రెండు పట్టాలు, ఒక్క రైలు…

అల్లం వంశీ

 

allam-vamsi“యాత్రికన్ కృపయా ధ్యాన్ దే….”
స్టేషన్ ల ఉత్తరంబాజు నుంచెళ్లి ఏదో అనౌన్స్ మెంట్ వినస్తుందిగని సందీప్ కయాల్ దానిమీదలేదు..
ఇప్పట్కే మస్తు ఆలిశమైందిగదా, అందుకే ముంగటున్నోల్లను పక్కక్ దొబ్బుకుంట జెప్పజెప్ప ఉరుక్కుంట్టస్తుండు, బండి కాడికి… ఈ పిలగానిది పురాగ ఆగం కత…
శృతికి కూడా చాలా ఆలస్యం కావడంతో, ఎదుటివాళ్లను ప్రక్కకు నెట్టుక్కుంటూ వడివడిగ పరుగెత్తుకుంటూ వస్తోంది, ట్రేన్ దగ్గరికి.. ఈ అమ్మాయిది పూర్తిగా గందరగోళం వ్యవహారం..
చార్మినార్ ఎక్స్ ప్రెస్..
సందీప్ దొరికిన డబ్బాలకు సొర్రిండు.. అది జెన్రల్..
అరే జరుగన్నా.. జర లోపటికి నిల్సోరాదు.. భయ్యా.. కొంచం సైడ్… ప్లీజ్..
అరే తొవ్వల కూసోని ఉల్టా నన్నే మోరసూపులు సూడవడ్తివీ?? చల్.. జర్గవయా.. లోపట్కి పోవాలె నేన్..
జనాలను తప్పించుకోని మెల్లమెల్లగ, ఎట్లనో అట్ల ఎస్ 6 కు చేరిండు..
శృతి కనిపించిన పెట్టెలోకి దూరింది.. జెనరల్ కంపార్టుమెంట్..
ఎక్స్క్యూజ్ మీ.. అంకుల్.. కొంచం సైడ్ ఇవ్వరా.. ఆంటీ ప్లీస్.. జరగరా..
దారిలో కూచున్నది మీరు, మళ్ళీ మీరే కోపంగ చుస్తున్నారా?? బాగుంది..
తప్పుకోండి.. తప్పుకోండి.. లోపటికెళ్లాలి నేను..
అంతమందిని దాటుకుంటూ నెమ్మదినెమ్మదిగా, ఎలాగోలా ఎస్ 6 కి వచ్చేసింది..
అతని బెర్త్ 31, సైడ్ లోయర్.. ఆమె బెర్త్ 32, సైడ్ అప్పర్…
ఎవ్వరులేరుకదాని కాళ్లు సాపుకోని ఆరాం సే కూసున్నడు సందీప్..
ఎక్స్క్యూజ్ మీ.. మీరు కొంచం ఆ కాళ్ళు తీస్తే నేను కూడ కూర్చుంటా..
‘సారీ..సారీ.. ఎవ్వల్లేరుగదానీ.. కూసోన్లి..’ అంటూ కాళ్ళు తీసి సక్కలం ముక్కలం పెట్టుకున్నడు…
ఆమె పైన 32 లో బ్యాగ్ పెట్టుకుని, 31 లో అటు దిక్కు కిటికీ దగ్గర కాళ్ళు ముడుచుకోని కూచుంది..
ఆమె ఎదురుగా అతనున్నడు..
అతని ముంగట ఆమె ఉన్నది..
పక్కపొంటి సీట్లల్ల ఉన్నోళ్ల గురించి అతనికి అక్కెర్లేదు.. ఆమెకు అనవసరం..
బండి స్పీడ్ పెరిగింది..

