ఒక్కోసారి అలా అనిపించడం సహజమేనండి భవాని గారూ! మనోబలాన్ని చేకూర్చే మంచి మాటలాడేవారు అరుదైనా, అక్కడక్కడా మంచితనమింకా ఉందనేందుకు మీ స్పందనే సాక్షి. మీ ప్రోత్సాహానికి ధన్యవాదాలు.

  3. సుధా గారు చిన్న చిన్న వస్తువులతో మన సెంటిమెంట్స్ ను ఒక పెద్ద ఇన్సిడెంట్ కు లింక్ చేసి చెప్పడం బాగుంది..

  4. G B Sastry says:

    తల్లి
    నానాటికి మరుగుపడుతున్న మానవీయ యతని హ్యుమన్ టచ్ అసలుండదనుకునే అమెరికా గడ్డమీద నిత్యం వేలాదిమందిని ఫ్రిస్క్ చేసే భద్రతాదికారిలో చూసిన మీరు ధన్యులు మీ అనుభవాన్ని మాతో పంచుకుని మమ్మల్ని ధన్యులని చేసారు
    I remembered William Words Worth’s wonderful poem ‘THE DAFFODILS’ where in the poet writes
    ” I wondered lonely as a cloud that floats on high over hills and vales when all at once I saw crowd of Golden Daffodils fluttering and dancing in the breez….”
    the Bliss happiness he enjoyed and shared is replicated in your experience.
    God bless you and bless all such humans who care for others sensitivities like the air port security man you met.MAY THEIR TRIBE INCREASE.
    Suggest you read the poem quoted for your own pleasure of that great nature poets భావుకత

Leave a Reply to Sudha Srinath Cancel reply

*