ముకుంద రామారావు
అగ్గిలా అలుముకుంది చీకటి
చూస్తూ చూస్తూనే
అందరినీ అన్నింటినీ అందులో ఇముడ్చుకుంది
బయటపడడానికి
వెలుగు సాయంకోసం వెతికాయి కళ్లు
***
ఇంటా బయటా
చీకటిలో దీపాలంకరణకు
లెక్కలేనన్ని మార్గాలు
పైనుండి
రాత్రుల నగరాలు
నక్షత్రమండలాలు
***
రాత్రి శ్వాస ఆగిపోలేదు
నిద్రిస్తున్న కొమ్మల్ని ఒరుసుకుంటూ
చంద్రకాంతి జారుతోంది
ఒడ్డునంతా కడిగి శుబ్రపరుస్తోంది
సముద్రం
***
రాత్రంతా
తన అద్భుతమైన అందాన్ని
ఆరేసుకున్న ఆకాశం
అన్నింటా చొచ్చుకుపోయే సూర్యకాంతికి
అలసిపోయి పాలిపోయి వెలవెలాపోతోంది
అవును ఆకాశం అందాన్ని రాత్రులే చూడాలి
వగలుపోయే నక్షత్రాల నగలైనా కనిపించవు పగలు
రోజుకో రకం బొట్టులా మారే చంద్రుడు
ఏ ఆకాశం గోడకు ఎక్కడ వేలాడుతుంటాడో
–
వావ్ వేరి నైస్ ననగారండి.పోయెమ్ కేం అవుట్ రియల్లీ వెల్.