మరుసటిరోజు మధ్యాహ్నం వరకూ ఆన్ అక్కడే ఉండబోతోందని మెరిల్లా  చెప్పనేలేదు, కారణాలు మెరిల్లాకే తెలియాలి ! అప్పటిదాకా ఆన్ కి రకరకాల పనులు అప్పజెప్పి ఎలా చేస్తోందో ఓ కంట కనిపెడుతూ ఉంది. ఆన్ బుద్ధిమంతురాలూ చురుకైనదీ అని మెరిల్లాకి నమ్మకం కుదిరింది. ఏదన్నా చెబితే విని నేర్చుకుందుకు ఆన్ ఉత్సాహంగానే ఉంది. చిక్కెక్కడ వస్తోందంటే చేస్తూ చేస్తూ ఉన్న పని మధ్యలో పగటికలల్లోకి వెళ్ళిపోతూ ఉంటుంది. అలాంటప్పుడు గట్టిగా కేకలేస్తేనో, పని బొత్తిగా పాడయి ఊరుకుంటేనో తప్ప స్పృహ లోకి రాదు.

మధ్యాహ్నం భోజనాలయాక గిన్నెలు కడిగేసి మెరిల్లా దగ్గరికి వెళ్ళింది ఆన్. ఆమె వాలకం చూస్తే ఎంత చెడ్డ వార్త వినేందు  కైనా సిద్ధపడినట్లుంది.   చిక్కిఉన్న ఆ చిన్న శరీరం ఆపాదమస్తకం వణుకుతోంది. మొహం ఎర్రగా కందిపోయి ఉంది, కళ్ళు బెదురుతో విచ్చుకున్నాయి. గట్టిగా చేతులు కట్టుకుని మెరిల్లాని దృఢంగా అడిగింది-

” మిస్ కుత్ బర్ట్ , చెప్పండి  – నన్ను ఉండనిస్తున్నారా వెనక్కి పంపేస్తారా ?  పొద్దుట్నుంచీ ఓపిక పట్టాను , ఇంక నా వల్ల కాదు…దయచేసి చెప్పెయ్యండి ”

” ఆ గిన్నెలు తుడిచే గుడ్డని సలసల కాగే నీళ్ళలో ముంచి శుభ్రం చెయ్యలేదు నువ్వు ” – మెరిల్లా చలించకుండా అంది, ” ముందు ఆ పని పూర్తి చేసి రా ”

ఆన్ వెళ్ళి ఆ పని చేసి వచ్చి నిలుచుంది. ఆమె చూపులు మెరిల్లాను వేడుకుంటున్నాయి. ఇక వాయిదా వేసేందుకు మెరిల్లాకి సాకు దొరకలేదు. ” ఊ, సరే. మరి…మాథ్యూ నేనూ నిన్ను పెంచుకుందామనే అనుకుంటున్నాం. అదీ..నువ్వు మంచిపిల్లలాగా ప్రవర్తిస్తే… అరె, ఏమిటది, ఏమైంది ? ”

” ఏడుస్తున్నాను నేను ” ఆన్ గాబరాగా అంది. ” ఎందుకో తెలీదు. నాకు ఎంత సంతోషంగా ఉందో చెప్పలేను…కాదు, సంతోషం అనే మాట సరైనది కాదు… శ్వేతమార్గాన్నీ చెర్రీ పూలగుత్తులనీ చూస్తే వచ్చేది, అది – సంతోషం అంటే. ఇది అంతకంటే చాలా చాలా ఎక్కువ. ఇది బాగా ఎక్కు..వ సంతోషం. నేను బుద్ధిగా ఉంటాను, చెప్పినట్లు వింటాను..బాగా కష్టమైపోతుందేమో నాకు  .. .ఎందుకంటే మిసెస్ థామస్ అనేవారు, నేను అసలు బాగుపడనూ అని. అయినా సరే గట్టి..గా ప్రయత్నం చేస్తాను. ఇంతకూ నేను ఎందుకు ఏడుస్తున్నానంటారు ?? ”

