“ప్రత్యేక తగ్గింపు ధరలు.. అప్ టూ 60%”
అని ఎర్రరంగులో, పెద్ద పెద్ద అక్షరాలు రాసున్న కార్డుముక్కలు ఆ షాపింగ్ మాల్ లో చాలాచోట్ల కనపడుతున్నాయి.
‘మాల్’ పైకప్పు ఎర్రటి హృదయాకారపు బెలూన్లతో నిండిపోయుంది. వాటి తోకలు, కింద నడిచేవాళ్ల తలలకు కొద్దికొద్దిగా తాకుతుండగా, ఇంకో పక్కన అసలు తలలేలేని డిస్ప్లే బొమ్మలు ఇవేమీ పట్టనట్టు వాటి డ్యూటీ అవి చేసుకుంటున్నయి. ఇవ్వాల వాటి డ్యూటీ కూడా ఎర్రరంగులోనే.. ఎర్ర అంగీలు.. ఎర్ర చుడిదార్లు.. ఎర్ర చమికీ చీరలు.. చేతులకు, ఛాతులకు అతికించిన ఎర్రెర్రని గులాబీలూ… అంత ఎర్రగనే..
గోడలపై నిలుచున్న సినిమా హీరోయిన్లు కూడా నుదుట బొట్టునుండి కాలి గోటివరకు ఎర్రరంగులోనే నిలుచున్నారు.. నవ్వుతూ..
ఇంత “ఎరుపు” దేనికయ్యా అంటే..
ఇవ్వాల “ప్రేమికుల రోజు కాబట్టి”అట.. ఎవరో అనుకుంటుంటే విన్నాను..
అందరి సంగతేమో కాని నాకు మాత్రం ఇవ్వాల మా షాపింగ్ మాల్ చాలా మంచిగనిపిస్తోంది..
ఎటు చూసినా చిరునవ్వులు.. యువజంటల మొహాల్లోనివి..
చల్లటి గాలులు… సెంట్రలైజ్డ్ ఏసీ నుంచి వచ్చేవి…
గులాబిల పరిమళం… రూం ఫ్రెష్నర్ ఫ్లేవర్ అది..
బహు సున్నితమైన సంగీతం… స్పీకర్లలో నుండి…
కొత్తగా.. కొంత మత్తుగా… అబ్బా.. చాలా చాలా మంచిగుందీ రోజు.
అదిగో.. అంత మత్తు కూడా చిత్తయిపోయింది.. అతన్ని చూసిన ఆ క్షణంలో…
ఆకాశం లో చుక్క తెగిపడినట్టు “అతను” ఒక్కసారి ఇలా కనిపించి అలా మాయమయ్యాడు…
“చుక్కరాలితే” మొక్కుకోవాలిగా మరీ!
నేను “తను మళ్లీ కనిపిస్తే బాగుండని కోరుకున్నాను”..
కోరిక తీరింది..
కాసేపటికి తను కనిపించాడు..
కనిపించడం అంటే అలా ఇలా కాదు…
ఓ అద్భుతంలా..
కనిపించాడు..
తనే ప్రపంచంలా అనిపించాడు..!
ఎందుకనిపించాడో తెలీదు.. కానీ అనిపించాడు….
తనకూ నేను కనిపించాను..
నాకూ తను కనిపించినట్టే…
తనకూ నాలాగే అనిపించిందనుకుంటాను..
ఎందుకంటే..
నన్ను చూడగానే అతని మొహం ఎర్రబడింది.. అచ్చం ఇవ్వాల్టి మా మాల్ లాగే…
ఆ ఎరుపును సిగ్గుకి గుర్తు అనుకునేరు..
కాదు..
అది ప్రేమ..
మీకు తెల్సుగా.. ప్రేమరంగు ఎరుపని?
నాకు తెలుసు..
తను నన్ను ప్రేమిస్తున్నాడు..
తనకి తెలుసు..
నేను అతనికోసమే పుట్టాను..
ఇంతలో ఒకడొచ్చాడు.. తన పక్కకి..
స్నేహితుడట..