Kadha-Saranga-2-300x268
రోడ్ల మీద కనపడే లైట్లు, కార్లూ, బండ్లూ, మనుషుల ఆకారాలు.. అన్నీ దమ్మదమ్మ ఎనుకకు పోతుంటే సందీప్ గుడ్లెళ్ళవెట్టి వాటినే చూశుడువెట్టిండు.. ఒక్కొక్కదాన్ని లెక్కవెడ్తుండా అన్నట్టు చూస్తుండు..
పాపం ట్రెయిన్ ఎక్కడం మొదటిసారి కాబోలు అనుకుంది కానీ.. అతనట్లనే తలను ఫాస్ట్ ఫాస్ట్ తిప్పుకుంట చూస్తూండడంతో ఇంక ఉండబట్టలేక అడిగింది..
అలా వెనకకు వెళ్లేవాటినే పట్టిపట్టి చూస్తుంటే కళ్లుతిరగవా మీకు??
ఏందీ??
అదే.. తల తిప్పినట్టు అవుతుంది కదా అని…
“చక్కెరచ్చుడా?? నిజంగ అట్ల రావాల్ననే సూస్తున్నకని అస్తలేదు.. చిన్నప్పుడట్లనే అస్తుండె మంచిగ.. కని ఇప్పుడు ఎంత కోషిష్ చేశ్నా చెక్కెరస్తలేదు” నవ్వుకుంట చాన నార్మల్ గ చెప్పిండు సందీప్..
“ఓ.. ఓకే..” ఆమె ఇంకేం మాట్లాడకుంట.. టికెట్ తీసి చూసుకుంటుంది..
మిమ్మల్ని పడగొట్టుటానికి ఎవ్వలు రాలేదా??
ఏంటీ??
అదే.. మిమ్మల్నేవరు పడగొట్టలేదా అంటాన్న??
అసలేం మాట్లాడ్తున్నరు మీరు?? ఇట్స్ నన్ ఆఫ్ యువర్ బిజినెస్..
ఆమె అంతగనం కోపానికెందుకస్తందో సందెప్ కు సమజ్ కాలే..
నాన్ సెన్స్.. గట్టిగనే గొణుక్కుందామె..
హలో.. ఏంది.. గులుక్కుంటాన్లు??
ఆమె ఇంకా కోపంగ చుసింది.. న్యూసెన్స్ అన్నట్టు..
పడగొట్టడానికెవ్వల్ రాలేదా అంటే దానికింత ఇసం చెయ్యవడ్తిరి..
మీరు నోరు దగ్గిరుంచుకుంటే మంచిది.. లేదంటే నేన్ టీసీ ని పిలవాల్సొస్తుంది..
అరే.. ఇప్పుడు నీనేమన్నా అని.. ఇంతగనం….. సందీప్ మొత్తం మాట అనకముందే..
విల్ యూ ప్లీస్ షట్ అప్..
ఆమె ఎందుకట్ల కసురుకున్నదో నిజంగ సందీప్ కు సమజ్ కాలే.. మస్తు గుస్సాలేశిందికనీ ఆడోళ్ల నోట్లనోరువెట్టదని ఊకున్నడు.. మొఖం మాడిపేంది..
ఆమె మూతి ముడుచుకుంది..
ఇదే సందన్నట్టుగా మధ్యలో ఒకాయన సొచ్చిండు.. “అక్కెర్లేదు” అనుకున్నం కదా, అందులో ఒకడు. ఇప్పుడక్కెరకొచ్చిండు..
అమ్మా…. ఆ బాబు, “మిమ్మల్ని దిగబెట్టడానికి స్టేషన్ కి ఎవరు రాలేదా” అని అడిగాడు.. మీరది తప్పుగ అర్థంచేస్కున్నట్టున్నారు….
అని ఆమె కండ్లు తెరిపించేదాకా సందీప్ కి సుత ఆమె తన మాటలను తప్పుగ సమజ్ చేస్కున్నదనే ఆలోచనే రాలె.. అందుకే తప్పు నాదేనని సారీ చెప్పబోయిండు..
“సారీ అండీ..” ఆమెనే గబుక్కున అనేసింది..
నీనే సారీ.. అతను లటక్కన ఆమె మాట అందుకున్నడు..
అయ్యో.. నేనే మిమ్మల్ని తప్పుగ..
పర్వాలేదు… ఇంకా ముచ్చట ఇడ్శిపెట్టున్లి..
ఇంతలనే టీసీ రావడం తో ఇద్దరి మాటలు ఆగినయ్..
టికెట్లు టిక్కు వెట్టుకోని టీసీ ముంగటికిపొయిండు..
సందీప్ మళ్ల బయటికి చూస్తుండు.. ఆమె కూడ చూస్తోంది…
ఆ… చాయ్… కాపీ..
గరం గరం చాయ్ కాపీ..
ఏక్ చాయ్ దేవో భై..
సందీప్ కు చాయిచ్చి..
మేడం మీకూ.. చాయ్??
టీ వద్దు.. కాఫీ ఇవ్వండి…
సందీప్ పైసలిచ్చిండు.. ఆమె డబ్బులిచ్చింది..
జనం ఎవరి పనిల వాళ్ళున్నరు..
శృతి వేడివేడి కాఫీ తాగుతోంటే, సందీప్ గరం గరం చాయ్ తాగుతాండు..
లోపట అతనికి ఆమెతోని ఏదన్నొకటి ముచ్చట వెడ్దామనే ఉన్నదికని ఏం మాట్లాడ్తే ఏం తప్పులవడ్తదో అని సప్పుడుజేకున్నడు.. చూశి చూశి ఆమెనే మాట్లాడింది..
ఇందాకటి దానికి నిజంగా సారి అండి..
అయో పర్వాలేదు.. నాకసలా ముచ్చట్నే మతికిలేదు..
హ్మ్..మ్మ్.. మీరూ చెన్నైకేనా??
ఆ..
అక్కడే ఉంటారా..