”  మరీ ఎక్కువెక్కువ  ఆలోచించి ఉంటావు, కాస్త పైత్యం ప్రకోపించిఉంటుంది. ఇదిగో, ఇలా ఈ కుర్చీలో కూర్చుని కాస్త నెమ్మదించు. నవ్వూ ఏడుపూ రెండూ నీకు ఊరికే వచ్చేస్తాయి ” – మెరిల్లా  అసమ్మతితో అంది – ‘’ అవును, నువ్వు ఇక్కడే ఉండచ్చు, మేము నీ బాగోగులన్నీ చూస్తాం. నువ్వు స్కూల్ కి కూడా వెళ్ళాలి, కాకపోతే ఇంకో రెండు వారాల్లో సెలవలిచ్చేస్తారు ఎలాగూ. ఒకేసారి సెప్టెంబర్ లో బడి తెరిచాక వెళుదువుగాని ”

” మిమ్మల్ని ఏమని పిలవాలి ? మిస్ కుత్ బర్ట్ అనాలా ? ఆంట్ మెరిల్లా అననా , పోనీ ?”

” అలా ఏం వద్దు. మిస్ కుత్ బర్ట్ అని పిలిపించుకోవటం  అలవాటు లేక నాకేమిటో కంగారుగా ఉంటుంది.  మెరిల్లా అను, చాలు ”

” మెరిల్లా అని పిలవటం ఏమీ మర్యాదగా ఉండదు కదండీ మరి ? ”

” మర్యాదగా పలికితే  ఎలా పిలిచినా మర్యాద గానే ఉంటుంది. అవోన్లియా లో చిన్నా పెద్దా అందరూ నన్ను మెరిల్లా అనే అంటారు, ఒక్క పాస్టర్ తప్ప. ఆయనొకరే పనిగట్టుకుని మిస్ కుత్ బర్ట్ అంటుంటారు ”

” నేను మిమ్మల్ని ఆంట్ మెరిల్లా అని పిలవద్దా ? నాకెప్పుడూ ఎవరూ ..ఆంట్, అమ్మమ్మ, నాయనమ్మ …లేనే లేరు..ఇప్పుడు మీరున్నారు కదా, మిమ్మల్ని ఆంట్ అంటే నాకు ఎంతో బావుంటుంది , నేను మీకు సొంతం అనిపిస్తుంది ” –

” వద్దు. నేను నీ ఆంట్ ని కానుగదా ? మనుషులకి చెందని పేర్లతో వాళ్ళని పిలవటం నాకు ఇష్టం ఉండదు ‘తేల్చేసింది మెరిల్లా.

” కాని మనం ఊహించుకోవచ్చు కదండీ, మీరు నాకు ఆంట్ అయినట్లు ? ”

” నేను ఊహించుకోలేను కదా మరి ” – మెరిల్లా గంభీరంగా అంది.

” అదికాదండీ, ఉన్నవాటిని ఉన్నట్లు కాకుండా వేరేలా ఊహించుకోలేరా మీరు ? ”

” ఊహూ  ”

” ఓ…  ” ఆన్ భారంగా ఊపిరి పీల్చి వదిలింది ..” మిస్ ..మెరిల్లా, మీరేం కోల్పోతున్నారో మీకు తెలీదు ”

” ఊహించుకోవటం లో నాకేమీ నమ్మకం లేదు. దేవుడు ఎలా ఉండవలసినవాటిని అలాగే సృష్టిస్తాడు, ఇంకోలా ఊహించుకోవటం ఎందుకట ? ఆ, ఇలా అంటుంటే గుర్తొచ్చింది , హాల్ లోకి వెళ్ళి..వెళ్ళేప్పుడు పాదాలు శుభ్రంగా పట్టా మీద తుడుచుకో, తలుపు తీసేప్పుడు ఈగల్ని లోపలికి రానీకు. వెళ్ళి, బల్ల మీద ఆ బొమ్మల అట్ట ఉంది చూడు, దాన్ని పట్టుకురా. దాని మీద దైవప్రార్థన రాసిఉంది. ఖాళీ దొరకగానే మొత్తం కంఠస్థం  చెయ్యి. నిన్నటిలాగా పిచ్చి పిచ్చి గా చేస్తే కుదరదు ‘’