వినిపించింది..
నచ్చిందా?? స్నేహితుడి ప్రశ్న..
“మ్మ్”.. రెప్పవేయకుండా నన్నే చూస్తున్న ఈయన జవాబు..
ఎంత??
చచ్చేంత..
నేనడిగేది అదికాదురా… స్నేహితుడు ఇంకేదో అనబోయాడు..
ఈయన ఆపాడు..
ఆ వెంటనే నా దగ్గరికొచ్చి..
సహ జీవనం అన్నాడు..
“సరే” అన్నాను.. కళ్ళతోనే…
నన్నెత్తుకుని గాల్లో గిరగిరా తిప్పాడు.. సంబురంగా..
నేను గలగలా నవ్వాను.. హాయిగా..
అతడు ఆగలేదు..
నేను ఆపలేదు..
“లవ్ అట్ ఫస్ట్ సైట్” విన్నారుగా??
మాది “లైఫ్ అట్ ఫస్ట్ సైట్”..
ఇకనుంచి తనే నాజీవితం…
నేనిప్పుడు అతని “సహచరిని”..
******
నన్ను వాళ్ళింటికి తీసుకొచ్చాడు..
అక్కడున్నాయన వాళ్ల నాన్న.. ఈయన పిలిస్తే తెలిసింది…
“ఆయనకు” నేను నచ్చలేదు.
దాన్ని ఎక్కడినుంచి తీసుకొచ్చావో, అక్కడే వదిలేసిరాపో.. అన్నాడు.. నిర్దాక్షిణ్యంగా..
“ఈయన” వినలేదు.. నిర్లక్ష్యంగా..
ఆయన తిట్టాడు.. బాగా..
ఈ ఒక్కవిషయం మాత్రం నా ఇష్టానికి విడిచిపెట్టు నాన్న, ప్లీజ్.. అన్నాడు.. ధైర్యంగా..
ఆయన తిడుతూనే ఉన్నడు.. చాలాసేపు.. గొంతు నొచ్చేదాకా.. దగ్గు వచ్చేదాక..
దగ్గు రాగానే ఆమెకూడా వొచ్చింది.. తండ్రికొడుకుల మధ్యలోకి.. ఈయనకు అమ్మ.. ఆయనకు భార్య.. చూస్తే తెలుస్తోంది..
“నాన్న మాట వినొచ్చు కదరా” అని ఈయనతో అంటూనే ఆయనకు గ్లాసుతో నీళ్లు అందించి ఛాతిని అరచేత్తో రుద్దుతోంది..
ఈ ఒక్కసారికి నాన్నే నా మాట వినొచ్చు కదమ్మా..
“అదిగో మళ్ళీ” అంటూ ఆయన లేవబోతూ మళ్ళీ దగ్గాడు..
అప్పుడొచ్చింది ఇంకో ఆమె.. కాస్త చిన్నది.. ఈయనకు చెల్లె… తర్వాత తెల్సింది..
“నాన్నా, ఇంక వదిలెయ్.. ఇంటిదాకా తీస్కొచ్చాడుకదా!! మళ్ళీ వెనక్కెలా పంపిస్తారూ” అని ఆయనకు చెప్తూనే ఈయన దగ్గరికొచ్చి, నన్ను చూసింది.. ముందు పరీక్షగా… తర్వాత ప్రేమగా..
ఆమెకు నేను నచ్చాను…
“వానికి వంతపాడటానికి ఇదొక్కతి తయారయ్యింది”… ఆయన ఏదో తిడుతూనే ఉన్నాడు..
మేం.. కొత్త జంట..
లోపటికి నడిచాం..
******
అలా నడిచి యేడాది గడిచింది..
“మార్పు” సహజమటకదా? ఎక్కడో విన్నాను..
మాలో అలాంటిదేదీ రాలేదు..
ఆరోజు నుండి ఈరోజువరకు..
మేం ఒకర్నివిడిచి ఒకరం ఒక్కక్షణం కూడా ఉండలేదు..
ఉండలేమూ..
మా బంధం “అద్వైతం”…
కానీ..
