నిషేధితం

రాగిణి: అన్నట్టు రంజనీ, నీకు ఆ మిలిటరీ మనిషి నళినీకాంతు గుర్తున్నాడా! ఎప్పుడూ యూనిఫాం లో నీటుగా ఉండేవాడు, గుర్తొచ్చాడా?

రంజని:         ఏదో లీలగా గుర్తొస్తోంది. అయినా మన వాడలో ఎంతోమందిని చూస్తూంటాం. ఇదమిత్ధంగా ఎవర్నని గుర్తుంచుకుంటాం?

రాగిణి: అదేనే, ఇదివరకు మణిమాలతో గడిపి తర్వాత నాప్రేమలో పడ్డాడూ…..

రంజని:         ఆ, ఆ, గుర్తొచ్చిందేవ్, అతను నాకు గూడా తెలుసు. పోయినేడు మంగళగిరి జాతరప్పుడు నాతో కూడా ఒక రాత్రి గడిపాడు. ఇప్పుడతని సంగతెందుకొచ్చింది?

రాగిణి: ఆ నీతిలేని ముండ మంజరి లేదూ…

రంజని:         అది నీ స్నేహితురాలే కదే!

రాగిణి: నేనూ అంతే అనుకొన్నాను మొన్నటిదాకా! నాతో స్నేహం చేస్తూనే నాప్రియుడితో ఎప్పుడు కన్ను కలిపిందో తెలియదు. నళినీకాంతుని నానుంచి ఎగరేసుకుపోయింది.

రంజని:         ఐతే ఇప్పుడతను నీ దగ్గరకు రావట్లేదా, మంజరిని మరిగాడా?

రాగిణి: ఔనే రంజనీ, నాకెంత బాధగా ఉందో తెలుసా?

రంజని:         తప్పు రాగినీ, నువ్వలా బాధపడటం చాలా తప్పు. అలా బాధపడి ప్రయోజనం కూడా లేదు. మనవాడలో ఇలాంటివి చాలా సహజం. మంజరిని గురించి అలా చెడ్డగా మాట్లాడకు. నువ్వు మణిమాల నుండి ఈ నళినీకాంతుని లాగేసుకున్నప్పుడు మణిమాల నీగురించి ఏ మాత్రం చెడుగా మాట్లాడలేదు. పైగా ఇప్పటికీ నీతో స్నేహంగానే ఉంటోంది. కాకపోతే నాకొకటే ఆశ్చర్యం…..

రాగిణి: ఊ, ఊ, చెప్పు, చెప్పు….

రంజని:         ఆ సిపాయి దాందగ్గర ఏం చూశాడే!? దాని నెత్తిన నాలుగు పీచులకంటే ఎక్కువ జుత్తుండదు కదా, వాడి కళ్ళేమైపోయాయే! చచ్చిన శవం లాగా పాలిపోయిన పెదాలూ, పల్చని మెడ, ఉబ్బుకొచ్చి కనిపించే నరాలూ, ఇంతపొడుగున పొడుచుకొచ్చిన ముక్కూ, ఛీ, ఛీ… ఏం ఆకారమే దానిది.  ఐతే ఒకటిలే, మంచి కాలుపొడుగు మనిషి. కాళ్ళ మధ్య కూడా బాగా అందంగా ఉంటుందని చెబుతారు. ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి, దాని నవ్వు కూడా చాలా ఆకర్షణగా ఉంటుంది.

రాగిణి: దాని అందం చూసే నామిండమొగుడు దాన్ని దగ్గరకు తీశాడని నమ్ముతున్నావా నువ్వు?నీకు తెలీదుగానీ దాని తల్లి పెద్ద మంత్రగత్తె. దానికి వశీకరణ మంత్రాలూ మందులూ తెలుసు. అది తలుచుకుంటే మబ్బుల్లో ఉండే చుక్కలు కూడా నేలకు దిగి వస్తాయి. రాత్రి పూట అది గాల్లో ఎగురుతుందిట, తెలుసానీకు? ఆముండే నాప్రియుడి మనసు మార్చేసింది. వాడికేదో మందుపెట్టింది. అంతే, వాడు మంజరి కాళ్ళమధ్య చిక్కుబడిపోయాడు.

రంజని:         పోన్లేవే, నీ కాళ్ళకు మరొకడు చిక్కక పోతాడా? పోయిన వాడి గురించి మరిచిపో!