కవిత్వం, కొన్ని ప్రశ్నలు మరియు ఓ మరణానుభవం……

           మామిడి హరికృష్ణ 
mamidi harikrishna
1. కవిమిత్రులెప్పుడు కలిసినా అడిగే ప్రశ్న
పుస్తకం ఎప్పుడు తెస్తున్నావ్ ?
సాహితీ పెద్దలనెప్పుడు పలకరించినా అడిగే లెక్క
ఎన్ని పుస్తకాలు తెచ్చావ్?
అభిమానులెక్కడ తారసపడినా వెల్లడించే కుతూహలం
మీ రచనలన్నీ ఎక్కడ దొరుకుతాయ్?
అక్షర ప్రేమికులెక్కడ ఎదురైనా వెదికే సమాధానం
కొత్తగా ఏం రాయబోతున్నారు ?2. గట్లలో, హద్దులలో ఇమడలేని వాణ్ని
టెరేస్ గార్డెన్ లలో, ఎస్టేట్ లలో, ఫామ్ లలో, ఫీల్డ్స్ లో
Bonsaiలా కుంచించుకుపోలేని వాణ్ని
డ్రాయింగ్ రూమ్ లోని షెల్ఫ్ లో
hard bound bookలా  ఒద్దికగా కూచోలేని వాణ్ని
Branding ముద్రలను నుదుటిపై దిద్దుకోలేని వాణ్ని
Identityల శిలువను భుజంపై మోయలేని వాణ్ని
Miniature గా మారలేని వాణ్ని
3. భూగోళ మంతటినీ నా క్షేత్రమని నమ్మి
ఖగోళాలు అన్నిటినీ నా స్తోత్రం లా జపించే వాణ్ని
Between the lines మాత్రమే కాదు
Beyond the lines చదివే వాణ్ని

నాకు ఆకాశమంత canvass
సముద్రమంత paper కావాలి
విశ్వమంత wall – అంతరిక్షమంత screen కావాలి