వాళ్ల అమ్మది అపార్థం.. అమె కంటికి మేం ఇంకొకలా కనిపించాం..
ఒక్కో కంటిది ఒక్కో చూపుమరి!!
మా బంధం ఆమెకు అసహజం..
మేము ఏం చేసినా అనాగరికం..
నన్నేమీ అనలేక రోజూ అరిచేదామె, కొడుకు మీద…. కోపంతో..
ఇలా..
“ఎప్పుడూ అదే లోకమా? ఇంకో పనేం లేదా??”
“దాన్ని వదిలేసి ఇంట్లో మనుషుల్నో, పనుల్నో పట్టించుకోరాదు??”
“ఇంటిమీదెలాగో సోయిలేదు, కొంచం ఆ ఒంటిమీదన్న సోయుంచుకోరాదూ..” అని… రకరకాలుగా..
తన కొడుకును నేను గుప్పిట్లో పెట్టుకున్నానని ఆమె బాధ…
బాధ కాదు, ఈర్ష్య..
వాస్తవానికి…
నేనే ఈయన గుప్పిట్లో ఒదిగిపోయాను..
కానీ ఆమె అది చూడలేదు, తను చూడలనుకున్నదే చూసింది..
ఆమె ఇష్టం..!! ఎవరు కాదంటారు!!
వీళ్ల నాన్న..
ఆయనకు నమ్మకాలెక్కువ.. కొడుకు చేసే పనులమీద..
వాటిల్లో ముఖ్యమైనవి రెండు.
తనకొడుకు అందరిచేతిలో వట్టిగా మోసపోతాడు ఒకటీ, అతను పనికొచ్చే పనులేవీ చేయడు రెండు..
ఈ రెండు నమ్మకాలూ, నా వల్ల ఇంకొంత బలపడ్డాయి..
ఆయనకు..
మొదట్లో నేనంటే అయిష్టం అనుకున్నాను.. తర్వాత తెల్సింది అసహ్యం కూడా అని..
“నువ్వు దీని పైపై అందాన్ని చూసి మోసపోయావురా” అని మొదలుపెట్టి
“గడియ రికాం లేదు.. నయా పైస సంపాదన లేదు..
అసలీ పనికిమాలింది చెయ్యబట్టే నువ్విట్లా దేనికి పనికిరాకుండా పోతున్నావ్…
గడ్డి పీకేతందుక్కూడ అక్కెరకురావు.. సంకనాకి పోతవ్ చెప్తున్నా..” అని తిట్టడం..
ఆ తర్వాత దగ్గడం.. ఆయనకు అలవాటయ్యింది..
కొత్తలో కొంచం బాధ అనిపించినా..
పోనుపోను అలవాటయ్యింది..
నాక్కూడా..
వాళ్ళ చెల్లె అంటే చాలా ఇష్టం..
చిన్నది..
మంచిది..
అల్లరి చేస్తుంది..
ఇంట్లో అమ్మని, బయట స్నేహితుల్నీ, గదిలో టివీనీ, బ్యాగులో పుస్తకాలనీ, మనసులో ఊహల్నీ.. ఒకటా రెండా, మొత్తం అన్నీటినీ వదిలి వచ్చేస్తుంది.. నాకొసం..
నాతో ఆడిపాడటం కోసం..
చాలా ప్రయత్నిస్తుంటుంది.. నన్ను అర్థంచేస్కోడానికి..
ఏదైనా అర్థమయినట్టు అనిపిస్తే సంబరపడిపోతుంది..చిన్న పిల్లలా..
చిన్న పిల్లే.. కానీ చిన్నవాటికి మురిసిపోయేంత కాదు..
అందుకే ఆమె సంబరం నాకు ప్రత్యేకం..
కానీ వాళ్ల అమ్మ వ్యతిరేకం..
ఆ పిల్ల మీద కాదు..
నా మీద…
అందుకే తిడుతుంది.. ఆ పిల్లని…
“వాడు చెడిపోయింది చాలదా?? నువ్వొకదానివి తయారయ్యవా కొత్తగా??”