వంశీ ౧

చిత్రం: అల్లం వీరయ్య

అహా.. బేస్తారం ఓ ఇంటర్వ్యూ ఉన్నది.. అందుకే పోతాన..
ఓ!! అని మళ్లీ మాట్లాడకుండా టీ తాగుతూ కూచుంది..
మీరుసుత అటేనా??
ఆ.. నేనూ చెన్నైకే… అవునూ.. ఇందాక.. బెస్తా అని ఏదో అన్నారుకదా…
ఔ.. బేస్తారం..
అంటే ఏంటి??
బేస్తారమంటే గురువారమన్నట్టు..
ఓహ్.. అలాగా.. నేన్ ఫస్ట్ టైం వింటున్నా అందుకే.. సారీ, ఏం అనుకోవొద్దు ..
అయ్యో.. అన్ల అంకోటానికేముంది.. చోడ్ దొ..
ఏం ఇంటర్వ్యూ మరి? సాఫ్ట్ వేర్ ఆ??
కాదు.. రైల్వే ల.. సర్కార్ నౌకరి.. సెంట్రల్..
ఓకే.. ఓకే.. కూల్..
ఇద్దరి కప్పులూ ఖాళీ అయినయ్..
ఆమె తన కప్పును బయటికి విసిరింది.. అతనూ గిలాసను ఔతలికి మొత్తిండు..
చెప్పండింకా.. హైడ్రబ్యాడ్ లో ఎక్కడుంటరు?
మాది హైద్రాబాద్ కాదు.. మంథిని..
మంథినా? ఎక్కడది?
కరీం నగర్ ఎర్కెగా? ఆ జిల్లే..
మరి మీరు సికిండ్రబ్యాడ్ లో ఎక్కారు!
ఆడ మా దోస్తులుంటరు.. వాళ్లను కల్శత్తున్న అట్ల..
ఓకే..
మీరు హైద్రాబాదేనా?
లేదు.. మాది విజయవాడ..
అచ్చా… మీరు కూడ దోస్తుల్ని కల్శస్తున్లా!
అహా.. మా నేటివ్ విజయవాడకానీ మేము ఉండేది హైడ్రబ్యాడ్ లోనే.. కూకట్ పల్లి..
ఓ!! మరి చెన్నైల? జాబ్ ఆ??
మా అక్కయ్య వాళ్లింటికెళ్తున్నా.. ఊరికే అలా.. ఓ వన్ వీక్ ట్రిప్..
అచ్చా..
మా బావగారు కూడా చాల రోజుల్నించి అడుగుతున్నరు.. నాకిప్పటికి కుదిరింది..
మీ బావేంజేస్తడు?
తను సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజినీర్.. టీసీయస్ లో..
టాటా వోళ్లదికదా!! జోర్దార్ కంపినే…
టాటా వాళ్లదికాదూ.. టీసీయస్..
సందీప్ సప్పుడు చెయ్యలేదు..
ఆమెకూడా నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయింది..
ట ట ట్ట ట్టట్.. ట ట ట్ట ట్టట్.. రైలు చప్పుడు చేస్తూ పోతోంది..
బండి గీరల సప్పుడు గమ్మతుంటది కదా… ట ట ట్ట ట్టట్.. ట ట ట్ట ట్టట్ అనుకుంట..
ఆ.. చక్రాల శబ్దం ఓకే కానీ, అప్పుడప్పుడు వాటినుండి ఏదో కాలినట్టు వాసనొస్తుంది కదా అదే నచ్చదు నాకు..
ఔ.. నాక్ సుత..
కిటికీలోంచి సల్లగ గాలస్తుంటే… సందీప్ సలికి వణుకుతుండు..
చల్ల గాలికి చెక్కిలిగింతలు పెడ్తున్నట్టుంది మీకు??
చెక్కల్ గుల్ ఆ?? ఇగంపెట్టి గజగజ వణుకుడస్తాంది..
హ.. హ…
సందీప్ కిటికీ బంజేషిండు…
శృతి కూడా కిటికీ మూయడానికి ప్రయత్నించిందికనీ రాలేదు..
కొంచం ఈ విండో కిందికి లాగరా ప్లీస్..
సందీప్ కిటికీ రెక్క కిందికి ఇగ్గిండు..
కిటికీ బంజెయ్యంగనే ఒక్కసారే మొసమర్రనట్టయ్యింది
ఆమెక్కూడ ఊపిరాడనట్టే అనిపిస్తోంది..
కానీ అది కొంచం సేపే…
ఆ.. స..మ్మోసా.. కర.. కర.. గరం గరం మ..స్సాలా సమోసా.. ప్యాలాలుంటె పైసల్ వాపస్.. ఆ సమోసా.. కర.. కర.. గరం గరం మ..స్సాలా సమోసా..
ఆ అబ్బాయేమంటున్నాడు?? ప్యాలాలేంటి? సందీప్ ని అడిగింది శృతి..
ప్యాలలంటె “బోల్ పేలాలు”.. ఈ మద్య సమోసాల్ల వాటిన్నింపే అమ్ముతాండ్లట కదా..
ఏమో! నాక్ తెలీదు… బోల్ పేలాలంటే ఏంటి??
బోల్ పేలాలంటె తెల్వదా?? ఎట్ల చెప్పాలే!! అదేనోయ్.. ఇట్ల బియ్యం నానేశి చేస్తరు చూశిన్లా… కరకర ఉంటయ్..
అటుకులా??
అటుకుల్ అలగ్ మల్ల.. బోల్ పేలాలంటే ఇవ్వి.. అని… ఏదో చెప్పే కోశిష్ చేస్తుండు సందీప్.. కానీ అతనికి ఎట్ల చెప్పాల్నో తెలుస్తలేదు..
ఆ.. ఇట్ల పీనుగులమీద సల్లుతరు చూశిన్లా..
ఈ పోలిక ఆమెకు అర్థమైంది.. “శవాన్ని” ఊహించుకోని మొఖం ఇబ్బందిగ పెట్టుకొంది..