అమ్మ కళ్ళంత dreams
అమ్మాయి హృదయమంత space కావాలి4. నేనూ రైతునే కదా-
అక్షరాల విత్తనాలు చల్లుకుంటూ వెళ్ళడమే తెలుసు
సేద్యకారున్ని కదా-
దారి వెంట వాక్యాల మొక్కలు నాటడమే తెలుసు
భూమి బిడ్డను కదా-
పదాల చెమట చుక్కలకి అంటు కట్టడమే తెలుసు
కావ్య పొలానికి నాట్లు పెట్టడం- నీరు పట్టడమే తప్ప
పంట నూర్చడం – ఏమార్చడం తెలీని వాణ్ని కదా
భద్ర జీవితపు కుక్కకి మాలిమి కాలేను
శిలా ఫలకాల గార్డెన్ కు తోటమాలిని కాలేను
5. ఇలా అయితే
నీ పద్యం ఎలా బతుకుతుంది?
నీ అక్షరం “అక్షరం”గా ఎలా మారుతుంది ?
నీ కవిత్వం పది కాలాల పాటు ఎలా నిలుస్తుంది?
నీ సాహిత్యం తరతరాల దాకా ఎలా కొనసాగుతుంది?అయినా–
పది కాలాలు-తరాల పాటు ఎందుకు బతకాలి?
మన అంతిమ ఘడియ అనంతరం కూడా
ఇంకా జీవించాలనే అత్యాశ ఎందుకుండాలి?
మనతో పాటే మన సమస్త సృజన-సృష్టి అంతం కాకూడదా?
చచ్చినా, ఇంకా బతుకు hanger కె వేళ్ళాడుతూ ఉండాలా?
చచ్చినా చావకుండా చింకి పాతలలోనే దొర్లుతూ ఉండాలా ?
6. అందరూ  ప్రసవ వేదన అంటారు
కానీ,కవిత్వ రచన ఓ మరణానుభవం
జనించేది ఏదైనా మృత శిశువే
జన్మ నిచ్చేది ఎవరైనా విస్మృత కళేబరమే
7. కవిత్వం నన్ను ఆవహిస్తున్న క్షణాలలోనే
నన్ను ఆసన్న మరణ లక్షణాలు ఆక్రమిస్తాయి
అక్షరాన్ని రాయడం మొదలెట్టినప్పటి నుండి
నేను నా హోం లోంచి hospice కి షిఫ్ట్ అవుతాను
మరణ భీభత్సాన్ని అనుక్షణం అనుభవిస్తూ
నాలోంచి నేను విముక్తం కావాలని పెనుగులాడతాను
ప్రతీ సృజనలో నేను మరణిస్తాను
ఆఖరి అక్షరం తడి ఆరక ముందే చచ్చి పోతాను8. నేను అల్లిన భావాలు – నే రాసిన ఉద్వేగాలు
నే చెక్కిన భావనలు – నే చిత్రించిన కవితలు
అన్నీ ఎప్పటికప్పుడు
గాలిలో కలిసిపోవాలనుకుంటాను
పూలు వెదజల్లిన పరిమళం లాగా…
ఎప్పటికప్పుడు మబ్బుల్లో కరిగిపోవాలనుకుంటాను
వర్షం కురిపించిన చినుకుల్లాగా….
ఎప్పటికప్పుడు నదిలో నిమజ్జనం కావాలనుకుంటాను
ప్రవాహం చెక్కిన రాళ్ళలాగా…..
ఎప్పటికప్పుడు చెరిగిపోవాలనుకుంటాను
సముద్రపు అల కలిపేసుకున్న ఇసుకలాగా…9. frame లలో – పీథాల దిగువన ఒదగలేని వాణ్ని
ism నీ, సంకుచిత prism నీ ధ్వంసం చేద్దామనుకున్న వాణ్ని
stereotype నీ- hypocrisy ని బద్దలు చేద్దామనుకున్న వాణ్ని
చచ్చి పోయిన తర్వాత కూడా జీవించాలనీ-
గగనమెక్కి ధ్రువ తారగానో
జఘనమెక్కి Tattoo గానో,
భవనమెక్కి సువర్ణాక్షరం గానో
పాటక జన నాల్కల మీద మంత్ర పుష్పం గానో కావాలని
కోరుకోను గాక కోరుకోను10. జీవితమే కవిత్వం
జీవితాంతం కవిత్వం
అంతే కానీ, జీవితానంతరం కూడానా?
11. మన కవిత్వాన్ని
మనతో పాటే సహయానం చేయించ కూడదా …
బొందితో కైలాసం లాగా !
మనతో పాటే బొంద పెట్టకూడదా….
పిరమిడ్ – రాకాసి గుళ్ళ లాగా !
మనతో పాటే దహనం చేయకూడదా…
సతీ సహగమనంలో లాగా!

జీవితం లోనే Mendelian భావజాలం చెంప చెల్లుమనిపించి
వారసత్వ సహజాతానికే ఫుల్ స్టాప్ పెట్టిన వాణ్నికదా

నేను ఇలాగే ఆలోచిస్తాను12. కవి మిత్రమా- సాహితీ స్రష్టా – అక్షర ప్రేమికా – అభిమానీ

మరణానంతర కొత్త జీవితంలో
పాత కవిత్వపు పురావాసనలేల?కొత్త కవితలో మళ్ళీ పునర్జన్మిస్తాను!
*

మీ మాటలు

  1. విలాసాగరం రవీందర్ says:

    హరికృష్ణ గారు మీ కవిత్వం ప్రశ్నలు మరణానుభవం అన్నీ
    బాగున్నాయి

  2. చాన్నాళ్ళకి ఓ హృదయాన్ని దగ్ధం చేసే కవితను చదివా. అభినందనలు సర్.

  3. 360 డిగ్రీస్ లో నా చట్టు తిరుగుతుంది ఎంత సేపు ఉంటుందో … ఇప్పుడే కట్ చెప్పకపోవచ్చు …

మీ మాటలు

*