“పో..నడూ.. పొయి పుస్తకాలు తియ్యి..” అంటూ…
ఏ మాటకు ఆ మాట..
‘ఈయన’క్కూడ నేను వాళ్ల చెల్లెతో సన్నిహతంగా ఉండడం అంతగా నచ్చదు..
నేను మొత్తంగా మొత్తం తనకొక్కడికే సొంతం..
తనకు అలాగే ఇష్టం..
నాక్కూడా..
ఎంతైనా తన “సహచరి”ని కదా..
తను చూపించే ప్రేమ ముందు వాళ్ల మాటలు నాకు పట్టింపుకాదు..
తను నాకిచ్చే ప్రాధాన్యతముందు మిగిలిన ప్రపంచంతో నాకు పనిలేదు…
******
ప్రపంచం తలక్రిందులయ్యే క్షణమొకటుందని నాకప్పుడు తెలీదు..
కాసేపలా బయటికి వెళ్లొద్దామని సాయంత్రం పూట బయల్దేరాం.. ఎప్పటిలాగే.. బైక్ మీదే..
ఎవరో తుమ్మారు.. పట్టించుకోలేదు..
చల్లటి వాతావరణం కదా..
చాలా హాయిగా ఉందా ప్రయాణం..
అప్పుడప్పుడే వెలుతురు పోయి కొద్ది కొద్దిగా చీకటి పడుతోంది..
చిన్న ప్రయాణం లాంగ్ డ్రైవ్ గా మారుతోంది..
జోరుగా.. హాయిగా..
రయ్ మని ముందుకు పోతున్నాం..
తను అప్పటిదాకా నాతో మాట్లాడుతూనే ఉన్నడు..
కానీ ఇంతలో ఏమనిపించిందో!!
ఓ పాట పాడమన్నాడు.. నన్ను…
నడిరోడ్డుమీద..
తనకు బాగా నచ్చిన పాటొకటి పాడడం మొదలుపెట్టాను..
నిస్సంకోచంగా..
నా పాటలంటే తనకు చాలా ఇష్టం.
అందుకేనేమో, వింటూ లోకాన్నే మైమరిచిపోతున్నడు.. గంటకు అరవై కిలోమీటర్ల వేగంతో..
ఒక్కపాట తర్వాత మరొకటి.. ఇంకొకటీ.. ఇట్ల ఐదు.. ఆరు… పది..
మా వేగంకూడా అరవై నుండి డెబ్భై.. ఎనభైలుగా.. పెరుగుతోంది..
క్రమక్రమంగా..
పదిహేనో పాట మొదలుపెట్టానోలేదో..
“ముల్లు” ఎనభయ్యైదు దాటింది..
అంతే..
“”ఢాంoo””
పేద్ద శబ్దం…
అంతా శూన్యం..
పాట ఆగింది…
మా ప్రయాణం కూడా..
******
మెల్లగా కళ్ళు తెరిచాను..
బహుశా నరకంలో..
శవాల కంపు…
శవాలనూ, జీవచ్చవాలనూ ఒక్క చోటే చేర్చినట్టు..
కాదు.. పేర్చినట్టున్నారు.. వరుసగా…
కొన్ని దేహాల్లో కొన్ని భాగాలు లేవు..
ఇంకొన్ని దేహాల్లో ఉన్నాయి.. కానీ కొన్నే..
చిన్న చిన్న మూలుగులు..
పెద్ద పెద్ద ఏడుపులు..
వినడానికే ఒక్క మనిషి కూడా లేడు..
తనకోసం చూద్దామనుకున్నను.. కనిపించట్లేదు..
పిలుద్దామనుకున్నాను..
గొంతు రాలేదు.. పోయింది..
నా స్వరం ఒక్కటే కాదు..
సర్వం పోయింది.. నాశనమై..
ఒక్కటి మాత్రం మిగిలుంది..
ప్రాణం..
అదికూడా పోతే మంచిగుండు.. తనని చూసిన తర్వాత..
ఒకే ఒక్కసారి..
******
తన గొంతు వినిపించింది..