అబా.. ఇంకేం దొరకనట్టు ఆ ఎక్సాంపులే దొరికిందా మీకు..
అంటె నాకు జెప్పన వేరేదేం యాదికిరాలే..
మరమరాల గురించి చెప్పడానికి శవాల్ని గుర్తుచేస్కునే వాళ్లను మిమ్మల్నే చూస్తున్న.. చిన్నగ నవ్విందామె..
సందీప్ కు నవ్వాల్నో వద్దా సమజ్ కాలే..
సమోసాల్ గావాల్నా??
వొద్దు బాబూ…
సందీప్ కు తిన బుద్ధైతాందికని ఐదు రూపాలకోటి అనేసరికి ఊకున్నడు…
మన చిన్నప్పుడు ఆఠానకోటి ఉంటుండే.. ఇప్పుడు బాగ పిరమైనయ్..
అయ్యో.. అర్థ రూపాయ్ కాదూ.. మేం విజయవాడలో ఉన్నప్పుడైతే సినిమాహాల్లో పావలాకొకటి కొనుక్కునే వాళ్లం తెల్సా..
చారాన్నా?? అగ్గువనే..
అగ్గువ అంటే??
సందీప్ ఏదో చెబ్దామని నోరు ఎళ్లబెట్టిండుకని, ఇంతల్నే వెనక సీట్ దగ్గర “చక్ చక్” మని సప్పుడు..
అటు చూడంగనే సందీప్ నోట్లె మాట నోట్లెనే గాయబ్ ఐపేంది..
అతని మాట ఎందుకు మాయమైందో శృతికి అర్థమైంది…
“చక్ చక్..” ఈ సప్పుడు, రైల్ ఎక్కేటోల్లందరికి ఎర్కైందే..
చక్ చక్..
బావా.. పది రూపాల్…
లెవ్వక్కా..
బావా అని పావురంగ పిలుత్తె అక్కా అనవడ్తివి? సందీప్ చెంపనొత్తుతూ అన్నదామె..
సందీప్ కు మస్త్ ఇజ్జత్ అనిపిస్తాంది..
“చక్ చక్” …. తియ్యి తియ్యి.. జల్ది పోవాలె.. చక్ చక్..
లెవ్వక్క… చిల్లరుంటె చాయ్ తాగిన..
తమ్ముడెంత ఇగురం ఉషార్ పిట్ట సూశిన్లా… పక్కోళ్ళతోటి అనుకుంట మళ్ల సందీప్ చెంప గిచ్చిందామె..
నిజంగానే లెవ్వు..
జెప్పన తియ్యి తమ్మీ.. తియ్ తియ్… అక్కనుట్టిగ పంపుతారు.. చక్ చక్..
మూడు రూపాలుంటె తీసిచ్చిండు సందీప్..
మాద్దండి దయగల్ల తమ్మునివిపో!! తిట్టిందో పొగిడిందో ఏర్పాటువళ్లే… “అక్కెర్లేనోళ్ళు” మనిషికో పది రూపాల్ దానం చెయ్యంగనే.. వెళ్ళిపోయిందామె… చక్ చక్ మని కొట్టుకుంటూ..
వీళ్ళకు డబ్బులివ్వకపోతే “గొడవ” చేస్తారట కద?
లొల్లంటే, లొల్లి అని కాదుగని… అదంత అలగ్ కతిగ.. ఏమన్నంటె మర్లవడి మళ్ళ మనల్నే తిడ్తరు.. ఆ లంపాటకమంత దేనికని..
వాళ్లేనా తిరగబడేది? జనాలు తిరిగి అనలేరా..
సందీప్ కు నామోషనిపించి జరసేపు ఖామోషైండు.. ఎటు సైస్తలేదు.. సెల్లుదీశి టైం చూశినట్టు చేశి మళ్ళ లోపటవెట్టుకున్నడు..
ఎంతైందండీ టైం??
టైం చుశిండుగని నిజంగ ఎంతైందో మతికిలేదు.. ఏందో మావుల!! అసలది పట్టించుకోలే తను..
యాదికిలేదు.. చూశి చెప్తాగున్లి అని మళ్ల సెల్లు తీశి, చూశి చెప్పిండు..
ఎన్మిదింబావ్..
శృతి మనసులో నవ్వుకుంటోంది సందీప్ సిగ్గు చూసి..
“ఉన్నదే గింతంత ఇజ్జతు.. అదికూడ గంగలగలిశే!” సందీప్ కు మస్తు తక్లీఫ్ ఐతాంది..
బండి మాంచీ జోషుల పోతాంది.. భోన్ గిర్, జనగాం… ఒకదానెంబటి ఒకటి స్టేషన్లు ఎనుకకుపోతనే ఉన్నయ్.. ఇంకరగంటైతె కాజీపేటనంగ డిన్నర్ ఆర్డర్ తీస్కునేటాయిన డబ్బలకచ్చిండు…
ఆ సార్ డిన్నర్ సార్.. వేజ్.. అం..డా.. చిక్కిన్ బిర్యాని, కర్డ్ రైస్..
ఆ జల్ది చెప్పాల్సార్.. వేజ్.. అం..డా.. చిక్కిన్ బిర్యాని, కర్డ్ రైస్..
శృతి, సందీప్ తో..
అవును మీరు డిన్నర్ చేసారా??
అహా తిన్లే.. ఈడ చెప్పుకుంట…
ఇక్కడా??
ఆ ఈణ్నే.. దానికంత పరేషాన్ కైకూ??
అలాని కాదండీ.. వీళ్లు బిర్యానీ పులావ్ అని చెప్పి వట్టి టొమాటో రైస్ పెడ్తారు తెలీదా?? మళ్లీ అది చాలా కాస్ట్లీ.. అనౌసరంగా డబ్బులు దండగ..
పైసలదేముందికానీ…
డబ్బుల గురించికాదండీ.. ఆ కిచెన్ చూసారా ఎప్పుడైనా.. చాలా అసహ్యంగా ఉంటుంది.. అన్ హైజీన్..
వండుడు గలీజ్ వండినా, ఉడుకుడుకుది తింటే ఏంకాదుగదా… తప్పదిగ.. ఎట్లున్నా తినుడే..
