ఒక్కోసారి శీర్షిక ఇలా కూడా పెట్టవచ్చా అని తెలుస్తుంది.
అవును మరి.
ఈ చిత్రం మహిమ అది.
ఛాయా చిత్రలేఖనంలో ఎన్ని విశేషాలో మరి.
అనుభవించిన వారికెరుకే!
ఎంత అందమైన జ్ఞాపకాలో ఎవరికి వారికి తెలుసే!
ఒక కుండను చేస్తూ ఉండగా అది అందంగా మన ముందే విశ్వంలా ఆవిష్కారమవడం ఒక అందం. ఆశ్చర్యం.
కానీ, మనుషులు?
మనుషులూ అంతే.
ఎంత చిత్రంగా ఆవిష్కారం అవుతారో!
విస్మయం.
విభ్రమ.
దిగ్భ్రమ.
సంభ్రమ.
రచనగా చెబితే నోరువెళ్లబెట్టుకున్న విధానం.
పరిపరి.
వివిధ.
నిజం.
మనుషులను చూడటం ఒక అందమైన అనుభవం.
తీయడం ఇంకా అద్భుతం.
ఒక విస్మయానికి గురైనప్పుడు అంతే విస్మయంతో ఆ ఛాయను పదిలంగా ఆస్వాదించడం.
సందేహస్పదంగా తేరపార చూస్తున్నప్పుడు ఆ పరికింపు..
దాన్ని అంతే సందేహంతో పరికిస్తూ వెనక్కి వెనక్కి తప్పుకోవడం.
అంతా ఒక లీల.
Sebastiao Salgado అన్న ప్రసిద్ధ ఛాయా చిత్రకారుడు ఒకసారి చెబుతాడు. తాను ఒక జంతువును ఒక ఫొటో చేస్తున్నప్పుడు తానూ ఒక జంతువే అయిన ఆ క్షణం గురించి ఎంతో విస్మయానికి లోనై వివరించాడు. తానొక జంతువును- అదీ ఒక పేద్ద తాబేలును (Giant tortoise) చూసి ఆశ్చర్యపోయాడట. ఆ ఆశ్చర్యంతో దాన్ని చిత్రం చేస్తూ ఉండగా ఆ తాబేలు తనని చూసి ఆశ్చర్యపోయిందట, ఈ జీవి ఎవరా అని!
అప్పుడు ఆశ్చర్యపోయాడట.
అంతదాకా తాను మనిషిగా ఒక భ్రాంతిలో ఉన్నాడట.
అవతలి జంతువు దృష్టిలో తాను మనిషి కాదని తెలిసి విస్మయానికి లోనయ్యాడట.
తనకి మనిషిగా ఏ ఉనికీ లేదని గ్రహించిన క్షణమది!
ఫొటోగ్రాఫర్ గా బతికిన క్షణాలవి.
కాకులు దూరని కారడవి, చీమలు దూరని చిట్టడవికి వెళ్లి తాను ‘Genesis’ అన్న ఒక దృశ్య ఛాయా చరిత్ర కావ్యాన్ని రచించినప్పటి అనుభూతి అది. ఆ సందర్భంగా గాలపాగోస్ ద్వీపాలలో తనకి కలిగిన జ్ఞానం అది.
ఇక మోకరిల్లినాడట.
ఆ జీవి స్థాయికి తగ్గి వంగి, దాని కనులతో తన కనులు సమానమయ్యేలా వొంగి – చిత్రం తీశాడట.
అది నేను గ్రహించిన క్షణాన ఒళ్లు గగుర్పొడిచింది. తర్వాత ఈ పాపను ఫొటోగా చేస్తుండగా సరిగ్గా అలాంటి లేదా అంతకు మించిన భావోద్వేగానికే గురయ్యాను. ‘ఒక ఆశ్చర్యార్థకాన్ని చిత్రిస్తున్న క్షణం ఇదీ’ అని నా జీవితంలో తొలిసారిగా ఆశ్చర్యపోయిన క్షణం అది.
ఇంకో క్షణమైతే ఆశ్చర్యం అదృశ్యమయ్యేదే!
తాను లేస్తోంది.
ఒక లిప్త ఆలస్యం చేస్తే ఆ ఆశ్చర్యం నాలో మాత్రమే మిగిలేది.
ఇప్పుడు మాత్రం నేను మీతో పంచుకోగలుగుతున్నాను.
అదృష్టం.
నేనెవరో అనా? లేక నేను ఫొటోగ్రాఫర్ని అనా? లేక తానేదో పనిలో ఉండగా, కింది నుంచి లేస్తూ ఉండగా చూశాననా? లేక ఒక అపరిచితుడిననా? లేక ఆ చిరుతకు తన ప్రమేయం లేకుండా తన ఆవరణలోకి ఒక జంతువు రావడం ఏమిటా? అన్న విస్మయా?
కానైతే నాకు సెబాస్టియో సాల్గాడో గుర్తొచ్చాడు.
‘ఒక జంతువును చేస్తున్నప్పుడు జంతువే కా’ అన్న మాటలు గుర్తొచ్చాయి.
ఆమెలా చిన్నగై వొంగి ఆ ఆశ్చర్యంలో లీనమౌతూ ఉన్నాను.కానీ అప్పటికే లేచిందామె.
దిగుతుండగా లేస్తూనే ఉందామె.అయినా కాస్తంత ఆశ్చర్యాన్నయినా పట్టుకున్నట్టున్నాను.
థాంక్యూ సర్.
మీ పాఠాన్ని చదివినందుకు.
అనుభవంలోకి వచ్చినందుకు.
ఇలా ఒక ఆశ్చర్యార్థకం.
ఒక మాస్టర్ ఫొటోగ్రాఫర్ కి ఏకలవ్యుడి బొటనవేలులా ఈ చిత్రం.
!
థాంక్యూ సర్, విత్ లవ్.
~
“పాపను ఫొటోగా చేస్తుండగా” ..
పాపను, ఆమె ఆశ్చర్యాన్ని, ఇంకా మాటలు లేని భావాలన్నిట్నీ ఫోటోగా ఘనీభవింపజేశారు. చాలా బావుంది.
మనమెంత గొప్పలు పొయినా తాబేలు చూపు నిర్లక్ష్యంలో (బహుశా అనుభవంలో) మనం పూచికపుల్లలా కనబడుతున్నాం.
ఏ గుడ్ ఫొటోగ్రాఫ్ ఈజ్ నోయింగ్ వేర్ టు స్టాండ్