“లారీ ఆగి ఉండే.. కనీసం ఇండికేటర్ కూడ ఏస్కోలే సాలెగాడు.. చీకటికదా, కనవళ్లే.. అందుకే సడన్ గా.. ”
ఎవరికో చెప్తున్నాడు..
హమ్మయ్యా.. తనకేం కాలేదు…
నా మొహం మళ్ళీ వెలిగింది.. ధైర్యంతో…
ఇద్దరం కలిసి ఇంటికొచ్చేసాం.. ఆటోలో..
అంతా మంచిగనే ఉంది.. కానీ..
తన మొహానికి నాలుగు కుట్లూ, చేతికో కట్టు..
నా సంగతి వేరే..
మనసు తప్ప మిగిలినవన్నీ విరగి ముక్కలయ్యాయి..
అయితే ఏంటి.. తనున్నాడుగా తోడుగా.. కానీ..
తన మొహంలో సంతోషం లేదు..
నా అవస్థ చూసి బాధపడుతున్నాడనుకున్నా.. మురిసిపోయా..
కానీ ఆ మురిపెం, ఇంట్లో నన్నో మూలకు పడుకోబెట్టగానే తీరిపోయింది..
అసలు విషయం తెలిసింది..
ఇకనుంచీ ఆ మూలే నా ఇల్లు..
మొదటిసారి నన్ను ఇక్కడికి తీసుకొచ్చినప్పుడు వాళ్ల నాన్న, అమ్మా నన్ను ఎలా చూసారో ఇప్పుడుకూడా అట్లనే చూస్తున్నారు.. వింతగా..
కాకపోతే.. అసలు వింత అది కాదు..
“ఇప్పుడన్నా మాట విన్నందుకు సంతోషం.. అట్ల బయట విడిచిపెట్టస్తరా ఎవరన్న??
మూలకున్నా మానేగాని, అది మనింట్లనే ఉండాలే.” వాళ్ల నాన్న మొదటిసారి, దగ్గులేకుండా .. నాగురించి, “నాకోసం” మాట్లాడుతున్నడు..
“తీసుకచ్చిండుగదా.. ఇంక ఆ ముచ్చట విడిచిపెట్టుండ్లి..” అని భర్తకు చెప్తూ, నీళ్ళ గ్లాసును కొడుక్కిచ్చింది అమ్మ..
ఈయన నీళ్ళు తాగుతున్నడు.. ఆమె అంటోంది-
“ఎంత పెద్ద గండం గడిచింది కొడుకా.. దేవుని పుణ్యాన చిన్న చిన్న దెబ్బల్తోటి పోయింది.. నా బిడ్డా” అని.. ప్రేమగా దగ్గరకు తీస్కుని నుదుటిన ముద్దుపెట్టుకుంది..”
ఎంత మంచి దృశ్యం..! ఠక్కున ఫోటో తీస్తే బాగుండు అనిపించింది.. కానీ.. నేను లేచే స్థితిలో లేను…
ఇంతలోనే.. ఓ మెరుపు..
“దాని వల్లే ఇదంతా జరిగింది.. అసలది లేకుంటే అన్నకిట్ల యాక్సిడెంటే జరగక పోవును.. దొంగ మొఖం ది..
బయటెక్కడ్నన్న విడిచిపెట్టిరావల్సింది.. అసల్ దాన్ని మళ్లీ ఇంట్లోకెందుకు తెచ్చావ్..” పిడుగుల్లంటి ఆ మాటలు.. తన చెల్లెవి…
మార్పు..
ఆమె గొంతులో.. మనిషిలో కూడా..
“అదేం చేసిందే? దాని తప్పేం లేదు… డ్రైవింగ్ చేసేటపుడు వీనికి జర సోయుండొద్దా..” వాళ్ళ నాన్న తిడుతున్నాడు ..
“అబ్బా.. ఇంక ఈ ముచ్చట విడ్శిపెట్టుమన్నగదా..” అమ్మ అంటోంది..
ఈయన మొహంలో బాధ.. నన్ను చూసి..