” నేను ఏబ్రాసిగానే చెప్పాననుకోండీ…మరైతే నాకు అదే మొదలు కదా, చెప్పటం ? వెంటనే వచ్చెయ్యదుగా ఎలా చెప్పాలో…రాత్రి నిద్రపోయేప్పుడు మంచి ప్రార్థనని ఊహించుకున్నాను. ఇంచుమించు , చర్చ్ లో చెప్పేంత పెద్దది, అలాగే కవిత్వం తో ఉంది.ఏం లాభం ? తెల్లరేసరికి మొత్తం మర్చిపోయాను. మళ్ళీ ఊహించుకున్నా అంత బాగా రాదేమో…రెండోసారికి ఏదీ మొదటిసారంత బాగా ఉండదు కదండీ  ? ”

ఆన్ , లోపలికి వెళ్ళటమైతే బుద్ధిగానే వెళ్ళిందిగాని ఎంతకీ వెనక్కి రాలేదు. చూసి చూసి మెరిల్లా , అల్లుతూ ఉన్న ఊలు వదిలేసి లోపలికి వెళ్ళింది. అక్కడ, రెండు కిటికీ ల మధ్య ఉన్న చిత్రపటం ముందు ఆన్ పారవశ్యం తో నిలుచుని ఉంది. బయటి ఆపిల్ చెట్ల మధ్యలోంచీ అల్లుకున్న తీగల మధ్యలోంచీ వెలుతురు , తెల్లగా , ఆకుపచ్చగా  ఆమె  మీద మీద పడుతూ ఉంటే  ఏదో వేరే లోకపు మనిషికి మల్లే ఉంది.

” ఏయ్, ఆన్! ఏమిటి ఆలోచిస్తున్నావ్ ? ”

ఆన్ ఉలిక్కిపడి ఈ లోకంలోకి వచ్చింది.

” అది….అక్కడ …”   బాగా కాంతివంతమైన రంగులతో వేసిన   ‘  చిన్నపిల్లలలని దీవించే క్రీస్తు  ‘  పటాన్ని చూపిస్తూ అంది – ” నన్ను వాళ్ళలో ఒకదాన్ని గా ఊహించుకుంటున్నాను…అదుగో, ఆ నీలం గౌను వేసుకుని లేదూ, ఆ పిల్లగా. తను ఎవరిదీ కానట్లు ఆ మూల నిలుచుని ఉంది, నాలాగే. ఒక్కతే, బాధపడుతున్నట్లు లేదూ ? అమ్మా నాన్నా లేరల్లే ఉంది. కాని తనకీ దేవుడి దీవెనలు కావాలి కదా- అందుకు, సిగ్గు సిగ్గుగా, ఎవరికీ కనిపించకుండా ఆ మూల నిలుచుని ఉంది, ఆయన మటుకే చూసేలాగా. ఏమనుకుంటూ ఉందో నాకు ఖచ్చితంగా తెలుసు…గుండె దడా దడా కొట్టుకుంటూ ఉండిఉంటుంది, కాళ్ళూ చేతులూ చల్లగా అయిపోయి ఉంటాయి…నేను మీతో ఉండిపోవచ్చా అని అడిగేప్పుడు నాకూ అలాగే అయింది. తనని ఆయన గమనించరేమోనని భయపడుతోంది…కాని గమనిస్తారు తప్పకుండా, కదూ ? నేను అదంతా జరుగుతూ ఉన్నట్లు ఊహించుకుంటున్నాను..మెల్లి మెల్లిగా ఆయన దగ్గరికి జరుగుతోంది…బాగా దగ్గరికి వచ్చాక ఆయన తనని చూసి, దీవించేందుకు తలమీద చేయి వేస్తారు. అబ్బ ! ఒళ్ళు జల్లుమని ఉంటుంది…ఆయన్ని అలా దిగులు మొహం తో వేయకుండా ఉండాల్సింది…మీరు గమనించారో లేదో- అన్ని బొమ్మల్లోనూ అలాగే వేస్తారు. నాకు తెలిసి ఆయన ఏ మాత్రం దిగులుగా ఉండిఉండరు, అలా అయితే చిన్నపిల్లలు భయపడేవారు కదా ? ”

” అరే, ఆన్…” మెరిల్లా కంగారుగా పిలిచింది –  ఆన్ మాటలని మధ్యలోనే అడ్డుపడి తను ఎందుకు ఆపెయ్యలేదో మెరిల్లాకి తట్టలేదు.. ” నువ్వు అలా మాట్లాడకూడదు, తప్పు..అపచారం ”

ఆన్ ఆశ్చర్యంగా చూసింది.