అబ్బ ఛా..! మీకోసం స్పెషల్ గా వేడివేడిగ వండి వడ్డిస్తారా ఏంటి!!
అంతే అంటరా.. కనీ ఈ బిర్యానీకాపోతే మళ్లిగ ఇగం పట్కపొయిన ఇడ్లీలో, వడాలో తినవడ్తది.. నాకవ్వంటెనే ఓకారం..
అంత కష్టపడాల్సినపనేం లేదు.. నేన్ చపాతీలూ, బంగాళదుంప వేపుడు తీస్కొచ్చానూ.. ఇద్దరికి సరిపోతాయ్..
అయ్యో.. అద్దద్దు.. నేన్ ఏదో ఓటి ఆర్డర్ ఇచ్చుకుంట..
అలాక్కాదండి.. మా అమ్మ చాలా పెట్టిచ్చారు.. ఇబ్బందేం లేదు…
వద్దద్దు.. అట్లనేంలేదు.. ప్లీస్..
యాక్చల్లీ నేను డిన్నర్ తెచ్చుకోకూడదనుకునే ఈవినింగ్ హెవీగా భోంచేసాను. కానీ మా అమ్మా విడిచిపెడ్తేకదా, డిన్నర్ డిన్నర్ అని వెంటపడి మళ్లీ బాక్స్ కట్టిచ్చారు. ఒక్కదానికి చాలాఎక్కువైపోతుంది. ప్లీస్.
“ఉట్టిగ మిమ్ముల ఇబ్బంది పెట్టుడు…”
అంటుండగా ఆమె ఇంకేం మాట్లాడద్దన్నట్టుగ చేయి చూపించి, మీద ఉన్న బ్యాగ్ లోనుండి టిఫిన్ బాక్స్ తీసి.. దాని మూతలో చపాతీలూ, బంగాళదుంప వేపుడూ పెట్టి సందీప్ కి ఇచ్చింది..
థాంక్యూ..
యువర్ వెల్ కం…
ఈ పిల్ల మస్తు దిల్ దార్ అనుకున్నడు మనసులో…
నాకు రొట్టెలు, ఆల్ గడ్డ కూరంటే మస్తిష్టం..
ఔనా.. నాక్కూడా..
మంచిగుంది.. ఓ బుక్క నోట్లో పెట్టుకుని అన్నడు..
బావుందా.. ఇంకొంచం వేస్కోండి..
అద్దద్దద్దు… ఇదే బొచ్చెడుంది..
“చాలా” ఏంలేదు.. ఇంకొంచం వేస్కోండి..
సాల్ సాలు..
వాస్తవానికి సందీప్ కు గోలిచ్చిన ఆల్గడ్డల కూరంటే పానం. కని మళ్ల మళ్ల ఏస్కుంటె “అగడువడి ఉన్నడ”నుకుంటదని ఏస్కుంటలేడు.
శృతికి కూడ బంగాలదుంప వేపుడంటే పిచ్చి.. కానీ ఎక్కువ తింటే తిండికి “మొహంవాచిపోయి ఉన్నద”నుకుంటాడేమో అని వేసుకోవట్లేదు..
మధ్యలో ఆమెకు పొలమారింది..
అర్రెర్రె సరం తప్పిందా.. అంటూ జెప్పన తన నీళ్ల సీస తీసిచ్చిండు..
మా అమ్మే అయ్యుంటుంది.. తలుచుకుంటున్నట్టున్నారు….
ఆ.. కావచ్చు..
ఇద్దరి తినడమూ పూర్తయినా, బాక్స్ లో ఇంకా కూర మిగిలిపోయుంది.. సందీప్ నీళ్లసీస మాత్రం పూరా ఖాళీ ఐంది.
సందీప్ వాష్ బేసిన్ కాడికిపొయ్యి ప్లేట్ కడుగుదామని చూశిండుకనీ సబ్బో, పీసో లేకుంటే ఆ సమరు పొయ్యేట్టులేదు..
ఇంతలోనే శృతి వచ్చి.. ఆ ప్లేట్ లాక్కుని..
మీరు భలే ఉన్నారే.. చెయ్యి కడుక్కోండి చాలు..
పర్వాలేదూ.. అదిసుత కడిగిస్త..
ఛా!!! మరీ అంత ఫార్మాలిటీస్ ఔసరంలేదు.. ఐనా ఆ నూనిజిడ్డు అంత ఈసీగా పోదుకని.. మీరు లైట్ తీస్కోండి..
అంటూ ఆమె బాక్స్ మూత పెట్టేస్కోని.. చేయి కడుక్కుంది..
టైం తొమ్మిదిన్నర దాటింది… చలి విపరీతంగ పెరిగిపోయింది.. కాజీపేట.. వరంగల్ కూడా దాటి, మెహబ్బాదో, డోర్నకలో వచ్చింది..
ప్లాట్ ఫార్మ్ మీద చాయలు, కాఫీలతోనిపాటు “పదిరూపాలకు మూడు” అనుకుంట సంత్రాలుసుత అమ్ముతాన్లు..
సంత్రాలట.. తింటరా.. తీస్కుంటా??
అమ్మో బత్తాయిలా!! అసలే శీతాకాలం.. జలుబు చేస్తే ఇంక ఐనట్టే.. వద్దే వద్దు..
సంత్రాలు తిన్నా తినకున్నా చలికీ, ఈ దుబ్బకూ సర్ది లేశుడు కామన్.. బండి కదుల్తాంది.. జల్ది చెప్పండి.. తీస్కోవన్నా..
వొద్దొద్దు.. ప్లీస్స్..
పోనీ చాయ్??
వద్దు.. మళ్లీ నిద్దర్రాదు..
రైలు కదిలింది..
ఒక్కొక్కరే బిస్తరేస్తున్లు..
“మీరు కూడ ఆ లైట్ కట్టేయండి..” అనవసరం బ్యాచులో ఓ గొంతు ఆర్డర్ వేసినట్టు చెప్పింది..
సందీప్ లైట్ బంజేశిండు..
“మీకూ.. ఇబ్బందేం లేదంటే పై బెర్త్ లో పడుకుంటారా?? నాకు కింద బెర్త్ ఐతే కంఫర్ట్ గా ఉంటుంది”.. శృతి సందీప్ ను అడిగింది..