“నువ్వేం బాధపడకన్నా.. మనకేం తక్కువ.. అదికాకపోతే ఇంకోటి..” చెల్లెమ్మ సలహా..
నిన్నటిదాకా ఆమె..
చిన్నది.. అల్లరిదీ.. ప్రేమగా నాతో ఆడుకునేది..
కానీ ఇవ్వాల??
ఇవ్వాల కూడా ఆడుకుంటోంది… నా జీవితంతో..
“అది కాకపోతే ఇంకోటట!!”
ఆ మాట వచ్చిన వెంటనే ఈయన ఆమె చెంప చెళ్లుమనిపిస్తాడనుకున్నాను.. కానీ..
“మీ ఇష్టం.. ఈ సారి నాన్న ఎట్లంటే అట్ల.. ఏదంటే అదే..”తనన్నాడు.. నవ్వుతూ..
చెంప చెళ్ళుమంది!!
నాది…
ఈ మాట వినటానికా కొన ఊపిరితో బ్రతికుంది!!
******
తనతో గడిపిన క్షణాలు.. ఒక్కొక్కటిగా గుర్తొస్తున్నాయి.. కలలో లాగా…
తన మునివేళ్లతో నా పెదాల్ని స్పర్శించినపుడు.. నా మొహం వెన్నెలయ్యేది..
తన పెదాలే నన్నుతాకినపుడు.. స్వర్గపుటంచులకు చేరినట్టుండేది..
తను నా పాదాలకు చెక్కిలిగింతలు పెట్టినప్పుడు..
నేను గల గల నవ్వుతోంటే ఎంత ఆనందించేవాడు తను!
ఎవరైనా నన్ను పొగిడితే ఎంత గర్వపడేవాడు.. తను!
రాత్రి-పగలు తెలీకుండా, ఎర్రటి ఎండల్లో చల్లటి వెన్నెల్లో ఎన్నెన్ని ముచ్చట్లు చెప్పేవాడు.. తను!
చాటుగా..
తన చేతుల్తో నా నడుమును చుట్టేసి ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేవాడు… తను!
తను.. తను.. తను…
నా తనువెల్లా తనే..
నాలో ప్రతి అణువెల్లా అతనే..
ఎన్నిసార్లు వాళ్ళ అమ్మానాన్నల్ని ఎదురించాడు.. నా కోసం..!!
కన్నవాళ్లతోనైనా మాట్లాడకుండా ఉన్నాడేమోకాని, నాతో మాట్లాడకుండా ఉండని క్షణం లేదు..
అదంతా గతం…
అప్పుడు మేం అవిభాజ్య కవలలం..
మా బంధం అద్వైతం..
కాలం ఆగదుకదా..
తిరిగింది.. గిర్రున..
మరొక యేడాది ముందుకు…
నేను అలాగే ఉన్నాను.. ఓ మూలకు.. ఉలుకు పలుకు లేకుండా..
తను కూడా అచ్చం ఇదివరకటిలాగే ఉన్నాడు..
చాలా సంతోషంగా.. ఉత్సాహంగా..
కానీ.. మరొకరితో..
కొత్త “సహచరి”తో..
తను..
కొత్తది.. నాకన్నా..
తెలివైంది.. నాకన్నా..
అందంగలది… నాకన్నా..
గలగలా నవ్వుతోంది.. నాకన్నా..
ఎంతోగొప్పగా వెలిగిపోతోంది.. నాకన్నా…
కానీ..
అది నాకు నచ్చలేదు..
“అది” అంటే ఆ కొత్తదని కాదు..
వాడు చేస్తున్న “వ్యవహారం” అని..
అవును “వాడే”..
ఒకప్పుడు నేను లేకుండా క్షణం ఉండలేకపోయిన వాడు..
అనుక్షణం నన్ను గుండెల్లో పెట్టుకున్న వాడు..
నాకు చిన్న దెబ్బతాకినా విలవిల్లాడిపోయే వాడు…
వాడు..
ఇవ్వాల నేనిట్ల జీవచ్చవంలా పడుంటే, నా కళ్లముందే ఇంకో దానితో.. నవ్వుతూ..