” నేనేమీ అమర్యాదగా మాట్లాడలేదే ? ”

” నువ్వు అలా అనుకోకపోయిఉండచ్చు, కానీ అది అస్సలు పద్ధతి కాదు, దేవుడిగురించి అలా ఎవరో పక్కింటివాళ్ళ గురించి మాట్లాడినట్లు మాట్లాడకూడదు. సరే, నేనొక వస్తువుని తీసుకురమ్మంటే వెంటనే తేవాలిగాని ఇలా మధ్యలో ఊహల్లో మునిగిపోకూడదు, గుర్తు పెట్టుకో. ఆ అట్ట తీసుకుని వంటింట్లోకి రా- ఆ మూల కూర్చుని ప్రార్థన మొత్తం కంఠస్తం చెయ్యి ”

ఆన్ ఆ అట్టని వంటింట్లో బల్ల మీద పూల గిన్నె కి ఆనించింది. అందులో ఆపిల్ పూల గుత్తులని  ఆ రోజు పొద్దున  తనే తెచ్చి అలంకరించింది… అప్పుడు   మెరిల్లా అదొకలాగా చూసిందిగానీ ఏమీ అనలేదు. ఆన్ అరచేతుల్లో గడ్డం ఆనించుకుని ఏకాగ్రతతో కొన్ని నిమిషాల పాటు  అట్ట ముక్క మీది అక్షరాలు చదివింది.

” నాకు నచ్చిందండీ ఇది ” ఎట్టకేలకి ప్రకటించింది – ” ఎంతో బావున్నాయి ఇందులో మాటలు. నేను ఇదివరకు విన్నాను, అనాథాశ్రమం లో అయ్యవారు చదువుతుండేవారు.కాకపోతే అప్పుడు వింటే ఏమిటోగా ఉండేది. ఆయన గొంతు గరగరమంటుండేది , పైగా ఏడుపు గొంతు తో చదివేవారు. ప్రార్థన చెయ్యటమంటే ఆయనకి గిట్టేది కాదని ఖచ్చితంగా చెప్పగలను. ఇది కవిత్వం అయితే కాదుగానీ కవిత్వం చదినప్పుడు నాకు ఎలా ఉంటుందో అలాగే అనిపిస్తోంది. ” పరలోకమందున్న మా తండ్రీ, నీ నామము పరిశుద్ధమగును గాక ” ..ఈ వాక్యం పాట అచ్చం లో మాటల్లాగే ఉంది. మీరు దీన్ని నేర్చుకోమన్నందుకు నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది , మిస్..మెరిల్లా ”

” అయితే నేర్చుకో,  దాని గురించి  వాగకు ” మెరిల్లా ముక్తసరిగా అంది.

ఆన్ పూల గిన్నెని ఊగులాడించి ఇంచుమించు దొర్లించబోయి సర్దుకుని కాసేపు బుద్ధిగా చదువుకుంది.

ఎంతోసేపు నోరు మూసుకుని ఉండలేదు గనుక మెరిల్లాని మళ్ళీ కదిలించింది – ” మెరిల్లా, నాకు అవోన్లియాలో ప్రాణస్నేహితురాలు దొరుకుతుందా ? ”

” ఎవరూ, ఎలాంటి స్నేహితురాలంటావూ ? ”

” ప్రా..ణ స్నేహితురాలు. బా….గా….దగ్గరిది అన్నమాట… నా లో..పలి సంగతులన్నీ చెప్పేసుకుందుకు . అలాంటి దానికోసం ఎప్పటినుంచో కలలు కంటున్నాను. నిజంగా దొరుకుతుందనేమీ అనుకోలేదు- అయితే ఇప్పుడు నా మధురస్వప్నాలలో ఒకటి నిజమైంది కదా, ఇదీ అవుతుందేమోననీ…అవుతుందంటారా ? ”