వంశీ ౧
నాకే బెర్త్ ఐనా రందిలేదు.. మీరు పడుకోన్లి.. అతను పైకెక్కిండు..
చెద్దరూ, తువ్వాల తీస్కోని.. తన బ్యాగునూ, పక్కకే ఉన్న ఆమె బ్యాగునూ కిందికిస్తే ఆమె వాటిని బెర్త్ కింద పెట్టింది..
చెద్దర్ తెచ్చుకోలే?
అహా లేదు.. దుప్పటి తీసుకెళ్లమని మా నాన్న మరీ మరీ చెప్పారుకాని.. అనవసరంగా మోయడం దేనికని నేనే పెట్టుకోలేదు.. అసలింత చలి ఉంటుందనుకోలేదు నిజంగ..
మంచిపనిచేశిన్లు పో.. మోతకోలు కదానీ అసలైందే ఇడ్శిపెట్టచ్చిన్లా? ఇంగో.. ఈ చెద్దర్ తీస్కోన్లి..
వద్దొద్దు…. పర్లేదు..
అరే.. తీస్కోండి పర్వాలేదు..
అహా.. వద్దు ప్లీస్..
మీరు మరీ ఎక్కువ మోహమాటపడ్తున్లు…. తీస్కోండి…. అంటూ ఆమెకు చెద్దరిచ్చిండు..
మరి మీకు?
నేన్ ఇంకో అంగీ తొడుక్కుని పడుకుంటా..
అబ్బా.. చొక్కా తొడుక్కుంటే చలి ఆపుతుందా?? వొద్దు.. మీ దుప్పటి మీరు తీస్కోండి..
అరే.. మా ఆపుతదోయ్.. నాకాడింకో మందపు తువ్వాలున్నది… అదిసుత కప్పుకుంట.. సరేనా.. మీరా చెద్దర్ కప్పుకోన్లి.. కిందపడుకుంటాన్లు కదా, సలెక్కువుంటది..
థాంక్యూ..
యు ఆర్ వెల్ కం…
ఈ అబ్బాయి చాలా మంచోడు అనుకుందామె.. మనసులో..
నిద్ర మద్యలో దాహమైతే తీస్కోండి అంటూ వాటర్ బాటిల్ చూపించింది…
ఇంత సలికి దూప కాదులే ఇగ.. అక్కెరవడ్తె తీస్కుంటా.. మీ దగ్గరే ఉంచుకోండి….
సరే..
ఆమె హ్యాండు బ్యాగును దిండులాపెట్టుకోని నడుం వాల్చింది..
అతను తువ్వాలను మెత్తలెక్క పెట్టుకోని ఒరిగిండు..
ఆమెకు నిద్ర రావట్లేదు..
అతనికి నిద్రవడ్తలేదు..
ఇద్దరి మనసుల్లో ఒకటే ఆలోచన.. చేతుల్లో సెల్ ఫోన్ లు..
“అబ్బే.. ఏం జేత్తానవ్రా?? ఇప్పుడే ఖమ్మం పేంది.. పొద్దుగాలచ్చేటాల్లకు ఎంతైదిరా??” దోస్తుకు మెసేజ్ కొట్టిండు సందీప్..
ఎన్మిదైతదిరా.. ఏడున్నరుకు నాక్ ఫోన్ కొట్టి లేపు.. సరేనా.. ఓ పదినిమిషాల్ అటిటైనా ఉట్టిగ ఆగం గాకు..
మా జేత్తగని, బర్రెలెక్క పండి పదింటికచ్చేవాయింత! జెప్పన రా.. బండి స్టేషన్ కు రాకముందే నువ్వాడుండాలే..
మీ అయ్య కట్టిచ్చిండాబే స్టేషన్? ముందుగాలచ్చేం జెయ్యలె.. నువ్ దిగేటల్లకు ఆడుంట సరేనా.. చలో మరి.. ఉంటానా..
నీ.. మబ్బు మొఖంల చెప్పు… మంచిది.. మంచిది.. ఇగ పండు.. నేన్సుత పంటున్న..
అరే.. విజయవాడ దాటేదాన్కా పండుకోకురా హౌలా..
కరక్టే.. మొన్న చెప్పినవ్ గదా!! సరే సరే.. మళ్ల మెసేజ్ కొట్టకు.. పండుమరి.. చలో ర భై..
చలో కాకా.. పయిలం…
ఆ మంచిది.. రైట్ రా… చివరి మెసేజ్ కొట్టి ఫోన్ లోపట వెట్కున్నడు సందీప్.. ఓ 2-3 నిమిషాలు గడిచినయ్.. “టింగ్ టింగ్” అని మళ్ల మెసేజ్ అచ్చిన సప్పుడు..
అరేయ్.. అప్పాల్, సకినాల్ తెత్తానవారా???
మా తెత్తాన… మెసేజ్ కొట్టుకుంట కొట్టుకుంట అట్లనే కన్నంటుకున్నది సందీప్ కు…
***
“హాయ్ అక్కా.. ఇంకాసేపైతె విజయవాడొచ్చేస్తుంది.. చెన్నై రీచ్ అయ్యేసరికి ఏ టైం అవుతుందే??” అక్కయ్యకు మెసేజ్ పెట్టింది శృతి..
సరిగ్గా ఏడున్నరకి చెన్నైలో ఎంటర్ అవుతావ్.. ఉదయం ఆరున్నరకల్లా నీకు ఫోన్ చేసి లేపుతాను, ముందే లగేజ్ అంతా సదురుకో.. దిగేప్పుడు హడావుడి పడాల్సిన పనుండదు..
ఏడున్నరకు చేరుకోవడమైతే.. ఆరున్నరకు లేపి ఏంచేస్తావే బాబు!! ఏడింటికి మెసేజ్ పెట్టుచాలు నేన్ లేస్తాను..
గేదెలా కాళ్ళుచాపుకోని పడుకోడానికి అదేమైనా మన ఇల్లనుకుంటున్నవా?? రేపొక్కరోజు పెందరాళేలే.. ఎల్లుండినుంచి నీ ఇష్టం..
సరే సరే… ఇంక నాకు నిద్దరొస్తుంది.. పడుకుంటున్నా…
ఆ పడుకో గానీ.. నీ బ్యాగ్ నీ దగ్గిరే పెట్టుకో, సీట్ కింద పెట్టకు.. మెళ్లో చైన్ కూడా తీసేసి హ్యాండ్ బ్యాగ్ లో పెట్టుకో.. జాగ్రత్తా.. సరేనా.. ఫోన్ సైలెంట్ లో పెట్టకు.. పొద్దున నువ్వొచ్చేసరికి అక్కడ ఉంటాము..
ఉండనా.. బాయ్ మరి..
ఆ సరేనే… అన్ని సరిగ్గానే పెట్టుకున్నా.. బాయ్.. గుడ్ నైట్ అక్కా..
జాగ్రత్త బుజ్జమ్మా.. గుడ్ నైట్..
ఓ 2 నిముషాల తర్వాత మళ్లీ టింగ్ టింగ్ అని మెసేజ్ వచ్చిన శబ్దం..
కాళ్ల పట్టీలు గోల్డ్ వి వేస్కున్నావా?? గోల్డ్ వే అయితే అవికూడ తీసి హ్యాండ్ బ్యాగ్ లో పెట్టుకోవే..
ఆల్రడీ తీసానక్కా అని మెసేజ్ పెడ్తు పెడ్తూ అలాగే నిద్రలోకి జారిపోయింది శృతి..
***
తెల్లారింది..
సందీప్ కు తెలివివడ్డది.. ముందు సెల్లుల టైం చూశి, అటేంక లేశి కిందికి చూశిండు…. శృతి అప్పటికే లేచి కూచుంది..
సందీప్ కిందికి దిగిండు..
ఇదిగోండి దుప్పటి..
సందీప్ చెద్దర్ ను బ్యాగ్ ల కుక్కి బాత్ రూముకు పేండు..