నాకు నచ్చలేదు..
వాడూ, వాడి వ్యవహారం..
నా వొళ్ళు మండిపోతోంది..
కడుపు కాలిపోతోందీ…
ఈ మాటలు మాటవరసకి చెప్పటం కాదు..
నిజంగానే..
దహించుకుపోతుంది… నా శరీరం..
ఏదో జరగబోతోంది..
నాకు తెలుస్తోంది…
చచ్చిపోతానని…
నా నరనరాల్లో కరెంటు పారుతున్నట్టుగా మండుతోంది..
నిజంగానే…
ఒళ్లుపేలిపోయేంత మంట.. ఎర్రనిది..
ఎరుపంటే నాకిష్టం..
ఇప్పుడు చావంటే కూడా..
ఎరుపు రంగులో మృత్యువు..
నాకు నచ్చింది..
నేను సిద్ధమే..
కానీ ఊరికే కాదు..
తోడుగా వాడు కావాలి..
తీసుకుపోనా??
వాడికి కూడా ఎరుపంటే ఇష్టం మరి!!
తీసుకుపోనా??
వద్దులే..
పాపం ఆ పిచ్చిది.. కొత్తది..
వాడిమీద ఎన్నో ఆశలుపెట్టుకుని వచ్చినట్టుంది..
దానికోసం.. కేవలం దానికోసం..
వదిలెస్తా.. వీడిని…
కానీ ఊరికనే కాదు..
నేను గుర్తుండిపోయేలా..
ఓ కానుక ఇచ్చి..
ఆనందంగా..
వెళ్ళిపోతా..
నా ఎడమ వైపుకొక వైర్ వేలాడుతోంది..
హాస్పిటల్ లో పేషెంట్ చేతికి రక్తమో, సెలైనో ఎక్కించే పైపులాంటిది…
అది నన్ను బ్రతికించడానికి పెట్టాడో, సులువుగా చంపాలని పెట్టాడో.. నాకు అనుమానమే..
కానీ చేసేదేం లేదు..
వెళ్లిపోవల్సిందే..
కాలం ఆగదుకదా.. నాకోసం…
ఈలోపే వాడికి ఆ కానుక ఇచ్చెయ్యాలి…
త్వరగా..
అతి కష్టమ్మీద కళ్లు తెరిచే ప్రయత్నం చేస్తున్నాను..
ఒళ్ళు కాలిపోతోంది.. ముట్టుకుంటే మాడిపోయేంతగా..
ప్రయత్నం ఫలించింది.. కళ్ళు తెరుచుకున్నాయి..
మెల్లగా.. చివరిసారిగా..
నేను కళ్లుతెరవడం చూసి వాడు వెంటనే నాదగ్గరికి ఉరికొచ్చాడు.. కొత్త సహచరిని వదిలేసి..
నా కళ్ళు తెరుచుకున్నాయి..
వాడు నా కళ్లలో కళ్లుపెట్టి చూస్తున్నాడు.. తొలిసారి చూసినట్టు..
కానీ ఆ చూపులో ప్రేమకి బదులు ప్రశ్న కనిపిస్తోంది
“ఇది మళ్లీ లేచిందా??” అని…
అది అనుమానమో.. ఆశ్చర్యమో అర్థంకాలేదు.. నాకు…
ఇంక దగ్గరికి రమ్మని సైగ చేసాను, కళ్లతోనే..
నేను తనకేదో చెప్పలనుకుంటున్నానని దగ్గరగా వచ్చాడు..
నా ఒళ్లు కాలిపోతోంది.. పేలిపోతానన్నంతగా ..
నన్ను చేతిలోకి తీసుకుని పైకి లేపాడు..
తన చెవినీ.. చెంపనీ నాకు దగ్గరగా తెచ్చాడు..
కానుక ఇవ్వాల్సిన సమయం ఇదే…
“”ఢాంoo””
పేద్ద శబ్దం…
******
అప్పుడే తెల్లరుతున్న ఆకాశం ఎర్రగా కనిపిస్తోంది..