” ఆ తోటవాలు ఇంట్లో డయానా బారీ ఉంటోంది, నీ వయసే ఆ అమ్మాయికి. చాలా మంచి పిల్ల, ఇప్పుడు కార్మొడీ లో వాళ్ళ అత్త దగ్గరికి వెళ్ళి ఉంది. తిరిగివచ్చాక మీరిద్దరూ ఆడుకోవచ్చేమో.  కానీ నువ్వు బాగా జాగ్రత్తగా ఉండాలి , మంచిపిల్లలాగా నడుచుకోవాలి. డయానా వాళ్ళ అమ్మకి చాలా పట్టింపు ,  పిచ్చి వేషాలు వే శావంటే నీతో ఆడుకోనివ్వదు తనని ”

ఆన్, ఆపిల్ పూగుత్తుల మధ్యలోంచి మెరిల్లాని కుతూహలంగా చూసింది.

” డయానా ఎలా ఉంటుంది ? నాలాగా ఎర్ర జుట్టు లేదు కదా తనకి ? నా జుట్టుతోనే చస్తున్నాను, నా ప్రాణస్నేహితురాలికి కూడానా ..కష్టం ”

” డయానా చాలా అందమైన పిల్ల. నల్లటి జుట్టూ గులాబి రంగు బుగ్గలు.  తెలివిగలదీ మంచిదీ… అదీ ముఖ్యం- అందంగా ఉండటం కన్నా ”

ఆన్ ఆ నీతివాక్యాన్ని ఏమీ పట్టించుకోకుండా బోలెడంత సంబరపడిపోయింది.

‘’ ఓ !! తను అందంగా ఉండటం నాకెంత బావుందో ! మనం అందంగా ఉండటం తర్వాత…నా విషయం లో అది ఉండదనుకోండి…తర్వాత అందమైన స్నేహితురాలు ఉండటం గొప్ప విషయం. మిసెస్ థామస్ ఇంట్లో ఒక పుస్తకాల అల్మైరా ఉండేది , దానికి అద్దాలు ఉండేవి. లోపల పుస్తకాలేం ఉండేవి కాదు, పింగాణీ సామాను ఉండేది. ఒకసారి మిస్టర్ థామస్ ఒక అద్దాన్ని  పగలగొట్టారు, కాస్త మత్తులో ఉండి. ఇంకో తలుపు అద్దం బాగానే ఉండేది, నేను  అందు లోకి  చూస్తూ అక్కడ కేట్ మారిస్ అనే అమ్మాయి ఉన్నట్లు ఊహించుకునేదాన్ని,  ప్రతిరోజూ  మేమిద్దరం మాట్లాడుకునేవాళ్ళం. అన్నీ చెప్పేదాన్ని, విని నవ్వేది , ఓదార్చేది, తను ఉండటం చాలా హాయిగా అనిపించేది. ఆ అల్మైరా మంత్రపుది అయితే , కేట్ అక్కడ బంధించబడి ఉంటే, నేను ఆ శాపాన్ని విడిపిస్తే దాని లోపలికి వెళ్ళిపోవచ్చనుకునేదాన్ని. అప్పుడు తను నా చెయ్యి పట్టుకుని ఒక అద్భుతలోకానికి తీసుకెళ్ళిపోతుంది. అక్కడ పూల తోటల్లో దేవకన్యలు ఉంటారు, మేమిద్దరం ఎప్పటికీ అక్కడే ఉండిపోతాం…. అక్కడి నుంచి మిసెస్ హమ్మండ్ ఇంటికి వెళ్ళేప్పుడు కేట్ ని వదిలివెళ్ళలేక ఎంతో బాధపడ్డాను, కేట్ కూడా అంతే పాపం. ఏడుస్తూ అద్దాల తలుపులోంచి నన్ను ముద్దు పెట్టుకుంది. మిసెస్ హమ్మండ్ ఇంట్లో పుస్తకాల అల్మైరా లేదు. కాని ఇంటికి కొంచెం దూరం లో నది ఒడ్డున చిన్న ఆకుపచ్చటి లోయ ఉండేది…అందులోంచి ప్రతిధ్వని ఎంత బాగా వచ్చేదో ! గట్టిగా అనకపోయినాసరే, మాట్లాడిన ప్రతిమాటా మళ్ళీ వినిపించేది. ఆ మాట్లాడే అమ్మాయి పేరు వయొలెటా అని పెట్టుకున్నాను, మేమిద్దరం మంచి నేస్తాలైపోయాం. తనని ఇంచుమించు కేట్ మారిస్ ని ప్రేమించినంతగా ప్రేమించాను…ఇంచుమించుగా అంతే, పూర్తిగా కాదు. అనాథాశ్రమానికి వెళ్ళే ముందు రోజు వయొలెటా కి వెళ్ళొస్తానని చెప్పాను, తనూ దిగులు దిగులుగా వెళ్ళొస్తానంది. తనకి బాగా దగ్గరగా అయిపోయానో ఏమో , అనాథాశ్రమం లో మళ్ళీ ఎవరినీ అలా ఊహించుకోలేదు, ఊహించుకోవచ్చుగానీ…’’