అతనొచ్చాక తన హ్యాండ్ బ్యాగ్ చూసుకొమ్మని చెప్పి తను కూడ వెళ్లొచ్చింది..
ఈ సీట్లలో నల్లులు ఉన్నట్టున్నాయి కదా.. దురద పెడుతోంది కొద్దికొద్దిగ…
గోకుడా? అయ్యో.. నాకవి కనిపియ్యలేగని.. బాత్రూముల మాత్రం మస్తు జిర్రపురుగులు కనవడ్డయ్..
అదృష్టం.. నాకైతె ఒక్క బొద్దింక కూడా కనిపించలేదు.. అవి అంటేనే నాకు చిరాకు..
ఇద్దరికీ ఫోన్లొస్తున్నాయి.. “ఎక్కడిదాక వచ్చారని!”
“ఇదేందో ఒర్రెకు ఎక్కువా వాగుకు తక్కువున్నది కాకా.. అది దాటినం ఇప్పుడే”.. సందీప్ ఫోన్ ల చెప్తాండు..
పెద్ద చెరువసంటిదత్తది సూడ్రా… మొత్తం కర్రెగ, గలీజ్ నీళ్లుంటయ్… మోరి నీళ్లవేరం.. అగో అది దాటిన్లంటె ఇగ అచ్చినట్టే.. దోస్తు చెప్పిండు..
“ఇదేదో పిల్ల కాలువలా ఉందక్కా.. అది క్రాస్ చేసామిప్పుడే.. శృతి చెప్తోంది..”
తర్వాతొకటి పెద్ద చెరువులాంటిది వొస్తుంది చూడు బుజ్జీ.. నల్లగా, కంపు కొట్టే నీళ్ళతో ఉంటుంది.. మురికికాలువలోలా… అది దాటేసావంటే ఇరవై నిమిషాలు అంతే…
“ఇంకో ఇరవై నిమిషాల్లో చెన్నై సెంట్రల్ వొస్తుందంట, మా అక్కయ్య చెప్పింది”
ఆ..ఆ.. మావోడుసుత అదే అన్నడు..
సో.. ఇంకేంటి మరీ..
ఇంకేమున్నది.. ఇంకా.. చిన్న నవ్వు నవ్విండు సందీప్..
ఎన్ని రోజులు మరిక్కడ?
ఐతారం దాన్క ఓ మూడొద్దులైతె పక్కా ఉంట….తర్వాత సూడాలిగ..
ఓహ్..
మరి మీరు??
నిన్న చెప్పాను కదా.. ఓ వారం పాటుంటాను..
ఓ.. ఓకే.. ఓకే..
ఔను మీ పేరేంటి?
సందీప్.. ఫేస్ బుక్ లో ఐతే.. “సందీప్ లొల్లి” అని ఉంటది..
మీ పేరు?
శృతి..
ఫేస్ బుక్ ల ఏమని ఉంటది?? ఉబ్బాగక అడిగేశిండు..
అతని అత్యుత్సాహానికి శృతి లోలోపట నవ్వుకుంది..
నేన్ మీకు యాడ్ రిక్వెస్ట్ పంపిస్తాను లెండి..
సిగ్నల్ కోసం ట్రేన్ ఏదో చిన్న లోకల్ స్టేషన్ లో ఆగింది.. అక్కడ కొండముచ్చులు కట్టేసున్నాయ్..
అరే.. అటుచూడటుచూడు.. కొండముచ్చులు… ఇక్కడివాళ్ళు కొండముచ్చులు పెంచుకుంటారల్లే ఉంది!!
అయో అది పెంచుకునేటందుగ్గాదు..
మరి??
కొండెంగలను జూస్తె కోతులు గజ్జుమని ఉరుకుతయ్.. అందుకే కోతుల్ని గెదిమేతందుకు వాటినిట్ల ఆడీడ పెడ్తాంటరు…
ఏంటీ?? కొండముచ్చుల్ని చూస్తె కోతులు పరిగెడతాయా?? నేనైతె ఎప్పుడు చూళ్లేదలాగ… కనీసం ఎక్కడ వినను కూడా వినలేదు..
అర్రే.. నిజంగనోయ్…
మీరేదో వేళాకోళానికి చెప్తున్నట్టున్నరు.. నేన్ నమ్మను..
అరే.. నీన్ ఒళ్లెక్కాలకు అంటలేను.. నిజంగనే చెప్తున్నా…
అయ్యుండొచ్చులేండి.. చిన్నగ నవ్విందామె..
ఇంతలోనే….. ఆ ఇడ్లీ.. ఇడ్లీ అని.. పిలుపులు.. అరుపులు షురూ..
నాష్తా చేద్దామా??
అహా.. అక్కయ్య ఆల్రడీ టిఫిన్ చేసిందంట ఇంట్లో.. ఇందాక చెప్పింది… మీరు తినండి పర్లేదు..
నేన్సుత దిగినంక మావోనితోటి కల్శితింటిగ.
ట్రైన్ కదిలింది… ఐదు నిమిషాల్లో చెన్నై సెంట్రల్ వచ్చేశింది… అందరితోపాటూ వీళ్ళూ దిగిన్లు.. ఎటుచూశినా మస్తుమంది జనం.. గుంపులు గుంపులుగా..
“అరే హౌలే… ఈడ.. ఈడ.. ఇటు బే… ” దూరంగ జనం మధ్యలనుంచి దోస్తు పిలుస్తాండు..
అతని పక్కనే ఉన్న ఒకామె “బుజ్జమ్మా.. ఇక్కడ.. ఇక్కడ.. ఇటు వైపు…” అంటూ శృతిని పిలుస్తోంది..
ఇద్దరూ అటు నడిచారు..
ఏమ్రా.. అంతమంచేనా.. పురాగ ఎండుకపేనవేందిరా??
పొద్దెల్ల ప్రయాణంగా కాకా.. జర నెరివడి అట్లగొడ్తున్నగంతే.. నువ్వెట్లున్నవ్రా..
అనుకుంట దోస్తులిద్దరు అలాయ్ బలాయ్ తీస్కున్నరు..
నీను మస్తున్నగని మనోళ్లంత ఎట్లున్నరూ, ఏం కత.. అనుకుంట సందీప్ చేతిల బ్యాగ్ గుంజుకోని జబ్బకేస్కున్నడు..
ఇటు పక్క శృతి వాళ్లక్క..
బావున్నావా బుజ్జీ.. ఇలా చిక్కిపోయావేంటే?
అబ్బ ఛా.. అంతలేదులే.. లాంగ్ జర్నీకదా కాస్త అలిసిపోయి అలా కనిపిస్తున్నానంతే.. నువ్వేలా ఉన్నావ్… బావగారు రాలేదా??…
మాట్లాడుకుంటూనే అక్కచెల్లెల్లిద్దరూ హత్తుకున్నరు..
ఆఫీస్ లో ఏదో ప్రెజెన్టేషన్ ఉందట, అందుకే నన్నిక్కడ డ్రాప్ చేసేసి ఆయన ఆఫీస్ కెళ్లిపోయారు.. నీ ప్రయాణం బాజరిగిందా.. అంటూ బ్యాగ్ లాక్కోని భుజానికి వేస్కుంది..
ఆ బానే జరిగిందే.. అదిగో అతనే కంపెనీ ఇచ్చాడు.. అంటూ సందీప్ ని చూపించింది..
సందీప్ ఆమెతో..
నమస్తే అక్కా..
“నమస్కారం బాబు.. మీరు కూడా ఆంధ్రానా..?”
“ఆహా…. మాది తెలంగాణ…” చెప్పిండు సందీప్ దోస్తు..
అందరూ కలిసి బయటికి నడుస్తున్నరు….
స్టేషన్ ల దూరంగ దక్షిణంబాజు నుంచెళ్లి ఏదో అనౌన్స్ మెంట్ వినస్తుంది….
“యాత్రికన్ కృపయా ధ్యాన్ దే….”