ఎక్కడో ఓ ఇల్లు.. ఆ ఇంటి బాల్కనీలో కూచుని ఓ యువకుడు చాయ్ తాగుతూ, న్యూస్ పేపర్ చదువుతున్నాడు..ఒంటరిగా..
పేపర్ లో హెడింగ్..
“చార్జింగ్ పెట్టిన సెల్ ఫోన్ పేలి యువకుడికి స్వల్పగాయాలు”
కింద ఓ ఫోటో..
ఫోటోలో ఉన్న “వాడి” కుడి చెంప ఎర్రగా కనిపిస్తోంది.. రక్తపు రంగులో…
“నీ యవ్.. ఫోన్ కొందామనుకున్న రోజే ఇసొంటి వార్తల్ రావాల్నా.. చత్..
నేన్ మాత్రం పైసలకు సూడకుంట మంచి ఫోన్ కొనుక్కుంట.. ఎప్పటికి ఉండేదిగదా, మంచిదే తీస్కోవాలె ” అని తనలో తానే అనుకుంటూ తర్వాత పేజీ తెరిచాడా ఒంటరి…
అందులో ఎర్రటి ఎరుపు రంగులో పెద్ద పెద్ద అక్షరాలతో ఇంకో హెడింగ్..
ప్రేమికుల రోజు సందర్భంగా..
“ప్రత్యేక తగ్గింపు ధరలు.. అప్ టూ 60%”…
–అల్లం వంశీ
సూపర్ వంశీ అన్న ..చాల బాగుంది..
Hats off ra…. Romantic ..twist.. Finally a big smile… These r what I felt..
మస్తు రాసినావు తమ్ముడు.చివరన్న ట్విస్ట్ భలేగా ఉన్నాది.
మస్తున్దిరా… ఫష్ట్ సారి సీరియస్, కానీ రెండోసారి చదువుతుంటే పిచ్చ కామిడీ.. సూపర్..
అన్దరికీ ధన్యవాదాలు.. పేరు పేరున.. & మనస్పూర్తిగా కూడా..
ఏ కారణం వల్ల చెల్లి, నాన్న అటు, ఇటుగా మారిపోయారు?
నాన్న కు పైసల విలువ తెల్సు కాబట్టి మనది మనం తెచ్చుకోవాలే, పాడయిపోగానే అట్ల పడేయొద్దు అన్నడు..
చెల్లె కు అదేమంత పెద్ద విషయం అనిపించలేదు కాబట్టి లైట్ తీస్కోని కొత్తది కొనుక్కుందాం అంది..
పిల్లలకి పెద్దలకీ ఉన్న తేడా అదే.. :)
థాంక్యూ :)
lol
నిజం చెప్పొద్దూ మొదటిసారి చదివినప్పుడు ఇందులో ఫన్ అర్థం కాలేదు. అర్థం అయ్యాక భలే మజా అనిపిస్తోంది.
ధన్యవాదాలు చరసాల ప్రసాద్ గారూ… చాలా సంతోషం.. :)
బాగుంది . ముందే విషయం అర్థమయింది కానీ కథనం కొత్తగా ఆసక్తి కలిగించేలా ఉంది .
బాగుంది వంశీ గారూ… నేను పొరపాటు చేశాను.. సైడునున్న కామెంట్స్ మీద క్లిక్ చేసి కథలోకి రావడం వల్ల సెల్ ఫోన్ పేలిందన్న వాక్యం చూసేశాను. సో నాకు కథ అర్థమైపోయి ఫన్ మిస్ అయ్యాను. ప్చ్! గుడ్ స్టోరీ… అభినందనలు
అన్దరికీ ధన్యవాదాలు..
హహ్హ.. సూపర్. చివరి వరకూ నాకు అర్దం కాలేదు.. నిజంగా. భలే ఉంది సెల్ కి ప్రాణం ఉంటే..
మనస్ఫూర్తిగా అభినందిస్తున్నా వంశీ గారూ.
చాలా బాగుంది
chaalaa chaalaa thyaanks anDi..
మంచి భావాలూ