” లేకపోవటమే మంచిదైందిలే ” మెరిల్లా పొడి పొడిగా అంది- ” నువ్వు ఊహించుకునేవన్నీ సగం నమ్ముతావులా ఉంది. నిజంగా స్నేహితురాలు దొరికితే పిచ్చి వ్యవహారం సర్దుకుంటుంది. డయానా వాళ్ళమ్మ, మిసెస్ బారీకి నీ కేట్ ల గురించీ వయొలెట్ ల గురించీ చెప్పకు, నువ్వు అబద్ధాలూ కాకమ్మకథలూ చెబుతావనుకుంటుంది ”

” లేదు లేదు, చెప్పను. ప్రతివాళ్ళకీ చెబుతానా ఏమిటి, మీకైతే చెప్పాలనిపించింది గాని. అరె..చూడండి, ఆపిల్ పూలలో పెద్ద తేనెటీగ !  భలే ఇల్లు కదా దానికి, పువ్వులో …గాలి కి పూలు ఊగుతుంటే లోపల నిద్రపోవచ్చు చక్కగా. నేను మనిషిని కనుక అవకుండా ఉంటే తేనెటీగ గా పుట్టి పూలలోపల నిద్రపోయేదాన్ని ”

” నిన్న సముద్రపక్షి అవుదామనుకున్నావుగా మరి ? నీకు బాగా చపలచిత్తం ఉన్నట్లుంది. ఇంతకీ నిన్ను మాట్లాడకుండా ప్రార్థన నేర్చుకో మని కదా చెప్పాను ? పక్కన ఎవరైనా ఉంటే నోరు మూసుకుని ఉండటం కష్టం నీకు, నీ గదికి వెళ్ళి ప్రార్థన కంఠస్థం చెయ్యి ”

” నాకు మొత్తం వచ్చేసిం దిగా దాదాపు- ఒక్క ఆఖరి వాక్యం తప్పితే ”

” అయినా సరే,  చెప్పినట్లు వెళ్ళి బట్టీ వెయ్యి. నేను వచ్చేదాకా అక్కడే ఉండు, తర్వాత టీ కి ఏర్పాట్లు చూడాలి ”

” మరి, నా గదికి ఈ పూలు తీసుకువెళ్ళద్దా ? ” ఆన్ బ్రతిమిలాడింది.

” గది లోకి   పువ్వులెందుకు ? అసలు కొయ్యటమెందుకు, చెట్టుకే ఉంచేస్తే పోయేది ”

” నేనూ అలాగే అనుకున్నాను ముందు, కోస్తే ఎక్కువసేపు ఉండవు కదా అని. నేనే గనుక ఆపిల్ పూలగుత్తి ని అయిఉంటే నన్ను కొయ్యటం నాకు ఇష్టం ఉండేది కాదు. కాని ఉండలేకపోయాను…తట్టుకోలేని ప్రలోభం. మీకెప్పుడైనా ‘ తట్టుకోలేని  ప్రలోభం ‘ వస్తే ఏం చేస్తారు ? ”

” నిన్ను నీ గదికి వెళ్ళమన్నానా లేదా ? ” మెరిల్లా కస్సుమంది.

ఆన్ నిట్టూర్చి తూర్పు వైపు గదిలోకి వెళ్ళి కిటికీ పక్కని కుర్చీలో కూర్చుంది.