*

మీ మాటలు

  1. Mastundi mama journey… Liked it

  2. Vanaja Tatineni says:

    బాష ఒక్కటే ! ప్రాంతాలు వేరు ఎవరి మాండలికం వారిది . అంత మాత్రం చేత వారు సాటి ప్రయాణికులు కాకపోరు జీవన ప్రయాణం కూడా అంతే ! సింబాలిక్ గా భలే వ్రాసారు వంశీ ! నిజంగా బావుంది వంశీ !

    ముగింపు వేరుగా ఉంటుందనుకున్నా ! :) మీరు రొటీన్ కథకులు కారుకదా ! సందీప్ మంచి పోరగాడు వంశీ కనిపించాడు అతనిలో . :)

  3. Allam Krishna Vamshi says:

    చాలా థ్యాంక్స్ మేడం.. నేను గమనించని చిన్నపొరపాటును మీరు గమనించి నాకు పర్సనల్ గ మెసేజ్ చేయడం నాకుమస్తు మంచిగా అన్పించిన్దండి .. థ్యాంక్యూ :)

  4. Bingi Vishal says:

    యాత్రికన్ కృపయా ధ్యాన్

  5. Vishal bingi says:

    “యాత్రికన్ కృపయా ధ్యాన్ దే” తో మొదలయ్యి మళ్లి “యాత్రికన్ కృపయా ధ్యాన్ దే” తో పూర్తవడం నచ్చింది.. భిన్నత్వం లో “ఏకత్వం” అదే కద? నైస్ …

  6. అవునూ.. రాష్ట్రాలు అలగ్ అయినా, దేశం ఐతె ఒక్కటె కదా అని సింబాలిక్ గ చెప్పేటందుకే అది… థ్యాంక్ యూ ..

  7. Lalitha P says:

    రెండు మాండలికాలని భలేగా జుగల్బందీ చేయించారు. అభినందనలు. ‘సక్కలం ముక్కలం’ సరైన మాటన్న మాట. నేనిన్నాళ్ళూ ‘సకలం బుకలం’ అనుకుంటున్నా !!

  8. థాంక్యూ లలితగారు..

  9. Kiran Goud says:

    Nice flow.. I felt like watching a movie..

  10. Threveen Challa says:

    నైస్.స్టొరీ.మామ.చాల బాగుంది…

  11. B.Narsan says:

    అరె కత మస్తుగుంది.రెండు యేషాలు కట్టినట్లుంది. అల్లమొల్ల పిల్లగానివా? ముగ్గురన్నదమ్ముల్లల్ల ఓల కొడుకువు తమ్మీ. నీ అచ్చరాలు ఆడీడ సీసన గని, ఈ కత తెలుగోళ్ళ మనసు కత. శబ్బాష్ .

  12. N Venugopal says:

    చాల బాగుంది వంశీ… గొప్ప వాగ్దానం. వీరన్న వేసిన బొమ్మ చూడడం ఇంకా ఇంకా సంతోషం…

    • చానా సంతోషం సార్.. మనస్పూర్తిగా కృతజ్ఞ్యతలు :)

  13. నాకైతే నచ్చింది తమ్మి :)

  14. prasadrajupvmv says:

    Nen oppukonu.. Inni samvathsaraalugaa train prayanam chesthunnaa aalgadda vepudu tho chapathilu pettina ammayi ekkadaa edurukaale :( nice story (y)

  15. Varun Komma says:

    “కథ”ర్నాక్ తమ్మి.ఎప్పుడొ రావల్సిన్స్ కథ ఇది.మొత్తానికి వచిన్దిపటు.

  16. తమ్మి సాన బాగుంది కథ. నాకు ఈట్లాంటి ఒక situation సెంట్రల్ యూనివర్సిటీ లో సదువు తున్నపుదు వచ్చింది. నా రూమ్మేట్ పక్క ఆంధ్ర నుంచి వచ్చినాడు. ఒక రోజు నా దోస్తు సిటీ నుంచి నన్ను కలువడానికి యూనివర్సిటీ కి వచ్చినాడు. మేము ఇద్దరమూ రూం లో కూచొని మాట్లాడుతున్నాము. నా దోస్తు పక్క సిటీ లో పెరిగినాడు…గుసైన్చుడు, గల్లిల, లొల్లి, మొత్తం బాష ఈట్లనే ఉంటది. వాడు పొఇనక నా రూమ్మేట్ పరేషాన్ యిపొఇన్దు. మీ ఫ్రెండ్ మాట్లాడినింది ఒక ముక్క కూడా అర్ధం కాలేదు నాకు అని వపొఇన్దు.

  17. Ramakrishna Vanam says:

    మస్తుంది అన్న… తెలంగాణాలోని పదాలని అధ్బుతంగా ఉపయోగించిన్లు …చాయ్ – టీ , బెస్తరం – గురవారం , చేద్ధర్ – దుప్పటి , జిర్రపురుగు – భోద్ధింక , గోకుడు – దురద, అంగి – చొక్కా , సంత్రా – బత్తాయి ఇసొంటి తెలంగాణా ఆంధ్ర పదాలని ఒకే వాక్యాలం వడుడు మంచిగున్నది .. తెలంగాణా మాండలికంలో ఇలాంటి రచనలు రావాల్సిన అవసరం చానా ఉన్నదీ.. Keep it up brother…

Leave a Reply to Vamshi Cancel reply

*