” ఆ..వచ్చేసింది, మెట్లెక్కుతూ చివరి వాక్యం కూడా నేర్చేసుకున్నాను. ఇప్పుడిక ఈ గదిలో అందమైనవి ఊహించుకుంటాను, ఇక ఎప్పటికీ ఇక్కడే ఉండిపోతాయిగా ! నేల మీద తెల్లటి వెల్వెట్ తివాసీ ఉంది, దాని మీద చిన్న చిన్న రోజాపూవులు అల్లి ఉన్నాయి. కిటికీలకి గులాబిరంగు పట్టు తెరలు. గోడల మీద బంగారు, వెండి దారాలతో నేసిన జలతారు జాలరులు. కుర్చీలూ బల్లలూ అన్నీ మహోగనీ కొయ్యతో చేశారు. నేనెప్పుడూ మహోగనీ ఎలా ఉంటుందో చూడలేదు, కాని దర్జాగా ఉంది అలా అంటే. ఈ మంచం మీద పట్టు దిళ్ళు… గులాబి రంగులో , నీలిరంగులో , కెంపువన్నెలో , బంగారు వన్నెలో.  వాటి పైన నేను విలాసంగా వాలి ఉన్నాను. ఆ పెద్ద అద్దం లో నా బొమ్మ కనిపిస్తోంది- నేను పొడుగ్గా , యువరాణిలాగా ఉన్నాను. పాలనురుగులాగా జీరాడే తెల్లటి లేస్ గౌన్ వేసుకున్నాను. మెడలోనూ జుట్టులోనూ ముత్యాల హారాలు. నా చర్మం స్వచ్ఛంగా , దంతమంత  తెల్లగా ఉంది, జుట్టు నడిరాత్రి చీకటంత నల్లగా ఉంది. నా పేరు..కార్డీలియా ఫిట్జ్ రాల్డ్ …అరే, ఇది మాత్రం నిజమనిపించట్లేదే…”

ఆన్ నాట్యం చేసుకుంటూ వెళ్ళి అద్దం లో చూసుకుంది. ఎప్పట్లాగా చిన్న జేగురు రంగు మచ్చల మొహమూ బెంగగా చూసే బూడిదరంగు కళ్ళూ ప్రత్యక్షమయాయి.

” నువ్వు కేవలం గ్రీన్ గేబుల్స్ ఆన్ వి అంతే. లేడీ కార్డీలియాగా నన్ను ఊహించుకోబోయినప్పుడల్లా నువ్వే  కనిపిస్తావు, నాకు తెలుసు. ఏమీ లేని ఆన్ కంటే గ్రీన్ గేబుల్స్ ఆన్ చాలా చాలా నయం, తెలుసుకో ”

వంగి అద్దం లో ప్రతిబింబాన్ని ప్రేమగా ముద్దు పెట్టుకుంది. తెరిచి ఉన్న కిటికీ లోంచి  చెప్పింది-

” గుడ్ ఆఫ్టర్ నూన్ హిమరాణీ ! కోన లో పెరిగే బర్చ్ చెట్లూ..మీకూ గుడ్ ఆఫ్టర్ నూన్ …కొండ మీది   మబ్బురంగు ఇంటికీ గుడ్ ఆఫ్టర్ నూన్ ! ఆ ఇంట్లో ఉండే డయానా  నాకు ప్రాణ స్నేహితురాలవుతుందా , లేదా ? అయితే బావుండును, ఆమె ని ఎంత ప్రేమిస్తానని….కాని కేట్ మారిస్ నీ వయొలెటా నీ మాత్రం మర్చిపోనేకూడదు , వాళ్ళు నొచ్చుకుంటారు. ఎవరైనా నొచ్చుకుంటే నాకేం బావుండదు , వాళ్ళని గుర్తుంచుకుని రోజూ ఒక ముద్దు పంపించాలి ”

గాలి లోకి రెండు ముద్దులు విసిరేసింది, ఆపిల్ కొమ్మల అవతలికి. ఆ తర్వాత అరచేతుల్లో గడ్డం ఆనించుకుని బ్రహ్మాండమైన పగటి కలల్లో మునిగిపోయింది .